DC Comic : FLASHPOINT : Booster Gold Vol.45 : ปะทะ Doomsday อีกครั้ง!

เรื่อง : Dan Jurgens
ภาพ : Dan Jurgens, Norm Rapmund
วางจำหน่าย: 8 มิถุนายน 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

Booster Gold ต้องเจอกับศตรูเก่าที่เค้าไม่เคยชนะอีกครั้ง เค้าจะทำอย่างไร

ณ ศูนย์บัญชาการที่เดิม

ทหาร: ปฏิบัติการของเราไปถึงที่หมายแล้วครับ ผู้พัน Conner เค้าอยู่ห่าง Atlantean นั่นไม่กี่ฟุตเอง

Conner: ถึงเวลาซะทีที่เจ้าสัตว์นั่นจะถูกปลดปล่อย

ทหาร: ท่านหมายความว่าปฏิบัติการนี้ไม่เคยผ่านการทดลองมาก่อนเหรอครับ?

Conner: ไม่เคยในสนมจริง สมิตตี้ พวก Project Six ลองใช้งานเค้าโจมตีของทั่วไป ทำลายหิน, งอโลหะ, ฆ่าแรด

Conner: แต่สำหรับศตรูที่สู้กลับได้นะเหรอ? ข้ามขั้นตอนสุดๆเลยละ

ทหาร: เดี๋ยวก่อนครับ ผมพยายามจะเอาภาพจากกล้องของสัตว์นั่นขึ้นจออยู่

“ถ้าเล่นเกม(อเมริกันฟุตบอล)มานานพอ มันจะมีช่วงที่ยากลำบากอยู่นิดหน่อย”

“ไม่กี่ปีที่ผ่านมา สัตว์ประลาดนี่เกือบฆ่าชั้นตาย”

ทหาร: ไอเวรนั่นแหละที่ต้องการจะทำลาย Coast City

“นั่นคือทำไมชั้นถึงตั้งชื่อมันว่า–”

“–Doomsday!”

“เวลาเปลี่ยนไปแล้ว”

“ทุกๆอย่าง– ทุกๆคน– ที่ชั้นรู้จักหายไปหมดแล้ว”

“ไม่มีบันทึกเรื่องราวของ Rip Hunter ที่ไหนเลย เค้าไม่เคยมีตัวตน”

“Skeets ก็พังไปแล้ว”

“ตอนนี้ชั้นตัวคนเดียว”

* ในเหตุการณ์ Death of Superman คนที่ตั้งชื่อ Doomsday คือ Booster นี่แหละครับ

“นี่มันแย่แน่ๆ”

“คงต้องเร่งพลัง Force Field ของชั้นให้เต็มซะแล้ว”

ด้วยพลังของ Force Field ทำให้ Booster ไม่เป็นอะไรมาก เหมือนแค่โดนต่อยธรรมดาเท่านั้น

Doomsday: ด้วยคำสั่งจากเจ้าพนักงานในการปกป้องอนาเขตแห่งนี้ ขอสั่งให้เจ้าจงยอมแพ้ซะ Atlantean

Booster: นาย…

Booster: …นายพูดได้เรอะ?

Booster: นี่มันเพี้ยนแล้ว! ได้ไง–?

Doomsday: ชื่อของชั้นคือ นายพล Nathaniel Adam

Doomsday: ชั้นได้รับคำสั่งให้มาจัดการนายถ้ามันจำเป็น

Booster: Nate–?!

Booster โดนจับเหวี่ยงมาที่บ้านพักของสาวคนนึง

Booster: ระวัง!

สาว: หืมม? อะไร–?

สาว: นี่คุณมาทำอะไรที่นี่เนี่ย?

Booster: อ่า.. โทษทีนะ

Booster: เอาละ– รีบหนีซะตอนที่ยังทำได้ โอเค๊?

Doomsday: ร่วงไปซะ Atlantean

สาว: โอ้วพระเจ้าโอ้วพระเจ้าโอ้วพระเจ้า!

Booster: ไม่ได้ยินชั้นรึไง หนีไปสิ!

“ไม่มีทางที่ชั้นจะล้ม Doomsday ลงได้เลย– แม่จะมีมนุษย์ควบคุมมันอยู่ก็เถอะ”

“ที่ชั้นทำได้คงแค่ถ่วงเวลาแล้วปกป้องสาวคนนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้”

“เธอกำลังซวยสุดๆ เธอคงไม่ชอบสิ่งที่ชั้นจะทำ แต่มันมีทางเดียว”

สาว: ออกไปนะ ออกไป ออกไปปป!

Booster: จับแน่นๆนะ!

สาว: ม่ายย!

Doomsday: แกตายแน่

สาว: ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ ไม่!

Booster: Nate Adam– คนที่ชั้นรู้จักในนาม Captian Atom– กำลังควบคุม Doomsday?

Booster: ไอพวกงั่งนั่นคิดว่าจะสามารถควบคุมเครื่องจักรสังหารได้เหรอ มันบ้าชัดๆ!

Conner: มันหนีไปแล้ว! ตามไป!

ทหาร: ผมพยายามอยู่ แต่–! ขอโทษครับผู้พัน Conner มันหายไปแล้ว!

“พวกนั้นตามล่าชั้นตั้งแต่ชั้นมาที่นี่”

“จนกว่าชั้นจะรู้ว่าควรทำอะไรต่อ ซ่อนตัวคงเป็นทางรอดที่ดีที่สุดในตอนนี้”

“รอดด้วยยานบอลลูน”

“คิดเอาละกัน”

ทหาร: เราควรจะแจ้งทำเนียบขาวมั้ยครับผู้พัน

Conner: เพื่อบอกว่า Project Six ที่เป็นอาวุธพัฒนาที่ดีที่สุดไม่สามารถจัดการ Atlantean ตัวเดียวได้นะเหรอ?

Conner: พวกนั้นควรจะทดลอง Six มากกว่านี้ก่อนที่จะส่งลงสนาม กล้ามมันใหญ่ขนาดจับผู้บุกรุกมาถูพื้นได้สบายเลยนะ

Conner: ไอบ้า Adam! แกปล่อยมันหนีไปได้ไง?

Adam: ใจเย็นผู้พัน ชั้นยังยศสูงกว่านายอยู่นะ เข้าใจ?

Adam: และนายรู้มั้ย ว่าชั้นห้ามพบการรับกวนระหว่างที่ควบคุมสัตว์นั่น โชคดีนะที่ชั้นเพิ่งนำมันกลับมา

Conner: ไม่ต้องมาอธิบายเลย นายปล่อยหมอนั่นหนีไปได้ไง!

Adam: ชั้นจะไล่ล่ามันแน่ ถ้าพวกนายไม่ทำสัญญาหาย Conner!

Adam: การเชื่อมต่อทางจิตมันสมบรูณ์แบบเลย Doctor เจ้า Project Six มันเคลื่อนไหวตามความคิดของผมแทบจะทันทีเลย

Doctor: เค้าแข็งแกร่งสุดยอดเลย อย่างที่คิดเลยว่าความซับซ้อนทำให้เค้าแกร่งขึ้น

Doctor: ไม่ว่าอะไรก็ตามที่สร้างสิ่งนี้ขึ้นมา มันเป็นอะไรที่เฉพาะตัวมาก ผมหวังว่าเราจะเข้าใจว่าเค้าคืออะไรจริงๆ

Adam: ใครก็ตามที่ฝังเค้าไว้ใต้ดินคงคิดว่าพวกเค้าฝังศพธรรมดาไว้

Doctor: ดีนะที่พวกเราพบเค้าก่อนพวก Atlantean มันเหมือนกับว่าอดินารีนของเค้าเพิ่มขึ้นจากการต่อสู้ อะไรที่จะปลุกเค้าขึ้นมา

Adam: เค้าไม่ขัดขืนต่อสติของผมนะ Doctor

Doctor: มันยังเร็วไปที่จะสรุป เพราะเราไม่รู้ว่าเค้ามาจากไหน เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดอะไร ทั้งหมดที่รู้ มันมีความเสี่ยงในการใช้ Project Six นะ

Adam: ไอ้นี่มันโง่เหมือนรั้วไม้นั่นแหละ ชั้นควบคุมเจ้านี่ได้ดีพอๆกับเหวี่ยงขวานเลยละ

ณ. บ้านพักตากอากาศที่นึง

Booster: ขอโทษนี้คุณผู้หญิง ขอโทษจริงๆ ถ้าผมไม่ได้พาคุณออกไปจากที่นั่น คุณคงถูกฆ่าไปแล้ว!

สาว: แน่สิ คุณกับเจ้าสัตว์ประลาดนั่นสู้กันในห้องนอนชั้นนิ ถ้าคุณเป็นพวกโรคจิตแอบตามอย่าคิดว่าจะทำไรได้นะ คุณไม่รู้หรอกว่าชั้นทำอะไรได้บ้าง

Booster: ใจเย็นหน่อยได้มั้ย? ผมช่วยชีวิตคุณไว้นะเนี่ย!

สาว: บางทีคุณอาจจะเป็นไอโรคจิตที่ต้องการโจมตีผู้รับมรดกก็ได้นิ

Booster: ผู้รับมรดกเหรอ?

Booster: นั่นอธิบายได้ดีเลยนะว่าทำไมคุณถึงมีบ้านพักที่นี่ ผมไม่ต้องการทำร้ายคุณ เชื่อผมเถอะ

สาว: ชั้นเคยได้ยินคำพูดแบบนั้นมาก่อนแล้ว เดินมาอีกเก้านึงชั้นจะฝังมีดนี่เข้าไปตรงกลางดาวนั่นแน่

สาว: ตอนนี้ให้ชั้นโทรหาตำรวจซะ!

Booster: ผมช่วยคุณนะ ผมเนี่ยแหละตำรวจ อะไรไกล้ๆนั้นอะนะ

สาว: ตำรวจที่ไหนเค้ากระโจนเข้ามาซ่อนในบ้านคนอื่นกัน

Booster: อื่ม…ก็จริงนะ แต่ผมไม่มีที่อื่นจะไปนิ

Booster: อย่างที่ผมพูด–เชื่อใจผมเถอะ

Booster: นี่มันวุ่นวายสุดๆ ผมขอโทษจริงๆที่ต้องให้คุณมายุ่งเกี่ยว

สาว: คุณยิงลำแสงมรณะออกจากมือได้ คุณเป็นใคร ไม่สิเป็นอะไร?

Booster: ชุดของผมสร้างพลังพวกนี้ขึ้นมา ไม่ใช่ลำแสงมรณะหรอกน่า ผมคนธรรมดานะ เป็นชาวอเมริกันเหมือนคุณนะแหละ

สาว: ชั้นเป็นกรีกยะ

Booster: คอมพิวเตอร์นั่น ขอผมใช้หน่อยได้มั้ย ผมจะพาคุณกลับบ้านแน่นอน

สาว: คุณยังไม่ตอบคำถามชั้นเลยนะ

Booster: เพื่อนๆเรียกผมว่า Booster

สาว: พวกเค้าบินได้ด้วยมั้ย?

Booster: จากที่ๆผมมาอะนะ ซึ่งมาห่างไกลจากนี่มากๆ แปลกใช่มั้ยละ เราเป็นเพื่อนกันได้มั้ย?

หญิงสาวคิดอยู่ช่องนึงก่อนจะแนะนำตัว

สาว: ชั้น Alexandra Gianopoulos คุณสัญญานะว่าจะไม่ทำร้ายชั้น?

Booster: ด้วยเกียรติของลูกผู้ชายและทุนการศึกษาที่ได้มาเลยครับ*

Alexandra: อย่าโจมตี (Strike) ชั้นละพ่อเด็กทุน

Booster: ผมตี (เบสบอล) ได้เร็วประมาณ .500 เลยนะ ไม่เลวเลยใช่มั้ย

Booster: ขอบคุณนะที่เชื่อใจผม

*ในอนาคต Booster เป็นเด็กนักเรียนทุนของมหาวิทยาลัย Gotham ครับ

Alexandra: แล้วไงต่อะ?

Booster: ค้นคว้า ผมต้องทำความเข้าใจโลกนี้ก่อน… ต้องรู้ว่าที่นี่ผมกำลังเจอกับอะไรอยู่

Alexandra: การแต่งตัวคุณนี่… คุณเป็นพวกศาลเตี้ยแบบชายที่ชื่อ Batman ใน Gotham City รึเปล่า?

Booster: Batman? คุณรู้จัก Batman ด้วยเหรอ?

Alexandra: ไม่มีใครรู้จัก Batman หรอก ยกเว้นพวกที่เข้าโรงบาลเพราะเค้าอะนะ

Booster: อืม… ฟังดูเถื่อนกว่า Batman ที่ผมรู้จักแฮะ

Alexandra: คุณรู้จัก Batman คนอื่นด้วยเหรอ? เค้ามีสองคนรึไง?

Booster: ประมาณนั้นแหละ

“ผมนึกไปเองว่าโลกนี้คงไม่มีฮีโร่อยู่เลย”

“ไม่มีพวกเหนือมนุษย์เลย”

“ผมคงผิดไปกว่านี้ไม่ได้แล้วละ”

“เข้าใจแล้วว่าทำไม Coast City ถึงกลัวการโจมตีมากๆ”

“สงครามระหว่างพวก Amazon และ Atlantean กลืนฝั่งยุโรปไปเกือบหมด”

“กว่าความขัดแย้งนี่จะลงตัว พื้นดินโลกคงเสี่ยงสุดๆ”

“ไม่มี Captian Marvel เหรอ? ไม่ใช่ปัญหา”

“โลกนี้มี Captian Thunder ดูแลแทน”

“และ Gotham City ที่มืดมนและเศร้าโศกกว่า Gotham ที่ผมรู้จัก–”

“– มีอัศวินรัตติกาลที่โหดเหี้ยมกว่าโลกของผมเยอะ”

“พวกเค้าอาจไม่มี Superman แต่ Vic Stone ยังคงเป็น Cyborg– ที่ตอนนี้เป็นฮีโร่อันดับ 1 ของอเมริกัน”

“ไม่แปลกใจเลยที่โลกต้องการ Doomster เป็นผู้ปกป้อง”

“ภัยอันตรายของที่นี่มันร้ายแรงกว่าทุกอย่างที่ผมเคยเห้นมาในเวลาของผมเอง”

“มันเกิดอะไรขึ้นที่ทำให้เป็นแบบนี้”

“ความผิดพลาดของช่วงเวลาเหรอ?”

“หรือ… มันถูกออกแบบ”

“โดยใครบางคน”

Booster: Zoom

Alexandra: อะไรนะ

Booster: Professor Zoom อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้ ทุกอย่างที่ผิดพลาด– เป็นสิ่งที่เค้าทำ

Alexandra: อาจารย์เหรอ? คุณพูดถึงอะไรเนี่ย?

Booster: เค้าเป็นนักท่องเวลา ผมเจอกับเค้าตอนที่ผมย้อนอดีตไปตามหา Batman*
ตอนที่ผมกลับมา ผมพบกับข้อความแปลกๆ แล้วเจอแสงแปลกๆด้วย–

Booster: มันลงตัวเลย Professor Zoom เปลี่ยนเวลาแล้ว

Alexandra: คุณอำชั้นอยู่ ใช่มั้ย?

Booster: ถ้า Skeets ยังทำงานอยู่ เค้าคงคิดออกนานแล้ว
โชคดีที่ทักษะคอมพิวเตอร์จากศตวรรษที่ 25 ของผม ช่วยให้เข้าใจระบบทำงานทุกอย่าง

Alexandra: อะไร 25 นะ?

Booster: Bingo

* Booster ย้อนไปตามหา Batman ตอนที่ Bruce “ตาย” ในเหตุการณ์ Final Crisis ครับ
แต่ดันไปจะเอ๊กับ Zoom แทน เหตุการณ์เต็มๆอยู่ใน Time Masters เล่มสุดท้าย

Booster: เข้ามาได้แล้ว สวัสดีฝ่ายระบบป้องกันอเมริกาเอ๋ย

Alexandra: นี่มันความลับสุดยอดเลยนิ! นี่คุณ–?

Booster: เจาะระบบ? แน่นอนแม่ยาหยี จากระบบทั่วโลก พวกเค้ามีข้อมูลตัวเลขติดตามจากดาวเทียมจากทุกประเทศแน่นอน

Booster: ผมเข้ามาในข้อมูลที่พวกเค้าคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามี ร่องรอยสถานที่ความผิดปกติของเวลาไง

Booster: สำหรับพวกนั้นนี่คงเป็นเลขชุดธรรมดา ข้อมูลที่คำนวนไม่ได้
Rip เคยโชว์ให้ผมนานมาแล้ววิธีที่– เดี๋ยวก่อน เข้าใจแล้วสินะ สัญญาความขัดข้องของเวลามันมีน้อยที่สุดๆเลย

Booster: ก่อนอื่นก็ Central City หลังจากนั้น…

Booster: สถานที่นอก Gotham หน่อยๆ ถ้าผมอยากกลับบ้านอะนะ– คงต้องเริ่มจากตรงนั้นแหละ

Alexandra: “บ้าน” ที่คุณหมายถึงคือการเดินทางข้ามเวลาใช่มั้ย?

Booster: นั่นไม่ฟังดูบ้าสุดๆสำหรับคุณเหรอ?

Alexandra: มันควรจะงั้นแหละ แต่คุณดูจริงจังมากจนมันดูเหมือนจะเป็น…เรื่องจริง

Booster: ผมจะบินไปส่งคุณที่ Coast City ก่อน

Alexandra: คุณไม่ต้องทำงั้นหรอก Booster ดูแลตัวเองเถอะ ชั้นจะเรียกคนขับรถมารับพร้อมเงินสำหรับชุดนี้ที่ชั้นยืมมา

Booster: ถ้าคุณมั่นใจ งั้นคงไม่เป็นไร

Alexandra: คำถามนึง สถานที่ที่คุณมา… อีกเวลามันดีกว่านี้เหรอ?

Booster: มันไม่สมบรูณหรอก แต่ยุโรปยังอยู่ดี แล้วเราก็ไม่มีสงครามบ้าๆแบบที่นี่ด้วย

Alexandra: ชั้นเสียหลายหลายในยุโรป

Booster: เสียใจที่ได้ยินแบบนั้น

Booster: ผมขอโทษที่พาคุณมาวุ่นกับเรื่องนี้ ดูแลตัวเองด้วย Alexandra

Alexandra: คุณด้วย Booster

หลังจาก Booster จากไป

Alexandra: อีกเวลาเหรอ? สงบกว่าที่นี่? ที่ไหนกันนะนึกภาพไม่ออกเลย–

Alexandra: — ที่โลกจะได้เห็นว่าผู้หญิงทำอะไรได้บ้าง

Alexandra: ที่ๆพ่อชั้นไม่ได้ตายจากการสู้กับราชา Aquaman…

ณ ศูนย์บัญชาการที่เดิม

ทหาร: ผู้พัน Conner ครับ? ผมมีบางอย่างให้คุณดู

Conner: ดีๆหน่อยละ Smitty

ทหาร: ผมคิดเกี่ยวกับ Atlantean คนนั้น– ว่าเค้าหนีออกไปจาก Coast City ได้ไง
บางทีอาจจะทางยานบินหรือเครื่องบิน

Conner: แล้ว

ทหาร: ผมเริ่มจับตาดูยานทุกลำที่บินอยู่รอบๆ Coast City ช่วงที่เค้าหายไป
ตอนแรกไม่เจออะไร แต่ไม่กี่วินาทีที่แล้ว ผมพบสิ่งนี้

Conner: เจ้า Atlantean! ก่อนหน้านี้มันซ่อนตัวแน่ๆ!

Conner: ดูเหมือนมันจะไปรับพวกมาเพิ่มด้วยนะ เยี่ยมมาก Smitty
โทรหารนายพล Adam ซะ ให้เค้าเคลื่อนไหวได้เลย เราจะได้ล่าพวกมันกัน

ทหาร: เค้าอยู่ในยานบินเรียบร้อยแล้วครับ กำลังไปทางตะวันออก

Conner: เยี่ยม คราวนี้แหละ

“– เค้าจะปล่อย Project Six แล้วจัดการพวกมันก่อนที่จะรุ้ว่าโดนอะไรอีก”

Adam: เยี่ยมมากพวกนาย

Adam: ล็อกเป้าลูกน้องคนสนิดของ Aquaman ได้แล้ว

Doctor: เราเห็นเค้าในระบบแล้วครับท่าน ดูเหมือนเค้ากำลังตรงไป Gotham City

Adam: ไม่ต้องเดาเลยว่ากำลังจะโจมตีจากออกและตก

Adam: เจ้าสัตว์ร้ายพร้อมปล่อยตัวแล้ว ทันทีที่เป้าหมายเราลงพื้นที่– มันเส็จชั้นแน่

“มีเวลาพอที่จะให้ชั้นได้คิดเมื่อบินผ่านประเทศ”

“เหมือนเมื่อวานเองที่เราเพิ่งเจอกับ Professor Zoom– หรือ Reverse Flash ในห้วงเวลา”

“มันอาจจะเริ่มทำตั้งแต่ตอนนั้นแล้วก็ได้”

Zoom: ชั้นมีงานต้องทำ ซึ่งไม่เกี่ยวกับต้องมาเล่นเกมกับนาย

“คฤหาสน์ตระกูล Wayne”

“ดูหลอนกว่าเดิมอีก–”

“ให้ความรู้สึกลางไม่ดีมากกว่าโลกของชั้น”

“ถ้าชั้นถูกจุดบกพร่องน่าจะผ่านตรงนี้”

“ตอนนี้ไม่มีเรื่องเดือนร้อนแล้ว ชั้นจะได้มีสมาธิซ่อมแซมเรื่องบ้านี่ซะที”

Doomsday: นายหนีพวกเราไม่พ้นหรอก Atlantean America ไม่มีทางแพ้คนแบบนาย!

Booster: Doomsday?! อั้กก!

Doomsday: นายคิดว่าจะหนีเราพ้นเหรอ?

Adam: นายคิดว่าเราจะปล่อยให้นายโจมตีได้เหรอ?

Doomsday: ไม่มีทางซะละ

Doomsday: นายต้องมากับชั้น Atlantean

Doomsday: หลังจากนี้นายจะขอร้องให้ได้พูดแน่นอน

Alexandra: เครื่องบินนั่น… มันส่งสัตว์ประลาดมาอัด Booster! พวกนั้นอาจจะมีอีกในยาน

Docter: โอ้ว! พวกเราโดนยิง!

Alexandra: ชั้นไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นหรอก!

Docter: นายพล Adam! ลำแสงนั่นตัดการสื่อสารไปแล้วครับ!

Adam: บ้าเอ้ย กู้คืนด่วนเลย!

Adam: ชั้นควบคุมเจ้าสัตว์นั่นไม่ได้แล้ว

Doomsday มีอาการแปลกไป

Booster: …หรือว่าพวกเค้าจะเสียการควบคุมไปแล้ว!

Doomsday: กรรรรรรรรรรรร

ติดตามชมตอนต่อไป