Marvel Comic : Amazing X-Men 05 : The Quest for Nightcrawler Final : Battle for Souls!!
เรื่อง : Jason Aaron
ภาพ : Ed Mcguinness
วางจำหน่าย : 26 มีนาคม 2014
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

การต่อสู้ครั้งสุดท้ายระหว่าง X-Men และกองทัพโจรสลัดของ Azazel มาถึงแล้ว!

และครั้งนี้ Nightcrawler อาจต้องแลกด้วยการที่เขาจะไม่อาจกลับไปยังแดนสวรรค์ได้อีกตลอดกาล…

.
.
เปิดฉากมาที่โรงเรียน Jean Grey

ฝูง Bamf สีแดงกับสีฟ้ากำลังต่อสู้กันขนานใหญ่!

ในขณะที่ Bamf สีแดงพยายามจะทำลายประตูมิติ ด้าน Bamf สีฟ้าก็พยายามปกป้องมัน ในขณะที่พวกจนท.ของโรงเรียนที่ยังเหลืออยู่ก็เข้าร่วมกับฝ่ายสีฟ้าเพื่อปกป้องประตู เพราะมันคือสิ่งเดียวที่จะสามารถพาพวกเพื่อนๆของพวกเขากลับมาได้!

ตัดไปที่โลกหลังความตาย

Nightcrawler กำลังนำเหล่า X-Men เข้าสู้ศึกตัดสินกับ Azazel พ่อของเขา!!

“พวกมันมากันแล้ว”
“เจ้าพวกโจรสลัดปีศาจของอาซาเซล พ่อของฉัน”
“พวกเลวร้ายที่สุดในโลกหลังความตาย”
“พวกที่ตะโกนสาบแช่งด้วยคำหยาบนับร้อยนับพัน”
“พวกมันมาเพื่อเผาแดนสวรรค์ และปล้นชิงแดนนรก”
“พวกมันมาเพื่อสับพวกเราให้กลายเป็นเศษเนื้อ”
“พวกมันมาเพื่อฆ่าเราทุกคน”
“แม้แต่บางคนที่ตายไปแล้วก็ตาม”

“ฉันคือคนก่อศึกนี้พอๆกับพ่อของฉัน”
“ฉันนำพวกเอ็กซ์-เม็นมาที่นี่”
“ฉันทำให้พวกเพื่อนๆของฉันต้องเสี่ยงอันตราย ทำให้พวกเขาต้องเอาวิญญาณของตัวเองมาเสี่ยง”
“เพื่อปกป้องพวกเขา ฉันจะต้องยอมแลกด้วยทุกอย่าง”
“หากจำเป็นก็ต้องยอมตายอีกครั้ง”
“หรือแม้แต่สิ่งที่เลวร้ายกว่านั้น”

Azazel : กัปตันครอว์เลอร์ ฉันว่าได้เวลาส่งแกกลับไปสวรรค์แล้วล่ะนะ ในสภาพโดนเฉือนเป็นริ้วๆเลยไงล่ะ

แล้วสองพ่อลูกก็ดวลดาบและพลังเคลื่อนย้ายกันอย่างดุเดือด!!

Nightcrawler : ฉัน! ไม่! ใช่! ลูก! แก!

Nightcrawler : ไม่เคยเป็น และไม่มีวันเป็นด้วย และนี่ก็จะช่วยย้ำความจำให้แก

เขาฟันดาบใส่ Azazel แต่อีกฝ่ายก็เคลื่อนย้ายหนีไปบนเสากระโดงเรือ

Azazel : ไม่ต้องสนเรือแล้ว! เผามันให้หมด! เผาเจ้าพวกเอ็กซ์-เม็นให้เป็นเถ้าไปเลย!!

เมื่อพวกโจรสลัดโยนคบไฟจะเผาเรือ ทางฝ่าย X-Men ก็มีไฟเหมือนกัน!

Firestar : ทางนี้ก็เล่นเกมนี้ได้เหมือนกันนะพวก

Azazel : มันยังไม่มากเท่าไหร่นัก แต่เรือของแกกำลังไหม้อยู่นะกัปตัน

Nightcrawler : และพวกโจรสลัดของแกก็กำลังร่วงเหมือนแมลงวันอยู่เหมือนกันนั่นแหละ

Azazel : แกคิดว่ามันมีความหมายอะไรงั้นเรอะ? เชื่อเฮอะลูกเรือน่ะหาใหม่ได้ไม่หมดสิ้นอยู่แล้ว แต่ไหนลองบอกฉันหน่อยซิ…

Azazel : …แกสามารถพูดอย่างเดียวกันนั้นกับพวกเพื่อนๆของแกได้หรือเปล่า?

Nightcrawler : ไม่นะ…แกอย่าได้บังอาจเชียวนะ แก…

ที่ด้านล่างพวก Wolverine กำลังต่อสู้ติดพันอยู่

Iceman : พวกมันจุดไฟเร็วเกินกว่าฉันจะดับทันแล้วนะ เรือเราทนอยู่ได้ไม่นานแน่

Iceman : ไหนบอกฉันหน่อยสิ…ว่านอกจากแต่งตัวเป็นโจรสลัดและสู้กับทุกคนที่เห็น เรามีแผนอะไรบ้างนะ…?

Wolverine : ไฟร์สตาร์! ฉันต้องการให้เธอเผาเรือของพวกมันทุกลำ! ศึกนี้ต้องจบลงเดี๋ยวนี้!

ตอนนั้นเอง Azazel ก็โผล่มาด้านหลังและเสียบดาบของมันทะลุร่างของ Wolverine!

Azazel : ข้าเห็นด้วยเต็มๆว่ะ

Wolverine : อ๊าคค!!

Nightcrawler : โลแกน!

Wolverine : อูยย! เกลียดนักเชียว…เจ้าพวกใช้พลังเคลื่อนย้ายเนี่ย

Nightcrawler : คุณพระช่วย นายนี่ก็ช่างเลือกเวลาที่จะเสียพลังรักษาตัวเองได้เหมาะซะไม่มีล่ะ

Wolverine : บ้าเอ๊ย ไม่ต้องห่วงฉันเคิร์ธ อย่า…หยุด…สู้นะ

ในขณะที่เขาต้องมองเพื่อนของเขาเลือดไหลออกมาไม่หยุด Nightcrawler ก็เริ่มคิดอะไรบางอย่าง จนกระทั่งมีเสียงดังขึ้นในหัวเขา?!

{เคิร์ธ…อย่าทำแบบนั้นนะ อย่าทำเรื่องที่เธอคิดอยู่ในใจเชียวนะ}

“อะไรน่ะ? นั่นใครกัน? ใครพูดอยู่ในหัวฉัน?”

{พวกอัครเทวดากำลังมุ่งหน้าไปที่นั่นแล้ว ให้พวกเขาจัดการเรื่องนี้แล้วส่งพวกเอ็กซ์-เม็นกลับบ้านไปซะ}

{แล้วกลับมาด้วยกันกับฉัน กลับไปยังที่ๆเธอควรอยู่}

“ศาสตราจารย์เซเวียร์?”

{กลับไปยังสวรรค์เถอะเคิร์ธ เธออุตส่าห์ได้รับการพักผ่อนชั่วนิรันดร์นี้มานะ}
{สิ่งที่เธอคิดจะทำ…มันไม่สามารถย้อนกลับได้}
{คิดให้ดีว่ามันหมายความว่ายังไง ได้โปรดเถอะ…นี่ไม่ใช่ความรับผิดชอบของเธออีกแล้วนะ}

“ถึงกองทัพของเขาจะพ่ายแพ้ แต่อาซาเซล…ไม่มีวันถูกกักขังเอาไว้ จะมีที่ไหนที่สามารถกักขังผู้มีพลังเคลื่อนย้ายสูงสุดได้กันล่ะ? มีเพียงที่เดียวเท่านั้น”

{เคิร์ธ อย่านะ!!}

“ผมขอโทษครับศาสตราจารย์ หมอนั่นคือพ่อของผม”
“…ซึ่งนั่นทำให้เขาคือความรับผิดชอบของผม”

แล้วเขาก็หันไปหา Bamf ที่อยู่ข้างๆเขา

Nightcrawler : นี่นายน่ะ นายจำข้อตกลงที่เราทำต่อกันได้ไหม?

Bamf : แบมฟ์

Nightcrawler : งั้นก็บอกพี่น้องของนายได้เลยว่าถึงเวลาแล้ว

Nightcrawler : บอกพวกเขาว่าฉันพร้อมที่จะจ่ายสิ่งที่ฉันติดค้างอยู่แล้ว

ขณะเดียวกันนั้นที่โลก

Bamf สีฟ้าจำนวนหนึ่งหยุดสู้และเกาะเกี่ยวผสานร่างจนกลายเป็นรูปร่างคน?!

Nightcrawler : ทนหน่อยนะโลแกน อีกไม่นานก็จบแล้วล่ะ

Wolverine : นายมีอะไรต้องทำก็ไปทำเลย…ขอแค่…เอาฉันไปวางพิงขอบเรือไว้ที…ฉันจะได้เสียบคางใครสักคนได้

แล้ว Nightcrawler ก็ไปเผชิญหน้ากับ Azazel อีกครั้ง!

Nightcrawler : อาซาเซล!

Azazel : เพื่อนแกตายหรือยังล่ะ? ถ้ามันตายแล้วแกก็มากับฉันซะสิ เราจะไปหาวิญญาณบาปหนาของมันที่ก้นบึ้งของนรกด้วยกันไง

Azazel : ยังไม่ตายงั้นสิ งั้นฉันเกรงว่านี่คงถึงเวลาต้องลากันแล้วล่ะนะ พวกแบมฟ์ของฉันบอกว่าพวกอัครเทวดากำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ ซึ่งนั่นก็เป็นศึกที่ฉันเกรงว่าต้องขอเลี่ยงไว้ก่อน

Azazel : ดังนั้นเราจะล่องไปยังร่องน้ำสีเลือดแห่งแม่น้ำสติกซ์ ที่ซึ่งเราจะหนีรอดไปปล้นอีกครั้งยังไงล่ะ แต่เรื่องนั้นคงไม่ได้เกิดขึ้นกับเรือและลูกเรือของแกหรอก

Azazel : แกมันช่างเป็นโจรสลัดที่ห่วยแตกจริงๆเคิร์ธ เป็นลูกที่ไม่ได้เรื่องด้วย

แม้จะโดน Azazel ดูหมิ่นดูแคลน แต่สิ่งที่ออกมาจากปากของ Nightcrawler กลับเป็น…

Nightcrawler : เอาเลย ลงมือตอนนี้เลย!

ทันใดนั้นฝูง Bamf สีฟ้าก็เข้าไปจับตัว Azazel เอาไว้!

“เหตุผลเดียวที่พ่อของฉันมีลูกก็เพื่อใช้เป็นเครื่องมือ”
“ครั้งหนึ่งเขาคิดจะใช้พลังของเลือดของลูกของตัวเองในการส่งเขาและกองทัพของเขาไปที่โลก”
“ตอนนั้นฉันต่อสู้เพื่อหยุดยั้งเขา”
“แต่ตอนนี้…”
“…ตอนนี้ ในที่สุดฉันก็จะได้ทำให้พ่อภูมิใจในตัวฉันเสียทีล่ะ”

แล้วก็เกิดเสียงหนึ่งดังขึ้น!

BAMF!!!

Azazel ถูกพาผ่านประตูมิติออกมาที่โรงเรียน Jean Grey ที่ซึ่งเขาพบ Nightcrawler ที่บัดนี้ได้ร่างใหม่ที่สร้างขึ้นจากพวก Bamf รออยู่แล้ว

Azazel : อะไร…นี่แกเพิ่งจะทำอะไรลงไป?

Nightcrawler : ทำตามสิ่งที่โชคชะตากำหนดมาให้ฉัน สิ่งที่นายอยากให้ฉันทำมาตั้งแต่ต้นไงพ่อ

Nightcrawler : ขอต้อนรับกลับบ้าน

ทันใดนั้น Nightcrawler ก็ใช้มีดกรีดมือตัวเอง เลือดของเขาออกมาเป็นกรดกำมะถันอย่างพวกปีศาจ?!

Azazel : เจ้า…เด็กโง่เง่าเอ๊ย ฮ่า! นี่แกรู้ตัวหรือเปล่าว่าแกเพิ่งจะทำอะไรลงไป? หรือที่จะมีคนต้องตายไปมากขนาดไหนเพราะการกระทำของแก?

Nightcrawler : ฉันรู้ดีเลยล่ะว่าทำอะไรลงไป

ว่าแล้ว Nightcrawler ก็หวดหมัดใส่หน้าพ่อตัวเองไปสุดแรง!

Nightcrawler : นายเพิ่งโดนจับล่ามโซ่ไปแล้วไงล่ะพ่อ ที่นี้ใครกันแน่ที่เป็นโจรสลัดได้เจ๋งกว่า?

“พ่อฉันถามว่าฉันทำอะไรลงไป?”
“ฉันใช้เวทย์โลหิตของเขาเองเพื่อตัดเขาจากกองทัพของเขา เพื่อผูกมัดเขาไว้บนโลกมนุษย์ไปตลอดกาล”
“เพื่อทำให้โลกนี้เป็นที่จองจำเขา และตัวฉันเป็นผู้คุมเขา”
“ฉันช่วยพวกเพื่อนๆของฉันเอาไว้ได้”

พวก Bamf สีฟ้าพาพวก Wolverine ผ่านประตูมิติกลับมา และก่อนที่ใครจะทันได้ทำอะไร Nightcrawler ก็รีบไปที่ประตูมิติ

“ฉันกลับมามีชีวิตอีกครั้ง”
“และปิดประตูเชื่อมโลกทันที”
“ฉัน…ฉันกลับมามีชีวิตอีกครั้ง”
“โอคุณพระช่วย”
“นี่ฉันทำอะไรลงไป?”

คืนนั้น Nightcrawler นั่งดูดาวอยู่บนหลังคา แล้ว Wolverine ก็ขึ้นมาเรียกเขา

Wolverine : เฮนรี่แทบรอที่จะพานายทัวร์โรงเรียนไม่ไหวแล้วล่ะนะ ทันทีที่นายพร้อมเลยล่ะ

Nightcrawler : ไม่ใช่ว่านายควรจะนอนอยู่บนเตียงหรอกรึ?

Wolverine : ความมหัศจรรย์ทางการแพทย์ของมิวแตนท์ล่ะนะ นายต้องไม่เชื่อแน่ว่านายพลาดอะไรไปบ้าง

Nightcrawler : มันมีเรื่องต้องปรับตัวมากเหลือเกิน ฉันก็แค่…อยากได้เวลาสักหน่อย

Wolverine : ได้แน่อยู่แล้ว ฉันเข้าใจ พวกเราทุกคนต่างก็ดีใจที่นายกลับมา แต่ฉันก็รู้…รู้ว่านี่มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับนาย

Wolverine : ฉัน…ได้เห็นส่วนเล็กน้อยของที่ๆนายเคยอยู่ ของสันติสุขที่นายได้รับ

Wolverine : ฉันจินตนาการได้เลยว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ…ที่จะเดินหนีออกมาจากสรวงสวรรค์

Nightcrawler : ส่วนที่ตลกก็คือ เมื่อตอนที่ฉันอยู่ที่นั่น…ฉันใช้เวลาที่มีฝันถึงที่นี่ หวังที่จะได้ผจญภัยครั้งสุดท้ายอีกสักครั้ง แล้วพอมาตอนนี้…ฉันแค่หยุดคิดไม่ได้…ถึงเรื่องที่ฉันลงจากสวรรค์มาแล้ว และคิดว่าฉันจะได้มีวันกลับไปที่นั่นได้อีกไหม

Wolverine : นายทำข้อตกลงกับพวกแบมฟ์ใช่ไหม? เพื่อร่างเนื้อนั่น เพื่อเรื่องทั้งหมดนี้

Wolverine : เคิร์ธ…นายสัญญาว่าจะให้อะไรตอบแทนพวกนั้นกันแน่?

Wolverine : ว่าไงล่ะเคิร์ธ?

“คนที่ตายไปแล้วจะมีอะไรใช้ต่อรองได้กันล่ะ?”

แล้ว Nightcrawler ก็ยิ้มให้กับเพื่อนของเขา

Nightcrawler : ไม่มีหรอกโลแกน ฉันไม่ได้ให้พวกนั้นเลยสักอย่างเดียว

ไม่ว่า Wolverine จะเชื่อหรือเปล่าก็ยากจะบอกได้ แต่เขาก็ยอมเดินกลับไปและปล่อย Nightcrawler ไว้ตามลำพัง

“ผมชื่อเคิร์ธ แว็กเนอร์”
“และนี่คือเรื่องราวของการที่ผมตกจากสวรรค์และกลับมามีชีวิตอีกครั้ง”
“เรื่องราวที่ผมล่องเรือไปในทะเลของดินแดนแห่งความตายและช่วยวิญญาณนับล้านเอาไว้”
“และสิ่งที่ผมต้องจ่ายไป…”
“…ก็คือวิญญาณของผมเอง”

ตอนต่อไป
เมื่อแม่ลูกได้พบกันอีกครั้ง!