DEATHSTROKE #1
เรื่อง : KYLE HIGGINS
ภาพ : JOE BENNETT
วางจำหน่าย: 14 กันยายน 2554
สำนักพิมพ์ : DC Comics

สุดยอดนักฆ่าแห่งจักรวาลมาอาละวาดแล้ว!

..

 

มอสโกว์

“เดธสโตรค จอมสังหาร ยอดนักฆ่าผู้น่ากลัวที่สุดบนโลกนี้” 

สเลด: ใครก็ตามที่ไม่ใช่เอลเซ คอปเน็กจงทำตัวให้ฉลาดหน่อยแล้วไสหัวกลับไปนอนซะ ก่อนที่ฉันจะตัดโอกาสพวกแก

“ยอดมนุษย์รับจ้างที่รับสังหารแต่เป้าหมายที่อันตราย ชายผู้รับงานที่เป็นไปไม่ได้… เพราะเขาสามารถทำสิ่งที่เป็นไม่ได้”

เอลเซ: จำนวนมันต่างกัน คุณวิลสัน ผมคงต้องพูดว่าในสถานการณ์นี้ เราเป็นฝ่ายกำหนดทางเลือก หรือคุณไม่เห็นด้วย?

“ความรวดเร็ว, แข็งแกร่ง, การทำงานสมอง… ทุกอย่างเหนือปกติ”

สเลด: ไม่ ไม่เห็นด้วย

“และเป็นเจ้าแห่งกลยุทธ์ ใช่แล้ว…”

 

“เรียกได้ว่าเป็นโคตรนักฆ่าตัวพ่อเลย”

 

“จะห้าหรือห้าสิบห้าเป็นจำนวนที่ไม่ต่างสำหรับเขา”

“ทุกคนรู้ว่าคุณลงมือไม่เคยพลาด นั่นคือสิ่งที่ทำให้คุณยอดเยี่ยม”

“ทำให้คุณได้ค่าตอบแทนที่สาสม”

“แม้จะเป็นแค่งานบอดี้การ์ด”

“ด้วยความคิดแบบนั้น สเลด เชื่อที่ผมบอก…”

คริสตอฟ: คุณจะต้องชอบข้อเสนอของผม

สเลด: อย่าเปลืองน้ำลายเลย คริสตอฟ งานอะไร?

คริสตอฟ: ฆ่านิด ๆ หน่อย ๆ แล้วหยิบเอาของกลับมา… ข้อแม้นิดหน่อย

สเลด: แค่นั้นเองเรอะ?

คริสตอฟ: เฮ้ นี่งานใหญ่นะ… เรียกว่า “เป็นไปไม่ได้” ได้เลย นายต้องทำงานเป็นทีมสี่คน คนอื่นจะเป็นคนสนับสนุน พวกเขาเป็นพวกหน้าใหม่บ้าบิ่น… พวกเขาอาจด้อยประสบการณ์ไปนิดแต่ปั้นได้

สเลด: ว่าไงนะ?

 

คริสตอฟ: เอาเถอะถ้านายไม่สนใจ… หรือคิดว่าเป็นปัญหาที่นายจัดการไม่ได้…

โชะ! โชว์ใช้คลิปหนีบกระดาษตัดแมลงวันไปหนึ่งที

คริสตอฟ: แปลว่า…

สเลด: แปลว่างานนี้มันคงคุ้มค่านะคริสตอฟ เพื่อตัวแกเองด้วย

 

หลังจากนั้น

ฮิวจ์: เอาล่ะ… ปัญหาจบแล้ว

เอพริล: นั่นคือช่วงชี้เป็นชี้ตายนะ ถ้าฉันต้องการอะไรช้า ๆ ฉันก็ส่งควินน์เข้าไปแล้ว

ควินน์: ถ้าเธออยากได้คนที่อืดอาด เธอก็คงไม่นอนกับฮิวจ์แล้วล่ะ

ฮิวจ์: หมายความว่าไงวะ?

เอพริล: หมายความว่าควินน์อิจฉา… ความคล่องแคล่วของนายน่ะ

ควินน์: หมายความงั้นแหละ จริง ๆ นะ

ฮิวจ์: ได้ข่าวจาก “เลิฟแทรป” รึยัง?

 

สเลดเข้ามาเจอพวกเขาพอดี

สเลด: นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะ

 

พวกเขาสามคนคือลูกทีมของสเลดในงานคราวนี้

เอพริล: หนู เอพริล ฝ่ายอาวุธค่ะ ส่วนนั่นควินน์กับฮิวจ์… ฝ่ายขนส่งและสื่อสาร

ฮิวจ์: ผมหน่วยแม่นปืนต่างหาก พวกเขาลืมไปว่าผมยิงแม่น

สเลด: แต่พวกเธอเป็นแค่เด็ก

ฮิวจ์: ไม่ใช่ครับ พวกเราอัลฟ่า ดอว์ก… ดอว์ก

…

ควินน์: เห็นยัง บอกแล้วว่าชื่อมันห่วย

ฮิวจ์: ใช่เซ่ เพราะชื่อฮาร์โมรี่มันเท่กว่าล่ะสินะ

ควินน์: ต้องอ่านว่า ฮาร์ม อาร์โมรี่โว้ย เรียกให้ถูก

 

สเลด: บ้าที่สุด ไอ้คริสตอฟ…

 

คริสตอฟ: งานคราวนี้ตรงไปตรงมา เชิญพบกับเจฟฟรี่ โบด

คริสตอฟ: นักวิทยาศาสตร์และวิศวกรรมศาสตร์ชาวเยอรมันผู้ผันตัวไปเป็นนักค้าอาวุธ เขาท่องไปทั่วยุโรปด้วยเครื่องบินส่วนตัวที่ถูกดัดแปลงให้เห็นโกดังเก็บยุทโธปกรณ์ ลูกค้าของเขาชำระเงินผ่านด่านศุลกากรในทุกที่ที่เขาผ่าน

คริสตอฟ: ลูกค้าของเราบอกการเดินทางคราวนี้ โบดจะนำความลับของเทคโนโลยีนิวเคลียร์ไปส่งให้อิหร่าน ลูกค้าหวังให้โบดตาย และเอากระเป๋าที่เก็บความลับกลับมา

ฮิวจ์: แล้วอัลฟ่า ดอว์กจะทำอะไรได้บ้างล่ะครับ

คริสตอฟ: เพราะ… ทั้งข้อจำกัดทางกฏหมาย เราไม่สามารถเสี่ยงจัดการกับพวกเขาตอนลงจอด

ฮิวจ์: งั้นคุณต้องการจัดการเขาบนฟ้าสินะ

 

คริสตอฟ: และทำลายทุกอย่างบนโกดังด้วย ว่าไงสเลด?

สเลด: ขอสิบห้านาทีเหนือน่านน้ำ ระยะทางหนึ่งกิโลเมตรให้นักแม่นปืนบนนี้พาฉันข้ามกลับมา แล้วเจ้าแว่นคอยรบกวนคลื่นสัญญาณของพวกมัน

เอพริล: แล้วเรื่องอาวุธล่ะคะ?

 

ถามเรื่องนี้กับสเลดก็เหมือนดูถูกเขาล่ะนะ

 

คริสตอฟ: เยี่ยม ยอดเยี่ยม! ฉันล่ะตื่นเต้นดีจัง ฉันไม่รู้เรื่องของพวกนายหรอกนะ แต่ฉันคิดว่านี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องสุดยอดแน่ ๆ เลย…

 

ฮิวจ์: เอาล่ะ เราเข้าใกล้จุดปล่อยตัวแล้ว โอเคมั้ยควินน์-ดอว์ก

ควินน์: เครื่องตรวจับความร้อนตรวจจำนวนเรียบร้อย ไปสนุกกับไอ้พวกนี้ได้เลย

เอพริล: หนูเปลี่ยนกระสุนให้เป็นกระสุนหัวระเบิด คุณจะได้ยิงไม่พลาด หนูรู้ว่าคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอาวุธแต่เชื่อเถอะว่าคุณจะชอบเวลาเห็นมันทะลวงลำกล้องแน่ ๆ ส่วนเรื่องกระโดด หนูไม่รู้ว่าความสามารถเหนือมนุษย์ของคุณจะไปได้ไกลแค่ไหน หนูว่าเราควรจะเตรียมหน้ากากอ็อกซิเจนเอาไว้เผื่อคุณจะได้… แบบว่า… หายใจได้

สเลด: แค่อย่าขวางทางฉันก็พอ

 

ปฏิบัติการณ์!

 

ควินน์: นักบินกำลังเริ่มแก้สถานการณ์ … พวกมันกำลังจะแล่นลง ทำสิ่งที่คุณทำได้ด่วนเลย

ควินน์: ว้าว คุณกระชากประตูเครื่องที่บินด้วยความเร็วห้าร้อยไมล์ต่อชั่วโมงหรือครับนั่น

สเลด: ใช่เลย

ควินน์: ยอดมากเลยจอร์จ

สเลด: เดี๋ยว ไอ้พวกนี้มันขายอะไรนะ

ควินน์: ก็ค้าอาวุธทั่วไป… ปืน, กระสุน, มิสไซล์ ก็อาวุธน่ะ

สเลด: งั้นเราได้ข้อมูลมาผิดแล้วว่ะ

 

บนเครื่องกลับเต็มไปด้วยคนหน้าเหมือนเจฟฟรี่ โบน

โบน: ฆ่ามันซะ ฆ่ามัน

 

ลูกน้องค่อย ๆ กลายร่าง

ควินน์: ปฏิกิริยาของเครื่องจับความร้อนเพี้ยนไป เกิดอะไรขึ้นเลิฟแทรป

สเลด: ดูเหมือนนักค้าอาวุธของเราจะกลายเป็นชีวอาวุธไปซะแล้วน่ะสิ

ควินน์: หมายความว่าไง

สเลด: พวกมันเป็นทหารที่ถูกดัดแปลงพันธุกรรมด้วยดีเอ็นเอของเคลย์เฟซ ฆ่ายากขึ้น

ควินน์: มีวิธีมั้ย

สเลด: เฮอะ กล้วย ๆ

สเลดเลยโยนมันตกน้ำไปซะ

 

โบน: ประทับใจ… มาก เราไม่คิดเลยว่าคุณ… จะทำได้ถึงขนาดนี้

โบน: แต่คุณไม่คิดจะเปิดดูหน่อยเลยเหรอว่านี่มันเรื่องอะไรกันแน่? การให้คุณเข้ามานี่ทำให้เราเกิดปัญหาเยอะจริง ๆ คุณวิลสัน… เพื่อส่งของชิ้นนี้ให้คุณเท่านั้นเอง

สเลดเปิดกระเป๋าดูข้างใน

สเลด: … เหมือนแผนร้ายนะ

โบน: มันคือข้อความต่างหากคุณวิลสัน

 

ควินน์: เราไม่มีเวลาแล้ว สโตรค เครื่องอยู่ห่างจากพื้นแค่สองหมื่นฟุตแล้ว รีบวางระเบิดแล้วกลับมา

 

ควินน์: งานนายแล้วฮิวจ์

ฮิวจ์: บอกว่าพลแม่นปืนโว้ยเพื่อน

..

สเลด: งั้นสงสัยนี่จะเป็นข้อความตอบกลับ

 

“ขออวยพรก่อนฉลองซักหน่อย”

 

ฮิวจ์: แด่ ฮาร์ม อาร์โมรี่ ผู้รับทรัพย์จากความเจ็บปวด

คริสตอฟ: เริ่มได้สวย เริ่มได้สวยจริง ๆ

เอพริล: แล้วเอาไงต่อคะ

คริสตอฟ: ฉันมีงานอีกเป็นกองที่จะให้พวกนาย… ถ้าสนใจนะ

เอพริล: เราเอาด้วย

ฮิวจ์: แน่นอนเลย

 

ฮิวจ์: แล้วคุณคิดว่าไงกับทีมหน้าใหม่ไฟแรงนี้บ้างครับ คุณสเลด

สเลด: คิดว่าไม่มีหน้าใหม่ไฟแรงอีกแล้ว ดูเหมือนเป็นพวกผู้ท้าชิง

ฮิวจ์: ว่าไงนะ?

 

สเลด: ฉันไม่เอาด้วย

 

ปัง ๆ ๆ

“ดูเหมือนกระสุนมันจะทะลวงไม่ถูกใจฉันว่ะ”

 

สเลด: เด็ก คริสตอฟ เด็ก !? นายคิดว่าฉันเป็นเด็กอมมือใช่มั้ย?

คริสตอฟ: ลูกค้า… ลูกค้า… อยากได้พวกเขา ฉันไม่ได้คิดว่า…

สเลด: ว่าฉันจะทำคนเดียวได้

คริสตอฟ: นายรู้…

 

สเลด: เพราะไอ้นี่ไง ที่เราถูกส่งให้ไปเอามา

คริสตอฟ: โอ้ พระเจ้า สเลด ฉันไม่รู้

สเลด: งานบอดี้การ์ดทำให้ระมัดระวัง คริสตอฟ … พวกเราต้องแก้เกม

คริสตอฟ: ไม่มี… ไม่มีอะไรให้แก้แล้ว พวกเขาไม่คิดว่าคุณจะทำงานนี้ได้สำเร็จ ไม่คิดว่าคุณจะทำได้

สเลด: งั้นเรามีหลายอย่างต้องทำ ระหว่างนี้…

 

สเลด: เป็นลูกหมาที่ดี แล้วมาจัดการปัญหาซะ

Deathstroke #1 : Back to Basic

จบ

คุยกันท้ายเล่ม

สเลด วิลสันหรือเดธสโตรคคือวายร้ายที่อันตรายลำดับต้น ๆ ของทีนไททั่นส์ และของจักรวาลดีซี ปรากฏตัวครั้งแรกใน New Teen Titans #2 ซึ่งคิดว่าคงไม่ต้องบรรยายถึงแกมากทุกท่านก็น่าจะรู้จักดี

เล่มนี้โหดและหักมุมได้ใจมากครับ สุดท้ายนี่เป็นแผนซ้อนแผน ของในกระเป๋าคืออะไร คงต้องรอดูเล่มต่อไป (แต่คาดว่าไม่ใช่ศีรษะภรรยาแบบในหนังเรื่อง Se7en แน่นอน 55) แต่แอบเสียดาย แก๊งเด็กใหม่พวกนั้นเหมือนกันครับ นึกว่าจะเป็นตัวสร้างสีสันในซีรี่ย์ดันหักมุมโดนสเลดเก็บดื้อ ๆ เอาตอนท้าย (สมควรไปเป็นศัตรูกับพวกทีนไททั่นส์แล้ว พวกนั้นก็เด็กล้วน ๆ)

ชอบไม่ชอบอย่างไรติชมได้ครับ

ขอบคุณที่รับชมครับ