Brightest Day : Green Lantern : Emerald Warriors 2 : อสรพิษร้ายในเงามืด

เรื่อง : Peter J. Tomasi
ภาพ : Fernando Parasin, Cam Smith
วางจำหน่าย: 15 กันยายน 2010
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ต่อกันอีกครั้งกับ Brightest Day เมื่อ Green Lantern Guy Gardner เตรียมตัวจะออกปฏิบัติภารกิจซึ่งตัวเขามีเหตุผลแอบแฝงอยู่ แต่ปัญหาคือ ภารกิจนี้มันทำท่าจะล่มตั้งแต่ยังไม่ทันจะเริ่มนี่สิ!

เปิดเรื่องมาที่ ดาวเคราะห์ Oa ดาวหลักของ Green Lantern Corps

“ยินดีต้อนรับสู่หอเก็บข้อมูลของกรีนแลนเทิร์น กาย การ์ดเนอร์”

“นี่คือภาพฉายข้อมูลที่ท่านขอมา ของกรีนแลนเทิร์นที่ประจำเขตอวกาศ 2814 ในขณะนี้”

“แลนเทิร์น ฮาล จอร์แดน”
“แลนเทิร์น จอห์น สจ๊วต”
“แลนเทิร์น ไคล์ เรย์เนอร์”
“แลนเทิร์น กาย การ์ดเนอร์”

Guy : สี่คน จำนวนมันไม่มากเลย สามารถนับครบได้ด้วยมือเดียว

Guy : ในประวัติศาสตร์โลก ไม่สิ ของจักรวาลนี้เลยล่ะ ผมเป็น 1 ในมนุษย์โลกเพียง 4 คนที่ได้รับเลือกให้สวมใส่แหวนพลังและได้รับหน้าที่ดูแลโลกและเขตอวกาศนี้

Guy : ผมเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มคนที่ถูกเลือก และผมจะไม่ขอปฏิเสธว่าผมชอบที่จะมีความพิเศษ ผมชอบที่จะแตกต่าง

Guy : มีคนไม่มากนักหรอกที่จะก้าวมาถึงขั้นนี้ได้…

(จริงๆแล้วตามปกติจะมี Green Lantern ประจำอยู่เขตอวกาศละ 2 คน แต่เขต 2814 แถบโลกนี้นั้นล่อไป 4 คนเลยเชียว)

Guy : และผมก็ภูมิใจ ที่ได้รู้ว่าผมนั้นพร้อมที่จะก้าวออกมาลงมือทำเมื่อความจำเป็นมาถึง

Guy : สิ่งที่ผมทำในฐานะกรีนแลนเทิร์นนั้นจะต้องถูกจดจำไปตลอดกาลเป็นแน่…

Guy : …ไม่ว่าใครต่างก็อยากจะทิ้งรอยเท้าของตนเองไว้ เพื่อบอกว่าตนเองเคยมาอยู่ที่นี่มาแล้ว และทำเรื่องดีๆมากกว่าเรื่องร้ายๆ

Guy : และผมก็แน่ใจว่าเรื่องที่ผมจะทำนั้นมันต้องใหญ่พอจะถูกบันทึกไว้แน่

Guy : แต่ในอนาคตต่อจากนี้ชื่อของผมจะถูกพูดถึงในแบบไหนกันนะ?

Guy : ผมจะถูกจดจำในฐานะอะไรกัน?

Guy : ประวัติศาตร์จะมองยังไง?

Guy : ให้ตายสิ กระทั่งตัวผมเองจะมองตัวเองยังไงกัน?

Guy : แล้วเพื่อนของผมทั้ง 3 คนจะเข้าใจในเหตุผลที่ผมทำในสิ่งที่ผมทำลงไปหรือเปล่านะ?

Guy : ผมก็ได้แต่หวังไว้ว่าพวกเขาจะเข้าใจ…

Guy : สี่คนงั้นรึ…มันเป็นจำนวนไม่มากจริงๆนั่นแหละ

ตัดมาที่เขตอวกาศลึกลับ Unknown Sector

ชายลึกลับที่ควบคุม Green Lantern 2 คนให้ทำตามคำสั่ง กำลังพูดกับเชลยใหม่ของตนอยู่

ชาว Syrinx1 : พวกเราคือสภาอาวุโสแห่งดาวไซริงค์ พวกเราทำความผิดใดกันถึงต้องมารับการปฏิบัติเยี่ยงนี้จากเจ้า?

Zardoor : ตอนนี้พวกเจ้าคือแขกของดาวเคราะห์คราล็อคแห่งนี้แล้ว และชื่อของข้าก็คือ…

ชาว Syrinx1 : ซาดอร์ เจ้าคือซาดอร์แห่งคราล็อค

Zardoor : ถูกแล้ว ข้าดีใจที่ได้รู้ว่ายังมีคนจำข้าได้อยู่อีก

ชาว Syrinx2 : เจ้าเคยเป็นพันธมิตรของเหล่าการ์เดี้ยน แต่เจ้าถูกขับออกมา และหลบหนีออกจากเขตอวกาศที่พวกกรีนแลนเทิร์นดูแลอยู่

Zardoor : ใช่ เจ้าพวกการ์เดี้ยนนั่นมันถือดีมากำหนดเอาเองว่าอะไรถูกอะไรผิด และตัวข้าที่หลบซ่อนอยู่ในเขตอวกาศลึกลับนี้เพื่อเป็นหนามที่ทิ่มแทงเจ้าพวก ตัวจิ๋วสีฟ้านั่นมานานจนข้าเลิกจำไปแล้ว

Zardoor : แต่ในครั้งนี้ข้าจะเลิกเป็นแค่หนามที่ทิ่มแทงพวกมันเฉยๆแล้ว ข้าจะฝังเสี้ยนของหนามเข้าไปให้ลึกที่สุดจนกระทั่งแผลติดเชื้อและแพร่กระจาย ไปทั่วร่าง

Zardoor : นี่คือการปฏิวัติยังไงล่ะ

เมื่อมองจากมุมบน ก็จะเห็นว่า Zardoor จับตัวมนุษย์ต่างดาวมามากมายหลายเผ่าพันธ์ และเอาพวกเขามาวางเรียกกันเป็นรูปของลูกตา

ชาว Syrinx3 : แล้วกรีนแลนเทิร์นสองคนที่อยู่กับเจ้านั่นก็?

Zardoor : พวกมันอยู่ใต้การควบคุมของข้าอย่างสมบูรณ์เลยละ

ว่าแล้ว Zandoor ก็หันไปบอกGreen Lantern สองคนให้กลับไปเขตอวกาศของตัวเองได้ แล้วก็หันมาคุยกับเชลยต่อ

Zardoor : อืมมม.จิตพวกเจ้าแข็งแกร่งทีเดียว ข้าชอบแบบนั้นแหละ โดยเฉพาะที่พวกเจ้าพยายามจะควบคุมประสาทการเคลื่อนไหวของข้าและให้ข้าฆ่าตัว ตายซะ เชิญทำได้ตามสบายเลย

Zardoor : ข้าชอบการต่อสู้ทางจิตเช่นเดียวกับนักโทรจิตทุกคนนั่นแหละ และถ้าชัยชนะมันได้มาง่ายๆก็ไม่มีความหมายที่จะชื่นชมมันน่ะสิ

Zardoor สำรอกงูออกมาและให้มันเลื้อยไปพันตัวพวกชาว Syrinx

ชาว Syrinx2 : เราขอสั่งให้เจ้า…

Zardoor : เจ้าหงุดหงิดล่ะสิ หือ? เจ้าเคยชินกับการที่ได้เห็นจิตของผู้อื่นเปิดออกต่อหน้าเจ้าเหมือนอาหารที่ตั้งไว้รอที่จะไปกิน…

ชาว Syrinx : อ๊าคคคคค!!

Zardoor : แต่ไม่ใช่คราวนี้หรอกสหายเอ๋ย…พวกเจ้าจะได้มาเป็นส่วนหนึ่งของงานสะสมที่แสนพิเศษ ที่รวบรวมเหล่าผู้มีโทรจิตแรงกล้าเพื่อเหตุผลที่ยิ่งใหญ่หนึ่งเดียว

Zardoor : เพื่อควบคุมเจ้าพวกองค์กรแลนเทิร์น…และควบคุมทั้งจักรวาล!!

ตัดกลับมาที่ OA

Guy กำลังจะออกเดินทาง

Guy : ฉันจะไปแล้วนะซาลาค ฝากกอดพวกตัวฟ้าแทนฉันด้วยล่ะ

Salaak : ฉันไม่ค่อยชอบการกอดนักหรอกการ์ดเนอร์

Guy : ก็แค่นึกว่านายจะทำได้ดีกว่าด้วยความที่มีแขนหลายข้างกว่าน่ะนะ

Salaak : ฉันว่าพวกมันน่าจะใช้บีบคอนายได้ดีกว่านะ

เมื่อเห็นว่า Salaak ชักอารมณ์ไม่ดี Guy จึงขอตัดบทแต่เพียงเท่านี้

Guy : การ์ดเนอร์ขอจบการติดต่อเท่านี่แหละ

แต่ก่อนจะได้ทันออกบินไป ก็มีคนสองคนมาถึง

พวกเขาคือ Green Lantern Kilowog และ Arisia นั่นเอง

Kilowog : ได้ยินว่านายจะออกเดินทางงั้นหรือเจ้าหนู

Guy : ท่าทางข่าวมันจะไปเร็วดีนะ

Kilowog : ได้ยินว่ามันจะเป็นการเดินทางที่ยาวนานด้วย

Guy : ช่าย นี่ก็เตรียมของใช้ที่จำเป็นมาครบชุดเลยละ

Kilowog : ซาลาคบอกว่านายจะไปที่เขตอวกาศลึกลับสินะ

Guy : ใช่แล้ว แถมพวกการ์เดี้ยนก็อนุมัติแล้วด้วย

Kilowog : ดีแล้ว ฉันเองก็อยากจะเปลี่ยนบรรยากาศซะบ้างอยู่พอดี

Arisia : เราทุกคนเลยนั่นแหละที่ควรจะเปลี่ยนบรรยากาศซะบ้าง

Guy : ฉันไม่ได้ออกปากชวนใครมาร่วมภารกิจนี้เลยนะ นี่มันไม่ใช่อย่างที่ฉันกะไว้

Kilowog : ทั้งซาลาคและพวกการ์เดี้ยนได้กำหนดให้เรามาร่วมในภารกิจของนาย

Arisia : แต่เราก็เสนอตัวเองน่ะนะ

Kilowog : และเราก็เกลี้ยกล่อมพวกนั้นว่า กำลังเสริมอาจมีความจำเป็น เพราะมันอาจมีอันตรายซุกซ่อนอยู่ที่นั่นก็ได้

Arisia : ไม่ใช่ว่าพวกการ์เดี้ยนไม่เชื่อใจนายหรอกนะ…

Guy : ก็พวกนั้นไม่เชื่อใจฉันจริงๆนี่

Arisia : ก็ถูกแล้ว และก็เป็นที่รู้กันว่านายมันเป็นพวกเลือดร้อนด้วย

Guy : ฉันไม่ต้องการพี่เลี้ยงหรอกน่า

Kilowog : เราไม่ใช่พี่เลี้ยงของนายหรอกน่ากาย เราคือเพื่อน และเราก็มาที่นี่เพราะเราต้องการมาเอง และมันก็ไม่มีอะไรเสียหาย ที่จะไปแสวงหาความตื่นเต้นใหม่ๆเสียบ้างนี่นะ

Guy : เอาเถอะ ในเมื่อพวกนายก็เอาตะเกียงพลังมาด้วยแล้ว แถมมาเถียงกับพวกนายก็ไม่มีความหมายอะไร ฉันว่าเรามาเติมพลังให้เต็มแท็งแล้วออกเดินทางกันดีกว่า

ว่าแล้วก็ชาร์จพลัง และตามธรรมเนียมที่ก่อนออกปฏิบัติภารกิจก็ต้องกล่าวคำสาบานออกมา

“ในวันอันสว่างไสว ในคืนอันมืดมิด”
“ไม่มีความชั่วร้ายใดหลุดรอดสายตาข้าไปได้”
“ให้เหล่าผู้บูชาอำนาจแห่งความชั่วร้าย”
“จงระวังพลังของข้า แสงแห่งกรีนแลนเทิร์น!”

แล้วพวกเขาก็ออกเดินทาง (อ้อ ดูเหมือนว่าตะเกียงพลังนั้นสามารถลดขนาดและเก็บไว้ในแหวนได้)

Arisia : กาย

Guy : มีอะไรรึ?

Arisia : ฉันมีเรื่องจะคุยด้วยหน่อย

Guy : เอาสิ ตอนนี้เรามีเวลาเหลือเฟือเลยนี่

Arisia : ฉันอยากจะขอแวะที่หนึ่งก่อนที่จะเข้าไปในเขตอวกาศลึกลับ

Guy : แวะรึ ที่ไหนล่ะ?

Arisia : ที่ดาวเคราะห์ดาแซม

เมื่อได้ยินชื่อดาวเคราะห์ Guy ก็รู้ทันทีว่า Arisia ต้องการจะไปยังที่ๆ Sodam Yat คู่หูของเธออยู่นั่นเอง

(Sodam Yat เป็นคู่หูของ Arisia และเคยเป็นร่างสิงสู่ของ Ion ร่างอวตารแห่งแสงสีเขียว โดยในช่วงก่อนหน้า Blackest Night เล็กน้อย เขาได้เข้าสู้กับ Mongul ที่ขณะนั้นฉวยโอกาสที่ Sinestro โดนจับกุม ยึดอำนาจใน Sinestro Corps และเข้ารุกราน Daxam บ้านเกิดของ Sodam ซึ่งขณะนั้นถูกปิดผนึกพลังของ Ion อยู่ เขาจึงได้เสียสละตัวเอง พุ่งเข้าไปในใจกลางดวงอาทิตย์แดงของ Daxam และเปลี่ยนมันให้เป็นดวงอาทิตย์สีเหลืองเพื่อมอบพลังแก่ผู้คนบนดาว Daxam ต่อสู้กับ Mongul ซึ่งผลทำให้ Mongul กับพวกต้องหนีไปจาก Daxam ส่วน Sodam ก็ต้องติดอยู่ในดวงอาทิตย์ แต่ตอนนี้เขาถูกคนลึกลับที่ตามล่าร่างอวตารแห่งแสงดึงเอา Ion ออกไป และส่งกลับลงมายังพื้นดาวไปแล้ว แต่ยังไม่มีใครในหมู่ Green Lantern รู้เรื่องนี้)

Guy : โซดัมเป็นกรีนแลนเทิร์นที่ยอดเยี่ยมมาก และสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขามันก็แย่มากน่ะนะอาริเซีย แต่เราก็เสียพรรคพวกไปมากมายอยู่แล้วและพวกเราก็ไม่สามารถจะชุบชีวิตใครได้ ด้วย

Arisia : เขายังไม่ตายนะ กาย

Guy : แล้วนั้นมันเป็นแค่ลางสังหรณ์หรือมีหลักฐานยินยันกันล่ะ เพราะเท่าที่ดูจากในรายงาน โซดัมน่ะ…

Arisia : ถึงมันจะเป็นแค่ลางสังหรณ์ แต่ถ้านี่เป็นไอซ์แฟนของนาย หรือไคล์ นายจะมาเสียเวลาถามคำถามแบบนั้นไหมล่ะ?!?

Guy : ไม่ คงไม่ถามหรอก

Arisia : แล้วทีนี้เราจะไปดาแซมกันไหม เพราะไม่งั้นฉันจะไปคนเดียวก็ได้

Guy : ตกลง เราจะแวะที่นั่นเป็นที่ที่สอง

Kilowog : แล้วเราจะแวะที่ไหนเป็นที่แรกกันล่ะ?

Guy : ดาวเคราะห์โอดิม

Kilowog : โอดิม ดาวหลักของบลูแลนเทิร์นน่ะหรือ ทำไมล่ะ?

Guy : ฉันมีธุระที่ต้องทำน่ะ

Kilowog : นายหมายถึง “เรา” สินะ

Guy : ไม่ มันเป็นธุระของฉันคนเดียว

Kilowog : ฉันก็นึกสงสัยอยู่ว่าทำไมเราถึงมาทางทิศทางนี้ ทั้งที่มันก็ไม่ใช่ทางลัดที่จะไปเขตอวกาศลึกลับเสียหน่อย

Guy : นายนี่เป็นนักสืบได้สบายเลยนะ!

Kilowog : ฉันเก่งเรื่องอ่านท่าทางของคนอื่นมาตั้งนานแล้วล่ะเจ้าหนู และนั่นทำให้ฉันบอกได้ว่ามันมีบางอย่างผิดปกติ มีอะไรบางอย่างรบกวนจิตใจนายอยู่ นายกำลังปิดบังบางอย่างอยู่ และพวกเราก็มีสิทธิ์ที่จะรู้ด้วย!

Guy : แล้วอะไรทำให้นายคิดแบบนั้นหือ?!? ฉันคือผู้นำของภารกิจนี้ และถ้าฉันอยากจะหยุดแวะที่ไหนฉันก็ไม่จำเป็นต้องขออนุญาตนายด้วย….

ทัน ใดนั้น Guy ก็รู้สึกตัวว่าเขาแสดงอารมณ์โกรธออกมาแบบไม่มีสาเหตุ และนั่นก็ทำให้เขารู้ว่า ไม่สามารถเก็บปัญหานี้ของเขาไว้เงียบๆได้แล้ว

Guy : มันเกี่ยวกับแหวนแดงที่เคยสวมบนตัวฉันน่ะ…

Kilowog : ไอ้วงที่เปลี่ยนนายเป็นเครื่องจักรสังหารที่โกรธเกรี้ยวตลอดเวลานั่นน่ะหรือ?

Guy : นายพูดถูกเผงเลยละ

Guy : มันมีผลข้างเคียงเหลืออยู่ และตอนแรกฉันก็นึกว่าฉันรับมือได้แต่…

Arisia : ผลข้างเคียงแบบไหนหรือ?

Guy : มันมีเลือดไหลออกจากปากฉันอยู่เรื่อยๆ แถมไม่ใช่เลือดธรรมดาด้วย มันเป็นเลือดเพลิงแบบที่ฉันใช้พ่นใส่พวกแบล็คแลนเทิร์น

Kilowog : นั่นมันไม่ดีแล้วนะ

Guy : นายก็อยู่ในตอนนั้นด้วยนี่ เอาเหอะ ทีนี้อินดิโกแลนเทิร์นที่ชื่อพังค์ก็บอกว่า

Arisia : เขาชื่อมังค์ต่างหาก

Guy : เออใช่ มังค์ เขาบอกว่ามีเพียงบลูแลนเทิร์น ที่จะสามารถล้างผลข้างเคียงของแหวนแดงออกไปได้ ดังนั้นฉันจึงคิดว่าก่อนจะไปยังเขตอวกาศลึกลับ ก็ควรจะแวะไปหาพวกบลูแลนเทิร์นให้เรียบร้อยเสียก่อน

Kilowog : แล้วจะมัวรออะไรอยู่ล่ะ? รีบลงไปที่โอดิมแล้วไปฆ่าเชื้อให้นายกันเลย

Guy : ชำระล้างต่างหาก

Kilowog : อะไรก็ช่างเหอะ

พวกเขาลงมาที่ Odym และได้เห็นดาวเคราะห์ที่เต็มไปด้วยชีวิต

Guy : คงต้องขอบอกว่าที่นี่ดูจะเป็นที่ๆเหมาะจะมาพักร้อนและผ่อนคลายนะเนี่ย
และพวกเขาก็ได้พบกับ Blue Lantern คนหนึ่งในเวลาไม่นานนัก

Warth : สวัสดี กรีนแลนเทิร์นทุกท่าน! ขอต้อนรับสู่โอดิม! ข้าคือบราเทอร์วาร์ธ มีอะไรจะให้ข้าช่วยท่านในวันอันสวยงามนี้บ้างล่ะ?

Guy : เฮ้ สวัสดีพี่ชาย ฉันได้ยินว่าพวกนายสามารถสร้างปาฏิหารย์ได้เลยมาหาน่ะ

Warth : ข้ารู้สึกได้ว่าท่านเคยสวมใส่แหวนพลังสีแดงมาก่อน

Guy : นายพูดถูกแล้ว

Warth : และข้าคิดว่าท่านต้องการให้เรา อาบร่างของท่านด้วยแสงสีฟ้าแห่งความหวัง เพื่อชำระล้างเลือดพิษสีแดงในร่างท่านสินะ?

Guy : ใช่ นั่นแหละคือเหตุผลที่ฉันมาที่นี่

Warth : ถ้าเช่นนั้นก็ตามข้ามาเลยกรีนแลนเทิร์น และพวกเราจะได้…

แต่ทันใดนั้นก็มีใครบางคนพุ่งเข้ามาหา Guy ในดวงตาของคนๆนั้นมีอาบไปด้วยสีแดงแห่งความโกรธเกรี้ยว

??? : ไม่!

Bleez : ถอยไปนะ!!

ผู้ที่มาก็คือ Red Lantern Bleez ที่ Atrocitus ผู้นำของ Red Lantern ส่งมาเพื่อ “ร่วมภารกิจ” กับ Guy นั่นเอง

อืม…ท่าทางว่าภารกิจครั้งนี้มันส่อแววล่ม ตั้งแต่ยังไม่ทันจะเริ่มแล้วสิเนี่ย

แถม ถ้าความลับเรื่อง “ภารกิจซ่อนเร้น” ของ Guy โดน Kilowog กับ Arisia ล่วงรู้ มันจะกลายเป็นว่าพวกเขาจะหันมาเล่นงาน Guy ฐานทรยศองค์กรแทนรึเปล่าล่ะนี่…

ต้องติดตามตอนต่อไป