Wonder Woman #11 – Son Rise

เรื่อง : Brian Azzarello

ภาพ : Cliff Chiang

วางจำหน่าย : 18 กรกฎาคม 2012

สำนักพิมพ์ : DC Comics

เริ่มต้นบทใหม่ของวันเดอร์วูแมน จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อดวงอาทิตย์และดวงจันทร์รวมเป็นหนึ่ง? เกมแห่งบัลลังก์ยังคงดำเนินต่อไป

สไตรฟ์: ท่านแม่ ข้ากลับมาแล้ว– ท่านพลาดอะไรสนุกๆ ไปเยอะมาก..

เฮร่า: งั้นเหรอ? ช่างเถอะ ข้าเชื่อเดียวก็มีมาอีก

สไตรฟ์: สิ่งที่วันเดอร์วูแมนทำกับไอ้เตี้ยนั่น(เฮดีส)หาค่ามิได้จริงๆ!

เฮร่า: ได้โปรดสไตรฟ์ ทุกอย่างมีราคาของมันเสมอ และถ้าเจ้าคิดจะกวนข้าโดยการชมยัยอเมซอนนั่น มันไม่ได้ผลหรอก

สไตรฟ์: แต่นางสุดยอดจริงๆ… ข้ากล้าพูดเต็มปากว่าข้าเริ่มชอบน้องข้าคนนี้เข้าแล้ว

เฮร่า: ข้าจะไม่ทำตัวให้สนิทกับนางมากนัก เพราะข้าได้ตีราคาหัวของทารกที่นางสาบานจะปกป้องไว้แล้ว

 

สไตรฟ์: ท่านพูดเป็นเล่น!

เฮร่า: ถ้านังอเมซอนยังยืนกรานที่จะปกป้องยัยเด็กนั่น ข้าไม่แน่ใจว่านางจะยังรอดได้อีกนาน

สไตรฟ์: กล้าพนันไหม?

เฮร่า: ข้าได้ทำข้อตกลงบางอย่างไว้ ลูกข้า… บางอย่างที่มีค่ามากกว่าชีวิตลูกนอกสมรสของพ่อเจ้าสักคน หรือสองคน แต่ข้าก็ยอมทำสัญญานั้นอยู่ดี… กับหนึ่งในพวกมัน(หนึ่งในลูกนอกสมรสของซูส)

“เพราะงั้นข้าคงไม่พนันอีกข้างแน่นอน” – เฮร่า

 

สัตว์: ต้นไม้กำลังออกผล ข้าเข้าใจว่าท่านกำลังยุ่งอยู่… แต่เราต้องคุยกัน

???: เรื่อง?

สัตว์: การเปลี่ยนแปลง ดิมีเทอร์

ดิมีเทอร์: ถ้างั้นได้โปรด เจ้ากำลังคิดอะไรอยู่…

 

ดิมีเทอร์: …อาร์เทอมีส

 

อาร์เทอมีส: การเกษตร… บัลลังก์ที่ว่างเปล่าของซูส มันต้องมีคนนั่ง

(ดิมีเทอร์คือเทพแห่งการเกษตรและการเก็บเกี่ยว เทพในเรื่องนี้มักจะเรียกชื่อกันตามสิ่งที่พวกเขาเป็นตัวแทน)

ดิมีเทอร์: มันต้องเป็นเยี่ยงนั้น สวรรค์ที่ไร้ซึ่งผู้นำจะนำพาแต่ความวิบัติ และเราไม่ประสงค์ให้เป็นเยี่ยงนั้น

อาร์เทอมีส: แน่นอน

ดิมีเทอร์: แล้วเราต้องการอะไร?

อาร์เทอมีส: น้องชายข้าได้แจ้งให้ทราบถึงคำทำนายที่น่าสลดใจยิ่ง… พวกเราจะถูกเลือดของพวกเราฆ่ากันเอง

ดิมีเทอร์: นั่นไม่ใช่คำทำนาย… มันคือสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

อาร์เทอมีส: ไม่มีที่ในหัวท่านสำหรับเรื่องไม่ขาดฝันเลยรึ?

ดิมีเทอร์: ดวงจันทร์ ในเมื่อมีเกิด ก็ต้องมีตาย และในระหว่างนั้น…

 

“…ก็คือเรื่องไม่ขาดฝัน” – ดิมีเทอร์

คลินิกโอลีฟเบิร์น รัฐเวอร์จิเนีย

(Olive Burn เป็นการเล่นเสียงของชื่อ Olive Byrne ผู้หญิงที่เป็นแรงบันดาลให้ William Moulton Marston ผู้สร้าง Wonder Woman สร้างเธอขึ้นมาแต่แรง)

โซล่า: ฟังนะเฮอร์มีส ฉันสบายดี

เฮอร์มีส: ที่นี่เนี่ยนะ? จริงหรอ?

โซล่า: ใช่ นายอยากให้ฉันหาหมอ? ฉันก็กำลังหาอยู่นี่ไง

ถึงคิวเข้าพบหมอของโซล่า เฮอร์มีสเดินไปกับเธอด้วย

โซล่า: นี่นายคิดจะทำอะไรหนะ?

เฮอร์มีส: ข้าไม่ปล่อยให้เจ้าคลาดสายตาหรอก

โซล่า: โอ้ปล่อยแน่ นายต้องปล่อย

วันเดอร์ วูแมน: เฮอร์มีส…

 

เฮอร์มีส: ข้ารู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้เลย ไดอาน่า

วันเดอร์ วูแมน: จากสภาพของเธอตอนนี้ พวกเราตกลงกันว่าโซล่าต้องพบหมอ

เลนนอกส์: แย่หน่อยที่เธอเลือกพบหมอของตัวเอง

วันเดอร์ วูแมน: เลนนอกส์ เธอแค่ต้องการแสดงให้เห็นว่าเธอเป็นนายชีวิตตัวเองอยู่ อย่างน้อยเราควรที่จะสนับสนุนเธอ

เลนนอกส์: แต่เธอ(ไดอาน่า)มีเพื่อนหนิ ที่สามารถหาคลินิกที่ดีกว่านี้–

วันเดอร์ วูแมน: ใช่ ฉันมีเพื่อน และหนึ่งในนั้นกำลังเลือกพบหมอที่เธอต้องการอยู่

เฮอร์มีส: โซล่ากำลังอุ้มบุตรของซูสอยู่…

เลนนอกส์: ฮา! คิดดูสิ ถ้าผลอัลตร้าซาวด์โชว์ไอ้ตัวเล็กมีหางหรือปีกจะเป็นไง?

วันเดอร์ วูแมน และ เฮอร์มีส ส่งสายตาแสดงความไม่พอใจ

เลนนอกส์: แค่ล้อเล่นหนะ…

เฮอร์มีส: และข้าไม่ขำ

มีเงาบางอย่างปรากฏขึ้น

เลนนอกส์: อะไรเนี่ย สุริยุปราคา?

วันเดอร์ วูแมน: ไม่เห็นมีการรายงานหนิ–

 

เฮอร์มีส: ไม่ใช่ ไดอาน่า ดูให้ดีๆ ดวงจันทร์ไม่ได้กำลังผ่านดวงอาทิตย์ พวกมันกำลังรวมเป็นหนึ่ง ข้ารู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้เลย–

อพอลโล: ถ้าเจ้ารู้สึกแย่ ณ ตอนนี้ คนสาส์น ลองนึกดูว่าเจ้าจะรู้สึกยังไงถ้าไม่ยอมมอบในสิ่งที่พวกข้าต้องการ

อาร์เทอมีส: หรือลองไม่รู้สึกอะไรเลย นั่นคือสิ่งที่คนตายเขารู้สึกกันถูกไหม?

 

เฮอร์มีส: อพอลโล

วันเดอร์ วูแมน: อาร์เทอมีส

อพอลโล: เฮอร์มีส 

อาร์เทอมีส: วันเดอร์ วูแมน และ… ขอโทษนะแต่ข้าไม่รู้จักชื่อเจ้าแหะ

เลนนอกส์: เลนนอกส์

อาร์เทอมีส: ข้าจะจารึกไว้บนป้ายหลุมศพของเจ้าให้

 

เฮอร์มีส: ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์… ข้าแปลกใจจริงๆ ที่พวกเจ้าสนใจบุตรนอกสมรสของซูส ในเมื่อพวกเจ้าก็ไม่ต่างกัน

อพอลโล: คนสาส์น ข้าไม่สนใจยัยเด็กนั่น หรือเด็กในท้องของมัน แต่พวกมันคือสิ่งที่จะจบเรื่องทั้งหมดนี่

 

อาร์เทอมีส: อเมซอน… แกเจอเรื่องมาเยอะและการกระทำของแกก็น่าสนใจไม่น้อย

อพอลโล: เจ้าเล่นสนุกกับลุงและราชินีของข้า แต่ทุกอย่างมันจบแล้ว เจ้าสนุกมามากพอแล้ว ถึงเวลาที่เจ้าควรจะถอยได้แล้ว

วันเดอร์ วูแมน: จริงหรอ? แต่ข้าไม่เคยรู้สึกอยากประชันหน้าเท่านี้มาก่อน

อพอลโล: ถ้างั้นก็เชิญ เดินลงหลุมของแกตามสบาย

 

อพอลโลปล่อยพลังใส่วันเดอร์วูแมน แต่เธอหลบได้ มันจึงไปโดนเลนนอกส์แทน

วันเดอร์ วูแมน: เลนนอกส์!

เลนนอกส์: ยังโอเคอยู่ ไม่มีอะไรที่เข้าร้านเสื้อแก้ไม่ได้

 

วันเดอร์ วูแมน: ข้าสัญญาที่จะปกป้องเด็กคนนั้น อพอลโล…

อพอลโล: และข้าสัญญาที่จะนำตัวนางไป

วันเดอร์ วูแมน: ข้าจะไม่ยอมผิดคำสัญญา

อพอลโล: ถ้างั้นข้าคงต้องจัดการเจ้า

 

อาร์เทอมีส: คนสาส์น เจ้าสนใจอะไรกันกับเรื่องทั้งหมดนี้? ไม่ใช่ยัยเด็กนั่นแน่ หรือจะเป็นเด็กในครรภ์? ทารกนั่นคือเด็กที่กล่าวไว้ในคำทำนายสินะ? บุตรของซูสที่ยอมฆ่าเพื่อบัลลังก์?

เฮอร์มีส: แล้วถ้ามันเป็นแบบนั้น… มันต่างอะไรกับเจ้าและน้องชายของเจ้ากัน?

อาร์เทอมีส: เจตนา คนสาส์น มันเกี่ยวกับเรื่องของเจ–

เลนนอกส์โผล่มาด้านหลังของอาร์เทอมีส

 

เขาต่อยไปที่หน้าของเธอ แต่มือของเขากลับแตกเอง

เลนนอกส์: บ้าอะไรเนี่ย…

อาร์เทอมีส: ให้ตายสิเลนนอกส์ เจ้านี่น่าสนใจจริงๆ… ตอนที่ข้ากล่าวถึงป้ายหลุมศพ ข้าไม่นึกว่าสามารถสร้างมันจากตัวเจ้าได้

อาร์เทอมีสต่อยไปที่กลางอกของเลนนอกส์ ร่างกายของเขาแตกละเอียดในทันที

อพอลโล: บอกข้าหน่อย เจ้าใช้ชีวิตมานานแค่ไหนแล้ว?

วันเดอร์ วูแมน: 23 ปี

 

อพอลโล: หืมม ถ้างั้นข้าคงพอให้อภัยในความจองหองของเจ้าได้ เราจะเรียกการที่เจ้าเป็นศัตรูกับข้าว่าอะไรดี… ความไม่รู้จักคิดของเด็กน้อย หรือบทเรียนที่น่าเศร้า?

วันเดอร์ วูแมน: …ข้าไม่ให้ท่านเป็นคนเลือกหรอก

อพอลโล: เจ้าไม่มีตัวเลือก ชะตาข้าถูกลิขิตไว้แล้ว และคำทำนายที่ข้าต้องหยุดยั้ง พายุกำลังมา และข้าหวังที่จะ… (อพอลโลเตะวันเดอร์วูแมนลงไปกองกับพื้น) …จัดการกับมัน จงรู้ไว้ว่าพวกข้าพระเจ้าจะไม่มีวันยอมถูกทำลายโดยเลือดของเราเอง…

วันเดอร์ วูแมน: หรือ… โดยข้า?

โซล่าขับรถชนใส่อพอลโล แต่เขากลับไม่เป็นอะไรเลย

 

อพอลโล: อาา… วิเศษมาก

โซล่าหยิบปืนขึ้นมายิงใส่อพอลโล

อพอลโล: ยินดีที่ได้พบเจ้าเช่นกัน

โซล่า: ไม่นะ เฮอร์มีส!

เฮอร์มีสถูกอาร์เทอมีสเล่นงานจนนองเลือด

อพอลโล: ดวงจันทร์ เราได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว…

 

“กลับกันเถอะ” – อพอลโล

เฮอร์มีส: ไดอาน่า…

วันเดอร์ วูแมน: ข้าโอเค… เพราะเขาปล่อยให้ข้ารอด

เลนนอกส์: พวกนั้นไม่ได้แค่มาแหย่เรา… แต่เล่นซะเละเลย

วันเดอร์ วูแมน: นายเป็นยังไง…?

เลนนอกส์: หมดสภาพ แทบจะยืนไม่ไหว ฉันคงไม่มีประโยชน์กับเธอแล้วละ…

 

“…หรือกับยัยเด็กนั่น” – เลนนอกส์

เฮร่า: ยินดีต้อนรับสู่สวรรค์ โซล่า

โซล่า: นี่ฉัน… ตายแล้วหรอ?

สไตรฟ์: ยังก่อน

เฮร่า: ยังอีกนาน พอถึงเวลาที่ข้าเสร็จธุระกับเจ้าแล้ว เจ้าจะเห็นว่าการตายเป็นของขวัญที่เลอค่า

โซล่า: เขา(ซูส)– เขาไม่ได้บอกฉันว่าเขาแต่งงานแล้ว

เฮร่า: แล้วมันต่างยังไง?

โซล่า: … ก็คงไม่หรอก (ไงก็นอนด้วยอยู่ดี)

สไตรฟ์: ฮา! ท่านต้องชื่นชมความกล้าของนางนะ ท่านแม่

เฮร่า: ข้าไม่จำเป็นต้องทำอะไรทั้งนั้น!

อพอลโล: ต้องสิเฮร่า…

 

อพอลโล: ข้าได้ให้ในสิ่งที่ท่านต้องการแล้ว ถึงเวลาที่ท่านจะมอบบัลลังก์ให้ข้าได้แล้ว ราชินี

สไตรฟ์: บัลลังก์ของท่านพ่อ? แลกกับยัยเด็กนี่? ท่านแม่ นี่มันไกลเกินกว่าที่ข้าคิ–

เฮร่า: ถ้างั้นก็ไปไกลๆ ซะ สไตรฟ์ ข้าพอใจในข้อตกลงนี้ อพอลโล ไอ้ลูกน้องสมรส บัลลังก์เป็นของเจ้าแล้ว ข้าจะไม่ขวางทางเจ้า

???: ถ้างั้น…

 

วันเดอร์ วูแมน: …ข้าเอง

 

วันเดอร์ วูแมน จะปกป้องบัลลังก์ของซูสได้จริงเหรอ แล้วชะตาของโซล่าจะเป็นยังไง โปรดติดตามในตอนหน้า Birth Right

 

Review ท้ายเล่ม

เล่มนี้ผมให้ 5 เต็ม 5 ครับ

ภาพสวย ฉากสู้ก็มันส์ เนื้อเรื่องก็ข้น แทมบทพูดผมว่าผู้แต่งก็ทำออกมาได้ดี (แต่ถ้าผมแปลได้ห่วยก็ขอโทษด้วยครับ แหะๆ)

ชอบที่เห็นได้ชัดว่า WW เองไม่ได้เก่งเว่อร์ขนาดที่จะสู้กับเทพแล้วชนะเสมอ แต่ยังคงเก็บความเป็นตัวละครไว้ได้ดี คือไม่มีวันยอมแพ้

ส่วนเรื่องการออกแบบตัวละคร Cliff Chiang ก็สุดยอดอยู่แล้ว ทั้งอาร์เทอมีสและดิมีเทอร์ออกแบบได้แปลก เท่ และสะท้อนตัวละครและสิ่งที่พวกเธอเป็นตัวแทนได้ดีมาก

อาจฟังดูเว่อร์ แต่ส่วนตัว ผมว่าเล่มนี้ สนุกที่สุดในทั้งหมด 11 เล่มที่ผ่านมาแล้วครับ