THE FURY OF FIRESTORM: THE NUCLEAR MEN #2

เรื่อง : ETHAN VAN SCIVER และ GAIL SIMONE
ภาพ : YILDIRAY CINAR
วางจำหน่าย: 27 ตุลาคม 2554
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ฟิวรี่อาละวาด!

..

“เจสัน? รอนนี่?”

ทอนย่า วิ่งเข้ามาหาสิ่งมีชีวิตร่างมหึมาตรงหน้า

แต่เมื่อทอนย่าสัมผัสร่างของปิศาจร้าย ทันใดนั้นเธอก็มองเห็นภาพนิมิตประหลาด

เธอมองเห็นเขม่าควันฟุ้งอยู่รอบกาย พื้นดินปกคลุมไปด้วยหิมะ และบนท้องฟ้า พระจันทร์ถูกประทับตราสัญลักษณ์ของไฟร์สตอร์มเอาไว้!

..

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

 

“หนีไป… ถ้ายังไม่อยากเกรียม”

สิ่งมีชีวิตที่เรียกตัวเองว่าฟิวรี่เดินผ่านเธอไปอย่างไม่ไยดี

ทอนย่า: ทำไมถึงหนาวอย่างนี้นะ พวกฆาตกร พวกมันยังอยู่ในโรงเรียน! นายจะเข้าไปไม่ได้

 

ทอนย่า: ฉันจะทำยังไงดี?

“ก็หาที่ซ่อนซะเซ่”

 

คลิฟฟอร์ด: ด้วยความเคารพนะไซเธอร์ ตอนนี้มีไฟร์สตอร์มใหม่สดซิงสองตัวล้อมกรอบเราอยู่ เราติดอยู่ในเขตอันตราย และต้องการให้พวกไฮยีน่ามาช่วยด่วนเลย

ไซเธอร์: เจ้าหน้าที่คาร์ไมเคิล คุณหมายถึงมีไฟร์สตอร์ม…

คลิฟฟอร์ด: สองตัวไงล่ะโว้ย สองตัว! แถมยังมีอะไรบางอย่าง…

คลิฟฟอร์ด: อะไรบางอย่างอีกตัวหนึ่ง

แม็คดรูรี่: หัวหน้า เราเอาตัวดร.ฟอร์เทียร์ขึ้นมาได้แล้วแต่เธอ… เธอสาหัสเอาการ เธอต้องไปโรงพยาบาลนะคลิฟ เกเบรียลพาเธอไปที่รถแล้ว

คลิฟฟอร์ด: จัดการพวกที่อยู่ในตึกรึยัง?

แม็คดรูรี่: เรียบร้อยแล้ว เราเก็บภารโรงสองคนแล้วก็ครูสอนศิลปะ… เธอกำลังตกแต่งโคมกระดาษอยู่ นายต้องไม่เชื่อแน่ เพราะรูปร่างมันตลกมาก ๆ เลย

คลิฟฟอร์ด: เจ้าหน้าที่แม็คดรูรี่ อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ไม่อย่างนั้นปืนฉันได้ลั่นใส่นายแน่ เข้าใจมั้ย?

 

คลิฟฟอร์ด: แกต้องทำตามคำสั่งนะ เราต้องออกไปจากที่นี่อย่างปลอดภัย ทำได้มั้ยทหาร? ทำได้รึเปล่า? ออกไปก่อนที่เจ้าปฏิกรณ์นิวเคีลยร์เดินได้จะเห็นเรา

 

“ซวยล่ะสิ มันเห็นเราแล้ว”

 

“วิ่ง! วิ่งงง!”

 

“ช่าย วิ่งเลยน้อง”

..

ขณะเดียวกันภายในตัวฟิวรี่ รอนนี่ก็ฟื้นมาพบกับเจสัน

เจสัน: เฮ้ย ไอ้บื้อ ตื่นได้แล้ว

รอนนี่: ฉันขอบอกนะเพื่อน แกควรเรียกฉันว่า… นี่เราอยู่ในนรกขุมไหนกันวะเนี่ย?

เจสัน: คงเป็นสักขุมนั่นแหละ… เลิกพล่ามแล้วรีบลุกขึ้นเถอะ ใช้ความสามารถด้านกีฬาให้เป็นประโยชน์หน่อยสิ ตอนนี้ฉันมีข่าวร้ายจะบอก โลกถึงกาลอวสานแล้ว

…

ที่ข้างนอกนั้น คลิฟฟอร์ดกับแม็คดรูรี่กำลังเผชิญหน้ากับฟิวรี่

แม็คดรูรี่: คิดว่าข้ากลัวรึไง? ข้ามาจากเบลฟาสท์ไอ้ปิศาจ! คิดว่าข้ากลัวเรอะ?

คลิฟฟอร์ด: โทเบียส! ไม่นะ!

เก๋านักใช่มั้ย ฟิวรี่จัดให้!

..

“อพยพด่วนโว้ย!”

เจสัน: ฉันคิดว่าเราอยู่ในสนามพลังควอนตั้ม เรย์มอนด์ เราติดอยู่ใน… ในตัวอะไรสักอย่างที่เรียกว่าฟิวรี่ ฉันไม่มั่นใจนะแต่ดูเหมือนเราจะติดอยู่ในมิติที่สาม

รอนนี่: เจ้าพวกนั้น… พวกนั้นฆ่าเทรเวอร์

เจสัน: ใช่แล้วล่ะ พวกมันฆ่าเขาโดยไม่กะพริบตาเลย แล้วพวกมันจะฆ่าพวกเรา รวมทั้งทอนย่าที่อยู่ข้างนอกโน่นด้วย ทั้งหมดก็เพื่อไอ้นี่

รอนนี่: โอเค ฉันเริ่มเข้าใจแล้ว อย่างที่แกพูดนั่นแหละ แกฉลาด ส่วนฉันไม่ แต่แกคงรู้ตัวใช่มั้ย ว่าตอนนี้แกมันงี่เง่ามาก ๆ ?

 

เจสัน: นี่คือบรรจุภัณฑ์แม่เหล็กไฟฟ้า ข้างในนี้จะมีอนุภาคที่ถูกเรียกว่าเกจ โบสันแช่แข็งเอาไว้ มันจะมีปฏิกิริยาตอบสนองต่อคำสั่งที่ดร.สไตน์เรียกว่าปฏิบัติการไฟร์สตอร์ม

รอนนี่: พอเถอะ ฉันไม่เข้าใจอะไรที่แกพูดนั่นเลย ตอนนี้เราอยู่ที่ไหนกัน รัช?

เจสัน: นั่นคือสิ่งที่ฉันพยายามจะบอกนายไง เราติดอยู่ในร่างของระเบิดนิวเคลียร์เดินได้ และฉันคิดว่าคงจะมีใครอีกคนอยู่ข้างในนี้

 

ขณะนั้น พวกคลิฟฟอร์ดกำลังเถียงกันว่าจะไปโรงพยาบาลหรือกลับฐานทัพก่อนดี ทันใดนั้นรถโรงเรียนก็ตกลงมาตรงหน้าพวกเขาในระยะประชิด!

 

พวกเขาหักพวงมาลัยหลบแบบเส้นยาแดงผ่าแปด!

 

รอนนี่: เรากำลังจะฆ่าคนพวกนี้นะ

เจสัน: รู้แล้วน่า

รอนนี่: มีทางหยุดมันมั้ย

เจสัน: ฉัน… ฉันก็ไม่รู้

 ..

คลิฟฟอร์ด: เราต้องไปจากที่นี่ หาพาหนะใหม่ด่วนเลย

แต่ฟิวรี่มาถึงแล้ว!!

 

..

“เจสัน? รอนนี่? พวกเธออยู่ข้างในนั้นรึเปล่า?”

 

ทอนย่า: เราต้องไป ไปจากที่นี่… อย่าฆ่าฉันเลยนะ

…

ฟิวรี่จึงสวมบทยักษ์เขียวอุ้มนางเอกบินจากไป

คลิฟฟอร์ด: หน่วยสุนัขบ้านเรียกไซเธอร์… มีเหตุฉุกเฉิน คุณซี พวกเขา… ไม่สิ มันหนีไปแล้ว

ไซเธอร์: เสียใจด้วยคลิฟฟอร์ด ทีมไฮยีน่ากำลังไป คงใช้เวลาประมาณสองชั่วโมง ตอนนี้ซ่อนตัวซะ… อย่าลืมล่ะคลิฟฟอร์ด

ไซเธอร์: สุนัขที่ดีน่ะคือสุนัขที่ถูกฝึกมาแล้ว มันจะไม่ทิ้งมูลเอาไว้ให้ผู้เป็นนายเก็บกวาด เข้าใจใช่มั้ย?

 

“ระเบิดโรงเรียนเลย เจ้าหน้าที่ซัมเมอร์ส”

 

ตูมมมม!!

 

เจสัน: นายรู้จักดร.มาร์ติน สไตน์ใช่มั้ย?

รอนนี่: คนที่โคตรฉลาดระดับเมก้าเคลฟเวอร์ใช่มั้ยล่ะ? ฉันรู้จักแหละน่า ฉันไม่ได้โง่สักหน่อย

เจสัน: แปลกดีแฮะที่นายรู้จักแต่ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าชายคนนี้ไม่ใช่แค่ “ฉลาด” หรอกนะ เขาคือผู้ค้นพบแหล่งเริ่มของนิวเคลียร์

 

“หลาย ๆ ประเทศได้ทุ่มงบประมาณด้านวิทยาศาสตร์เพื่อสะกดรอยและขโมยข้อมูลทุกอย่างที่เขาค้นพบ”

 

“เขามีห้องแชทลับเฉพาะอยู่ ซึ่งเป็นแหล่งรวมตัวของเด็กระดับหัวกะทิทั่วประเทศ นายคงคิดไม่ออกหรอกว่าเรานั่งคุยเรื่องอะไรกัน”

 

“อยู่มาวันหนึ่ง จู่ ๆ เขาก็หายตัวไป เขาหยุดโพสท์ข้อความในบอร์ด จนกระทั่งเกือบปีให้หลัง… เราทุกคนต่างได้ข้อความ”

 

[ฉันพบพระผู้เป็นเจ้าในอะตอม]

 

“เขาบอกว่าเขาต้องการเรา เขาค้นพบหนทางที่จะทำให้โลกไร้ซึ่งสงครามตลอดไป”

 

เจสัน: แต่เขาบอกว่า… เราต้องเสียสละ แล้วเขาก็เสียชีวิต

 

 

รอนนี่: นี่แกรู้อยู่แล้วนี่หว่า

รอนนี่: โค้ชกับเทรฟ… พวกเขาตายแล้ว นะโว้ย แล้วแกมาบอกว่าแกรู้อยู่แล้วว่ามันจะเกิดขึ้นงั้นเหรอ?

 

รอนนี่: แกเป็นบ้าอะไรวะ?

คำพูดของรอนนี่ก่อปฏิกิริยาต่อฟิวรี่ที่เคลื่อนไหวอยู่ข้างนอก..

ฟิวรี่: แกเป็นบ้าอะไรวะ?

ทอนย่า: อะไรนะ? ใครเป็นบ้าอะไร?

 

“ไสหัวไปให้พ้นหน้าฉันเลย! ฉันจะฆ่าแก!”

..

ทั้งรอนนี่และเจสันพลันแยกออกมาจากร่างของฟิวรี่!

รอนนี่: โอย อยาก… กลับบ้านชะมัดเลย

เจสัน: เรากลับไม่ได้… ไม่ได้อีกแล้ว ขอโทษด้วย

ทอนย่า: ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย?

เจสัน: เสียใจด้วย แต่เธอไม่ได้ฝันนะทอนย่า เราต้องหาที่ซ่อนก่อน มานี่เร็ว

รอนนี่: ช่างมัน ฉันจะกลับบ้าน

 

รอนนี่: ฉันต้องดูแลแม่ ฉันต้องซ้อม แถมฉันยังต้องไปคอนเสิร์ทอีก ไปกับมิสซี่ วินเซ็นท์

ทอนย่า: ผู้หญิงที่… ใหญ่ ๆ น่ะเหรอ?

เจสัน: ใช่แบบไม่ต้องสงสัยเลยล่ะ แต่ฟังนะเรย์มอนด์ นายจะไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก… ตอนนี้พวกฆาตกรมันรู้แล้วว่าเราเป็นใคร พวกมันต้องปั้นเรื่องขึ้นมาว่านายสาบสูญไป

เจสัน: ถ้านายพยายามไปหาแม่นาย เธอจะหายสาบสูญไปตลอดกาล เรย์มอนด์

รอนนี่: งี่เง่า ฉันจะไม่เชื่ออะไรที่แกพล่ามอีกแล้ว

ทอนย่า: ว่าแต่คนพวกนั้นเป็นใครกันแน่เจสัน?

เจสัน: พวกมันคือทหารที่รับใช้กลุ่มคนผู้ปกครองโลกอยู่เบื้องหลังน่ะทอนย่า

 

รอนนี่: โอเค เริ่มเข้าเค้าล่ะ นี่เธอเพี้ยนตามหมอนี่ไปแล้วใช่มั้ย?

ทอนย่า: รอนนี่ มันมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นจริง ๆ นะ ฉันคิดว่ามันคือปาฏิหารย์

เจสัน: ทอนย่า..

ทอนย่า: ไม่ ฟังนะ มันคล้ายวันพิพากษาโลกหรืออะไรสักอย่าง ฉันแตะร่างเจ้านั่น เจ้าปิศาจตัวนั้นแล้วฉันก็เห็นภาพนิมิต

ทอนย่า: ฉันเห็นภาพควันสีดำรายล้อมรอบตัว แล้วก็มีฝุ่น… คล้าย ๆ เขม่าปกคลุมไปทั่ว

เจสัน: ปรากฏการณ์นิวเคลียร์เหมันต์สินะ

 

(*ปรากฏการณ์นิวเคลียร์เหมันต์ – เป็นปรากฏการณ์ที่จะเกิดขึ้นเมื่อเกิดระเบิดนิวเคลียร์ครั้งยิ่งใหญ่ในทั่วทุกมุมโลก ซึ่งจะทำให้แหล่งน้ำในโลกเกิดการระเหยเป็นไอ และบริเวณท้องฟ้าจะเต็มไปด้วยฝุ่นเขม่าที่ปนเปื้อนรังสีหนาแน่น จนกระทั่งแสงไม่สามารถส่องเข้ามาในโลกได้ และเมื่อไม่มีแสงแดดอุณหภูมิในโลกจะเย็นตัวลงมาก)

 

 

ทอนย่า: ฉันเห็นภาพนั้นวันนี้ แถมฉันยังมองเห็นพระจันทร์… พระจันทร์ที่มีสัญลักษณ์ของเจ้าปิศาจร้าย เหมือนพื้นผิวของดวงจันทร์กำลังลุกไหม้ ฉันรู้ว่ามันฟังดูประหลาดแต่… แต่มันน่ากลัวมาก ๆ น่ากลัวที่สุดเท่าที่ฉันจะคิดได้

 

 

เจสัน: ฟังนะ… สนามพลังควอนตั้มนั้นสามารถทำให้กระแสเวลาผันผวนได้ นั่นอาจเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอเห็น…

รอนนี่: รัช ฟังนะ… คราวนี้ฟังฉันบ้าง ฉันว่าเธอหลอนไปเองเท่านั้นแหละ เพราะฉันก็เคยเป็น

รอนนี่: ฉันเคยตื่นขึ้นมาเจอทดสอบประกาศเตือนภัยฉุกเฉินในทีวี ฉันนึกว่าโลกกำลังจะแตก ฉันนึกว่าทุกคนตายหมด

“ฉันอยากได้ยินคำพูดประมาณว่าโลกนี้จะไม่ถึงกาลอวสานมากกว่า เข้าใจมั้ย?”

..

ในขณะเดียวกันนั้นเองทีมไฮยีน่าที่รับคำสั่งจากไซเธอร์ก็ออกปฏิบัติการ!

ห่างออกไปในตัวเมือง ตำรวจท้องถิ่นได้บุกเข้าบ้านของเด็กทั้งสาม พร้อมหมายจับข้อหาก่อการร้ายวางระเบิดโรงเรียน!

“หอมจัง กลิ่นเธอ… หอมชะมัด”

“เจสันเอ๊ย แกนี่ไม่มีอารมณ์กวีเอาเสียเลย”

 

“หืมม”

 

เจสันนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเผลองีบ เขาเลยรีบปลุกรอนนี่ (ส่วนทอนย่า เธอคงตื่นอยู่แล้วเพราะหัวกระแทกขนาดนั้น :P)

 

“ทีมไฮยีน่าบุกโว้ย!”

 

เจสัน: เราต้องพูดคำนั้น นายจำได้นะ?

รอนนี่: ไปตายเถอะ รัช ฉันจะมอบตัว

เจสัน: มันไม่ได้มาจับเราโว้ย…

 

“มันมาเพื่อฆ่าเรา!… แกอยากให้มันฆ่าทอนย่ารึไง?”

 

“ไฟร์สตอร์ม”

ไฟร์สตอร์มมาแล้ว!

..

รอนนี่: ออกจากเมืองของเราไปเลย ไอ้พวกกระจั๊ว

เจสัน: ใช่แล้ว เราจะไม่พูดอีกเป็นครั้งที่สอง

 

เจสัน: ฉันเตือนแล้วไง

เจสันแปลงกระบอกปืนในมือสมาชิกทีมไฮยีน่าคนหนึ่งกลายเป็นดอกไม้ในพริบตา!

“พวก… ฮี่ฮี่ พวกแกคิดต่อต้านการจับกุมงั้นเหรอ ยิงมันเลย ฮ่าฮ่าฮ่า!!!”

 

กระสุนนัดหนึ่งพุ่งถากแขนของเจสัน!

 

“โอย แย่แล้ว เจสันเสร็จมัน เขาเป็นคนเดียวที่รู้ว่าเกิดบ้าอะไรขึ้นที่นี่ด้วย”

“ไม่อยากเชื่อว่าฉันจะพูดแบบนี้ แต่…”

 

 

“แต่ไอ้พวกหน่วยคอมมานโดลับลวงพรางพวกนี้… ไอ้พวกนี้มันเลวทุกตัวเลย”

 

“ก็ใช่ เจ้านั่นอาจจะฉลาด”

“แต่เรื่องกีฬาใช้กำลังน่ะ มันต้องยกให้ฉันจัดการเอง”

 

 

รอนนี่: ชอบมั้ยล่ะ? มาเลยไอ้ขี้แพ้ เจอกันหน่อย ดูซิว่าในปากแกมีฟันอยู่กี่ซี่

หน่วยไฮยีน่า: เรย์มอนด์!

หน่วยไฮยีน่า: คู่หูแกอยู่ในกำมือฉันว่ะ

หญิงสาวผู้เป็นหัวหน้าหน่วยไฮยีน่าจับตัวเจสันเอาไว้!

หน่วยไฮยีน่า: แกลอง… ฮี่ฮี่ฮี่… ลองขยับอีกนิดสิ… แล้วแกจะได้เห็นว่าในกะบาลคนน่ะ มันแดงแจ๊ดแจ๋ขนาดไหน เอาไงดีล่ะ เรย์มอนด์?

 

 

“ครั้งหนึ่งฉันเคยตื่นนอนขึ้นมาตอนที่เขากำลังทดสอบระบบเตือนภัยฉุกเฉินกันอยู่ ประกาศเตือนภัยเล่นวนซ้ำแล้วซ้ำเล่าบนหน้าจอโทรทัศน์ ตอนนั้นฉันนึกว่าโลกจะถึงกาลอวสาน  แต่กลายเป็นว่าฉันยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไรต่างหาก”

 

“ฉันขอคิดก่อน!”

 

..

ตอนต่อไป:

HELIX!

..

คุยกันท้ายเล่ม

ดูท่าเราจะได้เห็นเหล่ามนุษย์นิวเคลียร์สู้กันในไม่ช้าครับ ผมคิดว่าภาพนิมิตที่ทอนย่าเห็นนั้นคงเป็นภาพอนาคตที่เหล่าไฟร์สตอร์มทั้งหลายสู้รบปรบมือกันจนเกิดเป็นวิกฤตินิวเคลียร์เหมันต์ครับ แต่จะใช้หรือไม่ต้องติดตามตอนต่อไป

          มีเกร็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่อย่างหนึ่งเกี่ยวกับทีมไฮยีน่า ผมเชื่อว่าทีมนี้อิงมาจาก Hyenas หนึ่งในศัตรูของไฟร์สตอร์มในจักรวาลเดิม แต่ในจักรวาลเดิมพวกเขาไม่ใช่หน่วยรบแบบนี้นะครับ ไฮยีน่าแห่งจักรวาลเดิมนั้นเป็นมนุษย์ไฮยีน่า (ตัวเป็นคนหัวเป็นไฮยีน่า) คู่สามีภรรยาคู่หนึ่ง ซึ่งพวกเขากลายเป็นไฮยีน่าเพราะโดนไฮยีน่ากัด

           ขอบคุณที่ติดตามรับชมครับ 🙂