Batman and Robin #13
เรื่อง : ฺGrant Morrison
ภาพ : FRAZER IRVING
วางจำหน่าย: 8 กรกฎาคม 2010
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ชายผู้นึงกำลังมองร่างศพของภรรยาและลูกตัวเองจมกองเลือดท่าทางเขาเหมือนจะเศร้าใจแต่ไม่ใช่เขากำลังดีใจอยู่

Thomas : เมียฉัน ลูกฉัน ใช่แล้ว

ตัวต่อ Dominoes ถูกตั้งเรียงยาวรอคอยวันที่จะล้มลงมา

Joe Chill ผู้น่าสงสารไม่สามารถหาทางออกของปัญหาชีวิตเขาจึงมาดักรอใครซักคนใครที่มีของมีค่ามีตังพอที่เขาสามารถปล้นได้ และผู้โชคร้ายก็เดินออกมา ครอบครัว เวนย์ ออกมาจากโรงหนัง Joe Chill ไม่ลังเลที่จะเดินเข้าไปปล้น

Joe : ฉันจะเอาสร้อยคอนั้นไป

หลังจากที่ฝ่ายหญิงขัดขืน Joe Chill ได้กระหน่ำกระสุนเข้าไปที่เธอสร้อยไข่มุกแตกกระจาย
บนพื้นเขาไม่ได้เอามันไปแต่สามีของเธอกลับ ยิ้มเยาะเย้ยอยู่บนร่างของเธอ

Thomas : ทีนี้เธอก็บอกใครไม่ได้แล้ว

“พระเจ้ามีเมตตาต่อพวกเรา พระคริสต์มีเมตตาต่อพวกเรา”

ในงานศพของลูกชายและภรรยา หน้าตาของเขาช่างเศร้าสร้อย แต่พอจบงานชายคนนั้นก็หยิบเงินค่าจ้างให้กับ Joe Chill และเสวยสุขกับความปรารถนาของตนเองนับแต่นั้นมา

ปัจจุบัน…. Thomas Wayne ได้ปรากฏตัวขึ้นต่อสาธารณะชน เพื่อยืนยันถึงการมีชีวิตไม่ได้ตายไปเมื่อหลายปีก่อน นักข่าวต่างสนใจและวิ่งเข้ามาซักถาม

“บรูซลูกชายคุณมีท่าทีกับเรื่องการกลับมาแบบช็อกซีนีม่าของคุณหรือป่าวครับ ด็อกเตอร์เวย์น”

“คุณจำอะไรได้บ้างไหมค่ะ”

“แล้วใครกันล่ะที่ถูกฝั่งในหลุมศพ โทมัส เวย์น”

Thomas ไม่ตอบคำถามกับนักข่าวแต่ปล่อยให้ทนายส่วนตัวเป็นผู้ตอบแทน

“ได้โปรดเถอะครับ ด็อกเตอร์เวย์น พึ่งจะกลับถึงบ้านจากการเดินทางอันนานแสนนานแล้วต้องมาเจอเมืองตัวเองกำลังอยู่ภายใต้วิกฤติแบบนี้ คำถามของพวกคุณจะได้รับคำตอบอีกไม่นาน แต่ตอนนี้ ด็อกเตอร์เวย์น ต้องการแค่จะได้กลับบ้านก่อน”

หลายวันถัดมา Thomas ไม่ใช่สิ  El Penitente หรือ Dr. Hurt ได้กลับมาที่รังโจรของเขา

พร้อมกับลูกสมุนมายืนเรียงต้อนรับการกลับมา

Hurt : คฤหาสถ์ เวย์น เป็นของฉัน เมืองก็อธแธมก็เป็นของฉัน อีกไม่นานหรอก เมื่อพระอาทิตย์สีดำ ทอแสง

ข้างในนั้นใครจะไปนึกว่า Batman และ Robin ถูกจับตัวมาขังไว้ที่นี่

Robin : ไม่นะ! ถ้าข้าออกไปได้เมื่อไรล่ะก็จะตัดแกเป็นชิ้นๆ เลยคอยดู

Hurt : ไม่นานฉันจะโค่นและล้างสมองเจ้าเด็กคนนี้ คนที่แกทำให้มันกลายเป็นคนดี บรูซ เวย์น ล้มเหลวในการหยุดฉันไอ้คุณ เกรย์สัน แกยังจะกล้าคิดว่าตัวเองแกร่งกว่า เวย์น หรือยังไง

Batman : แกยังไม่เข้าใจใช่ไหม

Hurt : พูดสั้นๆ สรุปให้เข้าใจหน่อย

Batman : แกเสร็จแล้ว

Hurt หยิบปืนออกมาและลั่นไกใส่หลังของ Dick Grayson อย่างจัง Damian ได้แต่ตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น

สามวันก่อนหน้า

ที่โรงแรม Gotham Grand Hotel

เจ้าหน้าที่ตำรวจได้เข้ามาจับกุม Joker ผู้ที่สวมรอยเป็นนักสืบ Oberon Sexton แต่ Batman และ Robin ขอสอบปากคำก่อนที่พวกเขาจะนำตัวไปกักขัง

Joker : เอาล่ะ หวัดดีอีกรอบนะ

Robin : ใช่เขาจริงๆ เหรอ ดูไม่ค่อยเหมือนเท่าไร

Batman : โรบิ้น ระวังตัวหน่อย ไหนแกพูดว่าไงนะ

Joker : ไม่ว่าจะฆ่าคนไปเท่าไร แบทแมน ของฉันก็ไม่กลับมา แล้วก็มีความคิดนึงผุดขึ้นมาบนหัวฉัน “งั้นก็อย่ามีมันเลยเจ้าชายตัวตลกเนี่ย ไม่มีอีกแล้วปีศาจแห่งความรื่นเริง” มีแต่คนธรรมดา หมายถึงถ้าฉันอยากให้แกเชื่อใจ ก็ต้องปลอมตัวเป็น เซ็กตั้น รู้ไหมการปลอมตัวเนี่ยก็เป็นหนึ่งในความสามารถของฉันเหมือนกันนะ

Batman : ความจริงข้อแรกของ โดมิโน่ มันมีชื่อเรียกอีกอย่างว่าไพ่กระดูก

Batman : ข้อที่สอง นักสืบสวมหน้ากาก โอเบรอน เซ็กตั้น ปรากฏตัวที่ก็อธแธม อ้างว่ามาเพื่อสอบสวน หรืออาจจะมาเบี่ยงเบนความสนใจจากคดีที่แก่ก่อขึ้น เซ็กตั้น นักขุดโลงศพ แกว่ามันบังเอิญหรือเปล่าที่ เซ็กตัน โผล่มาช่วงเวลาพอดีที่ คุณท๊อด โดนวางยาพิษ และ การจัดฉากประชุมของ เกเบรียล ซานโตส แล้วแกล้งทำเป็นสืบเรื่อยๆ เพื่อให้แกทำงานได้สบายขึ้น

Batman : ฉันรู้ว่าแกชอบทิ้งคำใบ้ไว้ แต่ก็ไม่คิดว่าแกจะมาใช้วิธีดูถูกฉันแบบนี้ โจ๊กเกอร์ ฉันรู้ไต๋แกมาตั้งนานแล้ว

Batman : รู้จักแกตั้งแต่อายุสิบสอง เอาล่ะบอกฉันมาใครกันที่นั่งรถไฟเม็กซิกันมา

Joker : อ่ะฮิๆๆๆๆๆ

Robin : แต่ โอเบรอน เซ็กตั้น มีตัวตนอยู่จริงๆ เขามีหนังสือออกวางขาย เมียเขาโดยฆ่า

Batman : เราได้ทำการสืบเรื่องนั้นแล้ว จริงๆ แล้วควรจะเป็น ไนท์ ที่สืบมากกว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ อังกฤษแล้ว

จากนั้น Knight ก็ติดต่อมาจาก อังกฤษดูเหมือนเขากำลังอยู่ในสุสาน

Knight : ไนท์ ถึง ดาร์ก ไนท์ ดูเหมือนลางสังหรณ์ของคุณจะถูก เราระบุศพของ เซ็กตั้น ได้แล้ว โดนฝังทั้งเป็นพร้อมกับศพของเมียเขา

พอมองลงไปเบื้องล่างก็พบศพของ Oberon Sexton ตัวจริงกอดศพเมียตัวเอง

Batman : เขาเป็นบ้าเหรอ

Joker : ไอ้เซ็กตั้นเองนั้นแหละที่ฆ่าเมียมัน นายเดาไม่ออกเลยเหรอ นักเขียนเรื่องอาชญากรรม สร้างการฆาตกรรมโดยสมบูรณ์แบบ ที่ฉันทำก็แค่ให้มันรับผลกรรม ด้วยมุกตลกสุดท้าย แต่เรื่องนี่…เพียงแค่แกเชื่อใจฉัน แค่ครั้งเดียวก็พอ ฉันน่ะไม่สามารถหยุดผลกระทบจากโดมิโน่แห่งความตายที่ฉันได้เริ่มไว้แล้ว และตอนนี้มันก็ถึงเวลาที่ไพ่จะล้มทั้งหมด

ยังไม่ทันได้ถามคำถามหมด Gordon ก็มาขัดจังหวะซะก่อน

Gordon : หมดเวลา ถึงตาเราแล้ว แบทแมน

Joker : ฉันอยากจะเตือนแก ฉันไม่จำเป็นต้องกลับมาก็ได้ บางทีแกอาจจะยังพอจำได้ว่าฉันพยายามจะช่วยพวกแกยังไง

Robin : ไอ้บ้านั้นมันหัวเราะใส่เรา ทั้งหมดที่ผ่านมาก็แค่การแสดงของมัน

ถึงแม้ Joker จะโดนนำตัวไปแล้วแต่ Batman ยังมีบางอย่างที่ต้องคุยกับ Gordon และไม่สามารถคุยที่นี่ได้

Batman : นายอยู่กับตำรวจนะ โรบิ้น ผู้บัญชาการครับ คุณพอจะมีเวลาไหม

Joker : ดูเหมือนว่าทุกคนจะต้องตายในไฟสงคราม ยกเว้น…ยกเว้นแกจะเก่งเหมือนเขา

ใน Batmobile

Batman กำลังจะพา Gordon ไปที่ Bat-bunker ฐานบัญชาการที่อยู่ใต้ตึก Wayne Tower แต่ถ้าให้ขับไปโต้งๆ  Gordon ก็รู้ความลับหมด Batman จึงต้องเอาผ้ามาปิดตาเขา

Batman : เราใกล้จะถึงแล้ว ขอโทษเรื่องการระมัดระวังของผมด้วยนะครับ เชิญคุณพูดต่อได้

Gordon : อย่างที่ผมบอก ฝ่ายวิเคราะห์สิ่งเสพติดของเราบอกว่า หนูจะเป็นพาหะ ไม่ต้องพึ่งพ่อค้าหรือคนส่งยาเลย ถ้าเมื่อไรที่มันระบาดมันจะติดไปทั่ว ตั้งแต่เด็กใน ไชน่าทาวน์ และคนอ่านใน ฮิงค์ลีย์ ใต้

Batman : แม้แต่ปลาทะเลบาราคิวดาที่ว่าดุยังต้องรีบเผ่นเมื่อฉลามมา

Gordon : โจ๊กเกอร์ ไปด้อมๆ มองๆ แถวคฤหาสน์เวย์น ผมรู้จักบรูซมานาน แต่ตอนนี้ดูเขาจะทำตัวแปลกๆ หรือเขาจะซ่อนบางอย่างไว้

Batman : ทุกอย่างที่โจ๊กเกอร์พูดมันคือเรื่องโกหก เป็นเล่ห์ของมัน หรือจะเป็นคำใบ้

เสร็จแล้ว Gordon ก็หยิบทิชชูมาปิดปากเนื่องจากตอนนี้แกไม่ค่อยสบาย

Batman : หายไวๆ นะครับ ผู้บัญชาการ ผมพาคุณมาที่นี้ก็เพื่อที่เราจะได้วางแผนเตือนให้ เจ้าหน้าที่ทีมฉุกเฉินรับมือและเข้าถึงตัวนายกเทศมนตรี

Gordon : ลืมเรื่องการช่วยเหลือจากพวกนั้นเถอะ นายกเทศมนตรี ตอนนี้กำลังโดนสอบสวนอยู่ อีกอย่างนะ แบทแมนอีกคนเรียกผมว่า จิม

Batman : ผมขอเรียกคุณว่า ผู้บัญชาการกอร์ดอน จะดีกว่าครับถ้าคุณไม่ว่าอะไร เรามาถึงแล้ว

Batman : ขอต้อนรับสู่ แบท-บังเกอร์ ไม่มีใครเห็นและได้ยินเราในนี้

Gordon : คุณมีทางเดินใต้ดินส่วนตัวด้วยเหรอเนี่ย

Gordon : แหงล่ะ ต้องมีแน่นอน เพราะมันนานแล้วนะที่เจ้าของเมืองไม่ใช่ของทุกคนแต่เป็นของ แบทแมน ผมพูดถูกไหม?

Batman : ผมอยากคิดว่าผมแค่เก็บชุดไว้ให้มันอุ่นเท่านั้น แต่โจ๊กเกอร์ เป็นแค่จุดเริ่มต้นของบางสิ่งที่ใหญ่มากๆ ผมยังเชื่อมต่อเรื่องราวทั้งหมดไม่ได้ซักที

Gordon : อย่าปล่อยให้โจ๊กเกอร์เขาครอบงำคุณ

Batman : อีกสามวันข้างหน้า ก็อธแธม จะเกิดสุริยคราสเต็มดวงขึ้น และผมมั่นใจว่าไอ้พวกคนบ้ามันจะใช้เหตุการณ์นี้ในเชิงสัญลักษณ์ต่อกรกับ แบทแมน

Gordon : ผมรู้ว่าคุณคิดว่าตัวเองไม่เหมาะที่จะสวมรองเท้าต่อจากเขา แต่ถ้ามันจะช่วยให้คุณรู้สึกดีขึ้น คนของผมแทบทุกคน ชอบคุณมากกว่าเขา

Gordon : โอเค เหยื่อทั้งหมดของโจ๊กเกอร์ ถูกฆ่าตามลำดับเหมือนล้มโดมิโน่ข้ามประเทศกันใช่ไหม วางหมากแบบรถไฟเม็กซิกัน

Batman : และนั้นนำเรากลับไปที่ พิ๊ก ซานโตส แฟลมมิงโก้ และกลุ่ม 99 Fiends ทั้งหมดทำงานให้ชายคนเดียวกัน เอล เพนิเตนเต้ และเขาก็มีความเกี่ยวข้องกับ โจ๊กเกอร์ และ กลุ่มแบลคโกลฟ

Batman : คุณจำได้ไหมตอนที่เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นช่วงที่ ศาสตราจารย์ พิ๊ก ปรากกฎตัว ตอนนั้นเราพูดถึง ไวรัสยาเสพติดที่ยกระดับขึ้นมา ติดเชื้อได้ง่ายแค่เพียงแตะโดนตัว สมุน ดอลโลทรอน ของพิ๊ก แพร่เชื้อแต่เราแก้ได้ด้วยใช้ยาแก้พิษที่ พิ๊ก เหลือทิ้งไว้ให้ แต่ถ้ายาแก้พิษมีนัยแอบแฝงเป็นตัวกระจายเชื้อล่ะ ผมเลยค้นคว้าหาข้อมูลเพิ่ม

Gordon : เดียวนะคุณบอกว่า แค่จับตัวก็ติดเชื้อ มันทำงั้นได้ไง

Batman : ยาแก้พิษ มันทำแค่หยุดการเติบโตของเชื้อ จนกว่าจะมีตัวกระตุ้นไวรัส ถึงจะทำงาน และสิ่งนั้นเป็นบางอย่างที่ไม่มีอันตรายและเราคาดไม่ถึง…

Batman : อย่างเช่นเชื้อไข้หวัดธรรมดา

Gordon : พระเจ้าช่วย

Batman : เมื่อผ่านช่วงติดเชื้อแล้ว ไวรัสก็จะทำงาน แต่ไม่ว่า เอล เพนิเทนเต้ จะทำอะไรเราก็ละสายตาไปจาก โจ๊กเกอร์ไม่ได้ เขายังไม่ได้เล่นเกมของเขาผมรู้จักเขาดี มุกตลกของเขาอาจจะเล่นงานเราทั้งหมดยับเยิน

จากนั้นก็มีข้อความจาก สถานีตำรวจส่งมาให้ Gordon

Gordon : จากข้อความล่าสุดจาก ศูนย์บัญชาการ ร้อยโท บิลบาว บอกว่าโจ๊กเกอร์ ขอคุยกับ โรบิ้น

Batman : อะไรนะ!

Batman : บอกคนของคุณให้โรบิ้นอย่าเข้าใกล้โจ๊กเกอร์ เราจะรีบเดินทางไปเดียวนี้ ให้ตายสิ!

Batman : เขาอาจจะฆ่ามันได้!

Gordon : พระเจ้า เด็กน้อยผู้น่าสงสารเขาคงไม่รู้ว่ากำลังจะเจออะไรอยู่

Batman : ไม่ใช่โรบิ้นที่ผมเป็นห่วง ผมห่วงชีวิตโจ๊กเกอร์มากกว่า

ทั้งสองรีบออกจาก Bat-bunker และมุ่งตรงไปที่ สถานีตำรวจ Gotham

ที่สถานีตำรวจ Gotham

พอ Robin ได้เข้าไปในห้องขังผู้ต้องหาเขาก็จัดการล็อกประตูไม่ให้ใครเข้ามา

Robin : ถ้าเขาได้สอนข้าทุกอย่างถึงวิธีการสังเกตการณ์เงื่อนงำปริศนา

Bilbao : ฉันบอกให้เปิดประตูไอ้หนู

Robin : ข้ารู้จักชื่อเสียงของเจ้า เสือดาวมันก็เหมือนโดมิโน่ มันไม่เคยเปลี่ยนจุดสนใจของมัน และมันก็ไม่ตลก

Joker : รู้ไหมกระสุนน่ะมันผ่านคางฉันแล้วทะลุออกมาจากหน้าผาก พวกมันดึงตัดและเย็บซะฉันแย่เลย แต่รอยยิ้มก็ยังไม่หายไป

(หมายถึงกระสุนที่ Batman ตัวปลอมยิงใส่ Joker ใน Batman & Son)

Joker : ดูสิ่งที่มันทำกับฉันซิ ในนามของพระเจ้าแม้แต่แกต้องเข้าใจฉันนะว่าฉันเสียใจกับสิ่งที่ฉันทำไปแค่ไหน ภายใต้ใบหน้าอันอัปลักษณ์นี้ฉันก็แค่…ฉันก็แค่… ฮื้อๆๆๆ ฉันเคยเป็นแค่เด็กผู้ชายตัวเล็กๆ เหมือนกันนะ ฉันไม่ได้อยากมันเป็นแบบนี้ซะหน่อย

ตัวตลกพยายามเล่นละครตบตาเด็กน้อยแต่ดูท่าจะไม่ได้ผลเพราะ Damian ไม่แคร์ และค่อยๆ ดึงชะแลงออกมาจากผ้าคลุม

Robin : เจ้าบอกว่าเจ้าคือแรงผลักดันแห่งความพินาศ ทุกสิ่งเจ้าไม่ได้วางแผนไว้มันเกิดขึ้นเอง แต่ข้าอ่านแฟ้มของเจ้ามาทุกอย่างมันเป็นแผนหมด แล้วคราวนี้จะมาแผนไหนอีกล่ะ เพราะข้าไม่คิดว่าเจ้าจะรู้จักคำว่าพินาศคืออะไร ความพินาศคือความต้องการของใครบางคนที่อยากจะลากไส้เจ้า ความพินาศไม่ใช่การเข้าห้องน้ำด้วยตัวเอง

Joker : แกนี้พูดเหมือนกับ…เหมือนกับเขา…

กวนบาทาเด็กเกรียนซะแล้ว เด็กนรกเลยจัดชะแลงเข้าที่หน้าสีขาวๆ ไปหนึ่งดอก

Robin : ทุกๆอย่างมันคือเรื่องตลก  พวกเขาบอกว่าเจ้ามันบ้า แต่ข้าว่าไม่

Joker พยายามของความช่วยเหลือแต่เจ้าหน้าที่ข้างนอก ไม่สนใจ

Joker : ช่วยด้วยยย ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย

Bilbao : ไม่ช่วยหรอก อัดมันเลยไอ้หนู

Robin : ข้าต้องการความจริง บอกมาเดียวนี้!

ตัดมาที่ Batman และ Gordon ตอนนี้บินอยู่เหนือน่านฟ้าเมือง Gotham

Batman : ถ้าผมคิดถูกพวกมันจะทำให้ทั้งเมืองติดเชื้อในช่วงข้ามคืน มันสามารถจับประชากรในเมืองเป็นตัวประกัน

ในขณะที่เร่งรีบ Batman หารู้ไม่ เลยว่ากำลังโดนเล่นงานอยู่จากกระสุนบาซูก้า และมันก็มุ่งตรงมาหาที่รถแล้ว

Batmobile โดนกระสุนอย่างจังและร่วงหล่นลงมายังพื้นถนนด้านล่าง

Gordon รู้สึกตัวและรีบออกมาจากรถแต่ทว่ารอบๆรถตอนนี้กลับมี Dollotrons ปรากฏตัวเป็นจำนวนมากและมันพร้อมจะเล่นงานคนทั้งคู่แต่ Batman กลับยังไม่ได้สติ

Gordon : แบทแมน แบทแมน! พวกมันมากันเต็มเลย ดอลโลทรอน

ที่เรือนจำ Gotham เหล่าสมุนของ El Penitenteได้บุกรุกเข้ามาโจมตีเพื่อมาช่วยใครบางคน

“ระเบิดวางเรียบร้อยแล้ว ออกไปให้พ้นจากประตู!”

เมื่อระเบิดดังขึ้นประตูที่ล็อกไว้แน่นหนาก็เปิดออก สมุน El Penitenteได้ยื่นของบางอย่างให้กับคนที่อยู่ในห้องขัง

“เรามาเพื่อช่วยให้คุณเป็นอิสระคุณศาสตราจารย์ นายของเรา เอล เพนิเตนเต้ จะมอบโอกาสให้คุณอีกครั้ง เขาหวังว่าครั้งนี้จะชดเชยให้คุณได้”

นักโทษรับของที่ยื่นมาให้และสวมมันเข้ากับใบหน้าได้อย่างพอดีเหมาะเจาะ

“เยี่ยมไปเลย”

…..ตอนต่อไป ชัยชนะแห่งความตาย…..

ปล. กลับมาสานงานที่ค้างไว้แล้วครับ จะทยอยอัพเดทเรื่อยๆ ช่วงนี้งานยุ่งมากจะแบ่งเวลามาทำสปอยล์ให้อ่านกันนะครับ

เรียบ เรียงโดย :