SUICIDE SQUAD #1
เรื่อง : ADAM GLASS
ภาพ : FEDERICO DALLOCCHIO, RANSOM GETTY
วางจำหน่าย: 14 กันยายน 2554
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ฝนตกขี้หมูไหล เหล่าวายร้ายมาเจอกัน!

 

..

“อ๊ากกกกกกกก”

 

ในห้องทรมาน ชายสวมหน้ากากพี่โม่งจำนวนมากกำลังทรมานเหล่าร้ายที่เราคุ้นหน้าคุ้นตากันดี เด๊ดช็อทเป็นคนแรกที่ทนไม่ไหวจึงร้องออกมาดังลั่น!

..

ไอ้โม่ง: โอ้ ช่วยได้มากเลยล่ะ อั๊วรอมานานแล้ว เสียงโหยหวนของลื้อทำให้ชื้นใจได้บ้างว่าที่ทำ ๆ อยู่มันได้ผล

ไอ้โม่ง: อั๊วเคยสังหารเป้าหมายที่ไม่รู้จัก มือซุ่มอย่างลื้อเข้าใจรึเปล่า? งานมันสอนเราอ้อม ๆ

ไอ้โม่ง:  มันเปลี่ยนเรา แล้วลื้อจะเข้าใจว่าความภักดีไม่ให้อะไรเรานอกจากความตาย

..

มันพูดถูก ความภักดีมีไว้ให้คนตาย

ไร้ค่าอย่างกับหนูสกปรก

แต่สิ่งที่แย่กว่าการเป็นหนูสกปรก…

 

คือการเป็นสมาชิกของ…

หน่วยรบวินาศ – SUICIDE SQUAD

 

โม่ง: ทีนี้บอกอั๊วมาว่าลื้อทำงานให้ใคร?

เด๊ดช็อท: แม่มึ*ไง

โม่ง: หืม ไม่มั้ง แม่อั๊วซี้ม่องเท่งไปแล้ว เหมือนแม่ลื้อน่ะแหละ ลื้อไม่มีพ่อแม่พี่น้อง แต่ลื้อยังมีใครอีกคนที่ลื้อห่วงใย บางทีอั๊วอาจต้องไปเยี่ยมเธอซะหน่อยแล้ว

 

เด๊ดช็อทเริ่มนึกย้อนถึงจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขามาอยู่ในสภาพนี้

 

ท่านวุฒิสมาชิกมีศัตรู คนที่ร่ำรวยพอจะจ้างฉันได้

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้งานในก็อทแธมเป็นเรื่องท้าทาย

..

มัน

..

ฉันมีเวลาแปดวิฯ แฉันต้องการซักสองวิฯ เพื่อจัดการธุระให้เสร็จ

กระสุนถากไป เป็นครั้งแรกที่พลาด แบทแมนทำให้ฉันไม่อาจลั่นกระสุนสังหาร

ฉันเลยฝากอะไรทิ้งไว้ให้มันดูต่างหน้า

 

มันส่งฉันไปนอนรอการประหารในคุกเบลล์ รีฟ… อยากรู้ว่าทำไมฉันถึงออกมาได้ใช่มั้ย? อยากรู้ว่าทำไมฉันถึงมาทำงานกับไอ้พวกนี้ใช่มั้ย?

นั่นคือส่วนที่เป็นความลับของงาน และจะเป็นความลับอยู่จนกว่าใครซักคนในกลุ่มนี้จะทนไม่ไหว

 

“เกลือหน่อยมั้ยชาโต้  หรือให้เรียกว่า เอล เดียโบลดีล่ะ”

 

 

ศรัทธาของข้า… กำลังถูกทดสอบ

ความมืดมิด

บาปของข้า…

 

เดียโบล: แบงเกอร์ แกขโมยของของข้า

แบงเกอร์: ฉันไม่ได้เอาอะไรของแกไป

 

เอล เดียโบลเลยจัดการย่างสดบ้านทั้งหลังโดยไม่ได้รู้เลยว่าข้างในมีผู้บริสุทธิ์อยู่

 

พวกแบงเกอร์มีลูกเมียอยู่ข้างใน

ข้าจึงไม่ขัดขืนตำรวจที่จับเลยแม้แต่น้อย

 

โม่ง: เลิกรำลึกความหลังแล้วเรอะ? บอกมาดีกว่าว่าแกทำงานให้ใคร?

เดียโบล: ข้าสมควรตาย

 

โม่ง: พร้อมจะพูดรึยัง ฮาร์ลี่ย์ ควินน์ หรือจะให้ฉันทำให้เธอพูดไม่ได้

ฮาร์ลี่ย์: ฮี่ฮี่ น่ารักซะไม่มี คิดว่าน่ากลัวแล้วสินะ แต่พ่อหนุ่ม ฉันเคยเจอของจริง คนที่คุณไม่ต้องหวังจะเห็นเขายิ้มแม้แต่น้อย โอ้ อีกอย่างนะ สแกร์โครว์โทรหาฉันน่ะ เขาอยากได้ถุงสวมหัวเขาคืนแน่ะ

โม่ง: ปากดีนักนะ งั้นยิ้มหน่อยสิ

 

มันเจ็บนะ แต่ฉันเคยเจ็บกว่านี้

 

… เพราะเขา

 

ฮาร์ลี่ย์: ฉันคิดถึงคุณ โจ๊กเกอร์ และฉันจะแสดงให้คุณเห็นว่าฉันคู่ควรกับคุณ แสดงให้คุณเห็นว่าฉันทำอะไรได้บ้าง ใครก็ตามที่ยัดคุณเข้าโรง’บาลบ้า ฉันจะไปสนุกกับเขา, หวานใจของฉัน ฉันจะเอาตัวพวกเขามากองให้สูงเลย สูงจนกว่าคุณจะมองเห็นฉัน

 

แบล็คคานารี่ ดูเศร้าเหลือเกินตอนที่จับฉัน

 

โม่ง: ถ้าเธอบอกฉันจะหยุดมือ

ฮาร์ลี่ย์: หยุด’ไมอ่ะ จมูกกำลังโล่งเลย

โม่ง: ยัยนี่มันเพี้ยนจริง

ฮาร์ลี่ย์: เฮ้ แบล็ค สไปเดอร์ นายมีทิชชู่อ๊ะป่าว?

แบล็คสไปเดอร์: …

 

โม่งอีกคน: แกฉลาดกว่าพวกมัน วอลเทค คนฉลาดอย่างแกรู้ดีว่าเวลาไหนที่ควรย้ายฝั่งใช่มั้ยล่ะ

วอลเทค: ขอบอกให้รู้ว่าแกตายแน่ เอาหัวเป็นประกันเลย

โม่ง: แล้วแกล่ะ คิง ชาร์ค แกดูจะเป็นคนฉลาดนะ… คิง ชาร์ค ตายยังวะ? เราฉายรังสีความร้อนใส่มันนานไปรึเปล่า? ตรวจดูหน่อยซิ

 

คิง ชาร์คเจ้าเล่ห์ตื่นมางับเข้าให้

 

ชาร์ค: ฮ่าฮ่า เนื้อ! เนื้อ! เนื้อ!

 

ซาแวนท์: ฉันพูดแล้ว ฉันพูดแล้ว ขอแค่เอาไอ้แมลงพวกนี้ออกไปจากหน้าฉัน! ได้โปรดหยุดเถอะ แล้วฉันจะบอกพวกคุณทุกอย่างเลย ฉันสาบาน

โม่ง: เยี่ยมเลย ซาแวนท์ มันจะหยุดแล้วล่ะ แค่บอกมาเดี๋ยวนี้

ซาแวนท์: เราไม่มีชื่อเรียกตายตัว มันจั่วบนหัวกระดาษว่า ทาสก์ ฟอร์ซ X แต่พวกนั้นเรียกพวกเราว่า…

 

หน่วยรบวินาศ – Suicide Squad

 

เมื่อถูกขังในเบลล์ รีฟเราไม่มีโอกาสรอด เราถูกขังไว้ในห้องวันละ 23 ชั่วโมง และทางเลือกเดียวที่จะออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ข้างนอกได้คือสมัครเข้าร่วมทีม ทาสก์ ฟอร์ส X

วันหนึ่ง พวกมันก็มาหาเราอย่างกระทันหัน มันไม่ให้โอกาสเราเลือก มันรมยาสลบในห้องขังเรา และเพื่อไม่ให้เราทรยศต่อคำสั่ง มันฉีดสารระเบิดเข้าไปในตัวเรา และสามารถระเบิดเราทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้

 

เราได้เวลาเตรียมพร้อมร่างกายและจิตใจหลายอาทิตย์ก่อนมันจะปล่อยพวกเรามาทำงาน

งานแรกคือหาตัว โร๊ค เอเย่นท์ และพาตัวกลับไปไม่ว่าเป็นหรือตาย ซึ่งง่ายเหมือนปอกกล้วย

เราแบ่งเป็นสองทีม ทีมหนึ่งเข้าไป

ฮาร์ลี่ย์: งานเลี้ยงเริ่มแล้ว!

 

เดียโบล: ยอมดี ๆ เถอะ ไม่มีประโยชน์จะขัดขืน…

เด๊ดช็อทไม่แคร์ว่าจะเจรจาสำเร็จหรอไม่ เขายิงก่อนถาม

เด๊ดช็อท: เขาบอกว่าเป็นหรือตายก็ได้ ไม่เข้าใจตรงไหนเรอะ?

เดียโบล: แกมันปิศาจร้าย

เด๊ดช็อท: ฉันยังมีกระสุนเผื่อแกอีกนะเอามั้ย

ฮาร์ลี่ย์: ทุกคนจ๋า…

 

ฮาร์ลี่ย์: เจ้าหนูของเรามันจะบึ้มแล้วอ่ะ นี่ไม่มุกนะ ใครหนีช้านี่ซี้แหงแก๋!

 

ระเบิดไม่ได้รุนแรงขนาดที่จะฆ่าเราได้

 

ซาแวนท์: แล้วเราก็มาตื่นที่นี่ ฉันรู้แค่นี้ ปล่อยฉันได้รึยัง

โม่ง: ได้สิ งั้นไปกันเลย

ซาแวนท์: เดี๋ยว จะไปไหน…

 

ไม่ ไม่!

ช่วยด้วย ผมขอโทษ ช่วยด้วย!

เด๊ดช็อท: ซาแวนท์ ไอ้โง่ ยังไงบอกไม่บอกมันก็ฆ่าเราอยู่ดี

เดียโบล: <ขอให้เป็นสุขเป็นสุข>

แบล็คสไปเดอร์: หมดเวรกรรมซักที

วอลเทค: ไอ้ขี้ขลาด

ชาร์ค: เนื้อ เนื้อ เนื้อ

 

โม่ง: เอาล่ะ จบเรื่องแล้ว ครอบหัวพวกมันซะ

 

ทหาร: ตื่นได้แล้วสาวน้อยทั้งหลาย พวกนายหลับมาแปดชั่วโมงแล้ว

เดียโบล: นี่เรา…

ทหาร: หุบปาก คำถามสุดท้าย ใครตอบได้มีรางวัล

วอลเทค: คนสุดท้ายก็ได้เปรียบเลยล่ะสิทีนี้

 

“บอกชื่อได้มั้ย เด๊ดช็อท ใช่วอลเลอร์รึเปล่า? อแมนด้า วอลเลอร์”

เด๊ดช็อท: จ่อสูงไปนิดว่ะ ต้องฐานกะโหลกจะดีกว่า

 

“เธอคือคนที่อยู่เบื้องหลังหน่วยรบวินาศนี่ใช่มั้ย? เอล เดียโบล”

เดียโบล: <พระบิดา โปรดให้ข้าได้รับใช้ในแดนพระองค์ด้วยเถิด>

 

“แค่ยืนยัน แล้วแกจะได้ไปจากที่นี่วอลเทค”

วอลเทค: ไปตายเหอะว่ะ

 

“พวกเธอทุกคนผ่านการทดสอบสุดท้ายแล้ว ขอแต่งตั้งพวกเธอเป็นเจ้าหน้าที่หน่วย ทาสก์ ฟอร์ซ X อย่างเป็นทางการ”

“ทั้งหมดถูกทรมาณ จากผู้สมัครทั้งสามสิบหกคน พวกเธอคือหกคนที่สู้จนหยดสุดท้าย”

 

 

เดียโบล: การทดสอบเรอะ? นี่เป็นการแค่การทดสอบงั้นเรอะ!?

แบล็คสไปเดอร์: พวกเราบางคนต้องการหมอ

 

“ไม่อนุญาต แบล็ค สไปเดอร์”

“ถึงเวลาที่พวกเธอจะต้องออกปฏิบัติการภาคสนามแล้ว”

 

เด๊ดช็อท: วอลเลอร์? นั่นเสียงวอลเลอร์นี่หว่า

 

“ภารกิจแรกของพวกเธออยู่ที่สนามกีฬาเมก้าโดมในมิสซิสซิปปี้”

 

เด๊ดช็อท: แล้วใครคือแฟนบอลผู้โชคดีที่จะโดนเรากระซวกล่ะ?

 

“เข้าใจผิดแล้ว ภารกิจของพวกเธอคือล้างบางทั้งสนามกีฬาเลยต่างหาก จำนวนทั้งหมดหกหมื่นคน”

 ..

“มีเวลาให้หกชั่วโมง”

 

…

ตอนต่อไป:

SIX VS. SIXTY THOUSAND!

..

คุยกันท้ายเล่ม

ในจักรวาลเดิม หน่วย Suicide Squad นั้นคือหน่วยพิเศษที่รวมเหล่าวายร้ายมาทำงานให้รัฐบาลเพื่อแลกกับอิสรภาพ โดยมีผู้ควบคุมคืออแมนด้า วอลเลอร์ ซึ่งในจักรวาลนี้คอนเซปต์ของหน่วยนี้ก็ยังคงเหมือนเดิม และเหล่าสมาชิกชุดแรกที่ปรากฏตัวในเล่มนี้ก็เป็นตัวละครที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดีเสียส่วนใหญ่

ฮาร์ลี่ย์ ควินน์ ตัวตลกสาวผู้ตกหลุมรักโจ๊กเกอร์ กับเด๊ดช็อท มือสไนเปอร์รับจ้างเป็นวายร้ายอันดับต้น ๆ ของแบทแมนทั้งคู่ ทั้งสองตัวละครเป็นตัวละครกึ่งดีกึ่งร้ายมากกว่า เพราะคนหนึ่งก็อยู่ในหน่วย Gotham City Sirens อีกคนก็อยู่ในทีม Secret Six ซึ่งเป็นทีมอาชญากรปราบอาชญากรทั้งสองทีม

ส่วนเอล เดียโบล หรือ ชาโต้ ซานตาน่านั้น เป็นตัวละครใหม่ในจักรวาลนี้ แต่ในจักรวาลเดิมมีคนใช้ชื่อนี้มาก่อนแล้วเช่นเดียวกัน

สำหรับ คิง ชาร์ค หมอนี่เริ่มต้นด้วยการเป็นศัตรูตัวเล็ก ๆ น่ารัก ๆ ของคอนเนอร์ – ซุปเปอร์บอย แล้วบทบาทก็จืดจางลงเรื่อย ๆ จนกระทั่งได้มารับบทเด่นในซีรี่ย์ของอควอแมนหลัง Infinite Crisis ซึ่งเปิดเผยว่าแท้จริงแก้เป็นบุตรของเทพเจ้าฉลาม – Shark God จากนั้นก็เด่นขึ้นเรื่อย ๆ จนได้เข้าร่วมทีม Secret Six

สำหรับแบล็ค สไปเดอร์นั้นเป็นศัตรูอีกตัวของแบทแมน แต่ผมไม่ค่อยรู้จักจึงรอท่านที่เชี่ยวชาญมาเสริมดีกว่า สำหรับวอลเทคเชื่อว่าเป็นตัวละครใหม่ครับ คงต้องรอดูต่อไป

ตัวละครที่น่าสงสารจริง ๆ คือซาแวนท์ คู่รักของครีโอเต้ในจักรวาลเดิม (ถ้าใครได้ตามสปอยล์ Bird of Prey ของคุณ NetNN คงจำได้ 😀 ) ซึ่งในจักรวาลเดิมทั้งสองคนเป็นผู้ช่วยของออราเคิ่ล แต่ในจักรวาลนี้บาร์บาร่าไม่ได้เป็นออราเคิ่ล บทบาทของซาแวนท์จึงมาอยู่ใน Suicide Squad เล่มนี้ และน่าสงสารจริง ๆ จะอยู่หรือตายยังไม่ทราบชะตากรรมครับ

อีกตัวละครหนึ่งที่โผล่มาหน้าสุดท้ายฉากเดียวแต่ทำให้อึ้งได้ คือเจ้าแม่หน่วยลับอแมนด้า วอลเลอร์นั่นเอง บทบาทของเธอไม่ได้เปลี่ยนไปมาก แต่ที่เปลี่ยนสุดกู่คือ “น้ำหนัก” ครับ เพราะจักรวาลเดิมเธออ้วนเอามาก จักรวาลใหม่กลับผอมเพรียว หุ่นนางแบบ 😀 สุดยอดมากครับ

เล่มนี้เป็นเล่มที่โหดได้ใจจริง ๆ ครับ หลายจุดเลยลองใช้คำหยาบบ้างเผื่อเข้ากับเนื้อเรื่องแต่ถ้าแรงไปบอกได้ครับ จะได้ปรับแก้ ส่วนตัวชอบปมความรักของฮาร์ลี่ย์ ควินน์มาก ๆ (แต่ยังไม่คุ้นกับดีไซน์ใหม่อยู่ดี) และปูเรื่องไปภารกิจแรกได้น่าติดตามดี ต้องรอเดือนหน้าล่ะครับ ดูซิว่าจะสู้ยังไง 1 ต่อ 10,000 แบบนี้

ชอบไม่ชอบอย่างไรติชมได้ครับ

ขอบคุณที่รับชมครับผม 🙂