Joker’s Asylum II – Killer Croc โฉมงามกับเปลวไฟอสูร

เรื่อง : Mike Raicht
ภาพ : David Yardin และ Cliff Richards
วางจำหน่าย: 10 มิถุนายน 2010
สำนักพิมพ์ : DC Comics

………………………………………………..

………………………………..

………………..

……….

…

ยู้ว ฮู้ววววววววววว

หวัดดีเจ้า!!! ชั้นอยู่ตรงนี้ ตื่นรึยังเอ่ย

ชั้นอยากจะเป็นเพื่อนร่วมห้องขังคนแรกของ Arkham Asylum ที่ได้สวัสดีตอนเช้ากับแกที่นี่น่ะ

ก็เมื่อคืนไอ้พวกพี่ๆทีมแพทย์ของเรา ดันแอบพาแกเข้าห้องซะดึกๆ ดื่นๆ แบบนั้นนี่เนอะ

แกจำอะไรได้บ้างมั๊ยนั่น

พวกชอบนินทาคนอื่นแถมยังชอบทำอะไรแบบลับๆล่อๆแบบนี้นี่

เป็นอะไรที่เฮงซวยชะมัดเลยเนอะว่ามะ

ชั้นเองก็ไม่ได้กะจะแอบฟังอะไรหรอกนะ

แต่บังเอิ๊ญ บังเอิญ พวกมันดันทะลึ่งพูดเรื่องของแกเข้าหูชั้นเองน่ะ

เป็นเรื่องที่โคตรสยิวจนน่าขนลุกใช้ได้เลยนะขอบอก!

………………………………….

อ่าว เงียบเชียว ไม่มีอะไรจะพูดรึไง?

คงไม่พอใจไอ้ห้องที่แกอยู่สินะ?

 ไอ้ถ่อยพวกนั้น เล่นลากแกมาซะดึกๆมืดๆแบบนั้น

ชั้นก็เลยมองไม่ค่อยจะถนัดว่าห้องแกมันตกแต่งยังไงบ้างฟร่ะ

แต่ว่าไอ้ลอยเลือดตรงมุมกำแพงขาวๆนั่นมันดูไม่ค่อยจะแมทกันเท่าไร

แถมไม่มีทางจะลบมันออกไปซะด้วยสิ

ชั้นรู้นะว่าแกกำลังคิดว่า

“ โอ้ว บระเจ้าโจ๊ก (เกอร์) ไอ้ลอยเลือดเหนอะๆตรงนั้น มันมาจากไหนอ่ะ ตะเอง?” อยู่สินะ

บอกไว้ก่อนเลยว่าตรูไม่ได้ทำนะเฟร้ย แต่ชั้นบอกแกได้นะว่ามันแสลนไปโผล่ตรงนั้นได้ไง

แต่จะว่าไป แกอาจจะไม่ค่อยสุนทรีกับเรื่องที่ชั้นจะเล่าซักเท่าไรว่ะ

เพรามันเป็นเรื่องของ Waylon Jones ฉายา Killer Croc  คุ้นกับชื่อนี้กันบ้างมั๊ยเอ่ย?

ชั้นว่าแกน่าจะคุ้นกับชื่อนี้นะ

ตัวอะไรมันจะ ปีศาจ ได้โล่ห์ขนาดนั้นจริงมะ! แต่หลายๆคนยังไม่คงไม่เข้าใจว่า

เจ้าครึ่งคนครึ่งตัวกินไก่ของเรานี้แท้จริงกลับมีจิตใจสูงส่ง ซะไม่เมียเลย!!!

และเพราะเรื่องนี้เป็นนิทานรักสุดโรแมนดิบ

ด้วยคติธรรมสอนใจ เกี่ยวกับครอบครัว แถมยังเป็นเรื่องตลก 69 อย่างครบครัน

ชั้นจึงตัดสินใจจะตั้งชื่อให้เรื่องนี้ว่า

“โฉมงามกับเจ้าชายกินไก่!!!”

จริงๆ มันก็มาจาก โฉมงามกับเจ้าชายอสูร นี่แหล่ะ  แต่ถ้าแกคิดว่าเรื่องนี้จะเหมือนเรื่องนั้น

แกทำหัวแกให้ว่างไว้เลยเพราะเรื่องนี้มันไม่เหมือนแน่นอน

เรื่องราวเริ่มต้น ที่ ห้องขังใน Arkham Asylum

พ่อ Killer Croc  ของเรากำลังอยู่กับเจ้าหน้าที่ คนหนึ่ง

และดูเหมือนว่าทั้งสองกำลังสนทนาภาษาดอกไม้กันอยู่

เจ้าหน้าที่ A: สวัสดีครับ คุณ Waylon ผมชื่อ ดร.Cross ครับ ผมได้ใช้เวลาอ่านแฟ้มประวัติของคุณแล้วนะ

(อ้อ ชื่อ Cross นี่เอง)

 ดร.Cross: ดูเหมือนว่า ดร.Chen หมอคนที่มารักษาคุณคนล่าสุดนี้ ได้เขียนเอาไว้ว่า

ดร.Cross:  ลักษณะนิสัยและพฤติกรรมของความเป็นมนุษย์ของกำลังค่อยๆหายไปอย่างน่าเสียดายนะครับ

ดร.Cross: คุณว่าไง? ไม่คิดอะไรเลยเหรอ?

ดร.Cross: ผมว่าการที่คุณเสียเวลาในวัยเด็กไปหลายปีในบ้านเมตตาที่ฟลอริด้า

ดร.Cross: คงไม่ใช่เรื่องที่น่าชื่นมื่นซักเท่าไร

ดร.Cross: คงไม่ชื่นมื่นพอๆกับถูกขังอยู่ที่นี่ด้วยจริงมั๊ย

ดร.Cross: งั้นเรามาพูดถึงเรื่องพวกนี้แทนดีกว่านะ

ดร.Cross: งั้นถ้าเราจะย้อนกลับไป เรื่องที่คุณเคยถูกล้อเรื่องร่างกายของคุณที่เขียนไว้ในนี้ล่ะ?

ดร.Cross: ผมว่าคงเป็นโหดเอามากๆเลยนะที่เด็กคนไหนจะต้องเติบโตมาในสภาพแวดล้อมแบบคุณ

ดร.Cross: ไหนจะเรื่อง คุณป้าของคุณที่ป่วยเป็นโรคติดเหล้าอีก

ดร.Cross: การที่พ่อคุณทิ้งคุณไว้กับคุณป้าแบบนั้น คงทำให้คุณในวัยเด็กแบบนั้นรู้สึก สับสน สินะ

ดร.Cross: งั้นเรามาเริ่มจากตอนแรกสุดเลยดีมั๊ย

ดร.Cross: คุณเคยรู้สึกเสียใจบ้างมั๊ย ที่แม่ของคุณต้องตายขณะที่กำลัง……….

กรรรรรรรรรรรรรรร

ดร.Cross:.…คลอดคุณ

ฮว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

เมื่อหมอไปสะกิดเรื่องคุณแม่บนสวรรค์ของ Waylon ของเรา

ทำให้พี่แกโกรธจนอยากจะกระโจนฉีกหมอเป็นหมูสามชั้น

แต่โชคยังดีที่แขนของพี่แกถูกตรงด้วยโซ่หนาเอาไว้ ทำให้พี่แกหลุดไปไหนไม่ได้

เจ้าหน้าที่B: อ้า คุณหมอ Cross ครับ รีบถามคำถามนึดนึงนะครับ

เจ้าหน้าที่B: เดี๋ยวเราจะต้องให้ยาคนไข้หมายเลข 422 แล้ว

ดร.Cross: อ้อ ผมรู้แล้ว

ดร.Cross: เชิญคุณปล่อยความเป็นสัตว์ในตัวคุณใส่ผมได้ตามใจชอบเลย Waylon

ดร.Cross: แต่คุณไม่มีทางหนีออกไปจากรงนี่ หรือไปจากเรื่องโหดร้ายที่คุณเคยทำมาหรอก

ดร.Cross: ไม่ว่าคุณจะกดความเป็นคนในตัวคนแค่ไหนก็ตาม

ดร.Cross: ไอ้โซ่พวกนั้น และความผิดที่คุณก่อไว้ มันจะมัดคุณไว้ทั้งตัวและใจไปชั่วชีวิตเลย!!!

พูดถึงโซ่ พี่ Croc ของเราจึงมองไปที่โซ่ ที่พันธนาการแขนพี่แกไว้…………….

แล้วก็………….

แง่บบบบ

 

ดร.Cross: โทษทีที่ทำให้รอนานนะ ไหนเราถึงไหนกันแล้ว?

ดร.Cross: อ้อ ใช่ๆ เรื่องแม่ที่ตา….

 

ดร.Cross: คุณพระช่วย!!! นั้นแกทำบ้าอะไรลงไป!!!

 

ดร.Cross:  การ์ดว้อย!!! การ์ด!! นักโทษแหกคุกแล้วววว!!!

 

 

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

วันที่ 1

หลังจากพี่ Croc จากไป ทั้งการ์ดและหมอ Cross ต่างกลายสภาพเป็นเศรษเนื้อกองเป็นหย่อมๆ

อ้อ ชั้นลืมบอกไปว่า ชั้นเองก็อยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วยนะว้อย

ดูสิๆ หล่อมั๊ยล่า

 เค้าเอง: ฮี่ฮี่ฮี่ฮี่  ไอ้คุณหมอน่ะ มัน… หุ๊ หุหุหุหุหุหุหุ มองตาชั้นว้อยแล้วก็

เค้าเอง: กร๊ากกกกก ฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะ

เค้าเอง: แล้วก็ ขอให้ ช้าน ช่วยมันว่ะ

 

ฮู๊ว ฮู๊ว ฮู๊ว หุ หุ หุหุ หุ หุ หุ หุ !!!

 

Gordon: ในที่สุดไอ้โครงการฟื้นฟูนักโทษนั่น เล่นเราซะแล้วไงล่ะ

 

ตำหนวดA: เราอะไรรึครับ สารวัตร?

 

Gordon: อ้า ไม่มีอะไรหรอก ขอเวลาชั้นอยู่คนเดียวที่นี่นิดนะ เจ้าหนู

 

ที่แท้ป๋า Gordon ของเรากำลังสนทนาภาษาค้างคาวกับเจ้า Bat นี่เอง

ว่าแต่แกโผล่มาจากช่องไหนฟระ รูปลั๊กเรอะ!!?

 

พี่Bat: Jone ควรจะถูกยัดเข้ากรง ไม่ใช่ “เอามาเลี้ยง” ไว้ที่ Arkham นี่

 

Gordon: แจ่มแจ้งเลยล่ะ

Gordon: แล้วเจอตัวมันรึยัง บาดเจ็บขนาดนี้ ไม่น่าจะรอดไปไหนได้ไกลหรอก

 

พี่Bat: เจ้านั่นมันหนีลงไปทางท่อระบายน้ำ แล้วไปโผล่ที่ศูนย์เลี้ยงเด็กกำพร้า

 

พี่Bat: มีกองเลือดกองอยู่บนถนนซึ่งหมอนั่นน่าจะล้มตรงนั้น

พี่Bat: จากนั้นก็ ไม่มีอะไรเลย ล่องรอยหมดแค่นั้น

 

Gordon: หมอหลายคนบอกว่า เจ้า Jones ฉลาดกว่าเดียรรัจฉานหน่อยนึง

Gordon: หรือหมอนั่นจะวางหลอกเอาไว้?

Gordon: หมอนั่น ทำแบบนั้นได้จริงๆรึ?

 

พี่Bat: สงสัยจะยากอยู่ครับ

 

Gordon: งั้นยังจะตัวเลือกอื่นอีกเรอะ?

Gordon: ไอ้บ้าที่ไหนจะบ้าพอจะพาไอ้ปีศาจนั่นหนีออกจากถนนได้น่ะ?

วันที่ 8

พี่ Croc ลืมตาตื่นขึ้นมา พบกับสภาพห้องที่ไม่คุ้นเคย ก็ตกใจร้อง

 

โฮกกกกกกกกกกก!!!!!

เสียใจด้วยว่ะ Gordon แต่มีไอ้บ้าที่แกว่าอยู่จริงๆ!!

 

ไอ้บ้า: โว้ว ใจเย็นๆก่อนพวก ถ้านายอยากจะออกไปก็ออกไปเลย ชั้นไม่ห้ามนายหรอก

ไอ้บ้า: ตอนนี้มีหมาต๋ากำลังตาล่าตัวนายอยู่ให้ว่อกเลนะ

ไอ้บ้า: ฉะนั้น นายนอนอยู่ตรงนั้นน่าจะดีกว่านะ

 

ไอ้บ้า: ชั้นชื่อว่า Edgar Mason ชั้นไม่ใช่คนดังอะไรที่ไหนหรอก

(อ้อ ไอ้บ้าของเราชื่อ Edgar นี่เอง)

Edgar: แต่ชั้นได้ยินเรื่องของนายมานานแล้วนะ Killer Croc

 

 

Edgar: เราเอาผ้าพันแผลออกให้หลังจากที่มือนายเริ่มงอกขึ้นมาใหม่

Edgar: อากาศแบบนี้ดูเหมือนจะช่วยให้แผลนายหายเร็วขึ้นนะ

 

Edgar: เห็นนายแบบนี้แล้วบอกได้เลยว่า นายไปเจอเรื่องร้ายๆมาใช่มั๊ยพวก

Edgar:  แต่ขอให้นายทำใจให้สบายได้เลย

Edgar:  เดี๋ยวชั้นกับเมียชั้นจะรับรองความปลอดภัยให้นายเอง

 

Edgar: เอาไว้ให้นายรู้สึกดีขึ้นกว่านี้ แล้วถ้านายต้องการนะ บางที เราอาจจะได้ทำงานร่วมกัน

Edgar: มาทำให้พวกเราเป็น ผู้นำชุมชน กับเขาซักทีดีมั๊ย สนใจรึเปล่า?

 

Killer Croc ไม่ตอบอะไร

 

Edgar: งั้น ชั้นจะถือว่า การที่นายไม่ฆ่า นั่นคือ บางทีนายอาจจะสนใจ นะ

 

วันที่ 9

 

???: อุ๊ยโทษที นี่ชั้นทำให้คุณตื่นสินะ ชั้นแค่เอาอาหารมาให้คุณคะ

???: ชั้นชื่อ Juliette เป็นภรรยาของ Edgar ค่ะ เห็นเขาบอกว่าคุณจะไม่ทำร้ายชั้น ใช่มั๊ยคะ?

Juliette:  ฉะนั้น ขอให้ชั้นช่วยป้อนคุณนะคะ

 

วันที่ 11

 

Juliette:  คุณรู้มั๊ยว่า Edgar เขาเจออะไรวันนี้?

Juliette:  ชื่อจริงของคุณไง

 

Juliette:  Waylon Jones ชั้นรู้สึกโง่จังเลยที่เรียกคุณด้วยชื่ออะไรก็ไม่รู้

Juliette:  ทั้งๆที่คุณก็มีชื่อจริงๆอยู่แล้วแท้ๆ

 

Juliette:  โอ้ว มือคุณใช้ได้แล้วสินะคะ ดีมากๆเลย

Juliette:  เดี๋ยวอีกไม่นานคุณคงทำอะไรต่างๆได้เองแล้วล่ะ

 

วันที่ 14

 

Juliette:  ลงใส่เสื้อพวกนี้ดูสิคะ น่าจะเหมาะกับตัวคุณพอดีนะ

Juliette:  Edgar บอกให้ ชั้นไม่ต้องไปเซ้าซี้คุณ แต่ชั้นแค่อยากรู้ว่าคุณตัดสินใจได้รึยังว่าจะทำอะไรต่อไปดี?

Juliette:  เขาทำงานให้คนชื่อ Callahan อยู่

Juliette:  แต่เขาจะต้องคุมเมืองเมืองนี้ได้แน่ๆ ชั้นรู้ดี เพราะ Edgar เป็นคนฉลาดมาก

 

Juliette:  ชั้นรักเขามากนะ และชั้นคิดว่าเรา สาม คนจะต้องไปด้วยกันได้ดีแน่นอน

Juliette: เราต้องเป็นทีมที่เยี่ยมได้แน่ๆ

Juliette:  เธอพอจะช่วยพวกเราได้มั๊ย?

วันที่ 15

 จากนั้น Edgar และ Waylon เริ่มก้าวแรกสู่ผู้นำชุมชนด้วยการกระชับไมตรีกับเหล่าสมาชิกในชุมชน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ด้วยเลือดและความตาย!!

 ใช่แล้ว ชุมชนที่ว่าไม่ใช่อะไรอื่น มันคือชุมชนอาชญากรรมนั่นเอง!!!!

Edgar: ก็อย่างที่ท่านเห็นนะครับ คุณ Callahan

Edgar: พวกผมขอยึดพื้นที่เล็กตรงหัวมุม Gotham นี้ของท่าน ตั้งแต่นี้ไปนะครับ

 

Callahan: ต..แต่ Edgar ชั้นมีเงินนะ….. แล้วชั้นก็จ่ายให้แกแบบแฟร์ๆแล้วไม่ใช่เรอะ!!!

Edgar: ที่ท่านให้น่ะ มันก็แค่ก้อนขี้หมาแค่นั้น

 

เปรี้ยง!

Edgar: แต่ผมต้องการมันทั้งหมด!!

 

เมื่อพ่อยอดชาย Edgar ส่งคุณ Callahan ไปภพหน้าแล้ว เขาก็เข้าไปคุยกับเพื่อรักคนใหม่ของเขา

 

Edgar: ดูสิ่งที่เราทั้งสองคมทำด้วยกันสิ Waylon!!!!

Edgar: คราวนี้เราต้องทำให้แน่ใจว่า ทั่วโลกจะได้รู้ว่านี่คือผลงานของพวกเรา!!!

วันที่ 20

Juliette:  โถ่ Edgar แอบเปิดให้ชั้นเห็นหน่อยเถอะนะๆๆ ขอร้องล่ะ

 

หลังจากผ่านไป 5 วัน ตอนนี้ทั้งสามต่างได้บ้านใหม่ที่หรูหรา ฟูฟ่องกว่าเดิมมาก

 

Edgar: คิดว่าไงจ๊ะ?

Juliette:  ว้าว คุณพระช่วย ชั้นชอบที่นี่จัง!!!

 

Edgar: คุณควรจะชอบนะ เพราะนี่คือบ้านใหม่ของเรา ทั้งหมดนี่เลย

 

Juliette:  ชั้นนึกอยู่แล้วว่าคุณต้องทำมันได้ ในที่สุดตอนนี้คุณก็เป็นเจ้าคนนายคน ได้แล้ว!!

Juliette:  เอาเหล้ามาฉลองกันหน่อยสิคะ

 

Juliette:  อ้าว Waylon คุณก็อยู่ที่นี่ด้วย?

 

Edgar: ตอนนี้เราเป็นครอบครัวเดียวกันกับพวกเราแล้ว

Edgar: ยังไม่เห็นอนาคตเลยว่า เราสองคนจะเป็นยังไงถ้าๆขาด พ่อยอดชาย คนนี้ของเรา ว่างั้นมั๊ย

 

Juliette:  ถ้างั้นก็อย่ามัวแต่ยืนซึมกระทื่อเป็นจระเข้แบบนั้นสิ มาฉลองกับพวกเราด้วยกัน เร้ว!!!

วันที่ 24

Juliette: Edgar คะ คุณอยู่ข้างในนั้นรึเปล่า คุณจะทำตัวเสียมารยาทกับแขกแบบนั้นไม่ได้นะคะ

Juliette: คุณไม่ควรจะเข้ามาหลบอยู่แต่ในห้องนั้น นานขนาดนี้……

 

Juliette: โอ้…คุณมีประชุมอยู่รึคะ

 

Edgar:  เดี๋ยวพวกเราก็จะไปกันแล้วจ้า Juliette ขอให้พวกเราคุยเรื่องธุรกิจกันให้เสร็จก่อน

 

ว่าแล้ว Edgar ก็รีบลากตัว Juliette ออกไปจากห้อง

 

Juliette: เดี๋ยวนะ แล้วทำไมคุณไม่บอกชั้นว่าคุณไปคุยกับพวกนั้นแล้ว ชั้นจะได้…..

 

Edgar:  โอ้ ไม่ต้องเลย ผมจัดการได้ รบกวนคุณช่วยไปดูแลแขกคนอื่นที่เหลือแทนผมที

Edgar:  ขายขี้หน้าพวกนั้นหมดแล้วเนี่ย

 

ว่าแล้วก็ชิงปิดประตูกันหน้าแตก

 

Edgar: โทษทีนะ ก็อย่างที่ผมได้บอกไปนั่นแหล่ะว่า ผมคุมแกงค์ตรอกเด็กกำพร้าของพวกเราทั้งหมดเอาไว้แล้ว

Edgar: และพวกคุณจะต้องรายงานทุกอย่างกับผม และผมก็จะเป็นคนเก็บเปอร์เซ็นส่วนใหญ่ไว้เอง

Edgar: ถ้าพวกคุณไม่ทำตาม เราคงต้องทำอย่างพกวเราเคยทำกันมาก่อน ใครทีคำถามอะไรทั๊ย

 

เหล่าแก๊งต่างๆ ต่างมอง Killer Croc ของเราก็ได้แต่เงียบ พร้อมทำหน้าบอกบุญไม่รับซักเท่าไร

 

Edgar: ดีมากครับ นหวังพวกเราคงเข้าใจตรงกันนะครับ

Edgar: เอาล่ะ เชิญทุกท่านออกไปดื่มด่ำกับปาร์ตี้ได้

วันที่ 25

Edgar: นายเห็นสีหน้าของพวกมันเมื่อคืนแล้วใช่มั๊ย Waylon

Edgar: ขณะที่เรากำลังฉลองอาณาจักรใหม่ของพวกเราอยู่ ไอ้พวกนั้นกลับพยายามจะต่อต้านชั้น

 

Edgar: ไอ้พวกโง่พวกนั้นเก็บสีหน้ารังเกียจชั้นกับนาย ทั้งๆที่ยังอยู่ในห้องนั้น ไม่ได้ด้วยซ้ำ

 

Edgar: เราต้องรีบตัดไฟตั้งแต่ต้นลมในคืนนี้

Edgar: จัดการพวกมันให้หมด ก่อนที่พวกมันจะรวมหัวกันทำอะไรบางอย่างกับพวกเรา

 

เปรี้ยง! ปัง! แคว่ก! อ๊อกกกกก!

 

Killer Croc จัดการฆ่าเสี้ยนหนามของ Edgar ทุกคน

จนตัวชุ่มไปด้วยเลือดและเสียงหวีดร้องของเหยื่อของเขา

 

อ๊ากกกกกกกก!!

ตกดึกคืนนั้น Waylon กลับมาที่บ้านพบกับ Juliette

Juliette: Edgar นั่นคุณเหรอ รู้มั๊ยว่าชั้นรอคุณ……

 

Juliette: โอ้ Waylon คุณพระช่วย เธอเป็นไรรึเปล่า

Juliette: อ้า จริงสิเธอจะเป็นอะไรได้ไง ถ้าเธองอกมือออกมาได้

Juliette: ชั้นว่าคงไม่มีอะไรทำเธอได้หรอก นี่คิดบ้าอะไรอยู่นะชั้น

 

Juliette: Edgar บอกว่าเค้าจะกลับมาบ้าน ตอนนี้ชั้นเองก็ไม่รู้ว่าเขาหายไปไหน

Juliette: สงสัยออกไปประชุมลับๆอะไรนั่นอีกเหมือนเคยล่ะ

Juliette: คราวนี้คงลับแบบลับหลังพวกเราทั้งคู่ เลยแหล่ะ

 

Juliette: นั่น ทำให้เธอเคืองรึเปล่า? ก็ควรจะเคืองอยู่หรอก

Juliette: ทั้งๆสัญญาว่า พวกเราจะทำงานทั้งหมดนี้รว่มกันแท้ๆ

 

Juliette: โทษทีจ๊ะ ชั้นคงพูดมากไป วันนี้เธอเจอเรื่องหนักๆมาทั้งวันแล้ว

Juliette: เราไม่ควรปล่อยให้อาหารชืดหมดเนอะ

Juliette: เดี๋ยว Waylon เธอไปทำความสะอาดตัวเองก่อนดีกว่านะ

Juliette: เธอจะมาทานข้าวกันในสภาพแบบนี้ไม่ได้นะ ขึ้นไปข้างบนแล้วไปอาบน้ำอาบท่าซะ

 

Juliette: แล้วก็จำไว้ด้วยว่าเรา ไม่ต้องมี Edgar มาร่วมโต๊ะอะไรกับพวกเราก็ได้!

วันที่ 29

 

Edgar: นี่คุณหายไปไหนมา นี่มันคืนที่สามของอาทิตย์แล้วนะ Juliette

 

Juliette: พูดอย่างกับคุณแคร์อย่างนั้นแหล่ะ

 

Juliette: คุณออกไปข้างนอกทำบ้าอะไรอยู่ข้างนอกนั่นได้ทุกคืน

Juliette: ชั้นเจอ Waylon บ่อยกว่าเจอคุณซะอีก

Juliette: ชั้นแค่ ออกไปหาคุณแม่ชั้นซักหน่อย พอใจคุณรึยังล่ะ

 

Edgar: แต่ผมไม่อยากให้คุณออกจากบ้านไปไหนอีกแล้ว ข้างนอกนั่นน่ะมันไม่ปลอดภัย

Juliette: ใครมันจะกล้าทำร้าย เมียของหัวหน้าได้? ใครๆเขาก็รู้กันหมดจะโดนดีอะไรใช่มั๊ย

Juliette: ทำแบบนั้นเดี๋ยวก็ได้เจอ สัตว์เลี้ยงนักฆ่า มาเคาะประตูหน้าบ้านอยู่แล้ว

 

Edgar: อย่าเรียกเขาแบบนั้นนะ Waylon ทำให้ชีวิตของพวกเราเป็นได้แบบนี้

Edgar: และผมจะให้เขาตามคอยคุ้มกันคุณนับแต่นี้ไป

 

Juliette: อะไรนะ!? แต่คุณต้องการตัวเขา ไม่ใช่เหรอ!?

 

Edgar: ผมดูแลตัวผมเองได้ ผมเป็นห่วงคุณมากกว่า รวมถึงไอ้ธุระที่คุณทำอยู่ด้วย

 

Juliette: โถ่ Edgar เดี๋ยว เราน่าจะคุยเรื่องนี้กันก่อนดีกว่ามั๊ย ขอร้องล่ะ

 

Edgar: ไม่! ผมตัดสินใจแล้ว ราตรีสวัสดิ์ที่รัก

Edgar: ผมจะออกเดินทางอีกพรุ่งนี้เช้า

 

Edgar: ยังไงซะ คืนนี้ คุณดูสวยมากเลยนะ “แม่” คุณต้องพอใจมากๆแน่เลย

วันที่ 30

Killer Croc ได้รับคำสั่งจาก Edgar ให้มาดูแลศรีภรรเมียของเขา แบบไม่ให้คลาดสายตา

 

Juliette: ในที่สุดเขาก็ออกไปจนได้สินะ

 

Juliette: งั้นก็เข้ามาสิ ชั้นกำลังจะอาบน้ำพอดี ถ้าเธอไม่กระเดียดใจอะไรนะ

Juliette:  รู้สึกไงบ้าง ที่ถูกทิ้งให้มาเป็นพี่เลี้ยงคนอื่นน่ะ

 

(เอ็งกะจะไม่พูดอะไรทั้งเรื่องเลยเรอะบัก Croc!!)

 

วันที่ 31

 

Juliette: รู้มั๊ย ชั้นเคยมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง

Juliette: ก่อนที่ชั้นจะแต่งงานกับ Edgar ซึ่งชั้นแคร์เพื่อนคนนี้มากๆเลย

 

Juliette:  แต่แย่ตรงที่ Edgar ไม่ชอบเพื่อนคนนั้น

Juliette: เขาเลยกระทืบเพื่อนคนนั้นต่อหน้าชั้นต่อตา

 

Juliette: ตอนนั้นชั้นยังเด็ก เลยพลันนึกไปว่า เขาทำไปเพราะรักชั้นจริงๆ

Juliette: แต่ตอนนี้ ชั้นชักสงสัยซะแล้วว่าจริงๆมันเพราะอะไรกันแน่

 

วันที่ 32

 

Juliette: ตอนนี้เธอเป็นคนที่ชั้นสนิทที่สุดแล้วในครอบครัวนี้ ยิ่ง Edgar เป็นซะแบบนี้ด้วย

 

วันที่ 33

 

Juliette:  เขาขังชั้นเอาไว้ที่นี่ เขาต้องการเก็บชั้นขังไว้ในคุกแบบนี้….. เรียกว่า กรง น่าจะดีกว่า

Juliette: กรงที่เขาขังสัตว์เลี้ยงของเขาไว้

 

Juliette: และยังใช้ให้เธอปิดกรงขังชั้นเอาไว้อีก นี่มันแย่มากเกินไปจริงๆ

 

เจอแม่สาว Juliette หว่านล้อมเข้าทุกวันๆในที่สุด

วันที่ 34

 

Juliette: โอ คุณเป็นคนดีจริงๆ Waylon ขอบคุณมากๆเลยนะที่ปล่อยชั้นออกมา

Juliette: ตอนนี้ชั้นชักจะกลัวแล้วว่าพวกเราสองคมจะเป็นยังไง

 

เมื่อ Edgar มาถึงก็งานเข้า Croc ทันที

 

Edgar: เฮ้ย Waylon แล้ว Juliette อยู่ไหนวะ? ชั้นหาทั่วบ้านแล้วไม่เจอเลย

Edgar: นายปล่อยเธอหนีไปเหรอ ให้ตายสิ นี่นายหักหลังชั้นเหรอวะ!! นายนี่มัน…!!

 

Edgar: เฮ้อ โทษทีวะพวก ชั้นไม่น่าโวยวายใส่นายเลย

Edgar: นายคือคนๆเดียวที่ยังคงศรัทธาในตัวชั้น

Edgar: ที่จริงคือ แม่ของ Juliette ไม่ได้เจอเธอมาหลายสัปดาห์แล้ว

 

 Edgar: เธอหลอกพวกเรามาตลอดพวก แต่ชั้นทำไม่… ชั้น….

Edgar: เพราะนั่นแหล่ะ ชั้นถึงต้องให้นายช่วยทำบางอย่างให้กับชั้น

 

Edgar: ไปตรงที่อยู่นี่นะ แล้วจัดการทุกคนในนั่นให้หมด

Edgar: ขอย้ำว่า ทุกคน นายจะทำได้มั๊ย Waylon?  เพื่อชั้น?

และแล้ว Waylon ก็มาถึงที่หน้าบ้านเป้าหมายของเขา แต่คนในบ้านก็รู้ว่าเขาจะมาเช่นกัน

 

??? 1: มันอยู่ตรงนู้นแล้ว แน่ใจนะว่าคุณจะทำจริงๆน่ะ?

 

??? 1: ชั้นว่าเราหนีไปกันดีกว่า นี่มันไม่ได้อยู่ในแผนของเรานะ

 

??? 2: ไม่ เราต้องทำ ไอ้ Edgar มันรู้แล้ว!!

 

??? 1: ถ้างั้นก็เอาเถอะ ยิงมันซะ ยิงมันซ้ำไปเรื่อยๆ อย่าหยุดยิงล่ะ

 

??? 1: ไอ้หมอนั่นมันไม่ใช่คน!!

 

??? 2: เดี๋ยว มันไปแล้ว

 

เหมือน Killer Croc จะรู้อะไรบางอย่าง อยู่ๆเขาก็เดินหันหลังจากไปดื้อๆ ผิดกับทุกครั้งที่เขาเคยทำมา

 

ที่แท้คนที่อยู่ในบ้านก็คือ Juliette และ กิ๊ก ของเธอนั่นเอง

เคี๊ยกกกก ฮ่ะๆๆๆๆๆ

 

กิ๊ก: คราวนี้เราจะทำยังไงกันดีละ?

 

Juliette: ก็ทำตามแผนเดิมที่เราวางไว้แหล่ะ เดี๋ยวชั้นจะกลับไปบ้าน….

 

Juliette: …. แต่ก่อนอื่น เธอต้อง ชก ชั้นซะก่อน

วันที่ 35

 

วันรุ่งขึ้น Waylon กลับมาที่บ้าน พบว่า น้องเรยา เอ๊ย น้อง Juliette นั่งรอดราม่าอยู่หน้าบันไดเรียบร้อย

(สงสัย พี่ Croc เรากินลมสบายๆมากไปหน่อย เลยกลับมาช้ากว่าเจ๊ Juliette)

 

Juliette: โอ้ Waylon คุณกลับมาแล้วเหรอ คุณหายไปไหนมา?

 

Juliette: ชั้น เป็นห่วงคุณ มากเลยรู้มั๊ย ชั้นนึกว่า Edgar จะทำร้ายคุณซะอีก!

 

Juliette: คุณบอกให้คุณไปที่อื่นรึเปล่า? แต่คุณก็ไม่ๆได้ไปใช่มั๊ย? โชคดีจริงๆ

 

Juliette:  ชั้นว่าเขาอยากจะฆ่าเราทั้งคู่

 

Juliette: เขาทำร้ายชั้นแล้วย่ำเท้าออกไปแล้ว เขาบอกไล่หลังไปว่าเขาจะจัดการกับคุณด้วย

Juliette:  ชั้นว่าเราสองคนต้องรีบหนีไปก่อนที่……

 

ไม่ทันที่ น้องเรยาผมทองของเรา จะตีหน้าเศร้าเล่าดราม่าเสร็จ

พี่ Croc ผู้หูเบาตามแบบพระพเอกละครไทยหลายเรื่อง เกิดน้ำโหแล้ววิ่งไปหา Edgar ทันที

 

ส่วน น้อง Juliette เดอะ เรยา เมื่อเห็น เจ้า Killer Croc วิ่งออกไป

ก็ให้ยิ้มแก้มปริลับหลัง ประมาณว่า Just as PLAN แปลง่ายๆว่า เมิงเสร็จตรู!!!!

(น….น….นี่มันละครหลังข่าวชัดๆ!!!)

 

โครมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!

ก๊าซซซซซซซซซซซซ!!!

 

มนุษย์ตัวกินไก่ เอ้…พี่ Killer Croc พังประตูเข้าไปหา Edgar ด้วยโกรธ!

ส่วน Edgar ก็กำลังเศร้าเพราะคิดว่า Killer Croc ฆ่าแฟนเขาตายไปแล้ว

Edgar: ขอโทษจริงๆ Waylon ชั้นรู้ว่าทำไมนายต้องโกรธชั้น แบบนี้

Edgar: แต่ Juliette หักหลังเราทั้งคู่ โดย….

 

เออๆ จริงด้วย ชั้นว่าแกลองฟังที่พี่ Edgar แกอธิบายก่อนดีมั๊ยว่ะ Waylon เอ๊ย!!

อย่างนางเรยาน่ะมันเชื่อไม่ได้นะว้อย

แคว่กกกกกกกกกกกกกกกก!!!!

อ๊อกกกกกกกกกกกก!!!!

 

…..เอ่อ…..อ่า……. ช…ช……ช…..ใช่ซี้!!!

Edgar มันดูไม่น่าเชื่อถือ ไม่น่าสงสารเท่า น้องเรยา Juliette นี่

 

Killer Croc สะกิด Edgar เบาๆจนลงไปชักดิ้นชักงอตาย แบบงงๆ

 Edgar: อ๊อออออกกกกกกกกกก………………..

และจากนั้นไม่นาน Juliette ก็เดินเข้ามาดูผลงานของพระเอกละครน้ำเน่าของเรา

 

Juliette: คุณพระช่วย คุณฆ่าเขาจริงๆ

 

Juliette: เราต้องรีบออกไปจากที่นี่ก่อนจะมีใครมาเห็นพวกเราเข้า

Juliette: แต่ก่อนอื่นเราต้องเอาเงินของเขาก่อน ในเซฟนี่

Juliette:  ชั้นไม่รู้ว่ารหัสคืออะไร Edgar ได้บอกกับเธ……

 

โครมมมมมมมมม!!

พ่อพระเอกของเรา ดึงประตูตู้ออกมาดื้อซะเลย!!!

 

เมื่อบรรลุเป้าหมายที่ต้องการ Juliette ก็เผยหน้ากากเรยาของตัวเองออกมา!!!

 

Juliette:  ขอใจมากนะ Waylon เธอทำตัวได้น่ารักมากๆ

กิ๊ก: เออขอบใจจริงๆวะ

 

ปัง!!!!

กระสุนลูกซองทะลวงท้องพ่อพระเอกน้ำเน่าของเรา

 

กิ๊ก: วึ้ย ฮึ้ย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เธอจะปั่นหัวไอ้ตัวประหลาดแม่ไม่รักนั่นให้….

Juliette: นี่หุบปากซะที Tommy ชั้นบอกไปแล้วไงว่าให้ ยิงมันซ้ำเร็ว!!

(อ้าวเอ็งชื่อ Tommy หรอกเรอะ)

อ้าาาาาาาาาา!!!

 

ขณะที่ พี่ Tommy กำลังโม้เหม็นอยู่ พี่ Croc ก็โยนประตูตู้เซฟใส่ พี่ Tommy ขี้โม้ว ทันที

 

ฟ้าววววววววววววววววววว!!

 

 

ฉัวะ!!!!

 

พี่ Tommy หัวหลุดกระจุย ตามไปซบอกขอโทษ Edgar ในโลกหน้าทันที

 

Juliette: ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!

Juliette: เขากำลังจะดูแลชั้นอย่างที่มันควรจะเป็นแล้วววววว!!

 

Juliette: ไม่ใช่แบบที่ Edgar ทำ ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไปแล้วแท้ๆ!!!

Juliette: ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย!!!

เมื่อแผลเริ่มหายดี พ่อพระเอกจของเราก็ค่อยเดินเข้าไปหา Juliette ด้วยความโกรธ

 

(มะรึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง)

 

Juliette: เดี๋ยว Waylon ชั้นขอโทษ

Juliette: ชั้นผิดไปแล้ว ชั้นเหลือตัวคนเดียวแล้ว

Juliette: ปล่อยชั้นไปเถอะ ชั้นไม่เคยคิดจะทำร้ายเธอเลย

 

(มะรึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง)

 

Juliette: เดี๋ยวก่อน เธอไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้นี่

Juliette: ขอร้องล่ะ อย่าฆ่าชั้นเลยนะ

(…………………………………)

 

Juliette: นั่นแหล่ะจ๊ะ ใจเย็นๆก่อนนะ

Juliette: เธอน่ะเป็น คนดี นะ Waylon

Juliette: เธอไม่มีอะไรเหมือนกับ Edgar เลย

Juliette: เธอไม่ใช่ปีศาจ จริงมั๊ย

วันที่ 36

ไอ้เจ้าบร๊ะคุณท่าน Bat ก็มาถึงบ้านของ Edgar (ซะที)

 เอ็งช้าไปแค่ เดือนกว่าเองไม่ต้องเครียดๆ

 

บัก Bat: ผมมาถึงแล้ว  Gordon

 

Gordon: จากแหล่งข่าวหลายสาย รายงานว่า พวก Mason ทำงานร่วมกับเจ้า Croc

Gordon: ถล่มโลกพวกนอกกฎหมายซะยับเลย

 

Gordon: ระวังตัวหน่อยละกัน ชั้นว่าเจ้านั่นน่าจะยังอยู่ในนั้น

 

 

สิ่งที่อยู่ตรงหน้า เจ้าบร๊ะคุณท่าน Bat คือ ศพของ Tommy, Edgar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

และ Juliette ที่โดนกระซวกท้องจนตายในที่สุด

และในที่สุดของที่สุดพระเอกของเราก็พูดออกประโยคมาในที่สุด!!

 

Killer Croc: พวกมัน…..ต่างหาก……ที่เปีนปีศาจ……ไม่ใช่ชั้น

Killer Croc: พาชั้นกลับเข้ากรงที

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก

 

ฮ่ะ! ฮ่ะ! ฮ่ะ! ฮ่ะ! ฮ่ะ! ฮ่ะ! ฮ่ะ!

 

ครอบครัวที่โคตรจะสุขสันต์

กลับมาแตกสาแหลกขาดกระจุยเพราะความโลภ พร้อมกับปัญหาชู้รัก

และจบลงที่การฆ่ากันตายห่านกลายเป็นผีเฝ้าบ้านจนหมด!!

 

ว้อย นี่มันละครของช่องน้อยสีกับหลายสีชัดๆเลยนี่หว่า เฮ้ย!!!

 

แกคิดว่าเรื่องนี้จะจบลงที่

และแล้วพวกเขาก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขไปตลอดกาลนานเทอญ รึไงวะ!?

 

อะไรฟระ เฮ้ย ไม่มีแอบมอง ไม่แม้ต่าจะขำห่านอะไรเลยเหรอฟระ

ไอ้ซาดิส โรคจิตประเภทไหนฟระ ที่ดันทะลึ่งส่ง

ไอ้คนที่โคตรจะไร้อารมณ์ขัน มาเป็นเพื่อนข้างห้องชั้นได้ฟระ!!!!

 

ชั้นว่านะ Waylon ถ้าแกหัวเราะเยาะให้กับชีวิตบัดซบของตัวเองไม่ได้

แล้วไอ้สุนัขตัวไหนมันจะกล้ามาหัวเราะเยาะขากถุยแกได้วะ!?

 

โอ้ เออว่ะลืมไป ยังไงก็ยินดีที่ได้แกกลับมาที่นี่นะว้อย

 

ก็เหมือนกับที่พวกเด็กสายบริหารมันชอบพูดๆกันเวลาพรีเซ้นงานไง

 

รู้จักคนฟังของตัวเองให้ดีจะได้เล่าเรื่องได้แจ่มโดนใจไงล่ะว้อย!!!

(Always know your audience)

 

 

อ้าวเฮ้ย!! นั่นมันพวกแฟนบอย แฟนเกิรลคอมมิคจากเว็บ comics66 นี่หว่า

พวกแกมากันตั้งแต่ตอนไหนฟระ โทษทีว่ะ ตอนนี้ชั้นขี้เกียจเล่านิทานให้แกฟัง

อยากรู้แกก็ไปถามไอ้ Waylon เองก็แล้วกัน เฮ้ย DOL ส่งแขก!!

DOL: เอิ่ม ต้องขออภัยอย่างสูงนะครับ ที่โปรเจค Killer Croc คงต้องยกเลิกไปซะแล้วครับ เนื่องจากป๋าโจ๊กแกไม่อยากเล่าแล้ว

DOL: แต่ทุกท่านสามารถตามอ่านนิทานตอนเก่าๆ ของป๋าโจ๊กฆ่าเวลาได้นะครับข้างล่างเลยครับ

 

Jokers Asylum – Penguin ความรักที่แสนเศร้ากับเสียงหัวเราะแห่งความตาย

Jokers Asylum – Poison Ivy เธอ, ฉัน ในวันดอกไม้บาน

Jokers Asylum – Two-Face สองคนหนึ่งเหรียญ กับหนึ่งโอกาสแห่งโชคชะตา

Joker’s Asylum II – The Riddler บ้าน การตั้งไพ่ ปริศนาแห่งความรัก

 

DOL: ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะครับที่ทำให้เสียเวลาเปล่า m(_ _)m

DOL: ไว้คราวหน้าผมจะลองถามพี่ Killer Croc ดูนะครับว่าเรื่องราวเป็นยังไง เดี๋ยวจะมาแอบสปอยให้ฟังกันนะครับ

DOL: ถ้ายังผมมีมือเหลือให้พิมพ์อ่ะนะ ยังไงก็ขอบคุณมากๆครับ ที่อุตส่าห์เสียเวลาแวะเข้าครับ (ฮา)

 

ไว้เจอกันโปรเจคหน้านะครับ