Batman and Red Hood  #20 – Rage

เรื่อง : Peter J. Tomasi
ภาพ : Patrick Gleason
วางจำหน่าย : 8 พฤษภาคม 2013
สำนักพิมพ์ : DC Comics

หัวเล่มนี้ปกติคือ Batman and Robin แต่ช่วงนี้จะเปลี่ยนชื่อไปเรื่อยๆ ตามตัวละครที่จะออกมาจับคู่กับ Batman
โดยนับเลขเล่มต่อจากเล่ม Batman and Robin

*เนื้อเรื่องในเล่มนี้เกิดก่อนเหตุการณ์ใน Red Hood and The Outlaws #19

Jason (Red Hood) จะยอมช่วย Bruce ในการนำ Damian กลับมาจากความตายหรือไม่ มาติดตามกัน

Bruce กำลังสั่งการบางอย่างกับคอมพิวเตอร์อยู่

Bruce : คอมพิวเตอร์ ภายในรัศมีครึ่งไมล์ มีการสร้างสิ่งก่อสร้างเท่าไหร่
[จำนวน 5 สิ่งก่อสร้าง]
Bruce : ค้นหาแหล่งที่มาของพลังงาน
[ไม่พบ]
Bruce : การขนส่งสายเคเบิลใต้พื้นดินละ?
[ไม่พบ]
Bruce : รักษาระยะห่างเอาไว้

Alfred : คุณหนูครับ คุณหนูมีแขกครับ
Bruce : จัดการที อัลเฟรด ผมไม่ว่าง
Bruce : คอมพิวเตอร์ ค้นหาเอกลักษณ์อาวุธ

[จำแนกเอกลักษณ์เรียบบร้อย]
[ปืน MADPUL FMG-9’S]
[KAC M110 SNIPER RIFLES]
[BARRETT MRAD .388 SNIPER RIFLES]

Alfred : ผมเกรงว่าเธอยืนกรานที่จะคุยกับคุณหนูและนายน้อย เดเมี่ยน ให้ได้ครับ
Bruce : เธอมีชื่อไหม?
Alfred : แครี่ เคลลี่ ครับ สาวน้อยในงานปาร์ตี้คืนนั้นไงครับ

Bruce : คอมพิวเตอร์ อัพโหลดเวลาพระอาทิตย์ขึ้น พระอาทิตย์ตกและจองเที่ยวบินไปเอธิโอเปียด้วย
[ทำการอัพโหลด]

Bruce : ชั้นเข้าใจว่าปาร์ตี้เธอคงจบแล้ว
แล้ว Bruce ก็ออกมารับแขกด้วยสีหน้าที่เป็นมิตรเอามากๆ

Bruce : มีอะไรให้ช่วยไหม?

Carrie : ฉันต้องการคุยกับ เดเมี่ยน

Bruce : เขาไปเรียนเมืองนอก ออกไปดูโลก ทำในสิ่งที่เด็ก 10 ขวบฝันอยากจะทำกัน

หลังจากสนทนากันได้ไม่นาน Carrie ก็เห็นเจ้าตูบ Titus แล้ว Alfred ก็บอกกับเธอว่า Titus ไม่คุ้นกับคนแปลกหน้าเท่าไหร่ แต่เธอก็บอกว่าบ้านเธอก็เคยเลี้ยงหมาเหมือนกัน Alfred ก็เลยคิดอะไรบางอย่างออก

Carrie : ใครเป็นคนตั้งชื่อ ไททัส หรอ?
Alfred : นายน้อย เดเมี่ยน เป็นคนตั้งให้ครับ
Alfred : จะเป็นอะไรไหมครับ ถ้าผมจะจ้างคุณมาดูแล ไททัส ที่นี้สักสองสามวันต่อสัปดาห์ รวมอาหารด้วย
Carrie : แหล่มเลย!! ฉันจะดูแลเจ้า ไททัส ให้จนกว่า เดเมี่ยน จะกลับมาละกันนะ
Carrie : พ่ออารมณ์บูดตรงนั้นไม่ว่าอะไรใช่ไหม?
Alfred : ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ ถึงเขาจะปากร้าย แต่ใจดีนะครับ

ต่อมา
Jason Todd หรือ Red Hood กำลังยืนมองหมวกของเขาอยู่ และตรงกำแพงนั้นก็ดูเหมือนจะมีของประจำตัวของ Bat-Family ทุกคน
Jason : ผมไม่รู้นะว่า เดเมี่ยน เคยบอกเรื่องที่เขาขโมยหมวกนี้มาจากผมรึเปล่า
Bruce : จริงๆ แล้ว เขาบอก

Jason : พรุ้งนี้ผมจะไปละ
Bruce : ก่อนนายจะไป ตามฉันลงมาที่ถ้ำ ฉันมีอะไรจะให้นายดู

ณ เอธิโอเปีย
ก่อนหน้านี้ที่ Bruce ให้ Jason ลงไปข้างล่างเพื่อให้มาช่วยทำภารกิจที่เอธิโอเปียเพราะ Bruce ตรวจพบกองกำลังรับจ้างกลุ่มหนึ่งมาตั้งรกรากชั่วคราวอยู่โดยมีรัฐบาลของประเทศนี้หนุนหลัง
พอถึงที่หมาย ก็จัดจรวดมิสไซสี่ลูกก่อนเลย

ตู้ม!!

ตู้ม!!

ตู้ม!!

ตู้ม!!
ทหารยาม : โดนโจมตี พวกเราโดนโจมตี!!
จรวดมิสไซล์สี่ลูกก่อนหน้านี้ เป็นการเตือนเฉยๆ เพราะของจริงมันต่อจากนี้

Batman : รู้สึกเหมือนช่วงเวลาเก่าๆ เลย
Red Hood : ขอบคุณที่ชวนผมมานะ

หลังจากเปิดตัวกันอย่างอลังการ ทั้งคู่ก็ออกลุยกันอย่างไม่ยั้งมือ แต่แล้ว Red Hood ก็โดน Sniper เล็งที่หัวแต่ Batman ก็เข้าถึงตัวก่อน

Batman : ฉันเอาถุงมือพิเศษมาให้พวกแกทุกคน แกเหนี่ยวไกปืนและฆ่าคนบริสุทธิ์
เขาใช้ถุงมือไฟฟ้าช็อตไปที่มือทั้ง 2 ข้าง แน่นอนว่ามันเจ็บปวดมาก
Batman : เส้นประสาทในมือของแกจะใช้ไม่ได้อีกแล้ว

โจรผู้น่าสงสาร : หยุด…ได้โปรดเถอะ…นิ้วฉัน…ไม่รู้สึกเลย…
Batman : หึ! ชั้นไม่สน

หลังจากเทศนากับโจรผู้น่าสงสารคนนั้นเสร็จ Batman ก็โยนร่างของเขาลงมาจากหอคอยทันที
Red Hood : เรียบร้อยยัง?
Batman : ไม่มีทาง ไปกันเถอะ

Red Hood : นี้เราขับมาร่วมชั่วโมงแล้วนะ
Red Hood : ทำไมคุณถึงชวนผมมาละ คุณคนเดียวก็จัดการพวกนั้นได้
Batman : เพราะฉันต้องการให้นายช่วย
Red Hood : ตกลงเราจะไปที่ไหน?
Batman : แค่เนินเขาถัดไปนี้เอง
Red Hood : เราอยู่ไหนกัน บรูซ
Batman : เอธิโอเปีย
Red Hood : ผมรู้ว่าเราอยู่ เอธิโอเปีย ผมอ่านจีพีเอสออกน่า

Red Hood : แล้วเราอยู่ไหนในเอธิโอเปีย

Batman : หุบเขาแม็คดาลา

Batman : ตรงนี้ ที่ที่นายจบชีวิตลงยังไงละ
Batman : ถ้าหากฉันหลับตาละก็ ฉันก็ยังคงได้กลิ่นของมันอบอวลอยู่ในอากาศ วันที่สุดแสนจะเลวร้ายนั้น ร่างกายของนายเย็นเฉียบ

Red Hood : คุณโกหกผม นี้มันไม่เกี่ยวอะไรกับพวกกองกำลังนักฆ่ารับจ้างพวกนั้นเลย คุณพาผมมาที่นี้ มาสถานที่ที่แย่ที่สุดในโลก และตอนนี้ ผมก็เริ่มจะเชื่อเรื่องไร้สาระของคุณเกี่ยวกับการศรัทธาและการไว้ใจ
Batman : พวกนักฆ่าพวกนั้นอยู่ในภารกิจ แต่นี้มันต่างกันบางสิ่งที่นั้นไม่อาจเพิกเฉยได้ ฉันคิดว่าการพานายมาที่นี้จะไปกระตุ้นต่อมความทรงจำของนาย บางที การนำเอาลายละเอียดที่ฝังลึกอยู่ในความทรงจำของนายอาจจะเป็นชิ้นส่วน ที่ทำให้นายกลับมามีชีวิตอีกครั้ง เพราะอย่างนั้นฉันก็เลย…
Jason : จะเอามาใช้ กับการนำ เดเมี่ยน กลับมามีชีวิต
Jason : แน่ละ ผมเข้าใจ

Jason : ถ้าคุณแคร์ในตัวผมนัก คุณก็คงไม่ต้องการให้ผมขุดคุ้ยในสิ่งที่ผมพยายามจะลืมมันขึ้นมาหลอก ผมไม่ต้องการจดจำไอ้วันที่สุดแสนจะเลวร้ายในชีวิตผม เข้าใจไหม?
Jason : คุณมัน มัวแต่หลงมัวเมากับเหตุการณ์ร้ายแรงพวกนั้น บรูซ แต่สำหรับผมมันจบไปแล้วกับการนึกถึงความหลัง
Batman : หรอ ถ้านายแคร์ในตัวฉันและในสิ่งที่ฉันสูญเสียนายก็คงไม่ขุดเรื่องนี้ขึ้นมา ไม่เข้าใจรึไง นี้คือโอกาสของนายที่นายจะช่วยลบไอ้วันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตฉัน เจสัน!!
Batman : นายสามารถนำลูกชายของฉันกลับมาได้
Jason : หรอ! แล้วผมละ?

ด้วยความที่เป็นคนใจร้อนอยู่แล้ว Jason ก็เริ่มเข้าไปลงมือก่อน

Jason : ทำไมคุณถึงพาผมมายืนตรงนี้ ในที่ที่ผมตาย ห๊ะ!?

Batman : ทำไมนะเหรอ? ฉันจะบอกให้ทำไม!
Jason : ผมก็ฟังอยู่นี้ไง!!
Batman : เพราะฉันอยากจะเห็น เดเมี่ยน เติบโตไงเล่า ไอ้บัดซบเอ๊ย!!!!
Jason : อั้ค!!!!

Batman : เดเมี่ยน ควรจะได้รับสิ่งนี้ และฉันก็จะเป็นคนให้เขาเอง
Jason : คุณไม่มีอะไรจะให้เขาแล้วละ บรูซ
Jason : ผมพร้อมที่จะยืนเคียงข้างคุณ แต่คุณกลับไม่แยแสผมเลยสักนิด ถอดหน้ากากออกมาผมอยากจะเห็นแววตาของคุณ ผมอยากเห็นแววตาของลูกผู้ชายไม่ใช้ค้าวคาว ในขณะที่ผมกำลังกระทืบคุณ!!
Bruce : ก็ได้ อยากได้แบบนั้นใช้ไหม!!!

หลังจากหน้ากากหลุดไปแล้ว Bruce ก็ต่อยเข้าที่ท้อง Jason อย่างจังจนถึงกับทำให้เข่าอ่อนเลย

Bruce : ฉันยืนอยู่ตรงนี้แล้วไง มองมาให้ดีๆ
Bruce : ฉันฝึกนายมาดีกว่านี้ มาเลย ลุกขึ้นมา!
Bruce : ชกฉันสิโว้ย!!

Jason : จัดให้
Bruce : อั๊ค!!
ผั๊ว!!

ผั๊ว!!

ผั๊ว!!
Bruce : ฉันยังยืนอยู่นะ…เจสัน
Jason : ผมจะไปเอารถ ลาก่อน บรูซ

ในที่แห่งหนึ่ง ชายหน้าอัปลักษณ์ถือปืน กำลังโยนเหรียญ
แกร่ง!!
วิ้ง วิ้ง วิ้ง ~~~
แกร่ง แกร่ง
ออกหัว!!!
Two-Face : ไม่…

ตอนต่อไป พบกับ Batgirl