Justice League #10
เรื่อง : GEOFF JOHNS
ภาพ : JIM LEE
วางจำหน่าย:  27 มิถุนายน 2012
สำนักพิมพ์ : DC Comics

สามปีก่อน ใจกลางกลุ่มภูเขาปามีร์ที่ซึ่งมีตำนานถึงสถานที่ศักดิ์สิทธิ์

เดวิด เกรฟ พยายามพายเรือตะเกียตะกายพาร่างกายอันเจ็บปวดไปให้ถึงฝั่ง ไปหาจุดมุ่งหมายที่ตั้งใจและทำได้สำเร็จเขาสามารถขึ้นมาบนฝั่งได้ แต่ร่างกายบอบช้ำหนักแม้จะยืนขึ้นยังไม่มีแรง

แต่เมื่อเงยหน้ามองไปข้างหน้า เกรฟ ได้พบกับสิ่งที่เขาตามหา

Graves : ได้โปรดช่วยผมด้วย

“เจ้าต้องช่วยตนเอง”

“มาซะ เดวิด เกรฟ ไม่งั้นก็ตายที่นี่”

ปัจจุบัน

สตีฟ เทรเวอร์ รู้สึกตัวหลังจากโดน เดวิด เกรฟ ทรมานอย่างหนักเพื่อเอาข้อมูลลับของ จัสติส ลีก แต่เมื่อสตีฟ ก้าวเดินเปิดประตูออกจากห้อง กลับพบเสียงและหมอกปริศนาพุ่งเข้าใส่ร่าง

“ความสูญเสียของมันเป็นของข้า ข้าหิวโหยความเจ็บปวดของมัน สตีฟ เทรเวอร์ จงมอบมันแก่เรา”

ในเล่มที่แล้วจัสติสลีกหายไปหนึ่งคนไม่ได้พูดถึงเขาเลย ที่แท้มาโผล่เอาเล่มนี้

Aquaman : ผมดูหมดแล้ว ผู้โดยสารน่าจะปลอดภัยหมด

“เฮ้ดูนั้นซิ”

“ถ้าชายหาดมีปัญหาคุณจะเจอ อควอแมน”

“ทำไมเขาถึงเลือกคุณเป็นสมาชิกจัสติสลีกล่ะครับ หรือเพราะคุณอยู่ถูกที่ถูกเวลา”

“ถอยไปนะ อควอแมนเขาเพิ่งจะช่วยคนพวกนี้ไว้”

Cyborg : อควอแมน นี่ไซบอร์กนะ

Aquaman : ว่าไง

Cyborg : แบทแมนต้องการให้ทุกคนรวมตัวกันที่วอชทาวเวอร์

Aquaman : ข้ายุ่งอยู่

Cyborg : เขาคงไม่รบกวนหากปัญหานี้ไม่ใช่สิ่งที่ลีกต้องจัดการ

และอควอแมนไม่ตกเทรนนึกถึงอดีตกับเขาบ้างถึงเรื่องความรับผิดชอบ

Aquaman : มันคงไม่แตกต่างเท่าไรหรอก วัลโก้ ชาวแอตแลนเที่ยน พวกนั้นไม่มีวันยอมรับผมหรอก

Vulko : ฉันเป็นที่ปรึกษาบัลลังก์มาหลายปีนะ อาเธอร์ ไม่ว่าพวกนั้นจะยอมรับเธอรึไม่ แต่เขาต้องการตัวนายในฐานะกษัติย์ มันคือสิ่งที่นายต้องรับผิดชอบ

Aquaman : ไซบอร์ก ข้ากำลังไป

วอชทาวเวอร์ 

สมาชิกในลีกทุกคนมารวมตัวพร้อมหน้าพร้อมตา แบทแมน จึงเริ่มบรรยาย

Batman : เวพเพิน มาสเตอร์ เดอะ คีย์ มาตอนนี้ สแกโครว สกาเวนเจอร์ กัปตันโคล ชีต้า มีรายงานจากหลายๆที่ว่าศัตรูของเราถูกเล่นงาน พร้อมทรมานเพื่อต้องการเอาข้อมูลของพวกเราไป จากชายคนนึงชื่อว่าเกรฟ

GL : แล้วไอ้หมอนี้มาช่วยเราจัดการศัตรู ทำไมถึงเป็นปัญหาของเราล่ะ

Cyborg : เพราะเกรฟรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเรา

GL : ทุกอย่างเลยเหรอ อย่างเช่นอะไรบ้าง

Cyborg : จุดอ่อนไงแลนเทิร์น

GL : จุดอ่อนอะไรกัน

Cyborg : เกรฟรู้ว่าแฟลซจะไม่ชอบเล่นนอกกฏหมายเพราะเขาเป็นตำรวจ รู้กระทั่งความสัมพันธ์ของเขากับแพทตี้ สปิวอล

GL : เอ๊ะ แพทตี้ นี่ใคร

Flash : ใครซักคนที่ทำงานในแล็ปกับฉัน

GL : ไม่เห็นเคยบอกเลยว่านายปิ๊งคนนี้อยู่

Flash : เพราะล่าสุดอยู่ดีๆแกก็เสนอหน้ามางานเดททั้งที่เราเพิ่งจะนั่งกินมื้อเย็นมาห้านาที

Cyborg : เกรฟ รู้เรื่องที่ วันเดอร์ วูเมิน ไปหาสาวอินเดียแดงประจำทุกๆเดือน

Aquaman : ข้านึกว่าแม่เจ้าอยู่บน พาราไดซ์ ไอซ์แลนด์ เสียอีก

WW : นางอยู่ที่นั่น คนนี้เป็นเพียงเพื่อนเหมือนสตีฟ

Aquaman : โอ้นี่สตีฟเป็นแค่เพื่อนรึ

โอ้ว เฟรน โซน

Cyborg : เกรฟ รู้ด้วยว่า แบทแมน ไม่เชื่อใจใครในทีมเลย

GL : ทุกคนตกใจยกใหญ่เลยล่ะ

Superman : เกรฟไม่รู้ไปทุกอย่าง แบทแมนเชื่อใจผม

GL : และฉันอยากบอกว่าฉันเชื่อใจนายเหมือนกัน ซุปเปอร์แมน แต่ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับนายเลย นายดูยังไงก็เป็นคนดีนะ พูดแต่ละอย่างก็ดูจะถูกต้องไปหมด แต่นายลอยอยู่ข้างหลังเรามาตลอด

Cyborg : เขาคอยสังเกตนั้นคือสิ่งที่นักข่าวทำ

Flash : ซุปเปอร์แมน เป็นนักข่าวเหรอเนี่ย

Aquaman : ข้าไม่ชอบนักข่าว

Flash : คงไม่ได้เขียนเรื่องพวกเราไปใช่มั้ยพวก

GL : แบทแมน ทำหน้าแบบนั้นอีกแล้ว นายคงรู้อยู่แล้วสินะ

Batman : ซุปเปอร์แมนกับฉันทำงานร่วมกันนอกเหนือจากในลีก

Superman : ยกเว้นฉันไม่ได้ขโมยแฟนเขา

GL : ตลกดีนะ ซุปเปอร์แมน แต่นายยังไม่ตอบคำถามแฟลซเลย นี่เขียนเรื่องเราลงไปป่าวฮ่ะ?

Cyborg : ไม่ได้เขียนหรอก

GL : งั้นนายรู้เรื่องนี่มาก่อนเราด้วยเหรอ ไซบอร์ก

Cyborg : ถ้ามันมีอยู่ในคอมพิวเตอร์ มันก็อยู่ในหัวฉันด้วย แม้กระทั่งอีเมล์และเรื่องอะไรของนายก็ตาม ซึ่งมันอยู่ในกองขยะของฉัน

GL : แกนี่มันแย่กว่ามาร์เที่ยนอีก

Cyborg : ถ้าไม่ยุ่งได้คงไม่ยุ่งไปนานแล้ว ผมไม่เหมือนคุณ ผมถอดชุดออกไม่ได้

WW : งั้นแปลว่าพวกเราบางคนรู้ความลับของกันและกันแต่บางคนก็ยังเก็บเงียบในความมืด

Aquaman : นี่จะเป็นทีมได้ยังไง ในเมื่อศัตรูรู้เรื่องของเรามากกว่าเพื่อนร่วมงาน

ระหว่างที่่คุย แฟลซ ก็พบถึงความผิดปกติในวอชทาวเวอร์ได้

Flash : มีอะไรเกิดขึ้นกับความร้อนรึเปล่า มันเริ่มจะหนาวๆนะ

Batman : เกิดอะไรขึ้นไซบอร์ก

Cyborg : ใครบางคนเพิ่งจะใช้รหัสของสตีฟเทรเวอร์ ขึ้นมาบนนี้

Flash : เขาไม่เคยขึ้นมา แล้วทำไมพันเอกถึงมีรหัสด้วย

Cyborg : เผื่อบางคนจะบังคับให้เขาขึ้นมาผมจึงออกแบบให้มันส่งสัญญาณเตือนเราก่อน เทรเวอร์ จะได้บอกเราก่อน

“คำเตือนรึ ฉันน่าจะเดาออกว่ามันคงไม่ยอมแพ้ง่ายๆ แต่คำเตือนมีไปก็เปล่าประโยชน์”

Graves : ไม่สงสัยเลยทำไมพวกแกถึงไม่ใส่ใจผลกระทบที่เกิดกับพวกเรา เพราะแกไม่อาจเห็นสิ่งเลวร้ายเมื่อมองจากบนนี้

เกรฟ มันขึ้นมาบนนี้แล้ว

Batman : เกรฟ เหรอ

Graves : ชาวโลกคิดว่า ลีกคือพระเจ้า เฝ้าสอดส่องให้พวกเขา แต่ฉันได้พบกับพระเจ้ามาแล้ว

WW : แกทำอะไรกับสตีฟ

Graves : แม้จะต้องตกนรก มันก็ไม่หักหลังเธอ มันคงเป็นความภักดี หรือ ความรักกันนะ ฉันก็พอเดาได้

WW : แกทำอะไรกับ สตีฟ!

สาวน้อยมหัศจรรย์เลือดขึ้นหน้าคว้าดาบและพุ่งตรงไปหาเกรฟ

Graves : เธอไม่มีทางรู้หรอก วันเดอร์ วูเมิน

พลาดเสียแล้ว เกรฟ ใช้พลังบางอย่างใส่ วันเดอร์ วูเมิน จนร่างกายเธอเหี่ยวลง

และได้เห็นความเจ็บปวดของตนเอง

WW : ท่านแม่!

Superman : วันเดอร์ วูเมิน!

เห็นแบบนี้คงไม่ต้องพูดจาอะไรกันแล้ว เล่นมันเลย!

Batman : จัดการมัน!

Graves : แกแบกความเจ็บปวดอะไรไว้ กรีน แลนเทิร์น ความโศกเศร้าใดที่เกาะติดอยู่ในวิญญาณของแก

เกรียน แลนเทิร์น โดนไปอีกคน เกรฟนึกถึงช่วงเวลาในอดีตวันที่เขาเฝ้าคอยแก้แค้นให้ครอบครัวมันได้มาถึงแล้ว

Flash : แกทำอะไรเขา แล้วไอ้หมอกนั้นคืออะไร

แฟลซ ร่วงรายที่สาม ตามด้วยไซบอร์กและอควอแมน

ซุปเปอร์แมน ใช้ ฮีธ วิชั่น ยิงใส่ เกรฟรับได้สบาย

Graves : ฉันจะเผยธาตุแท้ของพวกแก แสดงความจริงออกมา

ซุปเปอร์แมน กลายเป็นมนุษย์เหี่ยวไปอีกคน

สรุปว่าพลังของเกรฟคงได้มาจากการเดินทางไปที่หุบเขา ปามีร์ นี่เองซึ่งที่นั้นเขาน่าจะไปทำสัญญาอะไรบ้างอย่างเพื่อคืนชีพครอบครัว

Graves : จัสติสลีก ฆ่าครอบครัวฉัน

Graves : และโลกนี้จะต้องรับรู้

….. ตอนต่อไป มันเป็นความผิดของเธอ …..