Superman #4 :ต้นกำเนิด

เรื่อง : GEORGE PEREZ
ภาพ : JESUS MERINO
วางจำหน่าย: 28 ธันวาคม 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

เมื่อความลับของเหล่าเอเลี่ยนกำลังจะถูกเปิดเผยออกมา เรื่องราวก็กลับตาลปัตรไป!

ซุปเปอร์แมนของเราจะเป็นอย่างไรต่อไป?

ติดตามได้ใน Superman #4

.

หลังจากที่เฮเธอร์โดนเอเลี่ยนยึดร่าง(?) ไปในเล่มที่แล้ว ในตอนนี้จิมมี่กับมิโกะก็กำลังโดนสอบเครียดจากทางตำรวจอยู่

พี่ตำรวจ : และนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่นายเห็นคุณเคลลี่สินะ?

มิโกะ : ฉันบอกเป็นรอบที่ยี่สิบกว่าแล้วนะ ยิ่งถามมากมันก็ไม่ได้ทำให้คำตอบเปลี่ยนไปหรอกนะคุณตำรวจ

มิโกะ: เฮเธอร์ก็แค่กำลังบ่นเรื่องอากาศหนาว นั่นเป็นเรื่องสุดท้ายที่เธอพูดก่อนจะหายไป

จิมมี่ : ใช่แล้วว จากนั่นมันก็ บรื่อ ออ เราก็เริ่มรู้สึกหนาวด้วย แล้วทุกอย่างก็ขาวไปหมด พวกนายก็เห็นในวีดีโอแล้วนี่

พี่ตำรวจ2 : ใช่เลย ขาวโบ๊ะไปหมด

พี่ตำรวจหนวด : แล้วสิ่งต่อมาที่นายในชั้นใต้ดินนั้น ก็คือซุปเปอร์แมนที่กำลังลุกขึ้นมา โดยไม่มีวี่แววของเคลลี่เลยเนี่ยนะ?

มิโกะ: เอ้า แล้วก็พูดกันวนครบอีกรอบนึง

พี่ตำรวจหนวด: แล้วพวกนายก็ยังบอกอีกว่า ซุปเปอร์แมน บอกว่าเขาเห็นเคลลี่ที่ชั้นใต้ดินนั่น

ก่อนที่ไอ้พายุหิมะเอเลี่ยนนั่นจะพัดพอดีเรอะ?

จิมมี่: ก็นั่นแหละ เรื่องที่เขาบอกเรา มันแตกต่างกันตรงไหนเรอะพี่?

พี่ตำรวจ3: เรากำลังจนมุม เด็กพวกนี้ไม่ได้รู้อะไรไปมากกว่าพวกเราหรอก

พี่ตำรวจดำ : ฉันก็ไม่รู้สินะ..

ถัดมาทางพี่ซุปของเราก็กำลังโดนสอบเครียดกับเขาอยู่เหมือนกัน และดูท่าทางตำรวจพวกนี้จะขี้สงสัยกันมากๆซะด้วยแฮะ

ผู้หมวด: นี่นายจะบอกว่าเฮเธอร์ เคลลี่มีบางอย่างเกี่ยวข้องกับเจ้าเอเลี่ยนน้ำแข็งนั่น

แล้วเธอก็หายไปตอนที่นายเป่ามันด้วยตาความร้อนสินะ

นี่นายกำลังจะบอกชั้นว่าเฮเธอร์เป็นต้นเหตุของเรื่องนี้รึไง?

ซุปเปอร์แมน: ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น

ผู้หมวด: อ๋อ ใช่ นายบอกชั้นว่าเจ้าเอลี่ยนนั่นมันใช้เธอเป็นเหมือนกับ ร่างทรง หรืออะไรประมาณนั้นใช่มะ?

ถ้างั้น มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอหลังจากที่นายยิงมันด้วยตาความร้อนล่ะ?

ซุปเปอร์แมน: ผมก็หวังว่าผมจะรู้เหมือนกันนะคุณตำรวจ

ผู้หมวด: น่าตลกดีนะที่ไอ้เรื่องพวกนี้มันเกิดขึ้นตอนที่นายกลับมาที่เมโทรโพลิสพอดี

เหมือนกับตอนที่ไอ้เจ้าปีศาจไฟนั่นฆ่าตำรวจไปสองนาย แล้วไหนจะตอนที่ไอ้ตัวเขียวนั่นเกือบจะสอยเรือเหาะนั่นอีก

จากนั้นก็มีตำรวจหญิงนางหนึ่งเข้ามาขัดจังหวะการสอบเข้มของพี่ตำรวจเข้า

ฟาริงตัน: ฉันไม่อยากจะขัดจังหวะนะคะท่าน

ผู้หมวด: แล้วมีอะไรจะต้องขัดล่ะเจ้าหน้าที่ฟาริงตัน เธอน่าจะรู้ดีว่าไม่ควรโผล่เข้ามากลางการสอบสวนของฉันนะ

ฟาริงตัน: เฮเธอร์ เคลลี่ค่ะ เธอกำลังให้สัมภาษณ์ทางทีวีค่ะท่าน

ฟาริงตัน: ในรายการถึงลูกถึงคนกับแมคคอย

กลายเป็นว่าอยู่ดีๆเฮเธอร์ก็ออกมาให้สำภาษณ์ว่าตอนที่ซุปเปอร์แมนยิงตาความร้อนใส่เพื่อละลายเธอ

ซุปเปอร์แมนได้พูดคำว่า “อภัยให้ผมด้วย” ออกมา

จากนั้นขณะที่ตำรวจกำลังจะถามซุปเปอร์แมนว่าเขาขอโทษทำไม นี่เขาตั้งใจจะยอมฆ่าเฮเธอร์รึยังไง?

สารวัตรเดวิดก็นำคำสั่งจากนายกเทศมนตรีให้มาปล่อยตัวซุปเปอร์แมนไป กล่าวขอโทษขอโพย

และบอกกับซุปเปอร์แมนว่าตำรวจอยู่ข้างเขาเสมอ พร้อมทั้งเสนอตัวจะเคลียร์ปาปารัซซี่ไปจากพื้นที่ให้

ซึ่งซุปเปอร์แมนบอกปัดอย่างไม่แยแส แล้วก็บินจากไป

หลังจากนั้นซุปเปอร์แมนก็บินออกมาและใช้พลังฟังเหตุการณ์ที่หน้าสถานีข่าวของแมคคอย

“ขอบคุณพระเจ้าที่เฮเธอร์ยังไม่ตาย แต่เธอหายไปไหนมานะ”

“เรื่องเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสนี่ต้องยกให้แมคคอยจริงๆ”

“ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเดี๋ยวเขาจะต้องโยนความผิดให้ซุปเปอร์แมนอีก..”

“แต่ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าคราวนี้มันอาจจะเป็นความจริงก็ได้”

“เลิกโทษตัวเองได้แล้วน่าคลาร์ก..เฮเธอร์ยังไม่ตาย นั่นแหละที่สำคัญ”

“บางทีฉันควรจะโทรหาเธอ..”

จากนั้นซุปเปอร์แมนซึ่งตอนนี้เปลี่ยนกลับมาเป็นคลาร์กเรียบร้อย ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาลูอิส แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อพบว่า..

คลาร์ก: ฮัลโหล โอ้ เฮ้ ลูอิส ..อาฮะ ผมยังอยู่ดี ..อ้อ ผมรู้ข่าวเรื่องเฮเธอร์แล้วล่ะ ค่อยโล่งใจขึ้นมาหน่อย..อ๋อ ตอนนี้ผมอยู่แถวๆเวย์ซิงเกอร์วิลเลจ

แถวๆด้านตะวันตกของเมืองน่ะ.. มีอะไรหรอ?

“ฮะ คุณว่ายังไงนะ!?”

กลายเป็นว่าลูอิสรู้เรื่องที่เขาไปเยี่ยมหลุมศพพ่อแม่ที่สมอลวิลล์ แต่บอกมิโกะว่าเขาอยู่ในเมโทรโพลิสซะแล้ว

ซึ่งเรื่องนี้คลาร์กของเราก็เกือบจะลืมไปแล้วเหมือนกัน(?)

คลาร์ก: โอเค ใช่ลูอิส ผมรู้สึกแย่มาก ตอนแรกผมกะว่าจะนั่งเครื่องบินมาทัน แต่..คุณก็รู้นี่ว่าเกิดอะไรขึ้น

ลูอิส: ใช่สิ รถติด.. ไม่ๆเฮเธอร์ไม่ได้บอกฉันเรื่องนั้น

ลูอิส: มิโกะเป็นคนรับโทรศัพท์ตอนนายโทรหาเฮเธอร์ต่างหาก เฮเธอร์น่ะไปประจำที่ถ่ายทำนานแล้ว”

มิโกะ: ถามเขาหน่อยสิว่าเขามาเมโทรโพลิสนานขนาดไหนแล้ว

ลูอิส: นี่นายจะบอกว่าตอนนี้นายอยู่ที่เมโทรโพลิสแล้วสินะ ถ้ายังงั้นทำไมนายไม่โทรหาเฮเธอร์ตั้งแต่ตอนที่เธอหายไปล่ะ

ลูอิส: นายโดนแช่แข็งไปด้วยรึไง?

คลาร์ก: อ๋อ ใช่ๆ ผมโดนแช่แข็งไปด้วย มึนไปเป็นวันๆเลยล่ะ เอ่อ ฟังนะลูอิส ผมต้องรีบไปแล้ว เฮเธอร์ยังอยู่ที่สถานี

และผมคิดว่าผมมีเรื่องต้องขอโทษเธอขนานใหญ่เลยล่ะ แค่นี้ก่อนนะ

ลูอิส: แหงล่ะ เธอต้องซึ้งใจชัวร์ๆ..

มิโกะ: เห็นมะ บอกแล้ว

มาที่ด้านคลาร์กซึ่งกำลังงงๆ หรือจะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นกับความทรงจำเขาหรือปล่าวเราก็ไม่อาจรู้ได้

คลาร์ก: นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับชั้นว่ะเนี่ย?

“ตอนแรกก็ไปอยู่ในสุสานสมอลลวิลล์โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไปอยู่ที่นั่นได้ยังไง”

“แล้วตอนนี้ยังต้องมาถูกยัดเยียดให้จำอีก ลูอิสรู้เรื่องนี้ได้ยังไงล่ะเนี่ย?..”

มิโกะที่เล่าเรื่องคลาร์กให้ลูอิสฟังก็กำลังถูกลูอิสต่อว่าต่อขานว่ายุ่งไม่เข้าเรื่อง

แหงล่ะ ก็ตอนนั้นมิโกะเล่นใช้ GPS หาที่อยู่ของโทรศัพท์คลาร์กเลยทีเดียว

แต่จิมมี่ก็แก้ต่างให้มิโกะว่า มันไม่ใช่ความผิดของเธอซะหน่อย เขาเองก็เห็นว่าช่วงนี้คลาร์กมีพฤติกรรมแปลกๆอยู่

แต่ก็โดนตอกกลับไปว่า นั่นมันก็เรื่องของคลาร์กที่จะพูดหรือไม่พูดในสิ่งที่เขาคิด

จากนั้นลูอิสก็ไล่จิมมี่กับมิโกะที่ต้องออกรายการให้ไปที่ห้องส่งของแมคคอย

พร้อมทั้งบอกว่า จะดีมากถ้าเขาไม่พูดถึงพฤติกรรมของคลาร์กออกอากาศ

(แต่โอ้.. ดูเหมือนว่าลูอิสจะมีรูปที่ซุปเปอร์แมนบินออกมาจากสุสานในสมอลลวิลล์ด้วยแฮะ)

ที่ห้องส่งรายการของแมคคอย เฮเธอร์กำลังถูกสัมภาษณ์อย่างถึงพริกถึงขิงจากเหตุการณ์ทีเกิดขึ้น

ก่อนที่เขาจะเชิญจิมมี่กับมิโกะมาสัมภาษณ์ถึงรายละเอียดจากอีกด้านหนึ่งของเรื่อง

โดยตอนนี้พวกเขากำลังดูเทปจากเหตุการณ์กันอยู่ แล้วแมคคอยก็ตั้งข้อสงสัยว่า

ทำไมไม่มีใครเห็นร่องรอยของเอลี่ยนน้ำแข็งนั่นเลยภายหลังจากการต่อสู้

และยังสงสัยอีกว่า ถ้าซุปเปอร์แมนไม่ได้เป็นคนพาเฮเธอร์มาส่ง แล้วใครพามา?

ที่ในห้องของรายการแมคคอย ลูอิสก็เดินมาเจอเพอร์รี่หลบอยู่พอดี (เพอร์รี่ ไวท์ บก.ใหญ่ของ สนพ. เดลี่แพลเน็ตเก่า)

เพอร์รี่: ได้ข่าวจากคลาร์ก เคนท์บ้างไหมช่วงนี้?

ลูอิส: เขาควรจะอยู่หลังฉากที่รายการของแมคคอยน่ะค่ะ

“ฉันคิดว่าเขากับเฮเธอร์มีปัญหาส่วนตัวต้องเคลียร์กัน”

เพอร์รี่: ก็หวังว่าคุยกันแล้วสติสตังเจ้าหมอนั่นมันจะดีขึ้นมาบ้างนะ ช่วงนี้เจ้านั่นต่อต้านสังคมเหลือเกิน

เพอร์รี่: โชคดีนะที่ชั้นนะมันเป็นคนใจอ่อนใจดี

เพอร์รี่: และฉันก็ทนไม่ได้ที่จะต้องเสียผู้ประกาศคนสำคัญไปสองคนในเดือนเดียว

ในรายการ แมคคอยกำลังพูดถึงเรื่องที่เฮเธอร์ไปทำข่าวเกี่ยวกับแผนจะทุบอาคารที่พักแถบอ่าวฮ็อบทิ้ง

ว่าจากบทความที่เขาอ่านมาจากเดลี่แพลเน็ตเมื่อไม่นานมานี้ คลาร์กบอกว่าเขาเป็นคนขอให้เฮเธอร์ไปทำข่าว

ถ้าเป็นอย่างนั้น แล้วคลาร์ก เคนท์ อยู่ที่ไหนในตอนเธอกำลังทำข่าว?

แต่เฮเธอร์ก็ปฎิเสธอย่างสิ้นเชิง และบอกว่านี่เป็นข่าวของเธอ เป็นบทความของเธอ

เฮเธอร์: “คลาร์ก เคนท์ ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไปที่นั่น”

ที่ซากอาคารที่ถูกเอเลี่ยนน้ำแข็งถล่ม ก็มีเจ้าหน้าที่ตำรวจโชคร้ายสองนายมาพบบุคคลต้องสงสัยบุกรุกเข้ามาในเขตห้ามเข้า

และแล้ว ก็ตามคาดเลยครับ..

“อาห์!!!!”

ตัดกลับมาที่แบคเสตจในห้องส่งของแมคคอย คลาร์กกำลังถูกแมคคอยกดดันให้ขึ้นไปให้สัมภาษณ์

เพราะเขาไม่เชื่อที่เฮเธอร์พูดเป็นเด็ดขาด แมคคอยบอกว่าเขามีหลักฐานเรื่องที่คลาร์กกับเฮเธอร์คุยกันเรื่องทำข่าว

แล้วก็บอกว่าตอนที่ทำข่าวคลาร์กกำลังเดินทางมาในขณะที่เจ้าเอเลี่ยนน้ำแข็งกำลังถล่มตึกอยู่ไม่ใช่รึไง

คลาร์ก: ไม่ใช่สักหน่อย ผมอยู่ที่สมอลลวิลล์ต่างหาก

เฮเธอร์: นายได้ยินเขาแล้วนี่บิลลี่

แมคคอย: อะไรนะ?

เฮเธอร์: อะไร ตอนนี้จะหาว่าเราโกหกกันทั้งคู่รึไง?

มิโกะกับจิมมี่ก็สงสัยว่าทำไมทั้งสองคนต้องโกหก?

“พวกเขาไม่มีอะไรต้องปิดบังนี่นา?”

เฮเธอร์: คลาร์ก ฉันว่าตอนนี้เราออกไปจากที่นี่เถอะ

แมคคอย: เดี๋ยวก่อนนะ คลาร์กกี้อาจจะไม่อยากให้สัมภาษณ์ แต่เธออยู่บนเวทีนะ

เธอจะเดินออกไปจากรายการชั้นเฉยๆแบบนี้ไม่ได้!!

แต่แล้วเฮเธอร์ก็พูดขึ้นมาด้วยเสียงเย็นเยือกของเอเลี่ยนน้ำแข็ง

“คลาร์ก ฉันคิดว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน”

คลาร์ก: หะ..อะไรกันเนี่ย..

เอเลี่ยนน้ำแข็ง: จริงมั้ยล่ะ ทายาทแห่งคริปตั้นผู้ยิ่งใหญ่

ด้วยความงงอยู่ดีๆพี่ซุปของเราก็วาร์ปมาโผล่ที่อพาร์ตเม้นเก่าของเขาซะอย่างนั้น

(ตรงนี้ผมคิดว่าน่าจะเกี่ยวกับเรื่องปัญหาความทรงจำของซุปเปอร์แมน)

“ให้ตายเถอะ นี่ฉันกลับมาอยู่ในห้องเก่าของฉันหรอเนี่ย แล้วฉันมาได้ยังไงกัน?”

เอเลี่ยนไฟ: ด้วยความจำนงของท่านเอง บุตรแห่งเอล

เอเลี่ยนล่องหน: ท่านจำไมได้หรือยังไง?

เอเลี่ยนน้ำแข็ง: กลับมาคืนที่พักเก่า ดังเช่นแผนที่ผู้สร้างของพวกเราวางไว้

จากนั้นพวกเอเลี่ยนก็พูดถึงการคำนวนโปรแกรมในตัวเองใหม่เพื่อความเข้ากันกับส่วนประสานทางจิต

และกูเหมือนพวกเอเลี่ยนจะมีความสามารถอ่านใจพี่ซุปของเราได้

“ความเข้ากันรึ? เข้ากันกับอะไร? ฉันไม่เข้าใจ”

“ที่รู้ๆคือพวกแกพยายามทำลายเมโทรโพลิสไปสามครั้งแล้ว และฉันจะทำให้แน่ใจว่าแกจะไม่ได้ทำมันอีก”

เอเลี่ยนล่องหน: ข้อมูลไม่เข้ากัน กำลังคำนวนใหม่

“ยังงั้นเรอะ?”

“งั้นลองคำนวนนี่ดู”

จากนั้นพี่ซุปของเราก็เริ่มประเคนใส่เหล่าเอเลี่ยนชุดใหญ่อย่างสนุกสนาน..

ตัดกลับมาที่ห้องส่ง เพอร์รี่กับลูอิสก็กำลังคุยกันเรื่องคลาร์ก โดยลูอิสบอกเพอร์รี่ว่าเธอเป็นห่วงคลาร์ก

แต่เพอร์รี่ก็บอกว่าไม่ต้องห่วงหร๊อก คลาร์กออกไปกับเฮเธอร์แล้ว คงไปจู๋จี๋กันอยู่ข้างนอกล่ะมั้ง

ก่อนที่ในทีวีจะมีข่าวการระเบิดที่อพาร์ตเม้นเก่าของคลาร์ก

ลูอิส: โอ้ ไม่ อีกแล้วหรอเนี่ย..

ถัดมาที่อพาร์ตเม้นเก่าของคลาร์ก ซุปเปอร์แมนกำลังประเคนหมัดเท้าและตาความร้อนใส่เหล่าเอเลี่ยนอยู่

โดยเหล่าเอเลี่ยนก็พร่ำพูดเกี่ยวกับการคำนวน และปรับปรุงระบบตนเองตลอดเวลา

เอเลี่ยนน้ำแข็ง: ข้อมูลเสียหายอย่างรุนแรง ไม่สามารถแก้ไขได้

ซุปเปอร์แมนที่เพิ่งอัดเอเลี่ยนเสร็จไปหมาดๆก็กำลังจะงานเข้าซะแล้ว

“อัดไอ้พวกนี้รู้สึกดีชะมัด!”

“หวังว่าเฮเธอร์จะยังอยู่ดีนะ คราวนี้ไม่รู้สึกถึงเธอเลยแฮะ”

เอเลี่ยนน้ำแข็ง: เริ่มการกวาดล้าง..

“อะไรอีกล่ะทีนี้?”

“นั่นมันแมลงสาบเรอะ?”

“หนอน..แมลงวัน..”

“เหอะ เหมือนตอนอยู่ที่นี่เมื่อก่อนเลยแฮะ”

“แมลงพวกนี้..มันไม่ใช่แมลงจริงๆนี่นา..ไม่ใช่ทุกส่วน มันดูเกือบเหมือนจะเป็นหุ่นยนต์เลยแฮะ”

พี่ซุปของเราทั้งเป่าทั้งเผา แต่พวกแมลงก็ไม่มีทีท่าจะลดลงเอาซะเลย

“พวกมันเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆเลยแฮะ”

“ทุกครั้งที่เป่ามันไปโหลนึง มันกลับเพิ่มขึ้นมาเป็นร้อยๆ”

“ใช้ตาความร้อนเผามันก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเลยแฮะ พวกมันเป็นตัวอะไรกันเนี่ย??”

เอเลี่ยนน้ำแข็ง: การกวาดล้างขั้นที่หนึ่งเรียบร้อย การเพิ่มปริมาณถึงจุดคงที่

“ขั้นที่หนึ่งเรอะ..”

เอเลี่ยนล่องหน: เริ่มการกวาดล้างขั้นที่สอง

ซุปเปอร์แมน: ออกไปจากหัวชั้น!!!

เอเลี่ยนล่องหน: ฉีดสาร

เอเลี่ยนน้ำแข็ง: ตรวจพบการเพิ่มขึ้นของสารต่อต้านการติดเชื้อ

เอเลี่ยนล่องหน: เพิ่มระดับการฉีดสาร

เอเลี่ยนไฟ: คำนวนระดับสูงสุดใหม่เสร็จสิ้น

เอเลี่ยนไฟ: ทำการกวาดล้างต่อ

เอเลี่ยนไฟ: เพื่อให้ทุกสิ่งเป็นหนึ่งเดียว เพื่อให้แก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด

เอเลี่ยนล่องหน: เปลี่ยนสิ่งที่เปลี่ยนได้ ปรับปรุงสิ่งที่ปรับปรุงได้

เอเลี่ยนล่องหน: สิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้ ,ไม่ยอมเปลี่ยน จะต้องถูกทำลาย

เอเลี่ยนน้ำแข็ง: ต้องถูกกวาดล้าง นั่นคือจุดมุ่งหมายหลักของเรา

เอเลี่ยนน้ำแข็ง: นั่นคือจุดประสงค์ที่เราถูกสร้างขึ้น

ซุปเปอร์แมน: เดี๋ยวนะ สิ่งที่แกพูดนั่น มีไอ้บ้าบางคนสร้างพวกแกขึ้นมาให้ทำอย่างนี้งั้นสินะ

ซุปเปอร์แมน: ใครกันบอกฉันสิ

ซุปเปอร์แมน: ใครกันที่สร้างพวกแกขึ้นมา?

 “ท่าน”

ซุปเปอร์แมน: ม่ายยยยยยยยยยยยยยย!!!!!

เอาล่ะสิ ทำไมกลายเป็นว่าซุปเปอร์แมนสร้างพวกมันขึ้นมาซะอย่างนั้น

แล้วเรื่องนี้จะมีอะไรเกี่ยวข้องกับปัญหาความทรงจำขาดช่วงของพี่ซุปของเรามั้ย?

โปรดติดตามในเล่มต่อไปครับ!