Marvel Comic : Hawkeye Vs. Deadpool 00 : ฮัลโลวีนสุดป่วน!
เรื่อง : Gerry Duggan
ภาพ : Cris Peter, Matteo Lolli
วางจำหน่าย: 3 กันยายน 2014
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

ในที่สุดการรวมทีมที่แฟนต่างรอคอย(หรือเปล่าหว่า?) เมื่อ Avenging Archer ปะทะกับ Merc With The Mouth!!

.
.
.
เรื่องเกิดในคืนวัน Halloween
ซึ่งตามธรรมเนียมฝรั่งทั้งเด็กและผู้ใหญ่จะออกมาแต่งคอสเพลย์กัน และเด็กๆจะไปตระเวณขอขนมตามบ้านต่างๆ

และตอนนี้เด็กกลุ่มหนึ่งก็กำลังจะไปขอขนมจากบ้านหลังหนึ่งซึ่งลือกันว่าจะให้ขนมชิ้นใหญ่มาก

บ้านนั้นคือบ้านของ Hawkeye (Clint Barton) นั่นเอง
วันนี้เขาแต่งคอสเป็น Ultron ศัตรูยาวนานของ Avengers ซึ่งมีกำหนดจะเปิดตัวเป็นตัวร้ายหลักในหนัง Avengers2 ด้วย
(แอบโฆษณาสิเนี่ย)

แต่นายตาเหยี่ยวก็ต้องแอบเซ็งเมื่อเด็กๆบ่นว่าขนมไม่เห็นใหญ่อย่างที่ลือกัน

เซ็งได้ไม่นานก็มีแขกใหม่กลุ่มใหม่มา

โดยจากซ้าย Simone เพื่อนที่เป็นสมาชิกหน่วย S.H.I.E.L.D. ของ Hawkeye และลูกชายของเธอ ตามด้วย Emily Preston พร้อมด้วยลูกๆของเธอ และสุดท้ายคือ Wade Wilson และลูกสาวของเขา Eleanor(?)

ซึ่งหลังจาก Hawkeye ทักทายเด็กๆเล็กน้อยแล้ว เขาก็เกิดนึกอะไรขึ้นมาได้…

Hawkeye : เดี๋ยวนะ โทษที แต่นี่มัน…เดดพูลไม่ใช่เหรอน่ะ?

Deadpool : โดยหลักการแล้ว คืนนี้ฉันคือ ป๊ะป๋าพูลน่ะนะ

Hawkeye : อ๋อ-เหรอ

Deadpool : อะไรล่ะ?

Emily : เอางี้ไหมคะ ตอนนี้ฉันรู้วิธีใช้ภาษามือด้วย หลังจากที่ย้ายมาอยู่ในร่างหุ่นยนต์แล้วนี่ ฉันเรียนรู้เพิ่มขึ้นหลายภาษาเลยล่ะค่ะ

Hawkeye : โอ้ เจ๋งเลย! เดี๋ยวนะ-คุณว่าอะไรนะ?

(ตอนนี้ Hawkeye นั้นหูหนวกครับ เนื่องจากในเล่มตัวเองโดนยิง โดยปกติแล้วเขาจะใส่เครื่องช่วยฟัง แต่ถึงไม่มีเขาก็ใช้วิธีอ่านปากของคนได้)
(ขอบคุณข้อมูลจากคุณ rame)

แล้วทั้งสองคนก็เริ่มคุยกันด้วยภาษามือ

Hawkeye : โอเค-ร่าง-หุ่นยนต์-เหรอครับ?

Emily : ร่าง-ดั้งเดิม-ของฉัน-ตาย

Hawkeye : เสียใจ-ด้วย

Emily : ขอบคุณ-เวด-รักษา-จิตใจ-ของฉันเอาไว้

Emily : แล้ว-ใส่-ไว้-ใน-หุ่นยนต์-ตัว-แทน-ของ-ชีลด์-นี้

Emily : เพราะงั้นตอนนี้ใครๆถึงเรียกฉันว่า “เพรสบอต”น่ะค่ะ

Hawkeye : เรามาเจอกันในวันที่ผมแต่งเป็นหุ่นยนต์เสียด้วยนะ

Hawkeye : ฮะ ก็ โอเคล่ะนะ

Hawkeye : งั้นผมก็จะไม่ทำให้พวกคุณต้องเสียเวลาแล้วกัน ขอให้สนุกกับคืนนี้ให้เต็มที่ล่ะ!

Deadpool : ลูกว่าไงล่ะเอลลี่?

Ellie : ทำไมลูกกวาดของคุณมันเล็กจังเลย?

Deadpool : ช่าย ทำไมกันเรอะบาร์ตัน?

Hawkeye : มันเรียกว่าไซส์ขำๆ เพราะมันขำๆไงล่ะ!

Deadpool : แน่ใจนะว่านายไม่ได้อำเราเล่นน่ะ

Hawkeye : ไม่ใช่ว่ะ

แล้วสองแสบก็จ้องหน้ากันอยู่ชั่วอึดใจก่อนที่…

Deadpool : เฮ้ๆ แค่ล้อกันเล่นๆเอง…เราเกือบจะเลิกขอขนมกันอยู่แล้วล่ะ บางทีหลังจากนี้ฉันกับนายอาจจะไปเที่ยวกันต่อ…

=โครม=

Deadpool : สงสัยหมอนั่นฟังผิดว่าพ่อพูดว่า “ลาก่อน” ซะละมั๊ง

ทั้งคืนมีแต่คนไม่รับมุข แถมยังโดนตัวป่วนมากวนประสาทอีก Hawkeye เลยชักของขึ้น

ตอนนั้นเองก็มีคนมาเคาะประตูอีก

เป็นหนุ่มแว่นท่าทางเนิร์ดๆคนหนึ่ง ซึ่งเขาดูเหมือนว่ามีเรื่องจะคุยกับ Hawkeye

แต่ Hawkeye ที่กำลังหงุดหงิดสุดๆก็ไม่อยู่ในอารมณ์จะฟังอะไรทั้งนั้นก่อนจะตัดบทแล้วปิดประตูใส่หน้านายแว่นไปเลย

นายแว่นออกมาข้างนอกที่ฝนกำลังเริ่มลงเม็ด และสังเกตุเห็นพวก Deadpool ซึ่งเขาก็ดูจะรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครและเดินไปหาทันที

นายแว่น : เอานี่ไปสิ ฉันไม่ชอบรสมะพร้าวน่ะ

Deadpool : ขอต้อนรับเข้าก๊วนนะพวก

ในตอนที่นายแว่นใส่ขนมลงในตะกร้าของ Deadpool เขาก็แอบใส่ USB Drive อันหนึ่งลงไปด้วย

Deadpool : แล้วเราจะทำยังไงกับขนมห่วยๆดีละเนี่ย?!

พวก Deadpool ตั้งใจจะเข้าไปหลบฝนในห้องของ Hawkeye แต่ตอนที่พวกเขากำลังจะถึงหน้าห้องของ Hawkeye จู่ๆก็มีเสียงปืนดังขึ้นจากข้างนอกตึก?!

พริบตาต่อมา Hawkeye พร้อมด้วยธนูคู่ใจก็แล่นออกไปทันที

Emily : เวด ตามไปสิ

Deadpool : เธอก็ไปเองสิโรโบคอป ฉันจะอยู่ดูเด็กๆให้เอง

Emily : ฉันอยู่นอกเวลางานนะเวด ฉันจะดูพวกเด็กๆเอง ทีนี่นายก็ไปช่วยบาร์ตั้นได้แล้ว

เมื่อไม่มีอะไรจะเถียง Deadpool ก็สลัดถอดชุดคอสเพลย์ออกเผยให้เห็นชุดทำงานที่อยู่ข้างใต้

Emily : ดูซินั่น ยังกับเล่นมายากลเลยนะ!

Deadpool : เธอก็รู้อยู่นะว่าฉันชอบกางเกงแบบสลัดรวดเดียวหลุดน่ะ

Ellie : บายนะคะพ่อ

Deadpool : เอลลี่ ป๋าบอกแล้วนี่ว่าเวลาอยู่ในที่ชุมชน…

Deadpool : …ให้เรียกป๋าว่าเดดพูลเฉยๆน่ะ

Deadpool : ทนหน่อยนะฮอว์คอาย! ความช่วยเหลือกำลังมาแล้ว!

ที่ภายนอก Deadpool เห็น Hawkeye กำลังดูศพนายแว่นที่โดนยิงตาย และที่ฉากหลังมีคนแต่งชุด Punisher โดนยิงธนูเสียบตรึงติดรถตู้อยู่

Deadpool : เจ้านี่ต้องเป็นตัวปลอมแหง ไม่มีทางเป็นแคสเซิ่ลไปได้แน่ ตัวมันใหญ่กว่าหมอนั่นตั้งเยอะ

Hawkeye : แล้วนายรู้ได้ยังไง?

Deadpool : เออ บอกนายไปก็คงไม่เป็นไรมั๊ง ไหนๆเล่มนั้นก็จะโดนตัดจบอยู่แล้ว-แบบว่าพันนิชเชอร์กับฉันร่วมงานอยู่ในทีมลับอันหนึ่งอยู่น่ะนะ
(หมายถึงเล่ม Thunderbolts ครับ หลังจาก Charles Soul คนเขียน ที่เขียนมาตั้งแต่ช่วง Event Infinity หมดหน้าที่ไป คนเขียนบทใหม่ที่มาแทนก็ไม่สามารถรักษาเรตติ้งไว้ได้จึงทำให้หัวนี้มีกำหนดจะถูกตัดจบเร็วๆนี้)

แล้ว Deadpool ก็เดินไปหา Punisher ตัวปลอม

Fake Punisher : ฉันคือผู้รักชาติ

Deadpool : ไหนขอดูหน่อยซิว่าแกเป็นใคร…

แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไร เจ้าโม่งก็งับมือของ Deadpool ทั้งใส่หน้ากากนั่นเอง!!

Deadpool : เยี๊ยกกก!!!

Deadpool : ฉันจะไม่ไปโดยที่ไม่มีนิ้วฉันกลับไปด้วยแน่ว่ะ!

Hawkeye : เฮ้เดดพูล! ฉันคุมเรื่องนี้อยู่น่า

Hawkeye : ช่วยไปหาอะไรอย่างอื่นทำในที่ไหนก็ได้ทีเหอะ

แต่ตอนนั้นเองโดยที่เขาไม่รู้ตัว ก็มี Daredevil ตัวปลอมมาทุบเขาข้างหลังจนล้มหน้าคะมำ ก่อนจะคว้ากระเป๋าของนายแว่นวิ่งหนีไป

ส่วน Deadpool ที่กำลังตะลึงก็โดน Punisher ตัวปลอมที่สลัดตัวเองหลุดจากธนูกระโดดเข้าจับล็อคอย่างแน่นหนา

ในขณะที่มันกำลังล็อค Deadpool อยู่ เจ้าโม่งก็ชักปืนออกมาจะยิงไปทาง Hawkeye!

Deadpool : บาร์ตั้น! หลบเร็ว!

เมื่อเห็น Hawkeye หลบไม่ไหวแน่ Deadpool จึงจับมันฟาดกับรถจนมันเล็งพลาดไปโดนคันธนูของ Hawkeye แทน

Deadpool : ว๊อยยย!

Deadpool : หยุดเลย! ห้ามยิงฮอว์คอายเฟ๊ย! หมอนั่นรักษาตัวเองไม่ได้…ถ้าแกอยากเห็นคนที่ลุกกลับขึ้นหลังถูกยิงล่ะก็…ยิงฉันนี่

เจ้าโม่งไม่ยอมแพ้ และงับ Deadpool อีกครั้ง

Hawkeye : เดดพูล ตะกี้ใครตีหัวฉัน?

Deadpool : คนหน้าเหมือนลิงที่ใส่ชุดแดร์เดวิลน่ะสิ

ว่าแล้ว Hawkeye ก็เอาประตูรถฟาดใส่หน้าของ Punisher ตัวปลอมทันที!

Hawkeye : นายรับมือเจ้าหมอนี่ไป ฉันจะไปตามอีกคนเอง

Deadpool : เชื่อมือฉันได้เล…เอี๊ยกกกก!!!

ที่ Deadpool ร้องลั่นก็เป็นเพราะโดนเจ้าโม่งช็อตไฟฟ้าใส่นั่นเอง

Hawkeye : รีบนอนลงไปซะ ไม่งั้นเราจะส่งแกไปให้พันนิชเชอร์ตัวจริงแน่

แต่เจ้าโม่งก็ยังไม่ยอมแพ้และฟันศอกเข้ากกหูของ Hawkeye จนมึนไปหมด แต่ตอนนั้นเองเขาก็สังเกตุถึงสิ่งที่ติดมือเขาออกมาจากตัวมัน…สลักของระเบิดมือ?!

เมื่อเห็นดังนั้น Hawkeye จึงรีบกระโดดหลบทันที

แต่โชคของทุกคนรอบข้างยังดีอยู่ เพราะระเบิดที่มันพกมานั้นเป็นแค่ระเบิดควัน แต่ควันที่ออกมาปกคลุมทั่วบริเวณก็ทำให้ Hawkeye มองไม่เห็นจนเกือบจะโดนยิงอีกรอบ ซึ่ง Deadpool ก็โดดเข้ามาบังเขาไว้ทันท่วงที

Deadpool : ไปจัดการมันซะ…ไอ้เสือ

เมื่อเป็นเช่นนี้ Hawkeye จึงรีบตามเจ้าโม่งไป

“กระสุนปืนเมื่อกี้ทำให้คันธนูของฉันเสียหาย”
“มันคงจะแตกกระจุยทันทีที่ฉันยิงธนูดิดต่อไป”
“อย่างมากฉันก็มีโอกาสเพียงครั้งเดียวเท่านั้น”

“ดังนั้น”
“ฉัน”
“ก็”
“ต้อง”
“ให้มัน”
“สมบูรณ์แบบ”

ด้วยความแม่นยำระดับเหนือมนุษย์ Hawkeye ยิงธนูระยะไกลไปเสียบขาของเจ้า Punisher ตัวปลอมจนได้!

แต่แทนที่มันจะล้มลงไป มันกลับยืนขึ้นแล้วเดินไปตัดหน้ารถเมล์?!

แน่นอน…จะเหลือเรอะ

หลังจากนั้น Hawkeye ก็เดินกลับมาหา Deadpool

Deadpool : นายหายไปไหนมาเนี่ย?

Hawkeye : ตำรวจอยากจะคุยกับเราแน่ะ เจ้าเบิ้มนั่นก็ตายแล้วด้วย

Deadpool : =แค่ก= นายใช้ “ธนูสลายร่าง” กับมันล่ะสิใช่ไหม?

Hawkeye : หมอนั่นฆ่าตัวตายแทนที่จะโดนจับน่ะ

Deadpool : =พลุ่ด= แล้วเจ้าแดร์เดวิลตัวปลอมล่ะ?

Hawkeye : ไม่เจอเจ้าแดร์เดวิลตัวปลอมที่ไหนเลยล่ะ

Hawkeye : คืองี้ ขอบใจที่นายช่วยฉันไว้นะ กลับไปพักที่บ้านฉันก่อนดีกว่า

Deadpool : ขอบใจ แต่ฉันยังไปตอนนี้ไม่ได้หรอก ฉันไม่อยากให้เอลลี่เห็นฉันในสภาพมีรูเต็มตัวแบบนี้น่ะ

Deadpool : แล้วก็เจ้าแดร์เดวิลเก๊นั่น มันเอากระเป๋าของนายคนที่ตายไปด้วย

Hawkeye : เด็กผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นลูกสาวของนายจริงๆงั้นเหรอ?

Deadpool : ใช่

Hawkeye : พอจะเล่าให้ฉันฟังได้ไหม…

แทนคำตอบ Deadpool ทำท่าทางเป็นภาษามือออกมา

Hawkeye : เข้าใจล่ะ เรื่องมันยาวสินะ

Hawkeye : นายคนที่ตายนั่นมาขอความช่วยเหลือจากฉัน แต่ฉันเข้าใจไปว่าเขาเป็นพวกเพี้ยนๆทั่วไป แล้วฉันก็ปิดประตูใส่หน้าเขาซะงั้น

Deadpool : ช่าย คืนนี้นายทำแบบนั้นไปหลายรอบเลยล่ะ

Deadpool : เดี๋ยวนะ ฉันต้องขอแวะทำธุระหน่อย

แล้วพี่โม่งก็เดินไปที่แผงขายฮอทดอก

Deadpool : ขอฮอทดอกสี่ชิ้นครับ

Hawkeye : ไม่ละ ขอบใจ แต่ฉันยังไม่หิวน่ะ

Deadpool : ตามใจ ขอฮอทดอกสี่ชิ้นครับ ไม่ต้องทำให้เพื่อนผมนะ

สักพักต่อมา

นักสืบA : นี่พวกคุณหยุดซื้อของกินเนี่ยนะ?

Deadpool : การจะรักษาตัวจากการโดนยิงสองนัดมันเป็นเรื่องที่เผาผลาญแคลอรี่เอาการเลยนะคุณนักสืบ

Deadpool : อ้อ แล้วนี่คือกระสุนนัดที่ผมถ่มมันออกมาตะกี้น่ะ

นักสืบฺB : ผู้ตายชื่อเจเรมี่ เอลส์เดน รู้จักเขาไหมครับ?

Deadpool : เราควรจะรู้จักหรือเปล่าล่ะ?

นักสืบฺB : แล้วนี่ร่างกายของคุณจะสามารถขับกระสุนอีกนัดออกมาได้ไหมเนี่ย?

Deadpool : =หง่ำ= ในท้ายที่สุดน่ะนะ

นักสืบA : เราต้องการนัดนั้นด้วยน่ะ

Deadpool : ผมจะส่งกระสุนที่ร่างกายผมขับออกมาไปให้คุณทีหลังก็ได้ แต่ผมไม่รู้นะว่าคุณจะรู้ได้ยังไงว่านัดไหนเป็นของคืนนี้น่ะนะ

นักสืบA : นี่คุณโดนยิงเยอะอย่างนั้นเลยเหรอ?

Deadpool : มีไม่กี่คนหรอกที่โดนยิงบ่อยกว่าผมน่ะ

นักสืบฺB : อึ๋ย นี่มันสยองน่าดูเลยนะเนี่ย

นักสืบA : ฉันไม่อยากจะอยู่ที่นี่จนถึงเช้านะ ดังนั้นช่วยเล่าเรื่องให้ฟังตั้งแต่ต้นเลยแล้วกัน

หลังจากนั้น ทั้งสองก็กลับมาถึงห้องของ Hawkeye จนได้

Deadpool : มีข้อความส่งมาว่าพรรคพวกของฉันทุกคนกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยแล้วล่ะ

Deadpool : เอาละ…ก็ขอให้โชคดีกับ “การไขปริศนาของคนตายที่นายไม่ช่วยแล้วไปตายอยู่หน้าบ้านนาย” ก็แล้วกันนะ

แต่ตอนนั้นเอง Deadpool ก็พบ USB Drive อันหนึ่งในตะกร้าขนมของเขา

Deadpool : เฮ้ นี้มันไม่ใช่ขนมนี่นา

Deadpool : ไอ้โรคจิตที่ไหนกันที่เอาตัมป์ไดร์ฟมาแจกแทนขนมแบบนี้? ต้องเป็นพวกจิตไม่ปกติแหงๆ

เมื่อเห็นว่า Deadpool หลุดประเด็นไปไกลแล้ว Hawkeye จึงหยิบ Laptop ส่งให้ Deadpool ไปใช้เปิด USB Drive อันนั้น

ซึ่งเมื่อเปิดไฟล์ในนั้นดูก็มีภาพคนที่หน้าคุ้นๆปรากฎขึ้นบนจอ

Ellsden : ผมชื่อเจเรมี่ เอลส์เดน และผมก็ได้ขโมยรายชื่อของเจ้าหน้าทั้งหมดในปัจจุบันของชีลด์มาแล้ว

Ellsden : ผมไม่ได้ชอบรัฐบาลเลยสักนิด แต่ผมก็ไม่ต้องการให้ใครต้องเจ็บตัวด้วย

เมื่อถึงตรงนี้ Hawkeye ก็รีบปิด Laptop ทันที

Deadpool : นายทำอะไรของนายเนี่ย?

Hawkeye : นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง

Deadpool : ลูกสาวของฉันอาศัยอยู่กับเจ้าหน้าที่ของชีลด์นะ

Hawkeye : ฉันก็บอกไปแล้วไง…ว่าฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง

ทันใดนั้น Deadpool ก็ซัด Hawkeye จนหน้าหัน?!

Hawkeye : โอ๊ย! นี่นายทำแบบนั้นทำไม?

Deadpool : อย่าเข้าใจผิดเลยนะ ฉันแค่คิดว่าหมัดนั้นมันหนักพอจะน็อคนายสลบไปได้น่ะ

Deadpool : เพื่อว่าฉันจะได้ไปจากที่นี่พร้อมกับไดร์ฟนั่นแล้วจัดการเรื่องนี้โดยไม่มีตัวถ่วงไง

Hawkeye : แกว่าใครเป็นตัวถ่วงฟะ?

ที่สถานที่แห่งหนึ่ง Daredevil ตัวปลอมอยู่กับนักวิทยาศาสตร์ที่ทรงผมเหมือนไอน์สไตน์คนหนึ่ง

Dr.Lusk : เป้าหมายตายแล้ว แต่ข้อมูลก็ยังคงสูญหายไปอยู่

Blackcat : หุ่นเชิดของเราควรจะจับตัวแฮคเกอร์คนนั้นมาไม่ใช่ฆ่าเขานะดร.ลัสค์

Dr.Lusk : ขออภัยครับ เรายังคงหาวิธีแก้ไขข้อบกพร่องอยู่ เกรงว่ามันเป็นคราวเคราะห์น่ะนะครับ

Dr.Lusk : ถึงมันจะยังไม่สมบูรณ์ก็ตาม แต่คุณก็ต้องยอมรับว่าการควบคุมจิตใจของเรานั้นเป็นความสำเร็จครั้งใหญ่

Blackcat : อย่าเพิ่งสบายใจเกินไปนัก แผนการของเราคือการล้มล้างพวกเจ้าหน้าที่รัฐบาล

Blackcat : อย่าให้ผิดพลาดอีกเชียวล่ะดอกเตอร์ เพราะโชคของคุณขึ้นอยู่กับมันแล้วนะ

โปรดติดตามตอนต่อไป