Spider-Men #3

Spider-Men #3
เรื่องโดย : Brian Michael Bendis
ภาพโดย : Sara Pichelli & Justin Ponsor
วางจำหน่าย: 11 กรกฎาคม 2012
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

 

Spider-Man 2 โลก ต้องร่วมมือกันจัดการศัตรูร่วม Mysterio!

Miles : เอิ่ม นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย

Peter : พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันแหละน้อง อีกอย่างนะน้องอยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ พี่แค่ขาจรที่แวะมานะ

Miles : เดี๋ยวนะ เดี๋ยว ผมจำเขาได้นี่ –ผมเคยเห็นเขาทางยูทูป เขาคือ มิสเทรีโอโซ่

Mysterioso : นี่มันเกิดขึ้นได้ยังไงเนี่ย ทำไมพวกแกถึงเจอกันเองเร็วนักฟ่ะ มันจะมีโอกาสสักกี่ครั้งกันเชียวที่สไปเดอร์แมนสองคนจะได้มาพบกันเนี่ย

แล้ว Miles ก็ใจร้อนวิ่งเข้าไปชกใส่มันอย่างรวดเร็ว แต่เขาก็พลาดเป้าไป เพราะหัวของมันเป็นแค่ภาพเสมือนเท่านั้น และโดนเหวี่ยงเข้าใส่ Peter ที่ยืนอยู่เต็มๆ จากนั้นเขาก็เตรียมพร้อมสำหรับจู่โจมอีกรอบ

เขายิงสายฟ้าใส่ทั้งคู่จนตกลงไปในน้ำ

Mysterioso : จริงๆฉันควรจะหนีอ่ะนะ แต่ไม่ล่ะ เพราะพวกนั้นทำอะไรฉันที่อยู่ตรงนี้ไม่ได้หนิ พวกเขาไม่สามารถแตะต้องฉันได้เลย แล้วนั่นก็แหล่มมาก พวกนั้นไม่สามารถเล่นงานฉันได้ …แต่ฉันสามารถทรมานมันได้

แล้ว Mysterioso ก็หยิบสารบางอย่างขึ้นมาโปรยลงไป

ส่วนคู่หู Spider-men ก็ขึ้นจากน้ำมาได้

Miles : เมื่อกี๊มันอะไรเนี่ย

Peter : ถึงฉันจะไม่ใช่ นักวิทยาศาสตร์สาขาการทำระเบิดก็เหอะนะ แต่ฉันคิดว่ามันต้องเป็นอะไรสักอย่างที่อัดเราร่วงลงไปในแม่น้ำ (นี่ฉันควรจะดีใจมั้ยเนี่ย ว่าเจ้าหมอนี่มันน่าเกลียดๆพอกับของฝั่งฉันที่นิวยอร์กเลย)

Peter : …ฟังนะ ฉันว่าฉันรู้แล้วว่ามันกำลังเกิดบ้าอะไรขึ้น จะเชื่อหรือเปล่าก็ไม่รู้ล่ะนะ…แต่เจ้าหมอนี่น่ะ คือ มิสเทริโอ้ชัวๆเลย แล้วเจ้าหมอนี่แหละที่เป็นคนส่งฉันมาที่นี่

Peter : ดังนั้น เธอควรจะหนีไปจากที่นี่ซะ

ในขณะที่ Peter กำลังพูดบรรยากาศก็เปลี่ยนไป

Peter : ก่อนที่เขาจะได้ทำอะไรลงไป…

สายเกินไป Mysterioso ลงมือไปนานแล้ว และมันก็ปรากฏภาพมายาของเหล่าร้ายจากทั้งจักรวาลหลัก และของจักรวาลนี้

Miles : โว้ว

Peter : แหงแซะ

Peter ผู้ชำนาญการจึงไม่สนใจเงาร่างมายาและโดดไปเล่นงานตัว Mysterioso ทันที

Peter : อย่าไปหลงกลมันนะเจ้าหนู เจ้าพวกนี้มันก็แค่ภาพมายาสำหรับทริคส์พิเศษนิดหน่อยๆนั่นแหละ มันเป็นสิ่งที่เขาสร้างขึ้นมาน่ะ

Peter : นี่เป็นสิ่งที่เจ้า Mysterio นั่นมัน…อั๊ก

เหมือนจะไม่ใช่อย่างที่เขาคิดเพราะ Peter โดน หนวดของด็อกอ้อครัดเข้าให้จริงๆจนร่วงลงไป

Peter : อั๊ก โทษที ฉันผิดเองแหละ

Miles : …..

Mysterioso : เป็นไง ต๊กกะใจใช่มั้ยล่า

Miles ที่พยายามจะเข้าไปเล่นงานโดนช๊อตเข้าให้เหมือนกัน

ส่วนทาง peter ก็กำลังยุ่งอยู่กับ Venom และ Doc Ock

Peter : แจ่มจริง เอ่ออออ โอเค้…. นี่มันดูจะใส่ความสมจริงขึ้นมาอีกนิดหน่อยจากมิสเทริโอ้ตามปกติ อ๊ากกกก

ทาง Miles ก็โดนอัดจนกระเด็น ส่วน Peter ก็โดน Mysterioso ซัดกระเด็นไปอีกรอบ และดูเหมือนมันจะชอบใจที่ Peter ไม่รู้ถึงทริกส์ของเขา แล้ว Miles ก็พบกับภาพมายาของลุงของเขาที่ตายไปแล้วจนทำอะไรไม่ถูก Peter จึงยิงใยออกไปเพื่อช่วยเขา

หลังจากช่วย Miles เสร็จ Peter ก็กลับมาลุยต่อ

(แบบพี่แกโดนอยู่คนเดียวเป็นส่วนใหญ่นะนั่น)

Miles : ผมไม่เข้าใจเลย…ไม่ว่านี่มันจะเป็นเวทมนต์หรือไม่ก็ตามทีเถอะ ทำไมมันถึงรู้สึกเจ็บล่ะ

Miles : ผมคิดว่าผมเข้าใจแล้วล่ะ

Peter : อั๊ก นี่เธอคิดงั้นจริงดิ หนีไปซะเจ้าหนู

Miles : ไม่มีวัน

Miles เหมือนจะคิดบางอย่างออกจึงออกวิ่งเข้าใส่ Mysterioso อีกครั้ง และดูเหมือนมันจะเริ่มอึ้งที่ถูกเด็กแบบนี้จับไต๋ได้

Miles ฝ่าฝูงเหล่าร้ายและวิ่งเข้าใกล้ตัวมันขึ้นเรื่อยๆ จนมันต้องขุนวิธีสุดท้ายออกมารับมือ นั่นคือ The Hulk แต่เขาก็สามารถข้ามมันไปได้และเข้าถึงตัว Mysterioso ในที่สุด

Mysterioso : หยุดนะแก

Miles : ปิดมันซะ ไม่ว่าอะไรก็ตามที่แกทำลงไป ปิดมัน…

Mysterioso : ไอ้หนู

Miles : ออกไปจากหัวฉันซะ

Peter : มันเป็นสารเคมีต่างหากเล่า เจ้าหนู

ในที่สุด Peter ก็คิดที่มาของทริกส์นี้ออกละยิงใยออกไปเพื่อดึงเอาอุปกรณ์ของ Mysterioso มา

Peter : มันทำให้ฉันต้องใช้เวลาสักหน่อยล่ะนะ เพราะเจ้านั่นดันใช้ของใหม่แกะกล่องแถมล้ำยุคซะ แต่… ไงก็เถอะมันก็เป็นแค่ภาพมายาที่เกิดจากสารประกอบทางเคมีที่รุนแรงแค่นั้นเอง

Peter : เจ้านั้นมันดึงความกลัวของเราออกมาจากของหัวของเราเอง แล้วใช้มันทำร้ายเรา เพราะมันเก่งในด้านนั้นไงล่ะ

แล้ว Peter ก็เหวี่ยงมันลงในน้ำ

Mysterioso : บัดซบเอ๊ย

Peter : นี่ มิสเทริโอ้ ปกตินี่ฉันเป็นคนที่ค่อนข้างจะเป็นมิตรนะ แต่ฉันขอบอกไว้เลย พาฉันกลับไปยังที่ของฉัน ไม่งั้นนายเจอดีแน่!!

Miles : นี่เขาเป็นอะไรเนี่ย มันเกิดอะไรขึ้น

Mysterio : เออ ถ้าทางแกจะพูดถูก ฉันมันเข้าใจผิดไปเอง การเล่นงานแกมันเป็นอะไรที่ธรรมดาเกินไป

Mysterio : แต่ปล่อยให้แกอยู่ที่นั่นโดยไม่ได้กลับบ้านนี่สิ…

Mysterio : มันก็เป็นการกำจัดแกออกไปจากโลกใบนี้ แถมยังทำให้พวกนั้นคิดว่าแกตายแล้วได้อีกด้วย

Mysterio กำลังทำอะไรสักอย่าง เขาดึงปลั๊กต่างๆออก

Peter : นี่เจ้าหนู…ฉันไม่ได้จะ

Miles : เอ่อ คิดว่ามันมีปุ่มหยุดการทำงาน หรือปลั๊กหรือเปล่าฮะ

Peter : เจ้าหนู นี่นายไม่ได้… นายทำอะ…

ตู้มมมมมม

จู่ๆร่างของ Mysterioso ก็ระเบิดออก

และเมื่อ Miles ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบกับเหล่า Ultimate ที่มาถึงจุดเกิดเหตุ ซึ่งตัว Miles ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ฟิวรี่ก็บอกว่าพวกเขาจับตาดูทั้งคู่ไว้ตั้งแต่คอปเตอร์ตก ซึ่ง Tony นั้นพอจะรู้ว่าอุปกรณ์ของ Mysterio นั้นเป็นของใช้ตัวแทน

ซึ่งนั่นก็คือ มันถูกใช้บังคับจากที่ไหนสักแห่ง แต่ปัญหาคือมันล้ำยุคกว่าที่เขารู้จักจนเขาไม่รู้ว่าตัวเองกำลังดูอะไรอยู่ ซึ่งเขาอาจจะสามารถรู้เรื่องอะไรบ้างถ้าได้ดูรูปแบบของโค๊ดและโปรแกรม แต่แล้ว Miles ก็ถามคำถามนึงขึ้นมา

Miles : แล้วสไปเดอร์แมนอีกคนไปไหนแล้วล่ะฮะ

Hawkeye : ห๊ะ สไปเดอร์แมนอีกคนเหรอ

Fury : เออ ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ ร่างโต หลุดมาอยู่ในโลกของเรา

Miles : เขาบอกว่าเขามาจากโลกที่…เหมือนกับของเราน่ะฮะ

Fury : แต่เป็นโลกที่ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ไม่ได้ตาย และไม่ใช่เด็กอีกด้วย

Miles : ครับ ว่าแต่เขาไปไหนล่ะเนี่ย

Fury : นั่นมันชัวร์อยู่แล้วไม่ใช่หรือไง ไอ้หนู

“ เขาก็หนีพวกเราน่ะสิ”

“ อ้าว ทำไมละฮะ”

“ นั่นก็เพราะเขาก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันใช่เรื่องจริงหรือเปล่า ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะตามหาคำตอบด้วยตัวเองไง”

“แล้วเขาจะทำไปทำไมล่ะฮะ”

“เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆไงล่ะ”

“มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยจริงๆ”

“นี่มันน่าจะเป็นภาพมายาจริงๆ แต่ว่ามันทั้งหมดกลับเป็นเรื่องจริง”

“เรื่องทั้งหมดมัน…ว๊ากกกก…ให้ตายดิ”

“แล้วฉันจะทำยังไงกับเจ้ามิสเทริโอ้ได้บ้างละเนี่ย นอกจากส่งมันเข้าคุกสักล้านครั้ง แล้วเล่นกับหัวโหลปลาทองของมันเนี่ย”

“แต่ก็นะ ก็หมอนั่นดันเอาโหลปลาทองมาครอบหัวแล้วเรียกมันว่าชุดเองหนิ ฉันผิดซะที่ไหน”

“ถ้าจะให้พูดละก็นะ เขาอยากให้เราถามถึง มากกว่ามั้ง”

“เอาล่ะ แล้วที่ฉันต้องทำก็คือถอยหลังลงสักก้าว แล้วมองย้อนกลับไปในชีวิตของฉัน”

“มองหาจุดศูนย์กลางของมัน หาสิ่งที่มิสเทริโอ้จะไม่มีทางรู้เกี่ยวกับมัน เหมือนกับสถานที่ที่ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ อาศัยอยู่ใน…”

แล้ว Peter ก็มองไปยังมินิมาร์ตแห่งหนึ่ง

แล้วเขาก็เดินเข้าไป

Peter : เอ่อ ไง เอิ่ม ร้านนี้อยู่มากี่ปีแล้วเนี่ย

พนักงานเงียบไปสักพัก แล้วหันมามอง Peter จากนั้นจึงตอบออกมา

พนักงาน : …ฉันก็ไม่รู้

Peter : งั้นเปลี่ยนเป็น เธอทำงานมากี่ปีแล้วล่ะ

พนักงาน : 2 ปี

Peter : โอ้ งั้นก็แสดงว่ามันไม่เคยมีการสร้างอพาร์ทเม้นท์แถมๆนี้มาก่อนเลยสินะ เอาล่ะคำถามต่อไป ตอนนี้ปีอะไรเอ่ย

พนักงาน : ปี …เอ่อ นี่นายไม่คิดจะซื้ออะไรบ้างหรือไง

Peter : ไม่มีทั้งกระเป๋าตังและเงินสักเหรียญเดียว เฮ้ แล้วเจ้านั่นมันมีไวไฟป่ะ

แต่จู่ๆก็มีโจรบุกเข้ามาปล้นร้าน โดยไม่ทันได้มองว่า Peter ยืนอยู่

โจร : ส่งเงินมา ทำตามที่ฉันสั่งเดี๋ยวนี้ เปิดแคชเชียร์แล้วเอาเงินมาให้ตรูซร้า

Peter : เอาจริงดิ ทั้งที่ฉันยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้เนี่ยนะ

ว่าแล้วก็ยิงใยเล่นงานโจรจนสลบในทันใด (โชคร้ายจริงๆนะเอ็ง) และนั่นก็มากพอที่จะเรียกความไว้วางใจจากพนักงานคนนั้น และเธอก็ยื่น Ipad ของเธอมาให้เข้าใช้ แล้วเขาก็รีบเซิร์จอย่างรวดเร็ว และข่าวที่เขาเห็นก็ไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีนัก

เพราะมันคือข่าวการตายของเขาในจักรวาลนี้

SPIDER-MAN R.I.P

วีรบุรุษผู้ล่วงลับแห่งนิวยอร์ก คือ นักเรียนโรงเรียนควีนไฮสคูล ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์

Peter : โอ้ พระเจ้า….

Peter : ขอร้องล่ะ นี่ฉันฝันไปใช่มั้ยเนี่ย…

พนักงาน : นี่มันเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ

Peter : คุณสุภาพสตรี ถ้าผมบอกคุณไป ผมเกรงว่าคุณคงจะ…

แต่แล้ว Peter ก็เห็นสร้อยคอที่ประดับรูปสไปเดอร์แมนของเธอ

Peter : นั่นมัน…นั่นมันเพื่ออะไรงั้นเหรอ

พนักงาน : ความนับถือน่ะ มันเป็นการแสดงความนับถือแก่พ่อตัวเล็กคนนั้น มันก็เหมือนกับนายนั่นแหละ… แต่ที่ฉันทำมัน…(ธรรมดากว่า)

Peter : …นี่คุณ เอ่อ… นี่คุณจะบอกผมได้มั้ยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับปีเตอร์ ปาร์คเกอร์กันแน่… เอาจริงๆนะ

พนักงาน : นี่คุณไม่รู้เหรอ

Peter : ขอร้องล่ะ

ที่บ้านของปีเตอร์ซึ่งประกาศขาย ป้าเมย์กับเกวนแวะมาดูมันอีกครั้ง

May : นี่เกวนเธอยังมีการบ้านที่ต้องทำอีกนะ

Gwan : นี่เมย์ มันไม่ใช่ว่าหนูไม่ได้ทำมันนี่ มันก็แค่หนูยังไม่ได้ทำมันทั้งหมดก็แค่นั้นเอง หนุก็แค่…

แล้วทั้งคู่ก็เห็นสิ่งที่ทำให้ทั้งคู่ช็อก นั่นคือ Peter ที่สวมชุด Spider-man มาหาทั้งคู่

May : นี่แกกล้าทำแบบนี้ได้ยังไงกัน!!! ไสหัวออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้นะ เจ้าคนวิปริต!!

Gwan : ฉันจะเรียกตำรวจมาล่ะนะ ไอ้….

Peter ได้ถอดหน้ากากออกทั้งน้ำตา เมื่อเขาได้เห็นทั้งคู่ แต่อีกฝั่งช็อกยิ่งกว่าเดิมเมื่อได้เห็นหน้าปีเตอร์

ติดตามตอนต่อไป

 

สำหรับหัวนี้ผมจะทำต่อจากคุณ lucaman นะครับ ยังไงก็ติชมกันได้

เหยแพร่ครั้งแรก : 

9 thoughts on “Spider-Men #3

  1. ผีสิง

    ขอบคุณสำหรับ สปอยครับ

    ว่าแต่ ปีเตอร์จักรวาลหลักกับอัลติเมท อายุห่างกันเท่าไร เนี่ย

  2. NetNN

    @ผีสิง:

    ในจักรวาลหลักน่าจะอายุประมาณ 30 กลางๆ ส่วนในจักรวาล Ultimate ตอนตายน่าจะอายุประมาณ 16-18 ปีครับ

  3. NanThiwut

    รอตอน 4 ครับ รอมา ข้ามปี ในที่สุดก็ทำต่อซักที ขอให้มาเร็วๆนะครับ

  4. lucaman

    @ผีสิง

    Ultimate

    ปีเคอร์ตายตอน อายุ 16 ปี

    โดนเบนดิสจับลดอายุสักเอง ซึ่งความเป็นจริง ตามเวลาท้องเรื่องน่าจะอายุ 17-18 กันแล้ว

  5. CapCruz

    นึกว่าจะไม่แปลต่อแล้วซะอีก ขอบคุณมากครับ จะรอตอนต่อไปนะ

  6. DOL

    หัวนี้สนุกมากเลยครับ อ่านแล้วเติมเต็มสุดๆ แจ่มมากกกกกก

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *