Death of Spider-Man : Epilogue : Ultimate Fallout #1 R.I.P.

เรื่อง : Brain Micheal Bendis
ภาพ : Mark Begley
วางจำหน่าย : 13 กรกฎาคม 2011
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

ผลพวงจากเหตุการณ์ Death of Spider-Man ทำให้ทุกคนต่างเศร้าโศกจากการจากไปของเขา
นี่เป็นเรื่องราวของบุคคลที่ยังมีชีวิตและต้องยืนหยัดต่อไป ติดตามชมเรื่องราวของพวกเขาได้ ณ บัดนี้

Daily Bugle.com ได้ทำการตีพิมพ์หนังสือพิมพ์ครั้งแรกนับตั้งแต่การปฏิรูปเป็นสื่อดิจิตอล
เพื่อเป็นการสดุดีวีรกรรมแด่ฮีโร่ผู้จากไป พาดหัวข่าวเช้าวันต่อมา

Spider-Man R.I.P

ฮีโร่ผู้ล่วงลับแห่งนิวยอร์กเผยเป็นเด็กนักเรียนไฮสคูลเขตควีนส์นามว่าปีเตอร์ ปาร์คเกอร์

เขียนข่าวโดย Frederick Foswell

ณ บ้านปาร์คเกอร์
เกวนเด็กสาวผู้สูญเสียพ่อตนเอง แม่ที่ไม่ใยดีกับตัวเธอ ตัวเธอเองที่ฟื้นมาจากความตาย และปีเตอร์ผู้เปรียบเสมือนน้องชายเธอก็จากไป เธอนั่งซึมอยู่อย่างเงียบๆที่ได้อ่านข่าว
เกวน : ฉันถูกสาป

Gwen Stacy

ณ ห้องทำงานของ J. Jonah Jameson

J. Jonah Jameson ได้ลงมือพิมพ์ข่าวซ้ำแล้วซ้ำอีกเพื่อเล่าเรื่องราวของปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ แต่ก็ไม่พอใจกับสิ่งที่ตนพิมพ์ไปจึงทำการลบแล้วเตรียมพิมพ์ใหม่

J. Jonah Jameson

ตอนเย็น
บนท้องฟ้าย่านหนึ่งในเมือง จอห์นนี่หรือรู้จักในอีกฉายาหนึ่งว่า มนุษย์คบเพลิง
ได้ปลดปล่อยอารมณ์ความรู้สึกผิดเก็บกดที่ไม่อาจปกป้องปีเตอร์จากกรีน ก็อบลินได้ ระเบิดพลังออกมา

Johnny Storm

คืนนั้นโกดังเก็บของแห่งหนึ่งกลุ่มโจรย่องเบาทำการบุกเข้าไปขโมยของได้สำเร็จและเตรียมตัวออกหนี

ก็ถูกฮีโร่ลึกลับเข้ามาหยุด และอัดหมัดใส่หน้าอย่างไร้ความปรานี
Shroud : ชั้นเกลียดแก

 

Kitty Pryde

คิตตี้ ไพร์ต แม้จะอกหักกับปีเตอร์แต่ปีเตอร์ก็ถือเป็นเพื่อนคนสำคัญของเธอวันนั้นเธอไม่ได้อยู่ช่วยอะไรเลย
คิตตี้ : ชั้นเกลียดพวกแกทั้งหมดเลย

มิททาวน์ไฮสคูล คาบเรียนแรกเหลือเพียงแฟลช ทอมป์สันที่เคยกลั่นแกล้งปีเตอร์ ปาร์คเกอร์เป็นประจำ และครูประจำวิชา

แฟลช : เอ่อ… คาบเรียนวันนี้ยกเลิกหรือครับ
เมื่อแฟชลเห็นสีหน้าอันโศกเศร้าของครู

แฟลช : นี่ผมเป็นคนเดียวใช่มั๊ยเนี่ยที่ไม่รู้ว่าปีเตอร์ ปาร์คเกอร์เป็นสไปเดอร์แมน ? (คองเพื่อนสนิทของแฟลชรู้กันเป็นชาติหนึ่งแล้ว)

Flash Thompson

สะพาน Queensbroro หน่วยSHIELD ได้จ้างบริษัทซ่อมแซม Damage Control มาซ่อมสะพาน
MJ ผู้สูญเสียคนรักอย่างปีเตอร์ไปได้แอบย่องเข้ามาในที่เกิดเหตุเพื่อถ่ายเก็บเป็นหลักฐาน

Mary Jane Watson

ขณะเก็บภาพก็ถูกเจ้าหน้าที่พบเห็นเลยถูกจับตัวและโดนยึดกล้องไป

Nick Furyบัดนี้เขาได้กลับมาเป็นผู้บัญชาการหน่วย SHIELD อีกครั้ง

Nick Fury : นี่เธอคิดว่าตัวเองทำอะไรกันอยู่วะ

เจ้าหน้าที่ : หล่อน แอบลอดเข้าเขตกันพื้นที่มาถ่ายภาพครับท่าน
Nick Fury : เอากล้องมาแล้วส่งเธอกลับบ้านไปซะสิ
เจ้าหน้านี่ : หล่อนคือใครกันครับ

Nick Fury : รู้อยู่แล้วว่าหล่อนเป็นใคร นังหนูขอสักครั้งได้มั๊ยมีงานอื่นที่ตรูต้องตามไปดู กลับบ้านไป ไม่อยากเห็นหน้าเธออีก
MJ : คุณฆ่าเขา หนูรู้ว่าคุณเป็นคนฆ่าเขา แม้คุณจะไม่ใช่คนเหนี่ยวไกปืน แต่ต้นเหตุคือคุณที่ทำให้เขาถูกฆ่า หนูจะพิสูจน์เรื่องนี้และประกาศให้ทุกคนรับรู้เอง
และคำพูดของMJ นั้นก็แทงใจดำเข้าไปส่วนลึกของจิตใจนิค ฟิวรี่

Nick Fury : กลับบ้านไปซะเถอะ อย่ากลับมาอีก
ลูกน้อง : ท่านครับ ?
Nick Fury : กลับไปทำงาน
MJ จากไปแต่โดยดี
นิค ฟิวรี่ไม่หันหน้ากลับมาดู MJ อีกเลย

ป้าเมย์ ผู้ดูแลปีเตอร์ตั้งแต่เขายังเล็กนับตั้งแต่พ่อแม่เขาตายไป

โทนี่ สตาร์ค : คุณนายปาร์คเกอร์
โทนี่ สตาร์ค : คุณไม่ต้องเป็นห่วงมากหรอกนะครับ ผมเป็นคนเลือกจัดพิธีงานศพ กำหนดพิธีการไว้แล้ว ไม่เป็นปัญหาใหญ่กับผมหรอกแล้วเอ่อ…

Tony Stark
โทนี่ สตาร์ค : ผมแค่ไม่อยากให้คุณต้องเป็นห่วง

ป้าเมย์ : ฉันแค่ไม่อยากได้งานใหญ่โต เอาแค่…ก็ได้
โทนี่ สตาร์ค : เอ่อ… คุณไม่ต้องกล่าวอะไรมากในพิธีก็ได้ครับ

โบสถ์ St. Patrick สถานที่จัดพิธีงานศพ ผู้คนล้นหลามมายืนรอเพื่อแสดงความเคารพและไว้อาลัยต่อการจากไปของเขา

เกวน : คุณพระช่วย
ป้าเมย์ : ฉันไม่อยากให้มันใหญ่โตแบบนี้

โทนี่ สตาร์ค : มาดาม หากคุณหญิงอยากให้ผมพาไปส่งคุณหญิงถึงบ้านผมเต็มใจรับครับ
ป้าเมย์ : ฉะ ฉัน ไม่– ฉันไม่กลับ บ้านหรอก
โทนี่ สตาร์ค : โรงแรมก็ได้ครับผม ที่ไหนก็ได้ ผมพาคุณไปเองแต่ผมขอพูดหน่อยครับ…

โทนี่ สตาร์ค :กลุ่มคนที่มารวมกัน ณ ที่นี้ มารวมตัวกันเอง ไม่ได้อยู่ในแผนกำหนดการครับ หากมีอะไรคาใจคุณหญิง ผมคิดว่าควรปล่อยไปตามสมควร เมืองนี้ต่างเศร้าโศกเสียใจด้วยเหมือนกัน
โทนี่ สตารค์ : แล้วตอนนี้ยังมีบุคคลผู้รู้จักตัวตนจริงๆของเขาอีก จำเป็นต้องมีพิธี อาจมีขึ้นทีหลังก็ได้ แต่ไม่ได้เป็นการตัดสินใจของผมครับ แต่เป็นของคุณหญิง คุณหญิง คุณทำใจได้ไหมครับ

โทนี่ สตาร์ค : ผมพาคุณหญิงส่งกลับบ้านได้นะครับ
ป้าเมย์  : ไม่ล่ะ ไม่ต้อง

ป้าเมย์ตัดสินใจก้าวลงจากรถ

ขณะเดินเข้าไปในตัวโบสถ์ก็มีเด็กหญิงคนหนึ่งทักป้าเมย์
เด็กหญิง : คุณเป็นแม่ของสไปเดอร์แมนรึเปล่าคะ
ป้าเมย์ : ไม่ใช่หรอก เด็กน้อย ดิฉันเป็นป้าเขาเอง
เด็กหญิง : แต่คุณเป็นคนทำอาหารเช้าให้เขาเหมือนเป็นแม่เขาเองไม่ใช่หรือคะ
แม่เด็ก : ลูกแม่
ป้าเมย์ : ไม่เป็นไรหรอก ใช่แล้วล่ะเด็กน้อย ป้าเป็นคนทำเอง
เด็กหญิง : ตอนที่หนูยังเด็กกว่านี้สไปเดอร์แมนช่วยหนูออกจากกองเพลิงหนูเลยรอดมาได้ค่ะ (USM#5 ตอนที่ปีเตอร์สำนึกผิดบาปตัวเองคืนนั้นได้ช่วยคนต่อหลายคน)

เด็กหญิง : คุณต้องการกอดตอนนี้เลยรึเปล่าคะ
น้ำตาป้าเมย์เอ่อล้น และโอบกอดเด็กคนนั้น
ป้าเมย์ชื้นใจขึ้นมามาก

แขกผู้มีเกียรติที่ได้รับเชิญมาเข้าร่วมพิธีต่างเป็นคนรู้จักกับปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ดี
เกวนและโทนี่พาพยุงป้าเมย์มานั่งที่
ป้าเมย์ก้มเหม่อลอยพอรู้สึกอีกทีก็มีเงาคนหนึ่งบดบังยืนอยู่ตรงหน้าป้าเมย์

เจ้าของเงาคือสตีฟ โรเจอร์รู้จักกันในนามกัปตันอเมริกา แต่งเครื่ององค์ทรงเครื่องเต็มยศได้คุกเข่ากล่าวขอโทษต่อป้าเมย์

สตีฟ โรเจอร์ : ขอโทษนะครับ มาดาม ชื่อของผมคือกัปตันสตีฟ โรเจอร์ ผมรู้จักปีเตอร์ดี
ป้าเมย์ : คุณคือกัปตันอเมริกาสิจ๊ะ
สตีฟ โรเจอร์ : ผมมีเรื่องบางอย่างจะมากล่าว– คือว่า–
สตีฟ โรเจอร์ : เป็น เป็นความผิดผมเอง ความผิดผมที่ทำให้หลานคุณหญิงต้องพบกับความตาย

ความรู้สึกผิดของสตีฟ โรเจอร์ผู้เป็นต้นเหตุที่ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์รับกระสุนแทนเขาจะส่งผลต่อความรู้สึกป้าเมย์เช่นไร

โปรดติดตามตอนต่อไป

 

ฉบับต่อไป

เรื่องราวความรู้สึกแต่ละคน

Preview #2
คลิ๊กเพื่อเข้าชม