Superior Spider-Man Team-Up #7

เรื่องโดย : Christ Yost | ภาพโดย : Marco Checchetto

วางจำหน่ายวันที่ : 4 ธันวาคม 2013

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

บทสรุปของ Superior Six!

Doc Ock กำลังจะพบกับผลลัพธ์จากความบ้าในอีโก้ของเขาเอง ซึ่งมันอาจจะต้องแลกด้วยการล่มสลายของ New York!

มันคือคติที่ว่า “ความโอหังอันยิ่งใหญ่ นำมาซึ่งความเลวร้ายที่ใหญ่ยิ่งกว่า”!!

.
“ในช่วงเวลาแบบนี้ ฉันเกือบจะคิดว่าเจ้าหมอนี่เป็นตัวจริงไปแล้วนะเนี่ย”

“เจ้า กรีน ก็อบลิน”

และคนที่ S.Spider-Man เห็นอยู่ก็คือ Green Goblin แต่แล้วมันก็เปลี่ยนเป็น Kraven

“แล้วฉันก็รู้ว่า พวกนั้นกำลังเล่นกับฉัน”

“หืม คราเว่น นักล่า… ทีนี้จะเป็นใครต่อไปล่ะเนี่ย? ฉันล่ะอยากรู้จริงๆ แต่จริงๆแล้วฉันก็พอจะคิดได้ล่ะนะ”

และนั่นก็คือ Doc Ock นั่นเอง

“เขานี่เอง จอมเย่อหยิ่ง และหลงตัวเองเป็นอันดับหนึ่งในโลก”

“ดร. อ็อคโตปุส”

และบัดนี้ Superior Spider-Man หรือ Doc Ock ตัวจริงก็กำลังโดน Sandman จับตัวไว้

“ดร. อ็อคโตปุส หรือที่ฉันเรียกตัวเองในตอนนี้ว่า ซูพีเรี่ย สไปเดอร์แมน”

“และจากสถานการณ์ในตอนนี้ของฉัน… ฉันล้มเหลวต่อเมืองนี้และตัวเอง…”

“และสิ่งที่จะกลายเป็นสิ่งที่สุดยอดสำหรับฉัน ในตอนนี้ก็คงจะเป็นการตายของฉัน”

และเบื้องหน้าของเขาก็คือ Sinister Six นั่นเอง

S.Spider-Man : ไง พอใจหรือยัง?

Electro : อะไรกัน พวกเราเพิ่งจะเริ่มเท่านั้นนะ

Mysterio : ฆ่าเขาซะตอนนี้เลย! ก่อนที่เขาจะ…ควบคุมจิตใจพวกเราอีก!

Chameleon : ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก เพราะถ้าเขาทำได้เขาทำไปแล้ว แสงของซันเกิร์ลได้ทำลายการควบคุมของเขา

Vulture : จัดการมันซะ อีเล็คโทร เล่นงานมันให้สาสม

Electro : ฉันบอกแกแล้ว! ฉันบอกกแกแล้วยังไงล่ะ ว่ามันต้องจบลงแบบนี้!

Electro : แกคิดจริงๆหรือว่าแกจะกักขังพวกเราไว้เป็นนักโทษของแกได้ แกคิดหรือว่าแกจะบังคับพวกเราได้โดยที่ไม่ต้องโดนเอาคืนน่ะ? ทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นตอนนี้ มันสาสมกับสิ่งที่แกทำไว้แล้ว!

Electro : วัลเชอร์ เอาตัว ไลท์มาสเตอร์ มา!

“ไลท์มาสเตอร์ หมอนั่นยังไม่ตาย แต่จากประกายตาของเขา มันก็เหมือนกับว่าเขาตายไปแล้ว”

“และนั่นแสดงว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของเขา”

“ซึ่งในหัวฉันก็คิดได้แค่ว่า ซันเกิร์ล ตายไปแล้ว”

Chameleon : หลังจากพวกเราจัดการกับแก ฉันจะสวมใบหน้าของแก และฆ่าทุกๆคนที่แกห่วงใย

“มันเป็นสิ่งแรกที่เกิดขึ้น”

Vulture : แลนสกี้! บอกมาว่าอุปกรณ์ของแกมันทำงานยังไง!

Lightmaster : ……

Vulture : บอกมาซิ ไอ้เจ้าบ้านี่!

Lightmaster : …เซลาฮ์

Vulture : แกตอบผิดว่ะ

และเมื่อ Lightmaster ที่ไม่มีกระจิตกระใจเรียกหาลูกสาว กลับโดน Vulture ต่อยเข้าให้

S.Spider-Man : ปล่อยเขาไปซะ วัลเชอร์! ที่แกต้องการคือฉัน!

Lightmaster : สไปเดอร์แมน… ทำไมแกถึงไม่ช่วยลูกสาวของฉัน?

Electro : พอแล้ว

Electro เล่นงาน Lightmaster จนสลบ และให้ Vulture พาเขาขึ้นไปโยนลงมาจากท้องฟ้า

“เหมือนประชดกันจริงๆ ว่าในท้ายที่สุดแล้ว ฉันก็คิดถูก”

“ฉันเคยคิดว่าฉันจะสามารถทำให้ ซินิสเตอร์ ซิกซ์ กลายเป็น ซูพีเรี่ย ซิกซ์ ได้”

“และฉันก็ทำได้ แต่ไม่ใช่ด้วยความตั้งใจของฉันเอง”

“ไม่ใช่ด้วยการชักจูงพวกมันเหมือนสัตว์เลี้ยง หรือเชิดพวกมันตามใจของฉัน”

“ฉันทำให้พวกมันกลายเป็นทีมในทางที่ฉันไม่เคยเข้าใจก่อน และจากที่เห็น ฉันได้มอบความโกรธแค้นให้แก่พวกมัน”

“และความโกรธแค้นเหล่านั้น จะหลวมรวมพวกมันเข้าด้วยกันตลอดกาล”

“และนี่คือ ซูพีเรี่ย ซิกซ์ ที่ฉันสร้างขึ้นมาเอง”

“และมหานครนิวยอร์กแห่งนี้ จะต้องจ่ายค่าตอบแทนต่อเรื่องนี้”

Chameleon : เอาล่ะ ทีนี้ ถึงเวลาดูโฉมหน้าที่แท้จริงของแกแล้ว

“นี่ฉันทำบ้าอะไรลงไป?”

The Bowery, 5 นาทีก่อน

Sungirl ที่พวกนั้นคิดว่าตายไปแล้ว กลับปรากฏตัวขึ้นมา

Sungirl : ใครก็ได้…ขอร้องล่ะ…บอกฉันที ว่าพวกนั้นไปทางไหน

ตัวประกอบ A : ตึกเอ็มไพร์สเตท

Sungirl : ขอบคุณมาก

และ Sungirl ก็พุ่งออกไปทันที

Mysterio : วัลเชอร์ เพิ่งจะทิ้งเจ้านั่นลงมา…

Chameleon : แกจะทำในสิ่งที่เลวร้ายกว่านั้นอีกเยอะ มิสเทริโอ้ แกจะฆ่าคนซักกี่คนเพื่อให้ สไปเดอร์แมน ได้ชดใช้ในสิ่งที่มันทำไว้กับแก?

Mysterio : ฉัน…ฉัน…. นั่นมันอะไรน่ะ?

และก็เป็น Sungirl ที่โผล่มาช่วยพ่อของเธอไว้

Lightmaster : ซะ…เซลาฮ์?

Sungirl : ได้ตัวพ่อแล้ว

Chameleon : นังเด็กนั่น… ซันเกิร์ล

Chameleon : มิสเทริโอ้! วัลเชอร์! ฆ่าเธอซะ!

Electro : แซนด์แมน, คาเมเลี่ยน… กัน สไปเดอร์แมนไว้ ถ้านังเด็กนั่นใช้งานเจ้าอุปกรณ์นี่ได้ ฉันก็ต้องทำได้

ทาง Sungirl ที่พาพ่อของเธอลงมา ก็โดน Mysterio ใช้ภาพมายาตามมาเล่นงานเธอ

S.Spider-Man : อิเล็กโทร! อย่าทำแบบนี้!

Electro : แกต่างหากที่ทำ ไม่ใช่พวกเรา

S.Spider-Man : พลังของแกมันมากเกินไปสำหรับเจ้าเครื่องนั่น และผลกระทบมันจะแย่ยิ่งกว่าหลายร้อยเท่า!

Electro : นั่นแหละยิ่งดีเลย

S.Spider-Man : แซนด์แมน! แกต้องฟังฉัน!

Sandman : แกคิดบ้างมั้ย ว่ามันรู้สึกยังไงเวลามีใครอยู่ในหัวของแก?

Sandman : หรือการที่ร่างกายของแกโดนใครคนอื่นควบคุมไว้นะ?

Chameleon : แล้วคิดดูสิ เมื่อเทียบกับสิ่งที่แกทำลงไป พวกมันกลับเรียก อ็อคตาเวียส ว่าวายร้ายเนี่ยนะ

Chameleon : แกน่าจะทำตัวเป็นฮีโร่ให้มากกว่านี้ไม่ใช่เหรือไง

S.Spider-Man : จากเวลาหลายปี… ที่พวกเราใช้เวลาร่วมกัน ฉันก็แค่อยากให้พวกแกกลายเป็นคนที่ดีกว่าเดิม

S.Spider-Man : ฉันก็แค่อยากจะเป็นคนรับผิดชอบพวกแก!

ในขณะที่ทาง S.Spider-Man กำลังดราม่ากัน Sungirl ก็เล่นงาน Vulture และ Mysterio ได้แล้ว

Electro : แกอยากจะรับผิดชอบอะไรสักอย่างงั้นเหรอ? งั้นก็เอาไปเลย

“เครื่องยนต์อนุภาคควอนตัม ถูกใช้งานแล้ว”

“และสิ่งที่ฉันบอก อิเล็คโทรไปนั้นถูกต้องแล้ว… เครื่องยนต์มันเปลี่ยนแปลงพลังงานของ อิเล็คโทร ไปในทิศทางที่แตกต่างจาก ซันเกิร์ล และ ไลท์มาสเตอร์…”

“สิ่งที่เขาทำก็คือการทำลายล้างทั้งเมืองนี้”

“และสิ่งที่เขาต้องการคือมองเห็นฉันทุกข์ทรมาน”

“ฉันไม่มีทางที่จะหยุดยั้งมันได้เลย”

“ไม่มีใครที่จะช่วยเหลือเมืองนี้จากความโอหังของฉันได้”

แต่มีอยู่คนนึง เมื่อลำแสงของ Sungirl ยิงเข้าใส่แซนด์แมน จนที่ล็อก S.Spider-Man ไว้หลุดออกมา

Electro : เกิดอะไรขึ้น?

Chameleon : เด็กนั่น…

S.Spider-Man : เธอ ชื่อ ซันเกิร์ล

S.Spider-Man : เธอทำให้พวกเราคิดได้ ว่าความหมายของคำว่า ฮีโร่ นั้นหมายความว่าอย่างไร

“สัมผัสแมงมุม ทำให้ฉันหลุดออกมาได้”

“และฉันก็เล่นงาน คาเมเลี่ยน เป็นคนแรก เพราะมันสมควรโดนแล้ว”

“แต่เขาไม่ใช่ปัญหา”

“และอิเล็คโทรก็ไม่ใช่เช่นกัน เพราะเขาใช้พลังไปมาก ในการขับเคลื่อนเครื่องยนต์”

Electro : แกสมควรกับสิ่งนี้แล้ว…

S.Spider-Man : ฉันรู้

“เสร็จไป 2 และอย่างน้อยตอนนี้ ซันเกิร์ล ก็กำลังสู้อยู่กับ วัลเชอร์ และ มิสเทริโอ้ ดังนั้นฉันคิดว่า… มันน่าจะเหลือแค่…”

และนั่นก็คือ Sandman ที่ไหวตัวทัน และเล่นงานเขาก่อน

Sungirl เลยทิ้ง Mysterio ที่อยากจะหนีไปเต็มแก่ไว้ และรีบไปช่วย S.Spider-Man ทันที

“ลุกขึ้นยืนไม่ไหว ที่รอดมาได้นี่ก็นับว่าปาฏิหาริย์แล้ว”

“และจากเรื่องทั้งหมดนี่ ฉันคิดว่า มาร์โก้ ฟลิน น่าจะเป็นคนที่พูดคุยรู้เรื่องมากที่สุด”

“และฉันก็เข้าใจความโกรธของเขาดี”

“พลังงาน คิวพีอี กำลังก่อตัวขึ้นแล้ว ถ้าฉันไม่รีบหยุดมันในอีกไม่กี่นาทีล่ะก็…”

S.Spider-Man : แซนด์แมน! มาร์โก้!

S.Spider-Man : อย่าปล่อยให้มันเกิดขึ้นสิ! นายไม่เหมือนกับคนอื่นๆนะ!

Sandman : ฉันก็เคยคิดแบบนั้นกับแกเหมือนกัน

Sandman : แม้จะในตอนที่เราสู้กัน หรือตอนที่แกทรมานฉัน …ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าแกจะทำอะไรแบบนี้! เรื่องที่แกจะทารุณพวกเรา!

S.Spider-Man : นายต้องฟังที่ฉันพูด นายไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น!

Sandman : ฉันไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว! ดร.อ็อคโตปุส พูดถูก ปล่อยให้เมืองนี้ลุกไหม้ไปซะ!!! ให้โลกใบนี้…

และ Sungirl ก็เล่นงาน Sandman ที่หัวของมันได้สำเร็จ

S.Spider-Man : มาร์โก้…

Sandman : ฉันจำได้ว่าครั้งหนึ่ง….ฉันเคยเชื่อใจแก

Sandman : แต่ตอนนี้ส่วนนั้นของฉันมันตายไปแล้ว

และ Sandman ก็สลายร่างกลายเป็นทรายธรรมดา

“คำพูดของเขายังคงติดหูของฉันอยู่”

Sungirl : สไปเดอร์แมน! พวกเราต้องทำยังไงต่อ?!

S.Spider-Man : เครื่องยนต์นั่น พวกเราต้อง…

แต่ก่อนที่ S.Spider-Man จะพูดออกมา เขาก็โดน Electro เล่นงานเข้าให้จากด้านหลัง

Electro : ฉันคิด…คิด…คิดว่าแกเป็นคนที่ดีมากๆ…แต่จริงๆแล้วแกก็ไม่ต่างกันกับพวกเรา

และ Sungirl ก็เข้ามาเสยคาง Electro จนล้มไปเป็นคนสุดท้าย

Sungirl : ไม่ ไม่ ไม่… ไม่เอานะ… คุณต้องไม่เป็นอะไร เพราะฉันไม่รู้ว่ามันต้องทำยังไงต่อไป… ฉันไม่รู้ว่าจะหยุดมันได้ยังไง!

Sungirl : ฟื้นสิ สไปเดอร์แมน!! สไปเดอร์แมน!!!

“กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ฉันก็เป็นแค่คนตัวเล็กๆที่เชื่อว่าเขาควรจะเป็นคนที่ดีกว่านี้”

“และโลกใบนี้ก็ติดค้างชีวิตที่เต็มไปด้วยเรื่องราวอันเลวร้ายของเขา”

“แต่ฉันคิดผิด”

“ฉันคิดผิดมหันต์”

S.Spider-Man ตื่นขึ้นมาในท้ายที่สุด และได้บอกหนทางแก้ไขเรื่องนี้แก่ Sungirl และเธอยกปืนของเธอขึ้นมา และสุดท้ายประกายแสงได้ปกคลุมทุกสิ่ง

และดับมอดไป เมื่อเครื่องยนต์ถูกทำลาย

“และเมืองนี้ก็เกือบจะต้องจ่ายค่าตอบแทนสำหรับสิ่งนั้น”

Sungirl : แค่นั้นเนี่ยนะ?! ที่ฉันต้องทำก็แค่ทำลายมันเนี่ยนะ?!!

S.Spider-Man : ฉันอยู่ไกลเกินไป ถ้าเธอไม่อยู่ที่นี่ล่ะก็… คนเป็นล้านอาจจะตายไปแล้ว

Sungirl : และนั่นเป็นเพราะคุณ ถูกมั้ยล่ะ? เรื่องทั้งหมดนี่มันเป็นเพราะคุณไม่ใช่หรือไง?

S.Spider-Man : ….ใช่

Sungirl : แล้วมาคิดดูสิ ว่าฉันอยากจะเป็นคนอย่างคุณ อยากจะเป็นฮีโร่

Sungirl บินออกไปโดยทิ้งเขาไว้เบื้องหลังอย่างโดดเดี่ยว

“ลาก่อนปีเตอร์ ปาร์คเกอร์”

“นั่นคือคำพูดที่ฉันเคยกล่าวไว้”

“นายอาจจะจากโลกใบนี้ไป แต่นายไม่ได้ทิ้งมันไว้ในกำมือของวายร้าย”

“ฉันขอสาบานว่าฉันจะเป็น สไปเดอร์แมน”

“และมากกว่านั้น ด้วยความเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีผู้ใดจะเทียบได้…กับความทะเยอทะยานอันไร้ที่สิ้นสุดของฉัน”

“ฉันจะกลายเป็น สไปเดอร์แมน ที่ยอดเยี่ยมกว่าที่นายเคยเป็น”

“สไปเดอร์แมน ผู้ยอดเยี่ยมที่สุด”

และจากสิ่งที่เกิดขึ้น ทั่วทั้งเมืองต่างจับตามองเขาคนนี้ แต่มันอาจจะเป็นในแนวทางที่เลวร้ายกว่าที่เคยเป็นมาตลอด

โปรดติดตามตอนต่อไป

เล่มหน้า

บุคคลที่เลวร้ายที่สุดในโลก

และมันจะเป็นอย่างไรเมื่อ S.Spider-Man ที่เริ่มสำนึกต่อสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ได้พบกับเจ้าพ่ออีโก้สุดขั้วอย่าง Namor!

<————————————————–>

เผยแพร่ครั้งแรกที่ : Bank-Comics For Fun