Batman Adventures #12 THE DUO DYNAMIC!

เรื่อง: Scott Peterson
ภาพ: Templeton
วางจำหน่าย: May 2004
สำนักพิมพ์: DC comics

เมื่อไนท์วิงก์ออกโรง แบทแมนก็เป็นได้แค่ตัวประกอบ!!

เริ่มเรื่องตอนนี้กันที่ Bludhaven เมืองข้างเคียงก็อตแธมที่เป็นเหมือนเพื่อนบ้าน

เมืองที่อดีตนายกเทศมนตรีแห่งก็อตแธมอย่าง Hamilton Hill พักอาศัยอยู่

หลังจา่กแพ้การเลือกตั้งสมัยที่สองให้กับ Oswald Cobblepot หรือที่รู้จักกันดีในฉายยา แพนกวิน

ตอนเป็นนายกเทศมนตรีแห่งก็อตแธม ฮามิลตันเจอขู่กรรโชกสารพัดแบบ เขาไม่เคยนอนไม่หลับ

ตั้งแต่เกษียรและย้ายมาอยู่บลัดเฮเว่น แม้จะเข้านอนแต่เช้าเขากลับนอนไม่หลับทุกคืน

และคืนนี้แย่ยิ่งกว่า มีผู้มารบกวนยามวิกาล และคนๆนั้นคือ The Riddler!

ไม่มามือเปล่า นำปริศนาและปัญหามาด้วย

มือของ Riddler กำตั๋วรถไฟไปก็อตแธมเอาไว้ พร้อมกับครางออกมาว่า

Down here……The cellar

และหมดสติไป

ฮามิลตันเรียกรถพยาบาล ช่วยชีวิต Riddler ได้ทันเวลา

แต่จนกว่าเขาจะฟื้น เงื่อนงำทีี่่มีคือคำพูดปริศนาของเขาเอง (ฮ่วย ใกล้จะตาย ยังไม่วาย…)

Hilll : แล้วเขามาล้มอยู่หน้าบ้านผมได้ยังไงกันนะ ห่างจากก็อตแธมเป็นร้อยไมล์แบบนี้ ?

นักสืบ : มีพยานเห็นเขาเดินโซเซอยู่บนทางเท้าเมื่อคืนนี้ แต่ไม่มีใครเขาถูกแทง

เขาพังกระจกร้านเพชรที่อยู่ข้างทาง บนทางที่มายังบ้านคุณ แต่คนขายทำให้เขากลัว และหนีไป

คนขายและพยานคนอื่นๆยืนยันว่า ในตอนนั้นนิกม่าก็ถูกแทงที่หลังเรียบร้อยแล้ว

ตั๋วรถไฟไปก็อตแธม ถูกซื้อเมื่อ 3 วันก่อนหน้านี้ จากบริษัทของ Simon

Hilll : Nicholas Simon เป็นเพื่อนที่ดี

จู่ๆไนท์วิงก์ก็มุดเข้ามาทางหน้าต่าง

Nightwing : งั้น Riddler ก็อยู่ข้างบ้านคุณมาอย่างน้อยสามวัน สอดแนมเพื่อนคุณ
ดูเหมือนนิกม่ากำลังตามดูพฤติกรรมคุณอยู่นะ คุณฮิล

ดูเหมือนที่บล็ดเฮเว่น ไนท์วิงก์จะได้รับมิตรภาพแบบออกนอกหน้าจากตำรวจ

นักสืบ : ดีที่คุณได้รับสัญญาณจากเรา คุณคงมีประโยชน์กับคดีนี้

Nightwing : ผมยินดีมาเพื่อบลัดเฮเว่นเสมอ กับตันการ์เรต

ผมเจอกับ Riddler มาบ่อยพอที่จะรู้ว่า คำเหล่านั้นสำคัญมากสำหรับเขา

คุณจำได้ไหมว่า เขาพูดว่าอย่างไรบ้าง คุณฮิล ?

Hill : คำแรกเขาพูดว่า “The Ticket” จากนั้นเขาชี้ลงด้านล่างแล้วพูดว่า “The Cellar” (ห้องใต้ดิน)

พอผมบอกว่า บ้านนี้ไม่มีห้องใต้ดิน เขาก็พูดว่า “Time Flies”

จากนั้นเขาก็สลบไป นั่นทำให้คุณนึกถึงอะไรบ้างมั๊ย ?

Nightwing : ยังนึกไม่ออก แต่ผมต้องรู้ให้ได้

จากนั้นไนท์วิงก์ก็ให้สัมภาษกับนักข่าว (โว้ว! )

นักข่าว : นิกม่าจะตายไหม แล้วใครจะได้มรดกของเขา ?

แบทแมนไปไหนซะล่ะ ?

พบหลักฐานสำึคัญอะไรมั๊ย ไนท์วิงก์ ?

Nightwing : ที่จริงแล้วนะเจน เรามีหลักฐานสำคัญมากอยู่ในมือ และผมมีความมั่นใจว่าจะสามาถจับตัวคนทีึ่ทำเรื่องนี้

แต่ถ้าผู้ชมของคุณ มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเหตุร้ายในคืนนี้และอาสาจะให้ข้อมูล ทางเราจะยินดีมาก

Nightwing: ยิ่งมีข้อมูลจากผู้พบเห็นมากเท่าไหร่ จำนวนชิ้นจิ๊กซอที่เรามีก็เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

ดังนั้นถ้าคุณเห็นอะไร หรือรู้ัจักใครที่….

แหม ดิ๊กออกทีวีดูดีมาก จากนั้นดิ๊กก็ไปหาไซม่อนที่สำนักงานเพื่อถามเรื่องตั๋วรถไฟ

ไซม่อนขอลายเซ็นไนทวิงก์ด้วย หุหุ

Simon : ผมขายตั๋วรถไฟไปก็อตแธมให้นิกม่่าไปวันพฤหัส รถไฟออก10 โมงเช้าพรุ่งนี้

เขาจ่ายเงิน และเราแยกกัน ไม่มีอะไรให้พูดถึงมากนัก

Nightwing : นิกม่าเคยมาที่นีี่่ก่อนวันพฤหัสหรือเปล่า

Simon  : ไม่ เขาเป็นลูกค้าใหม่

Nightwing : คุณช่วยเช็คให้หน่อยได้ไหม ผมอยากให้แน่ใจ

ไนท์วิงก์รู้สึกถึงความผิดปกติจากห้องด้านหลัง

เขามุดเข้าไปลากตัวแขกไม่ได้รับเชิญออกมา ซึ่่งก็คือ……….

Batman!! คุณมาทำอะไรในบลัดเฮเว่น ?

Batman : เรื่องของนิกม่าเป็นข่าวออกทีวี ฉันมาที่นี่ทันทีที่ได้ยิน เขาทำงานให้ฉัน

แล้วแบทแมนก็หันไปสอบสวนเอากับไซม่อนตามไสตล์แบทๆ

Batman : นาย— มีรูกระัสุนใหม่ๆสองรู อยู่บนผนังที่ห้องสำนักงานด้านหลังของนาย

เพราะอะไร ?

Simon ชักปืนออกมาแล้ว

Simon : ฉันถูกปล้นเมื่่อเดือนก่อน ในคืนนั้นฉันยิงไม่แม่นนัก มาลองดูซิว่าฝีมือยิงปืนฉันแม่นขึ้นมั๊ย

Batman : ฉันว่าไม่ นายประหม่าเกินไป

Simon : นายลอบเข้ามาในสำนักงานฉัน มายุ่งกับข้าวของของฉัน ฉันจะนับหนึ่่งถึงสามก่อนฉันจะ…..

Nightwing : โย่ นิก  ใจเย็นๆน่า

เราจะไปแล้ว วางปืนลงเถอะ

Simon : ฉันไม่อยากจะยุ่งกับเรื่องพวกนี้ ฉันเป็นแค่คนขายตัวรถนะ!!

พอกันที ได้เวลาย้ายแล้ว

Nightwing : คุณควรปล่อยให้ผมเป็นคนจัดการเอง

ถ้าเขามีข้อมูลอะไรจะเพิ่มเติมให้กับคดี คุณก็ทำให้เขากลัวจนไม่ยอมพูด

Batman : ความจริงที่ว่าฉันทำให้เขากล้วได้อย่างรวดเร็วนั่นแหละข้อมูล

Nightwing : เฮ้ ที่นี่ไม่ใช่เมืองก็อตแธม ผู้คนในบลัดเฮเว่นไม่คุ้นเคยกับคุณ

Batman :  พวกเขาดูจะคุ้นเคยกับไนท์วิงก์เป็นอย่างดีนิ นายออกทีวีบ่อยแค่ไหน ?

Nightwing : โอ้ นี่จะบอกว่าคุณไม่เห็นด้วยงั้นสิ ? (ฮาท่าดิ๊กมาก อิอิ )

Batman : ฉันยังบอกไม่ได้ว่าเห็นด้วยรึเปล่า นายยังไม่ได้ตอบคำถามเลยนะ นายทำแบบนี้บ่อยๆเหรอ ?

Nightwing : ผมมีสไตล์ที่แตกต่างจากคุณ บรูซ

มันคือเหตุผลที่ผมย้ายมาบลัดเฮเว่น

ผมไม่ใช่เด็กน้อยผู้ช่วยของคุณอีกแล้ว ผมทำงานตามแบบของผม

และผมอยากช่วยคนในเมืองของผม มากว่าที่จะทำให้พวกเขากลัวแทบตาย

ถ้าหากว่าคุณอยากร่วมทำคดีนี้ในเมืองของผมนะ ผมขอบอกไว้

ว่าพวกเราทำงานกันแบบนี้

ผมชื่อ Stavros ผมเป็นคนขายเพชร

ผมอยู่คนเดียวในห้องมืดๆ กำลังนับเงินที่ขายได้ ในตอนนั้นเอง ผมได้ยินเสียงกระจกแตก

กระจกด้านหน้าร้านถูกชายถือไม้เท้าประหลาดอันยักษ์ทุบแตก

ผมเลยเข้าไปแ่ย่งของของผมคืนมา และผลักเจ้าอาชญากรนั่นออกไปทางกระจกที่แตก

เขาเรียกผมว่า “Clueless”

แล้วเขาก็ยกไม้เ้ท้าชี้มาทางผมเหมือนปืน ไม่มีอะไรออกมานอกจากเสียงคลิก และควัน

จากนั้นผมก็เห็นเลือดเปื้อนมือผม

ชายคนนั้น เขาหนีไป แล้วทุกคนก็มองมาที่่ผมเป็นตาเดียว เลือดของเขาเปื้อนมือผม

Batman : นั่นเป็นสิ่งที่นายจะได้รับเมื่อเป็นนักต่อสู้อาชญากรที่ีมีชื่อเสียง ดิ๊ก

Nightwing : Stavros พยามเบี่ยงเบนความสนใจของผม และให้เหตุผลดีๆกับผมที่จะละเลย
ต่อสิ่งที่เราได้ยินเกี่ยวกับเลือดที่เปื้อนมือเขา

Batman : เราไม่ละเลยอะไรทั้งนั้น

Nightwing : ยังมีพยานอีก 6 คนในรายชื่อที่การ์เรตให้ผมมา เราควรแยกกันมั๊ย ?

Batman : แบบนั้นก็ได้ หรือไม่เรา็ก็หาทุกห้องใต้ดิน (Cellar)ในเมืองนี้

Nightwing : ซึ่งจะยืดเวลาที่ใช้สืบสวนออกไปไม่สิ้นสุด ( ad infinitum ) มีตึกอย่างน้อยเป็นล้านที่…..

Batman : ” Ad infinitum….”  นั่นภาษาละติน

Nightwing : แล้วไง ?

Batman : “Time Flies” แปลเป็นภาษาละตินได้ว่า Tempus Fugit

ชื่อจริงของ The Clock King คือ Temple Fugit นั่นใกล้เคียงมากสำหรับ Riddler

Nightwing : แล้ว Cellar ล่ะหมายถึงอะไร จะใช่ที่ๆเขาแทง Riddler หรือเปล่า หรือว่าที่ๆเขาหลบซ่อนตัว ?

Batman : บางทีอาจไม่ใช่ Cellar ที่หมายถึงห้องใต้ดิน แต่เป็น Seller ทีี่หมายถึงคนขาย….

….เหมือนคนขายตัวรถไฟนั้นให้กับนิกม่า

Nightwing : นิโคลาส ไซม่อน!!

นิโคลาส ไซม่อน คือ Clock King นั่นเอง เขากำลังเตรียมตัวหนี

Simon :  ได้เวลาบอกลาแล้ว

ที่นี่เป็นทำเลทดีที่สุดในการคอยดูช่วงหลังเกษียรที่น่าขายหน้าของฮิล แต่มันถึงเวลาไปแล้ว

ที่ต้องเป็นยังงี้เพราะความหมกมุ่นบ้าๆของ Riddler ทีเดียว

เขาจะสนใจทำไมว่าใครจะเป็นนายกเทศมนตรีก็อตแธม ?

แล้วยังแบทแมนอีก เขาจะสนใจทำไม ที่ฉันพยายามกำจัดเพื่อนเล่นตัวอันตรายของเขา?

ไซม่อนเข้าไปเก็บของชิ้นสุดท้ายแล้วเจอเข้ากับแบทแมน

Batman : ไม้เท้าของ Riddler ยิงได้แค่สองนัด นายย่องเข้าหานิกม่าจากทางด้านหลัง
แล้วเขายิ่งมั่วๆออกไปโดนผนังห้องนาย — หลังจากนายแทงเขาแล้ว

Simon : เขาเข้ามาขอคืนเงินค่าตั๋ว และฉันเจอว่าเค้ากำลังขโมยข้อมูลจากคอมพิวเตอร์ของฉันตอนฉันเดินออกจากห้องมาพอดี!

มันไม่ใช่เรื่องของเขาเลยนี่!

Batman : เค้าเจอว่านายทำงานให้แพนกวินรึเปล่าล่ะ ?

ไอ้นาฬิกานั้นเป็นระเบิดได้อีก Clock King ขับรถหนี

จากการระเบิด มีนักข่าวติดตามเหตุการณ์นี้อย่างใกล้ชิดด้วยฮอลิคอปเตอร์

สองฮีโร่ขับแบทโมบิลไล่ตามไป ดิ๊กขอเป็นคนขับเพราะเขารู้เส้นทางดีกว่า

Clock King ขับทะลุทางด่วนไปอยู่บนหลังคารถไฟแทน เขากำลังจะหนีไปได้

แบทแมนไม่ยอมให้เขาหนีง่ายๆ กระโดดไปเกาะรถไฟ ดิ๊กห้ามยังไงก็ไม่ฟัง

เกาะได้แบบเฉียดฉิว Clock King เดินมากะซ้ำ

แต่ดิ๊กมาช่วยได้ทันเวลา มาได้ไงล่ะเนี่ย

ก็ดิ๊กน่ะ ไปขอให้นักข่าวช่วยขับฮอมาส่งน่ะเอง ญาติสนิทมิตรสหายเยอะเหลือเกินนะดิ๊ก

Nightwing : คุณไม่ต้องเสี่ยงแบบนั้นหรอก ผมบอกแล้วว่าผมน่ะรู้วิธีไปไหนมาไหนในบลัดเฮเว่น

ทั้งคู่จับ Clock King ได้อย่างง่ายดาย

นักสืบ : กรมตำรวจบลัดเฮเว่นต้องขอขอบคุณคุณอีกครั้งนะ Nightwing และเพื่อนของคุณด้วย…

น่าเสียดายว่านิกม่าเสียเลือดไปมาก แม้เขาจะรอดไปได้ เขาอาจมีสมองได้รับความเสียหายหรือความจำเสื่อม…..

และทนายของฟูจิก็เข้ามาจัดการแล้ว ดังนั้นเราอาจไม่มีทางได้รู้เลยว่า อะไรทำให้เขาแทง Riddler

Batman : นิกม่าทำงานให้ฉัน

Nightwing : คุณเป็นคูหูกับศัตรูของตัวเองแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ?

Batman : ฉันมันคนละสไตล์กับนาย ไนท์วิงก์

นิกม่ากำลังสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับการเลือกตั้งของแพนกวินในก็อคแธม

ฉันรู้ว่ามีการโกงคะแนน แต่ฉันพิสูจน์ไม่ได้

Clock King เกลียดนายกเทศมนตรีฮิลมานาน

แพ้การเลือกตั้งให้กับอาชญากรที่เป็นที่รู้จักดีอย่างเพนกวิน ทำให้ฮิลขายหน้า

และสร้างความสำราญให้ Clock King ไปตลอด

นักสืบ : งั้นคุณก็คิดว่า ฟูจิล็อคคะแนนโหวตในการเลือกตั้ง และ Riddler ไปเจอความจริงเข้าสินะ ?

Nightwing : แต่ ทำยังไงล่ะ

Batman : ฉันยังไม่รู้ แต่ฉันจะต้องรู้ให้ได้ (อา….พูดเหมือนดิ๊กเลยแฮะ เอาชื่อปู่เป็นเดิมพันด้วยมั๊ยคะป๋า )

ตอนพิเศษท้ายเรื่อง

มันเป็นวันหนึ่งในช่วงแรกของการออกท่องก็อตแธมในฐานะโรบิ้น – The Boy Wonder ของผม

แบทแมนและผมเพิ่งพิชิตเจ้าหุ่นไดโนเสาร์ได้สำเร็จ และมีสิ่งเดียวเท่านั้นที่่ผุดขึ้นมาในหัวผม…

Robin : ผมเก็บมันไว้ได้มั๊ย ?

Batman : ไม่ได้

Robin : เถอะน่า มันเจ๋งมากเลย เราเก็บมันไว้ในถ้ำก็ได้ และ…

Batman : ฉันบอกว่าไม่

ขนย้ายของใหญ่ขนาดนั้นเสี่ยงต่อการเป็นจุดสนใจเกินไป  กลับไปที่แบทโมบิลได้แล้ว

Robin : แต่ว่า….

Batman : เอาล่ะ ไปคุยกันที่บ้าน

โรบิ้นมองเจ้าไดโนเสาร์ตาละห้อยจนรถเคลื่อนออกไป (โถ นู๋ดิ๊ก )

เราไม่เคยพูดถึงมันอีกเมื่อกลับถึงบ้าน มันก็แค่คำพูดของพวกผู้ใหญ่

Dick : ผมขอตัวก่อน

Bruce : ก็ได้ แต่ตรงไปห้องนอนเลยนะ พรุ่งนี้เราจะเริ่มการฝึกเทควอนโด้ของเธอ

Alfred : ขอผมพูดอะไรสักหน่อยได้ไหมครับ ?

ตอนทำความสะอาดห้องคุณดิ๊ก ผมสังเกตุว่า โปสเตอร์ละครสัตว์ของคุณดิ๊กถูกเก็บออกไปหมด

Bruce :  ใช่ อัลเฟรด เมื่อเขาตัดสินใจจะเป็นโรบิ้น…

….เขาเห็นด้วยเรื่องที่ไม่ควรย้ำเตือนคนทั่วไปว่าบรูซเวย์นมีลูกบุญธรรมที่ฝึกกายกรรมมา

Alfred : เป็นเหตุผลที่เข้าใจได้ แต่ก็ยังต้องใช้การเสียสละอย่างมาก……….

Bruce : ไม่มากไปกว่าที่ฉันทำตอนอายุเท่าดิ๊ก

Alfred : ผมจำได้ดี เพื่อเก็บชีวิตอีกด้านเป็นความลับ คุณไม่เคยเก็บของที่ระลึกถึงชัยชนะในการต่อสู้
ไม่เคยให้ใครรู้ถึงความสำเร็จของคุณ

แต่คุณดิ๊กนั้นต่างออกไปครับ เขาโตขึ้นมาท่ามกลางแสงสปอตไลท์กลางเวที
เขาไม่ใช่คุณครับ เขายังต้องการที่จะเจิดจ้า

และบางที…..ถ้าเขาไม่สามารถจะแบ่งปันความสำเร็จของเขาให้ชาวโลกได้รับรู้….
…บางทีมันอาจเพียงพอแล้ว ถ้าเขาสามารถแบ่งปันสิ่งนั้นกับพวกเรา

เราไม่เคยพูดถึงหุ่นไดโนเสาร์อีกเลย

เราไม่จำเป็นต้องพูด

มันตั้งอยู่ที่นั่นในเช้าวันถัดมา ราวกับเวทย์มนต์

เหมือนเวลาคุณพบของขวัญใต้ต้นคริสมาส ในวันคริสมาส

Big Dad Bat นี่น่าร๊ากกกกจริงๆ

เราเรียกส่วนนั้นของถ้ำว่า ห้องเก็บที่ระลึกแห่งชัยชนะ

แต่ความจริงก็คือ….

มันเป็นห้องเก็บของที่ระลึกแห่งชัยชนะของผม

เมื่อเวลาผ่านไป มันกลายเป็นสิ่งแสดงถึงชัยชนะของพวกเรา

และเป็นสิ่งสืบทอด

ในตอนที่ดิ๊กจากก็อตแธมไปอยู่บลัดเฮเว่นนั้น บรูซไม่ได้มาส่ง

Alfred : คุณจะไปบลัดเฮเว่นจริงๆเหรอคุณดิ๊ก ?

Dick : ผมคิดว่าก็อตแธมอยู่ในมือที่ปลอดภัยแล้ว เรามักเดินเหยียบเท้ากันบ่อยๆ
มันถึงเวลาที่ผมจะหาที่ๆเป็นของผม และออกจากใต้เงาของบรูซเสียที

Alfred : ผมแน่ใจว่าเขาต้องอยากมาส่งคุณแน่ แต่ว่า…

Dick : ต้องมีใครซักคนคอยดูและเมืองอยู่ จริงไหม

Alfred : ผมนึกแล้วว่าคุณต้องเข้าใจ ดูแลตัวเองด้วยนะครับ คุณดิ๊ก

ถึงจะพูดงั้น แต่ดิ๊กก็เอบผิดหวัง

ในคืนแรกของไนท์วิงก์ กับอาชญากรคนแรกที่ดิ๊กจับได้ ดิ๊กได้ยึดปืนของมันมาเป็นของที่ระลึกด้วย (นิสัยงี้เองเหรอดิ๊ก )

และเมื่อกลับไปทีี่่ฐานลับ ดิ๊กก็ต้องประหลาดใจ

จบค่า แอบอิจฉาดิ๊กเล็กๆ คุณพ่อบรูซทำไมน่ารักยังงี้ ซึนเดเระของจริงเลย

เรียบเรียงโดย :