Fantastic Four #581 Blast form the past

  

เรื่อง : Jonathan Hickman
ภาพ : Steve Epting, Paul Mounts
วางจำหน่าย: 28 กรกฎาคม 2010
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

   

   

   

ชายปริศนาที่บุกเข้าตึก Baxter เมื่อหลายอาทิตย์ก่อน กำลังกระโดดข้ากาลเวลา

เรื่องราวเหตุการณ์ต่างๆได้โลดแล่น ผ่านตัวเขา

(ลองดูกันซิว่ามีอะไรคุ้นๆกันมั๊ยเอ่ย)

  

   

   

“เรามาตกลงกันได้รึยัง?”

  

   

“เฮียไม่ได้อยากยืนอยู่ตรงนี้มากไปกว่าผมหรอกนะ”

   

   

“ที่นี่แหล่ะ ที่ขั้นจะสร้างมันขึ้นมาใหม่”

  

   

   

    

ร่างของชายปริศนาได้ตกลงมายังพื้นที่ว่างสีขาว

  

????????:  โอ๊ยยยยยย

 

??????:  เป็นไง สำเร็จมั๊ย?

 

????????:  อา ฮะ

   

ชายปริศนาคนเดิม กำลังพูดคุยอยู่กับ ผู้หญิงปริศนาอีกคนนึง

  

  

ชายปริศนาคนดังกล่าว

ได้แสดงผลงานของเขาตอนที่เขาใช้พลังบางอย่างกับ Franklin Richards ให้ดู

   

   

“พักซะ”

“…และจงจำไว้ว่าจริงๆแล้วเธอคืออะไร”

  

??????:  ชั้นไม่ได้หมายถึง ตัวนาย ย่ะ

 

ที่แท้ชายปริศนาคนนนั้นก็คือ Franklin Richards จากอนาคตนั่นเอง!

(ถูกอย่างที่ผู้อ่านหลายคนเดาเอาไว้ครับ)

   

  

Franklin:  เออ ชั้นรู้แล้วน่า

Franklin:  เรื่องนั้นชั้นก็จัดการเรียบร้อยแล้ว

 

แล้วชายคนนั้นก็แสดงภาพตอนที่เขาเผยอนาคตบางอย่างกับ Valeria Richards

      

  

“ความหวังทั้งหมด อยู่ที่ Doom”

   

  

เมื่อชายปริศนาได้โชว์ผลงานของเขาให้ดู แต่หญิงปริศนาอีกคนดู

  

   

??????:  เอามันให้แน่นะยะ

??????:  เพราะว่าพวกเราจะต้องไม่ให้ตัวของพวกเรา………

 

ขณะที่ หญิงปริศนากำลังพูด เสียงหนึ่งก็ดังขัด

 

?????????:  นี่ Valeria

 

?????????:  Franklin ได้เล่นตามบทของตัวเองแล้วล่ะ

?????????:  ตอนนี้จะสำเร็จหรือว่าล้มเหลวพวกเราก็คงได้แต่ยอมรับผลที่จะเกิดเท่านั้น

?????????:  จากนี้ไปพวกเราก้าวต่อไปข้างหน้าอย่างแข็งขัน

 

?????????:  ไอ้หลานเอ๋ย ความวิตกหรือความสงสัย มันเป็นของเด็กน้อยคนอื่นๆ

?????????:  แต่ต้องไม่มีใน เด็กๆของตระกูล Richards

 

ใช่ครับ หญิงปริศนาคนนั้นก็ สาวมั่นฉลาดล้ำโลกอย่าง Valeria นั่นเอง!

 

Valeria:  แล้วทำไมอยู่ๆ อาก๋ง (ปู่) ถึงเกิดฉลาดล้ำโลกขึ้นมาซะงั้นล่ะคะ?

   

      

Nathaniel:  ของแบบนี้มันอยู่ในสายเลือดน่ะ

  

อาก๋งที่ว่าไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็น Nathaniel Richards พ่อของ Reed Richards Richards นั่นเอง!

เขามาพร้อมกับชุดพิเศษ ที่ไม่เหมือนกับที่เราเห็นใน S.H.I.E.L.D.

   

Nathaniel:  ต้องรีบกันหน่อยแล้ว ดูเหมือนเวลาจะเริ่มเดินต้านพวกเราแล้ว

Nathaniel:  เอาล่ะนะ พวกเธอรู้ใช่มั๊ยว่าต้องพูดอะไรบ้าง?

Nathaniel:  เลือกคำพูดให้มันระวังหน่อยล่ะ

   

Valeria:  ก๋งไม่ต้องห่วงหนูหรอก ห่วงตัวเองดีกว่าน่า

 

Nathaniel: ที่นี่ ชั้นตั้งใจจะมาเป็นแค่ผู้ช่วยเท่านั้นแหล่ะ

Nathaniel: เป็นแค่ตัวประกอบไม่ใช่พระเอก

 

Valeria:  ไม่อ่ะ ก๋งผิดแล้ว

Valeria:  หนูว่าตอนที่พวกเรากำลังแก้ไขอดีต

Valeria:  ก๋งน่าจะโดดไปแก้ไขอนาคตบ้างน่าจะดีกว่านะคะ

 

Valeria:  โชคดีค่ะ ก๋ง

   

ขณะที่ Valeria ออกไปทำหน้าที่ของตน Franklin ก็กำลังทำบางอย่าง

  

Nathaniel:  Franklin นั่นเธอทำอะไรน่ะ

   

     

Franklin:  ผมก็กำลังจะสร้างความจริงจิ๋วคลุมที่นี่ ตอนที่ทั้งสองคนไปทำธุระน่ะสิครับ

Franklin:  ตอนที่พวกเราเสร็จงานกันแล้ว ไอ้เจ้านี่น่าจะเป็นทางออกฉุกเฉินของพวกเราได้

 

Nathaniel:  เธอไม่ควรเสียเวลามาทำเรื่องแบบนี้นะไอ้หลาน

 

Franklin:  เรื่องนี้คนตัดสินใจไม่ใช่ปู่นะ ตาเฒ่า

 

   

Franklin:  อีกอย่าง พวกเราก็ควรจะลองมันซักตั้งไม่ใช่เรอะ?

   

Nathaniel Richards:  แต่ Franklin ถ้าชั้นทำพลาดล่ะ….

 

Franklin:  ผมเชื่อว่า ไม่พลาดหรอก

Franklin:  ไปได้แล้ว!

 

ปู่ Nathaniel ก็เข้าสู่กระแสเวลา ส่วน Franklin ใช้พลังของตนคงสภาพความจริงของตนเอาไว้

    

 

มหาวิทยาลัยสเตต (State University) หลายปีก่อน

   

อาจารย์:  อรุณสวัสดิ์คร้าบ อรุณสวัสดิ์

อาจารย์:  ก็อย่างที่ทุกๆคนเห็นว่าครูได้เขียนคำถามหนึ่งไว้บนกระดาน

อาจารย์:  อะไรคือ การกระทำที่ชอบธรรม?

 

อาจารย์:  คำถามที่เราทั้งหมดทุกคนจะร่วมกันตอบนี้

อาจารย์:  จะเป็นเรื่องที่พวกเราจะได้เรียนกันในเทอมนี้ครับ

   

อาจารย์:  ตัวชั้นชื่อ ศาสตราจารย์ Brandt

อาจารย์:  ขอต้อนรับทุกคนเข้าสู่วิชาจรรยาจริยปรัชญา (moral philosophy ethic) 201

(ห๊า ตัวยึกๆยือที่เอ็งเขียนนี่ มันเป็นวิชาปรัชญาเรอะ นึกว่าวิชาเคมี)

  

อาจารย์:  เอาละ มีใครที่แจ๋วพอที่จะจะยกมือแล้วเสี่ยงตอบคำถามบ้างเอ่ย

 

????:  ความชอบธรรมนั้นก็คือ

????:  การกระทำเพื่อประโยชน์สูงสุด (Best interest)

????:  ภายใต้แรงผลักดันส่วนตัวครับ (Sphere of Influence)

 

????:  โดยแรกเริ่มนั้น ประโยชน์อาจจะเริ่มต้นที่ตนเองก่อน

????:  จากนั้นก็จะขยายออกไปครับ

 

????:  หากจะให้ผมเรียงลำดับก็จะเรียงได้แบบนี้ครับ

????:  การกระทำที่ให้ประโยชน์สูงสุดแก่ครอบครัวเรา

????:  การกระทำที่ให้ประโยชน์สูงสุดแก่เพื่อนเรา

????:  จากนั้น การกระทำที่ให้ประโยชน์แก่ชุมชนของเรา

????:  จนกระทั่งในตอนท้ายสุดน่าจะไปจบลงที่….

????:  …การกระทำที่ให้ประโยชน์สูงสุดแก่มวลมนุษยชาติมั้งครับ?

 

อาจารย์:  อ้า วิเศษมาก

อาจารย์:  นาย Richards จะให้คำนิยามกับเราว่า

อาจารย์:  “ความถูกต้องนั้นต้องเป็นความถูกต้องของมวลชน”

 

ที่แท้นักเรียนเมพไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็น Reed Richards หรือ Mr.Fantastic สมัยยังละอ่อนนั่นเอง

   

  

อาจารย์:  และไม่ต้องห่วงนะ

อาจารย์:  คลาสนี้ เรา ยอมรับ คำตอบแบบของเฮเกล (Hegel) ครับ

 

??????:  ยอมรับครับ แต่คำตอบมันด้อยค่ามาก

 

Reed:  ว่าไงนะ?

??????:  หลักปรัชญานี้ผิดเพี้ยนเพราะตั้งอยู่บนสมมติฐานว่า

??????:  ทุกๆคนนั้นมีความดีอยู่ในตนเองเหมือนๆกัน

??????:  ซึ่งเป็นอะไรที่โง่มหาโง่อย่างมาก เลย

 

??????:  ไอ้ การกระทำที่ชอบธรรม เพียงอย่างเดียว

??????:  คือการกระทำเพื่อ ความอยู่รอด….การพัฒนา…

??????:  การมีอำนาจ (ascendance)

 

   

---

Note

ยอร์ช วิลเฮล์ม ฟรีดดิช ฮีเกล (Georg Wilhelm Friedrich Hegel) เป็นนักปรัชญาชาวเยอรมันที่มีชื่อเสียงท่านหนึ่ง

เขาได้เขียนหนังสือเรื่อง ปรัชญาสิทธิ (Philosophy of Rights) ซึ่งน่าจะคล้ายกับที่ Reed Richards ตอบไปครับ

แนวคิดของเขามีอิทธิพลอย่างมากต่อคาร์ล มาร์กซ์ บิดาแห่งแนวคิดสังคมนิยม

      

 

 

 อาจารย์:  อ้อ นั่นเป็นแง่มุมที่น่าประหลาดใจสำหรับ

อาจารย์:  วันและยุคสมัยนี้ดีนะ คุณ Von Doom

   

ที่แท้คนที่มีแนวคิดแบบหักดิบคนนี้ก็คือ Victor von Doom หรือ Dr.Doom ในปัจจุบันนั่นเอง

มิน่าถึคงได้คิดแต่อะไรแบบนั้น

 

Reed:  ศจ. ครับ อันที่จริงมันก็แค่ความยะโสครับ

Reed:  คำตอบของพวกคิดว่าตัวอยู่สูงกว่าคนอื่น

Reed:  ฉะนั้นเรื่องนี้มันไม่ใช้เรื่องน่าประหลาดใจอะไรเลยครับ

 

Reed:  นายคงคิดว่าตัวเองวิเศษวิโสกว่าคนอื่นมากเลยสินะ Victor?

 

Victor:  วิเศษกว่าคนที่นี่เรอะ?

Victor:  เรื่องนั้นมันแน่อยู่แล้ว

    

(นักเรียนอยู่ข้างหลังช่วยยันไอ้  Doom ให้ลงจูบพื้นที่ คนแปลหมั่นไส้!!)

   

   

เวลาต่อมาตอนเลิกเรียน Reed เดินออกจากห้อง

มาพบเพื่อนสนิทเขาและเพื่อนร่วมห้องของเขานามว่า

Benjamin Jacob เรียกสั้นๆว่า Ben Grimm หรือ The Thing สมัยยังเบบี้เฟช

   

Reed:  ว่าไง  เพื่อน Ben

 

Ben Grimm:  ไงพ่อหัวไข่ งานเรียนเป็นไงมั่งแวร้?

 

 Reed:  อ้อ พ่อ Victor ก็ยังทำตัวเกรียนเหมือนปกตินั่นแหล่ะ

Ben Grimm:  ถ้านายปรี๊ดแตกจนอยากให้ชั้นไปหวดก้นไอ้หมอซักป๊าปสองป๊าป ก็บอกกันได้นะว้อย

Ben Grimm:  ว่าแต่แล้วสุดสัปดาห์นี้มีอะไรทำรึเปล่าวะ

 

Reed:  ไม่รู้สิ อาจจะแวะไปที่แลปหน่อย

Reed:  ชั้นเกิดไอเดียบรรเจิดนิดหน่อยกะว่าจะไป….

 

Ben Grimm:  จงหยุดความคิดเมื่อกี้ ณ บัดเดี๋ยวนั้นเลย

Ben Grimm:  สุดสัปดาห์นี้เอ็งไม่ต้องคิดจะไปเหยียบตึกนั้นเลยนะว้อย!!

  

    

Ben Grimm:  ฟังนะไอ้เกลอ ชั้นรู้ว่านายน่ะมีปม

Ben Grimm:  ที่ความหล่อของนายมันไม่หล่อเท่าแอ๊ด สมบัติเหมือนชั้น

Ben Grimm:  แต่กระนั้น ชั้นก็พอจะรู้จักพวกสาวๆอยู่บ้างคนสองคน

Ben Grimm:  เราไปปาร์ตรี๋กันให้หูหลุดกันเลยดีกว่า!!

 

Ben Grimm:  มันจะต้อง….

 

ขณะที่ทั้งคู่เข้าห้องพักบางสิ่งบางอย่างก็เกิดขึ้น

 

ฟ้าวววววววววววววววววว!!

 

Ben Grimm:  อะไรวะนั่น….

   

   

สิ่งที่ปรากฎตรงหน้าทั้งสองคือ ปู่ Nathaniel พ่อของ Reed Richards นั่นเอง

Reed:  โอ้

Reed:  …….

Reed:  คุณพ่อรึครับ?

 

Nathaniel:  ไง Reed

  

  

คุณพ่อ!!

  

Reed โผเข้ากอดผู้เป็นพ่อ โดยไม่รุ้สึกระแวงหรือสงสัยสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นตรงหน้าเขา

ส่วน Ben ก็เกาแก้มเหมือนกำลังงงว่าอะไรฟระเนี่ย

   

  

Reed:  โอ้ พระช่วย พ่อครับ

Reed:  นี่มันนาน…

 

Nathaniel:  พ่อรู้ลูก พ่อรู้

Nathaniel:  ขอพ่อดูหน้าลูกให้ชัดๆหน่อยสิ

 

Nathaniel:  คุณพระช่วย ลูกโตขึ้นมากเลยนะ กลายเป็นหนุ่มแล้วสิเนี่ย

 

Reed:  แหม่ ก็นะครับ…

 

Ben Grimm:  ไม่รู้สินะ แต่ใอ้การเป็นหนุ่มนี่

Ben Grimm:  น่าจะหมายถึงการมีขนขึ้นที่นมกับพุงไม่ใช่เรอะ

 

Reed:  อ้อ ใช่ครับพ่อ

Reed:  เจ้านี่เพื่อนรักผมครับ Ben Grimm

 

Ben Grimm:  สวัสดีครับ คุณ Richards

   

Nathaniel:  ยินดีที่ได้รู้จักเธอ Ben

 

Ben Grimm:  ถ้าคุณลุงไม่ว่าอะไรผมขอถามอะไรซักหน่อยสิครับ

Ben Grimm:  ไอ้ชุดที่คุณลุงใส่อยู่นี่มันอะไรรึครับ?

 

Reed:  แล้วก็คือ ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีนะครับ ที่พ่อดูสุขสบายปึ๋งปั๋งดี

Reed:  แต่ว่ามันดูเหมือน คุณพ่อไม่ได้แก่ลงเลยนะครับ

 

Nathaniel:  นั่นก็เพราะพ่อไม่ได้แก่ลงน่ะสิ

 

Nathaniel:  พ่อมาที่นี่เพราะมีเหตุให้มา Reed

Nathaniel:  มีบางสิ่งเกิดขึ้น

      

   

   

ในอดีตเคยเกิดเหตุการณ์หนึ่งขึ้น

   

หลังจากที่พ่อจากบ้านไป…หลังจากที่พ่อจากลูกไป…

พ่อต้องทำภารกิจหนึ่งที่สำคัญและอันตรายอย่างมาก

เจ้าภารกิจนี้เอง  พ่อพยายามจะหยุดชายคนหนึ่ง

ผู้มีจักรกลในร่าง…..เครื่องกลที่มีพลังงานควันตั้มเป็นตัวขับเคลื่อน

  

  

พวกพ่อต่อสู้กับชายคนนั้น แล้วจักรกลนั้นถูกทำลายเสียหาย

พ่อได้พยายามจะหยุดไม่ให้เครื่องนั้นระเบิด

  แต่พ่อทำไม่สำเร็จ และในตอนที่ร่างเขาระเบิดกลับเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น

   

  

เพราะว่าในตอนนั้นพ่อได้จับโดนเครื่องจักรนั้นในตอนที่มันระเบิด

พ่อได้กลายเป็นท่อส่งพลังงานที่ได้ระเบิดออกมา

มันได้เปลี่ยนความแก่ชราของตัวพ่อ

พ่อได้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีอายุยืนยาวมาก จนอาจเรียกว่าเป็น อมตะ ก็ได้

นี่แหล่ะคือเหตุผลที่ทำให้พ่อไม่แก่ลงเลย จากตอนที่ลูกได้พบพ่อ

    

 

นอกจากนั้นพ่อยังได้ความสามารถในการควบคุมเวลาได้เล็กน้อย

พ่อใช้ความพยายามอย่างมากในการศึกษาวิธีการใช้ประโยชน์จากความสามารถนี้

จนพ่อสามารถย้ายตัวเองจากยุคหนึ่งไปอีกยุคได้ เหมือนการกระโดดข้ามกาลเวลา

ซึ่งที่คือเหตุผลที่พ่อสามารถมายืนอยู่ที่นี่ในวันนี้ได้

  

ทว่าเหตุการณ์ที่สำคัญกว่านั้นก็คือการระเบิดนั้น

ได้ดึง Nathaniel ทุกๆคนที่มีอยู่ในทุกความจริงคู่ขนานให้มาอยู่ที่ความจริงเดียว

  

(เหตุการณ์นี้ก็คือเหตุการณ์ที่ เทสลาระเบิดตัวเอง ใน S.HI.E.L.D. ภาคแรก นั่นเองครับ) 

     

   

แรงระเบิดได้พาพวกเราทั้งหมดข้ามเวลา…

  

ไปหยุดที่อนาคตในอีกหกพันปีข้างหน้า

   

 

   

ในช่วงเวลานั้นเอง โลกถูกปกครองโดยสิ่งมีชีวิตหนึ่ง ที่ชื่อว่า Immortus

(Immortus ก็ไม่ใช่ใครอื่นครับ พี่แกคือ Kang the conqueror นั่นเองครับ

แต่ที่น่าสนใจคือ เจ้า Kang เนี่ย ชื่อจริงชื่อ Nathaniel Richards ด้วยนะครับ)

Immortus นั้นมีพลังในการเปลี่ยนแปลงเวลาและมีทหารส่วนตัวเรียกว่า Auditor

มันยกตัวเป็นตำรวจที่คอยตรวสอบกาล-อวกาศ (Space-Time) ทั้งหมด

และยัง จัดการ ความผิดปกติ หรือสิ่งที่อาจจะเป็นอันตรายต่อ เวลา (T.I.M.E.) อันแสนจะศักดิ์สิทธิ์นั้น

ฉะนั้นการร่วงหล่นไปสู่เวลาเดียวของทุกความจริงของทุกคน

แถมทุกๆคนล้วนมีความสามารถในการท่องเวลาได้

ย่อมแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่านี่ต้องเป็นภัยอย่างหนึ่งแน่นอน

  

   

และในตอนนั้นแทนที่มันจะสั่งทำลายพวกเราทุกคน

 

ซึ่งพวกเราเองก็พร้อมที่จะสู้เพื่อเอาชีวิตรอด

แต่ Immortus ได้แสดงสันดานที่โหดร้ายและเจ้าเล่ห์ของมันออกมา

 

มันได้ยื่นข้อเสนอ ที่มันเรียกว่า การประนีประนอม แก่พวกเรา

ซึ่งช่วยให้พวกเราคนใดคนหนึ่งมีชีวิตรอดได้

ทว่ามันให้พวกเราเลือกกันเองว่า ใครที่จะอยู่รอดเป็นคนสุดท้าย

 

ผลที่ตามก็คือ ตัวชั้นทุกๆคนที่มีตัวตนอยู่ ต่างฆ่าตัวตายและไม่ก็ฆ่ากันเองเป็นห่วงโซ่

  

เราเรียกมันว่า The Great Hunt (การล่าครั้งใหญ่)

 

   

Nathaniel:  และตอนนี้ตัวพ่อเหลือเพียงแค่สองคนเท่านั้น

Nathaniel:  พ่อหนีมาหลายปี ปฎิเสธที่จะมีส่วนรับรู้

Nathaniel:  ขณะที่ตัวพ่อคนอื่นๆใช้วิธีต่างๆฆ่าตัวพ่ออีกคน

Nathaniel:  แต่เวลาที่จะหนีได้จบลงแล้ว

Nathaniel:  แล้วก็ไม่มีทางหนีไปไหนอีกแล้ว

 

Nathaniel:  เพราะงั้นก่อนที่พ่อจะไปเผชิญกับมัน

Nathaniel:  พ่อจึงอยากจะพบลูกอีกซักครั้ง

 

Reed:  ไม่นะพ่อ พ่อต้องบ้าไปแล้วที่คิดว่าผมจะปล่อยพ่อไปโดยที่ไม่ได้จะช่วยอะไรน่ะ

 

Nathaniel:  นี่ Reed ถ้าพ่ออยากให้ช่วย เดี๋ยวพ่อกลับมาพบลูกทีหลังเอง

Nathaniel:  แต่ตอนนี้พ่อยังไม่อยากได้

 

Reed: แล้วถ้าพ่อยังคิดว่าผมจะยอมเสียพ่อไปอีกรอบ พ่อก็บ้าละ

 

Reed:  อีกอย่างผมพอจะรู้แล้วว่าใครที่พอจะช่วยเราได้

 

   

 และคนที่ Reed ไปขอความช่วยเหลือก็ไม่ใช่ใครอื่นครับ เขาก็คือ…..

 

 

Victor คู่ปรับสุดเกรียนขงเขานั่นเอง

 

Victor:  ชั้นอยากได้ยินแกพูดอีกรอบว่ะ

 

Reed:  เออก็ได้ ป๋าข้ามเวลาของชั้นต้องการให้พวกเราช่วยสู้กับตัวป๋าจากอีกอนาคตนึง

Reed:  แล้วการที่พวกเราจะช่วยได้หรือไม่ได้ เราต้องใช้อาวุธสุดล้ำซักอันสองอัน

Reed:  ไอ้อันที่นายกำลังพัฒนาอยู่…..

 

Reed:  แบบลับๆ

Reed:  แบบที่ชั้นไม่น่าจะรู้

Reed:  แต่ก็เจือกรู้ไปแล้ว

 

Victor:  ใช่อันนั้นที่ไหน อีกประโยคน่ะ

Victor:   ชั้นหมายถึงอีกประโยคนึงน่ะ

   

 

Reed:  ได้โปรด

 

Victor:   เออนี่สิ

Victor:   ไอ้ความอ่อนน้อมแบบขี้ข้านี่มันเหมาะกับแกดีนะ Richards

 

Victor:   แล้วก็ ถ้าไม่เห็นไอ้ชุดข้ามเวลาของป๋าแกด้วยตาตัวเองละก็

Victor:   ชั้นคงจะตราหน้าแกไปแล้วว่าไอ้สตอเบอแหลนาธานตัวพ่อ

Victor:   หรือไม่ก็คิดว่าแกคงถูกไอ้พิธีรับน้องโง่เง่านั่นล้างสมองจนเพี้ยน

Victor:   เหมือนกับไอ้พวกผีเข้าดาดๆที่มักจะมีให้เห็นบ่อยๆ

Victor:    ใน สถานศึกษา เพื่อความเป็น เลิศทางความรู้ แห่งนี้

 

Reed:  สรุปเอ็งช่วยมั๊ยครับ?

 

Victor:    พูดอีกรอบเด๊ะ!

   

 

ในเวลาต่อมา

   

Victor:    โอเช ชั้นว่าพวกเราเตรียมข้าวเตรียวของกันพร้อมแล้ว

Victor:    ชั้นให้แกลองของก่อนเลยละกัน Grimm

 

Ben Grimm ได้ชุดเกราะ….ขนาด…ยักษ์…มาใส่

 

Victor:   ไอ้นี่คือชุดกลเสริมพลัง (Exoskeleton)

Victor:    ไอ้ชุดที่เหมาะกับแกมากที่สุด

Victor:    เพราะว่ามันไม่ต้องใช้สมองไหวพริบหรือคิดคำนวณอะไรให้ถูกถึงจะใช้ได้

Victor:    ใช้แค่ วิ่ง โดด ต่อย แล้วก็เตะ จบ

 

Victor:    ชั้นว่าเรื่องแค่นี้แกน่าจะทำเป็นนะ

 

Ben Grimm:  เออ เอาเถอะเสด็จพี่เข้าใจดีว่าความเกรียนกวนบาทานั้น

Ben Grimm:  เป็นนิสัยตามธรรมชาติของน้องVictorนะครับ

Ben Grimm:  ฉะนั้นชั้นจะทำเป็นหูทวนลมให้ประโยคตะกี้ผ่านไปซะ

Ben Grimm:  เพราะไอ้ชุดบ้านี่มันเด็ดสะระตี่จริงๆ ให้ตายสิโรบิน!!!

 

แล้ว Victor ก็ยื่นอุปกรณ์บางอย่างให้กับ Reed

 

Victor:    อ่ะ ส่วนนี่ของแก

 

Reed:  Ben นายแน่ใจนะว่านายไม่เป็นไรน่ะ

Reed:  ถ้ามีอะไรแหม่งๆก็รีบบอกมาเลยนะเฮ้ย

 

Ben Grimm:  ไม่มีอะไรฮะ ทุกอย่าง สบายหวิว สมบูรณ์ เหมือนยี่ห้อซอสซีอิ้วเลยอ่ะ

Ben Grimm:  แค่มีชุดนี่ ชั้นก็พร้อมจะซัดกับพ่อจากอีกโลกของนายให้กลายเป็นขนมเปียกปูนแล้ว

 

Ben Grimm:  ใช้ไปซักพักเดี๋ยวก็เฟี้ยว

 

  
 Reed:  เอ่อ Victor โทษนะ……

Reed:  แต่แกไปหาไอ้ของที่ใช้ใส่พวกพลังงานนิวเคลียร์พวกนี้จากไหนเนี่ย?

Reed: นายไปขโมยมาเรอะ?

 

Victor:   ก็ตอนช่วงฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่าน

Victor:    ชั้นไปกินข้าวกับ Oppenheimer (บิดาแห่งปรมาณู) มา

Victor:    แล้วก็ค่อยๆอ่านใจพี่แกที่เหมือนหมูในอวยของชั้น

 

Victor:    ไม่นานจากนั้น พวกเราก็ทานของหวานกัน

Victor:    พี่แกก็ค่อยๆคลายความลับเล็กๆน้อยๆ

Victor:    ที่พี่แกเก็บเอาไว้ในหัวอ่อนๆของออกมาจนหมด

 

Reed:  เฮ้ย ทำได้ไงน่ะ?

  

Victor:    ก็ด้วยความช่วยเหลือจากตัวต้นแบบของไอ้หน้ากากนี่

ในขณะที่ Reed ถาม Victor ก็เอาหน้ากากพิเศษของเขามาใส่เข้ากับหัวของตน

หน้ากากที่ดูๆแล้วมะล้ายคล้ายหน้ากากของ Dr.Doom ในปัจจุบันก็ไม่ปาน

 

Victor:    แต่ในรุ่นใหม่นี้ ไม่เพียงแต่จะทำให้ชั้นอ่านใจได้เท่านั้น

Victor:    ชั้นยังสามารถเข้าไปเปลี่ยนแปลงหรือควบคุมร่างกาย

Victor:    เพื่อให้ทำตามที่ชั้นต้องการได้

 

Victor:    เหมือนที่ซักวันชั้นจะทำกับมนุษย์ทุกคน

   

เมื่อ Victor พรรณาอุปกรอันแสนอันตรายของเขาจบ Natheniel ก็ใช้พลังของตนเปิดประตูมิติขึ้นมา

 

 

เอาล่ะ ได้เวลาไปกันแล้ว!!

 

 

   

เรื่องราวตัดมาที่ยุคปัจจุบัน

ที่ตึก Baxter

 

 

ระดับการสั่นสะเทือนของกาลเวลา (Timequake):

–ระดับสีแดง–

 

บางสิ่งบางอย่างกำลังจะโผล่ออกมาที่ข้างหลังของ Susan Strom Richards หรือ Invisible Woman

  

  

ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!

 

  

  

“หวัดดีค่า”

 

   

Invisible Woman:   เธอเป็น…..

 

Valeria:   อ๊ะ อย่าเพิ่งขยับไปไหนนะคะ

Valeria:   ขอความเป็นส่วนตัวแป๊ป

 

ว่าแล้ว Valeria ก็กางม่านพลังแบบเดียวกับที่ Franklin เคยใช้

คลุมพื้นที่ของห้องเพื่อไม่ให้ใครเข้ามา

 

Invisible Woman:   เธอเป็นใคร? ต้องการอะไรกันแน่?

  

 Valeria:   หนูว่า เราสองคนมาคุยกั…

 

ตูมมมมมมมมมม!!!

   

ไม่ทันที่ Valeria จะพดอะไรต่อ Susan ก็ซัดพลังของเธอใส่จนติดกำแพง

 

Valeria:   โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

 

Invisible Woman:   เอ้าพูดมาสิ

 

Valeria:   จะพูดเลยมันก็ได้หรอกค่ะ แต่

Valeria:   ถ้า แม่ จะไม่ว่าอะไรนะ

Valeria:   ใจคอจะไม่คิดจะทำชาให้หนูดื่มหน่อยเหรอคะ?

 

คำพูดนั้น ทำให้ Susan ถึงกับอึ้ง

 

Invisible Woman:   พระช่วย!?

Invisible Woman:   นั่น Val เหรอ!?

ตัดกลับมาที่อนาคต

      

Nathaniel:  เอาล่ะ มาถึงแล้ว

Nathaniel:  ประตูเชื่อมนี้จะเปิดทิ้งไว้ประมาณสิบนาทีนะ

Nathaniel:  ถ้าพ่อคิดว่าอาจจะเกิดอะไรที่อันตรายเกินไปขึ้นมา

Nathaniel:  ถ้าพอบอกให้ลูกๆหนีไป หนูๆทั้งสามคนต้องรีบกลับมาที่นี่

Nathaniel:  แล้วกระโดดกลับไปที่เดิมทันที

 

Nathaniel:  เราเข้าใจกันดีแล้วใช่มั๊ย?

 

Reed:  ชัดแจ๋วเต็มสองหูเลยครับพ่อ

 

Nathaniel:  เอาล่ะ เราจะมุ่งไปกันทางนี้

 

Reed:  ที่นี่ที่ไหนหรือครับ?

   

 

Nathaniel:  ที่นี่คือ ซาก เมือง Cronopolis ที่ล่มสลาย

Nathaniel:  ตัวพ่ออีกคนใช้เวลามากมายไปกับการเก็บรวบรวม

Nathaniel:  อุปกรณ์จากช่วงเวลาต่างๆก่อนหน้ามากมาย

   

Nathaniel:  ตัวพ่ออีกคนคิดว่าตัวเองคือ นักสะสม

Nathaniel:  ผู้พิทักษ์และเก็บรวบรวมประวัติศาสตร์ของมวลมนุษยชาติ

 Victor:    อืม ตามทฤษฎีฟังดูมันก็ดีอ่ะนะ แต่พอทำเข้าจริงๆนี่ ดู…….

 

Ben Grimm:  น่าสยองชวนอ้วก

Ben Grimm:  คำที่แกกำลังนึกอยู่ คือคำว่า สยองชวนอ้วก

Reed:  แล้วใครที่…

Reed:  คุณพระช่วย นั่นมันอะไรน่ะ

 

Nathaniel:  ตัวพ่ออีกคนเป็นคนบ้าวิกลจริตน่ะลูก

Nathaniel:  แล้วนั่นก็เป็นที่ที่เขาอยู่

 

 

The Fortress

(ปราการ)

 

ซักพักต่อมา ทั้งหมดต่างเดินเข้าไปข้างใน The Fortress

   

Nathaniel:  เอาล่ะ พ่อรู้สึกได้ว่ามันอยู่แถวๆนี้

Nathaniel:  ระยะใกล้แบบนี้ พวกเราคงได้ฉะกันเร็วๆนี้แน่

 

Nathaniel:  ทุกๆคนระวังตัวด้วยนะ

 

Ben Grimm:  เฮ้ย! ไอ้น้อง

Ben Grimm:  ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอยู่ใกล้พี่เข้าไว้ล่ะ

Ben Grimm:  เดี๋ยวพี่ระวังหลังให้เอง

 

Reed:  ทางนี้ก็เหมือนกัน Ben

 

Victor:    เฮ้ย พวกเอ็งสองคนช่วยหยุดสวีทกันหน่อยได้มะ?

Victor:    ชั้นกำลัง……

 

Victor ใช้หมวกพลังจิตของเขาตรวจหาศัตรูแต่ทว่า…

 

Victor:    โอ้ มันมาที่นี่แล้ว!

   

 ??? ?????:    ถูกต้อง ชั้นมาแล้ว

 

 

 

 

“และตอนนี้ เรามาจบ The Great Hunt กันได้แล้ว”

 

 Nathaniel ปะทะ Nathaniel!

Fantastic Four #582 The Great Hunt

บทสรุปของ The Great Hunt จะเป็นเช่นไร?

แล้ว Valeria มาหา Susan เพื่ออะไร?

เชิญอ่านต่อได้ที่หน้า 2 เลยคร้าบ!!

   

Pages: 1 2