Avengers Vs X-Men #9
เรื่อง : Jason Aron
ภาพ : Adam Kubert
วางจำหน่าย : 1 กรกฎาคม 2012
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

  

หลังจาก Namor หนึ่งในเหล่าผู้ครอบครองพลัง Phoenix ทั้งห้า
ได้บุกถล่มประเทศ Wakanda จนย่อยยับ ตัวของ Namor เองก็พ่ายแพ้และสูญสิ้นพลังไป
แต่ทว่าการกระทำดังกล่าวกลับส่งผลให้ เหล่าผู้ครอบครองพลังที่เหลือ มีพลังมากขึ้น
เหล่า Avengers ที่อพยพหนีมาอยู่ที่ นครคุนลุ้น จะรับมือกับปัญหานี้อย่างไร
โปรดติดตามได้เลยครับ

 

 

 

  

สิบเจ็ดชั่วโมงต่อจากนี้

 

รู้สึกเหนียวตัวจัง ทำไมถึงเหนียวตัวแบบนี้เนี่ย?

  

นี่มัน….?

   

   

นี่มันมันเลือดนี่!!

Colossus:  ลงไปนอนนิ่งๆ ซะ!

แล้วเลือดพวกนี้มันมาจากไหนเนี่ย!!

   

Colossus:  ชั้นบอกว่า…….

Colossus:  ลงไปนอนนิ่งๆ ไง!

 

 

??????????:  เกรงว่าชั้น…..

??????????:  ชั้นไม่ค่อยจะง่วงว่ะ

Colossus:  เดี๋ยวแกได้ง่วงแน่

   

 

  

ใครซักคนกำลังเจ็บ ใครซักคนเลือดโชกอยู่

  

  

ใครซักคนต้องการความช่วยเหลือโดยด่วนเลย

  

  

ว่าแต่ไอ้ใครที่ว่านี่มันใครกันฟระ?

   

โอ๊ะ โอ๊ะ เดี๋ยวนะ……จำได้แล้ว!

  

Colossus:  ไม่ว่าแกจะอยากจะง่วงหรือไม่ก็ตาม

   

  

นี่มันเลือดตรูเองนี่หว…..

 ตูม!!!!

   

 

 

ย้อนกลับมาที่ปัจจุบัน

ณ. นครลับแล คุนลุ้น

  

นี่ก็ผ่านมาแปดวันแล้วนะครับ ตั้งแต่ ประเทศ Wakanda ล่มสลาย

แปดวันแล้วที่พวกเราหนีหัวซุกหัวซุนแบบหมาหางจุกก้นมาอยู่ที่นี่

และทุกวันจากนั้น อะไรๆ ก็ล้วนแต่จะแย่ลงและแย่ลง

ในทุกๆ ครั้งที่เจ้าประตูมิติลึกลับนี่เปิดเข้ามาทีไร ใจชั้นแทบตกไปอยู่ตาตุ่ม

ผมไม่ได้ปล่อยมุขแป้กมาหลายสัปดาห์แล้ว

โดนไอ้เรื่องวันโลกวิบัติเข้าไป พาลทำเอามุขตันกันเลยทีเดียว

Spider-Man:  โอ้ ไม่นะ พวกนั้นกลับมาแล้ว

 

Hope:  ไม่เอาน่า อย่าทำตัวเป็นคนแก่จิตตกไปหน่อยเลย

Hope:  ทำยังอย่างกับคุณไม่เคยเจอเรื่องชวนปวดตับแบบนี้มาเป็นล้านๆ ครั้งแล้วงั้นแหละ

Hope:  สุดท้ายแล้ว ฝ่ายคนดีก็ชนะในตอนจบเสมอไม่ใช่เหรอ?

 

Spider-Man:  ไปบอกเรื่องนั้นกับลุง Ben ของชั้นสิ

 

Hope:  อะไรนะคะ?

 

Spider-Man:  เอ้อ อ้า เปล่าๆ ไม่มีอะไร ฝึกต่อไปเต๊อะ

 

การที่ประตูมิติได้เปิดขึ้นมา แสดงว่า พวก Avengers กำลังกลับมาจากภารกิจแล้ว

ภารกิจตามล่าหาตัวเพื่อนร่วมทีมที่ถูกพวก X-Men จับตัวไปนั่นแหละ

ติดแต่ตรงที่ไม่มีซักครั้งเลยที่พวกนั้นจะกลับมาพร้อมกับข่าวดี แม้แต่เฉียดก็ไม่มี

แล้วนั่นไง พวกนั้นกลับมาแล้ว มีทั้ง Iron Fist, Wolverine, Red Hulk แล้วก็ She-Hulk

Red Hulk:  Smash~ ชั้นจะ Smash~…พวกมันให้ลิ้นปลิ้น….

Wolverine:  เอาไว้ค่อย สแมช สเมิช ทุบหัวกันวันหลังเหอะ พี่บึ๊กเอ๊ย

แล้วบางทีนะครับ……

พวกเขาบางคนก็ไม่กลับมาอีกเลย

ว่าแล้ว Captain America ก็ออกมา……….เดี๋ยวนะ!?

Spider-Man:  เดี๋ยวนะๆ นี่หมดกันแค่นี้เหรอ?

Spider-Man:  เป็นไปไม่ได้น่า แล้ว….

 

Cap:  เราเสียเขาไปแล้ว

  

“เราเสีย Thor ไปแล้ว”

   

  

Spider-Man:  เสีย Thor ไปเรอะครับ!?

Spider-Man:  คุณเสีย Thor ไปได้ยังไงกัน?

 

Spider-Man:  คุณรู้ใช่มั๊ยว่า เรามี Thor แค่คนเดียวชิมิ?

 

นั่นไง มุขแป้ก เอาเข้าไป เล่นได้ถูกจังหวะจริงๆ

ช่างน่าภูมิใจจนอยากตบเกรียนตัวเองซักฉาดจริงๆ ให้ตายสิฟระ!

 

Cap:  พวกเราเกือบจะโดนฆ่าตายที่นั่น

Cap:  พวกร่างทรง Phoenix นั่นมีพลังมากกว่าที่เคยมีมา

Cap:  แล้วพวกเรากว่าครึ่งไม่หายตัวไปก็หมดสภาพกันหมด

Cap:  แล้วตอนนี้  Tony มันไปอยู่ไหนเนี่ย

  

ผมว่า Tony Stark หรือ Iron Man ก็คงอยู่ในห้องของพี่แกนั่นแหละครับ

 

Iron Man:  Phoenix เอย พลังเวทย์ของ Wanda เอย แล้วก็ Iron Fist

Iron Man:  บางทีทั้งหมดนี่อาจจะเข้าเค้ากันก็ได้นะ

Iron Man:  อาจจะ…อะนะ

  

จากนั้น Hope Summers ก็ตามมาสมทบผมทีหลัง

Hope:  กลับมากันแค่นี้เองเหรอ?

Hope:  แล้วลุงบึ๊กบ้าค้อนคนนั้นล่ะ

 

Spider-Man:  เธอกลับไปฝึกต่อเถอะ

 

Hope:  คือว่านะคะ หนูล่ะเบื่อกับการฝึกทรงตัวกับถังน้ำ กับซิทอัพด้วยแขนข้างเดียว

Hope:  แล้วต้องมานั่งฟังไอ้เรื่อง คุก 36 ชั้น เหวเหิวอะไรนั่นอีก

Hope:  ไหงทุกๆ คนถึงอยากให้หนูเอาแต่ฝึกฟระคะ

Hope:  หนูว่า หนูควรจะซัดอะไรจริงๆ ซักอย่างได้แล้วอะ

 

Spider-Man:  Iron Fist บอกให้เธอฝึกเธอก็ฝึกไปเต๊อะ

Spider-Man:  สิ่งหนึ่งที่ชั้นได้เรียนรู้จากการเป็น Avengers ก็คือ……

Spider-Man:  ….เวลาแจ้งเกิดของเธอจะมาถึงเองนั่นแหละ!

 

Spider-Man:  ทีมนี้เป็นทีมใหญ่นะ มีหน่วยต่างๆ เคลื่อนไหวมากมาย

Spider-Man:  มีผู้ที่ยิ่งใหญ่และเก่งเมพมากมาย ทำเรื่องเมพมากมาย

Spider-Man:  บางทีพวกนั้นก็ไม่มีเวลาที่จะหยุดแล้วมานั่งคุกเข่าอธิบายกับเธอว่าอะไรเป็นอะไรบ้าง

Spider-Man: เธอต้องหัดเรียนรู้ที่จะตามคนเหล่านั้นไปยังสถานที่ ที่พวกนั้นกำลังมุ่งหน้าไป

Spider-Man: แล้วจากนั้นก็รอจนกว่าเวลาแจ้งเกิดของเธอมาถึง

  

Spider-Man:  มันไม่สำคัญหรอกนะว่าจะมีเทพกี่องค์ ซุปเปอร์ทหารกี่คน

Spider-Man:  หรือ Hulk กี่ตัวมาร่วมวงด้วย

  

Spider-Man:  แต่ถ้าเธอเป็น Avengers แล้ว เธอจะไม่มีทางถูกมองข้าม

 

Spider-Man:  ไม่ช้าก็เร็ว จะมีหน้าที่สำคัญมอบให้กับตัวเธอแน่นอน

 

Spider-Man:  เธอแค่ต้องให้มั่นใจว่าตัวเองพร้อม

 

Hope:  ก็หนูพร้อมแล้วนี่ไงเล่า ธ่อออ…

Hope:  หนูไม่รู้หรอกนะคะว่าตอนบนดวงจันทร์นั่นมันเกิดอะไรขึ้น

Hope:  แต่หนูรู้ดีว่าตัวหนูพร้อมแล้วที่จะพิสูจน์…..

 

Spider-Man:  จำไว้แดเนียลซังห้ามถามอะไรทั้งนั้น

Spider-Man:  ทาขี้ผึ้งขัดสีรถ เช็ดขี้ผึ้งขัดสีรถ (Wax on Wax off)

Spider-Man:  ทาสีรั้วบ้าน (paint the fence) ขัดถูพื้น (sand the floor)

Spider-Man:   แล้วก็อย่าให้อีตาจอห์นนี่มันหักขา (Sweep the leg) เอาล่ะ

(ประโยคทั้งหมด พี่แมงมุมแกล้อเลียนเรื่อง Karate Kid ภาคแรกครับ)

Spider-Man:  พระเจ้าช่วยลูกช้างที

   

ส่วนเหล่า Avengers ที่รอดพ้นจากการโดนจับกุม

ก็มีสภาพยับเยินอย่างที่เห็นครับ

Cap:  เป็นอยู่แบบนี้ พวกเราไม่ไหวแน่ๆ

Cap:  บอกชั้นมาทีสิว่าทางนี้คืบหน้าอะไรไปบ้าง

Iron Fist:  ผมเองก็หวังว่าจะทำอะไรได้บ้างนะ

Iron Fist:  คุณ Stark ไม่ได้ออกมาจากห้องตัวเองมาสามวันแล้ว

Iron Fist:  แถมไม่มีใครเห็น Black Panther อีกเลยตั้งแต่ Wakanda ถูกถล่มไปตอนนั้น

Iron Fist:  หนำซ้ำ แม้จะผ่านการฝึกฝนมาตลอดทุกวันและทั้งวัน แต่หนู Hope ก็ยังไม่พร้อม

Iron Fist:  ไม่มีพวกเราคนไหนเลยจะเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ถ้าหากเธอ…..

Cap:  นายกำลังจะบอกว่านายต้องการเวลามากกว่านี้ล่ะสิ

Cap:  แต่ติดอยู่ตรงที่พวกเราไม่มีเวลามากขนาดนั้น

Cap:  ในสภาพแบบนี้ ถ้าพวกเรายังทู่ซี้อยู่แบบนี้….

Cap:  พวกเราอาจไปไม่รอดถึงอาทิตย์ด้วยซ้ำ

Cap:  ไม่มีทางเลยจาก ทุกสิ่งที่พวกเรามีอยู่ตอนนี้

Cap:  ถ้าเรายังอยากจะสู้ต่อไปล่ะก็….

   

“เราก็ต้องตามตามหาพวกของเราที่หายไป”

  

 

ประเทศรัสเซีย

เทือกเขาเวอร์โฮยันสค์ (Verkhoyansk)

หนึ่งในที่ที่หนาวเหน็บที่สุดในโลก

 

Colossus:  เทพสายฟ้าเอ๋ย ขอต้อนรับเข้าสู่แคว้นไซบีเรีย (Siberia)

   

(หลังจากพูดเสร็จ Colossus และ Magik ได้โยนร่างของ Thor ลงไปยังปล่องภูเขาไฟ!!)

 

“ตอนนี้ สิ่งนั้นมันได้กลืนกินพวกนั้นทุกคนแล้วไม่ใช่รึ?”

   

เหล่า X-Men ที่เหลือ ต่างมองดู Thor ร่วงหล่นสู่ปากปล่องภูเขาไปอย่างช่วยอะไรไม่ได้

  

Pixie:  ตอนแรกชั้นนึกว่า Namor ก็แค่ทำตัวแบบ Namor เฉยๆ

Pixie:  แต่นี่…ตอนนี้พวกนั้น…คุณพระช่วย…พวกนั้นโดนพลัง Phoenix กลืนกินไปแล้วใช่มั๊ย?

Armor:  บ้าจริงๆ เลย คราวนี้พวกเราอยู่ถูกฝ่ายซะจริงๆ

Armor:  เมื่อก่อนพวกเรากำลังจะเปลี่ยนโฉมโลกนี้ซะเปลี่ยน

Armor:  แล้วมาตอนนี้พวกเรากำลังมองดูเหล่า Avengers ถูกโยนลงปล่องภูเขาไฟซะงั้น

Armor:  ให้ตายสิ!!

 

Gambit:  ไม่มีใครเห็น ศจ. Xavier มาหลายวันแล้ว

Gambit:  ชั้นแอบได้ยินมาว่า Mutant คนอื่นๆ ก็ทยอยตีตัวออกห่างจาก Utopia กันแล้ว

Gambit:  แล้วงานนี้พวกเราจะทำอะไรกันดีละเนี่ย

   

Storm:  พวกเราเองก็ควรจะไปเหมือนกัน

Storm:  พวกเธอทุกคนควรไปกันได้แล้ว

Storm:  เดี๋ยวนี้เลย

  

 

ประเทศเอธิโอเปีย (Ethiopia)

ทะเลทรายดานาคิล (Danakil)

หนึ่งในที่ที่ร้อนที่สุดในโลก

 

Scott:  นัดมาพบในที่ที่น่ารักน่าชังดีนะ Emma

 

Emma:  ที่นี่เป็นสถานที่ที่อยู่ไม่ได้มากที่สุดที่ชั้นพอจะหาได้แล้ว

Emma:  ในหลายไมล์นี้ ไม่มีจิตใครโผล่มาให้กวนใจ……

Emma:  …เงียบสงบดี…

 

Scott:  งั้นพวกเรามาทำอะไรที่นี่

Scott:  ตั้งแต่ Namor เกิดทำตัวไม่รู้จักคิดไปตอนนั้น

Scott:  ทุกๆ อย่างก็ดูเหมือนใกล้ดิ่งลงเหวไปทุกที

Scott:  ผมว่าคุณน่าจะกลับไปที่ Utopia กับผมดีกว่า

 

Emma:  เรื่องพวกนั้นน่ะ ชั้นแค่ขยิบตาข้างเดียวก็สามารถจบมันทั้งหมดได้ Scott

 

Emma:  ตั้งแต่วันที่ Namor พ่ายแพ้ไป ตั้งแต่พวกเราได้รับพลังของเขามา

Emma:  พลังชั้นก็พัฒนาแบบก้าวกระโดด ชั้นสามารถสัมผัสทุกๆ จิต

Emma:  ทุกความคิดของทุกๆคนบนโลกรวมถึงพวก Avengers ด้วย

 

Emma:  ชั้นสามารถเข้าไปในหัวของพวกมันได้ตอนนี้

Emma:  แล้วปิดสวิตพวกมันเหมือนกดปุ่มปิดไฟเลย

Emma:  ชั้นคิดว่า…..

 

Emma:  ชั้นคิดว่า ส่วนหนึ่งของชั้น อยากจะ ทำแบบนั้นซะด้วย

 

Scott:  ตอนนี้ เธอพูดเหมือน Namor เข้าไปทุกที

Scott:  นี่ไม่ใช่สงคราม พวกมันต้องการสร้างภาพให้พวกเราดูเหมือนผู้ร้ายทำลายโลก

Scott:  แต่แท้จริงพวกเราคือผู้เปลี่ยนโฉมโลกให้ดีขึ้นต่างหาก

 

Scott:  พวก Avengers จะมาหาพวกเราแน่

Scott:  และพวกเราก็จะจับพวกมันให้อยู่หมัด

 

 

Scott:  เตรียมตัวให้พร้อมแล้วกลับบ้านได้แล้ว Emma

Scott:  จากนั้นพวกเราจะไปสะสางเรื่องที่พวกเราก่อขึ้นให้เสร็จสิ้นกัน

 

Emma:  ชั้นรู้ว่าพวกมันซ่อน Hope ไว้ที่ไหนค่ะ

 

Scott:  คุณว่าอะไรนะ

 

Emma:  ชั้นได้ไล่ดูจิตของผู้คนมากมาย

Emma:  แล้วเหมือนชั้นจะพบอะไรบางอย่างเข้า

 

Scott:  Emma เพ่งมาธิดูสิ

Scott:  เธออยู่ไหน? Hope อยู่ไหน?

 

Emma:  ฟังดูเหมือนเรื่องแต่งนะคะ

Emma:  แต่เห็นได้ชัดว่ามันของจริงแน่นอน

Emma:  เธออยู่ในที่ที่เรียกว่า……คุนลุ้น

 

(เมื่อฟังเสร็จ Scott ก็รีบพุ่งตัวออกไปทันที โดบไม่ได้ยินสิ่งที่ Emma จะพูดต่อจากนี้)

 

Emma:  เดี๋ยวค่ะ Scott อย่าเพิ่งไป……

Emma:  ชั้นเป็นห่วงเรื่อง….

Emma:  เรื่องที่ชั้นจะทำต่อไป….

 

Emma:  ขอร้องล่ะ……

 

Emma:  ….หยุดชั้นที…..

 

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

ในเวลาต่อมา

 

Emma:  ปี 1987 ในทริปคุณเที่ยวเหนืออ่าวลึก คุณไปชนบางสิ่ง ใครซักคน เข้า

Emma:  ใครคนนั้นชื่อ Daniel Mantego อายุ 13 ปี เกิดที่ประเทศฮอนดูรัส (Honduras)

Emma:  ปีกของเขาพึ่งงอกออกมาเมื่อสามวันก่อนหน้านั้น

Emma:  คุณไม่เคยคิดที่จะหยุด คุณไม่เคยแม้แต่ย้อนกลับมาดู

Emma:  ชั้นเห็นภาพทุกอย่างในหัวของคุณ

Emma:  เด็กคนนั้นเป็น Mutant แล้วคุณก็ฆ่าเค้า

Emma:  แล้วหลายปีที่ผ่านมา คุณคิดว่าคุณหนีจากเรื่องนี้พ้นแล้ว

Emma:  คุณคิดจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับเล็กในหัวของคุณ

โครมมมมมมมมมมมมมมมมม!!

(ร่างของชายผู้โชคร้ายล้มลง นี่คือบทลงโทษที่สาสมแล้วจริงหรือ?)

 

  

Emma:  แต่ตอนนี้ไม่มีใครหน้าไหนเก็บความลับได้อีก

Emma:  อย่างน้อยก็จากตัวชั้น

(ชายดวงซวยคนนั้น สิ้นใจลงต่อหน้าต่อหน้าครอบครัวของเขา)

(บัดนี้การกระทำของเหล่าผู้ครอบครองพลัง Phoenix เริ่มอำมหิตโหดร้ายขึ้นเรื่อยๆ)

 

ประเทศ Wakanda

หรืออย่างน้อยก็น่าจะเคยเป็น

 

คราบของความเสียหายที่ Namor ได้ทำไว้ ยังคงฝังลึก

อยู่กับเหล่าประชาชนและสิ่งปลูกสร้างของประเทศ Wakanda

Black Panther หรือ T’Challa ของเรา ยังคงพยายามเค้นทุกอย่างที่ตนมีเพื่อฟื้นประเทศของเขาให้กลับมาเป็นดังเดิม

แต่ใครคนหนึ่งก็โผล่มาหาเขา

????? :  วันนี้เป็นวันที่คุณยอมพูดกับชั้นใช่มั้ยคะ?

 

Black Panther:  คุณเลิกมาที่นี่ซะทีเถอะ

ใครคนนั้นก็คือ ภรรยาของเขา Storm นั่นเองครับ

Storm:  พวกเขาก็เป็นประชาชนของชั้นเหมือนกันนะ T’Challa

Storm:  ชั้นเองก็ต้องการช่วยพวกเค้าเริ่มต้นใหม่ เหมือนกับคุณนั่นแหล่ะ

Black Panther:  พวกเค้าไม่ใช่ประชาชนของคุณอีกต่อไปแล้ว

Black Panther:  ตั้งแต่การโจมตีในครั้งนั้น พวก X-Men ทุกคน

Black Panther:  ถูกแบน ถูกขึ้นบัญชีเป็นศัตรูของประเทศ Wakanda อย่างเป็นทางการแล้ว

  

Storm:  คุณก็รู้ว่า ถ้าชั้นรู้ว่าเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้น ยังไงชั้นก็ต้องต่อสู้เคียงข้างคุณอยู่แล้ว

Storm:  ที่ชั้นยอมทนอยู่ X-Men ก็เพื่อป้องกันไม่ให้เรื่องบ้าๆ นี่มันเกิดขึ้นอีกครั้งต่างหาก

Black Panther:  อันที่จริงตอนนี้คุณจะไปอยู่สุมหัวกับ พวก X-Men ยังไงก็ตามใจคุณเลย Ororo

Black Panther:  เพราะว่าการสมรสของเราสองคนถือเป็นโมฆะ

Black Panther:  จากนักบวชชั้นสูงของ Panther Clan (กลุ่มเสือดำ) แล้ว

Black Panther:  ฉะนั้นคุณไม่ใช่ภรรยาผมอีกต่อไปแล้ว

Storm:  นักบวชชั้นสูงของ Panther Clan เหรอ?

Storm:  แต่ว่า…….

Storm:  คุณนั่นแหละเป็น นักบวชชั้นสูง ไม่ใช่เหรอ!?

Black Panther:  ขอร้องล่ะ คุณอย่ามาที่นี่อีก

(……เอ๊ะ……อ้าวเฮ้ย! บอกหย่าเมียกันแบบนี้เลยเรอะ!!)

Storm:  ………………….

Storm:  พวกเราอย่า…..พวกเราอย่าเพิ่งพูดเรื่องส่วนตัวอะไรกันตอนนี้เลย

Storm:  เรื่องพวกนี้ไว้คุยกันทีหลังนะคะ

Storm:  ชั้นมาที่นี่ก็เพื่อจะหยุดไอ้เรื่องที่โหดร้ายนี้

Storm:  ขอร้องล่ะค่ะ ช่วยบอกพวก Avengers ทีว่า….

  

“ว่าชั้นต้องการความช่วยเหลือ”

แล้วคำตอบรับนั้นก็ส่งผลครับ เหล่า Avengers ที่พอยังสู้ไหว พร้อมกับ Black Panther

ได้ข้ามประตูมิติไปยัง เทือกเขาเวอร์โฮยันสค์ ที่อุดมไปด้วยเทือกเขาน้ำแข็ง

แต่ติดนิดเดียวตรงที่ดันมีปล่องภูเขาไฟตั้งโด่เด่เป้นสง่าราศรีอยู่ซะอย่างนั้น

Cap:  จำให้ขึ้นใจเลยนะว่าพวกเราแค่มาฉกคนของพวกเราแล้วจากนั้นก็เผ่น

Cap:  เลี่ยงการต่อสู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

 

She-Hulk:  แล้วพวกเราจะรู้ได้ไงว่านี่ไม่ใช่กับดักน่ะ

Wolverine:  Storm ไม่ขายพวกเรากินแบบนั้นหรอก

Cap:  นี่ T’Challa ขอบคุณมากนะที่นายมาช่วยพวกเราด้วย

Cap:  ชั้นสัญญาว่าหลังจากจบเรื่องพวกนี้ Avengers จะทุ่มทรัพยากรทั้งหมดที่มี

Cap:  บูรณะและซ่อมแซประเทศของนายแน่นอน

Black Panther:  ไปให้ Stark หัดเปิดประตูหัวรั้นเข้าไปหาสิ่งที่เขาเรียกว่า จิตใจ ดีกว่านะ

Black Panther:  ให้เขารู้จักหาคำตอบนอกกรอบที่เรียกว่าวิทยาศาสตร์ได้แล้ว

Black Panther:  ไม่งั้น Wakanda ได้ถอยเข้าคลองลงแม่น้ำแน่นอน

Black Panther:  กรุณาไปบอกเขาด้วยว่า ผมพูดแบบนี้

Black Panther:  ไปกันเถอะ

  

ผมและ เหล่า Avengers คนอื่นๆ เดินพุ่งตรงเข้าไปที่ภูเขาไฟดุนั้น

ต่างคนต่างบ่นไปต่างๆ นานา ครับ

   

“กลิ่นแบบนี้กลิ่นปานนรกจริงๆ แฮะ”

“ไอ้ภูเขาไปนี่มันผิดธรรมชาตินะ มันมีพลังของปีศาจ (Demon) ผสมอยู่ด้วย”

“แถมพลัง Phoenix เข้าไปด้วย”

แล้วขณะที่พวกเรากำลังเมาท์กันอยู่นั่นเอง มีเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

 

“มาทางนี้ Avengers”

 

Spider-Man:  เอิ่ม หมู่เฮาทุกคนก็ได้ยินเสียงนี่เหมือนกัน ใช่มะฮะ?

   

เจ้าของเสียงนั้น ไม่ใช่ใครอื่นครับ เขาก็คือ…………….

Wolverine:  (Professor X?)

 

Xavier:  เราต้องรีบกันแล้ว

      

แต่เมื่อพวกเราเข้ามาข้างใน พวกเราก็ต้องตื่นตกใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าพวกเรา

Dr. Strange:  นี่มัน….นี่มันไร้สามัญสำนึกจริงๆ

Dr. Strange:  ที่อยู่ๆ Magik ก็ฝังและสร้าง ขุมนรกอเวจี (Limbo) ไว้บนพื้นโลกแบบนี้

Iron Fist:  นรกบนดินขนานแท้เลยนะนั่น

She-Hulk:  แล้วมันทำให้ที่นี่เป็นคุกที่มีประสิทธิภาพรึเปล่าล่ะ?

She-Hulk:  พนันสิบบาทกับขี้หมาก้อนเดียวเลยว่าไม่!

She-Hulk:  มาพิสูจน์กันเลยดีกว่าพวกเรา!!

  

  

จากนั้น Dr.Strange ก็ใช้เวทย์ล่องหน เพื่อช่วยไม่ให้พวกเราต้องไปเจ๋อกับไอ้พวกหนอนพวกนี้

Dr. Strange:  ระวังกันหน่อยก็ดีนะ

Dr. Strange:  เวทย์ล่องหนของผมช่วยซ่อนพวกเรา

Dr. Strange:  จากลูกตาของพวกประหลาดที่นี้ได้ไม่นาน

Xavier:  ถ้าเป็นไปได้พวกเราเองก็ควรจะทำจิตให้เงียบเท่าที่จะนานได้ด้วยนะ

Xavier:  อย่างน้อยก็จนกว่าผมจะหาจิตของเพื่อนพวกคุณพบ

   

แต่แม้พวกเราจะล่องหน และเงียบเชียบกันแค่ไหน

สิ่งที่พวกเราคาดไม่ถึงก็คือ…….

หนอนน้อยโออิชิ:  ก๊าสส นี่นายๆ

หนอนน้อยโออิชิ:  ได้ “กลิ่น” เหมือนที่เค้าได้กลิ่นอ๊ะเปล่าอ่า

หนอนน้อยอิชิตัน:  กลิ่นอาหารค่ำนี่หว่าาาา

  

แหลมเคสเนพ (Cape Dezhnev)

ช่องแคบแบริง (Bering Strait)

   

เมื่อหนอนทั้งสองตัวเริ่มรู้ตัว

Magik และ Colossus  ก็รู้ตัวเช่นกันครับ

Magik:  มันเริ่มแล้ว

 

Magik:  พวกมันมาตามหาเพื่อนอย่างที่ชั้นนึกเอาไว้

Magik:  พวกเราต้องรีบไปต้อนรับพวกมันซักหน่อย

 

Magik:  ……………

Magik:  นั่นพี่ชายกำลังทำอะไรอยู่น่ะ

 

Colossus:  พี่นึกว่าถ้าพี่เสกขาให้พวกวาฬแล้วพวกมันจะชอบกันซะอีก

Colossus:  พี่ลืมคิดไปว่าพวกมันหายใจบนบกไม่ค่อยเก่งเท่าไร

(WTF นี่เอ็งว่างขนาดนั้นเลยเรอะ!!!)

 

Magik:  แต่แบบนี้ก็ดีนะคะ

Magik:  น้องชอบพวกวาฬเป็นแบบนี้มากกว่านะ แต่เรารีบไปกันเถอะ

(Dafuq!? นอกจากสามัญสำนึกจะแสนอินดี้แล้ว พี่ว่ารสนิยมน้องก็ดูจะอินดี้มากๆ เลยนะจ๊ะ)

 

Colossus:  งั้นหลังจากเราจบเรื่องนี้แล้ว

Colossus:  น้องช่วยพี่สร้างวาฬเพิ่มหน่อยนะ

  

หลังจากที่ผมกับเพื่อนๆ ย่องเข้าไปที่ห้องคุมขัง

สิ่งที่อยู่ตรงหน้าพวกเรา…….มันช่างน่าสยดสยองจริงๆ

 

Xavier:  เราเจอพวกเค้าแล้ว

She-Hulk:  คุณพระช่วย พวกเค้ายังมีชีวิตกันอยู่เหรอ?

Xavier:  ก็โรยรินเต็มทีแล้ว

Xavier:  อสูรพวกนี้จะกินจิตใจพวกเค้า

Xavier:  บางทีอาจจะกัดกินวิญญาณของพวกเค้าก็ได้

Cap:  เรารีบพาพวกเค้าออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้เลย

Iron Fist:  ผมเปิดประตูเชื่อมมิติไปที่คุนลุ้นในนี้ไม่ได้

Iron Fist:  ที่นี่มันมีคลื่นพลังอสูรรบกวนมากเกินไป

Dr. Strange:  แล้วเวทย์เคลื่อนย้ายในพริบตาของชั้นก็ถูกสกัดกั้นเอาไว้

Dr. Strange:  เห็นทีพวกเราคงต้องอุ้มพวกเค้าออกมาซะแบบนี้แหละ

Spider-Man:  อืมมมม..พวกเราๆ?

Spider-Man:  แล้วใครจะเป็นคนอุ้มพวกเราออกไปอ่ะ

ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!

ใช่ครับ สองพี่น้องเจ้าปัญหาตามมาเจอะกับพวกเราได้ทันเวลาจริงๆ

  

   

เอาจริงๆ นะครับ จำนวนของพวกเราน่ะเหนือกว่าประมาณ 5 ต่อ 1 แต่แทนที่พวกเราจะใช้พลังสามัคคีรุมยำพวกมัน

พวกเราสู้จนหลังชนฝา แต่ความเป็นจริงมันบอกในตัวมันอยู่ครับ…

 

 

พวกเราไม่มีทางจะชนะได้เลย

 

ภารกิจนี้เดี๋ยวก็คงจบลงเหมือนภารกิจอื่นที่เคยทำกัน

พอประตูมิติเปิดกลับไปที่คุนลุ้นเมื่อไร

ก็คงมีแต่ ข่าวร้าย ที่ส่งกลับไปเท่านั้น

 

Xavier:  Peter, Illyana อย่าทำแบบนี้

Xavier:  พวกเธอสามารถ…อ๊อฟฟฟ…

(แม้แต่ ศจ. Xavier ก็ไม่อาจพูดกล่อมสองหน่อผู้ถูกพลัง Phoenix กลืนกินจนบ้าไปแล้ว)

  

ถ้ายังใครพอจะรอดส่งข่าวกลับไปได้อะนะ

  

นั่นเป็นความคิดแว๊บแรกที่ผ่านเข้ามาให้หัวของผม

แต่แล้วผมก็นึกถึงประโยคหนึ่งที่ผมได้ยินจาก ชายที่หล่อเท่ฉลาดล้ำสามโลกคนนึงเคยพูดไว้ได้…

 

แต่ถ้าเธอเป็น Avengers แล้ว เธอจะไม่มีทางถูกมองข้าม

ไม่ช้าก็เร็ว จะมีหน้าที่ที่สำคัญมอบให้กับตัวเธอแน่นอน

 

เธอแค่ต้องให้มั่นใจว่าตัวเองพร้อม

 

Spider-Man:  ฝากบอก Hope ด้วยนะว่าชั้นหมายความอย่างที่ชั้นพูดจริงๆ

Iron Fist:  อะไรนะ?

 

 

ฟุ่บ

ฟุ่บ

   

!!!โครม!!!

  

หลังจากที่ผมใช้ใยลากทุกคนออกจากสนามรบแล้ว ผมก็เอาเท้าถีบถ้ำให้ถล่ม

จากนั้นผมก็ตะโกนบอก Captain America ว่า…

Spider-Man:  พาคนอื่นๆ ออกไปจากที่นี่ซะ!!

Spider-Man:  ผมจะต้านพวกมันเอาไว้ให้นานเท่าที่จะนานได้ครับ!!

Cap:  อย่าบ้าน่า! จะทำ….

   

บรึ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!

  

ตามที่คาดเอาไว้หินถล่มปิดทางเข้าออก

ขังพวกมันไว้กับผม

Magik:  ต้านพวกเราเหรอ?

Magik:  แกจะมีปัญญางัดอะไรมาต้านพวกเราเรอะ

Magik:  ไอ้มดจิ๋ว

 

Spider-Man:  ทำไมอ่ะ

Spider-Man:  ก็พลังตลกสามช่าฮาท้องแข็งสิฟระ!

Spider-Man:  ………………

Spider-Man:  ก๊อก ก๊อก? (เงียบเป็นเป่าสากเชี……

ตูมมมมมมมมมมมมม!!

 

Spider-Man:  ชะเว้ย เดี๋ยวนี้เขาไม่ฮาแก๊งสามช่ากันแล้วรึไงฟระ!?

   

เปรี้ยงงงงงงงงงงงงง!!

 

Dr. Strange:  Storm เพิ่งจะเปิดทางให้พวกเรา มาทางนี้เลย

 

Iron Fist:  คุณพระช่วย Wolverine ไอ้โซ่ที่มัดตัวพวกนั้น กำลังไหม้คุณอยู่นะ

 

Wolverine:  รีบเปิดไอ้ประตูซังกะบ๊วยนั่นเถอะน่า!

      

ฉับ!

แกว๊กกกก!

(Xavier ใช้พลังจิต….เรอะ? ฟันหนอนหัวขาด)

 

เปรี้ยง! ผัวะ!

แกว๊กกกกก!! กร๊ซซซซซซซซซ!!

(สองอดีตสามี ภรรยา Storm กับ Black Panther ก็จัดการตัวประกอบ เคลียร์ทางออกจากที่นั่น)

 

โครมมมมมมมมมม!!

อร๊ายยยยยยยย!!

ส่วนผมกำลังโดนยำทรีนอยู่ครับ T_T

 

  

  

  

Magik: พวกมันยังไปได้ไม่ไกล เดี๋ยวพวกเรายังพอลากพวกกลับเข้ากรงทัน

Magik:  แล้วพวก Hell Worm (หนอนนรก) จะมีของให้กินอิ่มแปร้ทั้งคืนแน่

 

โอ้ กรรม พวกมันจะพังกำแพงออกไปได้แล้ว!!!

 

 

  

Spider-Man:  ชะว้าว เฮ้ โย่ว เดี๋ยวสิฮ๊าฟ

Spider-Man:  จะรีบไปไหนๆ? พวกเราเพิ่งเริ่มจะรู้จักกันเองนะฮ๊าฟ

Spider-Man:  ไหนๆ ดูสิ พวกเธอชอบสำรวจถ้ำ ปิ้งทอดบาร์บีคิว แถมชอบต่อยหนักอีก!

Spider-Man:  ชั้นว่าเรามาทานอาหารค่ำเงียบๆ

Spider-Man:  แล้วมาเดินทอดน่องชิมน้ำผึ้งพระจันทร์ใต้แสงดวงเดือนดีกว่ามะฮะ

 

ปิ้ว! ปิ้ว! นี่ๆ เป็นไง เจอใยเมพของเทพแมงมุมเข้าไป

เหนียวเลยเด้ เหนียวหนึบเลยเด้

 แคว่ก!

ชะอุ๊ย!

  

เปรี้ยง!

   

   

  

Magik:  หักแขนหักขามันเลย

Magik:  จะได้จบๆ เรื่องไปซะที

 

Colossus:  นอนนิ่งๆ ซะ

Colossus:  ชั้นไม่อยากจะทำร้ายนาย

Colossus:  ชั้นไม่อยากจะทำร้ายใครทั้งนั้น

(แล้วที่ผ่านมาละพี่ โธ่)

 

Colossus:  อย่างน้อย ชั้นก็ไม่คิดว่า ชั้นทำร้ายใครอยู่

โอ้ แม่เจ้า พี่แกแถขั้นเทพเลยเว้ย!!

 

เอาเถอะตอนนี้ไอ้หมัดเมื่อกี้

เหมือนจะหักอะไรซักอย่างบนหน้าผมไปเรียบร้อยโรงเรียนแมงมุมไปแล้ว

แค่หายใจยังเจ็บ นอนราบนิ่งๆ ยังเจ็บเลย

 

แต่ว่าลงไปนอนนิ่งๆเฉยๆ ไม่ใช่ตัวเลือกว่ะครัฟ

ขอซักหมัดเหอะ!!……อ้าว…โดนแฮะ

  

Spider-Man:  โอเคฮะ แจ่มมากครับ นายชกหน้าชั้นหงายซ้ำแล้วซ้ำเล่า

Spider-Man:  อีกเดี๋ยวคนดู ฝูงชนก็จะหันมาเชียร์เรียกชื่อชั้น

Spider-Man:  แล้วตอนจบของเรื่องพวกเราจะไปพังกำแพงเบอร์ลินด้วยกัน

 

Spider-Man:  นี่เคยดู หนังเรื่อง Rocky ภาค 4 กันใช่มะ?

Spider-Man:  ชะอิ๊ว อย่าย่องหนีกันแบบนี้ดิ

Spider-Man:  ปาร์ตี้อยู่ตรงนี้ต่างหาก แล้วชั้นก็เพิ่งจะ….

 

โครมมมม!!

แอ๊ก!!

 

Spider-Sense ร้องเตือนแล้วเตือนอีก เหมือนคนป่วยเป็นไมเกรนเลย

   

   

 

เครื่องยิงใยก็โดนขยี้จนพังไปแล้ว

แล้วท่าทางกระดูกสันหลังก็จะตามไปติดๆ

 

หน้ากากชุ่มไปด้วยเลือด

ขาก็รู้สึกเหมือนเอาชีสเหลวมาใส่แทนซะอย่างนั้น

 

Colossus:  ชั้นบอกว่า…….

Colossus:  ลงไปนอนนิ่งๆ ไง

 

 

Spider-Man:  เกรงว่าชั้น…..

Spider-Man:  ชั้นไม่ค่อยจะง่วงว่ะ

 

Colossus:  เดี๋ยวแกได้ง่วงแน่

Colossus:  ไม่ว่าแกจะอยากจะง่วงหรือไม่ก็ตาม

   

 

ตูม!!!!

 

เอ๊ะ ช้อตนี้คุ้นๆ

 

แต่เอาเป็นว่าข่าวดีตอนนี้ ก็คือหมัดเมื่อกี้ทำเอาไมเกรนหายชะงัดเลยทีเดียว

แต่ช่าวร้ายก็คือ…….

  

หัวผมไม่รู้สึกอะไรเลย!

เปรี้ยง!!

 

Magik:  นี่มันทุเรศมากอ่ะพี่ ทำไมพี่ต้องยั้งพลังตัวเองด้วยคะ?

Magik:  ทั้งๆ ที่มีพลังมากขนาดนี้แต่พี่กลับไม่มีกึ๋นพอซะอย่างนั้น

Magik:  เผด็จศึกมันซะ ก่อนชั้นจะจัดการทั้งพี่แล้วก็มันไปพร้อมๆ กัน

 

Colossus:  ขอร้องอย่าพูดอะไรแบบนั้นน้องพี่

Colossus:  เธอชักจะทำให้พี่กังวลแล้วนะ

  

Colossus:  พี่เกรงว่าเจ้าพลังนี้จะทำอะไรกับเธอเข้าแล้ว Illyana

Colossus:  พี่กังวลว่าเธอกำลังก้าวไปสู่ความมืดมิดลึกเข้าไปทุกที

Colossus:  บางทีน้องน่าจะให้พี่แบกรับภาระของเราทั้งคู่นี้ไว้เองดีกว่า

 

Magik:  เด็กไม่ประสาโลกเอ๊ย

Magik:  เธอไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรกับพลังของตัวเองด้วยซ้ำ

Magik:  แล้วยังมีหน้าจะมา…..

 

Colossus:  ชั้นไม่ใช่เด็ก!

Colossus:  ชั้นเป็นพี่ชายของเธอนะ!

Colossus:  แล้วเธอก็ควรจะจำใส่กะลาหัวให้ดี…..

 

Magik:  เธอเองก็ควรจะเอามือออกจากตัวชั้น!

Magik:  ชั้นจะไม่เตือนเธอเป็นครั้ง….

 

Spider-Man:  อ่อย ….ไม่เอาน่าพวก…..ทะเลาะกันอย่างกับนักการเมืองไปได้

Spider-Man:  มาถกกันอย่างผู้ศิวิลัย เขาทำกันดีกว่ามะ

   

เปรี้ยง!

แย๊กกกกกกก!!

   

  

Spider-Man:  ไอ้เรื่องพี่นี่ทะเลาะกันนี่มันดู…แค่กๆ…..ไม่งามเลยอ่ะ

Spider-Man:  พวกเธอสองคน……..น่าจะหัดอยู่ร่วมกันอย่างสันตินา

 

Spider-Man:  ยังไงซะพวกเธอก็รู้ดีนิว่าจะเกิดอะไรขึ้นนิ

Spider-Man:  ถ้าหากพวกเธอคนใดคนนึงเกิดแพ้ขึ้นมา ใช่มะ?

 

Spider-Man:  ชั้นมัน่ใจว่า พวกเธอทั้งสองคนคงไม่มีใคร

  

Spider-Man:  อยากจะให้เรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้นหร๊อกกกก

   

  

 

บรึ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

  

แรงระเบิดดังสนั่นไปทั่วทั้งเทือกเขาเวอร์โฮยันสค์

   

ส่วนเหล่า Avengers ก็พาเพื่อนที่ถูกจับตัวไปของพวกเขากลับไปที่คุนลุ้น

 

Iron Fist:  นี่คนสุดท้ายแล้ว! เร็วหน่อย! ภูเขาไฟกำลังระเบิดแล้ว

 

Hope:  แต่เดี๋ยวนะ….แล้ว…

Hope:  Spider-Man อยู่ที่ไหนน่ะ

  

เมื่อส่งเพื่อนเสร็จหมดแล้ว Cap ก็พาเหล่าเพื่อนๆ ที่ยังไหวกลับ

ไปช่วย Spider-Man

Wolverine:  SPIDER-MAN!!

และแล้วสิ่งที่อยู่ตรงหน้า Cap ก็ทำให้เขา…..ต้องตกตะลึง….เพราะมันคือร่างของ…..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

……Magik และ Colossus ที่เดี้ยงหมดสภาพ นั่นเอง!!

หลายคนอาจจะร้อง เฮ้ย!! อะไรฟระ!?

หลายคนอาจจะงง สงสัย และไม่เข้าใจนะครับ

คืองี้ครับ…..

Spider-Man:    พวกนั้นอัดใส่กันเองจนหมอบทั้งคู่

Spider-Man:  ผมว่า…ผมว่า….ผมคงมีส่วนช่วยนิดหน่อย

Spider-Man:  นี่ผม…..

 

Spider-Man:  นี่ผมทำดีแล้วใช่มั๊ยครับ ลุง Ben?

 

Spider-Man:  ผมกำลังจะนอนกองกลายเป็นก้อนอึอยู่แล้วตอนนี้

Spider-Man:  ถ้าพวกคุณไม่ว่าอะไรนะครับ

 

Spider-Man:  แต่ว่าถ้าทั้งคู่หมอบลงแบบนี้

Spider-Man:  ก็หมายความว่าพลังของพวกนั้นก็ไปอยู่ที่….

 

Black Panther:  ใช่ ใช่ มันไปอยู่กับคนๆ นั้นแล้ว

(เย้ย!!! สองพี่น้องนี่ ไหงบทจะไปก็ไปง่ายงั้นฟร้าาาาา!!!)

Hope:  แล้วนั่นมันอะไรกันน่ะ?

 

Iron Fist:  นั่นมันก็คือแสงที่เกิดจากการที่ใครซักคน

Iron Fist:  กำลังผ่ากำแพงมิติเข้ามาน่ะสิ

Iron Fist:  ชั้นขอโทษด้วยนะ Hope ชั้นเสียใจจริงๆ

 

Hope:  แล้วคุณจะขอโทษหนูทำ…..

Hope:  โอ….คุณพระช่วย….

 

Iron Fist:  ชั้นขอโทษที่พวกเราคงไม่ได้ฝึกเธอจนเสร็จแล้วล่ะ

 

 

HOPE

   

 

ได้เวลากลับบ้านกันแล้ว

 

Avengers Vs. X-Men # 10

 

เมื่อ Cyclops มาเยือน

มีหรือ Hope และ Wanda จะยอม!!

 

ขอบคุณที่ติดตามชมครับ

เหลืออีกแค่ 3 เล่มก็จะจบอีเว้นท์แล้วครับ!!

เล่มหน้า Adam Cubert ก็ยังคงวาดเหมือนเดิมจ้าาา

ส่วนผม Spidet-Man ขออณุญาตินอนกองเป็นก้อนอึก่อนนะครับ