Venom #34

Marvel Comic : Venom 34 : Venom Vs. Toxin!!!!
เรื่อง : Cullen Bunn
ภาพ : Declan Shalvey
วางจำหน่าย: 3 เมษายน 2013
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

หลังจากที่บิ้วอารมณ์กันมานานในที่สุดศึกที่ทุกคนที่ติดตามซีรีย์นี้รอคอยก็มาถึง!

Flash Thompson จะทำอย่่างไร? เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่มีพลังเช่นเดียวกับเขา…แต่เหนือกว่าในทุกๆด้าน!?


.
.
.
“ถ้าฉันสามารถเดินทางย้อนเวลาได้ล่ะก็…ไม่ต้องนานนักหรอก…แค่สัก 15-16 ปีก็พอ…”
“…ฉันจะเตือนตัวฉันเองสมัยเด็ก…”
“…แค่บางอย่างที่จะทำให้ชีวิตมันง่ายขึ้นอีกสักนิดก็เท่านั้น”
“ทอมป์สันเอ๋ย ไม่ว่านายจะตัวใหญ่ขนาดไหน…ไม่ว่านายจะแข็งแรงหรือโหดขนาดไหนก็ตาม…”
“…มันก็จะมีคนที่ใหญ่กว่า, โหดกว่า และก็แข็งแรงกว่าอยู่เสมอนั่นแหละ…”
“…และเขาก็จะรอคอยที่จะจัดการกับนายอยู่บนเส้นทางข้างหน้า”

“ซึ่งในกรณีของฉัน เจ้าคนที่ทั้งใหญ่, โหด แล้วก็แข็งแรงที่กำลังพยายามจะบดฉันให้บี้แบนคนนี้มันก็คือท็อกซิน”
“เอ็ดดี้ บร็อค…เจ้าคนโรคประสาทที่มีปรสิตต่างดาวสิงสู่…ไม่ต่างกับเวน่อมซิมไบโอตของฉันสักเท่าไหร่”

Toxin : ในขณะที่แกกำลังนอนกองอยู่ตรงนั้นน่ะนะปู่…แกอาจจะอยากจะเริ่มสวดมนต์สักหน่อยก็ได้…

Toxin : เพราะความช่วยเหลือสักนิดจากสวรรค์คือสิ่งที่แกจะต้องการสำหรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้!

แต่ตอนที่ Toxin กำลังพล่ามอยู่นั่นเอง Venom ก็ฉวยจังหวะนั้นเปลี่ยนแขนของเขาเป็นกระบองยักษ์แล้วฟาด Toxin จนกระเด็นไป!

“บร็อคเกลียดเวน่อม…ท็อกซินก็เกลียดเวน่อม…”
“แล้วก็…ตอนนี้…พวกนั้นก็มีใจตรงกันเต็มๆ”

Venom : อูย…อูย บ้าเอ๊ย แย่แล้ว…นี่มัน…แย่สุดๆเลย

Toxin : ถ้าฉันจะบอกว่านี่มันไม่ใช่เรื่องส่วนตัวเลยมันก็คงเป็นการโกหกล่ะนะ…ถ้าฉันจะบอกว่าฉันไม่ได้สนุกกับการทำแบบนี้…โดยเฉพาะเมื่อคิดถึงสิ่งที่แกทำกับฉัน…กับเรา…แต่นี่น่ะเป็นการทำเพื่อตัวของแกเองนั่นแหละ!

Toxin : เพราะงั้นจงอยู่เฉยๆและรับมันไปเสียดีๆ!

ว่าแล้ว Toxin ก็กระโจนมาพร้อมกับรถยนต์ในมือแล้วทุ่มมันใส่ Venom ซึ่งเขาก็หลบได้อย่างหวุดหวิด

“ไม่เคยชอบคนที่พูดแบบนั้นเลยจริงๆ”
“ซิมไบโอตช่วยรักษาบาดแผลที่ได้รับให้ฉัน…”
“…เซลของเจ้าปรสิตต่างดาวไหลเข้าไปในบาดแผลทำหน้าที่เหมือนกาวประสานเนื้อเยื่อ…”

“แต่มันก็ยังช้าเกินไป”
“ท็อกซินนั้นแข็งแกร่งกว่าฉัน…แกร่งกว่ามากด้วย”
“มันถูกขับดันด้วยความโกรธแค้น…และมันก็เชื่อว่ามันกำลังทำในสิ่งที่ถูกต้องด้วย”
“ความเกลียดชังกับความเชื่อมั่นงั้นรึ? มันเป็นส่วนผสมที่ทำให้ชาติต่างๆทำสงครามกันมาแล้ว”

Venom พยายามจะถ่วงเวลาด้วยการยิงปืนใส่ Toxin แต่มันก็ดูจะไม่ช่วยอะไรขึ้นมาเลย

“กระสุนปืนไม่ได้ทำให้มันช้าลงเลยด้วยซ้ำ”
“รอยกระเพื่อมของกระสุนที่กระทบกับเนื้อของซิมไบโอตมันทำให้ฉันนึกถึงการโยนเหรียญลงน้ำ”

เมื่อใช้อาวุธไม่ได้ผลก็ต้องเปลี่ยนไปใช้วิธีอื่น
Venom กระโดดเข้าถีบหน้า Toxin จนกระเด็นไป

Venom : แกไปยังไงมายังไงกันล่ะบร็อค? =แฮ่ก= ฉันนึกว่าแกเคยพูดว่าซิมไบโอตมันเป็นสิ่งชั่วร้าย…เป็นเชื้อมะเร็งร้าย แตมันดูเหมือนว่าแกกับท็อกซินจะเข้ากันได้ดีเลยนี่

Toxin : คิดจะเล่นสงครามประสาทงั้นเรอะ? คิดจะป่วนความคิดฉันล่ะสิ?

Toxin : งั้นเรามาลองเข้าไปดูในหัวแกบ้างเป็นไง!

ตอนนั้นเอง Toxin ก็พุ่งกรงเล็บของมันเข้าไปที่ใบหน้าของ Venom จนเลือดกระฉูด!

Venom : อ๊าคค!!

“มอง…ไม่เห็น…”
“…เลือดมันไหลเข้าตา…”
“…การรักษาตัวเอง…”
“…มันเร็วไม่พอ…”

ขณะที่ Symbiote ทั้งสองกำลังพันตูกันอยู่นั้น…สิ่งที่โดน Venom พันธนาการเอาไว้ด้วยใยก็เริ่มเคลื่อนไหว!

Toxin : ฉันกับท็อกซิน…เราได้ตกลงกันเอาไว้แล้ว…วันหนึ่งเราจะต้องฆ่ากันเอง…หรืออย่างน้อยก็พยายามดูน่ะนะ แต่ก่อนอื่นเลย…แกจะต้องตายซะก่อน!

ทันใดนั้น Victim ชายเคราะห์ร้ายที่ถูกชีวะจักรกลจากต่างดาวสิงสู่และเปลี่ยนแปลงเขาจนไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปก็กระโจนเข้าใส่ทั้งสองอย่างดุร้าย!

Venom : อะไรกัน?!

Toxin : ก็ได้…เปลี่ยนแผนละ จัดการเจ้าตัวน่าเกลียดนี่ก่อนแล้วค่อยจัดการกับแก!

ว่าแล้ว Toxin ก็ซัด Venom จนกระเด็นไป แล้วก็เสียบร่างของ Victim จนทะลุ!!

Victim หมดสภาพในทันที แต่ขณะที่ Toxin กำลังจะเผด็จศึก Venom ก็รีบร้องห้าม!

Venom : อย่า!!

แต่เขาก็ต้องเงียบเสียงลงทันทีเมื่อ Toxin ยืดรยางค์มารัดคอของเขา

Toxin : ยังพยายามจะช่วยเหลือเจ้าตัวน่าสมเพชนี่งั้นรึ? ยังพยายามจะทำตัวเป็นฮีโร่อยู่งั้นเรอะ?

Toxin : ฉันก็คงจะชื่นชมแกอยู่หรอก…ถ้าแกจะไม่ฝันเฟื่องขนาดนั้นน่ะนะ

Toxin : เพราะแกน่ะ…มันไม่ใช่ฮีโร่หรอก!

Toxin เหวี่ยง Venom ไปรอบๆแล้วโยนลงกระแทกพื้นอย่างแรง

Venom : อั๊คร์!

Toxin : ไม่ช้าก็เร็ว…แกก็จะไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้อีก มันจะครอบงำแก

Toxin : แล้วสัตว์ร้ายมันก็จะเผยโฉมออกมา

พริบตานั้นก็มีเสียงดัง “กร๊วม” แล้วทุกอย่างจะจบลง…

Toxin : ทีนี้ เราถึงไหนกันแล้วนะ?

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา Venom ก็เริ่มสติหลุดแล้วพุ่งเข้าใส่ Toxin!!

Venom : แกไม่จำเป็นต้องฆ่าเขาเลย!

=กร๊วมมม!!=

Toxin : อ๊าคค!!

เพียงชั่วเสี้ยววินาที Venom ก็กัดแขนของ Toxin ขาดไปข้างหนึ่ง!

Toxin : ก็ใช่น่ะสิ ฉัน-ฆ่า-มัน

Toxin : ในที่สุดแล้วแกก็ต้องทำแบบเดียวกันนั่นแหละ…จะช้าหรือเร็วก็เท่านั้นแหละ!

แล้ว Toxin ก็เอามือข้างที่เหลืออยู่เข้าจับที่หน้าของ Venom!

Toxin : แกมันคือนักฆ่า! แกจะปฏิเสธมันก็เชิญตามสบาย! เจ้าสิ่งนั้นน่ะ…

ตอนนั้นเอง Venom ก็ตวัดลิ้นที่เต็มไปด้วยฟันคมกริบตัดนิ้วของ Toxin ที่บีบหน้าของเขาออกไป!!

Toxin : อ๊าคค!!!

“ถึงพวกมันจะอ้างว่าพวกมันแค่ร่วมมือกันช่วยคราวเพื่อจัดการฉันก็ตาม…”

Toxin : ฮึ่ม…ไม่เลว…สำหรับรุ่นล้าสมัยอย่างแก

ตอนนั้นเอง Toxin ก็ขยายขนาดขึ้นแล้วพุ่งเข้างับ Venom แล้วเหวี่ยงกระเด็นไป

Toxin : แต่แกไม่เจ๋งพอที่จะจัดการฉันได้หรอก

“เอ็ดดี้กับท็อกซิน…”
“…พวกมันผูกพันกันอย่างรวดเร็วมาก…”

Toxin ยืดรยางค์ของมันไปที่แขนและนิ้วที่ถูกตัดขาดแล้วดึงกลับมารวมกันเหมือนเดิม
(สิ่งใดที่ Venom ทำได้ Toxin ก็สามารถทำได้เช่นกัน แถมยังทำได้เหนือกว่าด้วย…อย่างเช่นการต่ออวัยวะที่ขาดไปได้ในทันที)

“…พวกมันรวมกันอย่างสมบูรณ์ไปแล้ว…”
“…และพวกมันก็ไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ”

Toxin : แกต้องรู้ตัวว่าแกมันเป็นอันตรายขนาดไหน!

Toxin : แกไม่มีทางหนีจากมันได้! ไม่มีทางหลบซ่อนจากมันได้! ทุกคนรอบตัวแกกำลังอยู่ในความเสี่ยง!

Toxin : แกควรจะขอบใจฉันที่ทำแบบนี้…

=สวบ!!=

Toxin เสียบอกของ Venom จนทะลุออกข้างหลัง!!

“นี่มันฆ่าฉันไปแล้วรึเปล่า?”
“ซิมไบโอตช่วยยื้อชีวิตฉันไว้”
“อย่างหวุดหวิดเต็มที”

“มันกรีดร้องอยู่ในหัวฉัน”
“นี่เป็นครั้งแรกเลยที่มันทำแบบนั้น”
“มันกำลังกลัว”
“ทนอีกนิดเถอะ ฉันจัดการเอง…”

ว่าแล้ว Venom ก็ใช้รยางค์ดึงเอาเข็มฉีดยาที่เขาซ่อนไว้แล้วส่งมันไปเสียบเข้าที่หน้าของ Toxin!!

“…ยาฉีด…ที่ใช้ควบคุมซิมไบโอตของฉัน…กล่อมประสาทมัน…”
“…เก็บมันไว้เผื่อว่าจะถึงเวลาที่ต้องใช้มัน…”
“คงจะหยุดมันไว้ได้ไม่นานนัก”

ผลของยาฉีดเข็มนั้น จะไปกดจิตของ Symbiote ทำให้มันอยู่ในสภาพเหมือนหลับ ซึ่งสำหรับ Flash ที่ผ่านการฝึกฝนการใช้งาน Symbiote ในขณะที่จิตของ Symbiote หลับอยู่ก็จะไม่มีผลอะไรนัก แต่สำหรับ Eddie ที่เคยชินกับการต่อสู้โดยร่วมมือกับ Symbiote อย่างเต็มที่นั้นกลับส่งผลให้เขาไม่สามารถใช้พลังได้อย่างมีประสิทธิภาพ

Eddie : อ…นี่แกทำอะไรกัน?

Eddie : ยา…แกฉีดยากล่อมประสาทให้ฉัน

แม้จะสำเร็จตามคาด แต่ Venom ที่บอบช้ำเต็มที่ก็ทำได้แค่ลากตัวเองไปตามพื้นรอให้ร่างกายฟื้นตัวเท่านั้น

Eddie : ฉัน…โอย…ฉันยังไม่เสร็จเรื่องกับแกหรอกนะ! ฉันจะกลับมาจัดการกับแกแน่แฟลช ฉันจะให้บทเรียนกับแก

Eddie : จะให้แกเห็นว่าสัตว์ร้ายมันอันตรายขนาดไหน!

Eddie : และไม่ใช่แค่ของแกด้วย!

ในตอนนั้นทั้งสองไม่ได้สังเกตุเลย…ว่าในโหลแก้วที่เคยติดอยู่กับร่างของ Victim นั้น…สิ่งที่อยู่ข้างในมันหายไปแล้ว?!

หลังจากนั้น
ที่บนยอดตึกอพาร์ตเม้นท์ที่ Flash พักอยู่

Andi เด็กสาวเพื่อนบ้านของ Flash กำลังนั่งชมวิวอยู่ จนกระทั่งเธอได้ยินเสียงดังมาจากข้างหลัง

ซึ่งเมื่อเธอเดินมาดูก็เห็น Flash ในสภาพบอบช้ำเลือดท่วมตัว!

Andi ที่เห็น Flash ในสภาพนั้นก็รีบเข้ามาดู แต่ตอนนั้นเองเธอก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติของสถานการณ์นี้ อย่างเช่นเก้าอี้รถเข็นของ Flash อยู่ที่ไหน? แล้วต่อให้มีรถเข็นก็เถอะ…เขาจะขึ้นบันไดมาอยู่บนยอดตึกได้ยังไง?

ซึ่ง Flash ที่เริ่มร้อนรนเพราะไม่รู้จะหาคำอธิบายยังไงดีก็ได้ตะโกนไล่ให้เธอไปให้พ้นเสีย…

มันก็ได้ผล เพราะ Andi โกรธจนลืมเรื่องที่สงสัยอยู่แล้วเดินจากไป

ส่วน Flash ที่แม้จะเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปก็รอดไปได้อีกหนหนึ่งก็นอนกองอยู่กับพื้นอย่างหมดแรง

“เฮ่อ…น่าสงสารเธอเหมือนกัน…แต่…ท็อกซินมันก็พูดถูก ฉันไม่สามารถจะใกล้ชิดกับใครได้”
“นั่นคือสาเหตุที่ฉันทิ้งเบ็ตตี้ ทิ้งนิวยอร์คมา”
“สักพักฉันก็จะหายดี…แต่ท็อกซินมันยังไม่เสร็จเรื่องกับฉัน”
“มันจะต้องตามมาหาฉัน…และขอให้พระเจ้าคุ้มครองใครก็ตามที่อยู่ใกล้กับฉันในตอนนั้นด้วยเถอะ”
“ชักจะสงสัยขึ้นมา…ว่าอีกสัก 15 ปีให้หลัง…ถ้าฉันย้อนเวลามาได้ล่ะก็…”
“…ฉันจะเตือนตัวฉันเองเรื่องของคืนวันนี้หรือเปล่า…”

“…มันจะเป็นค่ำคืนที่ฉันทำให้คนรอบตัวฉันต้องตายหรือเปล่า…?”

ขณะเดียวกันนั้น ที่ใต้สะพานแห่งหนึ่ง มีคนไร้บ้านกลุ่มหนึ่งกำลังพักหลบหนาวอยู่…บางสิ่งกำลังคืบคลานเข้ามา…

[…]
[คำสั่งงานหลัก]
[เพิ่มพูนพละกำลัง=พลังงาน=กิน]
[ถูกขัดขวาง]
[คำสั่งงานรอง]
[ขยายข้อมูล=เพิ่มจำนวน=แพร่พันธ์]

[ดำเนินการ]
ชีวะจักรกลจากต่างดาวเริ่มหาที่สิงสู่ใหม่ของพวกมันแล้ว?!

[รูปแบบชีวิตต่างดาว=ซิมไบโอต=ระบุตัวตน:ท็อกซิน=ระบุตัวตน:เวน่อม]
[วินิจฉัย]
[อันตรายร้ายแรก=ผู้ล่าระดับสูงสุด]
[คำสั่งงานอันดับที่สาม]
[ขจัดออกไป=ทำลาย-ฆ่า=สังหาร]
[เป้าหมาย=ท็อกซิน]
[เป้าหมาย…]

[…เวน่อม]

บัดนี้เหล่าชีวะจักรกลลึกลับได้ร่างสิงสู่ใหม่แล้ว และตอนนี้พวกมันก็ตัดสินใจที่จะขจัดสิ่งที่จะเป็นภัยต่อการอยู่รอดของพวกมัน!
โปรดติดตามตอนต่อไป : Rise of The Symbiote Slayers!!

10 thoughts on “Venom #34

  1. Sentry - Robert Reynolds TH

    ตอนหน้าเจอกับ Symbiote Slayers จะเป็นยังไงล่ะทีนี้ จะชนะหรือแพ้รอติดตามอยู่นะครับ(อ่านตั้งแต่ Venom #1 เลย5555)

  2. CHOPPA

    ยังสงสัยไม่หาย แพททริก มุลลิแกน โฮสคนแรกของท๊อกซินหายไปไหน ?

  3. Cherii

    Patrick Mullican ตายไปแล้วค่ะ ตั้งแต่ช่วงก่อน Circle of Four แล้ว

  4. DOL

    เอิ่มมมมม งานนี้เมืองระเบิดแน่!!! แฟลชงานเข้าไม่หยุดหย่อนจริงๆ วุ้ย!

  5. champ

    Toxin นี่แข็งแกร่งกว่า venom ขนาดไหนกันนะ

  6. PaddlePop...

    เชื่อว่า Venom และ Toxin ในที่สุดต้องร่วมมือกันแน่นอน เพื่อจัดการเจ้า Slayer

    สนุกดีครับ ติดตามอ่านมาตลอกเลย (โดยส่วนตัวแล้วชอบVenom ที่สุดเลยไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม อยากให้Eddid Brock กลับมาเป็นVenom อีกจริงๆ)

    (ตามแบบฉบับMarvel เท่าทีผมเคยอ่านนะ ตอนแรกตีกันจะเป็นจะตาย ท้ายที่สุดต้องมีเหตุการณ์อะไรสักอย่างเกิดขึ้นมาให้ต้องร่วมมือกัน และจบอย่างเท่ๆคือไม่ตีกันเองในที่สุด และมักจะชอบบอกว่า ฝากเอาไว้ก่อน หรือ เดี่ยวได้เจอกันอีกแน่ อะไรประมาณนี่)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *