Hawk & Dove #1
เรื่อง : STERLING GATES
ภาพ : ROB LIEFELD
วางจำหน่าย:7 กันยายน 2554
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ปฏิบัติการครั้งใหม่ของคู่หูวิหคสงคราและสันติภาพ!

..

วอชิงตัน ดี.ซี.,

ปัจจุบัน.

“สมดุลพังทลายไปหมดสิ้น!”

 

ในช่วงร้อยปีที่ผ่านมา อเมริกาปกครองในรูปแบบถ่วงดุลอำนาจ แต่มันจบลงแล้ว

ตอนนี้เรามีพรรคการเมืองสองพรรคที่คอยห้ำหั่นกันเองเพื่อแสวงหาอำนาจ สมดุลเป็นแค่คำอ้างลอย ๆ ที่ทำให้ประเทศนี้เน่าจากเนื้อใน

ด้วยอาวุธของผม เหล่าอสุรกายแห่งการทำลายล้าง เราจะตัดเนื้อเน่าและทำลายเชื้อมะเร็งที่เกาะกินประเทศนี้ให้หมดไป!

 

นักข่าว: นี่คือคลิปวิดีโอที่นาย อเล็กซานเดอร์ เควิกค์ ผู้ที่เรียกตนเองว่า “นักก่อการร้ายวิทยะ” ได้ปล่อยลงสู่เว็บไซต์ใหญ่ ๆ เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว  ในคลิป, เควิกค์อ้างว่าเขาได้ทำการปล้นเครื่องบินบรรทุกสินค้าขนาดเล็กลำหนึ่ง ซึ่งเขาวางแผนจะใช้มันโจมตีเมืองหลวงของอเมริกาภายในวันนี้

 

นักข่าว: แต่จากแหล่งข่าวที่ยังไม่ได้รับการยืนยันรายงานว่าอเมริกันชนทั้งหลายโปรดสบายใจได้…

 

นี่ถ้าไม่ได้รู้จักเธอมาก่อน…

 

แฮงค์: ฉันคงนึกว่าเธอกำลังตั้งใจเอาเครื่องจอดนะ โดฟว์ เธอมัวทำอะไรอยู่!? เป็นคู่หูเก่าฉัน ป่านนี้เครื่องจอดปลอดภัยไปแล้ว!

 

ดีซีคอมิคส์ ภูมิใจนำเสนอ

..

คู่หู ฮอว์คและโดฟว์ออกปฏิบัติการณ์!

 

ฮอว์ค

หรือ แฮงค์ ฮอล

อวตารแห่งสงคราม.

ความสามารถ: มองเห็นได้เหนือปกติ,

รวดเร็ว, แข็งแกร่ง, ร่างกายทนทาน

และมีพลังฟื้นฟูตัวเอง

 

ดอว์น: ไม่ขำนะ ฮอว์ค ฉันขับไอ้นี่ไม่เป็น และไม่ใช่แค่จะลงจอดไม่ได้…

 

โดฟว์

หรือ ดอว์น แกรนเจอร์

อวตารแห่งสันติภาพ

ความสามารถ: สติปัญญาเหนือปกติ, พลังแห่งความเวทนา,

ความแข็งแกร่งเหนือปกติ, สามารถบินได้และ

สามารถสัมผัสถึงอันตรายที่จะเกิดขึ้น

 

“แต่นี่เรากำลังจะโหม่งอนุสาวรีย์วอชิงตันแล้ว!”

 

แฮงค์: งั้นรีบเชิดหัวมันขึ้น ไปให้ห่างจากคนบริสุทธิ์ไว้ โดฟว์ แล้วมาเผาพวกสถุลนี่ให้เป็นจุล! สอนให้มันรู้จักความถูกต้อง”

 

แฮงค์: ได้ยินมั้ยไอ้พวกโง่!?

แฮงค์: แกพยายามจะปล่อยไอ้หน้าผีพวกนั้นในเมืองของฉัน ฉันจะเตะตูด…

 

ไอ้หน้าผีตื่นขึ้นมาพอดี!

 

แฮงค์: มีเพื่อนมาเพิ่มว่ะ โดฟว์

 

โดฟว์กำลังพยายามส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ

ดอว์น: เรียกศูนย์ควบคุมการลงจอด เราควบคุมเครื่องบินที่ถูกจี้ได้แล้วและกำลังพยายามจะแล่นลง…

เธอสัมผัสได้ถึงบางสิ่งข้างหลัง

 

“ฮอว์คหรอ?”

 

ไม่ใช่จ้ะ …

 

หน้าผีอีกตัวต่างหาก

 

โชะ! เตะตกเครื่องซะเลย

 

แฮงค์: เกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย? โดฟว์ เครื่องควบคุมแรงดันมันพังเรอะ? เฮ้ย โดฟว์! โดฟว์!

 

แฮงค์: เวรเอ๊ย! บอกพวกแกให้รู้ไว้อย่างนึง

 

แฮงค์: ไม่มีใครชอบไอ้หน้าผีโว้ย!

 

จับล็อคซะ

 

เขารีบวิ่งกลับมาคู่หู

แฮงค์: นี่เรากำลังจะลงจอดใช่มั้ย?

 

“อ้าว! บรรลัยแล้ว”

 

“มันไม่สวยเลยว่ะ”

 

เครื่องกำลังจะพุ่งชนอนุสาวรีย์ในไม่ช้า

 

แฮงค์: เฮ้ย! เกิดอะไรขึ้น… นั่นเธอทำอะไรอยู่ข้างนอกน่ะ

 

ดอว์น: ก็ช่วยนายคุมเครื่องบินน่ะสิ ดึงเครื่องขึ้นเร็ว

 

แฮงค์: มันไม่ขยับซักนิด

 

หนีเร็ว!!

 

ขึ้นสิ!

บ้าเอ๊ย!

โครม!

 

แฮงค์: เฮอะ จะสมหวังกันหมดไม่ได้หรอก

 

“เธอมัวทำอะไรอยู่”

 

ดอว์น: หมายความว่าไง! ฉันพยายามจะเอาเครื่องลงน่ะสิ

แฮงค์: แหงล่ะ ระหว่างนั้นฉันก็ต้องจัดการกับพวกติดอาวุธสิบห้าคนแล้วก็ซุปเปอร์ซอมบี้โง่ ๆ นั่น! เธอจะโคตรมีประโยชน์เลยถ้าเธอพยายามตามฉันให้ทัน…

ดอว์น: กระสุนมันทำลายเครื่องยนต์ไปตัวนึง! ฉันต้องทำไงกันล่ะ? ปล่อยให้เครื่องชนแล้วค่อยลากก้นนายออกมาจากกองเพลิงรึไง?

 

ใครคนนึงโผล่เข้ามา

 

วาชิ: อะแฮ่ม ฮอว์คกับโดฟว์สินะครับ

วาชิ: ผมวาชิ วาตานาเบ้ จากหน่วยอาชญากรรมพิเศษ D.C.P.D. ผมทราบมาว่าพวกคุณเคยปฏิบัติงานร่วมกับหน่วยของเรา สารวัตรอาซาลาฝากความคิดถึงมาถึงพวกคุณ

 

วาชิ: พวกคุณรู้อะไรเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตในเครื่องบินลำนั้นบ้างครับ

แฮงค์: แค่ซอมบี้มีกรงเล็บเท่านั้นแหละ

วาชิ: พวกมันถูกสร้างโดยชายที่ชื่ออเล็กซานเดอร์ เควิกค์ เราล่าตัวเควิกค์มาหกเดือนแล้ว มันกำลังค่อย ๆ สร้างขุมกำลังเพื่อทำสงครามเปลี่ยนแปลงระบอบปกครอง

แฮงค์: ช่าย ช่าย ช่าย เห็นเรื่องของมันกำลังฮือฮาในอินเตอร์เน็ตนี่หว่า ไอ้บ้าวิทยาศาสตร์ที่จะเปลี่ยนแปลงระบอบ ว่าแต่นายต้องการอะไร?

วาชิ: เขาหวังให้การโจมตีวันนี้เป็นชัยชนะแรกของเขา คุณทำลายแผนเขาได้ผมก็ดีใจด้วย

แฮงค์: ถ้าไอ้ขี้แพ้นั่นมันคิดจะทำอันตรายเมืองของฉันอีก ฉันก็จะทำลายแผนของมันอีก!

วาชิ: ผมเป็นห่วงคุณ วันนี้คุณได้สร้างศัตรูที่แข็งแกร่งไว้ อเล็กซานเดอร์ เควิกค์ไม่ใช่พวกที่จะลืมอะไรง่าย ๆ นี่นามบัตรผม เผื่อต่อไปคุณอยากจะช่วยเราตามล่าตัวเควิกค์

 

ดอว์น: อันตรายผ่านพ้นไปด้วยดี เห็นทีเราต้องไปกันแล้ว

วาชิ: ครับผม ยินดีที่ได้พบคุณสองคน

แฮงค์: ความสุขจงเป็นของนาย เพื่อนเอ๋ย

 

“ทุกอย่างเคยดีกว่านี้”

 

บ้านตระกูลฮอล, เลขที่16 ถนนแบนเนอร์แมน

แฮงค์กำลังคุยกับพ่อของเขา ผู้พิพากษาเออร์วิน ฮอล…

 

เออร์วิน: ลูกจะบอกว่าถ้าเป็นเมื่อก่อน เครื่องของลูกจะไม่ชนอนุสาวรีย์งั้นเหรอ

แฮงค์: ขอเหอะพ่อ จะให้ผมกับดอว์นทำอะไรได้ เล่นโดนล้อมซะขนาดนั้น…

 

เออร์วิน: ไอ้หนู แกเกือบทำลายสมบัติชาติแล้วนะ แกสร้างความเสียหายมากกว่าที่อเล็กซานเดอร์ เควิกค์คนนั้นทำซะอีก

แฮงค์: ผมแค่บอกว่าถ้าเป็นเมื่อก่อนมันจะไม่เป็นอย่างนี้ ดอนจะระวังหลังให้ผม เราจะร่วมกันเอาเครื่องลงได้เรียบร้อย

เออร์วิน: น้องชายแกเป็นคนที่ยอดเยี่ยม แฮงค์ เขาตายอย่างวีรบุรุษ แกไปสมัครเข้าเรียนรึยัง?

แฮงค์: ผมไม่กลับไปเรียนหรอก ผมมันนักเรียนยอดแย่

เออร์วิน: เจ้าโง่! ฉันใช้เส้นทุกวิถีทางเพื่อเอาแกกลับเข้าเรียนที่จอร์จทาวน์ อย่างน้อยที่แกควรทำคือไปเข้าเรียน… แล้วดอว์นไม่ไปกับแกเรอะ?

แฮงค์: ช่าย เธอไปร่อนอยู่กับเด็ดแมน

เออร์วิน: เพิ่งรู้ว่าแกสนใจเรื่องส่วนตัวของเธอด้วย

แฮงค์: พ่อต้องไปโทษเทพแห่งสงครามและสันติภาพแล้วล่ะ ผมกับเธอต้องทำงานร่วมกันในขณะที่ไอ้ผีแฟนเธอก็ลอยไปลอยมาอยู่รอบ ๆ

 

“ แปลว่าเธอต้องเชื่อมต่อกับไอ้ยักษ์นั่นสินะ?”

 

เด็ดแมน: รู้สึกยังไงบ้างล่ะ?

ดอว์น: ฉันต้องรู้สึกสงบเอาไว้ นั่นคือวิธีการใช้พลังของเรา ต้องมีเราทั้งคู่เสมอ – อวตารแห่งสงครามและสันติภาพ

ดอว์น: เราคอยเติมเต็มและรักษาสมดุลให้กันแหละกัน ซึ่งจะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น

 

“แกเป็นคนแข็งแกร่ง”

 

เออร์วิน: น้องแกกับแกต่างกันราวฟ้ากับเหว ฉันกับแม่ของพวกแกล้อพวกแกเสมอว่าคนนึงมีแต่ “กล้ามเนื้อ” อีกคนกลับมี “สมอง” คนนึงเป็นนักสู้อีกคนกลับเป็นภราดร ฮอว์คกับโดฟว์

แฮงค์: ถ้าผมมีสมองซักนิดก็คงดี

เออร์วิน: ฮ่า ๆ แกก็ฉลาดนะแฮงค์ อย่าลืมว่าแกไม่ได้เป็น “เดอะ ฮอว์ค” อย่างเดียวซักหน่อย ถ้าแกเข้าใจความหมายของพ่อน่ะนะ

 

แฮงค์: ชีวิตของผมยุ่งเหยิงส่วนนึงก็เพราะดอนนะครับ ผมได้พลังนี้… กลายเป็นร่างอวตารแห่งสงครามก็เพราะเขา

เออร์วิน: หมายความว่าไง

แฮงค์: จำอาชญากรชื่อดาร์โก้ได้มั้ย?

เออร์วิน: จะลืมได้ไงล่ะ เขาพยายามฆ่าพ่อก่อนที่พ่อจะตัดสินส่งเขาไปเข้าตาราง

แฮงค์: เราสองคนคิดว่าตัวเองเป็นเชอร์ล็อค โฮล์มส์ เราตามรอบดาร์โก้ไปจนถึงที่ซ่อน และได้ยินว่ามันจะยิงพ่อ

 

เราถูงขังและออกไปไม่ได้

เมื่อดอนไม่อาจจะหาทางออกไปช่วยพ่อได้ ผมเห็นเขาทำในสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

 

เขาโกรธเกรี้ยว

 

ดอน: ฉันอยากได้พลังที่จะออกจากที่นี่ไปช่วยพ่อได้!

 

พลังหรือ? เจ้าต้องการพลัง?

 

เทพทั้งสองมาหาเรา 

 

แฮงค์: เสียงนั่นบอกเราว่า ถ้าเราพูดคำต้องเวทย์มนตร์นั้น…

 

เราจะได้พลังมหัศจรรย์

 

ฮอว์ค / โดฟว์ !!

 

โดฟว์สามารถสัมผัสถึงอันตราย แล้วผมก็จัดการมัน เราสองคนใช้พลังนั้นจัดการเหล่าร้ายมาตลอดสองปี

พ่อรู้เรื่องที่เหลือหมดแล้ว  เมื่อเกิดวิกฤติครั้งเลวร้ายที่สุดของมนุษยชาติ โดฟว์ตายเพื่อทำสิ่งที่ดีที่สุด

 

การช่วยเหลือคนอื่น

 

แล้วเธอก็โผล่ขึ้นมาในนามของโดฟว์คนใหม่

ผมไม่เคยต้องการคู่หูใหม่ ไม่เคยอยากให้เธอเข้ามาจุ้นในชีวิต

ยัยนั่นคิดว่าตัวเองเป็นใคร? ผมไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงถูกเลือกเป็นอวตารแห่งสันติคนใหม่..

 

ดอว์น: และฉันก็ไม่เคยบอกแฮงค์…

 

ดอว์น: ฉันไม่เคยบอกแฮงค์ว่าทำไมหรือเพราะอะไรฉันถึงได้มาเป็น…

เด็ดแมน: เดี๋ยว, เดี๋ยว เธอทำงานกับเขามาสองปีโดยไม่ได้บอกที่มาที่ไปจริง ๆ ของเธอให้เขารู้เลยนี่นะ

ดอว์น: ใช่แล้ว

 

ฉันบอกคุณเพราะฉันรักคุณ บอสตัน ฉันคิดว่าคุณมีสิทธิ์ที่จะรู้ความจริง

 

แฮงค์: เพราะอะไรล่ะ? ทำไมดอนต้องตายแบบนั้นด้วย? ทำไมต้องเป็นเธอที่มาแทนเขา? ไม่มีคนอื่นแล้วรึไง?

 

เด็ดแมน: เธอจะบอกเขารึเปล่า?

ดอว์น: บอกอะไรล่ะ?

 

… ลูกจะไปไหนน่ะแฮงค์?

… ไประบายอารมณ์ อาจจะไปตีกับใครซักคน แล้วเจอกันพ่อ

 

เด็ดแมน: ก็ทั้งหมดน่ะ

โดฟว์: ถ้าไม่จำเป็นก็คงจะไม่ มันเสี่ยงเกินไป อยู่อย่างนี้ต่อไปน่ะดีแล้ว เพราะถ้าไม่อยากให้โลกใบนี้ตกอยู่ในอันตราย

 

ต้องไม่ให้แฮงค์รู้ความจริงเรื่องฉันกับดอนเด็ดขาด 

…

อีกด้านหนึ่งที่อนุสาวรีย์วอชิงตัน

เด็กหนุ่ม: มาดูเร็ว เห็นรึเปล่าในสระน้ำนั่นมีคนอยู่อ่ะ

 

เด็กหนุ่ม: เฮ้ย…  กลิ่นมันแปลก ๆ แฮะ

พ่อ: เพราะฝนตกทำให้ท่อน้ำทิ้งตันมั้ง? มาเถอะไอ้หนู ไปหลบฝนกัน…

 

ไอ้หน้าผีที่ถูกดอว์นเตะตกเครื่องพลันปรากฏตัวขึ้นมา!

 

แต่ทว่า…

 

“กลิ่นแกอาจเหม็นเน่าสำหรับคนพวกนี้ “

..

“แต่สำหรับข้า กลิ่นแกเหมือนเหยื่ออันโอชะเลยว่ะ

กลิ่นที่เหมือน ฮอว์คกับโดฟว์“

..

ศัตรูลึกลับปรากฏตัว

ตอนต่อไป:

ปริศนาร่างอวตาร

..

คุยกันท้ายเล่ม

ผมรู้จักฮอว์คกับโดฟว์ครั้งแรกใน Crisis on Infinite Earths วิกฤติใหญ่ครั้งแรกซึ่งเป็นตอนที่ดอน น้องชายของแฮงค์ตายเพราะช่วยเด็กที่ถูกพวกปิศาจเงาโจมตีพอดี (ในเล่มนี้มีพูดถึงวิกฤติใหญ่ ไม่รู้ว่าจักรวาลใหม่นี้ยังคงมี CoIEs รึเปล่าหรือวิกฤติที่ว่านี้จะเป็นอีเวนท์ใหม่?)

 

เล่มนี้จ้อกันน้ำไหลไฟดับแถมอัดอารมณ์กันเต็ม ๆ แปลเหนื่อย (เพราะพี่แฮงค์เล่นใส่อารมณ์กันเต็มที่) ตอนแรกรู้สึกเหมือนไม่น่าสนใจ แต่อ่านอีกที ชอบมุมดราม่าของแฮงค์ แล้วก็สงสัยความลับของโดฟว์อยู่เหมือนกัน

 

ฉากเปิดเรื่องบนเครื่องบินมันส์ดีอย่างกับหนังแอ็คชั่น น่าสนุกดีครับถ้าเกิดจับธีมเรื่องการก่อการร้าย ให้ทั้งคู่แก้วิกฤติไปจนสาวไปถึงเควิกค์ แต่ไม่รู้ว่าประเด็นนี้จะไปได้ไกลแค่ไหน จะไม่ชอบอย่างเดียวคือตัวร้ายใหม่ที่จะเปิดตัวในเล่มต่อไป Condor กับ Swan เพราะรู้สึกว่ามันซ้ำซากเกินไป H&D เคยมีวายร้ายหน้าอย่างนี้มาแล้ว (ชื่อ Kestrel) มาเจอคู่ขวัญวายร้ายคู่ใหม่นี่เลยรู้สึกแบบ “อีกแล้วหรอ” ประมาณนั้นครับ

 

ชอบไม่ชอบอย่างไร พูดคุยกันได้ครับ

 

ขอบคุณที่รับชมครับผม