Uncanny X-Men #17

เรื่องโดย : Brian Michael Bendis | ภาพโดย : chris Bachalo

วางจำหน่าย : 19 กุมภาพันธ์ 2014

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

เมื่อเหล่า X-Men รุ่นใหม่ ถูกทิ้งไว้เพียงลำพังในสถานที่ที่พวกเขาไม่รู้จักแม้แต่น้อย

พวกเขาจะทำอย่างไรกับสถานการณ์ที่พวกเขาไม่เคยเผชิญหน้ามาก่อนเช่นนี้!

เปิดเรื่องมา พวกมิวแทนส์นักเรียนกลุ่มใหม่ก็โดน Magik พามาส่งในสถานที่แห่งหนึ่ง ก่อนที่จะบอกให้พวกเขาโชคดีและหายตัวไป ทำให้พวกนั้นสับสนไปหมด ว่ามันเกิดอะไรขึ้น และพวกเขาตอนนี้อยู่ที่ไหน

ซึ่ง Irma ก็เดาจากบรรยากาศว่ามันน่าจะเป็น Savage Land แต่ Phoebe ก็ยืนกรานว่ามันไม่ใช่ ทาง Muse ก็คาดว่าพวกเขาอยู่ใน Danger Room และบางทีนี่อาจจะเป็นการทดสอบพวกเขา คนอื่นๆก็เห็นว่ามันเป็นไปได้ แต่พวก Celeste ที่เชี่ยวชาญเรื่องนี้ก็ตอบว่าไม่ใช่แน่นอน จน Irma เดาอีกว่าบางทีพวกเธออาจจะอยู่นอกโลก

ทาง Fabio เลยอยากให้ Eva ใช้พลังฟองอากาศกาลเวลาของเธอส่งพวกเขากลับไป แต่ Eva ก็ไม่แน่ใจว่าเธอทำแบบนั้นได้ David จึงคิดทางออกอื่น ด้วยการตรวจสอบจากโทรศัพท์ของเขา ซึ่ง Benjamin ก็บอกว่า Cyclops สั่งห้าม เพราะพวก Shield อาจจะแกะรอยตามมันมาได้ ทาง Eva จึงสมทบว่า เขาควรจะฟังที่ Cyclops พูด จน David บอกกับเธอว่า เขารู้ว่าเธอคิดอะไรกับ Cyclops จน Eva เองยังสับสน และไม่มีใครห้ามเขาได้ ในการเปิดใช้ Google Map และพบว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ Montana และเมื่อพูดดังนั้น Irma ก็เหมือนจะเดาได้แล้ว ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนกันแน่ แต่แล้ว Fabio กลับได้ยินเสียงคำรามแปลกๆเข้าเสียก่อน

และมันคือสัตว์ประหลาดยักษ์ที่ตรงเข้ามาเล่นงานพวกเขา จนทำให้พวกเขากระจายกันหนีไป

Fabio : นี่มัน อะไรฟร่ะเนี่ย!

David : ที่นี่มันไม่ใช่มอนตาน่าแน่ๆ

Benjamin : อ๊ะ ไม่นะ! นี่พวกเรากำลังจะแตกกลุ่มกันไปแล้ว! พวกเราควรจะอยู่รวมกันไว้นะ

Fabio : อะไรเนี่ย? พวกเรามาทำบ้าอะไรที่นี่?

Eva : นี่ทุกๆคนคิดว่าฉันมีอะไรกับศาสตราจารย์ ไซคลอปส์ จริงๆเหรอ

Fabio : อีวา ตั้งสติก่อน

Eva : มันเป็นการทดสอบ เหมือนการฝึก พวกเขาอยากจะรู้ว่าพวกเราจะรับมือกับ….

Eva : สถานการณ์…ที่คาดการณ์ไม่… กรี๊ดดดดด!

ในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังคิดว่าเกิดอะไรขึ้น สัตว์อีกตัวก็เข้าเล่นงานพวกเขา

ด้วยความตกใจ ทั้งคู่จึงเผลอใช้พลังออกมา แต่ Eva พลาดใช้พลังของเธอกับตัวเอง ส่วน Fabio ก็ปล่อยบอลสีทองออกมาใส่สัตว์ร้ายนั้น และจัดการมันลงได้…. (หรือต้องบอกว่ามันแพ้ไปเองดี?)

Fabio : เอ่อ เหมือนว่าฉันจะจัดการสัตว์ประหลาดได้เป็นครั้งแรกแฮะ!

Fabio : แถมมันจะเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่ฉันเคยทำ… อีวา?

Fabio : อีวา เธออยู่ไหน?

เมื่อมองไปรอบๆ Eva ที่น่าจะอยู่ในฟองกาลเวลากลับหายไป นั่นหมายความว่าพลังข้ามกาลเวลาของเธอทำงานเอง และก่อนที่ Fabio จะคิดอะไรได้ เขาก็ได้ยินเสียงกรี๊ดอีกเสียง

และเสียงนั่นมาจาก… Muse นั่นเอง จน Irma ทนไม่ได้ที่เห็นเขาร้องกรี๊ดแบบนั้น เลยใช้พลังโทรจิตของเธอทำให้เขามีความกล้าขึ้นมา และเริ่มพูดคุยกันสนิทมากขึ้นหน่อย จน Phoebe ต้องขัดว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ในสถานการณ์อันตรายนะ และพงหญ้าข้างๆก็มีเสียงดังขึ้นมา

Phoebe : พร้อมนะ?

Irma : เดี๋ยวก่อน

Fabio : พวกเธอเอง ดีแล้ว เพราะนั่นมัน…

Irma : ทำได้ดีมากที่หาพวกเราเจอ

Fabio : ฉันวิ่งมาตามทางที่ได้ยินเสียงร้อง นั่นเป็นเสียงของพวกเธอคนใดคนหนึ่งใช่มั้ย?

Fabio : ว่าแต่ เห็นอีวาวิ่งมาทางนี้บ้างมั้ยอ่ะ?

Phoebe : อีวาเหรอ? ไม่นะ

Fabio : ฉันพลาดกับเธอน่ะ

Muse : แล้วตกลงที่นี่มันที่ไหนกันแน่เนี่ย?

Celeste : ฉันไม่ได้ล้อพวกนายเล่น… ที่นี่… มันเคยเป็นเมืองเล็กๆในมอนตาน่าจริงๆ ถ้าจะให้พูดจริงๆก็คงจะยาว เอาง่ายๆว่าที่นี่มันเหมือนกับผ่านมาแล้วกว่า 130 ล้านปี

Celeste : สิ่งมีชีวิตสายพันธ์ใหม่ต่างเติบโตขึ้นมาที่นี่ ตอนนี้พวกเราอยู่บนโลกที่ดูเหมือนจะผ่านมาแล้วหลายล้านปี

และในขณะที่อีก 2 คน ยังตกใจกับที่เธอพูด Celeste ก็จับความคิดบางอย่างได้

Celeste : ฉันจับอะไรได้ มันมีความคิดบางอย่างแถวนี้

Celeste : ฉันอ่านใจได้ และมันมีความคิดอื่นๆที่หลบซ่อนอยู่หลังต้นไม้นั่น

Benjamin : แล้วมันคืออะไร?

Celeste : ฉันก็ไม่รู้…เอาจริงๆฉันไม่แน่ใจว่ามันคือ…

แต่แล้ว Celeste กลับร้องลั่นและทรุดตัวลงไป ซึ่งทาง Benjamin ก็สังเกตคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่เบื้องหน้าพวกเขา

Benjamin : เอ่อ สวัสดี? ผมชื่อเบนจามิน พวกเรา…พวกเราไม่ได้มาทำร้ายพวกคุณ ไม่ว่าคุณจะทำอะไรกับเพื่อนของเราได้โปรดหยุดเถอะ

David : เฮ้ พวกนั้นไม่มีปากที่จะตอบนายนะ แถมพวกนั้นยังฆ่าเซเลสเตไปแล้วด้วย

Benjamin : พวกเราแค่อยากกลับบ้าน และไม่คิดที่จะทำร้ายพวกคุณเลย

และพลังของ Benjamin ก็ทำงาน เขาเริ่มเปลี่ยนรูปร่างไปคล้ายกับพวกนั้น และหวังใช้บรรยากาศของเขาในการเกลี้ยกล่อมพวกนั้น

Benjamin : พวกเราเองก็ไม่รู้ว่าพวกเราอยู่ที่ไหน?

ทางด้านพวก Fabio ก็ช่วยกันตามหาตัว Eva ซึ่งทาง 2 แฝดที่เหลือก็บอกว่าเธอไม่อยู่บริเวณนี้เลย พวกเธอลองใช้พลังโทรจิตตรวจสอบสถานที่แห่งนี้แล้ว พวกเธอเห็นแต่… แต่ก่อนที่จะพูดออกมาทั้งคู่ก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างรุนแรงมากๆ

Irma : พระเจ้าช่วย!

Phoebe : โครงข่ายโทรจิต…ที่พวกเราใช้ร่วมกัน… พวกเราเสียเซเลสเตไปแล้ว

Irma : เธอกรีดร้อง และจากนั้น… มันก็เงียบไปเลย

David : เซเลสเต! เซเลสเต! พวกเราจะทำยังไงดีเนี่ย?

Benjamin : ได้โปรด พวกเราเป็นมิตร… พวกเรา…

แล้วกลุ่มคนประหลาดพวกนี้ก็เอามือแนบไปที่หน้าของ Benjamin และบรรยากาศต่างๆก็เงียบไปพักนึง

และดูเหมือนพวกเขาจะเข้าใจ ทาง Celeste จึงได้สติอีกครั้ง

Celeste : ฮว๊ากกกก นั่นมันบ้าอะไรกัน?

David : ขอบคุณพระเจ้า เธอยังปลอดภัย!

Celeste : นั่นมัน…นั่นมันบ้าสุดๆ! ฉันไม่รู้ว่าพวกมนุษย์แครอทอย่างพวกแกเป็นตัวอะไร แต่ขอบอกเลยว่า ฮึ่ม!

และ Celeste ก็ตั้งท่าเตรียมลุย จน Benjamin ต้องเข้ามาห้าม

Benjamin : เซเลสเตอย่า

Celeste : ฉันแน่ใจและรับประกันได้เลยว่าพวกแกจะต้องเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป!

Benjamin : พวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่วิวัฒนาการขึ้นมา… พวกเราควรให้เกียรติพวกเขาแล้วจากไปเถอะ…

Celeste : วิวัฒนาการกับผีน่ะสิ!

เมื่อพวกนั้นเห็นท่าทีก้าวร้าวของ Celeste และแสดงท่าทางที่ต้องการเล่นงานพวกเขา ทำให้พวกนั้นตัดสินใจเข้าเล่นงานในทันที

แต่แล้วพวกนั้นกลับถูกขังในฟองกาลเวลาที่คุ้นเคย Eva กลับมาแล้ว! แต่บรรยากาศรอบตัวเธอแปลกๆไป เสื้อผ้าของเธอขาด และดูผมของเธอจะยาวขึ้น เป็นผู้ใหญ่ขึ้น และทันที่พบกันเธอเข้าสวมกอด Benjamin ทันที

David : อีวา มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอเนี่ย?

Celeste : อีวา?

จากนั้นทางฝั่ง Fabio ก็ตามมาถึง

Irma : โอ๊ะ เซเลสเต เธอปลอดภัย!

Celeste : ใช่ฉันปลอดภัย ใช่ แต่ก็เกือบจะไม่เป็นแบบนั้นแล้วล่ะนะ

Phoebe : เกิดอะไรขึ้น?

Eva : ฉันรู้ว่าเธออ่านใจฉันได้ เธอรู้ว่าฉันไปอยู่ที่ไหนมา แต่ได้โปรด อย่าบอกคนอื่นๆ

Fabio : อีวา เธอหายไปไหนมา? เธอไม่ได้ยินที่ฉันเรียกหาเหรอ?

Eva : ฉันขอโทษนะ ฟาบิโอ้ ขอโทษจริงๆ

และเธอก็จูบเข้าที่หน้าผากของเขา แต่กลับไม่ให้ Muse แตะตัวเธอ และไล่เขาออกไปไกลๆ

David : อีวา มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

Muse : เอาล่ะ…ออกไปจากที่นี่กันเถอะ

Muse : พวกเราน่าจะช่วยกันหาทางออกได้ อีกอย่างพวกเรามีหนทางอยู่เยอะ เพราะพวกเราเป็นมิวแทนส์…

Phoebe : แต่ปัญหาก็เยอะตามด้วยนะ พวกนาย

และที่ Phoebe พูดแบบนั้น เพราะ Shield มาถึงแล้ว เนื่องจากโทรศัพท์ที่ David ใช้งาน

Fury : เอ็กซ์เม็น นี่คือคำสั่งจากชิลด์พวกเธอถูกจับกุมแล้ว

Coulson : พวกเราคาดหวังว่าจะเป็น สก๊อตต์ ซัมเมอร์ นะที่พาพวกเธอมาที่นี่ และพวกเราก็หวังว่ามันจะเป็นสถานการณ์ที่จัดการกันได้ง่ายๆ

Hawkeye : ฟังที่ โคลสันพูด ตามนั้นแหละ พวกเราไม่ได้ต้องการตัวพวกเธอ พวกเราต้องการ สก๊อตต์ ซัมเมอร์

Coulson : มากับพวกเรา พวกเราจะได้นั่งคุยกัน และหาทางส่งพวกเธอกลับบ้าน

Fabio : นั่นแหละเหตุผลที่นายไม่ควรจะพกมือถือมาด้วย

Fury : เอาล่ะ พอแล้ว ยกมือขึ้น

Phoebe : พลังโทรจิตใช้กับพวกเขาไม่ได้ผล

Celeste : แหงสิ พวกนั้นชิลด์นะ จะใช้พลังโทรจิตกับพวกนั้นได้ยังไง

David : ฉันจัดการเอง มาให้ฉันช่วยจัดการอุปกรณ์ของนายดีกว่า

Hawkeye : ไอ้หมอนี่ ถามจริง สิ่งที่สก๊อตต์ ซัมเมอร์ สอนนายเป็นอย่างแรก คือการเป็นคนที่อวดดีเหมือนกับเขาหรือไง?

แต่แล้วบรรยากาศรอบด้านก็เปลี่ยนไป เมื่อเหล่าหน่วยชิลด์เอาปืนมาจ่อพวก Fury แทน

Fury : นี่พวกนายทำบ้าอะไร?

David : เล็งตามฉัน

Shield Agent A : พวกเราถูกบังคับครับ ท่าน

Shield Agent B : พวกเราเสียการควบคุมไป

Hawkeye : บอกแล้ว ว่าอย่าเอาไอ้ชุดเกราะพวกนี้มา

Spider-Woman : จะให้ฉันจัดการพวกนี้เลยมั้ย

David : พี่น้องแฝด พวกเธอจะช่วยฉันปลดอาวุธของอเวนเจอร์พวกนี้หน่อยได้มั้ย… แล้วพวกเราจะได้ไปกัน

Fury : มันจะเป็นวันที่หนาวเย็นในไมอามี่ ก่อนที่ฉันจะ…

แต่แล้วแสงสีเหลืองกลับปรากฏขึ้นมา และพวกเขาก็หายไป

ที่โรงเรียนเซเวียร์ใหม่

Scott : มีอะไรจะพูดมั้ย?

David : ผมก็อยากจะถามคุณเหมือนกันนั่นแหละ ศาสตราจารย์ไซคลอปส์ เพราะคุณเพิ่งจะปล่อยพวกเราไว้ในช่วงเวลาก่อนประวัติศาสตร์ที่เหมือนนรกดีๆนี่เอง

David : พวกเราอาจจะถูกฆ่าได้นะ

Scott : มันคือการฝึกภาคสนาม

Scott : การทำให้พวกเธอพบกับสภาพแวดล้อมที่คาดการณ์ไม่ได้ มันจะเหมือนกับสภาพแวดล้อมที่พวกเธออาจจะต้องพบเจอในทุกๆวัน… และนั่นเพื่อมองเห็นถึงทักษะและบุคลิกภาพที่พวกเธอมี

Scott : และขอบอกเลยว่าเธอล้มเหลวโดยสิ้นเชิง

Celeste : นั่นมันไม่แฟร์เลยนะ พวกเรากลับมาโดยไม่มีใครบาดเจ็บ และ…

Scott : ฉันไม่ได้บอกว่าพวกเธอล้มเหลวทุกคน

Scott : ฟาบิโอ้ เมดิน่า ทำได้ดี

Scott : แต่ที่ฉันบอกคือ เขาล้มเหลว

และเขาก็คือ David นั่นเอง

Scott : คุณบอนด์ ที่ฉันบอกว่าชิลด์สามารถแกะรอยโทรศัพท์ของพวกเธอได้น่ะ ฉันไม่ได้ล้อเล่นหรอกนะ

Scott : พวกเธออยู่บนภูมิประเทศที่แทบจะไม่ได้อยู่บนโลก แต่พวกนั้นก็ยังหาพวกเธอพบในเวลาแค่ 15 นาที และยังจับกุมพวกเธอได้อีกด้วย และทั้งหมดนั่นคือของจริง

David : แต่เดี๋ยวก่อนสิ พลังของผมที่ใช้ในการควบคุมอุปกรณ์อื่นๆไม่ใช่เหรอ ที่เปลี่ยนสถานการณ์น่ะ พวกเราเกือบจะ…

Scott : ที่เธอทำ คือการสร้างสถานการณ์ที่จำเป็นต้องเปิดเผยพลังของตัวเองให้ศัตรูรู้ และในคราวหน้า พวกนั้นจะเตรียมพร้อมสำหรับเธอ เธอเพิ่งจะเปิดเผยตัวตนกับพวกนั้น

Scott : และเธอยังเปิดเผยตัวเองอีกว่าเธอไม่เหมาะกับที่นี่ เธอโดนไล่ออก

David : อะไรนะ?

Scott : เธอสร้างสถานการณ์และการวางแผนที่เลวร้ายขึ้นมา และยังปฏิเสธที่จะยอมรับมัน เธอไม่รับฟังและทำให้คนอื่นๆในทีมอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย

Scott : เอ็กซ์เม็นต้องสูญเสียสมาชิกไปเพราะความไม่เอาใจใส่และความอวดดีมากพอแล้ว… มันจะต้องไม่เกิดขึ้นอีก…

Scott : เธอถูกไล่ออก

Scott : มาจิค ส่งแขก

David : เดี๋ยวสิ นี่มันไม่ยุติธรรมเลย ผมทำพลาด แต่ผม…ผม

แต่สายไปแล้ว เพราะ Magik พาเขามาส่งแล้ว

David : ล้อเล่นหรือเปล่าเนี่ย นี่เธอส่งฉันมาหน้าอพาร์เม้นท์เก่าของฉันเลยเนี่ยนะ? นี่เอาจริงเหรอ? ฉันออกจริงเหรอ?

Magik : ก็ยังดีนะ ที่นายไม่ทำให้ใครตายน่ะ

แล้ว Magik ก็จากไป เหลือเพียงแค่ David ไว้คนเดียว นี่เขาโดนไล่ออกจริงๆงั้นหรือ?

ตอนหน้า

คำสารภาพของ Cyclops!

<————————————————–>

เผยแพร่ครั้งแรกที่ : Bank-Comics For Fun