Battle of The Atom Part 3 : X-Men #5

เรื่องโดย : Brian Wood | ภาพโดย : David Lopez

วางจำหน่าย : 11 กันยายน 2013

สำนักพิมพ์ : Marvel

การหลบหนีของ Y.Jean และ Y.Scott เริ่มต้นขึ้น

แต่พวกเขาจะหนีไปได้นานแค่ไหน เมื่อ X-Men ทั้งสองทีมกำลังไล่ตามพวกเขา?

.
จากเล่มที่แล้ว Lady Xorn เปิดเผยตัวตนว่าเธอคือ Jean Gray

Jean : และพวกคุณไม่ว่าอะไร

Jean : …ฉันไม่อยากจะให้คิดว่ามันหยาบคายนะ แต่ฉันมีชีวิตอยู่มานาน และพลังของฉันก็คือสิ่งเดียวที่เติบโตขึ้นเรื่อยๆ

Jean : และฉันไม่สามารถที่จะถอดหมวกนี้ออกได้นานกว่านี้แล้ว

Kat : เธอทำได้ดีแล้ว จีน พวกเราจะตามหา ตัวเธอในอดีต และเพื่อนๆของเธอ จากนั้นพวกเราจะส่งพวกเขากลับไป และเปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างที่เกิดขึ้น

Xavier : คิตตี้ พูดถูก และพวกเราจะจัดการเรื่องนี้

??? : เอิ่ม… เอ่อ… เซเวียร์?

และคนที่พูดขึ้นมาก็คือ Jubilee นั่นเอง

Jubilee : พระเจ้า นั่นมันดูพิลึกจริงๆ ทำไมถึงเลือกใช้ชื่อนั้นเนี่ย

Jubilee : เอาล่ะ ฟังนะ พวกนายน่ารักมาก แต่ถามหน่อย ว่าพวกเราจะไปตามจับพวกนั้นได้ยังไง?

Jubilee : เพราะ แบล็ค เบิร์ด โดน จีน กับ สก๊อตต์ ขโมยไปแล้ว

Xavier : แบล็ค เบิร์ด ไม่ได้เป็นยานลำเดียวที่พวกคุณมีไม่ใช่เหรอ?

Old.Beast : หรือจะให้ฉันพูดว่า เป็นลำที่สองกันล่ะ แฮ็งค์

Beast : แน่นอนว่านายต้องรู้… ไม่สิจำได้ ว่าฉันกับตัวฉันตอนเด็ก ตัดสินใจที่จะทดสอบความคิดเรื่องการสร้างเครื่องบินเจ็ตแบบใหม่

Y.Beast : มันเพิ่งจะเสร็จ แต่ยังไม่ได้ออกบินเพื่อทำการทดสอบเลย บางทีนี่อาจจะเป็นความบังเอิญล่ะมั้งเนี่ย?

Y.Beast : เอาล่ะ ทุกๆคน ถอยออกไปคนละด้าน

และเมื่อ Y.Beast กดสวิตซ์ พื้นก็ค่อยๆแยกออกจากกัน

Jubilee : โว้ว!

Xavier : มันก็มีบางอย่างที่ค่อนข้างสะดวกเวลาที่พวกเรารู้เรื่องราวจากอนาคตใช่มั้ยล่ะ

Wolverine : งั้นบางทีนายน่าจะใช้ ไอ้ความรู้นั้นช่วยเหลือฉันในตอนที่ฉันลืมกุญแจห้องตัวครั้งหน้านะ

และสิ่งที่ปรากฏออกมาก็ทำให้คนอื่นๆตะลึง

Y.Beast : ทุกๆคน พบกับ โดฟ

Beast : มันคงจะดีกว่านี้นะ ถ้าพวกเราได้เป็นคนประกาศเรื่องนี้เอง

Old.Beast : เธอ คือ ผลงานที่ยอดเยี่ยมที่สุดของฉัน

Old.Beast : พระเจ้า ฉันล่ะไม่อยากจะแก่เลยจริงๆ

Xavier : จีนกำลังพยายามอย่างเต็มที่ที่จะปิดกั้นตัวเองจากผม แต่เธอยังเด็กอยู่มาก และขาดประสบการณ์ ทำให้เธอหลงเหลือกระแสโทรจิตอ่อนๆอยู่

Xavier : และมันทำให้ฉันสามารถที่จะแกะรอยพวกเขาได้ด้วย อุปกรณ์เซเนโบรนี่ ยิ่งพวกเราเอาเครื่องขึ้นได้เร็วเท่าไร พวกเราก็ยิ่งมั่นใจในอนาคตของพวกเราได้เร็วเท่านั้น

และ Xavier ก็กลืนมันลงไป

Storm : ฉันอยากให้พวกเธอทั้งสามคนรออยู่ที่นี่

Kitty : ถามจริง?

Storm : รวมไปถึง บ็อบบี้ กับ แฮ็งค์ วัยเด็กด้วย เพราะพวกเราต้องเผื่อไว้ถ้าหาก จีน และ สก๊อตต์ เกิดย้อนกลับมา

Beast : โอ้ แม่เจ้า เธอแข็งแกร่งขึ้นมากจริงๆ มิส ฮาเยส จนกลายเป็นผูช่วยของฉันได้แล้ว

Molly : ขอบใจนะ พ่อขนปุย

จากนั้นทุกๆคนก็ขึ้นเครื่อง และ Bobby ก็ชี้ไปทาง Ice Hulk

Bobby : ฉันชอบหมอนี่แฮะ! เพราะฉันไม่ต้องมากังวลว่าเขาจะมาเล่นมุขตลกก่อนฉัน!

Wolverine : เออ แล้วดูนายจะเป็นคนเดียวที่สนุกกับเรื่องนี้นะ เดรก? นั่งลงแล้วซะที…

“เพราะพวกเราบางคนยังมีงานต้องทำนะ…”

บริเวณใกล้ๆ Big Sur, California

พวก Y.Scott กำลังเปลี่ยนชุดของชาวบ้านกันอยู่

Y.Jean : ฉันไม่ชอบขโมยชุดคนอื่นมาใส่เลยนะ

Y.Scott : ฉันก็ด้วยแหละ แต่พวกเรามีทางเลือกอื่นที่ไหนล่ะ? พวกเขาต้องออกตามล่าพวกเรา แล้วใครมันจะรู้ล่ะมันมีเครื่องติดตามอยู่ในเสื้อผ้าของพวกเราหรือเปล่า

Y.Scott : แต่ถ้าเธอต้องการจริงๆ พวกเรากลับมาเก็บมันกลับไปทีหลัง…

แต่ในขณะที่กำลังเปลี่ยนกางเกง Y.Scott ก็เกิดลื่นจนมือไปดึงผ้าที่ขวางพวกเขาไว้ (เอ็งจงใจใช่มั้ย)

Y.Scott : ….

Y.Jean : ว้าว การทำอะไรแบบนี้เป็นความคิดของนายใช่มั้ย อีตาคุณ ซัมเมอร์?

Y.Scott : ฉันขอโทษละกัน

Y.Jean : “ไม่ล่ะ ฉันคิดว่านายไม่รู้สึกแบบนั้นน่ะ”

Y.Jean : แต่เอาเถอะ รีบหน่อยล่ะ พวกเราต้องไปแล้ว

Y.Scott : แต่ที่ไหนล่ะ?

Y.Jean : ฉัน…

และ Y.Jean ก็เห็นหลังเปล่าๆของผู้ชายเป็นครั้งแรก และเมื่อเธอมองมันก็ทำให้เธอหน้าแดงเลยทีเดียว

Y.Scott : เอ่อ จีน?

Y.Jean : อ๊ะ ขอโทษ พอดีฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆน่ะ! ขอให้ฉันมุ่งเน้นไปที่การพรางตัวพวกเราก่อนละกัน

Y.Jean : แล้วเอาเป็นหารถซักคันละกัน ดีมั้ย?

Y.Scott : งั้นดูเหมือนฉันจะจัดการได้แล้วนะ

และที่ Y.Scott พูดถึงก็คือ มอเตอร์ไซต์ของบ้านหลังนี้นี่เอง (เสื้อก็เอา รถก็เอานะเอ็ง)

Y.Scott : ว่าไง คนสวย

และทางด้าน X-Men ตอนนี้ Dove ออกบินแล้ว

Psylocke : เธออยู่นั่นไง แบล็ค เบิร์ด สัญญาณระยะไกลของเธอนำเรามาที่นี่

Storm : จอดในสถานที่เปิดอย่างชายหากแบบนี้เลยเหรอ?

Psylocke : มันก็ไม่เชิง เธอคิดหรือว่า สก๊อตต์ กับ จีน จะยังอยู่ในนั้นน่ะ?

Storm : แต่ยังไงเราก็ต้องเอาแบล็ค เบิร์ด กลับมาก่อน

Xavier : ใช่ และเร็วด้วย…

Xavier : เพราะผมค่อนข้างประหลาดใจ ที่มันยังไม่ดึงดูดพวกนักกฎหมายให้มาที่นี่ ในตอนนี้

Kat : จีน และ สก๊อตต์ คงกำลังกลัว พวกเขารีบร้อนเปิดมันและออกไป นั่นเป็นสิ่งเดียวที่จะอธิบายถึงการที่พวกเขาทิ้งเครื่องบินเจ็ตไว้แบบนี้ได้

Xavier : ถ้าพวกเขากำลังกลัวจริงๆล่ะก็ ผมก็จะตามรอยพวกเขาง่ายขึ้น, คุณว่าไงล่ะ โลแกน?

Logan : “ฟืดๆ” พวกนั้นเขาเดินไปบนชายหาด และตรงไปยังย่านชุมชนเก่าแถวนั้น

Lady Xorn : แต่มันไม่มีร่องรอยของพลังโทรจิตของพวกเขาเลย

Xavier : ผมขอลงลึกกว่านั้นแล้วกัน

Xavier : เซเรโบร เปิดใช้งานแล้ว

Xavier : และผมได้สัญญาณที่ไม่ค่อยสม่ำเสมอซักเท่าไร มันเหมือนมีอะไรบดบังอยู่ การแกะรอยเป็นไปได้ยาก

Xavier : เธออยู่ไหนกัน แม่สาวน้อยจีนเกรย์

Lady Xorn : ลองระบุตำแหน่งที่ห่างออกไปในรัศมี 50 ไมล์ จากที่นี่ดู? มีถนนหลวง และไม่มีเส้นทางขนส่งสาธารณะ ฉันคิดว่านายลืมระบุตำแหน่งไปนะ และนายก็ตั้งให้เซเรโบรนี่ใช้งานได้กับนายเท่านั้น

Xavier : การไล่ล่าด้วยพลังจิต ฉลาดมาก

ทางด้านโรงเรียนจีนเกรย์

Kitty กับ Rachel ต้องมานั่งเฝ้า Y.Bobby กับ Y.Hank ไว้

Y.Bobby : เอาไง ทำอาหาร, กีฬา หรือรายการตลกดีล่ะ?

Y.Hank : กีฬาสิ

Rachel : เหลือแค่บะหมี่?

Kitty : พระเจ้า จริงด้วย

แล้วพวกเจ๊จะกินหมดนี่เลยเหรอ?

Kitty : แล้วไง ตอนนี้ก็ จีน เกรย์ จากอนาคต ฟังดูพิลึกจริงๆ

Rachel : มันก็พิลึกพอๆกับ จีน เกรย์ จากอดีตนั่นแหละ ตอนนี้ก็มาดูดีกว่า ว่าฉันกินเจ้าบะหมี่พวกนี้ลำบากแค่ไหน

Kitty : ราเชล พวกเขาพูดถูกใช่มั้ย? เกี่ยวกับเรื่องของ จีน, สก๊อตต์ และพวกเด็กๆน่ะ?

Rachel : จริงๆแล้วฉันก็ไม่ใช่คนที่เหมาะจะพูดอะไรแบบนี้หรอกนะ เพราะฉันเองก็มาจากอนาคต และยังอยู่ที่นี่อย่างถาวรซะอีก

Rachel : แต่ถ้าจะให้พูด ก็ ไม่ล่ะ เพราะฉันไม่ใช่คนที่ชอบความคิดที่จะส่งใครซักคนไปยังที่ที่พวกเขาไม่ต้องการจะไป

Kitty : ฉันรู้ว่ามันฟังดูไม่ค่อยสมเหตุสมผล แต่ฉันอยู่ที่นั่นตอนที่ สก๊อตต์ตอนเด็กกำลังจะตาย และมันก็ทำให้ สก๊อตต์ คนปัจจุบันหายตัวไปเลย

Kitty : ฉันเลยรู้ดีว่า มันอันตรายที่จะพวกเขาจะอยู่ที่นี่ แต่… ฉันก็ไม่อยากจะให้พวกเขาไป

Kitty : เพราะตั้งแต่ที่พวกเขามาอยู่ที่นี่… ฉันรู้สึกว่าสิ่งต่างๆมันดีขึ้นมาก มันเหมือนกับว่าพวกเราได้เข้าใกล้สิ่งที่พวกเราสมควรจะเป็น

Kitty : และฉันคิดรู้ว่า… เธอก็รู้แหละ ว่าไอ้การส่งพวกเขากลับไปมันหมายความว่ายังไง?

Rachel : ใช่ฉันรู้ เธอหมายถึง พวกเขาควรจะกลับไปจริงๆเหรอ? จริงๆแล้ว ฉันอยากจะให้มันเป็นสิ่งที่พวกเขาอยากจะทำเองมากกว่า

Rachel : ที่ฉันกังวลคือการที่พวกนั้นจะบังคับพวกเขาด้วยการใช้กำลัง และฉันก็พูดได้ไม่เต็มปากว่า ฉันเชื่อในตัวของเซเวียร์หนุ่มคนนั้น

Rachel : และมันยังมีเรื่องที่ โอโรโร่ กับฉันมองหน้ากันไปไม่ติดสักเท่าไร ในช่วงนี้ด้วย

Rachel : แล้วนี่ก็คือคำถามสำหรับเธอ คิตตี้…

Rachel : …เธอสนใจการทำในสิ่งที่มันไม่สมเหตุผลหรือเปล่าล่ะ?

Rachel : พวกเราเอาพวกอาหารเช้าพวกนี้ไปด้วยได้นะ

บนทางหลวงเรียบชายฝั่งแปซิฟิก

Y.Jean : ฉันสาบานเลยนะ สก๊อตต์ ว่าถ้านายยังถามฉันอีกครั้ง…ฉันก็จะตอบว่าที่ฉันทำได้ก็มีแค่การสกัดพลังโทรจิตของพวกเขาออกไป

Y.Jean : พวกเขาทรงพลังมาก ฉันรู้สึกได้ถึงแรงกดดันของพวกเขาจากสุดขอบของคลื่นพลัง รอคอยให้ฉันลดการป้องกันลง

Y.Scott : ฉันรู้และขอโทษด้วย… แต่ฉันคิดว่าพวกเขากำลังจะมาจับตัวพวกเราไปในไม่ช้า และเมื่อมันเกิดขึ้น พวกเราก็จบกัน พวกเขาจะส่งเรากลับไป

Y.Jean : แล้วจะมีใครพอช่วยเราได้บ้าง อเวนเจอร์? พวกนั้นจะเห็นด้วยกับคนอื่นๆมั้ย?

Y.Scott : จีน ฉันบอกได้เลยว่าทุกๆคนต้องเห็นด้วยแน่ๆ ฉันก็ไม่อยากจะกลับไปเหมือนกับเธอ แต่นี่มันก็เป็นเรื่องที่ผิด จริงมั้ย?

Y.Scott : เพราะพวกเรากำลังทำให้ทุกๆคนและความเป็นจริงในตอนนี้อยู่ในอันตราย

Y.Jean : ใช่มันอันตราย แต่ยังไงชีวิตก็หมายถึงการเสี่ยงอันตรายอยู่แล้วนี่

Y.Jean : มันต้องมีใครที่เข้าใจพวกเรา และอยากจะเข้ามาช่วยบ้างสิ

Y.Scott : ใช่ แต่พวกเขาจะเป็นใครได้ล่ะ?

Y.Jean : จากที่คิด ตอนนี้ฉันมีใครบางคนที่คิดว่าน่าจะติดต่อได้บ้างแล้ว แต่ฉันคิดว่าเธอจะต้องไม่ชอบแหงๆเลย

Y.Jean : และนั่นทำให้ฉันต้องสลายเกราะพลังจิตลงสักระยะนึง

และเมื่อเธอสลายมันลง Cerebro ก็พบตัวเธอในทันที

Lady Xorn : เธออยู่นั่น!

Lady Xorn : พวกเขากำลังมุ่งหน้าขึ้นไปทางเหนือตามทางหลวงเรียบชายฝั่งทะเล

Lady Xorn : ฉันเสียตำแหน่งไปแล้ว แต่ฉันสามารถที่จะขยายพลังของเซเรโบรได้

และ Lady Xorn ก็ใช้พลังจิตของเธอ

Lady Xorn : เจอแล้ว ที่รัก ตรงไปอีกสามไมล์

Xavier : พวกเราจะได้ตัวพวกเขาได้อีกไม่กี่นาที

และทางด้าน Y.Bobby กับ Y.Hank ก็พบว่ามีอะไรผิดปกติ

Y.Bobby : มีอะไรเหรอพวก?

Y.Hank : มันดูเงียบๆนะ นี่ราเชล กับคิตตี้หายไปไหน

Y.Bobby : สงสัยพวกเขาตายไปแล้วเพราะความเบื่อหน่ายเหมือนพวกฉันล่ะมั้ง

Jubilee : อะไรนายเบื่อแล้วเหรอ?

Jubilee : งั้นเอา โชโกะไปสิ เขากำลังดิ้นได้ที่เลยล่ะ

Jubilee : ทีนี้ฉันจะได้ขอตัวไปงีบหน่อย

Y.Bobby : เฮ้ย เดี๋ยวสิ ฉันไม่รู้วิธีเลี้ยงเด็กนะ!

Jubilee : พวกนายเป็นเผ่าพันธุ์ที่สุดยอดไม่ใช่เหรอ ก็ลองคิดหาหนทางดูสิ ปรับตัวซะหน่อย

Jubilee : เพราะฉันก็ทำแบบนั้น

Y.Jean : ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าฉันควรจะขอบใจเธอนะ

Y.Scott : สำหรับอะไรล่ะ?

Y.Jean : ที่เชื่อใจฉัน เพราะฉันไม่เคยปฏิบัติตัวดีๆกับเธอมาก่อนเลย นับตั้งแต่ที่พวกเรามาถึงที่นี่

Y.Scott : ฉันไม่โทษเธอหรอกน่าจีน เพราะมันเป็นแค่ปฏิกิริยาของคนที่รู้ตัวว่าตัวเองจะต้องแต่งงานกับชายที่จะกลายเป็นคนบ้าแบบสุดแบบนี้จริงมั้ย?

Y.Scott : และยังไม่รวมถึงเรื่องที่เธอรู้ว่าตัวเองกำลังจะตายด้วย

Y.Jean : สองครั้ง

Y.Scott : สองครั้ง!

Y.Jean : แต่เธอก็ยอดเยี่ยมจริงๆ มันมีเรื่องราวมากมายที่พวกเราพบเจอ ซึ่งมากเกินกว่าจะรับไหว… และฉันก็อยากจะบอกว่าฉันดีใจจริงๆที่เธออยู่ที่นี่เพื่อฉัน

——————————————–

2 ครั้ง คือ ครั้งแรกคือตอนที่ Jean Gray ตายครับ อีกครั้งคือตอนที่ Phoenix ตายครับ

Y.Scott : ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อเธอ จีน

Y.Scott : เธอรู้ใช่มั้ย? เธอเข้าใจใช่มั้ย ว่าฉันกำลังสื่อถึงอะไรอยู่ตอนนี้?

Y.Jean : ฉัน…เอ่อ…สก๊อตต์

Y.Scott : เดี๋ยว เธอสังเกตมั้ยว่า รถมันค่อยๆน้อยลง?

Y.Jean : สก๊อตต์!

และนั่นเพราะพวก X-Men มาดักพวกเขาไว้แล้ว

Y.Scott : เวรแล้ว

Y.Jean : ไม่ ยังหรอก เรื่องแบบนี้น่าจะไม่เกิดขึ้นในตอนนี้!

Storm : สก๊อตต์ หยุดเธอ พวกเราแค่อยากจะช่วยเธอ

Y.Scott : จับไว้

Y.Jean : มันไม่มีประโยชน์หรอก สก๊อตต์ ดูนั่น

และด้านหน้าของพวกเขาก็มี Dove มาดักไว้เช่นกัน

Y.Jean : พวกเราโดนล้อมแล้ว

Y.Scott : งั้นก็สอยมันซะเลย

Y.Jean : สก๊อตต์ อย่าต่อสู้กันนะ!

Y.Scott : เอาไว้บอกคนที่โยน วูฟเวอร์รีน เมื่อวานนี้ดีกว่ามั้ง!

แล้วเขาก็ยิงใส่ Dove

Y.Scott : พวกเราต้องออกไปจากที่นี่ และฉันต้องจบบทสนทนาเมื่อครู่ของพวกเรา ถึงแม้ฉันจะต้องตายก็ตาม!

Lady Xorn : โอ สก๊อตต์…

Kat : ไม่เอาน่า มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้! แฮ็งค์ คุณจะออกไปได้เลยมั้ยตอนที่พวกเราเปิดประตู?

Beast : เตรียมตัวพร้อมแล้ว

Kat : เดดพลู หยุดมอเตอร์ไซค์!

Daedpool : จัดไป

Beast : ฉันขอโทษนะ สก๊อตต์ แต่ฉันสัญญาว่าไม่มีใครที่อยากจะทำร้ายพวกเธอ

Y.Scott : งั้นคุณก็ไม่น่าจะพาพวกเรามาที่นี่ตั้งแต่แรกสิ!

Beast : อ๊ากกกกก

Y.Scott : จีน พวกเราต้องไปต่อ!

Y.Jean : พวกเขา แข็งแกร่งมาก…

Storm : สก๊อตต์ จีน ขอร้องล่ะ

Xavier : ใจเย็นๆ แล้วค่อยพูดค่อยจากันเถอะ

Molly : เชื่อฉันเถอะ พวกเธอต้องเลิกหนีได้แล้ว

Xavier : ใช่ เอ็กซ์เม็นกับเอ็กซ์เม็น ไม่จำเป็นต้องลงมือรุนแรงกับเพื่อนๆหรอก

Storm : เขาพูดถูกแล้ว นี่มันเพื่อสิ่งที่ดีที่สุด

??? : แต่มันดูแย่สำหรับฉัน

แล้วก็มีอะไรบินมากระแทกหัว Ice Hulk

Rachel : และฉันคิดว่าพวกเราเห็นมากพอแล้ว

เป็น Kitty กับ Rachel ที่นั่งยานมาและเฝ้ามองสิ่งที่เกิดขึ้น จนต้องเลือกที่จะลงมาขัด

Kitty : นี่มันกำลังเกิดบ้าอะไรขึ้นที่นี่?

Rachel : จีน เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?

Kitty : เอ็กซ์เม็น 10 คน กำลังเล่นงานเด็กๆ 2 คน? อธิบายมาสิ “คุณอาจารย์ใหญ่”

Storm : มันไม่เหมือนกับที่เธอเห็น คิตตี้ และฉันคิดว่าเธอถูกสั่งให้รออยู่ที่โรงเรียนนะ

Y.Jean : ทุกๆกำแพงที่ฉันสร้างขึ้น โดนพวกเขาทำลายลงจนหมด… ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะแหลกเป็นเสี่ยงๆ…

Rachel : “เฮ้ ฟังฉันนะ เข้าใจใช่มั้ย? ฉันมีกลเม็ดเด็ดๆที่เก็บไว้อยู่”

Rachel : “เธอเห็นความคิดของฉันมั้ย? ตั้งสมาธิหน่อยจีน ตั้งสมาธิ…”

Kitty : ไม่เอาน่า สตอร์ม “เธอออกคำสั่ง” กับฉันเนี่ยนะ?

Rogue : ทำใจให้สบายๆสักหน่อยเถอะ คิตตี้ เธอไม่ได้อยู่ตรงนี้นะ สก๊อตต์ เป็นคนยิงก่อน

Kitty : นั่นเป็นเพราะ เอ็กซ์-เจ็ท สองลำกำลังไล่ล่าเขาไม่ใช่เหรอ

Rachel : และสำหรับพวกคุณทั้งคู่ เธอเป็นแค่เด็ก! แล้วนี่อะไร พวกคุณใช้การโจมตีด้วยพลังจิตเต็มพลังเลยเนี่ยนะ?

Lady Xorn : มันไม่ใช่การโจมตีอะไรแบบนั้นหรอก ราเชล… และฉันก็ไม่คิดว่าเธอจะรู้ว่าตัวฉันในอายุช่วงนี้อันตรายแค่ไหน…

Psylocke : อย่าเพิ่งหาเรื่องคนอื่นๆน่า ราเชล เพราะเธอเพิ่งจะใช้ ฮัมมิงเบิร์ด กระแทกเข้าหัว ไอซ์แมนจากอนาคตเองนะ

Rachel : ทำเหมือนกับว่า เขาจะรับไม่ได้งั้นแหละ…

Kitty : แล้วนายอีกคน วูฟเวอร์รีน…

Wolverine : ฉัน ทำอะไรอีกล่ะ…?

Xavier : เงียบกันได้แล้ว!

Xavier : เซเรโบร ขอตำแหน่งใหม่ด้วย! ขอตำแหน่งใหม่ด้วย!

Xavier : เวรเอ๊ย! พวกเขาหายไปแล้ว

Xavier : อีกครั้ง

และคราวนี้พวกเขาฉกเอา Hummingbird ไป

(ว่าแต่อยู่กันขนาดนี้ไม่มีคนสังเกตเลยเหรอว่าสองคนนั้นขับหนีไป)

Utopia

Y.Scott : นั่นน่ะเหรอ สถานที่ที่พวกเราจะไป? เกาะร้างนั่นน่ะ?

Y.Jean : มันคือดาวตกที่พวกเราเคยสู้กับแม็กนีโต้ และดูเหมือนว่าพวกเอ็กซ์เม็นจะอาศัยอยู่ที่นี่สักพักด้วย

Y.Scott : ถามจริง ไอ้หินก้อนใหญ่ๆแบบนี้เนี่ยนะ? ใครเป็นคนต้นคิดกันเนี่ย?

แต่แล้ว Jean กลับทำนิ่งไป

Y.Scott : จีน?

Y.Scott : นี่พวกเรากำลังมาพบกับใครกันแน่?

Y.Jean : ฉันว่าดูด้วยตาตัวเองเลยจะดีกว่านะ

และพอ Y.Scott หันมาเห็น ก็ถึงกับอึ้ง

Y.Scott : เธอต้องล้อฉันเล่นแน่ๆ…

??? : แหม สก๊อตต์ อย่าดราม่ากันเลย…

Emma : …เพราะพวกเธอนั่นแหละที่เรียกพวกเรามา

ใช่แล้ว คนที่ Y.Jean คิดว่าจะช่วยพวกเธอได้ก็คือ เหล่ามิวแทนส์ผู้แหกคอก Uncanny X-Men แต่พวกเขาจะช่วยเธอได้จริงๆงั้นหรือ?

โปรดติดตามตอนต่อไป

เล่มหน้า

Uncanny X-Men #12

คุยกันท้ายเล่ม

สำหรับประเด็นเรื่อง Storm กับ Rachel นั้นมาจากหัว X-Men เล่ม #3 และ #4 ครับ (เล่ม #4 ผมไม่ได้ทำ)

โดยตอนนี้ทั้งคู่ทะเลาะกันครับ จากประเด็นในเล่ม X-Men #3 ที่ Storm สั่งให้ Psylocke จัดการกับ Karima ที่โดน Arkea ยึดร่างไป แต่ Rachel ไม่เห็นด้วยเพราะยังไง Karima ก็เป็นหนึ่งในเพื่อนของเธอ ในเล่ม #4 ทั้งคู่เลยมาเปิดใจกัน แต่จบลงโดยที่ยังคลุมเครือและไม่ลงรอยกันเหมือนเดิมครับ

<——————————————————–>

เผยแพร่ครั้งแรกที่ : Bank-Comics For Fun