Red Lantern #01

DC Comic : Red Lantern 01 : เส้นทางแห่งโชคชะตาที่ชุ่มด้วยโลหิต

เรื่อง : Peter Milligan
ภาพ : Ed Benes, Rob Hunter
วางจำหน่าย: 14 กันยายน 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

จากที่เคยวาดลวดลายไว้ในซีรีย์ Green Lantern มาบัดนี้ จากการรีบูธจักรวาล DC ได้มอบโอกาสให้ Atrocitus และเหล่า Red Lantern ของเขาได้มีหัวหนังสือเป็นของตัวเองแล้ว!!


.
.
.
เปิดฉากมาในเขตอวกาศ 666

สลัดอวกาศกลุ่มหนึ่งกำลังทรมาณเชลยที่พวกมันจับมาได้

ขณะที่พวกมันเริ่มรู้สึกเบื่อ พวกมันก็ตรวจพบสิ่งมีชีวิตบางอย่างกำลังมุ่งมาหามัน

มันก็คือ Dex-Starr 1 ในสมาชิกของ Red Lantern Corps

เมื่อพวกสลัดอวกาศเอา Dex-Starr เข้ามาในยาน เจ้าแมวโหดก็เริ่มแผลงฤทธิ์ทันที

แม้จะเล่นงานมันเจ็บไปได้หลายคน แต่สุดท้ายเจ้าแมวก็โดนเล่นงานจนได้

แต่ก่อนที่เจ้าพวกโจรจะได้ทันทำอะไรมากกว่านั้น จู่ๆยานของพวกมันก็ถูกอะไรบางอย่างกระแทกเข้าอย่างแรง!!

ผู้ที่มาก็คือ Atrocitus ผู้นำของ Red Lantern Corps!!!

Atrocitus : พวกแกทำอะไรกับแมวของข้า?

ว่าแล้ว Atrocitus ก็จัดการละเลงเลือดเหล่าโจรจนตายเกลี้ยงไม่เหลือแม้แต่ตัวเดียว

“ข้าชื่ออโตรซิตัส นับตั้งแต่วันที่เผ่าพันธ์ของข้าถูกฆ่าล้างเผ่าพันธ์ด้วยฝีมือของพวกการ์เดี้ยน ข้าก็ถูกครอบงำด้วยความแค้น”

“การที่ความแค้นแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธนั้น มันเป็นวัฐจักรอย่างหนึ่งของชีวิต”

“แต่พักหลังๆมานี่ มันมีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป”

“เปลวไฟแห่งความโกรธมันอ่อนลง ตัวข้านั้น…ไม่เหมือนเดิม”

“มันเหมือนกับว่าข้าแค่ทำไปตามบทบาท”

“เป็นแค่นักแสดงที่แสดงบทพูดที่ไร้ความหมายซ้ำไปซ้ำมา”

“แต่มันเป็นไปได้ยังไง? ทำไมความโกรธของข้าถึงได้ลดน้อยลง?”

“ทั้งที่ยังมีความเจ็บปวดทรมาณอีกมากมายในจักรวาลนี้”

“มีความอยุติธรรมอยู่อีกมากเหลือเกิน”

ในเขตอวกาศ 2814 ดาวเคราะห์โลก

ชายแก่คนหนึ่งถูกโจรทำร้ายอย่างทารุณ

Atrocitus นำ Dex-Starr กลับมารักษาตัวที่ Ysmault ดาวหลักของ Red Lantern Corps

Atrocitus : จงพักผ่อนซะเด็กซ์-สตาร์ แล้วบาดแผลของเจ้าจะได้หาย

แล้วเขาก็หันไปดูลูกน้อง Red Lantern ของเขา และพบว่าพวกมันกำลังต่อสู้กันเองอยู่

และผู้ที่เป็นหัวโจกของเรื่องวุ่นวายนี้ก็คือ Bleez 1 ในคนสนิทของเขาที่เพิ่งกลับมาจากภารกิจในเขตอวกาศลึกลับ Lost Sector

“นี่จิตใจอันคุ้มคลั่งของนางไม่อาจเข้าใจเหตุผลได้แล้วงั้นเรอะ?”

“หรือนี่เป็นการแสดงการแข็งข้อให้ข้าเห็นกันแน่?”

“บางทีบลีซอาจรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวข้า”

“ความหวาดหวั่นถึงจุดอ่อนที่ร้ายแรงที่ข้ารู้สึก”

“บางทีพวกมันทุกคนอาจรู้สึกได้”

“ถ้าหากพวกมันเลิกเกรงกลัวข้า พวกมันจะทำอะไรลงไปได้บ้าง?”

“อะไรบ้างที่พวกมันจะไม่ทำ?

“มีคนมากมายที่รู้ว่าข้าสร้างเหล่าเรดแลนเทิร์นขึ้นมา”

“แต่มีไม่มากที่รู้ว่าก่อนหน้านั้นข้าเคยทำพลาดมาก่อน ซึ่งข้าก็ได้กลบฝังพวกผลงานทดลองที่ผิดพลาดเหล่านั้นไว้ในหุบเขารกร้างของยาซมาลซ์นี้”

“และที่นี่ก็คือที่ๆข้าเก็บซากศพของผู้ที่ข้าเกลียดชัง ร่างของการ์เดี้ยนผู้บ้าคลั่ง”

Atrocitus : โครน่า หากแค่เพียงเจ้ายังมีชีวิตอยู่ เรื่องต่างๆมันคงง่ายกว่านี้มาก เพราะความโกรธของข้ามันคงจะรุนแรงและบริสุทธิ์ยิ่งนัก

Atrocitus : ในหลายๆความหมาย…เรานั้นเหมือนกับคู่รักกัน ข้าผูกพันกับเจ้าผ่านทางความโกรธแค้น โครน่า ผูกพันกันตลอดกาล เพราะเจ้าคือผู้ที่ฆ่าเผ่าพันธ์ของข้า

“โครน่านั้นเป็นนักคิดนอกกรอบ ที่เชื่อว่ากองกำลังที่จะใช้รักษาความสงบสุขควรจะต้องเป็นสิ่งที่มีอารมณ์ความรู้สึก”

“และเพื่อพิสูจน์ความคิดของมัน มันได้ตั้งโปรแกรมของกองทัพแอนดรอยด์แมนฮันเตอร์ของพวกมัน และได้ก่ออาชญากรรมที่ร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ขึ้นมา อาชญากรรมที่สังหารชีวิตไปนับล้านล้าน ซึ่งนำไปสู่การก่อตั้งของกรีนแลนเทิร์นคอร์ป”

“อาชญากรรมที่นำไปสู่ความพินาศของทั้งเขตอวกาศ เขตอวกาศของข้า”

“และข้าก็รู้สึกเจ็บใจเหลือเกิน ทั้งที่เจ้าควรจะเป็นของข้า แต่คนอื่นกลับมาพรากเจ้าไปจากข้า”

“…กรีนแลนเทิร์นที่ชื่อฮาล จอร์แดนได้แย่งเจ้าไปจากข้า!”

“ความแค้นของข้าไม่มีวันได้รับการชำระอีกต่อไป”

“ข้าสามารถใช้เลือดในการทำนายเพื่อทำความเข้าใจว่าทุกอย่างนี้จะจบลงอย่างไรได้”

“แต่ด้วยความรู้สึกลังเลที่ข้ามีอยู่นี้ ทำให้ข้าไม่อยากจะทำมัน”

“ช่างน่าสมเพชเสียจริง ที่ชายผู้ซึ่งมีบาดแผลจากอดีต กลับไม่อาจจะเผชิญหน้ากับอนาคตได้”

ทันใดนั้นรากไม้รอบข้างก็ระเบิดออก และน้ำสีแดงที่มีพิษร้อนแรงก็สาดใส่ Atrocitus

“ต้นน้ำเต้าเพลิงที่อยู่รอบข้างระเบิดใส่ข้า”

“ความเจ็บปวดมันเกินจะทานทนได้”

“มันแผดเผาข้า”

“มันทำให้ข้านึกถึงตอนที่เผ่าพันธ์ของข้าถูกเผาผลาญ กลิ่นเนื้อไหม้โชยไปทั่วทั้งดาวเคราะห์ไรอัท”

“ในตอนนั้นข้ายังชื่อว่า “อาตรอส” ข้าฝึกฝนเรียนรู้เพื่อที่จะเป็นนักจิตเวช ข้าอยากที่จะช่วยเหลือผู้คน”

“ข้าอยากจะเป็นสามีที่ดี และเป็นพ่อที่ดีด้วย”

“แต่ทั้งหมดนั้นมันสูญสิ้นไปแล้ว”

“ชั่วขณะหนึ่งพวกเธอยังมีชีวิตอยู่”

“แล้วอีกเพียงอึดใจต่อมา พวกเธอก็จากไป จากไปตลอดกาล”

“แม้แต่ตุ๊กตาของลูกสาวข้าก็มอดไหม้เป็นเถ้าถ่านในมือของข้า”

“ไม่มีอะไรเหลืออยู่อีก มีเพียงความเจ็บปวดรวดร้าวเท่านั้น…”

“มีเพียงความโกรธแค้นเท่านั้น”

ตัดมาที่ดาวเคราะห์โลก

ชายแก่คนที่โดนโจรทำร้ายได้สิ้นใจไปแล้ว

ซึ่งนั่นทำให้หลานชายของเขา Ray และ John ทั้งโศกเศร้าและโกรธแค้นอย่างมาก

Ray อยากจะไปแก้แค้นให้กับปู่ของเขา แต่ John ไม่เห็นด้วย และนั่นก็ทำให้พวกเขาผิดใจกัน

ตัดกลับมาที่ Ysmalt

“ความทรมาณ”

“ความร้อนที่แผดเผามันผ่านไปแล้ว มันจบไปแล้ว บัดนี้ข้าเหมือนเป็นคนใหม่อีกครั้ง”

Atrocitus : เจ้าเห็นไหมล่ะ เจ้าคนที่น่าชังเอ๋ย?

Atrocitus : เจ้าสนุกกับการได้เห็นความทุกข์ของข้าหรือเปล่า?

Atrocitus เอามือทะลวงเข้าไปในศพของ Krona และเมื่อเขาชักมือออกมา ก็พบว่าเลือดสดๆได้เปื้อนมือของเขาขึ้นมา

“นี่มันคือช่วงเวลาแบบไหนกันแน่”

“ซากศพที่หลั่งเลือดสดๆออกมา กับจักรวาลที่ยอมเปิดเผยความลับของมันออกมา”

“แต่กับเฉพาะกับผู้ที่กล้าพอเท่านั้น”

แล้วเขาก็เริ่มพิธีกรรมเพื่อทำนายโดยใช้เลือดเป็นสื่อ

Atrocitus : ข้าขอสังเวยเลือดอันโสมมของการ์เดี้ยนขบถนี้ให้แก่จักรวาล จงแสดงให้ข้าเห็นสิ่งที่รออยู่เบื้องหน้าของอโตรซิตัสผู้นี้…และของเหล่าเรดแลนเทิร์น

Atrocitus : จงบอกสิ่งที่ข้าต้องทำออกมา

“ข้าได้รับอนุญาตให้มองลึกเข้าไปในกาลเวลา และข้าก็ได้เห็น…”

“ข้าได้เห็นความเจ็บปวด ทั้งที่กำลังเกิดขึ้น และที่จะเกิดขึ้นในอนาคต…”

“ความทุกข์ทรมาณ และความโหดร้ายมันช่างมากมายเหลือเกิน”

“ผู้คนล้มตาย ราวกับตุ๊กตาที่ไหม้ไฟ…”

“มีผู้ที่สมควรต้องชดใช้ความผิดให้กับการกระทำของพวกมันมากมายเหลือเกิน”

“จากเทือกเขาอันห่างไกลของดินแดนอาฟกันของดาวเคราะห์โลก จนถึงจุดซ่อนเร้นภายในดาวเคราะห์โออาร์ของพวกกรีนแลนเทิร์น”

“จักรวาลนี้กำลังเรียกร้องหาการชำระแค้น”

“จักรวาลนี้…กำลังเรียกร้องหาข้า”

“ใช่ ตอนนี้ข้าเข้าใจแล้ว”

“ความโกรธของข้าลุกโชนขึ้นอีกครั้ง ข้ามองเห็นเส้นทางที่ข้าควรก้าวเดินไป”

“ความโกรธของจักรวาล…ก็คือความโกรธของข้า”

“ข้าจะลงโทษเหล่าผู้ที่สมควรโดนลงทัณฑ์ ข้าจะเป็นผู้ทำการชำระความแค้นให้เหล่าผู้ที่โกรธแค้น”

“สิ่งนี้ได้มอบความหมายให้แก่ชีวิตข้าอีกครั้ง หลังจากที่โครน่าได้ถูกแย่งไปจากข้า”

“และเพื่อภารกิจอันยิ่งใหญ่นี้ ข้าต้องการคนช่วย”

“ข้าจะต้องการผู้ติดตาม ผู้ซึ่งเตรียมพร้อมที่จะตามข้าไปสู่ปากทางสู่ความตาย รวมถึงที่ๆเลวร้ายยิ่งกว่านั้น…”

“นั่นหมายถึงว่า ข้าต้องการเหล่าเรดแลนเทิร์นของข้า”

“แต่ข้ายังสงสัยอยู่”

“ว่าเหล่าเรดแลนเทิร์นจะยังต้องการข้าอยู่หรือไม่?”

ที่ภายนอกหุบเขา Bleez กำลังยั่วยุเหล่า Red Lantern อยู่

Bleez : อโตร…ซิตัส…ไร้ค่า…ความโกรธ…สู่…ยาซมาลต์…

Bleez : ความโกรธ…สู่…อโตรซิ…ตัส!!!

ในขณะที่ Atrocitus ได้รับรู้ถึงภารกิจที่ตนจะต้องทำ แต่ตอนนี้เหล่า Red Lantern ของเขากำลังจะถูกยั่วยุให้หันมาเป็นปฏิปักษ์ต่อเขาเองแล้ว! นี่มันจะเป็นแผนการร้ายที่มีใครบางคนอยู่เบื้องหลังหรือไม่?!

โปรดติดตามตอนต่อไป!!

สำหรับผู้ที่สนใจจะทราบภารกิจในเขตอวกาศลึกลับของ Bleez
http://www.comics66.com/?s=emerald+warriors&search=Search

ซึ่งจะต่อเนื่องมาที่ War of The Green Lanterns
http://www.comics66.com/?tag=war-of-green-lantern

15 thoughts on “Red Lantern #01

  1. oatslomo

    รู้สึกว่าสนุกกว่า GL อีกแหะ เล่มนี้

    Sinestroก็ไปอยู่สีเขียว Jordanไม่มีแหวน Atrocitus จะโดนหักหลัง

    สนุกละทีนี่

  2. sslyby

    Dex-Starr น่ารัก

    ขอบคุณมากๆครับ อยากอ่านเล่มนี้ที่สุดเลย

  3. Nizi_X

    Bleez รอดตอนไหนเนี่ย จำได้ว่าครั้งสุดท้ายโดนอุ้มไปใน Green Lantern Emerald Warriors เล่ม 7 นิ

  4. Bernkastel

    หลานที่ชายแก่ที่โดนฆ่า คาดว่าต้องได้เป็นเรดแลนเทินแน่ๆ

  5. BaaMzS

    พึ่งสังเกต พวกนี้ไม่ใส่แหวนนิครับ ถ้าใส่คงใช้ปล่อยพลังแล้ว ตอนนี้ได้แต่กัดกับข่วน แต่สะใจมาก!

  6. Orion

    สาวผ้าคลุม ใน หน้าที่ Ray ต่อย John ใช่ไหมครับ
    สีแดงๆม่วงๆ ตรงซอกตึก

  7. aonrockshit

    RL สนุกมากเลยเเฮะ ตอนนี้เรื่องตระกูลเเลนเทิร์นสนุกได้ที่เลย

  8. DOL

    Dex-Starr น่ารักน่ากอดมากกก แอร๊ยยยยย

    ช่วงนี้ผู้นำของสีทั้งสีแดงกับสีเหลืองเหมือนจะงานเข้าทั้งคู่นะ

    Sinestro ก็ดันเด้งไปอยุ่สีเขียว ส่วน Atrocitus กำลังจะโดน Bleez สาวหุ่นสะบึ้มมีปีกพ่นเลือด ยึดเก้าอี้อีก!!

  9. pete_amuro

    @Orion
    ตาดีจริงๆ ครับ ^^

    รอเ่ล่มหน้าคงเฉลยว่า บลีซ ทำไปเพื่ออะไร

  10. BoatmasterZZZ

    อะโตรซิตัส หรือว่านายจะกลายมาเป็นฮีโร่คนใหม่ของจักรวาล

    ซิเนสโตรก็กลับมาแหวนเขียวแล้ว ฮาลก็ตกกระป๋อง

    นี่มันชื่อศึกสงครามภายในชัดๆ

  11. seventoon

    แมวเก่ง พอสมควร น่ารักโฮก สีนี้มีคนชอบบาน เพราะในเจแปน เป็นสีพระเอก เอิ๊ก เอิ๊ก 55+

    ผมก็ชอบ

    ชอบแมว >_<

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *