Blackest Night #8 (ตอนจบ)
เรื่อง : ฺGeoff Johns
ภาพ : Ivan Reis
วางจำหน่าย: 31 มีนาคม 2010
สำนักพิมพ์ : DC Comics

“ความจริงแล้วผมกลัวอยู่สิ่งนึง ผมกลัวที่จะใกล้ชิดกับผู้คน”

“เพราะว่า แบลค แฮนด์ พูดถูก ท้ายที่สุดทุกๆคนก็ต้องตาย”

“มีกลอนบทนึงเขียนไว้ว่า “คารเพ ดีม ควอม มินิมัม” แปลว่า “จงไขวคว้าวันนี้ไว้ และเชื่อมั่นอนาคตให้น้อยที่สุด” คนส่วนใหญ่จะรู้แค่ส่วนแรก “คารเพ ดีม” เพราะว่าพวกเขาไม่เชื่อในวันพรุ่งนี้ ผมก็ด้วย ใช่คุณจะเชื่อใจวันพรุ่งนี้ได้ยังไง เพราะเราไม่รับประกันด้วยว่าวันพรุ่งนี้จะมาถึง…”

“…แต่เราก็จงอย่ากลัวที่จะถึงวันพรุ่งนี้เช่นกัน”

ณ เมือง Coast City หลังจากที่ Entity สิ่งมีชีวิตแสงแห่งสีขาวได้ปรากฏกายขึ้นมาจากโลก Sinestro ก็ได้ใช้ร่างตัวเองเป็นร่างทรงให้ Entity เพื่อที่จะกำจัด Nekron จ้างแห่งความมืด และช่วยจักรวาลให้พ้นจากคืนอันมืดมิดไปเสียที

Sisnestro : ถอยไปให้หมด ฉันได้เชื่อมต่อกับแสงแห่งชีวิตแล้ว ฉันคือ ซิเนสโตร ผู้ปลดปล่อยของจักรวาล! เคียวของแกฆ่าฉันไม่ได้หรอก เนครอน ไม่มีอะไรทำได้

แรงปะทะของ Sinestro และ Nekron เมื่อสักครู่ทำให้พื้นที่โดยรอบได้รับความเสียหายอย่างหนัก

Carol : ฉันหวังว่า ซีเนสโตร รู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่

Hal : เขาคิดว่า เขารู้ แครอล

Carol : มีอะไรใหม่อีก

Ganthet : ตอนนี้ ซิเนสโตร เข้าร่วมกับแสงจ้าที่เป็นแรกผลักดันของจักรวาล เขาเป็นส่วนนึงของ เอ็นติตี้ ไปแล้ว

Carol : ฉันถามเชิงสำนวนโวหาร กานเท็ท

Ray : แล้วพลังสีขาวที่เราพูดถึงนี้มันพลังประเภทไหนกัน

Ganthet : ไม่ใช่อื่นใด พลังแบบพระเจ้าไง เรย์ พามเมอร์

Nekron เสียท่าโดน Sinestro จับตัวและกักขังไว้ด้วยพลังสีขาว ทำให้เห็นหัวใจของ Nekron ที่เปิดอ้าออกมา Sinestro ไม่รอช้าเอามือควักหัวใจ Nekron ทันที

Sinestro : การทำลายล้างแก คือการยุติภารกิจของ อาบิน เซอ

Sinestro : และเป็นการเริ่มต้นภารกิจของฉัน

สำเร็จ Sinestro สามารถกำจัด Nekron ได้แล้ว ร่างของมันก็สลายลงไปกองที่พื้น

Sinestro : ตะกี้นี้ไม่เห็นจะยากเลย

แต่ผีดิบ Black Lantern ที่อยู่รอบๆก็เดินมาหา เคียวอาวุธของนายมันและหยิบมันขึ้นมา

แล้วร่างของผีดิบก็กลายเป็น ร่างของ Nekron แทน อย่าดีใจไปมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น

Nekron : เจ้าอาจจะสู้กับข้าได้ถ้าข้ามีชีวิต แลนเทิร์น แต่ข้าไม่ ข้าคือความตาย

พอฟื้นเสร็จก็เอาเคี้ยวฟาดซะ

Nekron : และเจ้าก็ไม่สามารถกำจัดความตายได้หมดสิ้น

แล้ว Nekron ก็เอาคืนโดยการกระซวกเข้าไปที่อกของ Sinestro

Nekron : เลิกซ่อนตัวได้แล้ว เจ้าผู้บุกรุก

Sinestro : อ๊ากกกกกก

นักรบแห่งแสงได้แต่ดูการต่อสู้ของ สีขาว และ สีดำ

Saint Walker : ดูเหมือนว่า เนครอน จะไม่ได้มีตัวตนเป็นเอกพจน์ นะครับ

Sayd : ซิเนสโตร เสียการควบคุมจาก เอนติตี้ ความอวดดีของเขามีมากกว่าความตั้งใจที่จะมีชีวิตรอด

Hal : ถ้าอย่างงั้น ให้ผมทำ

Sayd : ไม่มีใครควบคุม เอนติตี้ ได้ มันจะปฏิเสธคุณเช่นกัน ฮาล จอร์แดน

Carol : พวกนายหลงประเด็นแล้ว แสงสีขาวไม่สามารถหยุด เนครอน ได้นะ แล้วเราจะทำไงต่อล่ะ

ขณะที่คุยๆกันอยู่ก็มีเสียงคนพูดแทรกออกมาทางด้านหลัง

“พวกแหวน”

พอหันกลับไปก็พบว่าคือเสียงของ Lex Luthor นี่เองยังโลภไม่เลิกต้องการแหวนของทุกคน

Luthor : ฉันต้องการมัน กาเดี้ยน แล้วฉันจะมีพลังที่จะช่วยโลกไว้….

เอาแต่พูดมากเลยโดนตะเกียงส้มฟาดเข้าหัวซะ

Larfleeze : ชัยชนะเป็นของข้า ไอ้หัวล้าน และถ้าหากแกมีผมล่ะก็ ฉันก็จะเอามันไปด้วย

สีส้มจัดการเรื่องภายในเสร็จก็มีเสียงคนพูดดังมาจากด้านบน

“ชัยชนะเป็นของแกแค่ไม่กี่อึดใจไอ้ตะเกียงส้ม”

“และช่วงเวลานั้นมันก็จะพ้นไปแล้ว”

ทันใดนั้นนักรบแห่งแสงทั้งหมดก็โดนเล่นงานทางจิต ป่วนกันเป็นแถว

ผู้ที่โจมตีทางจิตไม่ใช่ใคร Martian Manhunter เขาได้นำพากองทัพ Black Lantern ทั้งจักรวาลมาที่โลก

J’onn : ชีวิตพวกแกก็เช่นกัน

สถานที่ไม่ไกลนัก James น้องชายของ Hal Jordan ก็ได้แต่ยืนอยู่ในบ้านกับครอบครัวและรอความหวังที่จะมีชีวิตรอดไปถึงวันพรุ่งนี้

James : ลุงฮาลบอกอะไรให้พวกเราฟังเสมอ เด็กๆ

“จงอย่ากลัวครับ/จงอย่ากลัวค่ะ”

Aquaman มาถึงก็จะเล่นงาน Mera เลยแต่ Atrocitus ไม่ยอมปล่อยไปหรอก

Aquaman : เมร่า!

Atrocitus : เธอเป็นของฉัน เจ้ามนุษย์

Larfleeze : เดียวเซ่ อะไรเป็นของใครห่ะ

ส่วน Indigo-1 ดูเหมือนว่าเธอจะได้รับข้อความบางอย่าง

Indigo-1 : เล็ก ราเอนอร โรล น็อก

Barry : เธอพูดอะไรน่ะ

Ray : เธอบอกว่าได้รับข้อความจาก กลุ่ม อินดะโก แฟลช เธอบอกว่า กำลังเสริมมาแล้ว

Hal : เยี่ยม

นักรบแห่งแสงก็ไม่น้อยหน้าพวก Black Lantern

Lantern ทุกกลุ่มทุกสีรวมตัว!

Hal : ยิ่งเยอะมันยิ่งคึกล่ะเฟ้ย

Hal : ทุกคน ลืมไอ้พวกแบลค แลนเทิร์น พวกนั้นซะ และโจมตีไปที่ต้นกำเนิดของพวกมัน ใส่มันให้เต็มที่เลย ไปที่ไอ้เนครอน!

Kyle : พวกเราทำได้ ถ้าเราร่วมมือกัน

Guy : เราทุกคน คือเราทุกคนที่มีแหวนพลังใช่ป่ะ

ขณะที่ Guy กำลังบ่นอยู่  Deadman ก็เข้ามาสิงร่างของเขา

Guy : เพราะถ้านายคิดว่าเรามีความสามารถเร่งพลังสีเขียวได้ นายควรจะแลกแหวนกับสีฟ้านะ….

Deadman : หึ แหวนไม่ทำงานแหะ เอ่อ ยังไงซะฉันก็ไม่เคยเข้าร้านเครื่องประดับมาก่อน

Kyle : กาย เป็นไร

Deadman : เดดแมนต่างหาก แลนเทิร์น ฉันลอยเข้าไปอยู่ในแหวนดำพวกนี้และศึกษาว่า เนครอน คืออะไร เนครอน คือช่องว่างระหว่าง ปริมาณอตอม และ โลก

Deadman : เนครอน สามารถเล่นงานพวกเราได้ เพราะว่าเขาได้สร้างประตู เข้ามายังดินแดนแห่งชีวิตและประตูนั้นก็คือ แบลคแฮนด์ ถ้านายช่วยแบลค แฮนด์ พวกนายก็ปิดประตูและขัง เนครอน อยู่ในห้องของเขาได้

Hal : ช่วย แบลค แฮนด์ ยังไงล่ะ

Deadman : ทำให้หัวใจของเขากลับมาเต้นอีกครั้ง

Hal : แล้วเราจะทำมันได้ยังไงฟ่ะนั่น

Deadman : เฮ้ นายคือซุปเปอร์ฮีโร่นะ ฉันมันก็แค่ผี ที่มี…..

ดูเหมือนว่าสิ่งที่ Deadman ต้องการจะบอกมีแค่นั้น บอกเสร็จก็ออกจาร่าง Guy ไปเลย

Guy : เฮ้ย เกิดอะไรขึ้นฟ่ะเนี่ย

Guy ไม่สนใจเกิดอะไรขึ้นเพราะเขาอยากจะอัดหน้า Nekron เต็มแก่แล้ว

Guy : ช่างมันเหอะ เข้าเรื่องกันดีกว่า เฮ้ย! ไอ้โครงกระดูก จงระวังพลังของพวกเราซะ

Nekron : ไม่ใช่แล้ว แลนเทิร์น จงระวังพลังของข้าต่างหาก

และแล้ว Nekron ก็กระชากร่างของ Sinestro กับ Entity ให้แยกออกจากัน

Sinestro : ไม่! นี่คือชะตาของข้า

Nekron : ชะตาของเจ้าคือความตาย ซิเนสโตร เจ้าก็เช่นกัน ฮาล จอร์แดน และคนอื่นที่กลับมาจากความตาย เพราะข้าปล่อยให้เจ้าได้กลับมา ไม่มีการขัดขืนต่อไป ข้าต้องการความสงบอีกครั้ง

Hal : แกยังต้องการเป็นคนที่ได้รับความดีความชอบที่พาฉันกลับมาใช่ไหม เนครอน

Hal : แกอาจจะเปิดประตูไว้ก็จริง แต่ฉันเป็นคนก้าวเดินข้ามมันมาเอง

Black Hand : ทำไมล่ะ ชีวิตมันก็แค่เรื่องบังเอิญ จอร์แดน มันไม่มีความหมาย ไม่มีจุดประสงค์ใดๆ

เอาอีกแล้ว Black Hand ฉวยโอกาสที่ Hal กำลังโจมตี Nekron มาลอบทำร้ายด้านหลังอีก

แต่ก่อนที่จะทำอะไร Hal ทางด้าน Barry ก็วิ่งเข้ามาช่วยได้ทัน

Barry : ชีวิตไม่ได้ให้ความหมายแก่เรา แบลค แฮนด์

Barry : เราต่างหากล่ะที่ทำให้ชีวิตมีความหมาย

Hal : ฉันอาจจะมีความสัมพันธ์เรื่องความตายกับ เนครอน แต่ฉันก็มีความสัมพันธ์กับส่วนที่มีชีวิตมากกว่า

เห็นไม่ได้การ Superman รีบบินมาเสริมทัพกับ Black Hand

Superman : ไม่มีหรอก หลังจากที่ฉันเล่นงานนายแล้ว ฮาล

Hal : นายก็ด้วย ซุเปอร์แมน ดูมส์เดย ทำให้นายล้มลง แต่นายก็กลับมาได้

แต่ไม่มีใครจะมาหยุด Hal ได้แล้วเขาบินตรงไปหา Entity

Hal : ทุกๆคนที่แกคิดว่าแกปล่อยเขากลับมา พวกเขากลับมาเองต่างหากล่ะ เนครอน

Hal : เมื่อเราได้โอกาสมาเราก็เลือกที่จะมีชีวิต

ทันใดนั้นแหวนของผู้คนที่อยู่รอบๆก็ส่งเสียงขึ้น

“การเชื่อมต่อตัดขาด”

“ยกเลิกการเชื่อมต่อ”

“ยกเลิกการเชื่อมต่อ”

Hal : เราทุกคน เชื่อมต่อถึงกัน

เกิดอะไรขึ้น แสงสว่างสาดส่องไปทั่วบริเวณการต่อสู้และมันก็สว่างขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อ Black Hand ลืมตาดูอีกทีเบื้องหน้าเขาก็พบกับ จุดที่สว่างที่สุดในค่ำคืนนี้ ของจักรวาล

Hal : ใครก็ตามคือส่วนหนึ่งของ ไวท์ แลนเทิร์น คนๆนั้นก็คือพวกเรา!

กลุ่มนักรบแห่ง White Lantern ปรากฏตัวขึ้นแล้ว

Black Hand โดนพลังแสงสีขาวไปเต็ม

สมาชิกแห่ง White Lantern รวมพลังทั้งหมดส่งไปให้ Black Hand

Hal : เราเลือกที่จะมีชีวิตอีกครั้ง แล้วตอนนี้เราก็เลือกนาย

Entity ได้ออกจากร่างของนักรบทั้ง 10 มุ่งตรงไปหา Black Hand

“วิลเลี่ยม แฮนด์ แห่ง โลก”

Entity เข้าสู่ร่างของ Black Hand แล้ว

“จงมีชีวิต”

ในที่สุด Black Hand ก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ประตูขอบเขตของ Nekron ได้ถูกปิดลงแล้ว จากนั้นแหวนสีขาวก็ออกมาจากปากของ Black Hand

มันพุ่งตรงไปหา Nekron ทะลุผ่านหัวใจและมุ่งตรงไปหาตะเกียงยักษ์ดำแหล่งพลังงานสำคัญของ Black Lantern

“แอนติ มอนิเตอร์ แห่ง ควาก”

“จงมีชีวิต”

สุดยอดวายร้ายแห่งจักรวาล DC อย่าง Anti-Monitor ก็กลับคืนชีพมาอีกครั้งทีนี้พลังของ Nekron ก็หมดลงโดยสิ้นเชิง

Anti-Monitor : ข้าไม่ใช่นักโทษและขุมพลังของเจ้าอีกแล้ว เนครอน

Nekron : ถ้างั้นเจ้าก็ไม่มีความหมายอีกต่อไป

ถึง Anti-Monitor จะโจมตีมา Nekron ก็ใช้พลังเฮือกสุดท้ายส่ง Anti-Monitor กลับไปที่จักรวาลด้านลบ Antimatter Universe ที่ๆเป็นบ้านเกิดของเขา

Nekron : กลับไปสู่จักรวาลของเจ้าซะ เจ้า สัตว์ประหลาด

Nekron : จักรวาลนี้เป็นของข้า

ร่างของ Anti-Monitor ก็จางหายไป

แต่แหวนที่ออกมาจากปากของ Black Hand ไม่ใช่แค่วงเดียว ยังมีออกมาเรื่อยๆ

“เนครอน”

จ้าวแห่งความมืดโดนพิชิตแล้ว

Nekron : ไม่ เจ้าคือผู้บุกรุก เจ้าคือศัตรูของการดำรงอยู่

แหวนสีขาวนับสิบ วิ่งผ่านร่างของ Nekron แหลกลงไปในพริบตา

“จงมีแสงสว่าง”

และแหวนก็มุ่งตรงมีที่ลานต่อสู้ด้านล่างและบน เสียงขานชื่อดังกึกก้องไปทั่วเมือง Coast City

“อามอน โทมาส แห่ง โลก”

“เจนนี่ ลิน เฮเดน แห่ง โลก”

“ดิ๊กเกอร์ ฮากเนส แห่ง โลก”

“รอนนี่ เรย์ม่อน แห่ง โลก”

“แฮงค์ ฮอล แห่ง โลก”

“อีโอบารท์ ทรอวน แห่ง โลก”

“แม็กเวล ลอร์ด แห่ง โลก”

“คาเตอร์ ฮอล แห่ง โลก”

“เคนดร้า เซาเดอร์ แห่ง โลก”

“จ’อน โจนส์ แห่ง ดาวอังคาร”

“อาเธอร์ คัลลี่ แห่ง โลก”

“บอสตัส แบรน แห่ง โลก”

Deadman : โว้วว เกิดอะไรขึ้น

แสงสว่างจ้าไปทั่วเมือง Coast City เหล่านักรบที่พึ่งได้รับชัยชนะก็เห็นภาพที่พวกเขาไม่อยากจะเชื่ออยู่เบื้องหน้า

เพื่อนๆของเขากลับมาแล้ว

Barry : โอ้พระเจ้า

Mera : อาเธอร์

Mera ได้เห็นชายคนที่เธอรักกลับมาอีกครั้ง ความแค้นเคืองต่างๆก็มลายหายไป

“รัก”

Carol : เมร่า

“ประณีประนอมความแค้น”

แหวนแดงได้หลุดออกจากนิ้วของเธอ หัวใจของเธอจึงหยุดเต้น

Mera : อ๊ากกก

Aquaman : เมร่า

Aquaman : ฮาล เกิดอะไรขึ้น กับเมร่า

Hal : หัวใจเธอกำลังจะหยุดเต้น

Aquaman : ทำไมล่ะ

Carol : หัวใจของเธอหยุดเต้นแล้ว ช่วยฉันหน่อย อควอแมน

Star Sapphire ได้ใช้พลังของเธอเชื่อมต่อกับใจของ Aquaman ทำให้หัวใจของ Mera กลับมาทำงานได้อีก

Carol : หัวใจของคุณกลับมาเต้นอีกครั้ง และมันก็จะช่วยให้ใจของเธอกลับมาเต้นด้วยเช่นกัน

Saint Walker : ขณะที่พลังของผมจะกลับผลการกระทำของ แหวนสีแดง

และแล้ว Mera ก็กลับมา

Mera : อาเธอร์ นี่เราตายหรือป่าว

Aquaman : ไม่จ๊ะ

ท้องทะเลบนโลกกลับมามีความสุขอีกครั้ง เพราะราชาและราชีนี แห่งท้องทะเล กลับมาแล้ว

Hawkman : เคนดร้า คุณเป็นอะไรไหม

Hawkman เอ่ยถามแต่ก็ไม่มีคำตอบใดๆ

Hawkman : เคนดร้า

จนกระทั่งเธอพูดบางอย่างออกมา

Hawkgirl : เคนดร้า เชย์ อรา ชินเนมอน

Hawkgirl : ฉันจำได้ทุกอย่าง ฉันจำเรื่องชาติที่แล้วของเราได้ ฉันจำช่วงเวลาที่เราอยู่ใน จัสติส โซไซตี้ และ จัสตีส ลีก ได้

Hawkgirl : แต่เหนือสิ่งอื่นใด

Hawkgirl ถอดหมวกของเธอและของ Hawkman ออกเพื่อจะได้เห็นนหน้าของคนที่เธอรักผ่านสายตาของตัวเอง

Hawkgirl : ฉันจำคุณได้ คาเตอร์

Hawkman : นี่คุณ เชียร่า นิ

Hawkgirl : โอ้ คาเตอร์ ฉันคิดถึงคุณ

ด้าน Superman ก็เข้าไปหาเพื่อนเก่าหัวใจหลักแห่ง Justice League

Superman : จ’อนห์ นายมีชีวิตแล้ว

J’onn : ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น

แต่แล้วก็มีเสียงดังขึ้นมากจากร่างของ Firestorm

Jason : มาเที่ยน แมนฮันเตอร์ ช่วยด้วย เอาผมออกไปที

Ronnie : อ๊ากกก ใครกันเนี่ยออกไปนะ

ร่างของ Firestorm ถูกแยกออกจากกัน

แต่ถึงแม้ Ronnie จะคืนชีพมาแล้วไม่ได้เป็นผีดิบอีกต่อไป Jason ยังคงทำใจไม่ได้ที่ Ronnie ไปฆ่า Gen คนรักของเขา

Mera : เจสัน

Jason : เจน เขาฆ่า เจน

Ray : รอนนี่

Ronnie : อตอมเหรอ เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ศาสตราจารย์อยู่ไหน

ซักพักก็มีเสียงโวยวายดังมาอีก

“เอามือพวกเธอ ออกไปจากฉันนะ”

Dove : ฮอค ได้โผล่ใจเย็นหน่อย พวกเขาแค่ต้องการช่วย

Hawk : ถ้าพวกมันแตะฉันอีกล่ะก็ นิ้วขาดแน่ ฉันต้องการรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ดัฟว ฉันต้องการรู้เดียวนี้

ทางด้าน Guy พอเห็นตัว Maxwell Lord ก็รีบคว้าตัวมาทันที

Guy : แม็กเวล ลอร์ด ฉันไม่รู้หรอกละว่าทำไมแกถึงมาอยู่ที่นี่ ฉันไม่คิดว่าแก….

แต่ Guy ลืมไปว่า Maxwell Lord มีพลังสะกดจิตได้

Guy : เอ่อ คุณเป็นอะไรไหมครับ

Maxwell : ฉันสบายดี

และแล้ว Maxwell Lord ก็หายตัวไป

ส่วน Kyle ก็ไม่น้อยหน้าได้คนรักเก่าของเขาคืน Jade รีบตรงดิ่งเข้าไปกอดจูบกับ Kyle โดยหารู้ไม่ว่า แฟนใหม่ ของ Kyle กำลังยืนมองด้วยความเศร้าใจ

Jade : ไคล์

Kyle : เจด ฉัน

(ไอ้ตัวใหญ่ๆนั้นก็ กิ๊กเก่า 555)

Conner : แล้ว แบลค อดัม ตัวน้อยคนนี้ใครกัน

Bart : ฉันคิดว่าเขาคงเป็น โอซิริส

Osiris : เอ่อ ผม…

Osiris : ผมอยากกลับบ้านครับ

แต่ Flash กลับได้คู่อริคืนชีพขึ้นมา Zoom วิ่งหนีไปได้สำเร็จส่วน Captain Boomerang ก็โดนเล่นงาน

แต่เดียวนะแล้วเพื่อนของเขาอีกสองคนอยู่ไหนล่ะ

Barry : ราฟ กับ ซู ล่ะ

Hal : แบรี่

Hal : พวกเขาไม่อยู่ที่นี่

Barry : ทำไมกัน

อยู่ดีๆก็มีเสียงดังขึ้นมาจากด้านหลัง

“ไม่นะ”

เมื่อถูกคนมองไปก็เห็นชายคนนึงยืนอยู่

Deadman : เรื่องนี้มันไม่ควรเกิดขึ้น

ทุกคนเห็นเขาแล้วเป็นไปได้ยังไงกัน

Ray : เดดแมนนิ

Deadman : พวกนายเห็นฉันด้วย  นี่มันไม่ถูกนะ ฉันไม่ควรมาอยู่ที่นี่

Deadman ไม่ใช่ Black Lantern แต่ก็ฟื้นมากับเขาด้วย

จากนั้นร่าง Lex Luthor ก็โดนโยนลงไปกองที่พื้น

Larfleeze : เอาไอ้นี่ไป

ดูเหมือนว่าทุกคนจะชอบใจที่ Lex Luthor โดนเล่นงาน

Larfleeze : มันมาจากโลกของแก เอาไอ้โจรหัวล้านนี่ไปเก็บด้วย

Carol : นายรู้ไหมว่าพึงทำอะไรลงไป ลาฟรีส

Larfleeze : อะไร มีอะไรน่าตลกเหรอ

Sinestro : แกพึ่งให้บางสิ่งกับใครบางคนอยู่ เจ้าหนูตัวตลก

พอ Larfleeze ได้ยิน Sinestro ชมก็แอบเขินเล็กน้อยก่อนจะทวงสัญญา

Larfleeze : เขาเปล่านะ…แก…ฉันพึ่งช่วยพวกทุกคน ฉันต้องการสิ่งที่สัญญาไว้ แกเป็นของฉันแล้ว เจ้าตัวสีฟ้า

Ganthet : เซยด…

Sayd : ไม่เป็นไรหรอกท่าน กานเท็ท บางทีข้าอาจช่วยเขาได้

Ganthet : แต่เรื่องกลุ่มของเราล่ะ

Sayd : ยังมีเรื่องที่ต้องคุยกันอีกเยอะ เกี่ยวกับอนาตคตของกลุ่มของเรา แอนติ มอนิเตอร์ ได้กลับมาแล้ว แต่สิ่งที่เรากังวลในตอนนี้ แบลค แฮนด์ เขาหายไป

Saint Walker : อินดะโก วัน และกลุ่มของเธอก็ด้วย พวกเขาไปไหนกัน

ที่ห่างไกลบนดาวของกลุ่ม Indigo Tribe พวกเขากำลังเดินขบวนอยู่ในป่า

และในขบวนนั้นก็มี Black Hand อยู่ด้วย

รุ่งเช้าวันถัดไป Hal และ Barry ก็มาเยี่ยมที่หลุ่มศพของ Bruce Wayne อีกครั้ง

Hal : ฉันไม่รู้ว่าทำไมโลก ท้องฟ้า และผู้คนถึงมีตัวตน จริงๆแล้วฉันก็ไม่มีทางจะรู้ได้หรอก แต่ฉันรู้อย่างนึง แบร์รี่ ตอนที่นายบอกกับ แบลค แฮนด์ ว่าเราต่างหากที่ทำให้ชีวิตมีความหมาย นายพูดถูก

Barry : เราทุกคนใช้ชีวิตด้วยเหตุผลที่แตกต่างออกไป ฮาล  อยู่ที่ตัวเราเองว่าจะค้นพบมันไหม ฉันอยากจะรู้ว่าทำไมแสงสีขาวถึงชุบชีวิต อควอแมน และคนอื่นๆ แต่ไม่ใช่ทุกคน

Hal : กานเท็ท คิดว่าเดียวเราก็จะค้นพบคำตอบภาพรวมทั้งหมดเอง ไม่รู้สิ

Barry : นายคิดว่าพอไม่มีเนครอน ชักใยแล้ว เรื่องการชุบชีวิตพวกนี้จะจบได้หรือยัง

Hal : ฉันว่าความตายก็คือความตาย ไม่ว่าจะที่นี่หรือที่ไหน

Hal : ยกเว้นเขา แบลค แลนเทิร์น แบทแมน จำพวกเราไม่ได้ซักคน มันไม่ใช่ บรูซ เวนย์  ทิม เดร็ก พูดถูก บรูซ ยังมีชีวิต

Barry : แล้ว เอนติตี้ ล่ะ แสงสีขาวล่ะ มันหายตัวกลับเข้าไปในโลกเหรอ หรือยังอยู่กับ แบลค แฮนด์

Hal : ไม่หรอก ฉันรู้สึกได้มันอยู่ข้างนอกนั้น แบร์รี่ คอยชักนำให้พวกเราล่ะทิ้งอดีต และผ่านพ้นคืนอันมืดมิด…

…และก้าวเดินสู่วันพรุ่งนี้…

สู่วันที่สดใส

——–The End——–

คุยกันหลังอ่าน

เป็นยังไงกันบ้างครับสำหรับจุดจบของ Blackest Night สำหรับผมคิดว่าจบได้ลงตัวและสุดยอดมากๆครับ ถึงแ้ม้บางคำตอบที่เป็นปริศนาของเรื่องนี้ไม่ได้ถูกคลี่คลายออกมาซะหมด ซึ่งผมคิดว่าเราน่าจะได้คำตอบจาก Brightest Day เหตุการณ์หลังจาก Blackest Night ได้จบลง

และถ้าตรงไหนแปลผิดหรือแปลไม่ถูกใจผมต้องขออภัยด้วยนะครับ ภาษาัอังกฤษผมก็ไม่แข็งแรงเท่าที่ควร ส่วนใหญ่จะอ่านจับใจความแล้วแปลตามความเข้าใจ

สุดท้าย ขอขอบคุณทุกท่าน ที่ตามอ่าน Blackest Night ทั้งในพันทิพและ Comics66 มาจนถึงตอนสุดท้ายครับ ที่อยากจะขอบคุณอีกคนนึงคือคุณ NetNN ที่คอยช่วยเติมเต็มให้ สปอย Blackest Night สมบูรณ์ยิ่งขึ้น หน้าที่ของผมสำหรับ Blackest Night คงจบลงเพียงเท่านี้ ไว้เจอคราวหน้าครับ

เรียบ เรียงโดย :