Brightest Day : Green Lantern : Emerald Warriors 6 : บุกรังอสรพิษ!

เรื่อง : Peter J. Tomasi
ภาพ : Fernando Parasin, Cam Smith
วางจำหน่าย: 12 มกราคม 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ภารกิจของ Guy Gardner ยิ่งเพิ่มความลำบากขึ้นไปอีกหลายเท่า เมื่อเหล่าเพื่อนร่วมงานของเขาไม่ต้องการจะร่วมงานกับเขาอีกแล้ว

เปิดตอนมาด้วยใบหน้าโกรธจัดของ Kilowog

Kilowog : ทำไมข่าวสารที่นายอ้วกออกมาเป็นรูปอโตรซิตัสถึงได้เอ่ยชื่อกานเธท!?!? เขามาเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ยังไง?!?

Arisia : เรารอให้นายพูดอยู่นะ

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่นเหลืออีก Guy ก็ได้แต่สารภาพออกมาอย่างหมดเปลือก

Guy : ภาพนิมิตรที่ฉันเห็นมันดูจะเป็นเรื่องใหญ่มาก ฉันเลยไปหากานเธท…

Guy : …เพราะเขาคือการ์เดี้ยนคนเดียวที่ฉันเชื่อใจ

Guy : กานเธทเสนอให้เราไปเจรจาสงบศึกชั่วคราวกับอโตรซิตัสที่ยาซมาลต์ เพราะการเห็นภาพนิมิตรของฉันมันมาจากการที่ฉันเคยสวมแหวนพลังสีแดงมาก่อน

Guy : และเราก็พบว่าอโตรซิตัสก็เห็นภาพนิมิตรเช่นเดียวกัน และมันก็ดูเหมือนว่ามันไม่สวยนักสำหรับทั้งกรีนแลนเทิร์นและเรดแลนเทิร์น

Guy : ดังนั้นกานเธทกับฉันเลยยอมตกลงเป็นพันธมิตรกับเจ้าหน้าแดงนั่นอย่างไม่ค่อย เต็มใจนัก เพื่อตามหาตัวเจ้าคนลึกลับนั่นและเล่นงานมันในจุดที่สำคัญ….

Guy : …ที่เราจะสามารถก่อกวนแผนของมัน…ทำให้มันไม่สามารถดำเนินแผนของมันได้จนกว่าเราจะรู้แน่ชัดกว่านี้ถึงแผนการของมัน

Guy : โดยกานเธทจะค้นหาในส่วนศูนย์กลางของจักรวาล ส่วนฉันก็ค้นหาในเขตอวกาศลึกลับนี่

Kilowog : นี่แสดงว่าที่นายหลอกลวงและปิดบังพวกเรามาตลอดนี่ก็เพราะภาพนิมิตรพวกนั้นงั้นรึ?!?

Guy : ใช่

Arisia : แล้วไอ้เรื่องที่มีใครดูดพลังงานจากแหวนพลังขององค์กรเราอยู่ในเขตอวกาศลึก ลับนี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของ “แผนการทำลายล้างจักรวาล” นั่นด้วยงั้นหรือ?

Guy : ใช่

Kilowog : แล้วไอ้เรื่องที่มีคนมาควบคุมจิตใจของแลนเทิร์นพวกนั้นล่ะ?!

Guy : อย่าบ้าน่า…ฉันไม่ได้เห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าไปหมดทุกเรื่องหรอก แล้วพวกนายคิดว่าฉันจะทนอยู่เฉยๆรอให้เรื่องมันเกิดได้หรือ…

Arisia : พวกเราไม่รู้จะคิดยังไงดีแล้วกาย! และจนกว่านายจะบอกเรามาตรงๆว่านายเห็นอะไรบ้างก็อย่าหวังว่าเราจะไปไหนต่อกับนายเลย!

เมื่อโดนพูดแบบนี้ Guy ก็ใช้พลังของแหวนสร้างภาพที่เขาเห็นในภาพนิมิตรขึ้นมา

Guy : ฉันเห็นตัวฉันกับจอร์แดนสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย…

Guy : ฉันเห็นแลนเทิร์นสู้กันเอง…

Guy : ฉันเห็นโซดัมกับคนกลุ่มหนึ่งที่สวมใส่สัญลักษณ์แบบที่เราเห็นที่ดาแซม..

Guy : ฉันเห็นเจ้าบึ้กที่มีสามตาถือดาบที่ลุกเป็นไฟ…

Guy : และที่แย่ที่สุดก็คือ…

Guy : ฉันเห็นคนสวมผ้าคลุมรวมรวมพวกร่างอวตารแห่งแสงอะไรนี่

Arisia : เจ้าคนสวมผ้าคลุมนั่นเป็นใครกัน?

Guy : มันเคยเป็นนักวิทยาศาสตร์ชาวโออาร์ที่ไปมองหาปัญหาในที่ไม่ควรไป

Kilowog : ที่ไหนกันล่ะ?

Guy : ขณะจักรวาลก่อกำเนิดไง

Arisia : ไม่ มันไม่น่าเป็นไปได้…นี่นายบอกว่าเรากำลังเจอกับ…

Guy : ใช่แล้ว การ์เดี้ยนขบถ…โครน่า

Kilowog : ให้ตายสิกาย…

Kilowog : …ทำไมนายต้องปิดบังเรื่องใหญ่ขนาดนี้จากพวกเรา…

Guy : อุ๊บ!

Kilowog : จากฉัน!

Guy : จากที่ฉันปิดบังนายไว้มากมายขนาดนี้ นายมีสิทธิ์จะซัดฉันให้หนำใจได้เลยนะคิโลวอค

Kilowog : ฉันไม่ซัดนายหรอก…ฉันไม่อยากแม้แต่จะมองหน้านายด้วยซ้ำ

Arisia : ทั้งที่พวกเราผ่านอันตรายร่วมกันมานับครั้งไม่ถ้วน นายก็ยังไม่เชื่อใจพวกเรา นายควรจะอายซะบ้างนะกาย

Guy : นี่คิโลวอค อารีเซีย ฉันรู้ตัวแล้วว่าฉันคิดผิดไป…ฉันทำเรื่องใหญ่เกินตัว…และฉันก็ไม่ควรที่ จะปิดบังพวกนายมาตั้งแต่ต้น…ตอนนี้แทนที่ฉันจะนำหน้าศัตรูไปสองก้าวกลับ กลายเป็นว่าฉันถอยหลังไปสามก้าว ตอนนี้ฉันต้องการความช่วยเหลือทุกอย่างที่จะมีได้นะ

Guy : เราต้องทำสิ่งที่เราต้องทำต่อไป…เพื่อองค์กรของเรา…เพื่อพวกรุคกี้ที่ โดนฆ่าไปต่อหน้าต่อตาพวกเรา…เราต้องล้างแค้นให้พวกเขาและให้แน่ใจว่ามันจะ ไม่เกิดขึ้นอีก ให้ฉันโอกาสฉันแก้ตัวเพื่อให้พวกนายเชื่อใจฉันได้อีกครั้งเถอะ ได้โปรดเถอะ

Kilowog : ไม่ มันสายเกินไปแล้วล่ะ

Guy : บ้าเอ๊ย…ท่าทางพวกนั้นจะไปจริงๆแล้ว…ทีนี้ฉันก็ต้องฉายเดี่ยวแล้วสินะ

แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่ไป…

Bleez : ข้าคงคิดถึงความโกรธที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆของพวกนั้นพอดู…มันรสชาติดีทีเดียวนะ…

Guy : ให้ตายสิ นี่เธอยังอยู่อีกรึ?

Guy : เอาปีกกระดูกของเธอออกไปให้พ้นได้แล้ว เราต้องไปดาวเคราะห์คราล็อคกัน

Guy : เอ้อ จริงสินะ บลีซ ลืมบอกไปเลย…ในภาพนิมิตรฉันเห็นภาพงูกำลังพยายามจะกินลูกตาเธอด้วยนะ

ตัดมาที่ดาวเคราะห์ใหม่ที่ Sodam Yat นำพวกสาวกของเขามาตั้งถิ่นฐาน

เด็กสองคนตื่นมากลางดึกและเห็น Sodam กำลังตกอยู่ในห้วงภวังค์บางอย่าง และแหวนของเขากำลังแจ้งระดับพลังงานมากขึ้นเรื่อยๆ

แต่เมื่อ Sodam ตื่นขึ้นมา เขากลับจำสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้

ทันใดนั้นเขาก็เห็นแสงสีเขียวบนฟ้า

เขาบินขึ้นไปเหนือดาวและเห็นกลุ่มสัตว์ประหลาดกำลังกัดกินศพของพวก Rookies ที่ Guy ส่งกลับ Oa

Sodam : ออกไปให้ห่างจากศพของแลนเทิร์นพวกนั้นนะเจ้าพวกเดรัจฉาน!

Sodam : พวกแกกำลังลบหลู่เกียรต์ของผู้ตายเหล่านี้!

เขาใช้พลังแหวนเล่นงานพวกมัน

Sodam : ฉันจะไม่พูดซ้ำนะ!

Sodam : จะตายตามเพื่อนของพวกแกหรือจะรอดไปกินมื้ออื่นต่อ…เลือกเอา…ก่อนที่…ก่อนที่…ฉัน…

ขณะ ที่จู่ๆ Sodam ก็พูดตะกุกตะกักแล้วหยุดนิ่ง เจ้าพวกสัตว์ประหลาดก็พูดขึ้นมา ที่บนหน้าผากของพวกมันมีตาที่สามปรากฎขึ้น และเสียงพูดที่ออกมาจากปากของมัน เป็นของ Zadoor!!

Zadoor : เจ้าจะต้องไม่ทำอะไรนอกจากลดแหวนของเจ้าลง เข้าใจไหม?

Zadoor : อย่างนี้นี่เอง เจ้าก็คือตัวดูดพลังที่ซ่อนอยู่ในเขตอวกาศลึกลับนี่…

Zadoor : การที่ข้ากางข่ายโทรจิตให้กว้างกว่าเดิม และการเข้าควบคุมพวกสิ่งมีชีวิตสติปัญญาต่ำได้ผลดีเกินคาดทีเดียว

Zadoor : ข้านึกอยู่แล้วว่าโครน่าต้องซ่อนบางอย่างจากข้า…ทีนี้ข้าก็รู้แล้วว่ามันคืออะไร

ตัดมาทางด้านพวก Guy

Guy : แหวน ที่นี่แน่นะ?

“ยืนยันได้ว่ามีปฏิกริยาแรคโคเนี่ยมรุนแรงอยู่บนพื้นผิวดาวเคราะห์”

Guy : โอเค งั้นที่นี่ก็ต้องเป็นคราล็อคไม่ผิดแน่ ที่ๆพวกขุดแร่แรคโคเนี่ยมมาส่งสินค้า

Guy : แล้วที่นี่ก็มีการป้องกันแน่นหนาวนรอบดาวเคราะห์เลยทีเดียว…อาวุธครบมือเสียด้วย

Guy : ก็ไม่คิดว่าเธอจะสนใจหรอกนะบลีซ แต่ใครก็ตามที่อยู่ข้างล่างนั้นมันควบคุมกรีนแลนเทิร์นให้ระเบิดหัวตัว เอง…ควบคุมสิ่งที่พวกเขาทำและสิ่งที่พวกเขาเห็น

Guy : เราจะต้องคิดแผนการที่จะผ่านพวกยามโดยที่มันไม่รู้…

Guy พูดยังไม่ทันจบ Bleez ก็เริ่มลงมือแล้ว

Bleez : ข้าปิดตาของข้าแล้วแผดเผามัน…แล้วข้าก็เห็นพวกมันทุกคน…

Bleez : …ตาย

เงียบกริบ และเฉียบขาด เพียงชั่วอึดใจเหล่ายามที่เฝ้ารอบดาวเคราะห์ก็ตายหมดไม่มีเหลือ

Guy : ฉันกำลังคิดแผนที่มันเรียบร้อยกว่านั้นนะ ยายบ้าเอ๊ย

Bleez : แล้วเจ้าคิดจะทำยังไงกันล่ะ?

Guy : ฉันกำลังคิดอยู่

Bleez : วิธีของข้าเร็วกว่า

Guy : มาเหอะ เราไม่มีเวลามากนัก

Bleez : น้ำ…ข้าไม่ชอบน้ำ

Guy : น่าจะห่วงเรื่องเราจะตายจากการตกหรือเปล่ามากกว่านะ

Bleez : ไม่…ไม่เห็นจะน่าห่วงสักนิด

Guy : ท่าทางเธอจะไม่เคยดูเรื่อง “บุชแคสซิดี้…” ช่างมันเหอะ!

Guy : กลั้นหายใจไว้แล้วกัน

พวกเขามาโผล่ขึ้นในบ่อที่ใช้ใส่พวกผู้มีโทรจิต

Guy : คุณพระ…แหวน นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นที่นี่เนี่ย?

“ตรวจพบพลังคลื่นโทรจิตรุนแรงจากร่างที่ไร้สติเหล่านี้ รวมถึงทั่วบริเวณโดยรอบ”

“และตรวจพบปฏิกริยาแรคโคเนี่ยมจากของเหลวที่ท่านเพิ่งขึ้นมา และยังมีปฏิกริยาขนาดใหญ่อีกอันอยู่ห่างไป 100 หลาทางด้านซ้ายของท่าน”

Guy : ล็อคตำแหน่งแล้วนำทางฉันไปเลย

แล้วเขาก็ได้พบกับ…

Guy : ทั้งหมดนี้เป็นผู้ใช้โทรจิตงั้นหรือ?

“ยืนยันแน่ชัด ตรวจพบคลื่นสมองโทรจิตในทุกร่างที่อยู่ที่นี่”

Guy : แรคโคเนี่ยมพวกนี้ไม่ได้ใช้สร้างเป็นอาวุธทั่วไปนะบลีซ…มันถูกใช้ร่วมกับนักโทรจิตพวกนี้แล้วใช้เป็นปืนพลังจิตขนาดมหึมา

ทันใดนั้นก็มีอีกเสียงพูดขึ้น

Zadoor : ใช่แล้ว ข้าน่ะเชื่อเสมอมาแหละว่า…

Zadoor : …จิตใจน่ะอยู่เหนือกว่าร่างกาย!

ทั้งสามฟัดกันอย่างดุเดือด

แต่ดูเหมือน Zadoor จะเป็นฝ่ายได้เปรียบ

Guy : อ๊าคคค!!

Zadoor : มันช่างบันเทิงใจดีจริงที่นานๆจะได้สู้กับคนที่ข้าไม่สามารถควบคุมได้อย่าง สมบูรณ์ เจ้าคงสงสัยสินะว่าทำไมข้าถึงไม่สั่งให้เจ้าระเบิดหัวตัวเองเหมือนแลนเทิร์น พวกนั้น…

Zadoor : หรือไม่ก็ทำไมเจ้าถึงมีปัญหาในการใช้แหวนของเจ้าสร้าง “สิ่งก่อสร้าง” ขึ้นมา

Zadoor : แต่ถ้าบอกเจ้าง่ายๆมันก็ไม่สนุกน่ะสิ

Guy พยายามยิงใส่ Zadoor แต่เขากลับยิงไม่โดน!?

Zadoor : ใช่แล้ว ยิงเข้าไปสิ ให้ข้าดูความมุ่งมั่นอันเป็นที่เลื่องลือของกาย การ์ดเนอร์หน่อยซิ!

Guy : ไอ้…สารเลว…เอ๊ย…

Zadoor : เพื่อนตัวแดงของเจ้ามันควบคุมได้ยากกว่า เพราะความโกรธอันรุนแรงที่ครอบคลุมจิตใจของมัน

Zadoor : ตอนนี้เจ้าตั้งสมาธิไม่ค่อยจะได้แล้วล่ะสิ?

Guy : อ๊า…! ฉัน…จะ…ซัด…แก…ให้…เละ…

Zadoor : เจ้าเคยชินกับการที่แหวนของเจ้ารวมเป็นหนึ่งกับจิตใจของเจ้า…ตอบรับกับการตัดสินใจในเสี้ยววินาทีของเจ้า…

Zadoor : อีกไม่นานเจ้าก็จะเคยชินกับการที่ข้ารวมเป็นหนึ่งกับจิตใจของเจ้าแทน

Zadoor : ลองนึกภาพสิ่งที่ข้าจะทำได้เมื่อกรีนแลนเทิร์นทั้งหมดอยู่ในการควบคุมของข้า ในตอนที่พลังของข้าสมบูรณ์เต็มที่ และสามารถควบคุมใครก็ตามที่สวมใส่แหวนพลังไม่ว่ามันจะมีความมุ่งมั่นแค่ไหน ก็ตาม

Guy : แกจะไม่ต้อง…นึกภาพอะไรทั้งนั้น…เมื่อฉันเป่า…หัวแกให้กระจุย…

Zadoor : สิ่งเดียวที่เจ้าจะเป่าให้กระจุยก็คืออากาศเท่านั้นแหละเพื่อนชุดเขียวของ ข้า มันคงน่าสนุกทีเดียวที่จะได้เห็นเจ้าช่วยข้านำกำลังเข้าสู้กับพรรคพวกแลน เทิร์นของเจ้าที่โออาร์ และบดขยี้พวกมันเมื่อพวกเราเข้าถึงตัวเจ้าพวกการ์เดี้ยนที่น่าชังนั่น

Guy : …แล้ว…เรา..จะได้…เห็นกัน…ไอ้อัปลักษณ์…

ทันใดนั้นก็มีอีกเสียงพูดขึ้นจากด้านหลังของ Guy

??? : การ์เดี้ยน!

Guy : นายเรียกฉันว่าการ์เดี้ยนรึ? ยัท..อย่าบอกนะว่านายก็…

Guy : อ๊าคคค!!

สถานการณ์ของ Guy ยิ่งแย่หนักข้อขึ้นทุกที เขาจะรอดไปได้หรือไม่?

War of Green Lanterns ยิ่งส่อเค้าชัดเจนขึ้นทุกขณะ!!

ตอนหน้า : ศึกนองเลือด!!