Hawkeye #6

เรื่อง : Matt Fraction

ภาพ : David Aja, Matt Hollingsworth, Chris Eliopoulos

วางจำหน่าย : 19 ธันวาคม 2012

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

 

 

 

 

Merry X’Mas!!

 

 

“โอเค… นี่มันห่วยแตก”

“ชั้นไม่รู้จะเอายังไงกับมันแล้ว”

“มันพันกันมั่วไปหมดแล้ว บ้าเอ๊ย”

 

ณ วันที่ 18 ธันวาคม เวลา 19.00 น. Clint Barton (Hawkeye) และ Tony Stark (Iron Man) กำลังหน้านิ่วคิ้วขมวดกับสายไฟที่พันกันยุ่งเหยิงตรงหน้า

Tony : เอาเลย คลินท์

Clint : ชั้นว่าจะตัดเส้นสีเขียวว่ะ

Tony : ตัดเหรอ

Clint : ทำไมรึ

Tony : มันมีวิธีที่ดีกว่านั้นน่า

Clint : ก็ยังหาวิธีที่ดีกว่าไม่เจอเลยนี่หว่า

พูดจบคลินท์ก็จับคีมจ่อเตรียมตัดสายเขียวทันที

Tony : เอาจริงดิคลินท์

ยิ่งพูดยิ่งเครียด ทั้งโทนี่และคลินท์เริ่มเหงื่อแตกพลั่กๆท่วมหัวแล้ว ในที่สุดคลินท์ก็ตัดสินใจ

 

ฉับ!

Tony : นายทำบ้าอะไรเนี่ย มันก็แค่สายพันกันแค่นั้นเอง

Clint : งั้นทำไมไม่มาแก้เองล่ะครับ ไอ้พ่อคุณอัจฉริยะอภิมหาโคตรเศรษฐี

Tony : อืม ชั้นว่านายทำถูกแล้วล่ะ ตัดมันทิ้งไปเลย ดูแล้วคงไม่มีอะไรในโลกมาแก้มัดสายไฟอันนี้ได้หรอก

Clint : ก็นายไง ไม่งั้นชั้นจะเรียกนายมาทำหอกอะไร

เครียดกันแทบตาย ที่แท้ก็เรื่องสายไฟพันกัน โธ่

 

วันที่พฤหัสบดีที่ 13 ธันวาคม

คลินท์กำลังออกปฏิบัติการกวาดล้างกลุ่ม A.I.M. ร่วมกับสมาชิก Avengers อีก 2 คน นั่นคือ Peter Parker (Spider-Man) และ Logan (Wolverine)

แต่พี่แกดันโดนลำแสงอีกฝ่ายจนตัวลอย ร่วงลงมาสลบเหมือดซะงั้น

 

Clint : ชั้นรู้สึกแย่มากเลย รู้สึกเหมือนเข้าไปโดนเขายำใน NFL เลย ยังรู้สึกไม่ค่อยจะมีสติสตังอยู่เลย

Peter : ไปพักผ่อนซะบ้างสิ นี่มันช่วงเทศกาลนะ ดังนั้นไปใช้มันให้เต็มที่ซะ

Clint : อา นั่นสินะ พักผ่อน รีแลกซ์ นอนแช่แป้งดูทีวี

 

Logan : เออใช่ พูดถึงทีวี เมื่อคืนได้ดู Dog Cops ตอนจบไหม

Peter : มันจ๊อดมากเลย!!

Clint : อ๊าก สปอยล์ สปอยล์ หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ

Clint : ชั้นอัดไว้ในเครื่อง DVR ทั้งซีซั่นเลย รู้ไหมนั่นหมายความว่าไง

Clint : พวกนายพูดถูก ชั้นน่าจะใช้วันหยุดไปกับการพักผ่อน มีแค่ชั้นและด็อก ค็อป แค่นั้นจนถึงวันปีใหม่ ไว้เจอกันอีกทีที่ Avengers Tower นะพวก

Peter : ขอให้สนุกล่ะไอ้เกลอ

 

วันอังคารที่ 18 ธันวาคม

Tony : คลินท์ เดี๋ยวเราจะออกไปซื้อของข้างนอกกัน ชั้นจะซื้อสายไฟใหม่ให้นายเอง เมอร์รี่คริสต์มาส

Clint : ไม่ต้องหรอก ชั้นมีตังค์น่า

Tony : ชั้นรู้ว่านายมีเงิน ชั้นหายถึง…

Clint : ม่ายๆ ชั้นมีตังค์นะตอนนี้ แบบว่า… ใช่ ตังค์นั่นละ

Tony : นายได้เงินมาจากไหน

Clint : ที่ไหนน่ะเหรอ

Tony : “ที่” ของนายนี่มันที่อะไร แบบ Wallstreet รึเปล่า ที่ที่ผู้คนเขาหาเงินกันน่ะ

Clint : ช่ายๆ แบบวอลล์สตรีทนั่นล่ะ

 

โทนี่ไม่เชื่อที่คลินท์พูดเอาสักเท่าไร เลยนิ่งเงียบ ทำหน้าบึ้งตึงใส่ ส่วนคลินท์ก็ยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น โทนี่ก็ทำหน้าบึ้งกดดันต่อไป ในที่สุดคลินท์ก็ต้องยอมแพ้

Clint : ชั้นโม้เองแหละ ชั้นไม่รู้จักวอลล์สตรีทอะไรนั่นหรอก

Tony : นายเป็นทั้งนักแสดงโชว์ ทั้งโจร นายต้องโยนไอ้ของพวกนี้ทิ้งไปซะ แล้วซื้อใหม่ซะ นายจะได้ดูด็อก ค็อปได้ซะที จะว่าไปตอนที่จ่าหนวดแมวไปเจอเด็ก…

Clint : หุบปากไปเลย! หยุดสปอยล์แล้วก็หยุดบ่นเรื่องของๆชั้นได้แล้ว ชั้นรู้ว่ามันทั้งพันกัน ทั้งเก่า แต่มันเป็นของๆชั้น

Clint : แล้วนายก็จะช่วยแก้ให้ไม่ใช่รึไง นายจะทำให้มันใช้ได้ไม่ใช่เหรอ

 

วันจันทร์ที่ 17 เมษายน เวลา 22.07 น. คลินท์กำลังรื้อข้าวของของเขาออกมา แต่ระหว่างนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

(โคตรชอบลูกศรที่วาดมาคู่กันกะตอนควงมีดเลย)

 

Clint : สวัสดีครับ Simone กับ ซิโมนน้อยสินะ

Simone : เรามีปัญหาค่ะ คุณคลินท์

Clint : คุณ? อะไร นี่ผมเองนะ

Simone : ดิชั้นมีปัญหากับอพาร์ทเมนท์ ซึ่งมันเป็นตึกของคุณ ดังนั้นมันก็เป็นปัญหาของคุณด้วย

(ใช่ครับ กรรมสิทธิ์ตึกนี้เป็นของคลินท์ เพราะคลินท์ซื้อตึกไปตั้งแต่ # 1 แล้ว)

Simone : เคเบิลมันไม่ทำงาน และช่างก็บอกเราว่าเขาจะไม่ซ่อมมัน รายการคริสต์มาสรายการโปรดของลูกๆดิชั้นกำลังจะฉายอาทิตย์หน้านี้แล้ว ถ้าพวกเขาไม่ได้ดู พวกเขาต้องเป็นบ้าตายแน่ๆ

Clint : แล้วทำไมเขาถึงไม่ซ่อมล่ะ

Simone : ก็ถามเขาดูสิคะ

ช่าง : ไม่เด็ดขาด

Clint : ทำไมล่ะ นี่มันงานของคุณน่ะ

ช่าง : มันอยู่บนทางบันไดหนีไฟ ซึ่งตรงนั้นมันดูไม่ปลอดภัย นอกจากนี้ผมยังอ้วนและก็ขี้เกียจ แถมข้างนอกยังมีหิมะตกอีก  ดังนั้นผมจะไม่ปีนไปทางบันไดหนีไฟเด็ดขาด

(ข้ออ้างนี่ช่างน่าตบกะโหลกจริง)

 

Clint : นี่มันงานของคุณนะ

ช่าง : ไม่ครับ มันไม่ใช่

Clint : ทำไมจะไม่ใช่ล่ะ

“ผมซ่อมอุปกรณ์ที่มีปัญหา แต่จานอันนี้มันเสียหาย ถ้าอุปกรณ์เสียหาย มันก็ไม่ใช่งานของผม”

Clint : มันมีอะไรบางอย่าง อืม ลูกธนูติดอยู่ที่จานงั้นเหรอ โธ่ ลูกธนู ท่าทางจะเป็นของผมแล้วล่ะ เอาเป็นว่าคุณช่วยเอาจานอันใหม่มาให้ผมหน่อยละกัน ไว้ผมจะจัดการที่เหลือเอง

 

วันศุกร์ที่ 14 ธันวาคม ณ งานชุมนุมบนดาดฟ้าอพาร์ทเมนท์ Grill นำ DVR ที่อัดด็อก ค็อปไว้ทั้งซีซั่นมาให้คลินท์

Clint : นี่มีทั้งซีซั่นเลยใช่ไหม

Grill : ช่าย แค่ต่อสายแล้วก็เอ็นจอยได้เลย นายเหยี่ยว

Clint : นายเหยี่ยวเหรอ

Grill : อย่ามาแกล้งทำเป็นว่านายไม่ใช่นายเหยี่ยวสิ

Clint : เอ่อ ก็ไม่ใช่น่ะสิ ชั้นไม่ใช่ แต่ว่า เดี๋ยวนะ นายเหยี่ยว (Hawkguy)หรือ ตาเหยี่ยว (Hawkeye) นะ

Grill : นายคือนายเหยี่ยวไง

Clint : ตาตะหาก

Grill : อือ

Clint : ดูนี่ ตา ตา

Grill : ก็นายไง นายเหยี่ยว

Clint : ตาเหยี่ยว

Grill : อารมณ์แบบว่าประสมคำแบบในซีรีย์ M*A*S*H สินะ

Clint : ถั่วต้ม

Grill : นายเหยี่ยว

(M*A*S*H เป็นซีรีย์ฝรั่งตั้งแต่สมัยคนแปลยังไม่เกิด โดยเรื่องจะเกี่ยวกับแพทย์ทหารในสงครามเกาหลีครับ โดยตัวเอกของเรื่องคือ Benjamin Franklin Pierce มีฉายาว่า Hawkeye ครับ ว่าแต่คลินท์อธิบายขนาดนี้เอ็งก็ยังไม่เข้าใจเลยใช่ไหมฟระ)

 

ในที่สุดก็มีคนมาขัดจังหวะ Aimee เมสเซนเจอร์สาวผู้ร่วมอพาร์ทเมนท์เดียวกันนั่นเอง

Aimee : นายรู้จักเจ้าพวกถือไม้เบสบอลข้างล่างไหม

คลินท์ได้ยินดังนั้นจีงให้เอมมี่พาไปชี้ตัวจากขอบดาดฟ้าทันที และก็เป็นแก๊งค์สามเส้นนั่นเอง

 

ฟุ่บ! ลูกธนูวิ่งไปปักไม้เบสบอลแก๊งสามเส้นกระเด็นออกจากมือไปหนึ่งคนทันที คลินท์ บาร์ตันมาแล้ว

คลินท์ : ไสหัวออกไปจากตึกของชั้นซะ

 

Clint : ชั้นพูดไม่เคลียร์พอรึไง คิดว่าหนุ่มน้อยใส่หมวกซานต้าจะไม่ทำอะไรเลยเพียงเพราะว่าเขาพึ่งจะสนุกกับการสังสรรค์มารึไง

สามเส้น : น้องชาย นายโง่มาก

Clint : ไม่มั้ง ที่โง่น่ะแกตะหาก พี่ชาย

 

และจู่ๆก็มีรถตู้สองคันวิ่งมาล้อมคลินท์ทันที ที่แท้ในรถตู้ขนพวกมาซะเต็มรถเลย

 

“โอเค… ชักจะไม่สนุกแล้วสิ”

ณ เวลา 19.15 น. คลินท์ บาร์ตันกำลังถูกรุมยำ จนลูกธนูที่คลินท์ง้างไว้เตรียมยิงก็ยิงวืดไปปักจานดาวเทียมข้างบนแทน

(นี่สินะ สาเหตุที่ครอบครัวซิโมนดูทีวีไม่ได้)

 

และหวังว่าทุกคนคงจำได้ ว่านี่มันคอมมิคมนุษย์ธรรมดา ไม่ใช่คอมมิคซุปเปอร์ฮีโร่ เจอรุมแบบนี้จะให้สู้ไหวได้ไงค้าบ

 

ในที่สุดคลินท์ก็ถูกฟาดสลบ และโดนถุงยัดหัวพามายังสถานที่แห่งหนึ่ง

วันเสาร์ที่ 15 ธันวาคม ณ เวลา 00.00 น. คลินท์ถูกเอาถุงคลุมหัวออกซะที และสิ่งที่คลินท์เห็นตรงหน้าก็คือ…

Clint : เยี่ยม

 

Clint : เล่นพรรคเล่นพวกนี่หว่า

เป็นล้านครับ เยอะกว่าเดิมอีก

 

ทันใดนั้น ชายผู้หนึ่งในกลุ่มก็พูดออกมา ดูจากชุดและการแต่งตัวที่ไม่เหมือนคนในแกงค์แล้ว ก็คงจะไม่พ้นหัวหน้าแกงค์แหละ

บอส : น้องชาย น้องทำให้คนไม่ดีมากๆกลุ่มหนึ่งโมโหนะ

 

บอสหนังเหี่ยวมาก แต่ใส่แว่นยังประหนึ่งว่าตัวเองเป็นศิลปิน RS Kamikaze ซะงั้น ว่าแล้วก็ซู๊ด ดูดเครื่องช่วยหายใจทีนึง

บอส : น้องชายแย่งตึกของเราไป ช่วยภรรยาน้องชายของเราหนีไปจากเมืองนี้ แต่ไม่เป็นไร น้องชายของเรายังมีอีกหลายคน

(สรุปว่าสาวผมแดงใน #3 ต้องการจะหนีจากแก๊งค์ แต่เดชะบุญมาได้คลินท์กินตับ เอ๊ย ช่วยพาหนีสินะ)

บอส : น้องชายไฝ้ว์กับพวกเรา  ก็เท่ากับไฝ้ว์กับคนที่พวกเราทำงานให้ พวกเขาบอกเราว่าเขาพอกับน้องชายแล้ว เลิกไฝ้ว์แล้วถอนตัวซะ ไม่อย่างนั้นเราได้มีสงครามแน่ มีเวลา 24 ชม.

ณ ขณะนี้ เวลา 00.19 น.

บอส : ไปซะ ไม่อย่างนั้นเราไม่รับประกันความปลอดภัยของทุกคนในตึกนะน้องชาย

 

หลังจากนั้นคลินท์กูถูกเตะส่งลอยตูดโด่งกลับมายังอพาร์ทเมนท์

(หมดกัน ราศีฮีโร่ หมดสภาพซะ)

 

“มันจบแล้วล่ะ บาร์ตันเอ๋ย ไปจากเมืองนี้ซะ จะได้ไม่มีใครตาย”

“ใครจะคิดถึงนาย เดี๋ยว Avengers ก็มาจัดการเองแหละ ไม่มีใครเอะใจหรอก ใครจะมา…”

แต่เมื่อคลินท์เห็นธนูของตนเองบนผนัง เขาก็นึกถึงคนๆหนึ่งขึ้นมา

“Katie”

ณ เวลา 01.58 น. คลินท์ไปหาเอมมี่ที่ห้องเพื่อขอร้องอะไรบางอย่าง

Aimee : โว้ว ไปลุยนรกมารึไงเนี่ย

Clint : เธอยังทำงานเมสเซนเจอร์อยู่ใช่ไหม

คลินท์ยื่นธนูของเขาที่ห่อเก็บมาอย่างดีให้เอมมี่  โดยธนูมีป้ายชื่อของคนที่ต้องการให้ส่งติดอยู่ เคท นั่นเอง

 

วันที่ 19 ธันวาคม ในที่สุดคลินท์ก็ตัดบ้านตัวเองเสร็จเรียบร้อย รวมไปถึงเครื่อง DVR ด้วยเช่นกัน แต่ขณะที่เขากำลังจะดูทีวี ก็มีคนมาเคาะประตูอีกแล้ว

 

วันเสาร์ที่ 15 ธันวาคม เวลา 20.44 น. Kate Bishop (Hawkeye) มาหาเขาถึงบ้าน พร้อมด้วยธนูที่คลินท์ฝากเอมมี่ส่งให้

Kate : นี่มันหมายความว่ายังไง

Clint : เมอร์รี่… เธอก็รู้นี่ ชั้นแค่… ชั้นอยากให้เธอรับมันไป

แต่เคทสังเกตเห็นกระเป๋าเสื้อผ้าของคลินท์ ทำให้เธอรู้ทันทีว่าคลินท์กำลังจะไปไหนแน่ๆ

Kate : นายจะไปไหนกัน

Clint : หือ ไม่ได้ไปไหนนี่

Kate : นาย กำ ลัง จะ ไป ไหน

Clint : พวกมันจะฆ่าทุกคนในตึกนี้ ถ้าชั้นไม่ไป เคธี่ ก็ ก็แค่สักระยะนึงแหละ จนกว่าพวกนั้นจะลืม ส่วนพวกอวเนเจอร์สก็ไม่มีปัญหาหรอก พวกเขาน่ะ…

Kate : งั้นเหรอ

 

Kate : นายคือคลินท์ บาร์ตันนะ แล้วนี่นายก็ลังพล่ามอะไรอยู่

Clint : ชั้น… ทำไมต้องมาว่าชั้นด้วย พวกคนไม่ดีกำลัง…

Kate : นายเป็นคนดี ดังนั้นก็ทำตัวให้สมกับเป็นคนดีหน่อย รู้อะไรไหม

Kate : นี่นายกำลังทำอะไรอยู่ วิ่งหนีหางจุกตูดงั้นเหรอ นายนี่มันเห่ยหมดทุกอย่างจริงๆ

Kate : เมอร์รี่คริสต์มาส ตาบ้า

วีนใส่ คืนธนูแล้วก็กลับไปเลย

(ในส่วนความสัมพันธ์ระหว่างธนูคันนี้กับเคท ผมจะอธิบายท้ายเรื่องนะครับ)

 

วันที่ 16 ธันวาคม เวลา 00.00 น. คลินท์กำลังครุนคิดอะไรบางอย่างอยู่ ตอนนี้ครบเวลา 24 ชม. ที่แก๊งค์สามเส้นตั้งเงื่อนไขแล้ว พวกมันจึงมาดูว่าคลินท์ไปจากตึกหรือยัง เมื่อพวกมันมาถึง มันก็ทำท่าชี้นิ้วเสมือนยิงปืนประหนึ่งเป็นสัญญาณเปิดสงคราม นั่นก็เพราะ…

 

คลินท์ บาร์ตันเลือกที่จะอยู่ ยืนหยัดต่อสู้เพื่อปกป้องอพาร์ทเมนท์แห่งนี้นั่นเอง

 

วันที่ 19 ธันวาคม คลินท์เปิดประตูรับครอบครัวซิโมน

Clint : เมอร์รี่คริสต์มาส

Simone : คุณแน่ใจเหรอ

Clint : นี่เป็นสิ่งที่ผมพอจะทำได้น่ะ ก็ลูกธนูผมมันดันไปติดจานดาวเทียมของคุณนี่นา ผมทำป๊อบคอร์นไว้ ให้เด็กทานด้วยได้ไหมครับ

Simone : ได้ค่ะ

คลินท์ยื่นรีโมทให้ซิโมนน้อย

Clint : ถ้าใช้มันเป็น ก็ดูให้เต็มที่จนกว่าแม่เธอจะบอกให้พอเลย

Simone : แน่ใจหรือคะ แล้วคุณไม่จำเป็นต้องไปไหนบ้างเหรอ

Clint : ไม่ล่ะครับ

“ผมจะไม่ไปไหนทั้งสิ้น”

 

====================================

 

คุยกันท้ายเล่ม

ในส่วนของเล่มนี้ ลำดับเหตุการณ์จะกระโดดไปกระโดดมาบ่อยมาก ถ้าใครไม่เข้าใจ ผมจะเรียบเรียงให้ดังนี้นะครับ

13 ธันวาคม คลินท์ไปปราบกลุ่ม A.I.M. และตัดสินใจจะกลับไปพักผ่อนดูด็อก ค็อปที่อพาร์ทเมนท์

14 ธันวาคม คลินท์ไปงานชุมนุมบนดาดฟ้าตึก จากนั้นก็ถูกแก๊งค์สามเส้นจับตัวไป และยื่นข้อเสนอให้เขาไปจากที่นี่ซะ

15 ธันวาคม คลินท์ตัดสินใจจะไปจากที่นี่ และฝากเอมมี่นำธนูของเขาไปให้เคท แต่สุดท้ายเคทก็นำธนูมาคืนพร้อมกับเตือนสติคลินท์ในคืนวันนั้น

16 ธันวาคม คลินท์ตัดสินใจที่จะอยู่ต่อ

17 ธันวาคม คลินท์รื้อข้าวของทั้งหมดที่ตัวเองแพ็คเตรียมย้ายตอนแรก จากนั้นซิโมนก็มาแจ้งว่าทีวีห้องเธอดูไม่ได้ เพราะธนูของคลินท์ไปปักอยู่บนจานดาวเทียมของเธอ

18 ธันวาคม คลินท์แก้สายไฟพันกันไม่ไหว จนต้องเรียกโทนี่มาช่วย

19 ธันวาคม คลินท์จัดห้องและเครื่อง DVR เรียบร้อย เขาตัดสินใจไม่ดูด็อก ค็อป และสละทีวีให้ครอบครัวซิโมนแทน

 

==============

 

และสำหรับเรื่องของธนูนั้น ธนูคันนี้คือธนูที่ Captain America มอบให้เคทพร้อมกับฉายาฮอคอาย เพราะคิดว่าคลินท์ตายไปแล้ว แต่ในภายหลังเมื่อคลินท์ยังไม่ตาย ในตอนนี้เขาใช้ชื่อ Ronin แทน และทราบว่าธนูของตนอยู่ที่เคท เขาจึงท้าเคทแข่งยิงธนูโดยมีธนูของเขาเป็นเดิมพัน

การแข่งครั้งนี้เคทใช้ธนูของคลินท์ที่เธอได้รับมาจากแคป ส่วนคลินท์ใช้ธนูธรรมดา ผลออกมาทำท่าเหมือนว่าเคทจะชนะ เพราะเธอยิงถูกตรงจุดเหลืองกลางเป้าเป๊ะๆ ส่วนลูกธนูดอกอื่นๆก็แน่นเต็มเป้าจนเธอมั่นใจว่าคลินท์ไม่มีทางยิงธนูแหวกเข้าไปจุดเหลืองได้แน่ๆ

ทว่าคลินท์ได้สอนความเป็นสุดยอดนักแม่นธนูของเขาให้เธอเห็น เขาบอกเธอว่าสำหรับนักแม่นธนู ถ้ามันมีค่าพอที่จะให้ยิง ต่อให้คิดว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ เขาก็ต้องยิงมันออกไป

และสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ก็บังเกิด ลูกธนูของเขาแหวกลูกธนูของเคทพุ่งเข้ากลางจุดเหลือง เคทถึงกับอึ้งกิมกี่เลยทีเดียว ทำให้เขาเป็นผู้ชนะในการดวลธนูครั้งนี้

 

ทั้งนี้ความจริงคลินท์ไม่ได้ต้องการจะเอาธนูคืนหรอกครับ แต่เขาต้องการจะทดสอบเคทว่ามีฝีมือแค่ไหน มีศักยภาพเพียงพอที่จะให้เขาฝากฝังอนาคตของโลกไว้ในมือเธอได้หรือเปล่าต่างหาก

 

=========

 

และผมขอแถมสปอยล์สั้นๆของ #7 นิดนึงนะครับ เนื่องจากเล่มนี้ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักมาก เพราะเป็นตอนพิเศษที่เขียนขึ้นมาเพื่อระลึกถึงเหตุการณ์พายุเฮอริเคนแคทริน่าถล่มอเมริกาเมื่อปลายปีเท่านั้น จึงขอนำจุดที่สามารถเชื่อมโยงกับเนื้อเรื่องหลักได้มาอธิบายเท่านั้นนะครับ

โดยในเล่มนี้ พายุแคทริน่าได้บุกมาถึงอพาร์ทเมนท์ของคลินท์ ทำให้พี่แกต้องระเห็ดหนีไปอยู่บ้านกริลล์แทน แต่ผิดคาด พายุและน้องน้ำก็ยังตามมาถึงอยู่ดี โดยพายุครั้งนี้ได้หอบเอารถของคลินท์หายไปด้วย ไม่ใช่รถที่ไหน รถที่พี่แกซื้อมาจากแม่สาวผมแดงใน #3 นั่นล่ะครับ

 

นอกจากนี้ เขายังค้นพบความจริงว่าเพื่อนร่วมอพาร์ทเมนท์ของเขาคนนี้จริงๆแล้วไม่ได้ชื่อกริลล์ แต่ชื่อ กิล ต่างหาก โดยเพื่อนคนนี้ชื่อเต็มชื่อ Gilbert และชื่อสั้นๆคือ Gil แต่เนื่องจากเขาทำหน้าที่ปิ้งบาร์บีคิวในงานชุมนุมบนดาดฟ้าทุกครั้ง ทำให้คนที่นั่นเรียกชื่อเขาเพี้ยนเป็น Grill (ปิ้ง,ย่าง) แทน

 

มีแค่นี้ล่ะครับ สำหรับ #7 ฮา