LEGION OF SUPER-HEROES #2
เรื่อง : PAUL LEVITZ
ภาพ : FRANCIS PORTELA
วางจำหน่าย: 19 ตุลาคม 2554
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ดักซัม ปะทะ ดักซัม!

..

ดาวเคราะห์พาน็อพตีส ศตวรรษที่ 31

..

“อา… พวกสมาพันธ์นี่เอง!”

 

“พวกแกมีส่วนทำให้ดาวเคราะห์ของฉันกลายเป็นนรกมาตลอดหลายปี”

 

แฟนท่อมเกิร์ล: พูดเรื่องอะไรน่ะ? เราเป็นสมาชิกกลุ่มแรกของสมาพันธ์ที่มาที่ดาวดวงนี้นะ

“ฉันไม่ได้หมายถึงพาน็อพตีส”

ชาวดักซัมลึกลับใช้ความเร็วระดับซุปเปอร์แมนโฉบร่างของอัลตร้า บอยขึ้นไป

 

“ฉันคือ รีส-เวอร์ แห่งดักซัม”

“ดาวเคราะห์หน้าด่านดวงนี้เป็นเพียงกุญแจที่จะปลดแอกเผ่าพันธุ์ของฉันจากความเป็นทาส”

 

มันขว้างร่างของอัลตร้าบอยลงมาอย่างโหดเหี้ยม

แต่คาเมเลี่ยน บอยแปลงร่างมารองรับไว้ได้!

คาเมเลี่ยน บอย: รีบกระจายกำลังด่วน! อัลตร้า บอยสลบไปแล้ว เราไม่มีทางรับมือพวกดักซัมได้!

 

ดราก้อน วิง: ใครพอจะ…

เคมิค่อล คิด: ไว้บ่นทีหลังเถอะ! รีบวิ่ง!

แต่ไม่ทันได้ทำอะไร ทั้งคู่ก็ถูกจัดการเสียก่อน!

มันวกกลับมาจัดการกับคาเมเลี่ยนบอยและแฟนท่อมเกิร์ล แต่ทั้งคู่หายไปแล้ว

รีส-เวอร์: แกอยู่ที่ไหนน่ะเจ้าทาสเดอร์ลัน? แกน่าจะเข้าใจฉันดีกว่าใครนะ

รีส-เวอร์: เพราะบ้านเกิดของแกมีสภาพเหมือนนรกยิ่งกว่าของฉันเสียอีก

 

..

 “ตรงนั้นเอง อย่าซ่อนเลยเจ้าตัวจ้อย”

“มันร้อนใช่มั้ยล่ะ?”

 

 

รีส-เวอร์: ไม่ต้องคิดหนีเลย

มันตามเข้ามาซ้ำอีกครั้ง!

..

“ยังเหลือผู้หญิงอีกคน”

ณ ห้องวิจัยเวลา

เบรนิแอค 5: โอ้โห ม่านพลังของเธอน่าสนใจเป็นบ้าเลยกลอริธ

 

กลอริธ: ดูคุณจะสนใจม่านพลังของหนูมากกว่ายานเวลาที่เพิ่งระเบิดอีกนะคะเนี่ย

เบรนิแอค 5: อ้อ เรื่องนั้นน่ะเหรอ… มีความเป็นไปได้ 84.4% ที่มันต้องเกิดเมื่อเราพยายามแก้ไขระบบเวลา

เบรนิแอค 5: การสั่นไหวในมิติเวลาเปลี่ยนลักษณะทันทีหลังเหตุการณ์แฟลชพ็อยท์ ซึ่งทำให้ระบบข้ามเวลาที่เชื่อมต่อเราเข้ากับยุคสมัยที่เรียกกันว่า “ยุคสมัยแห่งยอดมนุษย์” ถูกปิดกั้น

 

เบรนิแอค 5: บางทีฉันอาจปรับระบบของยานให้เข้ากับการสั่นไหวได้

เบรนิแอค 5: หรืออาจจะไม่ได้

ดรีม เกิร์ล: นายไม่ถือนะ ถ้าฉันจะดับไฟพวกนี้ก่อน เบรนี่

ดรีม เกิร์ล: เพราะเท่านี้ศูนย์บัญชาการของเราก็วุ่นวายมากพออยู่แล้ว

 

เบรนิแอค 5: ถ้าเรื่องเล็กน้อยก็จัดการไปเถอะ ตอนนี้ฉันกำลังง่วนอยู่กับปัญหาที่ว่าเราอาจไม่สามารถคิดทฤษฎีดี ๆ มาแก้ไขปัญหาเรื่องม่านเวลาได้อีกแล้ว…

เบรนิแอค 5: แต่ม่านพลังของเธอ มันกลับมีคุณลักษณะที่ไม่ขึ้นต่อกฏการทรงโมเมนตั้ม… อืม นี่แหละคือคำถามที่น่าสนใจ

 

“แล้วทำไมพวกแกถึงไม่ตอบคำถามของฉันล่ะ?”

 

รีส-เวอร์: ฉันอาจจะไม่ฆ่าแก ม่านพลังนี้แค่กักขังพวกแกเอาไว้ จนกว่าพวกเราปลดแอกดาวดักซัมจากสหประชาพิภพได้สำเร็จ ทีนี้บอกมาว่าผู้หญิงคนนั้นไปไหนแล้ว?

 

อัลตร้า บอยห่วงกิ๊กเก่าจนเลือดขึ้นหน้า เขาพยายามพังม่านพลังออกมา

รีส-เวอร์: อย่าเปลืองพลังงานเลย…

รีส-เวอร์: ฉันไปหาเองก็ได้ แม้จะต้องลงไม้ลงมือกันบ้างแต่ต้องเอาตัวเธอกลับมาให้ได้

 

คาเมเลี่ยน บอย: ถึงพวกดักซัมจะมีวิทยาการทางการแพทย์ที่เจริญก้าวหน้า แต่พวกเขาก็ไม่น่าจะคิดค้นเครื่องคุมขังแบบนี้ขึ้นมาได้ อีกอย่างสหประชาพิภพก็ไม่เคยปฏิบัติต่อชาวดักซัมเยี่ยงอาณานิคมนี่นา

อัลตร้า บอย: ที่แน่ ๆ ไอ้บ้านั่นต้องได้รับยาอะไรสักอย่างที่มีผลเหมือนยาที่เบรนี่คิดค้นขึ้นมาเพื่อรักษามัน-เอล ดาวเคราะห์ดวงนี้เต็มไปด้วยแร่โลหะแต่ดูมันจะสะทกสะท้านเลย

คาเมเลี่ยน บอย: จริงสิ

 

คาเมเลี่ยน บอย: ถ้าอย่างนี้แปลว่าเจ้านี่ต้องมีใครสักคนคอยสนับสนุนด้านเทคโนโลยีอยู่เบื้องหลัง

ดราก้อน วิง: ให้ตายเหอะ

เคมิค่อล คิด: ทำไมพวกคุณไม่หยุดพล่ามแล้วหาทางพาพวกเราออกไปจากที่นี่กันล่ะหา?

คาเมเลี่ยน บอย: ถ้าทำได้ ฉันทำไปแล้ว ตอนนี้อดทนไว้ก่อนเถอะ

 

ใช่ ทนไว้หน่อย ทินย่า

เธอส่งสัญญาณขอกำลังเสริมออกไปแล้ว สาวน้อย

มันอาจจะไปถึงช้าหน่อยเพราะติดชั้นดินรอบ ๆ

 

ในนี้มันนรกใต้ดินแท้ ๆ เลย แต่ถ้าไม่อยู่ในนี้พวกเขาอาจเจอตัวฉันได้

สายตาเหนือมนุษย์ของเขาก็ไม่อาจมองทะลุชั้นดินลงมาได้ และเขาก็คงไม่คิดจะค้นหาใต้ดินด้วยแหละ

 

หวังว่าระหว่างนี้เขาจะไม่ทำร้ายโจ

 

ศูนย์บัญชาการสมาพันธ์, โลก

 

“มัน-เอลไปแล้ว เขาไม่รอพวกนายที่เหลือด้วย”

 

เบรนิแอค 5: เอเลเมนท์ แล็ด… ในบรรดาสมาชิกของเรา นายเป็นอีกคนที่สามารถจัดการพวกดักซัมได้ พวกเราอยากให้นายตามไปสมทบกับมัน-เอล

เอเลเม็นท์ แล็ด: ตกลง

เบรนิแอค 5: ส่วนร็อคค… นายรีบตรงไปที่ดักซัมเดี๋ยวนี้เลย

 

กลอริธ: ทำไมทุกคนดูวิตก…

ฮาร์โมเนีย: เพราะครั้งสุดท้ายที่ชาวดักซัมหลุดออกมาสู่จักรวาล พวกเขาทำลายล้างดาราจักรไปมากมายมหาศาล… พวกเขาทุกคนมีพลังเทียมชั้นซุปเปอร์แมนในตำนานเช่นเดียวกับมัน-เอลเชียวนะ

กลอริธ: โห

 

แชงกาล่า, สุสานแห่งวีรบุรุษ

ชาโดว์ ลาสมาเคารพหลุมศพเอิร์ธแมน แฟนหนุ่มที่จากไปในสงครามใหญ่ครั้งหลังสุด

เอเลเมนท์ แล็ด: ไม่เป็นไรนะ ชาดี้ … ทีมเราได้รับคำสั่งแล้ว

ชาโดว์ ลาส: ขอเวลาอีกสักพัก

เอเลเมนท์ แล็ด: ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอนะ

ชาโดว์ ลาส: แต่มันไม่ได้แปลว่าฉันจะทำใจได้

โคเม็ท ควีน: โธ่! เธอเหมือนกำลังหัวใจสลาย!

 

โพลาร์ บอย: รักเปรียบได้ทั้งความสุขและความทุกข์ กราว่า

โพลาร์ บอยคิดจะฉวยโอกาสหาเศษหาเลยตามประสา แต่กลับโดนปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย

โคเม็ท ควีน: นายนี่มัน…

 

โคเม็ท ควีน: ไม่ต้องตามไปที่นั่นเลยนะ

โพลาร์ บอย: เธอมันก็… โอ๊ย แค่ก ๆ

 

รีส-เวอร์: เอาล่ะ เวลามาถึงแล้ว ถึงเด็กสาวคนนั้นจะยังหายสาบสูญแต่เธอก็ไม่อาจขัดขวางแผนการขั้นต่อไปของเราได้หรอก

รีส-เวอร์: พวกแกทุกคนถูกส่งมาแทรกซึมอยู่ในดาวเคราะห์หน้าด่านดวงนี้เพื่อรอให้วันนี้มาถึง… แน่นอน เมื่องานสำเร็จพวกแกจะได้รับรางวัลตอบแทนมากมายจนประเมินค่าไม่ได้

รีส-เวอร์: ผู้คนจะเชิดชูพวกแกในฐานะวีรบุรุษผู้ปลดแอกดาวเคราะห์ที่ทรงพลังที่สุดในจักรวาล! ด้วยยาที่ชาวโคลูผลิตขึ้นตัวนี้ ประชาชนของฉันจะเป็นอิสระ… และพันธมิตรของเราก็จะให้การสนับสนุนวัตถุดิบแก่เรามากยิ่งขึ้น

 

..

“ฉันควรจะซ่อนตัว”

“แต่ฉันอยากมาดูให้มั่นใจว่าคุณปลอดภัย”

 

คาเมเลี่ยน บอย: รีบหนีไปสิ… ไปขอความช่วยเหลือ… ก่อนที่มันจะเจอตัวเธอ

แฟนท่อมเกิร์ล: ก็จริง

“ผิดแล้ว”

“เพราะฉันได้ยินเสียงเธอแล้ว”

 

แฟนท่อมเกิร์ล: จับเสียงได้กับจับตัวได้มันต่างกันนะจ๊ะ

รีส-เวอร์: แต่ฉันทำได้ทั้งสองอย่าง

รีส-เวอร์ขังแฟนท่อม เกิร์ลเอาไว้ในม่านพลัง!

“อาจจะไม่ก็ได้นะ”

..

มัน-เอลมาช่วยแล้ว!

 มัน-เอลสวนหมัดใส่รีส-เวอร์ร่วงลงมาในหมัดเดียว!

..

แฟนท่อมเกิร์ล: อุตส่าห์ออกแรงแล้ว ก็ช่วยซัดให้ตกลงมาที่ม่านพลังพวกนี้หน่อยจะได้มั้ยมัน-เอล?

 

 

รีส-เวอร์: แกน่าจะช่วยฉัน มัน-เอล… แกน่าจะมาร่วมมือกับฉันปลดปล่อยดินแดนของเรา!

มัน-เอล: ชาวดักซัมไม่ได้ถูกจองจำสักหน่อย รีส-เวอร์ แต่อยู่ที่นั่นเป็นหนทางเดียวที่เราจะรอดจากอาการแพ้ได้

รีส-เวอร์: แกโกหก

 

รีส-เวอร์: พวกสหประชาพิภพมีวิธีรักษาเรา แต่มันก็ไม่ทำ มันกลัวพลังของพวกเรา!

 

ขณะเดียวกัน อัลตร้าบอยก็หลุดจากม่านพลังแล้ว

อัลตร้า บอย: แต่ฉันไม่ยักจะกลัวแกสักนิดเลยว่ะ…

อัลตร้า บอย: แล้วแกจะได้เห็น ว่าไอ้ที่แกเรียกว่าคุกน่ะ ของจริงมันเป็นยังไง

 

แต่ในตอนนั้นเอง กองกำลังของรีส-เวอร์ก็เริ่มเคลื่อนพล!

..

“แกหยุดฉันไม่ได้อีกแล้ว ไอ้พวกสมาพันธ์”

 

“เห็นรึยังล่ะ?”

 

..

ใครกันที่อยู่เบื้องหลังแผนปฏิวัติดักซัม!? และสงครามครั้งนี้จะร้ายแรงหรือไม่?

ตอนต่อไป:

SHADOW WAR

..

คุยกันท้ายเล่ม

ในคู่มือสมาพันธ์ฯ ผมเขียนสรุปเรื่องราวช่วงหลังสุดของสมาพันธ์เอาไว้ พร้อมกับรายละเอียดตัวละครนิด ๆ หน่อย ๆ ซึ่งไม่ได้เล่าเรื่องราวปูมหลังของจักรวาลในยุคนั้น ฉะนั้นขอเล่าเหตุการณ์ที่ถูกอ้างอิงในเล่มนี้ ณ ตรงนี้แล้วกันครับ

          ดาวเดอร์ลา ดาวบ้านเกิดของชาวเดอร์ลันทั้งหลาย ชาวเดอร์ลันนั้นจะเกิดมาพร้อมความสามารถในการแปลงรูปลักษณ์ ในอดีตดาวเดอร์ลามีความเจริญด้านวิทยาการอย่างมาก จนกระทั่งวันหนึ่งเกิด “สงครามหกนาที” ขึ้น พวกเขายิงนิวเคลียร์ถล่มกันเอง จนในที่ดาวเดอร์ลาก็กลายเป็นดาวรกร้างที่เต็มไปด้วยสารกัมมันตรังสี ชาวเดอร์ลาจึงต้องอยู่อย่างยากแค้น

          ด้วยความสามารถในการแปลงตัว ทำให้เผ่าพันธุ์อื่น ๆ ในจักรวาลไม่ค่อยไว้ใจชาวเดอร์ลัน บวกกับครั้งหนึ่งชาวเดอร์ลันเคยร่วมเป็นพันธมิตรกับจักรวรรดิดอมิเนเตอร์มารุกรานโลก (เหตุการณ์ใหญ่ Invasion!) ทำให้สหประชาพิภพมองพวกเดอร์ลันเป็นศัตรูมาตลอด

          ดาวดักซัม ในเล่มนี้มีการพูดถึงการรุกรานจักรวาลของชาวดักซัม ผมเชื่อว่าหมายถึงเหตุการณ์ใหญ่ Great Darkness Saga ซึ่งดาร์คไซด์ (เจ้าเก่าเจ้าเดิม) ได้มาอาละวาดในยุคอนาคต ดาร์คไซด์ทำการควบคุมดาวดักซัมและตั้งกองกำลังรุกรานจักรวาล ก่อนจะถูกจัดการโดยสมาพันธ์และซุปเปอร์แมนอีกครั้ง

          เอเลเมนท์ แล็ด ผมลืมแนะนำตัวละครตัวนี้ในบทความก่อน (ขอโทษครับ T T) เอเลเมนท์ แล็ด หรือ จัน อาราห์ คือผู้รอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียวจากเหตุการณ์สังหารณ์หมู่ชาวทร็อม โดยกลุ่มสลัดจักรวาลร็อคซัส เขามีความสามารถในการแปรธาตุทางเคมี และเคยเป็นผู้นำสมาพันธ์ในยุคหนึ่ง ที่ว่าเขาสามารถเอาชนะชาวดักซัมได้นั้นเพราะความสามารถในการแปรธาตุนั่นเองครับ ชาวดักซัมแพ้ธาตุโลหะ ส่วนจันสามารถแปรธาตุสิ่งต่าง ๆ เป็นโลหะได้ จันจึงเหมือนเกิดมาเพื่อเป็นดาวข่มของพวกดักซัมโดยแท้

          ประวัติของสมาพันธ์มียาวนานมาก ถ้าเล่มต่อไปอ้างอิงถึงเหตุการณ์ใดอีกจะมาเสริมอีกครับ 🙂

          ขอบคุณที่ติดตามรับชมครับ