DC Comic: Wrath of The First Lantern : Green Lantern 19 : วันแห่งความพินาศ!!

เรื่อง : Geoff Johns
ภาพ : Szy Kudranski , Adrian Syaf, Mark Irwin
วางจำหน่าย: 3 เมษายน 2013
สำนักพิมพ์ : DC Comics

Sinestro เข้าเผชิญหน้ากับ First Lantern!!

ทว่า…ผลของมันนั้นจะเปลี่ยนแปลงตัวเขาไปตลอดกาล?!

.
.
.
เริ่มเรื่องมาใน Dead Zone ดินแดนแห่งคนตาย

Tomar-Re : นายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะฮาล

Hal : มันไม่มีทางอื่นที่จะออกไปจากที่นี้แล้วนะโทมาร์

Tomar-Re : ฮาล ได้โปรดฟังที่ฉันพูดหน่อยนะ ฉันรู้จักนายมาตั้งแต่ตอนที่นายได้แหวนพลังมาใหม่ๆ นายได้ทำการตัดสินใจที่ฉันไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่มามากต่อมาก ซึ่งหลายอันก็ทำให้ฉันคิดว่ามันจะส่งนายมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ก่อนหน้านี้นานแล้ว แต่อันนี้มันคือการจงใจตายเต็มๆเลยนะ

Hal : ฉันมันก็ตายไปเรียบร้อยแล้วเหมือนๆกับพวกซอมบี้ตนอื่นๆที่อยู่ที่นี่นั่นแหละ

Tomar-Re : ไม่ใช่หรอก นายยังอยู่กึ่งกลางระหว่างความเป็นและความตาย ซึ่งก็เหมือนกับที่ซิเนสโตรถูกกรีนแลนเทิร์นชาวโลกคนใหม่นั่นพาออกไปได้นั่นแหละ นายก็ยังสามารถออกไปได้เหมือนกัน

Tomar-Re : แต่ถ้านายทิ้งความมุ่งมั่นที่จะมีชีวิตอยู่ไป…ถ้านายเลือกที่จะตายล่ะก็…

Hal : ฉันจะไม่ยอมนั่งรอความช่วยเหลืออยู่เฉยๆหรอกนะโทมาร์ โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่จักรวาลกำลังจะถูกเปลี่ยนแปลงไปตามใจชอบแบบนี้ด้วย ถ้าหากว่าเจ้าแลนเทิร์นคนแรกนั้นมันอันตรายอย่างที่นายว่ามาล่ะก็ ฉันก็จะต้องยอมเสี่ยงดวงดู ฉันต้องโดดลงไปข้างล่างนั่น

Tomar-Re : แต่ต่อให้นายตายไปอย่างสมบูรณ์…มันก็ไม่มีอะไรที่จะทำให้แน่ใจว่านายจะสามารถใช้แหวนพลังของแบล็คแฮนด์ได้

Hal : ด้วยความมุ่งมั่น ฉันจะใช้ความมุ่งมันควบคุมมัน

Tomar-Re : คนตายน่ะไม่มีทางใช้ความมุ่งมันได้หรอกนะฮาล ซึ่งนั่นคือสาเหตุที่เนครอนสามารถปลุกและควบคุมศพของพวกเราด้วยแหวนดำได้

Tomar-Re : ผู้ที่ตายไปแล้วก็จะไม่อาจใช้พลังของชีวิตได้อีก

Tomar-Re : ถ้านายจะจงใจโดดลงสู่ความตายด้วยความหวังว่าจะสามารถใช้แหวนดำได้ล่ะก็…

Tomar-Re : นายก็จะไม่มีทางออกไปจากที่นี่ได้อีก

ตัดมาที่ Chamber of Shadow

Sinestro ที่หลุดออกมาจาก Dead Zone ได้ด้วยการช่วยเหลือของ Simon Baz ก็ได้เริ่มการ “แทนบุญคุณ” ทันที ด้วยการเอาปืนจ่อหัวของ Simon…

Sinestro : บอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยว่าจะไปหาเจ้าแลนเทิร์นคนแรกได้ที่ไหน?

Simon : นายไม่จำเป็นต้องตะโกนซะดังแบบนั้นหรอกน่า

Sinestro : อย่าคิดว่าฉันจะลืมเรื่องที่แกยิงฉันเชียวล่ะเจ้าชาวโลก ถ้าแกขยับล่ะก็ฉันจะเอาคืนแกเดี๋ยวนี้เลย

B’dg : ลดอาวุธของนายลงซะซิเนสโตร ไซม่อน บาซไม่ทำร้ายนายหรอก

Simon : คืองี้น่ะนะบัดจ์ ฉันเพิ่งจะยิงอกหมอนี่เป็นรูไปเมื่อกี้นี้น่ะ

B’dg : นี่ฉันคลาดสายตาจากนายแค่ไม่กี่นาทีเองนะเนี่ย…

Hidden1 : กรีนแลนเทิร์นเอ๋ย เราขอยืนยันกับเจ้าได้ว่าเราต่างก็ต้องการสิ่งเดียวกันกับเจ้า

Hidden2 : เราจะต้องตามหาและหยุดยั้งแลนเทิร์นคนแรก

Sinestro : แล้วเจ้านั่นมันเป็นใครกัน?

Hidden2 : เขาเป็นนักเดินทางที่มาถึงยังมาลตัสในตอนที่โครน่าค้นพบจุดกำเนิดของจักรวาล และเขายังเป็นสักขีพยานในตอนที่พวกเราดึงเอาพลังงานแห่งแสงมาใช้ได้

Hidden2 : และเขาก็กลายเป็นสิ่งมีชีวิตแรกที่ได้ครอบครองแหวนพลัง

Hidden1 : แต่เขากลับใช้มันเพื่อความสนองความวิปลาสของเขาเอง

Hidden2 : เขาได้กลายมาเป็นภัยร้ายต่อทั้งจักรวาล…

Hidden3 : …และก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เราสาบานที่จะปกป้องมัน

Sinestro : แล้วพวกแกเป็นใครกัน?

B’dg : พวกเขาเป็นเผ่าพันธ์เดียวกับการ์เดี้ยนน่ะซิเนสโตร พวกเขาไม่รู้ถึงสิ่งที่พรรคพวกของเขาข้างนอกนั่นทำเลย

Hidden1 : ถ้าไม่นับที่เมื่อกี้เราพยายามจะทำลายเจ้า เราก็เป็นฝ่ายเดียวกันนะ

Sinestro : แกไม่ใช่พวกเดียวกับฉัน!

ทันใดนั้นร่างของ Sinestro ก็ส่องแสงสีเขียวสว่างจ้าออกมาแล้วก็หายวับไป…

Simon : หมอนั่นหนีไปแล้ว!

Simon : แต่มันไปไหนล่ะ?

ตัดมาที่ดาวเคราะห์ Korugar ในเขตอวกาศ 1417

Arsona เจ้าหน้าตำรวจของดาวดวงนี้กำลังตามจับคนร้ายตามหน้าที่อยู่ แต่ตอนนั้นเองก็มี “ความช่วยเหลือ” มาถึง…

Sinestro : สวัสดี จนท.อาร์โซน่า

Arsona : นี่นายมาทำอะไรที่นี่กันซิเนสโตร? นายไม่เป็นที่ต้อนรับ…

Sinestro : เกรงว่าไม่ใช่ทุกคนละมัง เพราะฉันเห็นว่าคนที่ไม่ได้วิ่งหนีเมื่อเห็นฉันก็มีนี่นะ

Arsona : ก็เฉพาะคนที่ไม่รู้จักนายดีพอเท่านั้นล่ะ

Sinestro : ครั้งล่าสุดที่ฉันมาที่นี่ ฉันได้ช่วยปกป้องโครูก้าเอาไว้นะ

Arsona : จากกองทัพวายร้ายที่นายสร้างขึ้นเองน่ะสิ

Arsona : บอกมาซิว่านายต้องการอะไร?

Sinestro : ความช่วยเหลือจากเธอน่ะสิ

แล้ว Sinestro ก็พา Arsona มาที่ฐานทัพใต้ดินของเขา

Sinestro : ฉันก็อยากจะขอความช่วยเหลือจากพวกกรีนแลนเทิร์นคอร์ปอยู่หรอก แต่ฉันก็ทำไม่ได้

Sinestro : เพราะต่อให้พวกนั้นไม่ได้กำลังโดนโจมตีอยู่ซะเอง พวกนั้นก็ไม่ยอมฟังที่ฉันพูดแน่ แต่ฉันก็หวังว่าเธอจะยอมฟังฉัน

Arsona : ทำไม?

Sinestro : ก็เพราะว่าถ้าเธอยอมฟังฉันล่ะก็นะอาร์โซน่า ชาวโครูก้าก็จะต้องยอมเชื่อสิ่งที่ฉันพูดเหมือนกัน และถ้าชาวโครูก้าช่วยสนับสนุนฉัน ทางองค์กรก็จะต้องยอมคิดที่จะเชื่อฟังคำสั่งของฉันในปฏิบัติการนี้

Sinestro : ฉันเองก็ไม่รู้เรื่องของศัตรูที่เรากำลังเผชิญอยู่นี้มากนัก แต่ฉันรู้ว่ามันมีพลังมากพอที่จะต่อกรกับพวกเราทุกคนได้ และถ้าต่อให้ไม่ใช่เจ้านั่น ก็ยังมีพวกการ์เดี้ยนอีก…

Arsona : คุณบอกว่าต้องการความช่วยเหลือ

Arsona : คุณไม่เคยพูดแบบนั้นมาก่อน อย่างน้อยก็ไม่ใช่กับฉัน

Sinestro : เรายังมีเวลาคุยเรื่องนี้ทีหลัง แต่ตอนนี้…ให้เธอแจ้งกองทัพที่ขึ้นตรงกับเธอให้เตรียมพร้อมรบไว้ ทั้งสถานีอวกาศรบ, ระเบิดปฏิสาร เตรียมมาให้หมดเลย

Arsona : ฉันจัดการไปเรียบร้อยแล้วล่ะ

เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ทำให้ Sinestro ซาบซึ้งกับการที่เธอยอมเชื่อสิ่งที่เขาพูดแม้จะยังคงโกรธเขาอยู่ก็ตาม…

Sinestro : อาร์โซน่า ฉัน…ขอบใจมากนะ

Sinestro : เราจะปกป้องจักรวาลนี้ร่วมกัน

แต่ทันใดนั้นเอง…

??? : ไม่หรอกซิเนสโตร

First Lantern : เป็นเจ้ากับข้าต่างหากล่ะ

Arsona : อ๊า!!!

Sinestro : อาร์โซน่า!!

โดยไม่เปิดโอกาสให้ Sinestro ได้ตั้งตัว First Lantern ดึงเขาเข้าสู่โลกภายในจิตใจทันที!

First Lantern : ใช่แล้ว ความปั่นป่วนของอารมณ์ความรู้สึกของเจ้ามันช่างทรงพลังจริงๆ ยิ่งกว่าคนไหนๆที่ข้าได้พบมาเลย

First Lantern : ทั้งหมดนี้เป็นเพราะความหมกหมุ้นต่อการสร้างความเป็นระเบียบของเจ้า เจ้าเชื่ออย่างหมดใจว่าเจ้าได้ใช้ทั้งชีวิตของเจ้าในการรักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อย

First Lantern : ช่างน่าแปลกดีจริงๆ มันจะแตกต่างไปจากนี้ไหมนะถ้าหากว่าเจ้าไม่เคยได้เป็นกรีนแลนเทิร์นเลยน่ะ?

ในชีวิตเวอร์ชั่นที่เขาไม่ได้เป็น Green Lantern
Sinestro เป็นผู้นำหน่วยตำรวจของ Korugar ซึ่งในสถานการณ์ที่ Korugar ถูกรุกรานโดยกองทัพของ Anti-Monitor เขาได้นำกองกำลังของดวงดาวเข้าต่อสู้กับศัตรูอย่างกล้าหาญ

(สงสัยจะเป็นช่วง Crisis on Infinite Earths แฮะ)

แล้วเขากับ Arsona ก็เป็นคู่หูกัน ซึ่งพวกเขาก็มีความสัมพันธ์ที่มากกว่านั้นด้วย

First Lantern : ไม่ว่าเจ้าถูกเลือกโดยแหวนพลังหรือไม่ก็ตาม…

First Lantern : …เจ้ารักนางใช่ไหมล่ะ?

First Lantern : เจ้ารักอาร์โซน่าเหมือนกับที่เจ้ารักอาริน เซอร์

First Lantern : แต่เมื่อพวกแมนฮันเตอร์เข้าโจมตีโครูก้าเพื่อตามหาเจ้า…

First Lantern : เจ้าพยายามจะส่งนางออกจากดวงดาวไปเพื่อความปลอดภัยของนางเอง

First Lantern : แต่นางถูกฆ่าโดยพวกแมนฮันเตอร์ก่อนที่นางจะทันได้ออกเดินทาง

First Lantern : พวกแมนฮันเตอร์ฆ่านาง ซึ่งพวกมันก็คือสิ่งที่พวกการ์เดี้ยนสร้างขึ้นมาเมื่อนานมาแล้ว

First Lantern : และเมื่อเจ้ารู้เรื่องนั้น นั่นก็คือเวลาที่ประกายในดวงตาของเจ้าเปลี่ยนแปลงไป

First Lantern : เส้นทางสู่ความบ้าคลั่งของเจ้ามันเกิดขึ้นเพราะความตายของอาริน เซอร์

First Lantern : ตอนนี้ อาร์โซน่าก็จะตายเช่นกัน บอกข้าหน่อยซิ ซิเนสโตร

First Lantern : …มันจะทำให้เจ้ารู้สึกยังไง?

First Lantern : ใช่เลย ความโกรธของเจ้ามันแทบจะทรงพลังพอๆกับความมุ่งมั่นเลยทีเดียว…มันแทบจะทำให้ข้าสำลักเลยเชียว

ตอนนั้นเอง Sinestro ก็พุ่งเข้าโจมตี First Lantern เพื่อช่วย Arsona!!

อึดใจต่อมาก็มีประกายพลังหลากสีพุ่งขึ้นจากใต้พื้นดิน พร้อมกับที่ Sinestro พา Arsona กลับขึ้นมาข้างบน

Sinestro : เป็นยังไงบ้างอาร์โซน่า?

Arsona : ฉัน…ไม่เป็นไร ฉัน…

แต่ตอนนั้นเองก็มีประกายพลังผุดขึ้นมามากกว่าเดิม

First Lantern : เข้ามาสิซิเนสโตร สู้สิ สู้กับข้า! ไม่งั้นข้าจะทำลายดาวของเจ้าซะ!!

Sinestro สร้างม่านพลังปกป้อง Arsona กับผู้คนรอบข้างเอาไว้

Arsona : ซิเนสโตร…?

เด็ก : ซิเนสโตร ช่วยเราด้วยเถอะ

พริบตานั้น Sinestro มองตอบสายตาวิงวอนของเด็กน้อยด้วยดวงตาที่แผงแววมุ่งมั่นเต็มเปี่ยม!!

Sinestro : นั่นคือทุกอย่างที่ฉันต้องการจะทำเลยล่ะเด็กน้อย

First Lantern : อีกเดี๋ยวดาวดวงนี้และประชากรของมันก็จะไม่มีอยู่อีกต่อไปแล้ว

Sinestro : ไม่มีทางหรอก! ที่นี่คือโครูก้า!!

ก่อนที่ First Lantern จะทันได้ระเบิดดวงดาวทิ้ง Sinestro ก็เข้าโจมตีมัน!

Sinestro : ฉันได้สาบานเอาไว้แล้วว่าจะปกป้องมันให้ถึงที่สุด!!

แล้วด้วยพลังความมุ่งมั่นอันมหาศาล Sinestro ก็ใช้พลังทลวงอกของ First Lantern!!

First Lantern : เจ้า…ทำให้ข้าบาดเจ็บได้เชียวนะนี่…แต่เจ้าได้ทำสิ่งที่ข้าอยากให้เจ้าทำไปเต็มๆเลย เจ้าได้ทำให้โครูก้านี้เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกอันรุนแรงมานานนับปี

First Lantern : คืองี้แน่ะ จริงๆแล้วข้าไม่ได้มาหาเจ้าหรอกซิเนสโตร

First Lantern : เป้าหมายของข้าคือดาวดวงนี้ต่างหาก

First Lantern : ความหวาดกลัวในตัวประชากรของเจ้า…ความกลัวที่เจ้าเองเป็นคนปลูกฝังเข้าไปในตัวพวกมัน…เป็นของข้าแล้ว

First Lantern : และยังมีความหวังที่เจ้าคิดที่จะเอามาแทนที่ความหวาดกลัว…มันช่างทรงพลังเหลือเกิน ทั้งสิ่งที่ดีและสิ่งที่ร้ายที่เจ้าได้กระทำต่อคนเหล่านี้คือสิ่งที่ข้าต้องการ

First Lantern : เจ้าคือพระผู้ช่วยของข้าจริงๆซิเนสโตร ทั้งหมดนี้เป็นเพราะความทุ่มเทที่จะปกป้องดาวดวงนี้ของเจ้าแท้ๆเลย

Sinestro : ฉันก็ยังจะปกป้องมันอยู่ดีนั่นแหละ

First Lantern : ใช่ เมื่อครู่นี้เจ้าช่วยดาวดวงนี้ไว้จริงๆ

แต่ก่อนที่ Sinestro จะทันได้รู้ตัว First Lantern ก็ย้อนเวลาไปก่อนหน้านี้ไม่กี่นาที…ก่อนที่ Sinestro จะทันได้เสียบทะลุอกมัน?!

First Lantern : แต่ข้าได้ย้อนเวลาไปไม่กี่วินาทีก่อนหน้านี้ และสมมุติว่าเจ้าช่วยปกป้องมันไว้ไม่ได้

เมื่ออยู่ต่อหน้าศัตรูที่สามารถย้อนและเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตได้ตามใจชอบ…แม้แต่ Sinestro ก็ไม่อาจทำอะไรได้เลย…

แล้วดาวเคราะห์ Korugar ก็พินาศลง…

ผลจากสิ่งที่เกิดขึ้นก็สัมผัสได้แม้แต่ใน Dead Zone

Hal : นั่นมันอะไรน่ะโทมาร์?

Tomar-Re : พวกมาใหม่

Tomar-Re : ข้าแต่มวลดารา…

Tomar-Re : โครูก้าถูกทำลายไปแล้ว

ที่ภายในเศษซากของ Korugar ปีศาจสีรุ้งกำลังลิงโลดใจ…

First Lantern : ผลงานทั้งชีวิตของเจ้าได้ถูกนำมาเสริมพลังให้กับข้า

First Lantern : ดวงดาวที่ถูกครอบงำด้วยความกลัวและส่องประกายด้วยความหวังนี้คือสิ่งที่ข้าต้องการในการชาร์จพลังของข้า

First Lantern : ความเป็นจริงทั้งหมดเป็นของข้าแล้ว ด้วยความช่วยเหลือของเจ้าแท้ๆเลยนะซิเนสโตร ที่ทุกอย่างกำลังจะจบสิ้นแล้ว

ที่ Dead Zone

Hal ก็หันไปถามสิ่งที่เขากำลังกลัวกับ Tomar-Re

Hal : ถ้าหากว่าโครูก้าพินาศ แล้วซิเนสโตรล่ะ?

Tomar-Re : เขาไม่ได้อยู่ในหมู่คนตายพวกนั้น

เมื่อรู้ดังนั้น Hal ก็รู้ว่าเขาไม่มีเวลาจะเสียอีกแล้ว

Hal : ไม่มีเวลาที่จะมาหาทางอื่นออกไปจากที่นี่แล้ว ฉันต้องโดดแล้วล่ะ

Tomar-Re : แต่ฮาล…

Hal : แลนเทิร์นคนแรกมันทำลายดาวไปดวงนึงแล้วนะโทมาร์! ฉันไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว

Hal : ฉันมีแต่ต้องลองดูเท่านั้นแล้ว!

“มันจบแล้ว”
“ฉันสูญเสียทุกอย่างที่ฉันให้ความสำคัญไปแล้ว”
“รวมถึงทุกๆคนด้วย”

“โลกของฉันถูกทำลายไปแล้ว”
“เหตุผลในการมีชีวิตอยู่ของฉันมันหายไปแล้ว”
“แลนเทิร์นคนแรกมันบอกว่าทุกอย่างกำลังจะจบลง”

“แต่เดี๋ยวมันจะได้รู้ว่าทุกอย่างจะจบลงด้วยวิธีของฉันต่างหาก”

โปรดติดตามตอนต่อไป