Brightest Day : Hawkman & Hawkgirl 01 : ราชินีเสด็จ

เรื่อง : GEOFF JOHNS, PETER J. TOMASI
ภาพ : IVAN REIS, PAT GLEASON ARDIAN SYAF, SCOTT CLARK, JOE PRADO
วางจำหน่าย: สิงหาคม และ พฤศจิกายน 2010
สำนักพิมพ์ : DC Comics

การผจญภัยของ Hawkman (Carter Hall) และ Hawkgirl (Shiera Hall) ใน Hawkworld โลกต่างมิติดำเนินต่อไป และมันกำลังจะนำพวกเขาไปสู่การพานพบกับผู้ที่พวกเขาไม่คาดคิด!

สปอยนี้รวบรวมจาก Brightest Day เล่มหลักเล่ม 8 และ เล่ม 13

หลังจากที่ The Entity ร่างอวตารแห่งแสงสีขาวได้ส่งภาพนิมิตรถึงภารกิจที่พวกเขาต้องทำ ตอนนี้ Hawkman ก็กำลังอยู่กับพวกคนครึ่งสัตว์ที่ตอนนี้ดูจะยอมรับนับถือเขา

Hawkman : เรากำลังไปไหนกันเนี่ย?

Tonrarr : ท่านบอกว่าต้องการรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับที่นี่เท่าที่จะรู้ได้ใช่ไหมล่ะ และนั่นคือที่ๆเราจะไปกัน

Hawkman : ฉันเห็นภาพบางอย่าง เมืองที่มีป่าสีเขียวที่ถูกดึงขึ้นไปบนฟ้า!

Hawkman : แล้วก็เลิกคำนับฉันได้แล้วน่า! ฉันไม่ใช่เทพหรืออะไรพวกนั้น ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าก่อนหน้านี้มันเกิดอะไรขึ้น!

Tonrarr : ท่านแน่ใจรึชาวโลก?

Tonrarr : มันไม่เกิดขึ้นทุกวันหรอกนะ ไอ้การที่เราเจอกับคนแปลกหน้าที่จู่ๆก็เปล่งประกายแสงสีขาวที่รักษาบาดแผลให้ทุกคนรอบตัวเขาน่ะ

Hawkman : จากน้ำเสียงของนายฉันคิดว่านายเชื่อที่ฉันพูดนะ

Tonrarr : ข้าไม่เชื่อในเรื่องพระเจ้า ข้าเชื่อในสิ่งที่ข้าเห็น ข้าชื่อทอนราร์ เป็นหัวหน้าของเผ่าราชสีห์

Hawkman : เผ่าราชสีห์รึ ฉันเคยเห็นพวกแบบนายมาก่อนนะ

Tonrarr : ที่ไหนล่ะ?

Hawkman : ที่โลกอีกฟากของประตูมิติน่ะ

Tonrarr : เป็นไปไม่ได้ ไม่เคยมีใครในเผ่าเราไปจากฮอว์คเวิลด์มาก่อน

Hawkman : ก็อาจจะมีบางใครไปก็ได้ หรือไม่ก็พวกนั้นก็แค่คล้ายกับพวกนาย

พวกเขามาถึงรูปปั้นยักษ์ของมนุษย์ และมนุษย์เหยี่ยวอยู่คู่กัน

พวกเขาเข้าไปในส่วนขาของรูปปั้น และพบกับจิตรกรรมฝาผนังที่กล่าวถึงประวัติของโลกแห่งนี้

Tonrarr : นี่คือประวัติศาสตร์ของฮอว์คเวิลด์ ถ้ำนี้และเรื่องราวที่เล่าผ่านมารุ่นสู่รุ่นคือสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ของมัน แต่ที่เรารู้คือฮอว์คเวิลด์แห่งนี้เป็นสะพานเชื่อมระหว่างดาวเคราะห์โลกและ ดาวเคราะห์ธาร์นาการ์ มนุษย์จากโลกของท่านเข้ามาที่นี่เมื่อแสนปีกิ่น พวกเขาอยู่ร่วมกับทุกเผ่าพันธ์ที่นี่อย่างสงบ ยกเว้นแต่กับพวกเหยี่ยว ความสัมพันธ์ของพวกนั้นย่ำแย่ลงเรื่อยๆ และมันยิ่งแย่ไปอีกเมื่อพวกมนุษย์โลกค้นพบ “นิธเมทัล” พวกนั้นใช้ประโยชน์จากมันอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะความสามารถในการบินบนฟ้าจากการใช้มัน

(NTH METAL คือโลหะต่างดาวที่มอบพลังให้กับ Hawkman กับ Hawkgirl ให้พวกเขามีพลังเหนือมนุษย์ และมีปีกนกอย่างที่เป็นอยู่)

Tonrarr : ปีกนั้นหมายถึงอำนาจ และพวกมนุษย์ที่นำโดยคนกลุ่มน้อยที่ตั้งตัวเป็นผู้นำก็เริ่มดำเนินการ พวกนั้นใช้อำนาจ และความกลัวในการปกครองเรา ทำให้เผ่าต่างๆเป็นศัตรูกันเพื่อให้เราไม่สามารถรวมกันมาต่อต้านได้ แต่เมื่อเวลาผ่านไปพวกนั้นก็เหนื่อยหน่ายกับการสู้รบที่ไม่รู้จบ พวกนั้นจึงยอมให้มีการรวมสายเลือดกันได้ และตอนนั้นเองที่ประตูมิติเชื่อมไปยังดาวเคราะห์ธาร์นาการ์ก็ถูกค้นพบ ซึ่งมันทำให้พวกที่ยังกระหายอำนาจได้พบที่หมายใหม่ซึ่งพวกนั้นที่มีนิธเมทัล เป็นอาวุธ พร้อมด้วยพวกที่รวมสายเลือดกับมนุษย์เหยี่ยวก็ผ่านประตูนั้นไปเพื่อยึดครอง โลกใหม่นั่น

(และพวกนั้นก็กลายมาเป็นชาวดาว Thanagar ซึ่งก็ได้มามีส่วนเกี่ยวข้องกับพวก Hawkman ในภายหลัง)

Tonrarr : หลังจากนั้นโลกแห่งนี้ก็วุ่นวายอยู่อีกนับพันปี พร้อมกับที่นิธเมทัลที่อยู่ใต้พื้นดินของที่นี่โดยไม่มีใครรู้ และวันหนึ่งชาวโลกอีกคนก็มาที่นี่ เป็นผู้หญิงที่เข้าปกครองพวกมนุษย์เหยี่ยวและสร้างเมืองลอยฟ้าขึ้นด้วยนิธเม ทัล

Tonrarr : และจากนั้นมา “ราชินีไชรค์” ผู้นี้ก็ปกครองที่นี่มากว่าสองพันปีจนปัจจุบันนี้

ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องเรียกมาจากด้านนอก

Hawkman : ดูเหมือนว่าบทเรียนประวัติศาสตร์ของเราจะต้องหยุดไว้ก่อนซะแล้ว

Tonrarr : ใช่ ดูเหมือนข่าวการมาของท่านจะแพร่ไปเร็วทีเดียว…และโลกของเหล่าผู้ถูกกดขี่นี้ต้องการให้ท่านมอบทางสว่างให้พวกเขา

Hawkman : ฉันไม่ยักเห็นผู้ถูกกดขี่ที่นายว่านะทอนราร์

Hawkman : …ฉันเห็นกองทัพต่างหาก

เหล่าคนครึ่งสัตว์มารวมกันเบื้องหน้า Hawkman โลกนี้ถึงคราวเปลี่ยนแปลงแล้ว

ตัดมาที่ Hawkgirl ที่กำลังสู้อยู่ในสังเวียนกับพวกคนครึ่งสัตว์ โดยมี Hath-Seth และ Queen Shrike กำลังเฝ้าดู

แต่ Hawkgirl ไม่ใช่คนที่จะเอาแต่เป็นฝ่ายถูกเล่นงานฝ่ายเดียว เธอพังประตูกรงของสังเวียนและเข้าไปหาผู้ชมทั้งสอง

เธอเล่นงาน Hath-Seth ได้แต่ก็โดน Queen Shrike เล่นงานจนร่วงลงไป

ทันใดนั้น Queen Shrike ก็ถอดหน้ากากออก

Queen Shrike : เชียร่าเอ๋ย

Queen Shrike : ข้าพูดเสมอนะว่าเจ้าได้ความดุดันมาจากพ่อของเจ้า

Queen Shrike : ส่วนความมุ่งมั่นของเจ้าก็ได้มาจากข้า

Hawkgirl : ท่านแม่?!

ทันใดนั้น Hath-Seth ก็ฟาดเธอจนน็อคไป

Queen Shrike : แสงที่ลูกสาวข้าอาบร่างของพวกเรานั้นน่าทึ่งทีเดียวนะฮาท แม้แต่แผลเป็นเก่าๆของข้าก็ถูกทำให้หายไปจนไม่เหลือร่องรอยเลย

Hath-Seth : ใช่แล้ว องค์ราชินี บาดแผลเก่าได้หายไป…และเราก็จะได้สร้างแผลใหม่ลงไป

ตัดมาทางด้าน Hawkman เขาได้นำกองกำลังคนครึ่งสัตว์เข้าโจมตีนครของมนุษย์เหยี่ยว

และจากการ “สอบถาม” เชลยที่จับมาได้ Hawkman ก็รู้ว่า Hawkgirl โดนจับไว้ที่ไหน

Hawkgirl โดนตอกตรึงกับประตูเชื่อมมิติที่สร้างจากกระดูกของตัวตนในชาติก่อนๆของเธอกับ Hawkman

Queen Shrike : ข้ากรีดร้องในยามที่ให้กำเนิดเจ้า และในตอนนี้เมื่อเจ้ามอบพลังให้กับประตูนี้ข้าก็จะสามารถไปจากที่นี่ได้ เจ้าจะทำให้ข้าเกิดใหม่อีกครั้ง

Hawkgirl : ความเป็นแม่ของท่านช่างน่าซาบซึ้งเสียจริงเลยนะท่านแม่

Queen Shrike : ให้เธอกรีดร้องให้ดังขึ้นอีกซิ ฮาธ

Hath-Seth : ด้วยความยินดีพะย่ะค่ะ

Hawkgirl กรีดร้องอย่างเจ็บปวด ซึ่ง Hawkman ก็ได้ยินและมุ่งตรงไปตามเสียงนั้น

Queen Shrike : ข้าเชื่อว่า “คูฟู” คู่ชีวิตของเจ้าต้องได้ยินเสียงเจ้าแน่ และเขาคงปวดร้าวมากทีเดียวที่รู้ว่าไม่สามารถมาหาเจ้าได้ในเวลาที่เจ้ากำลัง ทุกข์ทรมาณ

Queen Shrike : ทีนี้ระหว่างที่เรารอให้เขามาถึง ข้าแน่ใจว่าเจ้ามีคำถามมากมายที่อยากใหข้าตอบสินะ…

และเรื่องราวในชาติแรกของ Hawkman กับ Hawkgirl ก็ถูกเปิดเผย

Queen Shrike : อย่างที่เจ้าก็รู้น่ะนะลูกรัก ในตอนที่โรคระบาดได้คร่าชีวิตมเหสีของฟาโรห์ และสามีของข้า พ่อของเจ้าที่เป็นน้องชายของฟาโรห์ไปในปีอันมืดมนนั้น

Queen Shrike : ข้าไม่เคยบอกเจ้านะเชียร่า แต่ข้าแต่งงานใหม่กับฟาโรห์โดยที่รู้เต็มอกว่าเจ้าชายคูฟูจะต้องขอเจ้าแต่งงานแน่…

Queen Shrike : …เจ้าชายไม่จำเป็นต้องขออนุญาตของพ่อเขาด้วยซ้ำ เพราะพวกเจ้าทั้งสองรักกันอย่างลึกซึ้งมาหลายปีแล้ว และการแต่งงานของพวกเจ้าก็เป็นเรื่องที่ยังไงก็ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว

Queen Shrike : แต่โลกของเราก็เปลี่ยนไปในวันที่คำทำนายของนาบู ที่ปรึกษาของฟาโรห์เป็นจริงขึ้นมาและยานอวกาศของชาวธาร์นาการ์ ถูกค้นพบ

Queen Shrike : พร้อมกับโลหะพิศวงที่เรียกว่า “นิธเมทัล” ที่เป็นแหล่งพลังงานของยานลำนั้น

Queen Shrike : หลังจากที่วิเคราะห์อย่างละเอียด เราก็รู้ว่านิธเมทัลมีพลังอันน่าทึ่งอยู่ในตัว ซึ่งมันสามารถเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ได้ทีเดียว ประวัติศาสตร์ที่อียิปต์จะส่องประกายอยู่ศูนย์กลาง

Queen Shrike : แต่พ่อเลี้ยงของเจ้าเป็นฟาโรห์ที่ขาดความแรงบันดาลใจ และขาดวิสัยทัศน์

Queen Shrike : เขาเป็นผู้ชายที่เก่งเฉพาะเรื่องการบริหารประเทศ ซึ่งไม่สนใจสิ่งใดที่ไกลไปกว่าเส้นขอบฟ้าที่มองเห็น

Queen Shrike : เขาพอใจในสิ่งที่เป็นอยู่…แต่ข้าไม่

Queen Shrike : ความรักและวิสัยทัศน์ที่ฮาท-เซธมอบให้นั้นน่าประทับใจ

Queen Shrike : แต่พ่อเลี้ยงของเจ้าไม่เห็นด้วย

Hawkgirl : เพราะฟาโรห์ไม่คิดที่จะก่อสงครามยึดครองดินแดน ท่านเลยฆ่าเขาทิ้งงั้นรึ?

Queen Shrike : เขามีนิธเมทัลอยู่ในมือแท้ๆแต่กลับไม่ทำอะไรเลย…ข้าขอเรียกว่าเป็นการขาดความมุ่งมั่นของเขาเองนั้นแหละที่ฆ่าเขา

Hawkgirl : แน่ละว่าคงไม่ใช่เพราะความคิดถึงมเหสีเก่าอย่างที่เขียนในจดหมายลาตายที่ท่านปลอมขึ้นให้เรามาพบนั่น

Queen Shrike : ที่ข้าทำไป ข้าทำเพื่ออียิปต์นะเชียร่า

Hawkgirl : ท่านทำเพื่อตัวเองต่างหากล่ะท่านแม่ ไม่ใช่เพื่อใครทั้งนั้น

Queen Shrike : ฮาท-เซธให้ข้าเห็นอนาคตที่ทั้งเจ้าและคูฟูไม่มีส่วนร่วมในนั้นด้วย

Queen Shrike : มีเพียงข้าเท่านั้นที่สามารถชี้นำอียิปต์ให้ยืนยงไปนับพันปีได้

Queen Shrike : เมื่อฮาท-เซธกับข้าใช้มีดที่ทำจากนิธเมทัลที่อาบด้วยเลือดของเจ้าและคูฟูที่ ถูกใช้เป็นเครื่องสังเวย มันได้ทำให้พวกเรากลายเป็นอมตะตามคำทำนายว่าไว้

Hawkgirl : ที่ท่านทำเป็นแค่การยึดอำนาจเท่านั้น ท่านทรยศฉัน ทรยศสามีท่านเอง และยังทรยศอียิปต์ด้วย

Queen Shrike : การยึดอำนาจในสายตาคนหนึ่งก็คือภารกิจศักดิ์สิทธิ์ของอีกคนนั่นแหละเชียร่า

Queen Shrike : แต่หลังจากปกครองอียิปต์อยู่นับปีข้าก็กระหายที่จะผจญภัย

Queen Shrike : ข้าจึงเดินทางเพื่อตามหาที่มาของนิธเมทัล…จนมาพบโลกที่ต้องการผู้ปกครองนี้

Queen Shrike : ข้าก็ยอมรับน่ะนะว่าข้าอยู่ที่นี่นานกว่าที่ข้ากะไว้…

Hawkgirl : ดูจากใบหน้าและปีกของท่าน ฉันก็คงต้องเห็นด้วยแหละนะ

Queen Shrike : ข้าเกรงว่าคงเพราะความต้องการที่จะบินบนฟ้าในฮอว์คเวิลด์นี่มันเกินจะห้ามใจ รวมกับการทดลองทางยีนส์มากไปหน่อย

Hawkgirl : ท่านคงภูมิใจกับทุกสิ่งที่ท่านทำมามากล่ะสิ

Queen Shrike : ข้าภูมิใจแน่! นครนี้ถูกสร้างขึ้นตามแรงบันดาลใจของข้า ที่นี่ไม่มีฟาโรห์ มีแต่ข้า และโลกที่ป่าเถือนนี้ที่ข้าต้องเปลี่ยนแปลงมันด้วยมือของข้า…

ทันใดนั้นก็มีเสียงกรีดร้องดังขี้น!

Hath-Seth : ดูเหมือนว่าแขกของเราจะมาถึงแล้ว

Hawkman : เชียร่า!

Hawkgirl : คาเตอร์!

ว่าแล้ว Hawkman ก็ลงมือก่อนทันที

Hawkman : ออกไปให้ห่างจากเธอนะ!

เมื่อสบโอกาส Hawkgirl ก็เอาขารัดคอ Hath-Seth ทันที

Hawkgirl : ทีนี้ตาฉันบ้างล่ะฮาท!

Hath-Seth : อะไรนะ…อ๊อค!

Hawkman : ฉันไม่รู้ว่าแกมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงนะ “ราชินีคีอา” รวมถึงว่าทำไมแกถึงทำแบบนี้กับลูกสาวแกเอง…แต่ตอนนีฉันไม่สนไอ้เรื่องพวก นั้นแล้ว!!

ส่วน Hawkgirl ก็ยังคงรัดคอ Hath-Seth อย่างหนักหน่วง

Hawkgirl : เป็นไงบ้างล่ะฮาท?!? ลมหายใจเฮือกสุดท้ายรสชาติเป็นไงบ้างล่ะหือ?! รู้สึกยังไงที่ได้รู้ว่าแกจะไม่มีทางได้แยกคาเตอร์กับฉันออกจากกันได้อีก แล้ว?! รู้สึกยังไงที่ต้องมาสูญเสียทุกอย่างน่ะ ฮาท?

Queen Shrike : ตอนนี้ข้าใช้ชื่อว่าควีนไชรค์แล้ว…

ทันใดนั้นอาวุธของ Hawkman ก็ลอยขึ้นได้เอง และเข้าเล่นงานเขา

Queen Shrike : และจากการที่ข้าสัมผัสกับนิธเมทัลในฮอว์คเวิลด์นี่มายาวนานนะคูฟู…ข้า สามารถควบคุมทุกอย่างที่มีมันผสมอยู่แม้เพียงเล็กน้อยก็ตาม

ส่วนทางด้าน Hawkgirl

Hawkgirl : สำหรับความเจ็บปวดและทุกข์ทรมาณที่แกทำมาทั้งหมด…ตายไปซะเถอะไอ้สารเลว!

ด้วยเสียงหักดัง “กร๊อบ” Hath-Seth ก็แน่นิ่งไป

Hawkman : เมื่อฉันเสร็จเรื่องกับแกแล้วล่ะก็….อั๊คร์!

Queen Shrike : อย่างที่เจ้าเห็นว่าไม่เพียงแค่วัตถุเท่านั้นที่ข้าควบคุมได้

Queen Shrike : ร่างกายของเจ้าก็ดูดซับนิธเมทัลจำนวนมากตลอดเวลาที่ผ่านมาเหมือนกันฮอว์คแมน…

Queen Shrike : ถึงมันจะไม่มากเท่ากับข้า แต่มันก็มากพอที่ข้าจะใช้ควบคุมเจ้าเหมือนหุ่นกระบอกได้

Queen Shrike บังคับร่างของ Hawkman ไปตรึงไว้ข้าง Hawkgirl

Queen Shrike : ที่นี้เราก็อยู่ในที่ๆควรจะอยู่เรียบร้อยแล้ว

Hawkman : ที่ๆแกควรอยู่คือตามไปลงนรกร่วมกับสุนัขรับใช้ของแกนี่ต่างหากเล่า!

Queen Shrike : ฮาทที่น่าสงสารของข้านั้นไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขานั่นแหละคือกุญแจของประตู นี้ จากที่เขาสาปพวกเจ้า เขาก็สาปตัวเองไปด้วย แต่ก็ขอบใจที่ฆ่าเขาให้ ข้าเลยไม่ต้องลงมือเอง

Queen Shrike : พวกเจ้าทำตามหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์แบบ ตามความคาดหวังของข้าเลย

Queen Shrike : ด้วยร่างของพวกเจ้าที่ยังมีชีวิต ผนวกเข้ากับด้านนี้ของประตู มันคือกุญแจเดินเครื่องอันสุดท้ายที่ข้าต้องการ พลังของข้าจะถูกเพิ่มขึ้นเป็นพันๆเท่า…

Queen Shrike : ทีนี้การเดินทางของพวกเราก็จะเริ่มขึ้นอย่างแท้จริงเสียที

แสงสีม่วงสว่างจ้าไปทั่วบริเวณ รวมถึงจากร่างของทั้ง Hawkman และ Hawkgirl ด้วย

Queen Shrike : ตามข้ามาเหล่ามนุษย์เหยี่ยวของข้า!

Queen Shrike : ถึงเวลาทำความฝันของข้าให้เป็นจริงแล้ว

Queen Shrike นำกองทัพมนุษย์เหยี่ยวนับร้อยนับพันผ่านประตูเข้าไป…

Queen Shrike : เริ่มต้นจากที่ซามารอนนี่!!

งานนี้มันส์แล้วสิท่านผู้ชม งานนี้กลายเป็นกองทัพ Hawk World ปะทะ Star Sapphires ซะงั้น

ฝ่ายไหนจะเป็นฝ่ายได้ชัยชนะ? แล้วชะตากรรมของ Hawkman กับ Hawkgirl จะเป็นเช่นไร?

โปรดติดตามตอนต่อไป