DC Comic : Grifter 01 : Invasion of The Body Snatcher

เรื่อง : Nathan Edmonson
ภาพ : Cafu, Jason Gorder
วางจำหน่าย: 14 กันยายน 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ผลจากการรีบูทจักรวาล DC ได้รวมเอาจักรวาล Wildstorm เดิมเข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันด้วย และนี่จะเป็นเรื่องราวของ Grifter (Cole Cash) 1 ในดาราชูโรงของ Wildstorm และจะเป็นการเปิดตัวเขาในจักรวาล DC อย่างเต็มตัวหลังจากที่มีบทบาทสมทบใน Event Flashpoint ก่อนหน้านี้

โดยในครั้งนี้ Grifter จะต้องถูกดึงเข้าไปเกี่ยวข้องกับแผนการรุกรานโลกของเผ่าพันธ์ต่างดาว ซึ่งนอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครในโลกที่รู้ถึงเรื่องนี้เลยแม้แต่คนเดียว!!

Wildstorm นั้นแต่เดิมเป็นค่ายอิสระที่โดน DC ซื้อกิจการมาเป็นค่ายลูก ซึ่งตัวละครชูโรงของค่ายนี้ก็เช่น Grifter และทีม WildC.A.T.S. จนกระทั่งบริษัทถูกยุบไปเมื่อปี 2010 ซึ่งทาง DC ก็ประกาศว่าจะมีการนำเอาตัวละครของค่ายนี้มาใช้ในจักรวาล DC ในภายหลัง ซึ่งหลังจากชิมลางเล็กๆน้อยใน Event Flashpoint ก็มาดำเนินการอย่างเป็นทางการในการรีบูทนี้

.
.
.
เปิดเรื่องมาที่ New Orleans

ที่ สนามบินนานาชาติ Louis Armstrong

ชายคนหนึ่งได้ขึ้นไปบนเครื่องบินอย่างรีบเร่ง

ชื่อของผู้ชายคนนี้คือ Cole Cash ซึ่งตอนนี้เขากำลังมีปัญหา

Cole : ออกไปนะ ออกไปจากหัวฉัน

ผู้โดยสารหญิงA : เอ่อ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ?

“เสียงนั่น มันดังขึ้นเรื่อย ฉันหนีมันไม่พ้น…”

Cole : ครับ ผมไม่เป็นไร แค่ปวดหัวน่ะครับ

ทันใดนั้นเขาก็ได้ยิน “เสียง” ดังขึ้นในหัวของเขา

{มันไม่มีทางหนีเราพ้น}

Cole : ท่าทางจะมีพวกมันอยู่บนเครื่องนี้ด้วย

“ดูท่าจะได้เวลาไปดูลาดเลาเสียหน่อยแล้ว”

ว่าแล้ว Cole ก็ลุกขึ้นจากที่นั่งทันที

Cole : ผมคงต้องไปหาแอสไพรินมาทานหน่อยแล้ว

แต่โดยเขาไม่รู้ ผู้โดยสารหญิงที่อยู่ข้างๆเขาก็มีแววตาที่แปลกไป

{มันรู้ได้ยังไง? แต่ก็ช่างเถอะ…}

{…ข้าจะฆ่ามันก่อนที่เครื่องจะลงจอด}

ทันใดนั้น Cole ก็หันมาทางผู้โดยสารหญิงA

Cole : คนที่พูดคือแกเองเรอะ!

{มันกำลังดึงดูดให้คนหันมาสนใจข้า}

แล้วผู้โดยสารหญิงA ก็ดึงอาวุธที่เป็นแท่งแหลมออกมาจากฝ่ามือ

{ข้าจะฆ่ามันเสียก่อน แล้วเราค่อยทำให้เครื่องตกเพื่อทำลายหลักฐานทีหลังก็ได้}

มันฉวยโอกาสตอนที่ Cole ผลักแอร์โฮสเตสที่มายุ่งให้พ้นทาง แต่ Cole ก็ไวทายาทและคว้าถาดอาหารมากันอาวุธมันไว้ได้ทัน!

{ข้าจะเสียบหัวใจแกให้ทะลุไปเลยเจ้ามนุษย์!}

Cole : ไม่ใช่หรอกว่ะ!

Cole : ที่แกจะทำก็คือออกไปจากหัวฉันต่างหากเล่าเจ้าตัวประหลาด

ว่าแล้ว Cole ก็คว้าข้อมือของมันแล้วเอาอาวุธของมันเสียบเข้าเบ้าตาของมันจนแน่นิ่งไป
แม้ปัญหาหนึ่งจะจบไปแล้ว แต่ตอนนี้ปัญหาใหม่เพิ่งจะเริ่มขึ้น เพราะตอนนี้ผู้โดยสารกำลังเริ่มแตกตื่นแล้ว

สจ๊วตชายB : มันฆ่าหล่อนไปแล้ว!

สจ๊วตชายB : ใครก็ได้ช่วยจับมันไว้ที ก่อนที่มันจะฆ่าคนอื่นอีก

นั่นทำให้ Cole ต้องหาทางเอาตัวรอดจากการโดนรุมจับกุมตัว และเมื่อเขาหันไปเห็นขวดซอสบนเก้าอี้…

“อ้า…นั่นแหละที่ฉันกำลังอยากได้…”

เขาหยิบขวดซอสมากำไว้ในมืออย่างมิดชิด แล้วก็พูดเสียงดังออกมาว่า

Cole : พวกแกจงนั่งลงให้หมดซะ ไม่งั้นฉันจะระเบิดเครื่องบินลำนี้ซะ!

“แบบว่า…จริงๆแล้วฉันทำไม่ได้หรอก…แต่พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องนั้นนี่นะ”

Cole : แค่ฉันปล่อยมือให้เจ้านี่หล่นลงพื้นก็ตูมแล้ว!

แล้วเขาก็ฉวยโอกาสล็อคคอ สจ๊วตชายB เอาไว้

Cole : แกน่ะ! เปิดล็อคประตูเดี๋ยวนี้!

สจ๊วตชายB : ผมทำแบบนั้นตอนเครื่องกำลังบินอยู่ไม่ได้หรอก…

Cole : ฉันรู้ว่าแกมีวิธีทำให้มันเปิดได้ รีบๆเปิดซะก่อนที่เราจะอยู่สูงจากพื้นน้ำมากกว่านี้!

Cole : เลิกถ่วงเวลาแล้วรีบๆเปิดซะ!

เมื่อสจ๊วตชายB ไม่มีทางเลือก เขาก็ต้องเปิดประตูเครื่องตามที่ Cole สั่ง

เมื่อประตูเปิดออก Cole ก็เตรียมจะออกจากเครื่องไป

Cole : ทีนี้ก็ถอยไปซะ ฉันจะไปแล้ว!

แต่ก่อนที่เขาจะทันก้าวออกไป เขาก็ได้ยินเสียงในหัวเขาอีกครั้ง

{เหมาะเลย ข้าจะฆ่ามันก่อนที่มันจะโดดลงไปในทะเล}

เขาหันไปหา สจ๊วตชายB

Cole : เมื่อกี้นี้แก…

ทันใดนั้นมันก็เข้ารวบคอเขาจนหล่นออกนอกเครื่องไปด้วยกัน!?

สจ๊วตชายB : แกหนีเราไม่พ้นหรอก!

Cole : ไอ้เจ้าบ้าเอ๊ย!!!

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้

Cole Cash กำลังนำ “สินค้า” มาส่งให้กับผู้ว่าจ้าง Mr.Valdez

Valdez : ผมคิดว่าจำนวนเงินนั่นถูกต้องนะ

Cole : นี่เป็นจำนวนเงินที่เราตกลงกันไว้ แต่ครั้งหน้าผมอยากจะได้มากกว่านี้ โอเคไหมครับ? ผมมาทำงานนี้เพื่อหาเงินให้ได้เยอะๆน่ะครับ

Valdez : ไว้เราค่อยพูดเรื่องนั้นในครั้งหน้าแล้วกันนะ

Cole แอบชำเลืองขณะที่ Valdez เดินถือกระเป๋าลงไป

“อย่าหันกลับมาเชียวล่ะ…”

ซึ่ง Valdez ก็เดินต่อไปจนถึงรถที่คนขับรถรออยู่แล้ว

คนขับรถ : เรียบร้อยแล้วหรือครับ?

Valdez : เรียบร้อยแล้วล่ะ กว่ามันจะรู้ว่าค่าจ้างของมันเป็นแบงค์ปลอมก็คงพรุ่งนี้เช้าโน่นแหละ

ที่บนอาคารสำนักงานที่ส่งมอบสินค้า Cole ยืนมองดูรถของ Valdez เคลื่อนห่างออกไป

Cole : ก็ไปได้ราบรื่นดีน่ะนะ

แล้ว Cole ก็เดินไปที่ตู้ที่อยู่ตรงผนัง และภายในนั้น คือกระเป๋าที่เหมือนกับที่ให้ Valdez ไปไม่มีผิดอยู่

Cole หยิบกระเป๋าใบนั้นแล้วเดินออกจากห้องไป

Cole : ก็อย่างที่เขาพูดกันแหละนะ ว่าคนโง่กับเงินของพวกมันน่ะ…มันดูออกง่ายมาก

ที่แท้ Cole รู้ตัวตั้งแต่แรกแล้วว่า Valdez จะเล่นไม่ซื่อกับเขา…แล้วกระเป๋าที่ Valdez ได้ไปมันคืออะไรล่ะ?

ตัดมาทาง Valdez

Valdez : ฉันจะบอกอะไรให้นะไลโอเนล

Lionel : อะไรหรือครับคุณวาลเดซ?

Valdez : เจ้าพวกนักต้มตุ๋นที่มั่นใจในตัวเองเกินไปมันก็เหมือนกับพวกคุณหนูอ่อนโลกนั่นแหละ…

Valdez : …มั่นใจในตัวเองเกินไปและคิดเข้าข้างตัวเอง แต่พอโดนตลบหลังเข้าหน่อยก็หงายเก๋งแล้ว…

แต่พอ Valdez เปิดกระเป๋า…

Valdez : …แล้วพอมันรู้สึกตัวมันก็จะรู้ตัวว่ามันอ่อนหัดขนาด…อะไรวะเนี่ย?!

ที่อยู่ภายในกระเป๋า มีแต่สำรับไพ่ทั้งนั้น!!

Valdez : กลับรถเดี๋ยวนี้เลย! ไอ้เจ้ากริฟเตอร์มันต้มฉันแล้ว!!

ตัดมาทาง Cole

เขาติดต่อหา Gretchen เพื่อนร่วมงานของเขา

Gretchen : คุณได้ของมาไหม?

Cole : ได้มาแล้วล่ะ

Gretchen : โอเคเลยที่รัก! จำไว้ด้วยล่ะว่าให้ใช้จ่ายด้วยเงินสดเท่านั้น แล้วเจอกันที่ซานฮวนนะ

Cole : ผมกำลังจะไปซื้อตั๋วเครื่องบินแล้ว ผมจะขึ้นเครื่องเที่ยวถัดจากคุณเลย อีกยี่สิบนาทีผมจะไปถึงสนามบิน ช่วยเตรียมมาการิต้าไว้รอผมด้วยล่ะ

แต่ทันใดนั้น Cole ก็โดนบางอย่างลากเข้าตรอกไปโดยไม่ทันตั้งตัว

ที่ในตรอก มีเงาร่างประหลาดที่เรืองแสงอยู่

{ข้าขอเจ้าตัวนี้ล่ะ}

ซึ่ง Valdez ที่ย้อนรถกลับมาก็คลาดกับ Cole ที่โดนอุ้มไปเพียงแค่ไม่กี่อึดใจเท่านั้น

เมื่อ Cole รู้สึกตัวขึ้นมา เขาก็พบว่าเขาโดนมัดติดกับเตียง มีสายไฟบางอย่างต่อเข้ากับหัวของเขา

แต่ที่ร้ายที่สุดก็คือ ที่เบื้องหน้าของเขา มีโหลแก้วขนาดใหญ่ที่มีร่างของสิ่งมีชีวิตประหลาดบางอย่างอยู่ภายใน!!

เขาปลดเชือกที่มัดเขาอยู่ แล้วเดินออกมาจากที่นั่น

แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียง

{การถ่ายโอน…ถูกรบกวน…ค้นหา…กลืนกิน…ตัวตน…}

Cole : นั่นเสียงใครน่ะ?

“แต่ฉันก็ไม่อยู่รอหาคำตอบหรอก!”

เมื่อ Cole เปิดประตู เขาก็เจอเข้ากับชายหัวล้านคนหนึ่ง

??? : นี่แกตื่นแล้วงั้นรึ? นี่มันเป็นไปไม่ได้นี่นา…

Cole : แก…แกเป็นใคร? ไปให้พ้นจากฉันนะ…

{พี่น้องทั้งหลาย มีตัวหนึ่งหนีออกจากขั้นตอนการถ่ายโอน…}

Cole : ถอยไป!

Cole ฟาดนายหัวล้านจนล้มลงไป จากนั้นก็เข้าไปซ้ำอีกอย่างไม่นับ!!

Cole : หยุดซะที! แกทำอะไรกับฉัน?!

เมื่อ Cole รู้ตัว นายหัวล้านก็นิ่งไปแล้ว เขาจึงรู้ว่าต้องรีบไปแล้ว

“คุณพระช่วยๆ ฉันฆ่าคนตายไปซะแล้ว!”

เขาวิ่งหนีไปตามตรอกเล็กๆ จนมาถึงถนนใหญ่

“เลือด…เลือดของเจ้านั่น”

“ฉันต้องรีบเช็ดมันออก”

เขาหยิบเอาผ้าพันคอกับหมวกมาจากร้านขายเสื้อผ้า แล้วก็รีบใส่หมวกเพื่อปกปิดตัวเอง และใช้ผ้าพันคอเช็ดเลือดออก

“ฉันต้องไปที่สนามบินแล้ว”

“ฉันหมดสติไป…สิบเจ็ดนาที พวกมันทำอะไรกับฉันในช่วงสิบเจ็ดนาทีนั้นบ้างกันล่ะเนี่ย?”

ขณะที่เขากำลังเดิน เสียงในหัวของเขาก็ยังไม่หยุด

{ร่างสิงสู่…หนีไปแล้ว หามันให้พบ หยุดมัน อย่าเสี่ยง…เปิดเผยตัว ข้าจะ…หามันให้พบ}

Cole : นั่นเสียงใครน่ะ?

เขาพยายามจะตั้งสติเอาไว้

Cole : ไปสิโคล เกรตเชนกำลังรออยู่นะ

แล้วก็นำไปสู่เหตุการณ์ในช่วงต้นเรื่อง

ขณะที่เขากำลังตกจากเครื่องบินไปพร้อมกับสจ๊วตชายB

เขาก็หักคอมันกลางอากาศ ก่อนที่จะตกลงในน้ำทั้งคู่

สองชั่วโมงต่อมา

Cole แอบทุบกระจกของสำนักงานแห่งหนึ่งแล้วใช้โทรศัพท์ข้างในโทรหา Gretchen

Cole : คุณอยู่ที่ไหนน่ะ? คุณไปถึงซานฮวนหรือยังน่ะ? คุณหมายความว่ายังไงที่ว่าคุณกลับมาแล้วน่ะ? คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่…ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน…ผมสลบไปหลายนาที แล้วผมก็ตื่นขึ้นมา ผมเกือบไปขึ้นเครื่องไม่ทันด้วย

Gretchen : ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไรนะ โคล คุณหายตัวไปถึงสิบเจ็ดวันแล้วนะ โอเค? ฉันรออยู่ที่ซานฮวน แต่เมื่อคุณไม่มาฉันก็เลยกลับมาที่นี่

Cole : สิบเจ็ดวัน…หรือ? คุณหมายความว่ายังไงน่ะเกรตเชน?

Gretchen : ใช่ แล้วรู้ไหมว่าเมื่อเช้าฉันเห็นอะไรเมื่อเช้านี้? ฉันเห็นข่าวผู้ก่อการร้ายบนเครื่องบิน มีบรรยายรูปพรรณด้วย พวกนั้นยังไม่รู้หรอกว่าเป็นใคร แต่ฉันรู้ นายหักหลังฉันสินะโคล แล้วท่าทางนายจะโดนจับได้ล่ะสิ ดังนั้นก็ช่างหัวนายแล้วล่ะนะ

ว่าแล้ว Gretchen ก็วางสายแล้วเดินไปที่…สถานีตำรวจ?!

Cole : นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันเนี่ย?

เมื่อเขาเอาหูโทรศัพท์ไปวางทีเดิม เขาก็เห็นว่าข่าวเรื่องที่เขาทำบนเครื่องบินกำลังออกโทรทัศน์
ขณะเดียวกันนั้น ในสถานที่หนึ่ง….

??? : นี่มันกำลังจะกลายเป็นความขายหน้าครั้งใหญ่แล้วนะเนี่ย

??? : พวกนั้นยังไม่รู้ว่าเจ้านั่นเป็นใคร ซึ่งถ้าเราต้องการให้เป็นอย่างนั้นต่อไป เราก็ต้องลงมือโดยด่วนแล้ว เข้าใจใช่ไหมจ่า?

Sergent : ครับผม

ที่ Pentagon อาคารสำนักงานใหญ่ของกระทรวงกลาโหมสหรัฐอเมริกา

Colonal : มันชื่อโคล แคช แต่ผมคิดว่าคุณคงรู้จักมันดีกว่าพวกเรา แต่ FBI ก็บอกเรามาว่าในช่วงสิบปีมานี้มันทำงานเป็นนักต้มตุ๋น มีฉายาว่ากริฟเตอร์ โดยย้ายไปตามเมืองต่างๆไปเรื่อยๆ และในช่วงไม่กี่ปีหลังมันมีผู้ช่วยเป็นผู้หญิงชื่อเกรตเชน ที่ร่วมกับมันต้มนักธุรกิจไปทั่วประเทศ

Colonal : การที่อดีตหน่วยรบพิเศษกลายมาเป็นนักต้มตุ๋น แล้วก็กลายมาเป็นผู้ก่อการร้าย แถมยังเป็นคนอเมริกันด้วย คุณคงเข้าใจใช่ไหมว่าทำไมเราถึงต้องการให้เรื่องนี้มันเป็นความลับ?

Sergent : ครับผม

Colonal : เพราะถ้าเรื่องมันรั่วไหลออกไปว่าพี่ชายของคุณ พี่น้องร่วมหน่วยรบพิเศษที่เคยอยู่ใต้บังคับบัญชาของผม กลายมาเป็นผู้ก่อการร้ายเสียเองล่ะก็? คราวนี้เราซวยกันหมดแน่

Sergent : ผมเข้าใจแล้วครับผู้พัน

Colonal : ให้แน่ใจว่าคุณเข้าใจจริงๆก็แล้วกัน และคุณควรจะสาบานกับผมด้วย ว่าความจงรักภักดีของคุณที่มีต่อประเทศที่คุณรับใช้นี้จะเหนือกว่าสัมพันธ์ทางสายเลือดที่มีกับพี่ชายที่เป็นอาชญากรของคุณนะแม็ก

Sergent : ผมขอสาบานครับท่าน

Colonal : ให้คุณจัดตั้งทีมขึ้นมา แต่พยายามจะยั้งๆพวกนั้นไว้ด้วยถ้าทำได้ ผมไม่ต้องการให้มันดูเหมือนเป็นการปฏิบัติงานของหน่วยปฏิบัติการพิเศษนะ คุณเข้าใจไหม

Colonal : ถ้าคุณเข้าใจแรงจูงใจของเจ้านั่นล่ะก็? ให้คิดว่านั่นเป็นข้อได้เปรียบของคุณ

Colonal : ภารกิจหลักของคุณคือการจัดการมันให้หายไปจากสายตาของผู้คน…จะใช้วิธีไหนก็ได้…ก่อนที่พวกตำรวจจะรู้เรื่องของมันขึ้นมา

ตัดมาทางด้าน Cole

เขาหลบมาซ่อนตัวอยู่ในสุสาน แต่เสียงของ “พวกมัน” ก็ยังดังในหัวเขาไม่หยุด

{หามันให้พบ…ข้อผิดพลาด…ต้องแก้ไข…ค้นหา…หามันให้พบ…พี่น้อง…ไม่พอใจอย่างยิ่ง…}

Cole : ฉันอยากให้แกออกไปจากหัวฉันเดี๋ยวนี้เลยเจ้าพวกปีศาจ ฉันต้องการเวลาสิบเจ็ดชั่วโมงที่แกเอาไปกลับมา

{ต้องการ…ร่างกาย…หมายกำหนดการ…เวลา…ใกล้เข้ามาแล้ว…}

{หาเจ้าตัวที่หนีไปได้ให้พบ พี่น้องทั้งหลาย หามันให้พบ และฉีกมันให้เป็นชิ้นๆ}

Cole : แต่ฉันขอท้าให้พวกแกตามมาหาฉันได้เลย…ฉันจะเอาคืนพวกแกให้จั๋งหนับเลย

Cole เอาหน้ากากผ้าออกมาสวม ตอนนี้เขาเบื่อที่จะเอาแต่หนีแล้ว ครั้งนี้ The Grifter จะโต้กลับบ้างแล้ว!!

ตอนนี้ดวงของ Cole Cash กำลังตกแบบสุดกู่ ทั้งโดนมนุษย์ต่างดาวไล่ล่า ทั้งโดนคู่หูเข้าใจผิด แถมกองทัพอเมริกายังคิดจะกำจัดเขาอีกด้วย

เขาจะเอาตัวรอดอย่างไร? จ่าคนที่ถูกส่งมาตามล่าเขามีความเกี่ยวข้องอะไรกับเขา? แล้วเป้าหมายของพวกมนุษย์ต่างดาวคืออะไร? : โปรดติดตามตอนต่อไป