Justice League #4 
เรื่อง : GEOFF JOHNS
ภาพ : JIM LEE
วางจำหน่าย: 21 ธันวาคม 2554
สำนักพิมพ์ : DC Comics

 

Detroit S.T.A.R. Labs–Super–Human Study The Red Room

Cyborg : อ๊ากกกก

หลังจากที่พ่อของ Victor พยายามรักษาชีวิตลูกชายตัวเองโดยการผนึกร่างเขากับเทคโนโลยีของ S.T.A.R Labs ตอนนี้ Victor ต้องทดความเจ็บปวดเพื่อเข้าสู่กระบวนการปรับสมดุลระหว่างรางกาย

 

ขณะเดียวกัน พวกสัตว์ลึกลับพยายามพังกำแพงเข้ามาด้านใน

 

Cyborg : พ่อ ผมมองไม่เห็น ไม่รู้สึกอะไรเลย มือผมเกิดอะไรขึ้น

Silas : อย่าฝืนโปรแกรมลูก พ่อตั้งค่าระบบปฏิบัติการให้ตั้งค่าอัตโนมัติ จนกว่าลูกจะปลอดภัยควบคุมมันเองได้

แต่พวกอสูรกายมันคงไม่รอให้ตั้งค่าเสร็จหรอกมันบุกเข้ามาแล้ว และแล้วร่างกายของ Jason ก็เริ่มทำงาน

ปรับสู่โหมดจู่โจม…ตั้งค่า

มือธรรมดาของเขากลายเป็นปืน และยิงจนร่างอสูรกายกระจุย

Cyborg : มะมะมือฉัน หน้าฉัน

 

Cyborg : พ่อ ผมได้ยินเสียงหึ่งๆในหูตลอดเวลา เกิดอะไรขึ้นกับ นี่ผมกลายเป็นอะไรแล้ว.

Silas : แกก็เป็นลูกพ่อไง ลูกำลังจะตายนี่คือวิธีเดียวที่จะช่วยลูกได้

Cyborg : นี่พ่อทำเองเหรอ

Silas : พ่อเสียลูกไปไม่ได้

Cyborg : พ่อทำกับผมแบบนี่เหรอ!

Silas :  วิคเตอร์ รอเดียว ได้โปรดเถอะลูกกลับมา

Metropolis มหานครแห่งอนาคตตอนนี้ได้กลายเป็นทะเลเพลิงหลังจากที่ อสูรกายจำนวนมากบุกเมือง เหล่าซุปเปอร์ฮีโร่ ได้แก่ Superman,Batman,Green Lantern,Wonder Woman และ Flash กำลังพูดคุยกับ Aquaman ที่เพิ่งออกมาจากท้องทะเล

Superman : นายคือใครกัน

Batman : เขาเรียกหมอนี้ว่า อควอแมน

Green Lantern : อควอแมน เหรอฉันนึกว่าอควอแมนเป็นแค่รูปวาดจากรายการ โคแนน ซะอีก

Aquaman : ข้าเนี่ยแหละตัวจริงเสียงจริง

Green Lantern : ตอนแรกก็ แบทแมน มีจริงตอนนี้ก็ควอแมน

Flash : สุภาพหน่อย แลนเทิร์น

Wonder Woman : สวัสดีอควอแมน ช่างเป็นวันที่ดีแก่การต่อสู้เสียจริง

Aquaman : ข้าเจอเจ้าสัตว์ร้ายตัวนี่ในมหาสมุทร พวกมันวางอุปกรณ์บางอย่างเพื่อสร้างช่องว่างในทะเล เพื่อให้พ้องเพื่อนของจำนวนมากก็โผล่ออกมาจากรู พวกเจ้าคงรวมตัวกันเพื่อต่อกรกับพวกมันซินะ

Flash : ก็น่าจะเป็นแบบนั้นนะ

Aquaman : แต่ข้ายักไม่เห็นผู้นำของเจ้า

Batman : ถ้างั้นก็เลิกจ้องมาที่ฉันได้แล้ว

Green Lantern : เดียวนะ

Aquaman : ข้ามีประสบการณ์ผู้นำมาบ้าง เพราะข้าคือผู้ครองราชบัลลังแห่ง แอตแลนติส ข้าคือราชาของพวกเขา

Green Lantern : ถ้างั้นฉันคงเป็นนายกของเมืองมรกต

Aquaman : พวกอสูรพาผู้คนไปที่หอคอย เราต้องไปที่นั้นเพื่อหาคำตอบว่าทำไม แต่ก่อนอื่นเราต้องเบี่ยงเบนความสนใจพวกมันให้ไปทางอื่น

Green Lantern : แล้วมามองฉันทำไมห่ะ

Aquaman : แสงของเจ้าช่างสว่างนัก จงสว่างที่สุดเท่าที่ทำได้และดึงความสนใจพวกมันไปจากหอคอย

Green Lantern : ตลกล่ะฉันไม่ใช่ปลาที่แกจะมาสั่งได้นะเว้ย

 Flash : แต่นายก็สว่างจริงๆนิ

Green Lantern : เห้ยนายต้องอยู่ข้างฉันซิ แฟลช เราเจอคนที่อยากเป็นยอดมนุษย์ มาใช้งานเรามาแล้วคนนึงนะ เราคงไม่อยากได้อีกคนหรอก

Flash : นายเลิกอคติเสียที นี่มันจุดจบของโลกเชียวนะ

Green Lantern : อย่าเวอร์ให้มันมากเลย

Green Lantern : ซุปเปอร์แมนอาจจะพูดไม่มาก แต่เขาบินได้ยกรถสิบล้อได้สบายๆ ส่วนแฟลชก็วิ่งเร็วสุดๆ วันเดอร์ วูเมน หั่นพวกนั้นได้เป็นชิ้นๆ แล้วฉันน่ะเหรอ ฉันใช้แหวนทำอะไรก็ได้ แล้วนายล่ะ ทำอะไรที่เราทำไม่ได้บ้าง

ถามไปแบบนี้มันต้องมีอะไรมาให้ Aquaman โชว์ฝีมือแน่นอนว่าแล้ว อสูรกาย ก็ปรี้เข้ามาหา ราชาท้องทะเล ใช้พลังส่งสัญญาณ

เรียกปลาฉลามมากินอสูรต่อหน้าต่อตาพี่เกรียนแลนเทิร์น

ยังไม่พอเอาอาวุธมาสอยโชว์พาวอีก

เกรียน แลนเทิร์นได้เห็นก็เงียบไปเลย

Green Lantern : เออๆ ช่างมันเถอะ

Flash : นี่นายคุยเพิ่งคุยกับปลาฉลามใช่ไหม

Aquaman : ข้าแค่บอกว่ามีอาหารให้มันกิน

Flash : หวังว่ามันยังหิวอยู่นะ เพราะยังเหลือพวกมันอีกเยอะ

นอกเหนือจาก อสูรที่ต้องระวัง พวกฮีโร่ต้องระวังทหารจากรัฐบาลอีก พวกเขานำของทัพอากาศยาน ยิงถล่มทั้งอสูรและพวกฮีโร่

Green Lantern : หลบเร็ว!

Trevor : ฉันบอกว่าอย่ายิงไงเล่า วันเดอร์ วูเมน ยังอยู่ข้างล่างนะเฟ้ย

ทหาร : แต่จากรายงานเธอทนกระสุน เอมสองสามศูนย์ ได้ค่ะกัปตันเทรเวอร์

Trevor : แต่เธอ..

“งั้นก็แล้วแต่คุณเลยนะ เพราะกองทัพสหรัฐ ต้องทำตามคำสั่งที่มอบหมายมาให้กำจัด อสูรกาย พวกยอดมนุษย์ อะไรก็ตามที่ไม่ใช่มนุษย์ให้หมด

Trevor : แต่ท่านครับ

“ผมจะดีใจมากถ้าคุณตัดเรื่อง แฟน ของคุณออกไปก่อน เข้าในไหม กัปตัน เทรเวอร์”

Trevor : รับทราบครับ

ตัดมาที่ Cyborg อีกครั้งหลังจากวิ่งหนีออกมาจาก S.T.A.R Labs เขาก็พบกับ…อสูรที่กำลังทำร้ายคน

“ช่วยด้วย!”

Cyborg : ปล่อยเธอไปซะ

ขณะที่เขาพยายามจะเข้าช่วยนั้นเอง สัมผัสแรกที่โดนอสูร ร่างกายส่วนจักรกลของเขาก็ไปสัมผัสเข้ากับ ลูกบาศปริศนา และมันกำลังดูดข้อมูลของมันออกมาเพื่อส่งมาให้ Cyborg แบบที่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้

 

Cyborg : อ๊ากกก เสียงนั้นมาจากไหนกัน

เริ่มกระบวนการค้นหาสัญญาณ

จากนั้นก็เกิดประตูมิติโผล่ขึ้นมาดูดร่างของ Cyborg หายไป

 

ตัดมาที่เหล่าฮีโร่ Superman เริ่มเบื่อพวกทหารแล้ว

Superman : เราต้องจัดการพวกทหาร

Flash : จัดการเหรอ พวกนั้นแค่ทหารนะ ซุปเปอร์แมน

Superman : ก็มันยิงมาหาเรานิ

Flash : เขาแค่ทำตามคำสั่ง

Superman : ดูท่านายจะเป็นคนที่ทำในสิ่งที่ถูกต้องเสมอ แต่ในเวลาเดียวกัน ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่ทำแบบนั้นได้

Flash : ให้ตายเถอะ กองทัพต้องเกลียดฉันแน่ๆ

Wonder Woman : เราต้องพาพวกทหารออกมาจาก เฮลิคอปเตอร์ แล้วพาไปยังที่ปลอดภัย

Green Lantern : เดียวฉันพาออกไปเอง ที่ทำนี้เพราะไม่ได้เป็นคนดีอะไรหรอกนะ ฉันแค่อยากทำให้เธอประทับใจ ที่ทำลงไปทั้งหมดก็แค่อยากโชว์

Batman : แกพูดอะไร

Green Lantern : ห่ะ ฉันพูดอะไร

Batman ถึงกับงงว่าเกรียนเขียวเพิ่งพูดอะไรออกมา ที่แท้มือของเขาไปแตะโดนบ่วงของ Wonder Woman

Wonder Woman : เจ้าแตะมาโดนบ่วงข้าน่ะสิ

Green Lantern : แล้วไง

Wonder Woman : มันทำให้เจ้าพูดสัตย์จริง

Green Lantern : นายหัวเราะเยาะฉันอยู่เหรอ แบทแมน ในเวลาแบบนี้เนี่ยนะ

โชคดีของเกรียนแลนเทิร์น ประตูมิติของ Cyborg เปิดมาโผล่ที่นี่พอดี ทำให้เปลี่ยนเรื่องคุยได้

Green Lantern : ฉันจับหมอนี้เอง

Batman : ใจเย็น แลนเทิร์น เขาไม่ใช่พวกนั้น

Green Lantern : นี่นายพูดอะไร

Aquaman : นี่มันแค่เด็กที่ใส่ชุดเกราะ

Wonder Woman : มันไม่ใช่เกราะ อควอแมน เหล็กคือร่างกายของเขาเลย เจ้าคือใคร ต้องการให้ข้าช่วยอะไรไหม

Cyborg : พวกมันกำลังมาที่โลก เขากำลังมาที่นี่

Batman : ใครกำลังมา

ทันใดนั้นเองก็เกิดเสียงระเบิดขึ้น ใจกลางเมือง

และก็ปรากฏร่างชายผู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมด

Green Lantern : ฉันเดาว่าหมอนั้นคงเป็นผู้ร้าย

Batman : เดาเก่งนิ

 

“ข้ามีนามว่า ดาร์ดไซด”