The Incredible Hulk #7

เรื่อง : Jason Aaron

ภาพ : Whilce Portacio, Allen Martinez, Arif Prianto, Don Ho, Juan Vlasco, Mashuri, Veronica Gandini

วางจำหน่าย : 18 เมษายน 2012

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

 

 

หลังจากระเบิดแกมม่าบอมบ์สงบลง สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือ…

 

ณ ปัจจุบัน

Hulk กำลังไล่ถลุงกำแพมบ้านใน Latveria เพื่อตามหา Dr.Doom

Hulk : Doom แกไปหดหัวอยู่ที่ไหน

Dr.Doom : ชั้นไม่นึกเลยว่าแกจะยังกล้ากลับมาขออะไรจากชั้นอีก

ในที่สุด Doom ก็ปรากฎตัว

Dr.Doom : รอบนี้แกขอไม่ได้หรอก รับประกันได้

Hulk : แกทำอะไรกับหมอนั่น

Dr.Doom : ดูคึกดีนี่วันนี้ ตั้งแต่เราแยกกัน แกไปเจออะไรมารึไง

Hulk : Banner ตายแล้ว

 

Hulk : หมอนั่นเป็นบ้าไปแล้ว ชั้นจึงฆ่ามัน

Dr.Doom : ฟังดูเศร้าจังเลย ไหน…

“ลองเล่าให้ชั้นฟังหน่อย”

ตัดมาที่เหตุการณ์ก่อนหน้า วินาทีที่ Gamma bomb ระเบิด

 

“เวลาค่อยๆเดินช้าลง ชั้นคิดว่าเขากำลังกรีดร้องอยู่ แต่มีเพียงเสียงเปลวเพลิงเท่านั้นที่ชั้นได้ยิน”

“ชั้นคิดว่าชั้นคงสะใจที่ได้เห็นวินาทีสุดท้ายของเขา ความรู้สึกที่เขาตายในกำมือชั้น แต่ว่า…”

“นี่คือที่ๆชั้นและเขาพบกันเป็นครั้งแรก ท่ามกลางเปลวไฟที่ปะทุจาก Gamma bomb ทำให้เรากลายเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน ชั้นคอยบอกตัวเองเสมอว่านี่เป็นความผิดของเขา ไม่ใช่ชั้น ไม่ใช่ชั้น….”

“เขาหันใบหน้าที่กำลังถูกฉีกกระชากมาที่ชั้น ราวกับเขาเป็นเด็กที่ถูกปล่อยเกาะ ไม่เชื่อกับสิ่งที่เจอ และทุกสิ่งก็ระเบิด เขาก็ระเบิดด้วย”

“ด้วยความบ้าคลั่ง ชั้นรู้สึกได้ถึงกำปั้นของเขาที่กำลังแหลกเป็นเสี่ยงๆ ชั้นรู้สึกได้ว่าเขากำลังจะละลายจนเริ่มเหนียวติดตัวชั้น แต่เขาก็ยังคงบ้าคลั่ง ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะจบชีวิตอย่างที่เขาเคยใช้ชีวิตมากับ”

“ความโกรธ และคงไม่มีทางเยียวยาแล้ว”

 

“ในขณะที่เปลวเพลิงค่อยๆฉีกร่างของเขา และกำลังจะกลายเป็นเยลลี่ในมือชั้น ชั้นก็รู้สึกว่าความโกรธของชั้นก็กำลังถูกแผดเผาตามไปด้วย”

“และค่อยๆถูกแทนที่ด้วยบางสิ่งบางอย่างแทน”

“ในวินาทีสุดท้าย ชั้นหลับตาลง เพื่อที่จะไม่ต้องมองเห็นเขา ท่ามกลางเสียงคำรามของเปลวเพลิง ชั้นกระซิบออกมาว่า…”

Hulk : ชั้นขอโทษ

“แต่มันก็สายไปเสียแล้ว”

“เขาจากไปแล้ว”

 

อีกทางด้านหนึ่ง Amanda และ Igor กำลังมองเกาะที่กำลังอยู่

Igor : เราคงต้องขีดชื่อ Bruce Banner ออกจากรายชื่อแล้วล่ะ

Amanda : ทำไม Hulk ยังไม่ติดต่อมา

Igor : ผมคิดว่าระเบิดทำอะไร Hulk ไม่ได้หรอกนะครับ

Amanda : ไปเตรียมเรือฉุกเฉินและชุดป้องกันรังสีมาเดี๋ยวนี้

Igor : บ้ารึไง ยังจะกลับเข้าไปอีกเหรอ

 

ในที่สุดทั้งสองคนก็กลับมาที่เกาะ สิ่งที่เขาเจอนั้นไม่ใช่ Hulk แต่เป็นเหล่าสัตว์ทดลอง Hulk ที่รอดชีวิต

เสือ : แกทำอะไรกับเกาะนี้ แกทำอะไรกับคุณพ่อ หา?

Amanda : พวกแกรอดจากระเบิดได้ นั่นล่ะคือสาเหตุที่ชั้นไม่ยิงพวกแกทิ้ง เพราะว่าเชื่อชั้นสิ พวกนายจะต้องเป็นพวกวิเศษสุดๆแน่ ถ้าไปอยู่กับชั้น

 

แต่ไม่ได้ผล Amanda จึงสั่งให้ Igor พร้อมสังหารทันทีหากพวกนี้เริ่มโจมตีพวกเขา

ขณะนั้นเอง มีเงาผู้หนึ่งกำลังเดินเข้ามา

 

Hulk นั่นเอง ตะ แต่ว่า… กางเกงไปไหน!

(แม่เจ้า กางเกงที่ขนาดต่อยกะ Sentry ยังไม่ขาด ดันมาหายไปง่ายๆเพราะระเบิดแค่นี้เนี่ยนะ)

Amanda : นายยังไม่ตาย ตะ แต่ นาย… โป๊

สัตว์ทดลอง Hulk : Banner อยู่ไหน แกทำอะไรกับเขา

Hulk : เขาอยู่ที่นี่ไง

Hulk : หรือจะเรียกว่าสิ่งที่เหลืออยู่ดี

Hulk พูดพร้อมๆกับปล่อยขี้เถ้าในมือลง ใช่แล้ว ขี้เถ้ากองนี้คือ Banner นั่นเอง

 

เหล่าสัตว์ทดลองต่างไม่เชื่อกับสิ่งที่เห็น จึงรุมทำร้าย Amanda ในฐานะที่เป็นต้นเหตุทำระเบิด

Amanda : Hulk ช่วยหน่อยซี่

Hulk : เธอให้ชั้นมาหยุด Banner และชั้นก็ทำเรียบร้อยแล้ว

พูดจบก็โดดออกไปทันที

 

ยังอุตส่าห์แวะไปขโมยกางเกงที่เรือแม่ Mad Squad อีกแฮะ

 

กลับมาที่ปราสาทของ Doom

Hulk : แกทำอะไรกับ Banner เขาเป็นบ้าไปแล้ว แกแอบทำอะไรตอนแยกหมอนั่นออกมาใช่ไหม!?

ไม่ทันจะได้ต่อย Dr.Doom ก็ชิงยัดสายฟ้าให้กินก่อน

 

Dr.Doom : Doom นั้นเป็นหลายสิ่งหลายสิ่งอย่าง แต่ไม่ใช่ผู้ที่คิดว่าวิทยาศาสตร์เป็นเรื่องไร้สาระ และก็ไม่ใช่ผู้ที่ให้สัญญาทั้งๆที่ไม่คิดจะรักษาด้วย ชั้นทำตามที่เราตกลงกันไว้แล้ว

Dr.Doom : เจ้าให้ข้าแยก Banner ออกมา และข้าก็ทำ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น หาก Banner เป็นบ้าขึ้นมามันก็ไม่ใช่ความผิดของข้า

Hulk : ไอ้คนตอแหล! บอกความจริงมาซะ!

Hulk โขก Dr.Doom หน้ากากยุบไปทีนึง

 

Dr.Doom : เจ้าบอกว่าเขาเป็นบ้า จริงๆแล้วที่เจ้าเห็นน่ะคือสิ่งที่เขาเป็นมาตลอดอยู่แล้วรึเปล่า สิ่งที่เขาเป็น ที่มันไม่ใช่ตัวเจ้า

Dr.Doom : น่าอดสู, ดุร้าย, ลุ่มหลง บาดแผลจากสิ่งที่พ่อของเขาทำมันเกินกว่าที่จะเยียวยาได้แล้ว เจ้านั่นล่ะคือฟางเส้นเดียวที่ยื้อเขาไว้ไม่ให้ถลำลึกลงไปยิ่งกว่านี้

Dr.Doom : เจ้าคือที่ระบายของเขายังไงล่ะ

Dr.Doom : เจ้าคือข้ออ้างของเขา คือภาระสมมติ สิ่งเดียวที่เขาจะโทษทุกสิ่งทุกอย่างไปให้ได้ แต่เมื่อไม่มีแกแล้ว ข้าคิดว่าเขาคงไม่มีใครให้โทษแทนนอกจากตัวเขาเอง

Dr.Doom : มนุษย์บางคนไม่สามารถเอาชีวิตรอดจากความโดดเดี่ยวได้ และชั้นว่าเขาก็เป็นหนึ่งในนั้น ดังนั้นใช่แล้วล่ะ เจ้าพูดถูกที่บอกว่าเจ้าฆ่าเขา เจ้าฆ่าเขาในห้องทดลองแห่งนี้ไงล่ะ

 

Dr.Doom : ตามที่ตกลงกันไว้ เจ้าจะต้องหายไปจากชีวิตของข้าซะ มิเช่นนั้นตามสัญญา ข้าจะมอบสิ่งที่มันแย่ยิ่งกว่าไอ้การผ่าสมองแน่นอน

Dr.Doom : จะจัดงานศพเมื่อไรก็บอกด้วยนะ ข้าไม่พลาดแน่

 

กลับมาที่เกาะ Amanda เริ่มจะเจรจากับพวกสัตว์ทดลองสำเร็จแล้ว จู่ๆก็มีเสียงตูมลงมา

 

Hulk กลับมาแล้ว เขากลับมาหาสิ่งที่เหลืออยู่ของส่วนหนึ่งของเขา ขี้เถ้าของ Banner

 

ขณะเดียวกัน ณ ที่แห่งหนึ่ง

Red She-Hulk กลับมาแล้ว

(ดูจากชุด คาดว่าหลังจากเหวี่ยง Banner แล้ว คงไปทำภารกิจกับทีม Defenders มา)

Betty : มีบางอย่างเกิดขึ้น ชั้นสัมผัสได้ ชั้นรู้ บางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นกับ Banner และชั้นรู้ว่าใครต้องรับผิดชอบ

และที่เกาะ สัตว์ทดลองส่วนหนึ่งกำลังถูก Doombots ไล่จับอยู่

Doombot 1  : ตาข่ายหมดแล้ว และไม่มีใครรับรู้ร่องรอยการมาของเราเลย

Doombot 2 : รับทราบ เตรียมตัวกลับไปหานายท่านได้

Doombot 1 : ท่าน Doom จงเจริญ

 

ส่วนหน่วย Mad Squad ก็ออกจากเกาะไปพร้อมๆกับพวกสัตว์ทดลองแล้ว

Igor : พวกสัตว์ทดลองกำลังรับการรักษาอยู่ที่ห้องพักชั่วคราว บางส่วนหายตัวไป ไม่ต้องสงสัยเลย หายไปกับระเบิดแน่

(ใช่ที่ไหนล่ะ มันโดน Dr.Doom จับไปตะหาก)

Amanda : เขายังอยู่ที่นั่นหรือ

Igor : ที่ได้ยินมาล่าสุดก็ใช่ครับ

Amanda : จับตาดูเขาไว้ให้ดี ชั้นอยากรู้ว่าเขาจะรับมือกับเรื่องนี้ยังไง หวังว่าการที่เราฆ่าสัตว์ประหลาดไปหนึ่งตัวจะไม่ได้ทำให้เกิดสัตว์ประหลาดอีกตัวขึ้นมาแทนนะ

Igor : ให้ผมดื่นเป็นเพื่อมไหม ผมชงเหล้าทรานซิลวาเนียแบบที่คุณชอบได้นะ

Amanda : อย่าเลย ดูจากอารมณ์ชั้นตอนนี้แล้ว นายคงไม่เคยเจอหรอก ชั้นจะเข้าไปในห้องนี้ และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ห้ามเปิดประตูจนกว่าจะเช้าเด็ดขาด เข้าใจ๋

ห้องนี้คือห้องที่พวกสัตว์ทดลอง Hulk พักอยู่นั่นเอง

Amanda : ว่าไงพวก มาสนุกกันหน่อยมั้ย

 

กลับมาที่ Hulk ที่ยังคงจ้องมองขี้เถ้าอีกร่างหนึ่งของตัวเองไม่ไปไหน

“ครึ่งหนึ่งของชีวิต ที่เราทำหายไป

ต่อให้นอนเสียดายไปจนตายมันก็เท่านั้น

เหลืออีกครึ่งชีวิต ที่มันยังต้องการ

ความรักตัวเองกลับมา ชีวิตมันมีคุณค่ากว่านี้”

(เพลงประกอบบิวท์อารมณ์)

“ถึงแม้ว่าเขาจะตายคามือชั้น ถึงแม้ว่าเขาจะกลายเป้นหมอกแดงต่อหน้าต่อตาชั้น ชั้นก็ยังไม่เชื่อว่าเขาจากไปแล้ว”

“ยามชั้นหลับตา ชั้นยังเชื่อว่าชั้นยังได้ยินเสียงของเขาอยู่”

“และยามชั้นเปิดตา มันก็ดังขึ้นกว่าเดิม”

“ชั้นรู้ว่าเขาตายและไม่อยู่ที่นี่แล้ว แต่ชั้นก็ยังได้ยินเสียงของเขาดังก้องสะท้อนไปมาในหัวของชั้นเหมือนที่เป็นมา”

“แต่ในตอนนี้”

 

“มันไม่มีเสียงใดๆเลยนอกจากเสียงกรีดร้องเท่านั้น”

และในเงาน้ำ เผยให้เห็นเงาสะท้อนของ Hulk เป้นเงาของใครบางคนที่พยายามจะออกมา

 

Bruce Banner ยังไม่ตาย!?