Saga #8

บทที่ 8 อนาคตที่แสนสั้นกับอดีตที่กัดไม่เคยปล่อย

เรื่อง : Brian K. Vaughan
ภาพ : Fiona Staples
วางจำหน่าย: 19 ธันวาคม 2012
สำนักพิมพ์ : Image Comics

   

    หมายเหตุ: เรื่องนี้มีเนื้อหาและบางภาพที่ล่อแหลม เด็กอายุต่ำกว่า 20 ปี ควรใช้วิจารญาณในการรับชมครับ

   

 

A Night Time Smoke

(รักแท้ในคืนหลอกลวง!)

 

ด้วยสีรระที่แตกต่างกันพาให้ทั้งคู่ต่างจ้องมองคราบสีม่วงที่ไหลนองไม่หยุดเหนือพรหมอย่างช่วยไม่ได้

 

“ถ้าฉันจะเปิดอีกขวดออกมา? เธอจะทำโทษฉันหรือไม่”

“คุณถูกลงโทษแน่” Eames กล่าว

“กระนั้นผมคิดว่าคุณคงจะยอมรับโทษทัณฑ์แต่โดยดี โดยไม่แม้แต่จะคิดอุทธรณ์” 

Contessa  ก้าวท้าวเดินไปเปิดจุกขวดที่มีตรารูปเป็ด

ขณะที่ Eames ที่นอนอยู่บนเบาะนั่งกำลังควานหารีโมต

“อ๊ะ จริงสิคุณได้อัดเทปรายการคนเกลียดเค้ก ไว้หรือไม่?”

“เวรเอ๊ย” เธอส่งเสียงร้องดังมาจากครัว “โทษทีจ๊ะ ฉันลืม”

Eames ยกไหล่ ขณะที่ Contessa ก็เอาเครื่องดื่มมาเติมเต็มแก้วของทั้งคู่

“ไม่เป็นไรจ๊ะ ยังไงซีซั่นนี้ก็ห่วยจนแมวไม่มองอยู่แล้ว”

“ชั้นก็ว่างั้น เนอะ? นี่ พวกเราไปงานเปิดบ้านใหม่ของน้องเธอกันดีมั๊ย?”

“ไม่มีวันซะละ” เขายิ้ม

Eames จากนั้นตบเข้าที่เก้าอี้ข้างเขาเบาๆ และยิ้มกว้าง

Contessa  อุ้มเธอมาไว้ที่อ้อมกอดของเขา

อ้อมกอดแห่งรักนิรันดร์

 

จบบริบูรณ์

   

(นี่ตรูอ่านวรรณกรรมสายพันธุ์อะไรอยู่ฟระเนี่ย เฮ้ย!!)

   

  

 “โอ้”

  

“เหยด”

   

“ม่อน!”

   

   

  

  

Alana:   นี่มันเป็นโคตรวรรณกรรมมหาเมพ

Alana:  ที่เลิศที่สุดในชีวิตการอ่านหนังสือของชั้นเลยเนี่ย!!

 

เอิ่มมมมมมมมม มันดีขนาดนั้นเลยเร้อ!!

Alana กับ McHenry กำลังนั่งเฝ้ายามอยู่กับอ่า…สมองที่เป็น…ปลาหมึก!?

 

McHenry:  อือ เจ๋งดีคร๊ะ

 

Alana:   แค่เจ๋งเหรอ?

Alana:   นี่ McHenry

Alana:   หลังอ่านจบแล้ว วิถีแห่งการมองโลกตลอดชั่วชีวิตของชั้นถูกสั่นคลอนเลยนะยะ

 

Alana:   ฉะนั้นขอล่ะช่วยเอาไปอ่านทีสิ

Alana:   ชั้นจะได้มีคนคุยเรื่องนี้ด้วย?

Alana:   เดี๋ยวซื้อบ้องบุหรี่ให้เลยเอ้า

 

McHenry:  เฮ้ยๆ เดี๋ยวก่อนสิยะ

McHenry:  นี่มันเรื่องเกี่ยวกับอะไรเนี่ย

 

Alana:   เรื่องราวเกี่ยวกับปีศาจหินกับลูกสาวของราชาเหมืองผู้สูงศักดิ์น่ะ

 

McHenry:  ..ปีศาจหิน….เอิ่ม….คือ….

McHenry:  ชั้นไม่ค่อยจะชอบอ่านนิยายสยองขวัญซักเท่าไรน่ะ

   

  

Alana:   นั่นแหล่ะจุดหักมุมล่ะแก

Alana:   นี่มันเป็น นิยายรัก เจ้าข้าเอ๊ย!

 

Alana:   ปีศาจหินกับนางเอกพบกัน แต่แทนที่ทั้งคู่จะปล่อยหมัด หยิบเสียมมาฆ่ากัน

Alana:   ทั้งสองคนกลับชวนกันไปเที่ยวสยาม เล่นบอร์ดเกม แล้วก็ดวลการ์ดยูกิกันด้วยนะเออ

Alana:   อ้อ บางทีว่างๆ ก็ไปนั่งแช่ นอนเล่นอยู่ในอพาร์ทเมนท์แด๊กแซนวิชไปพลางดูหนังไปพลางด้วยนะแก!!

 

 

  

   

   

เมื่อได้ยินเนื้อเรื่องระดับรางวัลแมคใสๆ ทำเอา McHenry ตาวาว ม้ามสะเทือนด้วยความตื่นตะลึงตึงๆ

เนื้อเรื่องมันเมพสุดยอดจนต้องร้องออกไปว่า…….เอ่ออออออออ…….(ดังภาพ)

   

   

   

  

McHenry:   ไม่รู้ดิ Alana

McHenry:   เนื้อเรื่องมันฟังดู…..น่าเบื่อชวนหลับ….สุดๆอ่ะ

 

Alana:   ก็มันน่าเบื่อจนควายหลับจริงจิ๊ง!

(อ้าว สรุปน่าเบื่อหรอกเรอะ!?)

Alana:   แต่ชั้นว่านั่นแหล่ะคือจุดเด่นของมันล่ะมั้ง

 Alana:   อะไรก็เหอะ ลองอ่านเองดีกว่าแล้วจะรู้เอง!

 

 

แอ๊ดดด แอ๊ดดดดด

 อยู่ๆ สัญญาเตือนก็ดังขึ้น

   

  

McHenry:   โอ้ย โหระพาเอ๊ย

McHenry:   อีตาหมายเลข 9763572 นี่เอาอีกละ

McHenry:   เหมือนจะชอบบ่นอะไรไม่เป็นภาษาอีกตามเคย

McHenry:   บางทีคงกำลังสวดมนตร์เล่นคุณไสย์อยู่ก็ได้มั้ง

 

Alana:   อย่าได้กลัวไปเสีย เดี๋ยวเพื่อนคนนี้จัดการเอง

Alana:   ชั้นเขียนรายงานเหตุผิดปกติเสร็จแล้วด้วยล่ะ

 

Alana:   แต่ขออย่างเดียว ขอให้ตะเองช่วยอ่านบทแรกให้จบ นะๆ

 

Alana:   อิจฉาตะเองจริงๆ

Alana:   ที่ได้เปิดซิงเรื่องนี้เป็นครั้งแรกอ่าาาา!!

   

  

  

และแล้ว Alana ก็จากไป ปล่อยให้ McHenry งงเป็นไก่ตาแตก

แล้วอยู่ๆ ไอ้ปลาหมึกสมองโตก็พูด…เอ๊ย มันพูดได้ด้วยเรอะ!!

   

หมองหมึก:   ชั้นบอกแกแล้ว

หมองหมึก:   อยู่เผ้าเวรกับยัยนั่นเป็นอะไรชวนปวดหมองสุดๆ อ่ะ

 

     

  

โซนห้องขัง นักโทษคนหนึ่งกำลังร้องเป็นภาษาสีฟ้า

 

“Bonvolu”

(ขอร้องล่ะ!)

   

  

“Bonvolu doni al mi mian ringoj”

(ขอร้องล่ะ ขอแหวนชั้นคืนเถอะ)

 

 

Alana:   ขอบอกเป็นครั้งสุดท้ายนะ

Alana:   พวกเราไม่มีใครพูดภาษาผีบ้าของพวกแกได้นะยะ

Alana:   จะบ่นอะไรก็เหมือนบ่นให้ตัวเองฟังนั่นแหล่ะ

   

   

   

  

คนที่ Alana เห็นก็คือ

 

“Mi bezonas parole kun vi!”

(ผมอยากจะพูดกับพวกคุณ!)

 

Makro พระเอกของเราน่านเองงงง

 

Makro:   Mi…. (ผม)

 

 

 

“ค่ะ นี่คือตอนที่คุณแม่กับคุณพ่อพบกันค่ะ”

 

 

 

  

  

“บางทีหนูก็ลืมไปว่า”

“คุณแม่กับคุณพ่อท่านมีชีวิตอยู่มานานมาก”

“นานกว่าหนูจะมาเป็นรูปเป็นร่างแบบนี้มาก”

 

 

Alana:   หลังอาทิตย์ตกห้ามพูด!

 

 

“พวกท่านต่างก็มีความฝัน”

“ความฝันที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องสามัญอย่าง”

“อยากให้หนูโตเป็นนักกายกรรมหรือโตเป็นหมอศัลยกรรมสมองอะไรแบบนั้น”

 

Makro:   ดะปวด

Makro:   ดะปวด

 

Alana:   ปวดท้องหิวเรอะ ห้องครัวปิดตั้งแต่ค่ำแล้วย่ะไอ้พวกดวงจันทร์

Alana:   แกไม่อยากกินข้าวเองนะ ชั้นไม่ผิดนะยะ

 

 

  

  

 

“พวกท่านทั้งสองล้วนมีความหวังของตนเอง”

 

 

 

Makro:   ดะปวด….

Makro:   ยะทัม พัวราว

 

Makro:   ผม กับ คุณ

Makro:   เราไม่โดดเดี่ยว

Makro:   หยั่งที่ พัวราวรู้สึ

 

 

 

“พวกท่านทั้งสองมีความต้องการของตนเอง”

 

“แล้วจากนั้น หลังจากเกิดเหตุการณ์อะไรทั้งหลายแหล่”

“ทั้งคู่ต่างก็ได้พบเจอคนที่เหมาะสมสุดที่สุด”

“คนที่สามารถแบ่งปันทุกสิ่งให้กันและกันได้”

 

 

 

  

   

   

เปรี้ยง!!

Alana แบ่งปันสันปืนใส่หน้า Marko จนฟันหัก

(จ๊ากกกกก)

 

  

Alana:   ชั้นบอกว่าห้ามพูดไง!

  

 

“เหตุการณ์แบบนี้ ถ้าเกิดขึ้นในหนังรักตลกล่ะก็”

“เขาจะเรียกว่า ปิ๊งแรกพบ (Meet-Cute) ค่ะ”

 

 

 

   

  

  

“หนูไม่เคยชอบหนังรักตลกอะไรพวกนั้นเลยนะ”

 

 

 

ตัดกลับมายังปัจจุบัน Hazel นอนแอ้งแม้งสบายใจเฉิบ

 

Barr:   ชู่วววว หลับซะนะ แม่เขาจ้อย

Barr:   อย่างนั้น อย่างงอแงจนไปปลุกคุณแม่…

   

Alana:   Makro เหรอ?

  

ไม่ทันละลุง Alana ตื่นขึ้นแล้ว!!

  

    

Alana:   เกิดไรอ่ะ ทำไมผมของตะเองหายหมดหัวแบบนั้นอ่า

(ฮ่าๆๆ นี่เจ๊เอาฮาชิมิ!!!)

 

Barr:   นี่ชั้น Barr นะ Alana

Barr:   พ่อของ Marko

 

Barr:   โทษทีที่ต้องรมยาเธอแบบนั้นนะ

Barr:  แต่จะเสี่ยงให้เธอสั่งเอาไม้มารัดชั้นอีกไม่ได้

Barr:   ยิ่งชั้นมีเวลาเหลืออยู่บนโลกน้อยแบบนี้แล้ว จะปล่อยให้เวลามันเสียไปเปล่าๆ ไม่ได้

 

Alana:   โอ้ย โอ้ว ไม่นะ!

 

 

  

Alana:   ถ้าแกทำอะไรลูกสาวล่ะก็

Alana:   แม่จะดึงเขาแกมายำ…….อ๋อยยย…..

 

แต่เวทย์ยังไม่หมดฤทธิ์ Alana จึงเริ่มหมดสติไปอีกครั้ง

 

Barr:   หนู Hazel น่ะสบายดี

Barr:   พอชั้นเอาแม่หนูน้อยวางไว้บนกองไม้น่าเกลียดที่เธอเรียกมันว่าเปลนั่น

Barr:   แม่หนูน้อยก็หยุดงอแงลงทันทีเลยล่ะ

 

Barr:   และเพื่อสุขภาพจิตของเธอเอง

Barr:   ชั้นขอแนะนำให้เธอสองคนนอนสงบๆด้วยกัน ในห้องนี้ซักพักจะดีกว่านะ

Barr:   จากที่ชั้นได้ประสบพบเจอมา ชั้นขอแนะนำว่า….

 

Alana:   …ช่วย…

Alana:   …ชั้นที…..

 

Barr:   อ๋อ ถ้าเธอกำลังพูดกับตัวยานอยู่ละก็โทษทีนะ

Barr:   มันเพิ่งจะตกลงกันกับชั้นว่า จะปล่อยให้ชั้นทำงานของชั้นจนเสร็จน่ะ

 

Barr:   และชั้นก็อยากจะทำให้อะไรๆมันเสร็จก่อนภรรยาและลูกชายชั้นมาถึง

 

Alana:   …..งานเหรอ?….

 

Barr:   ชู่ววววว

 

…….และแล้ว Alana ก็สลบไป…..

….ท่ามกลางจักรวาลที่เงียบสงบ….

  

 

   

อีกด้าน Marko กับแม่ของเขา Klara  กำลังเผชิญหน้ากับยักษ์ไข่นุ้ยสามตา!

 

ไข่นุ้ย:   ไข่นุ้ยยยยยย!!

 

Klara:   โอ้ว สวรรค์ทรงโปรด!

 

Makro:   ก็ผมบอกแม่แล้วว่าอย่ามองๆ

 

Klara:   ไม่มีอะไรที่แม่ไม่เคยประสบพบเจอมาก่อนหรอกย่ะ!

 

Klara เตรียมง้างขวานจะสู้กับไข่นุ้ย

 

Makro:   แม่อย่าไปฆ่ามันนะ!

   

 

 

Klara:   แล้วทำไมจะฆ่าไม่ได้ยะ?

Klara:   ก็ไอ้ไข่ตุงนี่มันเกือบจะบี้พวกเราเดี้ยงกันทั้งคู่เลยนะ!

 

Makro:   ก็พวกเราไปบุกรุกที่ของมันก่อนนี่ครับ

Makro:   ให้ผมจัดการมันด้วยเวทย์พันธนาการเหอะ

 

Klara:   ยักษ์ใหญ่ปานช้างขึ้นอืดแบบนั้นเนี่ยนะ!!

Klara:   ลูกใช้เวทย์นั่นจัดการไม่ไหวหรอก!

 

Makro:   ทำได้สิ ถ้าแม่ช่วยผมอ่ะ

Makro:   ขอมือหน่อย!

    

  

Klara:   จริงๆ นะ การที่แกมาอ่อนไหวอะไรกับเรื่องที่ควรจะนองเลือดแบบนี้

Klara:   แม่ว่ามันงี่เง่าจริงๆ พับผ่า

 

Makro:   Sklaveco (จงเป็นทาส)

 

แล้ว Marko ก็ใช้เวทย์ปล่อยเชือกเวทย์มนตร์พันขาไข่นุ้ยของเรา

 

ไข่นุ้ย:   ไข่นุ้ย?

   

 

  

  

  

โครมมมมมม!

ไข่นุ้ยล้มหน้าจูบพื้นจนหมดสภาพ

   

   

เอิ่มมมมมมมมม ….. เอิ่มมมมมมม…ไปไวจังง่ะ!!

   

Klara:   หืม

Klara:   เราน่าจะเผ่นก่อนมันจะตื่นนะ

 

Makro:   ไม่ครับ

Makro:   ไอ้ไข่ย้อยนี่มันอาจจะรู้ว่า Izabel อยู่ไหนก็ได้

Makro:   ผมจะลองใช้ แหวนแปลภาษาของผม ถามมันดูก่อน

   

   

  

  

Klara:   แหวนที่ว่า

Klara:   หมายถึง แหวนของแม่หนู Gwendolyn  ไม่ใช่เรอะ?

   

ชะอุ้ยยยยย เอาล่ะสิ Marko!!

   

   

  

Makro:   แม่เลิกพูดถึงเธอซักทีได้มะ

 

Klara:   แกน่ะ หัดละอายใจบ้างน้า

Klara:   ที่แกเล่นหักอกสาวตัวน้อยผู้น่าสงสารคนนั้นน่ะ

 

Makro:   สาวน้อยผู้น่าสงสาร เหรอ?

Makro:   ตลอดเวลาที่ผมหมั้นกับเธอน่ะ

Makro:   แม่เอาแต่เรียก Gwen ว่าเป็น ยัยทหารฝึกหัดไร้น้ำยา ไม่ใช่เรอะ!?

  

  

Klara:   ก็เออแล้วไงยะ

Klara:   อย่างน้อยมันก็อยู่ถูกทีม ถูกชาติพันธุ์!

  

Klara:   ไม่เหมือนยัยแมลงวันแรดที่ดีแต่ตอมผู้ชาย

Klara:   ที่แกดันเอามาเป็นเมียร่วมหัวชน….

    

    

    

เปรี้ยงงงงงงงงงง!!

Marko เสกฟ้าผ่าปิดปากแม่ของตน

   

   

   

Makro:   นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว

Makro:   ที่ผมจะให้แม่พ่นคำพูด

Makro:   ที่โหดร้ายและดูหมิ่นอะไรกับแม่ของลูกผมอีก

    

Makro:   ผมขอล่ะ

   

 

    

อีกด้านหนึ่ง Alana ที่กำลังนอนพร้อม Hazel น้อยที่นอนแช่อยู่ที่อก

ก็ตื่นขึ้นมา

 

Alana:   หืมมมม?

 

Alana:   Haze?

Alana:   นี่แม่หลับนานไปเท่า…หืม?

   

  

  

  

ไม่ทันที่เธอจะพูดจบประโยค เธอสังเกตุเห็นของบางอย่าง….

….เธอค่อยๆ เอื้อมมือ แล้วดึงเชือกที่พันอยู่ออก…

  

ก่อนจะพบว่ามันคือ…..

   

   

  

 

  

เวลาต่อมา ในขณะที่ลุง Barr กำลังง่วนกับการปั่นด้าย

ที่มาจากดอกไม้!? อยู่นั่นเอง

  

Alana:   ไงคะลุง!

   

Alana:   นี่ลุงทำชุดนี้เองใช่มั๊ยเนี่ย?

  

(….มันคือ เสื้อนี่เอง!!..)

  

Barr:   ก็นะ เสื้อตัวเก่าที่เธอเคยสวมอยู่

Barr:   มันเกินเยียวยาแล้วจริงๆ

 

Barr:   แต่ต้องขอบคุณยานของเธอนะ

Barr:   ที่มีเครื่องปั่นด้ายชั้นเยี่ยมอยู่ตรงนี้ด้วย

 

Alana:   ห๊ะ ไอ้เครื่องนั่นมันใช้ทำแบบนั้นเหรอ?

Alana:   ชั้นนึกว่ามันเป็นเครื่องชงกาแฟซะอีก!

 

Alana:   ทำไมไม่เป็นเครื่องชงกาแฟวร้า

 

Barr:   ถ้าเธอชอบนะ

Barr:   เดี๋ยวชั้นทำส่วนอื่นๆ เพิ่มให้

Barr:   จะได้เอามา Mix and Match กันได้

 

Alana:   ไม่จริงน่า!!

Alana:   ไม่มีทางที่อิชั้นจะโชคดีเหมือนถูกหวยแบบนี้แน่ๆ!! 

Alana:   นี่พ่อสามีชั้นเป็น ดีไซน์เนอร์ (seamstress / ช่างเย็บผ้า) เหรอเนี่ย!!

 

     

Barr:   อันที่จริงงานของชั้นไม่ค่อยจะได้ตัดเย็บผ้าอะไรแบบนั้นหรอก

Barr:   ชั้นเป็นช่างทำเกราะ (Armorer) น่ะ

   

Barr:   ชุดพวกนั้นมีไว้ป้องกันตัวเธอนะ

Barr:   ทุกชุดที่ชั้นทำ ชั้นได้ร่ายเวทย์กันกระสุนปืนกับเลเซอร์ไว้ให้ด้วย

 

Alana:   แถมยังกระชับปิดส่วนเกินได้ดีอีกด้วยนะคะ

 

Barr:   แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ช่วยป้องกันอาวุธประเภทดาบไม่ได้นะ

Barr:   ฉะนั้นพยายามอย่าไปโดนใครเสียบเข้าล่ะ

 

Barr:   อะไรก็เถอะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว

Barr:   ชั้นเอาตัวทำเปลของหนู Hazel ให้เสร็จก่อนนะ

Barr:   ยังมีเสื้อแจ็คเก็ตของ Marko แล้วยังมีชุดของ….

    

  

Barr:   โอ๊ย!!

Alana:   ลุงคะ?

 

อยู่ๆ โรคของ Barr ก็กำเริบขึ้นมา เขาเอามือบีบไปที่หน้าอกของเขา

 

Alana:   ตอนนั้นลุงบอกว่าลุงป่วยนี่นา

Alana:   ชั้นว่าลุงพักหน่อยเหอะ

 

Barr:   ชั้นจะมัวมาพักไม่ได้หรอก

Barr:   เชื่อชั้นเถอะ ถ้าชั้นบอกเรื่องนี้ให้คนอื่นรู้นะ

Barr:   รังแต่จะทำให้ทั้งเธอและครอบครัวเธอลำบากขึ้นเปล่าๆ

Barr:   ชั้นถึงต้องรีบทำอะไรมากมายเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเธอทุกคนปลอดภัย

Barr:   ในตอนที่…..ชั้นจากโลกนี้ไปแล้ว

 

Alana:   พูดบ้าอะไรแบบนั้นตาเฒ่า

Alana:   ไม่ว่าลุงจะป่วยเป็นโรคอะไรก็ตาม

Alana:   พวกชั้นจะช่วยหาทางรักษาลุงเอง

   

 

  

Barr:   ครั้งนึงพ่อของชั้นเคยบอกเอาไว้ว่า

Barr:   เมื่อใดก็ตามที่หลานของเราได้ลืมตาออกมาดูโลก

Barr:   เมื่อนั้นย่อมหมายความว่า ไม้ของเราก็ใกล้จะลอยเข้าฝั่งแล้ว

 

Barr:   พ่อชั้นตายไปเมื่อตอนที่ Marko เพิ่งเกิดได้ไม่ถึงปี

 

Barr:   โรคที่ชั้นเป็นนี้มันไม่มีทางรักษาได้หรอก Alana

Barr:   วันใดวันหนึ่งซึ่งคงไม่นาน หัวใจของชั้นจะหยุดเต้นลงไปซะเฉยๆ

Barr:   มันก็ไม่ใช่อะไรที่ชั้นอยากจะให้มันเกิดหรอกนะ

Barr:   แต่ชั้นก็ทำใจเอาไว้แล้ว

 

Alana:   เรื่องใหญ่แบบนี้ทำไมลุงถึงไม่บอกกับ Marko?

Alana:   ไม่บอกกับ ภรรยา ของลุงล่ะ?

 

 

  

Barr:   เพราะว่าชั้นไม่อยากให้วันสุดท้ายในชีวิตชั้น ในห้วงอวกาศนี้

Barr:   มีแต่ความสงสาร โศกาและอาทรน่ะสิ

 

Barr:   ชั้นอยากจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ทำในสิ่งที่ชั้นอยากจะทำ

Barr:   เพื่อคนที่ชั้นรักและเป็นห่วงทุกๆ คน

 

Alana:   แต่ว่า….ลุงไม่รู้จักชั้นดีพอด้วยซ้ำนะ

 

Barr:   นั่นก็อาจจะใช่ แต่ว่าคุณพระเอ๋ย…

Barr:   …เธอเคยเพ้อถึงขนาดเก็บเอาไปฝันบ้างมั๊ยเนี่ย 

Barr:   เพราะเห็นได้ชัดเลยว่าเธอน่ะรักไอ้ลูกชายของชั้นมากขนาดไหน

 

Alana:   มันก็ไม่เชิงว่าหนูจะหลงลูกชายลุงตลอดเวลาหรอกนะคะ

   

 

      

Barr:   โอ๋? ไหงงั้นล่ะ?

 

Alana:   คือว่าไงดี อย่างแรกเลยคือ

Alana:   ลูกของลุงน่ะเป็นพวกกวนประสาทส้นเท้าด้านขวามากอ่ะ

Alana:   แถม Marko ยังเป็นคนที่มั่นใจอะไรเกินเหตุจนน่าเอาไม้หน้าสิบลูบหน้ามากๆ

Alana:    อีกทั้งยังเป็นไฮเปอร์สุดๆ นั่งนิ่งๆ ไม่เป็นจนอยากจะพาเข้าโรงเรียนสอนเด็กพิเศษจริงๆ

Alana:   แต่ที่แย่มหาแย่สุดๆ ก็คือ ไอ้การชงมุขตัวเองแล้วขำเองนี่แหล่ะ

 

Barr:   ถ้าแย่ขนาดนั้นแล้วทำไมเธอถึงยังยอมจะสละทุกอย่างเพื่อไอ้ลูกชายของชั้นล่ะ

 

 

   

 

Alana:   เพราะว่าลูกลุงน่ะ งดงามจิ๊ปเป๋งเลยน่ะสิ

 

Barr:   อะฮ่า ขอเตือนเลยนะหนู

Barr:   รูปร่างภายนอกมันไม่จีรังถาวรหรอกนะ

 

Alana:   โอ๊ย เรื่องนั้นหนูเห็นลุงก็รู้แล้ว ฮ่า

 

Alana:   แต่ที่งดงามน่ะ มันไม่ใช่รูปลักษณ์ภายนอกของเขานะคะลุง

 

 

  

อีกด้านหนึ่ง Marko รอไข่นุ้ยให้ตื่นขึ้นมา จนฝนตกกระหน่ำ

 

Makro:   อรุณสวัสดิ

Makro:   เป็นไงบ้างล่ะ

 

ไข่นุ้ย:   ไข่นุ้ยจะกระเดือกพวกแกตั้งแต่หัวจรดปลายเล็บเท้าไม่ให้เหลือขรี้วิญญาณเลย

ไข่นุ้ย:   แล้วจากนั้นก็จะฉี่พวกแกออกมาทางรูตูดของไข่นุ้ยไม่ให้เหลือกากเลยด้วย

 

Klara:   โอ้ว เจริญพร คุยกันแบบนี้ได้รู้เรื่องจนหมดไส้หมดพุงแน่ๆ ….

 

Makro:   ถ้าแกช่วยชั้นนะ ชั้นสัญญาเลยว่าจะปล่อยแกไปเป็นอิสระทันที

Makro:   เรากำลังมองหาพี่เลี้ยงลูกน้อยของพวกเราอยู่

Makro:   เป็นผีวัยรุ่น

 

Makro:   อ่า ผีวัยรุ่นมีตัวอยู่ครึ่งเดียว ประมาณนั้น

 

ไข่นุ้ย:   อ่าาาา

ไข่นุ้ย:   ไข่นุ้ยเห็นผีตัวน้อยๆ ล่อนไปมาอยู่ในเมืองอ่ะ

 

ไข่นุ้ย:   แต่พวกแกไม่มีทางไปถึงเมืองก่อนที่ การกำเนิด จะเริ่มขึ้นหรอก

 

ห๊ะ!? อะไรนะ กำเนิดเรอะ?

  

 

  

Makro:   กำเนิดเรอะ?

Makro:   มีอะไรจะคลอดรึไง?

 

ไข่นุ้ย:   ก้ออ้ายที่อยู่ใต้เท้าแกไง พี่เขาแพะ

 

Klara:  นี่แกกำลังจะบอกว่า มีอะไรฝังตัวอยู่ในดาวเนี่ยนะ!?

   

  

ไข่นุ้ย:   ดาวเหรอ?

ไข่นุ้ย:   ที่นี่มันช่ายดาวที่หนายกัน?

 

ไข่นุ้ย:   ที่นี่น่ะ มันคือ ไข่ ต่างหาก

 

ไข่นุ้ย:   แล้วเจ้าไข่นี่ ก้อกำลังจะฟักแล้ว!

 

อะรั๊ยยยยย!!!  ไข่ของตัวอะไรฟระใหญ่เท่าดาว!! เอ็งเป็นญาติกับกาแลคตัสเรอะ!!

   

 

   

“บางคนกลัวว่าอดีตจะตามที่หลอกหลอนเขา”

“แต่ไม่ใช่กับครอบครัวหนูค่ะ”

 

  

“คือหนูหมายความว่า คนเราจะมาถูกหลอกถูกหลอน”

“จากสิ่งเคยตายมาก่อนได้ยังไง?”

 

 

อีกด้านหนึ่ง

หัวน้าของ The Will ก็กำลังง่วนกับการพูดคุยกับ Freelancer คนหนึ่งอยู่

 

??? ?????:   นี่มันทุเรศมากว่ะ Erving (โอ้ พี่แกชื่อนี้นี่เอง)

??? ?????:   ตรูฆ่าเป้าหมายของพวกมันแบบตั้งใจเต็มที่เลยนะว้อย

??? ?????:   แต่ไอ้พวกเววตาลายพวกนั้นยังไม่จ่ายเงินจบงานให้ตรูซักกะแดงเลยนะว้อย

??? ?????:   จงใจส่งช้าเปล่าวะ ทีตอนสั่งงานละสั่งตรูจริงว่าให้ตรงเวลา

 

Erving:   เออชั้นได้ยินแกชัดเต็มสองแล้วไม่ต้องตระโกนก็ได้พ่อบึก

Erving:   แต่ถ้าทางเราไปทำอะไรที่ดูไม่ดีกับเรื่องนี้มากๆ

Erving:   กลัวแต่คราวนี้ไม่ใช่แค่เงินหายสิ แต่งานของนายมันจะพลอยหดไปด้วย

   

  

??? ?????:   เห็นป่ะ ก็เป็นซะแบบเนียะ!!

??? ?????:   รู้มะว่าไอ้สงครามงี่เง่านี่น่ะจะพาลให้ Freelancer จะล่มจมกันหมด

 

??? ?????:   เพราะขนาดคนของเราเองยังไม่ยอมสู้เพื่อ…

 

Erving:   หยุดลูกคอกับสมองเอ็งไว้ตรงนั้นเลยนะ The March

 

กริ๊งงงงงงงงง!

 

Erving:   โอ๊ะ มีอีกสายเข้ามาพอดี

  

 

  

Erving:   บริษัทจัดหายอดมนุษย์อุดมทักษะ Brio Talent Agency พูดครับ

Erving:   ให้ผมช่วย….

 

????????:   ไอ้ยอดมนุษย์อุดมทักษะของคุณน่ะ

????????:   ทำงานได้ห่วยจนน่าผิดหวังมากๆ

 

Erving:   อะไรนะครับ?

 

????????:   ชั้นโทรมาในนามของ Wreath High Command

 

Erving:   (อั๊ยยะ โอ้ว ชิฟหัยแล้ว!!)

Erving:   อ่า โทรมาเพราะเรื่องคู่สามีภรรยากับเด็กหนึ่งคนสินะครับ

 

Erving:   อ่าครับ คืองี้นะครับ

Erving:   คือว่าโชคร้ายหน่อย พอดีตอนนี้ทางเราดันมีปัญหาบางอย่างกับงานนั้นน่ะครับ

   

  

????????:   เรื่องนั้นชั้นรู้ย่ะ ชั้นได้ข่าวมาว่า The Stalk ถูกฆ่าตายระหว่างปฎิบัติหน้าที่สินะ

????????:   ชั้นแต่ไอ้นักฆ่าอีกคนที่เราจ้างไปล่ะ

 

Erving:   คืองี้นะครับ The Will น่ะเขามี อ่า…..มีปัญญาส่วนตัวนิดหน่อยน่ะครับ

Erving:   แต่ผมรับรองเลยว่าทางเราจะจัดหานักฆ่าคนใหม่มาแทนที่และมีฝีมือที่….

 

????????:   บรรดาท่านผู้บังคับบัญชาไม่อยากได้คนอื่นมาแทนย่ะ

????????:   พวกท่านต้องการให้ไอ้คนที่พวกท่านจ้างไปทำงานให้สำเร็จ

????????:   แล้วอีตา The Will นี่อยู่ที่ไหนตอนนี้?

  

  

Erving:   นี่คุณผู้หญิงครับ

Erving:   ผมไม่ให้ข้อมูลส่วนตัวของเด็กผมกับใครผ่านทางโทรศัพท์ง่ายๆหรอกนะครับ

 

????????:  งั้นแกก็พ่นข้อมูลมาใส่หน้าชั้นตรงนี้ซะสิ

 

อยู่ๆ ผู้หญิงปริศนาก็อยู่ข้างหลัง Erving!! อารั๊ย!!

  

Erving:   พระเจ้ากล้วยจอร์ชทอด!!

Erving:   นี่มันบ้าอะไรวะเฮ้ย!?

   

   

 

  

  

  

“หวัดดี”

  

“ชั้นมีนามว่า Gwendolyn”

   

   

อะรั๊ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!

อดีตกิ๊กของ Marko มาแล้วว้อยยยยยย!! ซวยแล้วไงเอ็ง!!

(หนู Hazel จ๊ะ นี่ไงอดีตที่ไม่ตายแล้วมาหลอนพ่อหนูได้ด้วยอ่ะ!!!) 

  

  

  

>>To be continued >>

ตอนต่อไป

Marko ชิดซ้าย Alana ชิดขวา

เพราะ The Will จะขอโชว์เดี่ยวเล่มหน้า!!