The Road to Flashpoint : The Flash 12 : บทโหมโรงแห่งหายนะ

เรื่อง : Geoff Johns
ภาพ : Scott Kolins, Francis Manapul
วางจำหน่าย: 11 พฤษภาคม 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

เส้นทางสู่ Event ใหญ่แห่งปี 2011 สิ้นสุดลงในเล่มนี้ หรือนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ The Flash จะได้อยู่ร่วมกับเหล่าคนที่เขารัก ก่อนที่จะสูญเสียพวกเขาไปตลอดกาล?!

ต่อจากเล่มที่แล้ว

ขณะที่ Patty Spivot กำลังตรวจสอบหลักฐานในคดีฆาตกรรมปริศนา เด็กชายที่คิดกันว่าเป็นพยานปากสำคัญในคดีก็เปิดเผยตัวว่ามันคือคนร้ายตัว จริง และมันก็ไม่ใช่ใครที่ไหน มันคือ The Reverse-Flash (Prof.Eobard “Zoom” Thawne) คู่ปรับตลอดกาลของ The Flash นั่นเอง

Patty : โอ คุณพระช่วย คุณก็คือ…

The Reverse-Flash : ตอนนี้ฉันกลับมาสู่อายุจริงของฉันแล้ว ช่างน่าทึ่งจริงๆ

เมื่อมันชื่นชมพลังใหม่ของมันแล้วมันก็หันมาหา Patty

The Reverse-Flash : คุณควรจะดีใจนะคุณสไปวอท เพราะคุณได้มาเป็นสักขีพยาน ของหนึ่งในการค้นพบครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษย์ชาติเลยเชียวละ คุณได้เห็นช่วงเวลาที่ ปริศนาของพลังที่แท้จริงของสปีดฟอร์ซถูกไขต่อหน้าต่อตาคุณ และอีกไม่นาน…

The Reverse-Flash : …เจ้าเดอะแฟลชก็จะถูกขจัดออกไปจากประวัติศาสตร์ใหม่ของฉัน

อีก ด้านหนึ่ง The Flash (Barry Allen) กำลังพยายามช่วยเหลือ Kid Flash (Bart Allen) ผู้เป็นลูกหลานของเขาจากศตวรรตที่ 31 ที่โดน Hot Pursuit (Barry Allen จากโลกคู่ขนาน) เข้าใจผิดว่าเขาเป็นต้นเหตุของความผิดปกติของห้วงเวลา

Hot Pursuit : ฉันต้องขอโทษด้วยนะคิดแฟลช แต่นายคือสิ่งแปลกปลอม เป็นสิ่งที่อยู่ผิดที่ผิดทางในกระแสเวลา และถ้าฉันปล่อยนายไว้นายก็จะทำลายมัน

The Flash เข้าจับกระบองของ Hot Pursuit เอาไว้ ประกายสายฟ้าแลปไปทั่ว

The Flash : ถึงฉันไม่รู้ว่านายคิดจะทำอะไรกับเขาก็เถอะ…

Hot Pursuit : แบรี่ หยุดซะเถอะ ถึงทำแบบนี้ไป ชุดของฉันก็จะดูดพลังความเร็วสูงของนายไปเหมือนคราวที่แล้วนันแหละ แล้วก็ไม่ต้องคิดจะทำให้ชุดของฉันโอเวอร์โหลดไปหรอก เพราะต่อให้นายสร้างพลังงานออกมามากแค่ไหน มันก็สามารถดูดไปเก็บไว้ได้

The Flash : ไม่ว่านายจะคิดว่าบาธทำอะไรลงไปก็ตาม เขาไม่ได้ทำแน่นอน

Hot Pursuit : นายคิดผิดแล้ว การตายที่ผิดธรรมดาแบบที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เป็นลางบอกเหตุของหายนะครั้งใหญ่ ฉันเคยเห็นสิ่งบอกเหตุแบบนี้มาแล้ว เมื่อตอนก่อนที่หายนะแห่งห้วงเวลาครั้งก่อนๆจะเกิดขึ้น มันเป็นเพราะอดีต,ปัจจุบัน และอนาคตมันปีนเกลียวกัน บาธ อัลเลนไม่ควรอยู่ที่นี่

The Flash : อย่างน้อยบาธก็ไม่ใช่คนที่มาจากโลกคู่ขนานที่ทำร้ายเด็กก็แล้วกัน

ว่าแล้ว The Flash ก็ซัด Hot Pursuit จนกระเด็นด้วยหมัดที่ใช้ความเร็วระดับปกติ

The Flash : ถึงนายจะสามารถสลายพลังความเร็วสูงของฉันได้ แต่ฉันก็สามารถสู้โดยไม่มีมันได้เหมือนกัน

ตัดมาทางด้าน The Reverse-Flash มันกำลังปลาบปลื้มกับสิ่งที่มันได้ค้นพบ

The Reverse-Flash : มันช่างวิเศษจริงๆ สปีดฟอร์ซนั้นเกี่ยวพันกับสิ่งต่างๆมากมายเหลือเกิน เมื่อมองผ่านกระแสไฟฟ้าที่อยู่ภายนอกและดูสิ่งมันเป็นจริงๆ มันก็คือ “เวลา” นั่นเอง

The Reverse-Flash : เวลาทั้งหมดที่ดำรงอยู่นั้นเคลื่อนผ่านห้วงมิติ, พลังงานจลล์ รวมทั้งพลังงานทั้งหลาย มันคือพายุแห่งความรู้และประสบการณ์ ซึ่งเชื่อมโยงฉันกับทุกสิ่งและทุกๆคน

Patty : คุณก็คือคนที่ทำให้คนพวกนี้แก่ชราจนตายไป

The Reverse-Flash : ทั้งหมดนั้นเป็นการทำเพื่อประโยชน์ของมนุษย์ชาติ

The Reverse-Flash : ซึ่งฉันจะกลายเป็นผู้รักษาพลัง และความรอบรู้ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมดไว้

ตอนนั้นเอง กระบองของ Hot Pursuit ก็แสดงอาการแปลกๆ

The Flash : นี่นายทำอะไรอีกล่ะ?

Hot Pursuit : มัน…มันไม่ใช่ฝีมือฉัน

Hot Pursuit : พระเจ้า…นี่ฉัน…ฉันคิดผิดไป บาธ อัลเลนไม่ใช่ตัวต้นเหตุ บ้าเอ๊ย นี่ฉันเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์หรือเนี่ย

The Flash : เสียเวลางั้นหรือ? แล้วที่นายเพิ่งเกือบจะฆ่าเด็กที่ไม่มีความผิดนั่นล่ะ?

Hot Pursuit : ใช่ ฉันต้องขอโทษด้วย

Hot Pursuit : แต่ตอนนี้เราต้องรีบแล้ว

ทางด้าน The Reverse-Flash กำลังเตรียมตัวจะฆ่า Patty เพื่อปิดปาก

The Reverse-Flash : ฉันชอบเวลาที่เหยือของฉันพยายามจะหนีจริงๆ

ด้วยความเร็วที่เหนือกว่าอย่างเทียบไม่ได้ มันจับตัว Patty ได้อย่างง่ายดาย

The Reverse-Flash : ขอบอกตามตรงนะ การขโมยเวลาแห่งชีวิตของคนอื่นนั้นมันไม่สนุกเท่าไหร่นักหรอก เพราะฉันต้องเห็นภาพของสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเจ้าพวกนั้นไปด้วย แต่บางทีฉันสามารถเอาข้อมูลที่มีประโยชน์จากเธอได้ เพราะความเกี่ยวพันที่เธอมีต่อเจ้านั่น

โชคยังเข้าข้าง Patty เพราะพวก The Flash มาถึงทันเวลาพอดี

The Flash พา Patty หลบไปยังที่ปลอดภัยขณะที่ Kid Flash หลอกล่อมัน

ตอนนั้นเอง Hot Pursuit ก็ฉวยจังหวะเล่นงานมัน

Hot Pursuit : เสร็จฉันล่ะ

The Reverse-Flash : อ๊าค!!

Hot Pursuit : นายต้องอพยพคนออกไปจากตึกนี้

Kid Flash : ทำไมล่ะ?

Hot Pursuit : ฉันกำลังพยายามจะย้อนคลื่นสั่นสะเทือนอนุภาคของหมอนี่ ซึ่งจะตัดการเชื่อมต่อของมันกับสปีดฟอร์ซ แต่เมื่อฉันทำสำเร็จแล้วจะเกิดผลข้างเคียงให้ทุกสิ่งในรัศมี 100 ฟุตรอบตัวฉันผุพังจนกลายเป็นผุยผง ดังนั้นรีบลงมือเร็ว!

เมื่อได้ยินดังนั้น Flash ทั้งสองก็รีบอพยพคนในตึกออกมาด้วยความเร็วแสง

แต่อีกด้านหนึ่ง The Reverse-Flash ก็ไม่ใช่คนที่จะจัดการได้ง่ายๆ

The Reverse-Flash : ฉันไม่รู้หรอกว่าแกเป็นใครหรือมาจากไหน…

The Reverse-Flash : แต่ไม่มีใครจะมาขโมยความเร็วของฉันไปได้

The Reverse-Flash : ไม่ว่าใครก็ตาม

The Reverse-Flash : และนั่นคือเหตุผลที่ฉันเริ่มต้นการทดลองนี้ขึ้นมา!

มันพุ่งเข้ารวบตัว Hot Pursuit แล้วดันเขาวิ่งออกนอกตึกไป

และพวก The Flash ก็ไม่สามารถหยุดมันไว้ได้ทัน

เมื่อ The Reverse-Flash ถอดหมวกของ Hot Pursuit ออก มันก็ต้องตกตะลึงกับใบหน้าที่มันได้เห็น

The Reverse-Flash : พระเจ้าช่วย…

The Reverse-Flash : แกคือ…แบรี่ อัลเลน?

Hot Pursuit : ไม่ว่าแกคิดจะทำอะไรก็ตาม…มันต้องถูกหยุดยั้ง

The Reverse-Flash : ฉันสามารถรู้สึกได้…จากตัวแกและอุปกรณ์ของแก แกมาจากอีกโลกหนึ่ง จากจักรวาลคู่ขนาน แต่แกก็เป็นแบรี่ อัลเลน “คนหนึ่ง”

เมื่อ The Reverse-Flash รู้ว่า Hot Pursuit เป็นใคร มันก็ไม่อาจหักห้ามใจต่อสิ่งที่มันใฝ่ฝันมานานแสนนานได้อีก…

The Reverse-Flash : ตลอดเวลาที่ผ่านมานั้น ฉันไม่สามารถจะฆ่าคนที่ฉันเกลียดชังอย่างที่สุดได้

The Reverse-Flash : เพราะหากฉันทำลงไปแล้ว มันจะเป็นการทำลายประวัติศาสตร์ของตัวฉันเอง ซึ่งฉันไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น

พวก The Flash วิ่งไล่ตามมันไป แต่ทว่า…

The Reverse-Flash : ฉันสามารถทำลายชีวิตของมันได้ รวมถึงสามารถฆ่าคนที่มันรักได้ แต่ฉันฆ่ามันไม่ได้ ฉันไม่เคยมีโอกาสได้ฆ่าแบรี่ อัลเลน

มันจับหัวของ Hot Pursuit ไว้ในสองมือของมัน ร่างกายของมันปรากฎประกายสายฟ้าสีแดงของ Negative Speed Force

The Reverse-Flash : ฉันอยากให้ช่วงเวลานี้ดำเนินไปชั่วนิรันดร์เสียจริงๆ

Hot Pursuit กำลังแก่ชราลงอย่างรวดเร็ว มันกำลังดูดเวลาของชีวิตเขาออกไปเหมือนที่มันทำกับเหยื่อรายอื่นๆ!!

The Reverse-Flash : แต่มันก็ไม่มีสิ่งใดที่จะคงอยู่ตลอดกาลไปได้

ขณะที่อีกเพียงนิดเดียวพวก The Flash ก็จะถึงตัว ทุกอย่างก็จบสิ้นลงไปแล้ว ร่างของ Hot Pursuit ถูกสลายกลายเป็นฝุ่นผง ดุจเดียวกับผ่านเวลามานับร้อยๆปี

เมื่อเป็นเช่นนี้ The Flash ก็โมโหสุดขีด!!

The Flash : พอกันที! ฉันจะไม่ให้แกฆ่าหรือทำลายชีวิตของใครอีก ไม่ว่าแกจะวางแผนอะไรไว้ก็ตาม!!

The Reverse-Flash : แผนของฉันงั้นเรอะ? นี่มันแค่การทดลองเท่านั่นแหละแบรี่ เป็นการทดสอบเพื่อเข้าถึงพลังที่แกไม่แม้แต่จะเสียเวลามองหามัน

The Reverse-Flash : แล้วด้วยพลังนี้ ฉันจะทำให้ชีวิตของแกเลวร้ายลงอย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อนเชียวละ

The Reverse-Flash : ที่ฉันฆ่าแม่ของแกน่ะเป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้น

The Reverse-Flash : และต่อไปก็คือทุกสิ่งทุกอย่างของแก

ว่าแล้ว The Reverse-Flash ก็ออกวิ่งไป โดยมี Flash ทั้งสองติดตามไป

แต่ก็ช้าไปแล้ว มันเปลี่ยนอายุของตัวเองและหนีไปอย่างลอยนวลท่ามกลางฝูงชน

Kid Flash : ครั้งนี้เราแพ้แล้ว…

The Flash : เวลาที่ต้องต่อสู้กับธอว์น ฉันมักเป็นฝ่ายพ่ายแพ้อยู่เรื่อยนั่นแหละบาธ

Kid Flash : แล้วแบรี่ อัลเลนคนที่มาจากอีกโลกหนึ่งนั่น…

The Flash : เขาตายแล้ว มันรู้สึกแปลกจริงๆ…ที่ต้องเห็นตัวเองตายไปต่อหน้า

Kid Flash : และเราก็ยังคงไม่รู้ว่าเขามาที่นี่เพื่ออะไร หรือเขาต้องการเตือนเราเรื่องอะไร แล้วถ้ามันเป็นเพราะผมจริงๆล่ะ? ถ้าหากว่าผมไม่ควรมาอยู่ที่นี่จริงๆล่ะ?

The Flash : บาธ มันไม่ใช่เพราะเธอหรอก มันเป็นเพราะธอว์นต่างหาก และมันเกี่ยวข้องกับสิ่งที่หมอนั่นขโมยไปจากฉัน

The Flash : มันฆ่าแม่ของฉัน และการที่ได้รู้ว่าเจ้านั่นคือคนที่ทำนั้น…มันยากที่จะยอมรับได้มากกว่าที่ฉันคิดไว้

Kid Flash : ผมไม่รู้เลย…ผมขอโทษด้วยจริงๆ

The Flash : ขอบใจมากนะบาธ

แม้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันจะเลวร้ายเกินบรรยาย แม้มันจะไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีก แต่อย่างน้อย…พวกเขาก็เข้าใจกันแล้ว

วันต่อมา Barry กำลังนั่งคุยกับ Iris ภรรยาของเขาในร้านกาแฟ

Iris : ฉันเชื่อใจคุณและฉันก็รักคุณมาก นั่นคือสาเหตุที่ฉันเป็นห่วงคุณ คุณกำลังถดถอยลงไป

Barry : ถดถอยงั้นรึ?

Iris : คุณกำลังวิ่งถอยหลังอยู่นะแบรี่ คุณกำลังกลับไปเป็นแบรี่ อัลเลนสมัยที่เราพบกันครั้งแรก คนที่เก็บตัว ห่างเหิน และจิตใจด้านชาจนหยุดนิ่ง

Barry : ผมรู้ ก่อนหน้าที่ผมจะรู้ว่าธอว์นคือ…คนที่ฆ่าแม่ของผม ก่อนที่ผมจะรู้ว่าเธอตายเพราะผม…

Iris : ที่แม่ของคุณตายไม่ใช่ความผิดของคุณนะแบรี่

Barry : แต่เธอถูกฆ่าด้วยฝีมือของศัตรูที่ผมก่อขึ้น

Barry : เมื่อตอนที่ผมมาเป็นเดอะแฟลช ผมไม่เคยลืมคดีของแม่ผม แต่ผมได้เรียนรู้ที่จัยยอมรับและมีชีวืตอยู่กับมัน โดยได้รับความช่วยเหลือจากคุณด้วย แต่ตอนนี้ผมได้รู้ว่ารีเวิร์ส-แฟลชคือคนที่ทำ มันเป็นการยากที่จะพยายามไม่ให้แผลเก่าเหล่านั้นมันเปิดขึ้นมาอีก หรือไม่ก็คิดว่า…ถ้าธอว์นสามารถเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ได้ แล้วมันจะทำอะไรต่อไป? มันจะทำร้ายใครเป็นคนต่อไป? มันลงมือทำไปแล้วหรือเปล่า? มันกำลังวางแผนอะไรต่อไปอีก?

Barry : พรุ่งนี้ก็เป็นวันเกิดของแม่ผมด้วย

Iris : ฉันรู้ และฉันก็นึกภาพไม่ออกจริงๆว่ามันยากแค่ไหนที่คุณจะคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งหมดนี่…แต่ฉันก็อยู่ตรงนี้เพื่อคุณนะแบรี่ พวกเราทุกคนเลย

Iris : นั่นเพราะพวกเราต่างก็เป็นครอบครัวเดียวกัน อย่ากันเราออกไปเลย

Iris : อย่ากันฉันออกไปเลย

ด้วยคำพูดจากใจของภรรยาของเขา Barry ก็รู้สึกว่าสิ่งที่เขาแบกไว้บนบ่านั้นมันเบาลงไปมาก…แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด

Barry : ขอเวลาผมพรุ่งนี้อีกวันเถอะนะไอริส ขอให้ผมได้ใช้เวลาอยู่คนเดียวและคิดทบทวนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้อีก สักวันเถอะนะ โอเคไหม? แล้วผมจะเริ่มต้นใหม่ และทุกอย่างจะต้องดีขึ้น

เขาเอื้อมมือไปสัมผัสมือของ Iris เหมือนจะยืนยันคำพูดของตัวเอง

Barry : ผมสัญญา

ในคืนวันนั้น เสียงฟ้าร้องและประกายฟ้าแลบแปลบปลาบไปทั่วท้องฟ้า ราวกับจะประกาศเตือนถึงลางร้ายบางอย่าง…

ที่สุสานประจำเมือง Barry เอาดอกไม้ไปวางไว้ที่สุสานของแม่ของเขา

Barry : สุขสันต์วันเกิดครับแม่

อีกด้านหนึ่ง The Reverse-Flash ก็กำลังมองดูปรากฎการณ์บนฟากฟ้า

The Reverse-Flash : มันเปลี่ยนไปแล้ว

ประกายสายฟ้ามีทั้งที่เป็นสีเหลือง…และสีแดง

The Reverse-Flash : ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว

The Reverse-Flash : เริ่มจากนี้เป็นต้นไป

ท่ามกลางประกายสายฟ้าสีเหลืองและสีแดงที่สอดประสานกัน โลกนี้ก็เปลี่ยนไปตลอดกาล!!

โปรดติดตามตอนต่อไปใน : Flashpoint เล่ม 1