DC Comic: Wrath of The First Lantern : Green Lantern 18 : Escape From The Land of The Dead
เรื่อง : Geoff Johns
ภาพ : Szy Keranski , Adrian Syaf, Mark Irwin
วางจำหน่าย: 6 มีนาคม 2013
สำนักพิมพ์ : DC Comics

Simon Baz จะทำอย่่างไร เมื่อเขาจะสามารถพาคนออกจาก Dead Zone กับเขาได้เพียงคนเดียวเท่านั้น

แล้วผู้ที่ได้ออกไปจะเป็น Hal Jordan หรือ Sinestro กันล่ะ?

.
.
.
“ผมไม่เคยกลัวความมืดมาก่อน”
“แต่หลังจากที่ต้องติดอยู่ที่นี่มาหลายสัปดาห์แบบนี้ ผมอยากจะเปิดไฟเพื่อขับไล่ฝันร้ายออกไปเต็มแก่แล้ว”
“เพราะนั่นคือสิ่งที่กรีนแลนเทิร์นเขาทำกัน”

“ผมชื่อฮาล จอร์แดน”
“ส่วนเรื่องอื่นๆนั่นคุณอาจจะรู้อยู่แล้วก็ได้”

ในโลกแห่งคนตาย “Dead Zone”
Hal Jordan กำลังดูอาการของคนหน้าใหม่ที่เพิ่งจะถูกส่งมายังดินแดนแห่งความตายนี้ Green Lantern Simon Baz

Simon : น…นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

Hal : ใจเย็นไว้พวก นายตกลงมาแรงมากเลยล่ะ

Simon : ฉันจำไม่ได้…นี่ฉันอยู่ที่ไหน?

Sinestro : แกอยากจะเป็นคนบอกข่าวร้ายให้เจ้านี่รู้หรือจะให้ฉันเป็นคนบอกล่ะ?

Simon : ข่าวร้ายอะไร?

Sinestro : ที่ว่าตอนนี้แกกำลังอยู่ใน “เดดโซน” น่ะสิ

Simon : “เดดโซน” เหรอ? แบบในรายการทีวีงั้นเหรอ?

Hal : มันมีรายการทีวีชื่อนั้นด้วยเหรอ?

Sinestro : นี่มันเป็นความผิดของแกนะจอร์แดน

Hal : ความผิดของฉันเนี่ยนะ?

Sinestro : ฉันส่งแหวนของฉันไปเพื่อค้นหาคนที่จะช่วยเหลือเราได้ แต่กลับกลายเป็นว่าคนที่มาคือเจ้าโง่คนนี้ และตอนนี้มันก็ติดแหง็กอยู่ที่นี่กับเราไปแล้วด้วย!

Hal : เราขอให้เขามาตามหาเราที่นี่ แล้วนายจะขออะไรมากกว่านั้นได้อีกล่ะ…?

Sinestro : เห็นได้ชัดว่าอย่างน้อยแกก็ไปเจอกับแบล็คแฮนด์มา…

Simon : ใช่…ใช่แล้ว ฉันนึกออกแล้ว ฉันเจอกับเจ้าแบล็คแฮนด์ที่ว่านั่น แล้วก็…

Sinestro : และ-มัน-ก็-ฆ่า-แก

Simon : ฉัน…ฉันตายแล้วงั้นหรือ?

Simon : ไม่ ไม่ ฉันจะตายไปแล้วไม่ได้แน่ แบล็คแฮนด์มันยิงแสงบางอย่างใส่ฉันแล้วก็…

Sinestro : แกทำให้แหวนของฉันเสียหายนะจอร์แดน

Hal : ฉันทำแหวนของนายเสียงั้นเหรอ?

Sinestro : แกพยายามจะเขียนทับข้อความที่ฉันส่งไป และแหวนมันก็เลือกคนที่เหมือนกับแกมาแทนที่จะเป็นคนที่เหมือนกับฉัน

Sinestro : คนที่มันไม่รู้จักคิด ไม่รู้จักวางแผน คนที่มีแต่ข้อเสียเหมือนแกไงจอร์แดน

เมื่อได้ยินชื่อของคนที่อยู่ตรงหน้า Simon ก็นึกเรื่องสำคัญขึ้นมาได้

Simon : ใช่แล้ว ฉันกำลังตามหาคุณอยู่ คุณคือฮาล จอร์แดน!

Hal : แล้วนายคือ…?

Simon : เอ่อ ผมชื่อไซม่อนครับ ไซม่อน บาซ นี่ผมควรจะทำความเคารพคุณหรือใช้คำว่า “ครับผม” หรือเปล่าเนี่ย?

Simon : มีคนบอกผมว่าคุณเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก

Sinestro : ใครพูดกัน? ใครที่พูดออกมาได้ว่าจอร์แดนมัน “ยอดเยี่ยม” น่ะ?

Simon : กรีนแลนเทิร์นคนเดียวกับที่บอกฉันว่าไม่ควรเชื่อใจนายไงล่ะซิเนสโตร เพราะงั้นอยู่ให้ห่างๆฉันไว้เลยนะ

Sinestro : ใม่ควรเชื่อใจฉันงั้นรึ? ฉันคือคนเดียวที่มีความสามารถพอจะหยุดยั้งพวกการ์เดี้ยนได้ แล้วก็…

Hal : ซิเนสโตร นายช่วยหุบปากแล้วดูหน่อยได้ไหม เขาไม่มีทางตายแล้วไปได้หรอก

Hal : เพราะเขายังสวมแหวนพลังอยู่เลยนี่นา

เมื่อถึงตรงนี้ ทั้ง Hal และ Sinestro ก็มองหน้ากันอยู่ชั่วอึดใจ…

แล้ว Sinestro ก็ผลัก Hal จนหน้าหงาย แต่ทางฝ่าย Hal ก็ไม่ด้อยกว่าและใช้มือคว้าขาของ Sinestro จนล้มหน้าคะมำไป

Sinestro : แหวนวงนั้นเป็นของฉันนะจอร์แดน

Hal : ก็แล้วฉันจะแน่ใจได้ยังไงล่ะว่านายจะแยกมันเป็นสองวงอีกครั้งน่ะ? และที่ยิ่งกว่านั้นคือนายจะไม่ทิ้งพวกเราไว้และเอาตัวรอดไปคนเดียวน่ะ?

Sinestro : ก็นั่นแหละคือแผนที่ฉันคิดไว้ล่ะ ฉันไม่ควรจะมาคิดหวังพึ่งแกมาตั้งแต่แรกแล้วจอร์แดน แกมันเอาแต่เป็นตัวถ่วงฉันมาตั้งแต่ฉันกลับมาเป็นกรีนแลนเทิร์นอีกครั้งแล้ว

Simon : แกน่ะถอยไปเลย! แล้วใครช่วยบอกฉันมาที่ซิว่านี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?

Sinestro : เอาสิเจ้าชาวโลก ใช้แหวนของฉันเล่นงานฉันได้เลย

เมื่อท้ามา Simon ก็สนองให้…แต่ก็เหมือนกับที่ Hal เคยลองมาก่อนหน้านี้…จากการที่ Sinestro วางกับดักไว้ในแหวนวงนี้มาตั้งแต่ต้น ทำให้มันไม่สามารถถูกใช้ทำร้าย Sinestro ได้

ว่าแล้ว Sinestro ก็เข้าเล่นงาน Simon

Sinestro : พลังความมุ่งมั่นของแกมันสั่นคลอนแล้ว

Sinestro : มันไร้ความหมายสิ้นดี!

Sinestro : และทันทีที่แกตาย แหวนวงนั้นก็จะกลับมาเป็นของฉัน…

ทว่าสิ่งที่ Sinestro ไม่รู้คือ Simon ไม่ได้พกแต่แหวนพลังเท่านั้น…

แล้ว Simon ก็กดไกสั่นกระสุนทลวงเข้ากลางอกของ Sinestro เต็มๆ!!

ตัดมาที่ The Chamber of Shadows
พวก Hidden Ones กำลังต่อสู้กับ Black Hand

Hidden 1 : กรีนแลนเทิร์นที่ช่วยปล่อยเราตายแล้วงั้นรึ?

Hidden 2 : เขาหายไปไหนกัน? เจ้าทำอะไรกับเขากันแน่เจ้าสัตว์ร้าย?

Black Hand : ก็อย่างเดียวกับที่ฉันกำลังจะทำกับพวก…

แต่ก่อนที่ Black Hand จะทันลงมือ มันก็โดนต้นไม้ที่สร้างจากแสงสีเขียวตรึงติดกับพื้น!

B’dg : ฉันเห็นไซม่อน บาซโดนดูดเข้าไปในแหวนวงนั้นของมัน

B’dg : เราต้องดึงเขาออกมานะ การ์เดี้ยนทั้งหลาย

Black Hand : ไม่มีทาง! มันถูกฉันขังเอาไว้แล้ว แกไม่มีทางเอามันออกมาได้หรอก!

B’dg : เราจะช่วยเขาออกมาจากแหวนของแกให้ได้…หรือไม่เราก็จะยอมตายเพื่อที่จะทำมัน

ตัดกลับมาที่ Dead Zone

Tomar-Re : บางทีซิเนสโตรอาจจะคิดผิดกับเรื่องการเลือกของแหวนก็ได้ บางทีเขาคนนี้อาจมีส่วนเหมือนกับซิเนสโตรมากกว่าที่เราคิดไว้

Simon : ฉัน…ฉันนึกว่าเขาจะฆ่าฉัน

Hal : นี่ซิเนสโตรตายแล้วหรือเปล่าน่ะโทมาร์?

Tomar-Re : ใช่แล้ว แต่ก็อย่างที่ฉันบอกนายก่อนหน้านี้นั่นแหละฮาล เราทุกคนที่นี่ต่างก็ตายไปแล้วทั้งนั้น แต่ว่าทั้งนาย, ไซม่อน บาซ และซิเนสโตรนั้นต่างกับพวกเรา พวกนายยังคงมีความเชื่อมโยงกับโลกของคนเป็นอยู่

ตอนนั้นเอง Sinestro ที่โดนยิงก่อนหน้านี้ก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมานั่ง?!

Tomar-Re : เห็นไหมล่ะ? นายไม่สามารถที่จะตายที่นี่ได้ตราบเท่าที่นายยังมีความมุ่งมั่นที่จะมีชีวิตอยู่

Simon : เฮ้ พวก เอ่อ ขอโทษเรื่องเมื่อกี้ด้วยนะ?

Sinestro : รอให้ฉันได้แหวนวงนั้นกลับมาก่อนเถอะน่า เจ้าชาวโลก

Tomar-Re : แกมีเรื่องที่ควรจะห่วงมากกว่าการล้างแค้นจิ๊บจ๊อยของแกมากน่าซิเนสโตร การไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ของตัวเองนั้นเป็นจุดอ่อนของแกมาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว

Sinestro : และการเชื่อใจคนอื่นก็เป็นจุดอ่อนของแกเหมือนกันแหละน่าโทมาร์-เร แกเชื่อใจคนอื่นง่ายเกินไป แกฝากชีวิตของแกเองและของคนอื่นๆไว้ในมือของคนใกล้ชิดของแก และพวกนั้นก็ทำให้แกผิดหวังและทำให้ตัวแกตายด้วย

Sinestro : ฉันจะไม่ยอมฝากความอยู่รอดของฉันหรือของดาวโครูก้าไว้ในมือของใครทั้งนั้น

Sinestro : ตราบเท่าที่พวกการ์เดี้ยนมันยังเชื่อว่าฉันตายไปแล้ว ดาวของฉันก็จะยังปลอดภัยอยู่

Tomar-Re : ไม่มีดาวดวงไหนจะปลอดภัยทั้งนั้นแหละ ไม่ว่าจะโครูก้า หรือโลกก็ตาม

Sinestro : ฉันเบื่อที่จะฟังเรื่องไร้สาระของแกเต็มทีแล้ว เราต่างก็รู้กันดีอยู่ว่าพวกการ์เดี้ยนได้กลายเป็นศัตรูกับทั้งจักรวาลไปแล้ว และตอนนี้พวกมันก็คง…

Tomar-Re : ตอนนี้พวกนั้นอยู่ในเงื้อมมือของคนอื่นไปเรียบร้อยแล้วล่ะซิเนสโตร

Hal : นายรู้เรื่องนั้นได้ยังไงน่ะ?

Tomar-Re : ก็เพราะทุกๆขณะจิต…ทุกๆวินาทีที่ผ่านไป…ผู้ที่ตายไปต่างก็มายังที่แห่งนี้มากขึ้นเรื่อยๆ

Tomar-Re : และเรื่องของวอลธ์ธูมก็เป็นข่าวที่แพร่ไปเร็วด้วย

Sinestro : แกพูดถึงชื่อนั้นอีกแล้ว…อย่างกับว่ามันจะมีความหมายอะไรกับพวกเรางั้นแหละ

Tomar-Re : วอลธ์ธูมคือผู้ที่ต้องรับผิดชอบต่อการตายของเหล่าคนที่แกเห็นอยู่ที่นี่

Sinestro : หมายถึงเจ้าพวกที่ยืนมองอยู่รอบตัวเรานี่น่ะรึ? คงมีสักร้อยได้ล่ะมั๊ง…

Tomar-Re : แกคิดว่าแค่เป็นร้อยงั้นรึ?

Tomar-Re : ที่นี่มีคนที่ตายเพราะมันอยู่เป็นล้านๆเลยล่ะ

Tomar-Re : วอลธ์ธูมคือนักสำรวจลึกลับจากห้วงเวลาและอวกาศที่ไม่มีใครรู้ เขาเดินทางข้ามเวลามาในช่วงที่โครน่าค้นพบต้นกำเนิดของจักรวาล ในชั่วเวลาที่แสงส่องสว่างเป็นครั้งแรก…รวมถึงพลังงานแห่งอารมณ์ความรู้สึกทั้งเจ็ดด้วย

Tomar-Re : ไม่เพียงเท่านั้น วอลธ์ธูมยังได้เป็นสักขีพยานในตอนที่พวกการ์เดี้ยนดึงเอาพลังงานแห่งอารมณ์ความรู้สึกมาใช้อีกด้วย

Tomar-Re : เขาได้กลายเป็นบุคคลแรกที่ได้ครอบครองพลังของมัน จากการที่ได้อาบพลังแห่งแสง…

Tomar-Re : …แสงแรกแห่งการสร้างสรรค์

Tomar-Re : และด้วยแสงนั้นเขาได้กลายเป็น “แลนเทิร์นคนแรก”

Tomar-Re : แต่เมื่อพวกการ์เดี้ยนเสนอความคิดเรื่องการแบ่งปันพลังนี้ วอลธ์ธูมได้ตอบปฏิเสธพวกนั้นไป

Tomar-Re : เขาท่องไปในอวกาศ ทำการทรมาณและเข่นฆ่าคนไปนับล้าน พวกการ์เดี้ยนจึงได้สร้างพวกแมนฮันเตอร์ขึ้นมาเพื่อช่วยพวกนั้นหยุดเขา แต่เขานั้นก็ไม่อาจถูกทำลายได้

Tomar-Re : เพราะตอนนี้วอลธ์ธูมได้กลายเป็นหนึ่งเดียวกับแสงที่ก่อกำเนิดจักรวาลไปแล้ว และหากแลนเทิร์นคนแรกถูกทำลายไปพวกเราก็จะพินาศไปด้วยเช่นกัน แต่ตอนนี้วอลธ์ธูมเป็นอิสระแล้ว และเขาก็กำลังสูบกินเอาพลังจากความเจ็บปวดทุกข์ทรมาณของเพื่อนๆของนายไงล่ะฮาล

Tomar-Re : เขากำลังฟื้นฟูพลังของให้กับตัวเอง และอีกไม่นาน…ความจริงอันบิดเบือนที่เขาสร้างขึ้น…ก็จะมาแทนที่ความจริงของเรา เขาจะสามารถเปลี่ยนแปลงจักรวาลนี้ให้เป็นไปตามที่เขาต้องการ

Tomar-Re : และทุกชีวิตก็จะต้องรับเคราะห์จากการนั้น

Simon : คืองี้นะ ผมค่อนข้างจะใหม่กับเรื่องนี้ และผมก็ไม่รู้สักนิดเดียวว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้…แต่ผมก็ยินดีที่จะคืนแหวนวงนี้ให้กับคุณนะฮาล

Hal : อย่าเพิ่งถอดมันออกนะไซม่อน มันอาจจะคิดว่าฉันตายไปแล้วและพุ่งขึ้นฟ้าหายไปเลยก็ได้ หรือไม่มันก็อาจจะกลับไปหาซิเนสโตร หรือแย่กว่านั้นคือมันอาจจะทิ้งนายให้ติดอยู่ที่นี่ก็ได้

Simon : ผมไม่ห่วงเรื่องที่จะต้องติดอยู่ที่นี่หรอก ตราบเท่าที่ผมรู้ว่าครอบครัวของผมปลอดภัย ผมมีน้องสาว, น้องเขย, หลาน, พ่อแม่ แล้วก็เพื่อนๆ ผมก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพวกเขาในทางที่ถูกต้องเสมอไปหรอ แต่ตั้งแต่ผมได้แหวนวงนี้มา…ผมก็เริ่มที่จะทำสิ่งดีๆให้กับพวกเขาได้

Simon : ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงเลือกผม บางทีผมอาจจะมีส่วนที่เหมือนกับซิเนสโตร แต่ผมก็หวังว่าผมจะมีส่วนที่เหมือนกับคุณอยู่ด้วยเหมือนกัน

ตอนนั้นเอง Hal ก็สังเกตุเห็นรอยสักบนแขนของ Simon

Hal : รอยสักนั่นมีความหมายว่าอะไรรึ?

Simon : มันหมายถึง “ความกล้าหาญ”

ทันใดนั้นก็มีแสงสีเขียวสว่างวาบขึ้นท่ามกลางความมืด!!

B’dg : ฉันเชื่อมต่อกับแหวนของเขาได้แล้ว!

B’dg : อย่าเพิ่งหยุดนะการ์เดี้ยนทั้งกลาย! ช่วยฉันดึงเอาไซม่อน บาซกลับมา!

Simon : บัดจ์หรือ? นายกำลังทำอะไรน่ะ? นายอยู่ที่ไหน?

แม้จะพบว่าเพื่อนของเขาที่อยู่ข้างนอกไม่ได้ยินเสียงเขา แต่ Simon ที่พอจะเดาได้แล้วว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นก็หันมาหา Hal

Simon : จอร์แดน!

Simon : บัดจ์เป็นคนทำสิ่งนี้! เขากำลังพยายามจะช่วยดึงผมออกไป

Simon : แต่ผมจะไม่ทิ้งคุณไว้ที่นี่

ราวกับจะตอบรับความต้องการของ Simon แหวนของเขาเริ่มทำงาน

[ทำการสำเนาแหวน]

Simon : แหวนของคุณ…ผมรู้สึกได้…มันต้องการจะกลับไปหา…

แล้วแหวนที่สำเนาขึ้นมาใหม่ก็พุ่งออกไป

[ฮาล จอร์แดนแห่งโลก]

แต่ก่อนที่ Hal จะรับแหวนไว้ได้ Sinestro ก็เข้าชาร์จเขาจนล้มลงเสียก่อน

[ธาลล์ ซิเนสโตรแห่งโครูก้า]

Sinestro : จักรวาลกำลังต้องการฉันนะจอร์แดน โครูก้าต้องการฉัน!

Sinestro : ดังนั้นถ้าจะมีเราคนใดคนหนึ่งได้ออกไป มันก็จะต้องเป็นฉัน

[ฮาล จอร์แดนแห่งโลก]
[ธาลล์ ซิเนสโตรแห่งโครูก้า]

Hal : ฉันน่ะตั้งใจว่าจะกลับมาช่วยนายแน่นะซิเนสโตร

Hal : แต่ฉันก็รู้เหมือนกันว่านายจะไม่ทำแบบเดียวกันนั้นให้ฉันแน่

Sinestro : นี่ไม่ใช่การต่อสู้ด้วยกำลังร่างกายหรอกนะจอร์แดน มันคือการต่อสู้กันของความมุ่งมั่น

Sinestro : และความกล้าหาญ

[ฮาล จอร์แดนแห่งโลก]
[ธาลล์ ซิเนสโตรแห่งโครูก้า]

Simon : บัดจ์ นี่ฉันไซม่อนนะ! รอก่อน! ถ้านายได้ยินฉันล่ะก็ รอฮาลก่อน!

Hal : ถ้างั้นฉันก็ต้องชนะสิ ถ้าเทียบกันที่ความกล้าหาญล่ะก็ฉันชนะแน่อยู่แล้ว

Sinestro : แกชนะที่ความกล้าหาญงั้นรึ? เฮอะ! แสดงภาพให้เราเห็นซิแหวน แสดงภาพของสตาร์แซฟไฟร์ให้เราเห็น!

ทันใดนั้นแหวนก็แสดงภาพ Carol Ferris ที่กำลังโดน First Lantern ทำร้ายออกมา?!

และนั่นก็ทำให้ Hal เสียสมาธิไปชั่วขณะ…

Hal : แครอล!

Sinestro : ด้วยความหวาดกลัวเพียงชั่วขณะของแก…แหวนวงนี้ก็เป็นของฉัน

ที่ Chamber of Shadow ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น!

B’dg : แบล็คแฮนด์หายไปแล้ว!

และตรงจุดที่ Black Hand อยู่ก่อนหน้านี้ ก็ปรากฎร่างของคนสองคนขึ้นมาแทน

Sinestro : ทีนี้บอกฉันมาซิ…ว่าฉันจะไปตามหาเจ้าแลนเทิร์นคนแรกนั่นได้ที่ไหน?

ตัดกลับมาที่ Dead Zone

Hal : พ…พวกนั้นไปไหนแล้ว?

Tomar-Re : กลับไปสู่โลกของคนเป็นแล้ว ใครบางคนได้ช่วยเปิดประตูและพยายามจะดึงไซม่อน บาซกลับไป…และพวกนั้นก็เอาไซม่อนกับซิเนสโตรไป…

Tomar-Re : …และส่งแบล็คแฮนด์มาที่นี่แทน

Tomar-Re : ฉันเสียใจด้วยฮาล เพราะเมื่อชะตากรรมของจักรวาลอยู่ในมือของซิเนสโตรแบบนี้ ฉันก็ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเดดโซนนี้จะคงอยู่ได้นานแค่ไหน เขาหยิ่งเกินกว่าจะขอความช่วยเหลือจากใคร เขาจะต้องพยายามทำทุกอย่างด้วยตัวคนเดียว และเขาก็จะล้มเหลว เขาจะล้มเหลวเหมือนกับที่เขาเป็นมาหลายต่อหลายครั้งนั่นแหละ

Hal : มันจะต้องมีทางอื่นออกจากที่นี่ แครอลกำลังตกอยู่ในอันตราย…ฉันเห็นมัน

Tomar-Re : ไม่เคยมีใครออกไปจากเดดโซนได้…นอกจากเมื่อครั้งที่เนครอนรุกรานโลกฟากโน้น

Hal : การรุกรานที่เกิดขึ้นจากการที่แบล็คแฮนด์ทำหน้าที่เป็นสื่อกลางในการปลุกคนตายขึ้นมา

Hal : ด้วยแหวนวงนี้

แต่เมื่อ Hal สัมผัสถูกแหวนพลังสีดำ เขาก็โดนมันช็อตเข้า!

Hal : อ๊าคคค!!!

Hal : นั่นมันเจ็บสุดๆไปเลย

Tomar-Re : นายไม่สามารถควบคุมพลังของแหวนสีดำได้หรอก

Hal : เพราะฉันยังมีความเชื่อมโยงกับโลกของคนเป็นอยู่งั้นรึ?

Hal : แล้วถ้าหากว่าฉันไม่มีอีกต่อไปแล้วล่ะ?

เพื่อปกป้องชีวิต บัดนี้ Hal Jordan กำลังจะตัดการเชื่อมโยงสุดท้ายที่เขามีต่อโลกของคนเป็นไป!!
หรือนี่จะเป็นการกำเนิดของ “Black Lantern ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด” ที่ The Book of The Black ทำนายเอาไว้?!?!
โปรดติดตามตอนต่อไป