All-New X-Men #08
เรื่อง : Brian Michael Bendis
ภาพ : David Marquez
วางจำหน่าย : 6 มีนาคม 2013
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

มาพบกับเรื่องราวของ T.Warren และ Angel ภายหลังจากที่ทั้งคู่พบกัน และมันจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงไปของสมาชิกคนหนึ่งใน X-Men Origin แต่มาดูกันก่อนว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเหล่า Avengers รู้ถึงการมาของเหล่า X-Men Origins

กลางท้องฟ้า Angel ทั้งสองบินเล่นกันอย่างสนุกสนาน ถึงแม้จริงๆแล้วคนนึงจะไม่สนุกเท่าไรก็เถอะ

Angel : นี่มันแหล่มสุดๆไปเลยใช่มั้ยล่า

T.Warren : นี่คุณจะช้าลงหน่อยได้มั้ย

Angel : ลองนึกถึงช่วงเวลาที่เราต้องแอบปีกคู่นี้ไว้ภายในเสื้อซี่ พวกเราต้องทำแบบนั้นถูกมั้ย

T.Warren : นี่คุณจะหยุดแล้วหันมาพูดกับผมหน่อยได้มั้ย

Angel : บางครั้งเธอก็ต้องคิดใช่มั้ยล่ะ ว่าเหล่าผู้คนใช้ชีวิตประจำวันทุกๆวันของพวกเขา ติดอยู่กับการจราจรอันติดขัด นั่งอยู่ภายในนั้นแล้ว…

T.Warren : พอแล้ว แล้วบอกผมมาว่าทำไม

Angel : โว้วๆ

T.Warren : บอกมาว่า ทำไมคุณถึงไม่ยอมบอกผมว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับคุณ

Angel : โว้วๆ นี่นายต้องผ่อนคลายซะบ้างนะ… นายต้อง …หยุด… ให้ตายสิ นี่ วอร์เร็น เป็นแบบนี้มาตลอดเลยเหรอเนี่ย เธอน่ะมันเหมือนกับสปริงที่กำลังขดตัวอยู่เลยนะ

T.Warren : แล้วไหงคุณถึงพูดถึงผมว่าเป็น วอร์เร็น ล่ะ คุณก็ วอร์เร็น ไม่ใช่เหรอ

Angel : ก็ใช่ เอ่อ… ฟังนะเรื่องนี้มันอาจจะทำใจยากไปสำหรับเธอซักหน่อย วอร์เร็น คือตัวตนเก่าของเรา… ฉันหมายถึงพวกเราเกิดมาเป็น วอร์เร็น แต่ตอนนี้พวกเราคือ… แองเจิล… และฉันคือ แองเจิล… ไม่สิ…พวกเรา… พวกเราคือ แองเจิล

T.Warren งง เอ๋อแดกไปเลย ว่าตัวเขาคนนี้พูดบ้าอะไรออกมา

Angel : โอเค ฉันเข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ฉันขอโทษด้วยละกันที่พูดอะไรแปลกๆ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นยังไง… ฉันก็แค่ตื่นเต้นมากไปหน่อยที่ได้เจอกับร่างเก่าในอดีต…

T.Warren : ร่างเก่า…

Angel : ใช่สิ เธอเข้าใจใช่มั้ยล่ะ ว่าฉันเคยเป็นเธอมาก่อน และตอนนี้

T.Warren : แล้วตอนนี้อะไรล่ะ นี่คุณพูดอะไรออกมาเนี่ย มันเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรากันแน่

Angel : เฮ้ ฉันไม่อยากจะทำให้เธอกลัวนะ

T.Warren : ก็ไอ้ที่คุณทำมาทั้งหมดนั่นแหละใช่เลย

Angel : งั้นเรามาคิดแบบนี้กัน…

แล้วมันก็เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นมาหันเหความสนใจของทั้งคู่

Angel : อเวนเจอร์ ทาวเวอร์

T.Warren : พวกอเวนเจอร์อาศัยอยู่ในแมนชั่นของพวกเขาต่างหากเล่า

Angel : เอ่อ นั่นมันนานแล้วนะ ช่างเถอะตามฉันมา

T.Warren : จะไปทำอะไรอีกล่ะเนี่ย

ที่ด้านล่าง กองกำลัง Hydra กำลังเตรียมถล่ม Avengers Tower ให้เละ

T.Warren : อะไรล่ะนั่น

Angel : จากสัญลักษณ์ นั่นพวกไฮดร้า ฉันล่ะชอบเวลาพวกนั้นติดโลโก้ไว้ที่ไหนซักที่จริงๆ มันจะได้แยกออกง่ายๆหน่อย

T.Warren : แล้วคุณรู้จักพวกนี้เหรอ

Angel : ก็พวกผู้ก่อการร้ายน่ะ แบบพวกตัวน่ารำคาญอะไรแบบนั้น

T.Warren : งั้นพวกเราก็ควรจะเรียก อเวนเจอร์ สิ

Angel : อ้อ อันนั้นฉันว่าพวกเขารู้แล้วล่ะ

T.Warren : งั้นเราก็เรียกพวก เอ็กซ์เม็น แทน

Angel : ไม่เอาน่า แบบนี้สนุกกว่ากันเยอะเลย

T.Warren : มันจะสนุกกันอีท่าไหนเนี่ย

แล้ว Angel ก็เข้าชาร์จ Madam Hydra ทันที

แต่ทางด้าน T.Warren นี่สิกำลังแย่ เพราะถูกตามมาเป็นขบวน

T.Warren : อเวนเจอร์ เฮ้ อเวนเจอร์อยู่มั้ย

T.Warren : งั้นเอาเป็น อเวนเจอร์ ประจัญบาน มันเป็นแบบนั้นใช่มั้ย หรือพวกอเวนเจอร์จะไม่อยู่บ้านจริงๆเนี่ย งั้นแสดงว่า พวกไฮดร้านี่ชอบมาจู่โจมตอนที่พวกอเวนเจอร์ไม่อยู่บ้านเหรอเนี่ย นี่พวกนายกำลังโจมตีตึกว่างๆเนี่ยนะ โอ้โหแฮะ นี่สงสัยพวกนายคงจะเป็นพวกขี้ขลาดสุดๆ หรือไม่ก็อับโชคเวลาเจอพวกนั้นสิท่า

และเมื่อพูดมาก จนจี้ใจดำ เลยต้องถูกพวกทหารไฮดร้าจัดชุดใหญ่

T.Warren : โอเค เห็นยังล่ะ นี่แหละคือเหตุผลว่าทำไมฉันถึงไม่อยากจะพูดมากเวลาลุย เอ่อ ช่วยฉันด้วยยยยยยย

แล้ว Angel ก็มาอย่างไว และจัดการพวกนั้นจนหมด

Angel : ฉันดูหลังให้เธออยู่น่า เฮ้ แล้วรู้มั้ยว่าอะไรคือข้อดีที่สุดสำหรับการร่วมทีมกับตัวเอง นั่นคือฉันจะไม่ปล่อยให้เธอตายแน่ๆ

Angel : แหงสิ ถ้าเธอตายฉันจะอยู่ตรงนี้ได้เหรอ หรือจะอะไรก็เถอะ มันก็ประมาณนั้นแหละ คือจริงๆแล้วฉันไม่เก่งเลขน่ะ

จากนั้นทั้งคู่ก็เข้าไปลุยกันต่อ แต่ T.warren ก็ไม่ลืมที่จะบอกให้ขอกำลังเสริมจากพวก X-Men ได้แล้ว และ Angel ก็บอกว่าได้เลยถ้าเขามีโทรศัพท์นะ และแค่ 2 คนนี้ก็ทำสร้างความเสียหายจน Madam Hydra อึ้งไปเลย

แต่แล้ว T.Warren ก็โดนยิงเข้าที่ปีกจนไฟลุก และนั่นทำให้เขาโมโหและลืมเรื่องขอกำลังเสริมไปเลย เขาเข้าไปลุยจัดการพวกนั้นต่อทันที

แล้วทางด้าน Angel ก็โดนล้อมกรอบ ซึ่งทหารบางคนใจอ่อนเพราะเห็นเขายังเด็กอยู่ แต่บางคนก็บอกว่านั่นมันมิวแทนส์ให้จัดการซะ แต่อนิจจา แป๊ปเดียวเท่านั้น Angel ระเบิดร่วงหมดเลย

แต่ T.Warren นั้นกลับไม่โชคดีแบบนั้นนัก เพราะเขาที่โดนล้อมกรอบได้พุ่งเข้าไปจัดการศัตรูที่หนึ่งตัวก่อนจะโดนลูกหลงการระเบิด จนร่วงลงมา

และ Angel ที่กำลังเมามันส์ ก็รับรู้ได้ว่าตัวเขากำลังร่วงลงมา

Angel : โอ้ ไม่นะ…

และ Madam Hydra ก็เตรียมเอาปืนมาสอยพวกเขาแล้ว ในขณะที่ Angel กำลังไปช่วยตัวเอง

แต่เธอพลาดแล้ว เพราะเจ้าของบ้านกลับมาถึงและเห็นบ้านตัวเองโดนยำเรียบร้อย

Thor : นี่คือบ้านของข้า นังอสรพิษ การกระทำแบบนี้ช่างโง่เขลานัก

สวน Angel ก็ไปรับตัว T.Warren ไว้ได้ และเหล่าทหารหุ้มเหราะของ Hydra ก็กำลังจะโดนเอาคืนแบบจัดเต็ม เมื่อเทพสายฟ้าง้างฆ้อนค้อนแล้ว

ประกายสายฟ้าปรากฏขึ้นในวันฟ้าใส และฟาดเอาเหล่าหุ่นร่วงลงมาจนหมด พวกที่เหลือคงไม่ต้องพูดถึง

Angel : เธอทำเอาฉันใจหายไปเลยนะ

T.Warren : ผมโอเคน่า อั๊กก

Angel : นี่เธอเลือดไหลนี่

T.Warren : อย่างน้อยก็ยังไม่ตายแหละ

Angel : นิ่งไว้… ฉันรักษาเธอได้

T.warren : คุณทำได้เหรอ

Angel : บอกให้นิ่งไว้ไง

T.Warren : แล้วคุณรักษาคนอื่นๆได้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ผมทำไม่ได้นะ

Thor : ฮูอา ทำได้ดีมาก เทพบุตรแห่งมิวแทนส์ พวกเจ้าปกป้องบ้านของเราไว้ ในตอนที่พวกเราไม่อยู่

และในตอนนี้เองที่พวก Avengers สังเกตได้ว่ามี Angel สองคน ( Hulk กำลังทำหน้างงๆ นับอยู่เลย)

Hawkeye : นี่พวกนายรู้ตัวใช่ม่ะ ว่ามันมีพวกนายอยู่ 2 คนน่ะ

Cap : คำถามคือ ทำไมถึงมีพวกนาย 2 คน

Hulk ทำหน้างงได้น่าร๊ากกกกกกก มาก

โรงเรียน จีน เกรย์ สำหรับการเรียนรู้ระดับสูง

Kitty : โอ๊ะ โอ

Wolverine : งานเข้าอีกแล้ว

ที่พวกเขาพูดแบบนั้นเพราะ Avengers เดินทางมาที่นี่พร้อม Angel ทั้งสอง และ Cap ก็เดินออกมา

Cap : เฮ็นรี่ ขอฉันคุยกับนายสักครู่ได้มั้ย

แล้ว Hank กับ cap ก็เปิดบทสนทนาใส่กัน

Storm : ฉันคิดว่านายก็น่าจะไปอยู่ตรงนั้นด้วยนะ วูฟเวอร์รีน

Wolverine : ฝันไปเถอะที่ฉันจะไปอยู่แถวนั้นๆ

Kitty : แหมอยากรู้จริงๆเลยว่า พวกเขาจะพูดคุยกันแบบไหน

Bobby : และฉันก็รู้เลยล่ะว่าพวกเขาคุยกันยังไง

Kitty : ฉันประชดย่ะ…

แต่ Bobby เอาจริงครัฟ

Bobby : แคป กำลังพูดว่า : “นายกำลังจะบอกฉันว่านี่นายกำลังบิดเบือนกาลเวลาเพื่อเป้าหมายส่วนตัวของนายอีกแล้วงั้นเหรอ”

และเมือ Bobboy เอาจริง Kitty เลยเอากะเขามั้งโดยสวมบทเป็น Beast

Kitty : “แต่กัปตัน คุณก็เห็นแล้วนี่ ว่าในแง่ของความเป็นจริง มันมีทฤษฎีอยู่มากมาย ที่อธิบายว่าการบิดเบือนกาลเวลานั้นอาจจะไม่ได้… บลา บลา บลา”

แล้วก็เริ่มใส่อารมณ์กันละ

Bobby : อย่ามาพูดกับฉันด้วยเรื่องวิทยาศาสตร์กาลเวลาที่มันฟังไม่รู้เรื่องหน่อยเลยน่า ฉันมาจากปี 1940 ฉันไม่เข้าใจเรื่องราวพวกนั้นหรอก หรือแม้แต่เรื่องที่พวกผู้หญิงเดินกันไปมาด้วยเสื้อกล้ามเปิดแขนด้วย

Bobby : ให้ฉันทำความเข้าใจกับนายนะ อเวนเจอร์ ไม่ชอบที่พวก เอ็กซ์เม็น ชอบทำอะไรตามใจชอบ พวกเรากำลังจับตาดูพวกนายอยู่นะ

Kitty : พวกเราไม่ใช่เด็กแล้วนะ กัปตัน ถึงแม้พวกเราส่วนใหญ่จะใช่ก็ตาม

Bobby : งั้นนายต้องรับผิดชอบการกระทำของตัวเองด้วย มันแย่พอแล้วที่ สก๊อตต์ ซัมเมอร์ อยู่ข้างนอกนั่นแล้วร้องเรียกถึงการปฏิวัติของเหล่ามิวแทนส์ ในขณะที่พวกนายอยู่ที่นี่ไม่ทำอะไรเลย

Kitty : งั้นทำไมพวกคุณถึงไม่ทำอะไรซักหน่อยล่ะ พ่อหนุ่มใส่เสื้อลายธงชาติ

Bobby : แล้วฉันจะทำอะไรได้ล่ะ

Kitty : แล้วงั้นคุณจะให้ผมทำอะไรล่ะ

Bobby : แฮ๊งค์ งั้นช่วยฉันหน่อย ถ้าคุณรู้ที่อยู่ของ สก๊อตต์ ซัมเมอร์ แล้วคุณไม่ยอมบอกเราละก็…

Kitty : ขอล่ะ กัปตัน ถ้าผมรู้ที่อยู่ของ สก๊อตต์ ซัมเมอร์ ละก็นะ…

แล้วคนที่กำลังพูดถึงก็เดินออกไปทันที T.Scott นั่นเอง

Wolverine : เฮ้ย ซัมเมอร์ แกคิดจะทำอะไรน่ะ

Storm : อย่านะ สก๊อตต์

Cap : แล้วถ้าผมรู้ละก็นะว่าคุณรู้…

T.Scott : สวัสดีครับ กัปตัน ผมเพิ่งจะได้ศึกษาเรื่องราวที่ผ่านมา ผมได้เห็นแล้วว่าคุณกับผม พวกเราอยู่กันละข้างในหลายๆครั้ง ผมแค่อยากจะบอกว่า ผมกำลังวางแผนที่จะทำให้มันกลับมาถูกต้อง และผมก็หวังว่าคุณจะให้โอกาสกับผม

Avengers อึ้งแดกอีกรอบเมื่อถามถึงคนปัจจุบัน แต่ได้รุ่นเด็กมาตอบให้แทนแบบนี้ แล้ว T.Scott ก็เดินกลับไปและทำให้ Avengers มองเห็นคนอื่นๆ ที่ยืนกระจุกกันอยู่ตรงนั้นด้วย

Wolverine : รอบนี้ทำได้ดีนี่

T.Scott : ขอบคุณที่ชม

Cap : ช่วยบอกฉันทีเถอะ ว่านายเอาอยู่น่ะ

Hank : ผมไม่เห็นว่าตัวเองจะต้องควบคุมอะไรนี่

Cap : อย่างน้อยๆก็แจ้งอะไรฉันบ้าง

Hank : ไม่มีอะไรต้องแจ้งหรอก

Cap : ก็แค่…

Hank : ผมจะทำให้ดีที่สุด

Cap : ฉันก็ขอแค่นั้นแหละ

Hank : และผมก็ทำได้แค่นั้นแหละ

เหล่า Avengers เดินทางกลับ แต่มีเสียงอันดังขึ้นมาแทน และใครบางคนหายไปจากที่นั่น

Wolverine : ให้ตายสิ แฮ๊งค์ นี่มันเสียงบ้าอะไรเนี่ย

Hank : เสียงเตือนของแล๊ปของฉัน มีใครบางคนบุกรุกเข้าไปภายในนั้น

Storm : เควนติน เหรอ

และเมื่อพวกเขาหันกลับไปยังด้านหลัง ก็พบว่า T.warren ไม่อยู่แล้ว

Hank : วอร์เร็น

T.Hank : ลูกบาศก์กาลเวลา

ใช่แล้ว T.Warren กำลังหาทางกลับบ้านอยู่นั่นเอง

T.Warren : ติดเซ่

“การเข้าใช้งานผิดพลาด”

T.Scott : วอร์เร็น นี่นายกำลังทำอะไรเนี่ย

T.Warren : ฉันก็กำลังกลับบ้านไง

T.Scott : พวกเราตกลงกันแล้วนะ

T.Hank : และนายไม่รู้ด้วยว่ามันใช้งานยังไงนะ

T.Warren หันหลับมาต่อว่าพวกเขาด้วยน้ำตาที่ไหลลงมาเป็นสายบนใบหน้า

T.Warren : ไม่ใช่!!! พวกนายต่างหากที่ทำข้อตกลงกัน เพราะฉันโหวตออก ฉันจะกลับบ้าน ฉันไม่ชอบที่นี่ พะ…พวกเรา…พวกเรา… ไม่ควรจะมาเห็นอะไรพวกนี้เลย

T.Bobby : อย่าน่า มาคุยกันก่อนเหอะ แล้วพวกเราจะได้…

T.warren : นายเห็นฉันแล้วนี่ แล้วนายเห็นหรือยังว่าฉันกลายเป็นอะไร มันมีเรื่องที่เลวร้ายสุดๆเกิดขึ้นกับฉัน และนั่นทำให้ฉันไม่อยากจะอยู่ที่นี่ต่อไปแล้ว

T.Hank : แต่ถ้านายกลับไป ศาสตราจารย์จะรู้นะว่าพวกเราทำอะไรอยู่ที่นี่

T.Warren : งั้นก็ดี

T.Hank : งั้นเราก็กลับไปช่วงเวลาของเรา แล้วปล่อยให้ศาสตราจารย์ลบเรื่องที่เกิดขึ้นออกไป และพวกเราก็จะ…

T.Warren : ฉันไม่สนเรื่องพวกนั้น แล้วหยุดพูดวนกันไปมาแบบนี้ซักที ถ้านี่คือสิ่งที่พวกเราจะเป็น นั่นก็เพราะพวกเราคิดแล้วมันมีค่า ดังนั้นฉันอยากกลับบ้านแล้วววว

T.Warren : ฉันอยากกลับบ้าน และพอฉันกลับไปถึงเมื่อไหร่ ฉันจะเลิกยุ่งกับพวกบ้าๆอย่างพวกนายทันที พวกนาย…พวกนายต้องการจะสอนอะไรฉันงั้นเหรอ…พวกนายอยากจะสอนอะไรฉันใช่มั้ย พวกนายสอนแล้วว่า ฉันต้องเลิกยุ่งกับพวก…

แล้วจู่ๆ T.Warren ก็หยุดพูด เหมือนเทปที่ถูกกดให้หยุด จนพวก T.Scott กำลัง งง ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา

T.Bobby : นี่เขาสงบลงแล้วเหรอ

T.Scott : นายเป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ย วอร์เร็น

แต่แล้ว T.Warren ก็พุดกับพวกเขาเหมือนมันไม่เคยเกิดเรื่องเมื่อครู่ขึ้นมาก่อน

T.Warren : อะไรนะ มื้อกลางวันเหรอ นี่มีใครกำลังหิวบ้างมั้ย ฉันกำลังหิวเลยล่ะ

อึ้งกันเป็นแถบๆ แบบเปลี่ยนอารมณ์ไม่ทัน

T.Bobby : เอิ่ม…

Kitty : เอ่อ…

T.Jean : เขาจะไม่เป็นไร

T.Jean : พวกเราจะยังไม่กลับไป

จากต้นเสียงทำให้ทุกๆคนต้องหันหลังกลับไป และพบ T.Jean ที่ยืนอยู่ด้านหลังพร้อมบรรยากาศแปลกๆ

T.Scott : จีนนี่ นี่คุณเพิ่งจะ…

T.Jean : เขาจะไม่เป็นไร

T.Hank : นี่คุณไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในหัวคนอื่นแล้วเปลี่ยนแปลงความคิดของเขาให้เป็นไปตามที่คุณต้องการนะ

T.Jean : เฮ็นรี่ ไม่ใช่นายหรอกเหรอ ที่บอกให้ฉันใช้พรสวรรค์ที่พระเจ้าประทานมาให้นี่ เพื่อประโยชน์ของตนเองน่ะ

T.Jean : พวกเราจะอยู่ต่อ และมันเป็นไปตามนี้

T.Jean : เขาแค่ต้องสงบสติลง และฉันก็ช่วยเขาแค่นั้นเอง ทุกๆอย่างมันจะไม่เป็นอะไร

T.Jean : และอีกอย่างฉันสามารถอ่านใจพวกคุณได้ เลิกกังวลได้แล้ว ฉันควบคุมสถานการณ์ได้

T.Jean เปลี่ยนไปจริงๆแล้ว เธอทำในสิ่งที่ร้ายกาจ และทำให้เหล่า X-Men ทั้งจากอดีตและปัจจุบันต่างอึ้ง มันจะส่งผลอย่างไรกับพวกเขาหรือไม่

ติดตามตอนต่อไป

เล่มหน้า

แผนการของ Mystique เริ่มแล้ว เธอกับ Sabretooth กำลังวางแผนอะไรกันอยู่กันแน่

เผยแพร่ครั้งแรกที่ : Bank-Genesis Comics For Fun