DC Comic : Superman # 33 : Men of Tomorrow : Part 2 : The New Superman

เรื่อง : Geoff Johns
ภาพ : John Romita Jr.
วางจำหน่าย : 25 กรกฎาคม 2014
สำนักพิมพ์ : DC Comics

การปรากฎตัวของผู้มีพลังเหนือมนุษย์คนใหม่ รวมถึงศัตรูที่แฝงอยู่ในเงามืด โลกของ Superman กำลังเปลี่ยนไปโดยที่เขาไม่รู้ตัว

เปิดฉากมาที่ Daily Planet
เหตุการณ์เมื่อตอนที่แล้วกลายเป็นข่าวขึ้นหน้า 1!!

บรรณาธิการ Perry White ต้องการข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับ “ซุปเปอร์แมนคนใหม่” คนนี้ และเขาก็ต้องการให้นักข่าวระดับอาวุโสของสำนักพิมพ์หาข้อมูลอย่างเต็มที่!

ตอนนั้นเอง Clark Kent ก็เข้ามาในสำนักงาน ด้วยว่าเขามีเรื่องที่ต้องการสอบถามบก.White

เรื่องของ “Ulysses Research Lab”

Perry White บอกว่าเขาเคยทำข่าวเรื่องนี้สมัยยังหนุ่มอยู่ สถาบันนี้ก่อตั้งโดย Dr.Magaret Night ที่เคยเป็นหัวแถวของโครงการอาวุธลับสุดยอดของกองทัพ แต่ต่อมาเธอก็รู้สึกสุดทนกับการคิดค้นหาวิธีฆ่าคนและได้ลาออกมา จากนั้นก็ได้รวบรวมนักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆที่คิดเหมือนกับเธอมาร่วมกับเธอ แล้วพวกเขาก็ก่อตั้งสถาบันวิจัย Ulysses ขึ้นมา

และเป้าหมายของพวกเขาคือ “การค้นหาอนาคตที่ดีกว่า” เพื่อค้นหาบ้านใหม่ที่มนุษย์ชาติจะเริ่มต้นใหม่ได้ และนั่นก็คือตอนที่พวกเขาค้นคว้าการข้ามผ่านกำแพงของห้วงมิติ

เมื่อถึงตรงนี้ White ก็ยื่นข้อเสนอให้กับ Clark ว่าเขายินดีจะช่วยในการค้นข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ไม่ว่า Clark จะใช้เรื่องนี้เขียนสกู๊ปอะไร เขาจะต้องเอามาเสนอให้กับ Daily Planet ก่อน และถ้า White ตกลงใจรับตีพิมพ์เรื่องนี้ Clark จะต้องกลับมาทำงานที่นี่อีกครั้ง

แถม White ยังหยอดไปอีกว่าเขาคือคนที่ทำข่าวเจาะลึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเขาก็รู้เรื่องที่เกี่ยวกับห้องแล็ป Ulysses มากกว่าเว็ปไซต์ไหนๆ หรือเจ้าหน้าที่รัฐบาลคนใดๆจะบอกมาได้

และนั่นก็ทำให้ Clark ต้องพิจารณาดู…

จากนั้นทั้งสองก็เข้าไปดูข้อมูลในคลังข้อมูลของ Daily Planet

White : หลังจากที่พวกเขาก่อตั้งห้องแล็ปได้หนึ่งปีมันก็เกิดอุบัติเหตุขึ้น

White : พวกเขาผ่านเข้าไปใน “มิติที่สอง” และทำให้พลังงานบางอย่างผ่านเข้ามา ซึ่งทำให้ดร.ไนท์และนักวิจัยอีกหลายคนต้องตายไป

White : แล้วห้องแล็ปก็ถูกปิดตายลง ข้อมูลอยู่นี่ไง…

Clark : คุณได้เคยพูดกับปีเตอร์กับบริจิต ควินน์ ก่อนที่พวกเขาจะตายไปครับ?

White : นั่นนายไปเอารูปนั้นมาจากไหนน่ะ?

Clark : จากแหล่งข่าวอันหนึ่งน่ะครับ

White : ฉันจำพวกควินน์ได้ พวกเขาก็ดูจะเป็นคนดี สำหรับคนที่เคยคุมโครงการอาวุธนิวเคลียร์ของกองทัพเรือมาก่อนน่ะนะ

White : ทีนี้นายจะบอกฉันมาได้หรือยังว่านี่มันเรื่องอะไรกันน่ะเคนท์?

ทันใดนั้นก็มีเสียงพูดกันดังลั่นมาจากข้างนอกห้อง

White : อะไรอีกล่ะ?

Clark :

พวกเขาออกมาดูและก็พบกับ…

??? : ผมกำลังมองหาใครคนหนึ่งอยู่น่ะ

คนที่มาก็คือ “Ulysses” ชายผู้มาจาก “มิติที่ 4”

Ulysses : หาตัวคุณเจอเสียทีนะ

White : นั่นเขาพูดกับนายอยู่รึเคนท์?

Clark : เอ่อ ใช่ครับ ผมได้สัมภาษณ์เขา เขาเรียกตัวเองว่า “ยูลิซิส”

Clark : เราต้องไปแล้วล่ะครับ แบบว่าเดี๋ยวนี้เลยล่ะ

White : นายรับปากฉันเรื่องสกู๊ปนี้แล้วนะเคนท

ว่าแล้ว Clark ก็รีบตัดบทแล้วพา Ulysses

White : พวกนายเห็นแล้วใช่ไหม? นั่นแหละวิธีที่นักข่าวของจริงเขาทำกันล่ะ

Jimmy : คล๊ากไปสัมภาษณ์เขามาได้ยังไงกันน่ะ?

Lois : ฉันก็ไม่รู้นะจิมมี่…แต่เราจะต้องรู้ให้ได้

Jimmy : “เรา” หรือ?

Lois : ทีม “เลนแอนด์โอลเซ่น”…กลับมารวมกันอีกครั้งแล้ว!

ที่บ้านของ Clark

Ulysses : ผมไม่เข้าใจเลยซุปเปอร์แมน

Clark : ในตอนที่ผมแต่งชุดแบบนี้ คุณต้องเรียกผมว่าคล๊ากนะ

Ulysses : ทำไมล่ะ

Clark : พูดตามตรงนะ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณมีความสามารถในการ “สัมผัส” ถึงตัวผมได้ และไม่ได้ตามผมไปถึงที่เดลี่แพลนเน็ตล่ะก็…

Clark : …ผมก็คงไม่บอกตัวตนลับของผมให้คุณรู้หรอก

Ulysses : ตัวตนลับคืออะไร?

Clark : อธิบายง่ายๆคือวิธีในการทำตัวให้กลมกลืนกับคนรอบข้างไงล่ะ

Ulysses : กลมกลืน?

Clark : เพื่อว่าเราจะได้สามารถเดินอยู่ท่ามกลางพวกเขาได้โดยไม่ถูกสังเกตุ ก็เหมือนคุณนั่นแหละยูลิซิส ผมไม่ใช่…คนปกติ และแตกต่างจากคุณ ผมไม่ใช่ชาวโลกด้วยซ้ำ ผมถูกส่งมาที่นี่ตั้งแต่ยังเด็ก จากดวงดาวที่ล่มสลายไปแล้ว

Ulysses : ถูกส่งมาตั้งแต่ยังเด็กแบบเดียวกับผมน่ะรึ?

Clark : แบบที่คุณคิดว่าคุณเป็นน่ะนะ

Ulysses : ผมเป็นแบบนั้นจริงๆนะซุปเปอร์แมน…คล๊าก ผมจำพ่อแม่ของผมได้ ผมขอรูปของพวกเขาคืนได้ไหม?

Ulysses : พ่อแม่ของผมได้ส่งบันทึกของพวกเขาไปกับผมด้วย ผมต้องใช้เวลาเรียนรู้ภาษาอังกฤษอยู่หลายปีทีเดียว แต่เมื่อผมอ่านมันเข้าใจได้ มันก็บอกผมหลายๆอย่าง…

Ulysses : …มันบอกผมว่าพวกเขาไม่มีทางเลือกเพื่อช่วยชีวิตผมไว้ มันบอกว่าพวกเขาตายเพื่อมอบโอกาสให้ผมมีชีวิตใหม่

Ulysses : ผมคิดว่าโลกพินาศไปแล้ว ผมจึงไม่เคยคิดตามหามัน จนกระทั่งคเลริคมันหาที่นี่พบ เจ้านั่นเป็นศัตรูร้ายของโลกที่ผมเติบโตมา มันหมกหมุ่นกับการล้างแค้นผมที่ทำให้มันโดนขับไล่ออกจากที่นั่น

Ulysses : ว่าแต่ตอนนี้คเลริคอยู่ที่ไหน?

Clark : เขาอยู่ในที่คุมขังที่เรียกว่า “เกาะสไตรเกอร์” เขาอยู่ในสภาพที่คล้ายกับการจำศีล

Ulysses : มันกำลังรักษาตัวมันเองอยู่น่ะสิคล๊าก เราจะต้องให้แน่ใจว่ามันจะไม่ได้สัมผัสกับบรรยากาศที่เป็นผลึกของมิติของผม

Clark : ผมไม่คิดว่าเราจะต้องห่วงเรื่องนั้นที่นี่หรอก

Clark : คุณอยู่ที่นี่ไปก่อนนะยูลิซิส และครั้งนี้ขอให้รอผมกลับมาที่นี่ด้วยล่ะ

Ulysses : คุณจะไปไหนหรือ

Clark : จะไปตรวจสอบเรื่องราวของคุณไงล่ะ และเมื่อผมตรวจดูมันและพบอะไรที่เกี่ยวกับคุณมากขึ้น…เราค่อยคุยกันเรื่องอื่นๆต่อไป

Clark : อย่างเรื่องที่ๆคุณจากมา คุณได้พลังของคุณมาอย่างไร และคเลริคนั่นเป็นภัยขนาดไหน

Clark : และเรื่องที่ว่าเราจะทำอย่างไรต่อไปจากนี้ ผมจะไปไม่นานหรอก

ณ.ที่ดินรกร้างแห่งหนึ่ง

Superman ใช้ X-Ray Vision ของเขาหาทางเข้าของอดีตสถาบันวิจัย Ulysses

ส่วนทางด้าน Ulysses ที่ไม่มีอะไรทำก็เดินดูรอบๆบ้านของ Clark

แต่การจะให้เขานั่งแกร่วอยู่กับบ้านเฉยๆมันก็เซ็งแย่ เขาเลยทำตามแบบที่ Clark บอก แล้ว “ยืม” ชุดของ Clark ออกไปเดินเล่นในเมืองเสียเลย

ทางด้าน Superman ก็ตรวจสอบภายในของสถาบันวิจัยที่พังยับเยิน และเขาก็พบบางอย่างที่สะดุดความสนใจของเขา
เขารีบติดต่อไปหา บก.Perry White ทันที

Superman : เพอร์รี่ นี่ผมคล๊ากนะ…

Superman : ผมมีเรื่องอยากให้คุณช่วยตรวจสอบให้ผมหน่อย

ทางด้าน Ulysses ก็กำลังเดินท่องไปตามถนนในเมือง

แต่เนื่องจากเขามาจากอีกโลกจึงไม่เข้าใจวัฒนธรรมของโลก รวมถึงไม่รู้จักเงินด้วย…

ก่อนที่เขาจะกลายเป็นโจรโดยไม่ตั้งใจ ก็มีเสียงระเบิดดังขึ้น?!

ตัวก่อเหตุคือทหารหุ่นยนต์ที่อาวุธครบมือหลายตัว และพวกมันก็กำลังทำลายสิ่งต่างๆรอบข้างอย่างไม่เลือก!!

เมื่อเห็นแบบนี้ Ulysses ก็ไม่อาจอยู่เฉยๆได้!

ทว่าโดยไม่มีการเตือนใดๆ พวกทหารหุ่นยนต์ก็ยิงทั้งปืนและระเบิดใส่ Ulysses!!

ก่อนจะเตรียมตัวเล่นงานชาวเมืองต่อไป

แต่แค่นั้นไม่อาจทำอะไรเขาได้ และ Ulysses ก็โต้กลับใส่พวกมันบ้าง!!

ตัดมาทางด้าน Superman

Superman : คุณแน่ใจนะเพอร์รี่?

White : ฉันก็แปลกใจมากพอๆกับนายนั่นแหละ แต่ว่า…

[ตูม!!]

Superman : เพอร์รี่?

White : ตะกี้เกิดระเบิดขึ้นข้างนอกน่ะ

Superman : เกิดจากอะไรหรือ?

White : ดูเหมือนจะเป็นเพื่อนใหม่ของซุปเปอร์แมนน่ะนะ

White : คล๊าก?

White : ฟังอยู่หรือเปล่าน่ะคล๊าก?

Superman ไม่ตอบเพราะกำลังตรงไปยังที่เกิดเหตุด้วยความเร็วสูงสุด!

ที่จุดปะทะ
ในที่สุดการต่อสู้ก็จบลง…

Superman : ผมบอกคุณให้รอจนกว่าผมจะกลับมานะ

Ulysses : เจ้าพวกนี้มันทำร้ายผมและพวกพ้องชาวโลกของผม ผมแค่ต้องการจะปกป้องพวกเขา

Superman : เราต้องคุยกันเรื่องที่คุณจะทำเรื่องนั้นโดยไม่ทำลายทั้งเมืองจนพินาศซะแล้วล่ะ

Ulysses : ผมต้องการรู้ว่าทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดขึ้นที่นี่

Ulysses : โลกเป็นอะไรไปแล้วกันแน่?

Superman : ตอนนี้เรามาสนใจเรื่องตรงหน้าก่อนดีกว่านะ

Superman : แอนดรอยด์พวกนี้มีดีไซน์ที่คล้ายคลึงกับเจ้าวานรจักรกลยักษ์ที่โผล่มาเมื่อหลายวันก่อน…ไตตาโน ดูเหมือนว่าผมมีเรื่องที่ต้องสืบสวนเพิ่มขึ้นอีกแล้ว

Superman : ผมจะมาเก็บกวาดพวกนี้ทีหลัง แต่ตอนนี้เราดึงดูดสายตาผู้คนมากไปแล้ว และผมก็อยากให้คุณมากับผมหน่อยด้วย

Ulysses : เรามาที่นี่กันทำไมหรือ? ซุปเปอร์แมน?

พวกเขาบินมาที่บ้านหลังหนึ่ง

Superman : ในวันที่เกิดอุบัติเหตุนั้นขึ้น เมื่อตอนที่พ่อแม่ของคุณส่งคุณไปนั้น…มีคนตายไปมากมาย

Ulysses : ผมรู้

Superman : แต่พ่อแม่ของคุณสามารถจะหยุดการรั่วไหลของสสารประหลาดนั้นไว้ได้ และพวกเขาก็หยุดการทำลายตัวเองของห้องแล็ปได้

Ulysses : คุณพูดเรื่องอะไรกัน?

แทนคำตอบ Superman กลับยกมือขึ้นเคาะประตูบ้านหลังนั้น

Superman : สวัสดีครับ?

ผู้ที่เปิดประตูออกมาคือหญิงวัยกลางคนผู้หนึ่ง ติดตามมาด้วยชายวัยกลางคนที่แขนพิการไปข้างหนึ่ง…

และเมื่อพวกเขาได้เห็นหน้าของชายหนุ่มเบื้องหน้า พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าเขาคือ…

Ulysses : แม่ครับ? พ่อครับ?

Bridget : มันเป็นไปไม่ได้…มัน…

Bridget : นีล?

Peter : ลูกพ่อ?

Ulysses : นี่คือผมเองจริงๆครับพ่อ

Ulysses : ผมกลับมาแล้วครับ

เมื่อได้เห็นภาพอันน่าตื้นตันของการที่ครอบครัวที่พลัดพรากกลับมาพบกันอีกครั้งเช่นนี้ Superman ก็ได้แต่ยิ้มเศร้าๆ เมื่อคิดว่าตัวเขาจะไม่มีวันได้มีโอกาสเช่นนี้อีกแล้ว

แต่ในเงามืด ใครบางคนกำลังเฝ้าดูเขาอยู่…

??? : เจ้าจะต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวคล๊าก

??? : สำหรับตอนนี้น่ะนะ

โปรดติดตามตอนต่อไป