DC Comic : Aquaman 02 : สัตว์ร้ายจากห้วงลึก

เรื่อง : Geoff John
ภาพ : Ivan Reis, Joe Prado
วางจำหน่าย: 26 ตุลาคม 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ฝูงสัตว์ร้ายลึกลับผุดขึ้นจากหุบเหวใต้ทะเลและเข้าจู่โจมเมืองชายฝั่ง และนั่นก็ทำให้ทั้ง Aquaman และ Mera ต้องพบว่าในท้องทะเลยังมีสิ่งที่พวกเขาไม่รู้จักอยู่ด้วย

.
.
.
ที่กลางทะเลในคืนมืดมิด

เรือประมงลำหนึ่งกำลังโดนฝูงสัตว์ประหลาดที่ขึ้นมาจากท้องทะเลเล่นงาน

1 ในชาวประมงคว้าปืนพลุได้ก็ยิงกรอกปากพวกมันตัวหนึ่งจนหัวกระจุย

แต่เขาก็ต้องตกตะลึงยิ่งกว่าเดิมเมื่อพวกตัวอื่นๆเข้ารุมทึ้งเจ้าต้วที่ตายอย่างเมามัน

ชาวประมงสบโอกาสก็พยายามจะหนี

แต่ไปได้ไม่กี่ก้าวเขาก็ต้องเจอกับสัตว์ประหลาดอีกตัว ซึ่งตัวนี้สูงใหญ่กว่าตัวอื่นๆเกือบสองช่วงหัวทีเดียว!!

ชาวประมง : แกต้องการอะไร?

เจ้าตัวประหลาดได้ตอบมาด้วยภาษาที่เขาไม่มีทางเข้าใจได้ว่า

{อาหาร}

ว่าแล้วมันก็สำรอกเมือกเรืองแสงใส่ชาวประมงคนนั้น

เจ้าพวกตัวอื่นๆที่เหลือเหมือนจะรู้ว่ามันหมายความว่าอะไร

{นั่นคืออาหารของเขา}

เมื่อเห็นว่าตัวจ่าฝูงได้ทำเครื่องหมายไว้ พวกที่เหลือก็รีบถอยออกห่างจากชาวประมง

{ออกไปห่างๆจากอาหารของข้า}

จากนั้นเจ้าจ่าฝูงก็จัดการ “กินอาหาร”

ส่วนเจ้าพวกที่เหลือก็ตามกินชาวประมงที่เหลือจนหมด

แล้วทันใดนั้นเจ้าจ่าฝูงก็หันไปทางหนึ่ง

{ดูนั่น}

{นั่นมันอะไรกัน}

{บางทีอาจมีอาหารมากกว่านี้อยู่ตรงนั้นหรือเปล่า?}

{อาหารมากกว่านี้เรอะ?}

ตัดภาพไปที่เมืองท่าชายฝั่ง พวกเขายังไม่มีใครรู้ว่า “ความตาย” กำลังมุ่งหน้ามาแล้ว…

ตัดมาที่ประภาคารใน Amnesty Bay

Arthur Curry กับภรรยาของเขา Mera กำลังดูอัลบั้มภาพสมัยเด็กของ Arthur อยู่

Mera : คุณเล่นสกีด้วยหรือเนี่ย?

Arthur : ใช่แล้ว

Mera : อควอแมนเล่นสกีเนี่ยนะ?

Arthur : ตอนนั้นผมยังไม่ใช่อควอแมนนี่นะ

Mera : พวกคนโลกเบื้องบนใช้แผ่นไม้ลื่นไถลไปบนน้ำที่แข็งเป็นน้ำแข็งงั้นหรือ? ฟังดูน่ากลัวจังเลย

Mera : แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ลองบ้างล่ะ?

Arthur : คุณไม่จำเป็นต้องลองหรอกนะเมร่า

Mera : คุณยังทำเลยนี่

Arthur : ผมทำหลายอย่างที่ไม่จำเป็นต้องทำอีกเมื่อตอนผมยังเด็ก พ่อของผมพาผมท่องเที่ยวไปทั่วประเทศ ให้ผมลองทำอะไรหลายๆอย่างที่ห่างไกลจากทะเลน่ะนะ

Mera : และนั่นก็คือสิ่งที่ตอนนี้ฉันอยากจะทำด้วยเหมือนกันนะอาเธอร์

Mera : เพราะถ้าต่อไปนี้เราจะใช้ชีวิตด้วยกันบนพื้นดิน ฉันก็อยากจะเรียนรู้เรื่องของโลกที่คุณเติบโตมา ฉันอยากจะรู้เรื่องของคุณมากขึ้น

พวกเขาพลิกอัลบั้มไปหน้าถัดไป แล้ว Mera ก็สังเกตุเห็นรูปหนึ่งที่มี Arthur ในวัยเด็กถ่ายรูปคู่กับพ่อของเขา และชายผมดำใส่สูทคนหนึ่ง

Mera : นี่ใครน่ะ? คนที่ถ่ายรูปคู่กับคุณกับพ่อของคุณเนี่ย?

เมื่อเห็นภาพนั้น สีหน้าของ Arthur ก็แปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย

Arthur : รูปใบนั้นไม่ควรจะมาอยู่ในอัลบั้มนะ

ทันใดนั้นเองก็มีคนมาเคาะประตูบ้าน พร้อมตะโกนว่ามาเพื่อขอความช่วยเหลือ

ตามมารยาทเจ้าของบ้านที่ดี Arthur ก็มาเปิดประตู

Wilson : คุณดูเหมือนอควอแมนเลย แต่ผมไม่ค่อยแน่ใจเพราะคุณไม่ได้ใส่เสื้อสีส้มนั่น

Arthur : นั่นมันเป็นชุดเกราะเกล็ดปลา แล้วคุณต้องการให้ผมช่วยเรื่องอะไรรึ?

Wilson : ผมชี่อวิลสัน ผมเป็น…นายอำเภอของเมืองบีชร็อค มัน…

Arthur : ผมรู้จักเมืองนั้น มันอยู่บนชายฝั่งห่างออกไปจากที่นี่ 30 ไมล์

Wilson : มีข่าวลือว่าอควอแมนอาศัยอยู่ในประภาคาร ผมเลยแวะไปที่ประภาคารทุกแห่งในอ่าวนี้ ผมขับรถหาอยู่เป็นชั่วโมง แต่ผมก็เจอคุณกับ…นั่นอควอวูแมนหรือเปล่าน่ะ?

Arthur : เธอชื่อเมร่า

Mera : สวัสดีคุณตำรวจ

Wilson : ผมนึกว่าคุณเป็นนางเงือกซะอีก หรือว่าคุณเป็นนางเงือกเฉพาะเวลาที่อยู่ในน้ำกันล่ะครับ? มันเป็นแบบนั้นหรือเปล่า?

Mera : ไม่ใช่หรอก ที่ถูกคือ ฉัน “ควบคุม” น้ำต่างหาก.

ว่าแล้ว Mera ก็โชว์พลังควบคุมน้ำเป็นรูปนางเงือกให้ดู

Wilson : ว้าว

Arthur : ทีนี้คุณจะให้เราช่วยคุณเรื่องอะไรหรือ?

Wilson : เมื่อคืนนี้บีชร็อคถูกโจมตีโดยฝูงสัตว์ประหลาดที่ขึ้นมาจากทะเล คุณสามารถคุยกับสัตว์ทะเลได้ใช่ไหมครับ?

Wilson : คุณจะช่วยผมหาคำตอบว่าพวกมันทำอะไรกับทุกคนได้ไหมครับ?

ตัดมาที่ Beach Rock เจ้าหน้าที่ทั้งตำรวจยามฝั่งและทหารเรือกำลังตรวจสอบที่เกิดเหตุอยู่

แล้วตอนนั้นเอง Arthur กับ Mera ก็มาถึง

ซึ่งหัวหน้าของ Wilson ก็ดูจะไม่ชอบใจที่เขาพา Aquaman มา

(และตรงนี้เราก็ได้รู้ว่าจริงๆแล้วนาย Wilson ยังไม่ใช่นายอำเภอ แต่เป็นแค่เจ้าหน้าที่เฉยๆ นายสำลีคนนี้ต่างหากที่เป็นนายอำเภอ)

ขณะที่ Wilson กับ นายอำเภอกำลังเถียงกันอยู่ Arthur กับ Mera ก็เดินผ่านพวกเขาไปเลย ปล่อยให้นายอำเภอตะโกนโหวกเหวกอยู่อย่างนั้น

Mera : พวกนั้นควรจะโค้งคำนับคุณด้วยซ้ำไปนะ

Arthur : ผมไม่ใช่ราชาของพวกเขานี่นะ เมร่า

Mera : พวกนั้นควรจะได้รับการอบรมสั่งสอนซะบ้าง ฉันยินดีจะทำให้คุณนะ

ประดาน้ำ1 : ดูซิว่าใครมาน่ะ

ประดาน้ำ2 : ให้ตายสิ ฉันอยากจะหายใจในน้ำโดยไม่ต้องมีเครื่องมือบ้างจัง แล้วนี่เขาทำอะไรอยู่น่ะ?

Arthur : ผมกำลังตรวจหาอยู่น่ะ

แล้ว Arthur ก็ใช้พลังจิตค้นหาไปทั่วอ่าว และพบว่า…

Arthur : มันไม่มีอะไรเลย

Mera : คุณหมายความว่ายังไงที่ว่า “ไม่มี” น่ะ

Arthur : มันไม่มีอะไรในน้ำที่ตอบกลับมาเลย ไม่มีกระทั่งปลาสักตัวด้วยซ้ำ

ทันใดนั้นก็มีเสียงคนตะโกนขึ้น

ยามฝั่ง1 : ทางนี้!

ยามฝั่ง1 : เราเจออะไรเข้าแล้ว!

เมื่อได้ยินดังนั้น Arthur กับ Mera ก็กระโดดมาดูสิ่งที่ถูกงมขึ้นมาจากน้ำทันที

ยามฝั่ง2 : มัน…มันเหมือนกับเป็นดักแด้อะไรสักอย่าง

ขณะที่กำลังดูสิ่งนั้นอยู่ Arthur ก็ได้ยินอะไรบางอย่างผ่านมาทางโทรจิต

{อาหาร}

Arthur : ทุกคนขึ้นไปบนฝั่งเร็วเข้า มีอะไรบางอย่างหลบอยู่ข้างในเรือ..

ทันใดนั้นพวกสัตว์ประหลาดหลายสิบตัวก็พังผนังท้องเรือออกมา

Mera : คุณเคยเห็นตัวแบบนี้มาก่อนหรือเปล่า?

Arthur : ไม่เคย

ทั้งสองไม่พูดพร่ำทำเพลงก็เข้าลุยทันที

Mera ใช้พลังควบคุมน้ำเล่นงานพวกมัน

ส่วน Arthur ก็ลุยเข้ากลางดงพวกมันและใช้ตรีศูรฟาดฟันพวกมันอย่างเมามัน!!

(ฟันของพวกมันไม่ระคายชุดเกราะของ Arthur เลยด้วยซ้ำ)

แต่ทันใดนั้นเอง เจ้าตัวจ่าฝูงก็ใช้มือจับตรีศูรของ Arthur เอาไว้

Arthur : แกมันตัวอะไรกันแน่?

ทันใดนั้นเจ้าตัวจ่าฝูงก็พ่นเมือกเรืองแสงใส่ Arthur

{อาหารตัวนี้}

{ข้าจะเอาเจ้าอาหารตัวนี้กลับไปที่หุบเหวด้วย}

เจ้าพวกสัตว์ประหลาดที่แม้แต่พวก Arthur กับ Mera ยังไม่รู้จักพวกนี้คืออะไร? และพวกเขาจะสามารถหยุดยั้งพวกมันก่อนจะก่อความเสียหายมากกว่าที่เกิดขึ้นไปแล้วได้หรือไม่?

โปรดติดตามตอนต่อไป : Secret of The Trench