Wonder Woman #7 – Il Gangster Dell’Amore (The Gangster of Love)

เรื่อง : Brian Azzarello

ภาพ : Cliff Chiang

วางจำหน่าย : 21 มีนาคม 2012

สำนักพิมพ์ : DC Comics

 เพื่อจะบุกนรก วันเดอร์ วูแมน ต้องขอความช่วยเหลือจากพี่ชายของเธอ เทพแห่งงานช่าง เฮเฟสทัส แต่สิ่งที่เธอได้กลับเป็นประวัติอันมืดมิดของเหล่าอเมซอน ที่จะทำให้เธอต้องช็อค! (และแฟนๆ ต้องกรี๊ด!)

ฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี

ผู้ชาย: ได้โปรดเถอะ– คุณไม่เข้าใจ…

อีรอส: มันไม่ใช่ธุระอะไรของผมหนิ

ผู้ชาย: เขาตามผมไม่เลิก ตามไปทุกๆ ที่…

อีรอส: จริงหรอ ผมไม่เห็นขะ–

ผู้ชาย: ตอนที่ผมเห็นคุณในผับ ผมหลอกเขาว่าจะไป… เขาตามผมไม่เลิก–

อีรอส: ไม่ใช่ เขาแค่–

ผู้ชาย: ผมต้องซ่อนตัวจากเขาถ้าต้องการมีเวลาส่วนตัว!

*อีรอส (Eros) เป็นชื่อกรีกของเทพแห่งความรัก คิวปิด (Cupid)*

 

อีรอส: ถ้างั้นผมต้องทำยังไง ถ้าต้องการอยู่อย่างสงบบ้าง?

ผู้ชาย: ทำให้เขาหยุดที!

 

อีรอส: หยุดอะไรละ? ตอนที่ผมพบคุณครั้งแรก คุณเอาแต่ร้องไห้ ผมสงสารเลยช่วยไว้

อีรอส: แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนกัน คุณไม่ได้น่าสงสาร คุณได้ในสิ่งที่ต้องการไปแล้ว

ผู้ชาย: ผมคิดผิด

อีรอส: นั่นไม่ใช่ปัญหาของผม

ผู้ชาย: ฟังผมก่อนสิ!

 

อีรอส: ผมให้ในสิ่งที่คุณต้องการไปแล้ว…

 

อีรอส: อย่างเดียวที่ผมต้องการได้ยินคือคำขอบคุณ

อีรอส: ฟ้ากำลังจะสางแล้ว… ไปซะ

อีรอส: สิ่งที่คุณต้องการ มันไม่ใช่ปัญหาของ– (มีแสงบางอย่างสว่างขึ้นมา) หืม?

วันเดอร์ วูแมน: มีปัญหาอะไรกันหรอ?

 

อีรอส: แค่ปัญหาหัวใจ… ไม่ใช่ปัญหาอะไรของเธอ

เฮอร์มีส: แต่พวกข้ากำลังมีปัญหา(หัวใจ)อยู่เหมือนกัน

อีรอส: งั้นหรอ?

เฮอร์มีส: พวกข้าต้องการความช่วยเหลือ

อีรอส: ความช่วยเหลือ? (อีรอสเดินเข้าไปกอดกับเฮอร์มีส) ได้สิท่านลุง

 

วันเดอร์ วูแมน: การเอาท้องทะเลและใต้พิภพมาเจอกับเฮร่าไม่ใช่ความคิดที่ดีนัก

เลนนอกส์: ก็ได้ผลดีออก… ณ ตอนนั้นนะ

อีรอส: เธอเองหรอ (ที่เป็นคนก่อเรื่องขึ้น)

เฮอร์มีส: จุดประสงค์ของเราคือจัดการกับเฮร่า

เลนนอกส์: ภารกิจลุลวง

วันเดอร์ วูแมน: จริงอยู่เลนนอกส์ แต่เราก็ต้องเสีย–

อีรอส: –คนที่เธอรักสินะ

วันเดอร์ วูแมน: ชื่อของเธอคือโซล่า ฉันต้องพาเธอกลับจากนรก

 

เฮอร์มีส: นั่นคือเหตุผลที่พวกข้ามาหาเจ้า อีรอส

อีรอส: ไม่ใช่… พวกลุงมาหาผมเพราะต้องการอย่างอืน

เฮอร์มีส: ช่างเหล็กเป็นสุภาพบุรุษ เขาไม่ต้อนรับแขกที่ไม่ได้นัดไว้

อีรอส: หรือแขกทุกประเภท

วันเดอร์ วูแมน: เขาไม่ชอบคบหาใครงั้นหรอ?

 

อีรอส: ชอบงานของเขามากกว่าหนะ

ทั้ง 3 คนตกตะลึงกับเครื่องเพชรมากมายที่ตั้งขายอยู่ในร้าน

 

เลนนอกส์: ฉันเองก็ชอบเหมือนกัน (ชอบเครื่องเพชรของเฮเฟสทัส)

อีรอส: จริงหรอ? แต่แม่ผม (เทพีแห่งความรัก อาโฟรไดท์ ภรรยาของเฮเฟสทัส) กลับรู้สึกว่ามันไม่พอใช้

เลนนอกส์: หะ? ยัยนั่นบ้าหรือเปล่า?

วันเดอร์ วูแมน: ก็ปกติหนิ (ไม่มีเครื่องเพชรไหนที่มากพอสำหรับผู้หญิงหรอก)

อีรอส: ระวังหน่อยนะ วันเดอร์ วูแมน…

 

ใต้เขาเอตน่า

อีรอส: …เพราะสิ่งที่เห็น อาจไม่ใช่สิ่งที่หวังเอาไว้

*ตามตำนานกรีก เตาหลอมของเฮเฟสทัสอยู่ใต้เขาเอตน่า*

 

เฮเฟสทัส: เจ้าต้องการมากกว่าอาวุธถ้าคิดจะบุกนรก

อีรอส: แต่อาวุธก็เป็นสิ่งแรกที่ควรเริ่ม

วันเดอร์ วูแมน: ด้วยความเคารพ เฮเฟสทัส เมื่อครั้งที่ท่านแม่มอบบ่วงบาศนี้ให้ฉัน ท่านแม่บอกท่านเป็นคนทำมันขึ้นมา มันเป็นอาวุธชั้นเยี่ยม

*บ่วงบาศทองคำถูกตีขึ้นโดยเฮเฟสทัสจากเข็มขัดทองคำของไกอา เทพีแห่งโลก*

 

เฮเฟสทัส: ไอ้นั่นหนะหรอ? ไม่ใช่อาวุธหรอก ไอ้นี่สิ…

เฮเฟสทัสหยิบแส้ขึ้นมาและโชว์อานุภาพของมันให้วันเดอร์วูแมนดู

เฮเฟสทัส: นี่สิอาวุธ (เขายื่นมันให้วันเดอร์วูแมน) เอามันไปซิ

 

“เจ้าพึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นลูกของซูสและตัดสินใจหาเรื่องไม่ใช่แค่ภรรยาของเขา แต่กับพี่ชายของเขาด้วยงั้นหรอ?” – เฮเฟสทัส

“ข้าต้องยอมรับว่าเจ้าเหมาะสมกับครอบครัวนี้จริงๆ ชอบยุ่งไปทั่ว” – เฮเฟสทัส

เฮอร์มีส: มันเป็นเรื่องที่น่าละอาย

เฮเฟสทัส: จริงหรอ คนสาส์น? ถ้าข้าจำไม่ผิด เจ้าถูกจับได้มากกว่าครั้งนะ– (ถูกจับได้ว่าเล่นชู้กับเมียข้า)

ในขณะที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่นั้น ก็มีสัตว์ประหลาดโผล่ขึ้นมาจากเตาหลอมของเฮเฟสทัส

 

เฮเฟสทัส: ดูเหมือนนรกจะไม่พอใจที่ข้าหาอาวุธให้เจ้า เขาเลยส่งเจ้านี่มาพังโรงงานข้า

เฮเฟสทัส: แต่ข้าไม่ยอมหรอก!

เฮเฟสทัสขว้าค้อนของเขาและพุ่งเข้าใส่เจ้าสัตว์ประหลาด แต่ก็สู้มันไม่ไหว

 

วันเดอร์ วูแมนจัดการเอาน้ำสาดใส่เจ้าตัวตุ่นลาวา เมื่อความร้อนเจอกับน้ำเย็นก็เกิดปฏิกิริยาแข็งตัว

วันเดอร์ วูแมน: เฮเฟสทัส… (ดูนี่)

 

 

วันเดอร์ วูแมนฟาดเจ้าตุ่นลาวาแตกเป็นเสี่ยงๆ ด้วยบ่วงบาศของเธอ

วันเดอร์ วูแมน: บ่วงบาศนี่ ในมือฉัน (มันก็เป็นอาวุธได้เหมือนกัน)

เฮเฟสทัส: เห็นแล้วละ

คนงานของเฮเฟสทัสเดินเข้ามาขัดบทสนทนาระหว่างเขากับวันเดอร์วูแมน

ผู้ชาย: นายท่านครับ… อเล็กซ์และไซม่อน…

เฮเฟสทัส: หืมม จัดเตรียมศพของพวกเขาให้พร้อม เราจะมอบร่างของพวกเขาให้กับเตาหลอม

 

วันเดอร์ วูแมน: เดียวก่อน… พวกนี้ไม่ใช่หุ่นยนต์ที่ท่านสร้างงั้นหรอ? พวกเขาเป็นคนหรอ?

อีรอส: พี่น้องหนะ

เฮเฟสทัส: อันที่จริงก็ของเจ้า ทั้งหมดนี่คือ…

 

เฮเฟสทัส: …ลูกชายของพวกอเมซอน

วันเดอร์ วูแมน: อะไรนะ?

เฮเฟสทัส: เจ้าไม่เคยสงสัยเลยหรอว่าทำไมเจ้าถึงมีแต่พี่สาว?

วันเดอร์ วูแมน: ฉันนึกว่ามันเป็นความประสงค์ของพระเจ้า…

อีรอส: ฮาๆๆ ความประสงค์ของพระเจ้างั้นหรอ?

 

เฮเฟสทัส: ในฐานะพระเจ้า ข้าจะบอกให้เจ้ารู้ไว้ พวกนางไม่เคยแคร์ใคร นอกจากตัวเอง

“วันเดอร์ วูแมน คนของเจ้า ทุกๆหนึ่งศตวรรษจะออกเรือ 3 ครั้ง…” – เฮเฟสทัส

 

“…เพื่อล่าเหยื่อตามท้องทะเล เหมือนโจรสลัด–” – เฮเฟสทัส

อีรอส: ออกไปแก้คัน

เฮเฟสทัส: อย่าทะลึ่งไอ้หนู

เฮเฟสทัส: เรือเดินสมุทรคือเป้าหมายของพวกนาง–

อีรอส: –เรือขนน้ำเชื้อมากกว่า

 

“และหลับนอนกับเหล่าลูกเรือ สำหรับชายหลายคน มันคงเป็นเหมือนความฝัน… หญิงงามนับไม่ถ้วนถวายตนให้กับพวกเขา…” – เฮเฟสทัส

 

“แต่เมื่อรู้ตัวอีกที ทุกอย่างก็กลายเป็นฝันร้าย ชีวิตของพวกเขา…” – เฮเฟสทัส

“ต้องมาจบลง” – เฮเฟสทัส

 

“ภูมิใจในชัยชนะ เหล่าอเมซอนพายเรือกลับสู่เกาะของพวกนาง และเฝ้ารอ” – เฮเฟสทัส

“9 เดือนต่อมา บ้างก็เฉลิมฉลองกับการเกิดมาของลูกสาวตัวน้อย…” – เฮเฟสทัส

“แต่บ้างก็เปล่า” – เฮเฟสทัส

 

“ข้าแลกอาวุธของข้ากับความล้มเหลวของพวกนาง” – เฮเฟสทัส

วันเดอร์ วูแมน: แลกกับเด็กผู้ชาย

เฮเฟสทัส: ถูกต้องแล้ว

วันเดอร์ วูแมน: เพื่อเป็นแรงงานในโรงงานของท่าน

 

วันเดอร์ วูแมนที่รับไม่ได้กับยิ่งที่เธอได้ยิน เดินจากไป

เฮเฟสทัส: ฟังดูเหมือนเจ้ากำลังกล่าวหาข้า

วันเดอร์ วูแมน: ก็ดีกว่าตั้งคำถามกับพระเจ้า (ว่าทำไมถึงยอมทำตัวแบบนี้ แลกแรงงานทาสกับอาวุธ)

อีรอส: แน่หรอ? (แน่ใจว่าต้องตั้งคำถามพวกข้า ไม่ใช่พี่ๆของเจ้า?)

เลนนอกส์: ข้าคิดว่าท่านให้เรื่องนางกลับไปคิดเยอะเกิน ช่างเหล็ก

เฮเฟสทัส: งั้นหรอ?

 

เลนนอกส์: ท่านอาจพึ่งกระตุกหนวดเสือเข้าเมื่อกี้…

เลนนอกส์: บางทีคำพูด ก็ทำร้ายกันมากกว่าโดนฟาดด้วยค้อนนะ

 

เลนนอกส์: นี่–

วันเดอร์วูแมนดึงเลนนอกส์เข้ามาในห้องของเธอ

วันเดอร์ วูแมน: ฉันตื่นอยู่

เลนนอกส์: ถ้างั้นก็แปลว่า–

วันเดอร์ วูแมน: ใช่แล้ว เราทั้งคู่กำลังคิดเหมือนกันอยู่

 

เลนนอกส์: ฟังนะ ฉันไม่ได้บอกว่าตัวเองไม่เคยทำผิด แต่–

วันเดอร์ วูแมน: –เรื่องนี้มันผิด (การเก็บคนไว้เป็นทาส)

เลนนอกส์: แล้วเรื่องโซล่าละ

วันเดอร์ วูแมน: เรามาที่นี่หวังจะช่วยเธอ…

“…แล้วทำไมจะช่วยคนอืนด้วยไม่ได้?” – วันเดอร์ วูแมน

วันเดอร์ วูแมน: เฮเฟสทัส

 

เมื่อเฮเฟสทัสตื่นขึ้นมา เขาก็พบว่าตัวเองนั้นถูกมัดไว้ด้วยบ่วงบาศของวันเดอร์วูแมน

เลนนอกส์: มองหาไอ้นี่อยู่หรอ ไอ้หน้าอัปลักษณ์?

 

วันเดอร์ วูแมน: ท่านบอกว่าบ่วงบาศนี้ไม่ใช่อาวุธ แต่เมื่อใครก็ตามถูกมัดเอาไว้ เขาต้องพูดแต่ความจริง

วันเดอร์ วูแมน: และความจริงนั่นแหละ คืออาวุธของฉัน

เฮเฟสทัส: ไม่ใช่… อาวุธของเจ้าคือการข่มขู่ เจ้าโทษเชือกของเจ้า นั่นแหละคือความจริง

วันเดอร์ วูแมน: (วันเดอร์วูแมนกระชากตัวเฮเฟสทัสขึ้นมา) ลุก–

 

เธอเขวี้ยงเขาอัดใส่กำแพง

วันเดอร์ วูแมน: –ขึ้น พี่ชาย(อเมซอน)!

วันเดอร์ วูแมน: นั่นไม่ใช่คำที่ฉันเคยใช้มาก่อน แต่ก็รู้สึกดีที่ได้พูด… พี่ชายทั้งหลาย!

 

วันเดอร์ วูแมน: อเมซอนเอ๋ย… ถึงเวลาที่พวกเจ้าจะลุกขึ้นได้แล้ว พวกเราคือนักรบ และ–

อเมซอน: ได้โปรด ปล่อยตัวนายท่านเถอะ

 

วันเดอร์ วูแมนและเลนนอกส์ต่างก็งงกับปฏิกิริยาของเหล่าอเมซอน

อเมซอน: ท่านกำลังเข้าใจผิด…

 

อเมซอน: พวกเราเป็นหนี้ชีวิตของนายท่าน ถ้าไม่ใช่เพราะเขา พวกเราคงจมน้ำตายไปแล้ว ไร้ซึ่งคนรัก

เฮเฟสทัส: เหมือนที่แม่ของข้า ทำไว้กับข้า… บางสิ่งที่ข้าไม่อาจยอมให้เกิดขึ้นกับใครได้อีก

*เมื่อตอนเฮเฟสทัสเกิด เฮร่ารู้สึกไม่พอใจที่เขามีหน้าตาที่น่าเกลียดมาก จึงโยนเขาทิ้งจากเขาโอลิมปัส*

 

อเมซอน: นายท่านต้องการพวกเรา และเลี้ยงดูพวกเรามา…

อเมซอน: ณ ที่แห่งนี้ พวกเราคือช่างฝีมือ…

อเมซอน: และพวกเรามีความสุขดี

อเมซอน: ได้โปรด… ปล่อยนายท่านเถอะ

 

เมื่อวันเดอร์ วูแมนได้ยินเรื่องทั้งหมด เธอรู้สึกผิดที่สร้างปัญหาขึ้น

วันเดอร์ วูแมน: ฉันรู้สึก…

เฮเฟสทัส: เหนื่อย

เฮเฟสทัส: พักซะน้องสาว เจ้าต้องการแรงทั้งหมด เพราะพรุ่งนี้…

 

เฮเฟสทัส: เจ้าจะได้ไปลุยนรก

 

ดูเหมือน วันเดอร์ วูแมน คงจะไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเฮเฟสทัสแล้ว แล้วเธอจะทำยังไงต่อไปเมื่อต้องลุยนรกไปช่วยโซล่า ติดตามได้ในตอนหน้า Casting Shadows

Review ท้ายเล่ม

เล่มนี้ ถ้าเต็ม 5 ผมคงให้ 5 เต็มๆ เลยครับ ไม่ใช่เพราะว่าเป็น fanboy แต่รู้สึกเล่มนี้ได้ครบรสดี มีทั้ง drama action สนุก ภาพก็สวย เนื้อเรื่องก็ข้น รู้สึกได้ครบรสดีครับ

แต่เล่มนี้เองก็สร้างปัญหากับสื่อนอกไม่น้อยเหมือนกัน เนื่องจากการแก้ประวัติของเหล่าอเมซอนให้กลายเป็นเหมือนพวกป่าเถื่อน ฆ่าผู้ชายเป็นผักปลา ทำเอาแฟนๆ WW หรือกลุ่มสิทธิสตรีไม่พอใจเป็นอย่างมาก จนต้องออกมาโจมตี DC ไม่น้อยเลย

สำหรับผม ผมรู้สึกมันทำให้ตัว WW กับเหล่าอเมซอนเข้าถึงได้มากขึ้น จากปกติที่เธอมักจะถูกมองว่า perfect กลายเป็นว่าเธอก็ไม่แตกต่างจากคนอืนๆ ทำผิดบ้าง เรียนรู้จากมันบ้าง แต่ที่สำคัญที่สุด ผมว่ามันเปิดโอกาสให้ DC ได้ใส่เนื้อเรื่องต่างๆ อีกมากมายในหัวเล่มนี้