Mighty Avengers #3

เรื่องโดย : Al Ewing | ภาพโดย : Greg Land

วางจำหน่าย : 6 พฤศจิกายน 2013

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

Shrma-Gorath บุกรุกเข้าสู่โลก, Spectrum กำลังวิกฤติ

และท่ามกลางความวุ่นวาย Blue Marvel ปรากฎตัว บัดนี้ Mighty Avengers ได้เวลารวมทีมแล้ว!

.
15 นาทีก่อนหน้านี้

White Tiger กำลังดูรูปของพ่อเธอ และคิดถึงความหลัง ซึ่ง Power Man ก็มาถึงพอดี โดย White Tiger กำลังคิดถึงครอบครัวของเธอที่โดนพลังและหน้าที่ในการเป็น White Tiger พรากจากไปทั้งพี่ชาย และพ่อของเธอ และสักวันหนึ่งเธอก็คิดว่ามันคงจะถึงตาของเธอเช่นกัน

White Tiger : ฉันแค่อยากจะให้ความตายของฉันมีความหมาย

Power Man : … อืม แต่มันจะไม่มีหรอก

Power Man : ความตายไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้เกิดความหมายอะไรขึ้นมาหรอกนะ มันก็แค่สิ่งที่จะเกิดขึ้นเธอในสักวันนึง

Power Man : มันคือชีวิตของเธอต่างหากเล่าที่มีความหมาย สิ่งที่เธอเลือกที่จะทำในชีวิตนี้ นั่นแหละคือสิ่งที่จะบ่งบอกถึงตัวตนของเธอในท้ายที่สุด นั่นคือสิ่งที่พ่อของฉันสอนมา

Power Man : และฉันก็คิดว่าพี่ชายของเธอ… ฟังนะฉันอาจจะไม่รู้จักเขา ดังนั้นอย่าถามว่าฉันรู้ได้ยังไง แต่ฉันรู้ว่าเขาจะต้องภูมิใจในตัวเธอมากๆ

White Tiger : แหม นายนี่ซ่อนอะไรไว้เหมือนกันนี่ แอลวาเลซ

Power Man : เอ่อ เธอรู้มั้ยว่า… ฉัน….

แต่แล้วก็มีอะไรมาขัดคอทั้งคู่ และมันก็คือกองยานของ Thanos

ปัจจุบัน

Shuma-Gorath กำลังอาละวาดอยู่ในกลางมหานครนิวยอร์ก

Cage : โอ้พระเจ้า… พระเจ้าช่วย

Spider-Hero : อย่ามองมันตรงๆ แล้วพ่อแมลง..สเป็คตรัมเป็นไงบ้าง?

S.Spider-Man : คฑาของพร็อกซิม่า มิดไนท์ ทำลายร่างกายที่เป็นแสงของเธอ “สไปเดอร์ฮีโร่” และถ้านายสนใจ เธอกำลังจะตาย ถ้าหากว่าฉันมีเวลามากกว่านี้ บางทีฉันอาจจะ

Shuma : แกจะมีเวลา อย่างไร้ที่สิ้นสุด

Shuma : จงกรีดร้องชื่อของข้า และเจ้า

และ Shuma-Gorath ก็จับตัว Cage ไป

Shuma : ข้าสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณสดใหม่ในตัวเจ้า มันเพิ่งจะก่อตัวขึ้นมา

Shuma : เป็นจิตวิญญาณที่อุดมสมบูรณ์

Shuma : “แดเนี่ยล”

แต่แล้วBlue Marvel ก็พุ่งทะลุดวงตาของมันออกมา

Blue Marvel : พอแล้ว

Blue Marvel : ขอโทษทีที่ฉันมาสาย และฉันไม่คิดว่าพวกเราจะเคยพบกันมา… คุณ เคจ ใช่มั้ย?

Cage : เอ่อ…

Blue Marvel : บลูมาเวล หรือจะเรียกว่า อดัม ก็ได้ แล้วทีนี้ใครพอจะอธิบายถึงเจ้าตัวนี้ได้บ้าง

Spider-Hero : ชูม่า-โกราธ หรือส่วนที่เล็กที่สุดของมัน ประมาณ…เล็บของนิ้วมือที่พยายามจะผ่านเข้ามาสู่โลกของเรา

Spider-Hero : และขอบใจสำหรับการเปิดตัวนั่นด้วย…เพราะมันช่วยเพิ่มเวลาให้กับเราได้ตั้ง 2 นาที และทีนี้ถ้าเราสามารถจัดการกับร่างจิตของมันได้ เราก็จะสามารถปิดกั้นไม่ให้ร่างที่แท้จริงของมันก้าวผ่านมาได้

Blue Marvel : ขอโทษนะ แต่ฉันรู้จักนายหรือเปล่า? เสียงของนายมัน…

Spider-Hero : ในชาติอื่นน่ะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ด็อก

S.Spider-Man : ด็อกเตอร์ บราเชียร์?

S.Spider-Man : ขอร้องล่ะ อย่าเพิ่งตายนะ สเป็คตรัม

S.Spider-Man : ด็อกเตอร์ บราเชียร์ ฉันเป็นหนึ่งในแฟนของผลงานของคุณ จากงานวิจัยล่าสุด เรื่องโลหะผสม โพรซิโตรเนียม-นิวโตรเนียม นั่นมันแทบจะเท่ากับผลงานของฉัน…

S.Spider-Man : และจากที่ฉันเข้าใจเกี่ยวกับความสามารถของคุณ คุณมีกล้องจุลทรรศน์อิเล็คโทรนิกส์ของตัวเองใช่มั้ย?

Blue Marvel : แน่นอน งั้นลองเริ่มจากระดับอนุภาคระดับ ควาร์ก เลยแล้วกัน…

Blue Marvel : อืม นี่มันไม่น่าจะอยู่ในระดับที่อธิบายได้ในรูปแบบของวิทยาศาสตร์ซะแล้วสิ

Blue Marvel : สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ พลังงานโฟตอนของ มิส แรมเบว กำลังถูกพลังงานต่อต้านโฟตอน (ขอเรียกว่าแบบนี้แล้วกันนะ) กลืนกิน

Blue Marvel : เว้นแต่ว่ามันจะไม่มี… ถ้าโฟตอนมีสิ่งที่สามารถปกป้องตัวมันเองได้ล่ะ

Blue Marvel : ฉันพอจะคิดออกแล้ว

และ Blue Marvel ก็ลงมือทันที

Blue Marvel : ฉันจะใช้พลังปฏิสสารของฉัน เพิ่มพลังโฟตอนให้กับเธอ… เพื่อช่วยเหลือบริเวณที่อ่อนแอ

Blue Marvel : และหวังว่านั่นจะทำให้เธอยังมีชีวิตอยู่นะ… บางทีมันอาจจะไม่สามารถเอาพวกเชื้อร้ายนั่นออกมาได้ แต่… ก็อย่างว่า มันอาจจะมีผลกระทบอยู่บ้าง

Spectrum : เดี๋ยวนะ….นี่มัน อ๊ากกกกกกก ไม่ใช่ ข้อตกลงว่า “จะยอมเสียพลัง หรือ ยอมตาย”…

Spectrum : เพราะฉันไม่รู้จริงๆ… ว่าฉันจะเลือกอะไรดี…

Blue Marvel : เสียพลังไปงั้นหรือ? ไม่หรอก ฉันจะไม่โกหกเธอนะ… และมันอาจจะดูเจ็บปวด แต่… ฉันคิดว่าเธอน่าจะเคยได้ยินสำนวนนี้นะ “อะไรก็ตามที่ฆ่าเธอไม่ได้ จะทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้น” น่ะ?

Spectrum : ขอล่ะ รีบลงมือเลยเถอะ

Blue Marvel : โทษที แต่ฉันหาความยาวคลื่นที่ถูกต้องได้แล้ว พร้อมที่จะแข็งแกร่งขึ้นหรือยัง

และตัว Spectrum ก็ระเบิดพลังออกมา

Blue Marvel : …เอาล่ะ ฉันคิดว่าเธอน่าจะหายแล้วนะ มิส แรมเบว

Spectrum : คุณเพิ่งจะช่วยชีวิตฉันไว้นะ ด็อกเตอร์ บราเชียร์

Spectrum : และเรียกฉันว่า โมนิก้า หรือ สเป็คตรัม ก็ได้ ถ้าคุณไม่รังเกียจ

Spider-Hero : เอ้อ จริงๆแล้ว ไอ้ตัวน่ารังเกียจมันกำลังฟื้นขึ้นมาแล้วนะ บราเชียร์—

Shuma : ไม่ มันจะไม่เกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง

Shuma : ร่างของข้ามันสมบูรณ์มากขึ้น ตัวตนของข้าเป็นจริงมากขึ้น และข้าได้ค้นพบ พันธมิตรแล้ว

และทาง Maw ก็สั่งให้ Dr.Strange ทำการใช้พลังเวทมนต์ปกป้องพวกเขาในทันที

Shuma : ตอนนี้ ข้าครอบครองร่างของพวกเจ้าแล้ว

Cage : หมอนั่นพูดหมายความตามนั้นจริงๆ ดังนั้นถอยไป หลบออก… แล้วพวกเราจะได้…

Cage : โอ้ เวรล่ะ นี่มันคราวซวยของแท้

และเหล่าประชาชนรอบๆก็ตกอยู่ในการควบคุมของ Shuma-Gorath จนหมด เว้นแต่เหล่าฮีโร่เท่านั้น

Spectrum : อย่าเล่นงานพวกเขาให้ถึงตายนะ พวกเราอาจจะยังช่วยพวกเขาได้

S.Spider-Man : เฮ้ ฉันว่าเธอพูดกับนายแหน่ะ พ่อนันชักค์ นอร์ริส

Spider-Hero : พวกมันมีมากมายเกินไป… ต้องเคลียร์บริเวณนี้…

และกำลังเสริมก็มาถึง

White Tiger : พาวเวอร์แมน ข้างล่างนั่น

Power Man : ฉันเห็นแล้ว

Power Man : เฮ้ย! ไอ้พวกหน้าหนวด! อย่าคิดจะลองดีกับ อเวนเจอร์ผู้ทรงพลัง เชียว!

Cage : อเวนเจอร์ผู้ทรงพลัง อะไรกัน?

Power Man : ช่าย ตอนนี้คุณมี *แฮชแท็ก แล้ว และนั่นก็อธิบายว่าพวกเราเจอตัวคุณได้ยังไง

Power Man : ว่าแต่เจ้านี่มันตัวอะไร ผมอัดมันไม่โดนเลย

Spectrum : มันเป็นเหมือนสัญลักษณ์เวทมนต์ ที่ก่อตัวขึ้นมากลายเป็นเกราะป้องกัน… ลุยต่อไปนะพวกเรา

Spectrum : เพราะฉันมีบางอย่างที่ต้องลองดู

*Hashtag เป็นสัญลักษณ์ # ที่ใช้แท็กเรื่องราวที่เราเกี่ยวข้องกับข้อความหรือภาพนั้นๆ โดยในกรณีนี้คิดว่าคนอื่นๆอาจจะ Tag ให้พวกเขาเป็น #MightyAvengers

Blue Marvel : มิส แรมเบว… ผมหมายถึง… โมนิก้า นี่คุณกำลังทำ…?

Spectrum : ฉันกำลังใช้ร่างกายที่เป็นแสงของฉันลอกเลียนแบบสัญลักษณ์พวกนั้น ฉันคิดว่ามันน่าจะช่วยยืดเวลาให้พวกเราได้

S.Spider-Man : นั่นไร้สาระจริงๆ

Spider-Hero : ถ้ามันเป็นสัญลักษณ์ที่สร้างเจ้าเกราะป้องกันนั่นขึ้นมาจริงๆ มันก็น่าจะได้ผล…

S.Spider-Man : นี่มันเป็นวิทยาศาสตร์ชั้นขยะ ที่แย่ที่สุดที่ฉันเคยเห็น! นายคงไม่คิดหรอกนะ ว่าการลอกเลียนแบบเพียงผิวเผินแบบนั้นมันจะ…ให้ตายสิ แล้วดูสิว่าฉันกำลังพล่ามให้ใครฟัง

Spider-Hero : 9 ใน 10 ที่จะทำให้เวทมนต์แสดงผลนั่นคือ ความเชื่อ

Spider-Hero : เว้นแต่ว่าแกจะอยากพล่ามไร้สาระผ่านหนวดที่ออกมาจากปากของแกก็อีกเรื่องนึง ไม่งั้นก็หุบปากไปซะ

S.Spider-Man : ว่าไงนะ นี่แกรู้อะไรกับเขาบ้าง ไอ้เจ้าจอมลอกเลียนแบบ…

Spider-Hero : เกี่ยวกับเรื่องนี่น่ะเหรอ? ฉันรู้มากกว่าแกแล้วกัน เพราะการรู้เรื่องเวทมนต์ไว้ เป็นหนึ่งในสิ่งที่ฉันต้องทำในสายงานของฉัน

Spectrum : พวกนายทั้งคู่หยุดทะเลาะกันได้แล้ว ที่ฉันคือการกันเจ้าพวกพลังงานพวกนั้นออกไป… แต่ฉันจะไม่ไหวแล้วเมื่อกัน

Spectrum : แล้ว สไปเดอร์-ฮีโร่… ฉันคิดว่าก่อนหน้านี้นายพูดถึงอะไรบางอย่าง ที่เกี่ยวกับ ร่างจิต อะไรนี่ใช่มั้ย…

Spider-Hero : มันคือหนทางเดียวที่จะส่งมันกลับไป ต่อสู้กับรูปร่างที่แท้จริงของมัน แล้วพวกนายจะสู้กับพระเจ้าแบบนี้ยังไงล่ะ?

Cage : ถามแปลกๆ ก็ใช้พระเจ้าที่ยิ่งใหญ่กว่าน่ะสิว้อย

Cage : พาวเวอร์แมน… ไวท์เทอร์เกอร์… ตาพวกเธอแล้ว

Shuma : ข้ากำลังแข็งแกร่งขึ้นในทุกชั่วขณะ ข้ากำลังเข้าใกล้ความเป็นจริงมากขึ้น

Shuma : และข้าจะกลืนกินมายาฝันแห่งความตายของพวกเจ้า

Blue Marvel : โมนิก้า อยู่มั้ย? ผมจะส่งพลังงานแสงออกไปเรื่อยๆ… เพื่อให้มันเป็นพลังงานเสริมให้กับคุณ

Spectrum : เยี่ยมากเลย มาเวล

Blue Marvel : อดัม เรียกผมว่าอดัมก็พอ

Cage : เอาล่ะ ทีนี้ฟังนะ วิค เธอเคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนจริงมั้ย?

Power Man : ครั้งเดียว แถมตอนนั้นไม่ได้ตั้งสมาธิอะไรเลยด้วย… คือ ผมจะบอกว่าผมไม่เคยแบ่งมันออกไปให้ใครใช้เลยนะ

Spider-Hero : อย่าคิดมาก หายใจลึกๆ แล้วทำใจให้ว่าง

Power Man : หวังว่ามันจะได้ผลนะ

White Tiger : ผ่อนคลายหน่อย พาวเวอร์แมน ฉันต่างหากเล่าที่เป็นคนลงมือในงานนี้น่ะ

Spider-Hero : เอาล่ะ ทำใจให้ว่าง

Spider-Hero : แล้วทีนี้ก็ตั้งสมาธิ คิดไปยัง บ้านของเธอ ครอบครัวของเธอ ตึกที่พวกเธออยู่อาศัย นึกถึงก้อนอิฐ และก้อนหินทุกก้อน ที่เป็นความทรงจำของเธอ

Spider-Hero : จากนั้นก็วิ่งออกไปยังท้องถนน ไปยังสถานที่สำคัญของเธอ เหล่าผู้คน และประวัติศาสตร์

Spider-Hero : เมืองนิวยอร์ก

Spider-Hero : ทุกๆอย่างมันล้วนมีพลังลมปราณ

Spider-Hero : ทุกหนแห่งล้วนแฝงไว้ด้วยพลัง

Spider-Hero : และจากนั้นก็มอบพลังเหล่านั้นให้กับพระเจ้า ที่อยู่ข้างในตัวของเธอ

และ White Tiger ก็ได้รับพลังเหล่านั้นมา

White Tiger : กรรรรรรรร์ เจ้าสิ่งมีชีวิตตัวจ้อย

Shuma : ข้าคือ ชูม่า-โกราธ ข้าคือ ชูม่า-โกราธ

White Tiger : ในคราแรกที่เหล่ามวลมนุษย์จ้องมองไปในยามราตรี เป็นตาของข้าที่จ้องมองกลับมา, และเมื่อพวกมนุษย์รู้สึกหวาดกลัวความมืดมิด มันก็คือข้าที่พวกมันกลัว

White Tiger : เมื่อพวกมันได้เรียนรู้ที่จะต่อสู้เพื่อชีวิตของพวกมัน คนรักของพวกมัน และลูกหลานของพวกมัน… ข้านี่แหละคือศัตรูคนแรกของพวกมัน

White Tiger : จงครอบครองโลกใบอื่นอีกหลายพันดวงไป

White Tiger : แต่อย่าได้ย่างกรายเข้ามายังโลกใบนี้… เพราะนี่คือโลกของข้า!

โลกของเสือขาว!

Shuma : ไม่ เจ้าจะทำแบบนี้ไม่ได้

Shuma : เจ้าต้อง

Shuma : ไม่

และ Shuma-Gorath ก็โดนจิตของ White Tiger เล่นงานจนดับสูญไป

และตอนนี้ Shuma-Gorath ก็อ่อนแอจนพวกเขาสามารถเล่นงานได้แล้ว Spectrum จึงกลับเป็นร่างเดิมของเธอ และตรงเข้าไปในตาของมันทันที

Shuma : ม่ายยยยยย

Spectrum : ร่างจิตของแกมันถูกทำลายไปแล้ว ตอนนี้แกเหลือแค่ร่างกายนี้ที่แกสร้างขึ้นมาเพื่อปรากฏตัวบนโลกของเรา

Spectrum : และมันดูเป็นภาชนะที่ดี มันมีทุกๆอย่าง… ทั้งอวัยวะภายใน ระบบหมุนเวียนเลือด และระบบประสาท

Spectrum : …แต่นอกจากนั้นมันยังมีกระแสไฟฟ้าในสมองเป็นจำนวนมากอีกด้วย

Spectrum : ขอให้โชคดีนะ ชูม่า-โกราธ

Spectrum : และไสหัวออกไปจากจักรวาลของเราได้แล้ว

และ Shuma-Gorath ก็ถูกกำจัดออกไปอีกครั้ง และนั่นทำให้ Maw ผิดหวังเป็นอย่างมาก แต่ยังไง Dr.Strange ก็ยังมีค่าให้เขาใช้อยู่

และทางด้าน Luck Cage

Cage : เอาล่ะ พวกเราเพิ่งจะช่วยเหลือโลกไว้

Spectrum : อย่างดีก็คงจะสงบได้ซักประมาณ 10 นาที และเมื่อพวกเราพักภายใจกันพอแล้ว ก็ถึงเวลาไปช่วยจัดการกับการบุกโจมตีของธานอสกัน…

Kat : ขอโทษนะ สเป็คตรัมใช่มั้ย? ฉัน แคท ฟาร์เรลล์ จากกระทรวงการคลังของชาติ (กับปากที่เต็มไปด้วยหนวดปีศาจ)

Kat : คุณพอจะบอกพวกเราได้มั้ยว่ามันเกิดอะไรขึ้น? แล้วนี่เป็นหน่วยพิเศษอย่างเป็นทางการของ อเวนเจอร์ หรือเปล่า?

Spectrum : ที่บอกได้ก็คือ พวกเราไม่ใช่ อเวนเจอร์ พวกเราเป็นแค่ทีมที่มารวมตัวกันเฉพาะกิจ และตอนนี้พวกเราก็ยังมีปัญหาที่ต้องไปจัดการกันต่อ…

Cage : แคท … พวกเราจะขอพูดอะไรหน่อยได้มั้ย?

Cage : ไม่ว่าใครก็ตามที่เหมาะสมกับคำว่า อเวนเจอร์ พวกเราก็จะพูดคำนั้นออกมา

Cage : และมันก็เรียกได้ว่าเป็นการแข่งขันที่จะพูดคำนั้น หรือตะโกนมันออกมา เพราะมันเป็นคำพูดที่ยิ่งใหญ่ สำหรับสิ่งที่พวกเราเป็น และสิ่งที่พวกเราทำ และคำพูดนั่นก็คือ รวมพล

Cage : ถ้าพวกเรารวมตัวกัน พวกเราจะแข็งแกร่งกว่าเมื่อพวกเรายืนหยัดอย่างโดดเดี่ยว

Cage : และนั่นคือสิ่งที่มันเป็นมาตลอด พวกเรามารวมตัวกันเพื่อต่อสู้กับสิ่งที่พวกเราไม่สามารถสู้ได้ด้วยตัวคนเดียว

Cage : เพื่อจัดการกับสิ่งชั่วร้ายที่จะกลืนกินโลกของเรา และเล่นงานพวกเราให้พ่ายแพ้

Cage : และมันเป็นสิ่งที่ฮีโร่เพียงแค่คนเดียวไม่สามารถรับมือได้

Cage : แล้วสำหรับคำว่า พวกเรา น่ะเหรอ? ผมก็หมายถึงพวกเราทุกคน ณ ที่นี้

Cage : เมื่อพวกเราแสดงความพยายามที่จะช่วยเหลือเหล่าผู้คนที่ต้องการช่วยเหลือพวกเรา… ช่วยเหลือกันและกัน และอยู่ตรงนั้นเพื่อกันและกัน

Cage : …ในช่วงเวลานั้นแหละ พวกเราทุกคน คือ อเวนเจอร์

Cage : พวกคุณ ก็เป็น อเวนเจอร์

Spectrum : เอาล่ะ งั้นก็ตามนั้นเลย ยินดีต้อนรับเข้าสู่ทีมนะทุกๆคน

Spectrum : และตอนนี้ ถึงเวลาลุยกันแล้ว

และตอนนี้ Mighty Avengers ก็รวมทีมสำเร็จแล้ว และพวกเขาจะไม่ใช่ฮีโร่ของคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง

Mighty Avengers #3 – No Single Heros

ฮีโร่ของสาธารณชน

เล่มหน้า

New Ronin

<———————————————————>

เผยแพร่ครั้งแรกที่ : Bank-Comics For Fun