DC Comic : Aquaman 06 : วันอันแสนวุ่นวายของ Mera

เรื่อง : Geoff John
ภาพ : Ivan Reis, Joe Prado
วางจำหน่าย: 29 กุมภาพันธ์ 2012
สำนักพิมพ์ : DC Comics

มันควรจะเป็นแค่การไปซื้อของธรรมดา แต่เมื่อ Mera ต้องพบกับการปฏิบัติแย่ๆจากพวกคนในเมือง พวกนั้นก็ต้องเรียนรู้ว่าเธอนั้นต่างจากสามีของเธอมากมายนัก!!

.
.
.
เมื่อสี่ปีก่อนหน้านี้

Mera บุตรสาวคนโตของราชาแห่งเผ่า Xebel ชาว Atlantis ที่ถูกขับออกมากำลังฝึกฝนฝีมือของเธอ

ราชา : เจ้านั่นมันแข็งแกร่ง

ราชา : มันจะมีสิ่งมีชีวิตทั่วทั้งท้องทะเลอยู่ใต้บัญชาของมัน

Mera : ข้าก็มีน้ำอยู่ใต้บัญชาของข้าเช่นกัน

ราชา : มันจะต่อสู้เยี่ยงราชาเหมือนกับที่มันอวดอ้างว่ามันเป็น

Mera : ข้าได้ใช้เวลาทั้งชีวิตเรียนรู้ทุกจุดอ่อนของมัน

Mera : ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังแน่ท่านพ่อ

Mera : อควอแมนมันจะต้องตายอย่างแน่นอน!

ตัดมาที่ปัจจุบัน ที่เมืองเล็กๆใกล้อ่าว Amnesty Bay

ในร้านขายของชำแห่งหนึ่ง ผู้จัดการร้านกำลังหลีลูกจ้างสาวคนหนึ่งอยู่โดยไม่สนใจว่าสาวเจ้าไม่เล่นด้วย

ทันใดนั้นก็มีลูกค้าคนหนึ่งเรียกขึ้น

ลูกค้าคนนั้นก็คือ Mera ที่มาซื้ออาหารหมานั่นเอง

เจ้าผู้จัดการร้านขี้หลีเห็นสาวสวยก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปหลี…ช่างไม่รู้จักเจียมตัวเอาเสียเลย

ขี้หลีำไม่พอ ยังฉวยโอกาสแตะต้องเนื้อตัวอีก ขนาดบอกอย่างสุภาพแล้วก็ยังไม่หยุด

และเมื่อ “ราชินี” เตือนแล้วไม่ฟัง มันก็ต้องได้รับบทเรียน!

เพียงบีบเบาๆ กระดูกแขนของผู้จัดการขี้หลีก็แตกคามือของราชินีแห่งท้องทะเลทันที

เมื่อเจ้าผู้จัดการขี้หลีร้องเสียงหลง ก็ทำให้คนในร้านแตกตื่นและรปภ.ก็เข้ามาจะทำการจับกุม โดยไม่มีใครฟังคำอธิบายของพนักงานสาวที่อยู่ในเหตุการณ์มาตั้งแต่ต้นว่าอีตาผู้จัดการวอนหาเรื่องเอง

แต่ทว่าคำตอบของ “ราชินี” ต่อการถูกคุกคามด้วยปืนก็คือ…

Mera : ฉันไม่ชอบโดนใครสั่งให้ทำอะไรหรอกนะ และฉันก็ไม่ชอบปืนมากยิ่งกว่าอีก

Mera : ฉะนั้น จงวางมันลงซะ

ว่าแล้วก็โชว์พาวให้ดูว่าอย่ามาเอาปืนชี้หน้าเจ๊

ตำรวจกับรถพยายาลมาถึงที่เกิดเหตุ แต่ Mera ก็ไม่ได้หวั่นเลยแม้แต่น้อย

แต่ก่อนที่ตำรวจจะทันได้ใช้ความรุนแรง (หรือจะเป็นฝ่ายโดนใช้ความรุนแรงกันหว่า?) ก็มีแจ้งเหตุเข้ามาว่า ฆาตกรที่ฆ่าภรรยาตัวเองได้แหกคุกออกมา และกำลังมุ่งหน้ากลับไปบ้าน ซึ่งนั่นอาจทำให้ลูกสาวของคนร้ายเป็นอันตรายได้

ขณะที่เจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งสองกำลังลังเลว่าจะเอายังไงดี Mera ก็ทำสิ่งที่ผิดคาดอย่างสุดๆ

Mera : เอาชั้นไปนั่งเบาะหลังรถของคุณและไปยังที่ๆคุณต้องไปได้เลยคุณตำรวจ

Mera : ฉันขอยอมแพ้

เล่นเอาตำรวจทั้งสองใบ้รับประทานไปเลย

เมื่อตำรวจทั้งสองพา Mera นั่งรถไปที่ถึงบ้านของคนร้าย ก็ต้องพบว่าคนร้ายกำลังสติแตกและจับลูกสาวตัวเองเป็นตัวประกัน!

เมื่อเห็นท่าทางของคนร้าย และได้ยินคำพูดที่มันขู่ว่าจะฆ่าลูกสาวของตัวเอง Mera ก็หลับตาลงอย่างอ่อนใจ และดึงโซ่กุญแจมือขาดราวกับมันทำด้วยเศษกระดาษไม่ใช่เหล็กกล้าอย่างที่มันเป็น

แล้วก็ผลักเบาๆจนประตูรถปลิวกระจุยไป

ตำรวจ : นี่คุณทำอะไรน่ะ? ผมนึกว่าคุณยอมมอบตัวแล้ว

Mera : ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้เอง

แล้วเธอก็เดินเขาไปหา นาย Ryan Slayter ที่กำลังจับลูกสาวตัวเอง Rachel เป็นตัวประกัน

ซึ่งเมื่อนาย Ryan ได้ยินตำรวจเรียก Mera ว่า Aquawoman ก็เริ่มปรามาสเธอทันที

(เอ็งไม่ได้สังเกตุหรือว่าเจ๊แกเพิ่งจะผลักประตูรถตำรวจจนกระจุยมาหยกๆนะเฟ้ย)

Ryan : หล่อนทำอะไรฉันไม่ได้หรอกน่า ฉันมีปืนนะ และหล่อนก็เป็นแค่ปลาที่ขาดน้ำเท่านั้นแหละ

Mera : “ปลาขาดน้ำ” งั้นรึ? ฉันไม่รู้หรอกนะว่าอาเธอร์ทนคำพูดไร้ความเคารพและไร้ความคิดสร้างสรรค์แบบนี้ได้ยังไง แต่ฉันไม่ใจดีแบบนั้นหรอกนะ

Ryan : แล้วไง? หล่อนจะทำอะไรได้? หล่อนอยู่บนบกนะเฟ้ย หล่อนอยู่ห่างจากน้ำมาไกลเลยล่ะ

Mera : ทำไมใครๆถึงได้คิดว่าน้ำเป็นจุดอ่อนของเรากันนะ?

Mera : ทำไมคนบนพื้นดินถึงได้ไม่เข้าใจอะไรซะเลย?

Mera : ว่าการขาดน้ำน่ะมันไม่ใช่จุดอ่อนของฉัน แต่มันเป็นของพวกเจ้าทุกคนต่างหากล่ะ

ทันใดนั้นก็มีหยดน้ำซึมออกมาจากทั่วร่างของนาย Ryan

Mera : ตอนนี้ในปากของแกคงแห้งหมดแล้วสินะ

Mera : ปริมาณน้ำที่ฉันดึงออกมาจากตัวของแกในตอนนี้…เทียบได้กับการที่แกไม่ได้ดื่มน้ำเลยเป็นเวลาหลายชั่วโมง

หยดน้ำยังคงซึมออกมาจากร่างของนาย Ryan อย่างไม่ขาดสาย

Mera : ทีนี้ก็เป็นปริมาณเทียบเท่ากับที่แกไม่ได้ดื่มน้ำเลยหนึ่งวันเต็มๆ แกจะรู้สึกอ่อนแรงลง หัวแกจะปวด กล้ามเนื้อจะหดตัว

ตอนนี้นาย Ryan ไม่มีแรงแม้แต่จะถือปืนได้แล้ว

Mera : ที่นี้ก็สองวัน ชีพจรของแกจะเต้นปั่นป่วน สายตาจะพร่ามัว สติจะเรื่มเลือนลาง

นาย Ryan ที่อยู่ในสภาพขาดน้ำอย่างรุนแรงยืนไม่อยู่อีกต่อไป มันคุกเข้าลงราวกับกำลังขอความเมตตาจากราชินีแห่งท้องทะเล

Mera : ต่อไปก็สามวัน!

ตำรวจหญิง : หยุดนะ! คุณกำลังจะฆ่าเขา

Mera : มันฆ่าแม่ของเด็กคนนี้ไปแล้ว และมันก็จะฆ่าเธออีกคนอยู่เมื่อกี้นี้เอง ใครมันจะมาร่ำไห้ให้กับคนพรรค์นี้? บอกมาสิว่าจะมีใคร?

ทันใดนั้นก็มีเสียงพูดออกมา

Rachel : ฉันค่ะ

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น Mera ก็หันไปมองเด็กหญิงอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง

Mera : เธอเหรอ? มันทำร้ายเธอนะ มันฆ่าแม่ของเธอด้วย

Rachel : ฉัน…ฉันก็ไม่…ไม่อยากจะสนใจเขา แต่ฉันทำไม่ได้…พระเจ้า…ฉันทำไม่ได้จริงๆ

Rachel : ยังไงเขาก็ยังเป็นพ่อของฉัน

ด้วยคำวิงวอนของเด็กหญิง ที่ขอชีวิตพ่อของเธอ Mera ก็ยอมหยุดมือแต่เพียงเท่านี้

เมื่อเห็นว่า Mera ยอมหยุดมือแล้ว ตำรวจก็กล้าเข้ามาหาเธอ

ตำรวจ : คุณควรจะกลับไปอยู่ในรถนะ

เมื่อได้ยินคำขอไร้สาระสิ้นดีแบบนั้น Mera ที่ระอาเต็มทีก็พูดออกมาว่า

Mera : ฉันไม่เข้าใจพวกคุณเอาเสียเลย ไม่เข้าใจจริงๆ

ว่าแล้วก็กระโดดลอยตัวจากไป โดยไม่สนใจคำเรียกของตำรวจอีก

Mera มาหยุดที่ชายฝั่งทะเล ครุ่นคิดถึงสิ่งที่เด็กหญิงพูด ซึ่งมันสะท้อนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตของเธอเอง

เธอใช้พลังควบคุมน้ำเป็นรูปของพ่อของเธอ ราชาแห่งเผ่า Xebel

Mera : อควอแมนไม่ใช่คนอย่างที่เราคิดว่าเขาเป็นนะท่านพ่อ

เธอหวลนึกถึงอดีตของเธอ เมื่อเธอได้พบกับ Arthur และได้สัมผัสถึงตัวตนที่แท้จริงของเขา เธอได้กลับไปบอกสิ่งที่เธอได้รู้มาให้พ่อของเธอรับทราบ

Mera : เขาไม่ได้ต้องการจะทำลายพวกเรา เขาไม่รู้ว่าเผ่าของเรามีตัวตนอยู่ด้วยซ้ำ และเขาก็ไม่ได้อยากได้บัลลังค์ของแอตแลนติสเลยด้วยซ้ำ แต่ไม่ว่าเขาจะต้องผ่านความยากลำบากแบบไหนมา เขาก็ยัง…คงความสง่างามสูงส่งเอาไว้ได้

ราชา Xebel ฟังคำบอกเล่าของลูกสาวของตนอย่างเงียบงัน จนทำให้ Mera ไม่แน่ใจว่าเขาคิดอะไรอยู่

Mera : ท่านพ่อ?

ราชา : เจ้าคืิอคนทรยศ และคนทรยศมีโทษคือตาย เช่นเดียวกับอควอแมน

เมื่อได้ยินพ่อของเธอพูดเช่นนั้น Mera ก็จ้องตอบออกไปด้วยประกายตาวาวกล้า

Mera : ข้าจะไม่ยอมให้ท่านฆ่าเขาแน่

ราชา : ถ้าเช่นนั้นเจ้าก็จะต้องฆ่าข้าแทน

ราชา : จากวันนี้เป็นต้นไป เจ้าจะต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวเช่นเดียวกับอควอแมน

ตัดมาที่ปัจจุบัน

Mera กำลังร่ำไห้กับเหตุการณ์ในอดีตที่เธอยอมตัดขาดกับพ่อและเผ่าพันธ์ของตัวเอง แต่ก็เช่นเดียวกับเด็กหญิงคนนั้น อย่างไรเสียสายสัมพันธ์ของพ่อลูกก็ไม่อาจตัดขาดกันได้อยู่ดี

ตอนนั้นเองก็มีเสียงพูดอยู่ข้างหลังเธอ

Jennifer : นั่นมันช่างสวยงามจริงๆ

เมื่อ Mera หันไปตามเสียงก็มีหญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ เธอคือพนักงานร้านชำจากก่อนหน้านี้นั่นเอง

Jennifer : ขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะรบกวนคุณ ฉันเห็นคุณกระโดดขึ้นฟ้าไป แล้วก็…

Mera : คุณเป็นใคร? ต้องการอะไรงั้นรึ?

Jennifer : เราพบกันที่ร้านชำก่อนหน้านี้ ฉันแค่อยากจะเอานี่มาให้คุณ

Mera : อะไรหรือ?

Jennifer : ของสำหรับหมาของคุณน่ะค่ะ มีทั้งของเล่นแล้วก็อาหาร ให้มันกินวันละกระป๋องก็น่าจะทำให้มันดีใจแล้วล่ะค่ะ

Jennifer : ถ้าคุณอยากได้อีก ให้โทรมาหาฉันได้นะคะ ฉันชื่อเจนนิเฟอร์ ฉันใส่เบอร์โทรศัพท์ของฉันไว้ในถุงนั่นแล้ว ฉันยินดีมาพบคุณทุกเมื่อที่คุณต้องการ

Mera : ทำไมคุณถึงทำแบบนี้กันล่ะ?

Jennifer : ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันคิดว่าฉันแค่อยากให้คุณรู้ว่า…พวกเราก็ไม่ได้แย่กันเสียทุกคนหรอก

ด้วยมิตรภาพเล็กๆที่ได้รับมานี้ก็ทำให้ Mera ยิ้มออกได้

Mera : ไม่แน่นอนค่ะ คุณเป็นคนดีมาก

Mera : ขอบคุณมากนะคะ

หลังจากนั้น Mera กลับมาถึงบ้านและให้อาหารกับหมาของเธอ

ทันใดนั้น Arthur ก็เรียกเธอ

Arthur : เมร่า?

Mera : อาเธอร์? ฉันเพิ่งจะเข้าเมืองมาแล้วฉันก็…พบกับตำรวจมานิดหน่อย เราคงต้องคุยกันหน่อยแล้วล่ะนะ

Arthur : ไว้เราคุยกันระหว่างทางได้ไหม?

Mera : ระหว่างทางไปไหนล่ะ?

Arthur : ไปพบกับดร.สตีเฟน ฉิน เขาจะบอกเราได้ว่าใครกันที่จมแอตแลนติส

เมื่อได้ยินคำพูดของ Arthur ก็ทำให้ Mera แทบไม่เชื่อหูตัวเอง

Mera : เขาจะบอกเราเรื่องอะไรนะ?!

ทำไม Arthur ถึงคิดว่า Dr.Shin จะรู้เบาะแสเรื่องการจมของแอตแลนติสกันล่ะ? หรือว่ามีเบื้องหลังอะไรที่เรายังไม่รู้เกี่ยวกัีบสองคนนี้อยู่อีกกันแน่?

โปรดติดตามตอนต่อไป : เมื่อเรื่องราวของ Aquaman ก่อนที่จะเข้าร่วม Justice League ถูกเปิดเผย!!