Wonder Woman #9 – The Dearly Beloved

เรื่อง : Brian Azzarello

ภาพ : Tony Akins

วางจำหน่าย : มิถุนายน 2012

สำนักพิมพ์ : DC Comics

อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อชะตากรรมของวันเดอร์วูแมนตกอยู่ในเงื้อมือของเฮดีส!

ดะแมสคัส (เมืองหลวงของซีเรีย)

สไตรฟ์: น้องชาย…

แอรีส: ช่างเป็นคำที่ข้าอยากได้ยินเหลือเกิน…

สไตรฟ์: ได้โปรดเถอะสงคราม(แอรีสคือเทพแห่งสงคราม) ทำไมเจ้าชอบ…

 

สไตรฟ์: ชวนหาเรื่องอยู่เรื่อง? (สงคราม = หาเรื่องทะเลาะ)

แอรีส: ฮา สไตรฟ์… บางทีอาจเพราะเจ้ามักนำข้อดีและข้อเสียของข้าออกมาเสมอ (สไตรฟ์คือเทพแห่งการไม่ลงลอย เมื่อไม่ลงลอยกัน ก็ทะเลาะกัน ก็เกิดสงคราม)

สไตรฟ์: ขอบคุณมาก ส่วนประเด็นเรื่องงานแต่ง… ข้ากำลังหาคู่ไปงานด้วย

แอรีส: เสียใจด้วยแต่คงไม่ใช่ข้า คติประจำตัว ถ้าแต่งครั้งแรกแล้วยังไปไม่รอด…

 

แอรีส: ข้าขอไม่เสียเวลาดูจุดเริ่มต้นของการล้มเหลวอีกครั้ง

สไตรฟ์: แต่สงคราม เจ้ากับข้า เราเป็นคู่ที่เหมาะกันนะ เจ้าควรกลับไปอีกที เพราะข้ามันใจว่ามันจะต้อง…

 

สไตรฟ์: …มันส์ ระเบิด

 

แอรีส: ใต้พิภพอยากจะแต่งกับใครก็แต่งไป ข้าไม่สนใจ

สไตรฟ์: แม้ว่าคนนั้นคือวันเดอร์ วูแมนหนะหรอ?

แอรีส: …ใช่ ถ้าเจ้าไม่ว่าอะไร ข้าขอตัวก่อน ข้ายังต้องไปจัดการอะไรไร้สาระอีกเยอะ

 

เขาเอตน่า

เลนนอกส์: ไร้สาระ!

เฮอร์มีส: ข้าไม่มีทางเลือกอืน ไดอาน่าเข้าใจสถานะการดี สิ่งที่เรากำลังเจอ ข้า–

เลนนอกส์: –อย่าได้พูดเป็นอันขาดว่านายยอมทำเหมือนเธอ คนสาส์น

เฮเฟสทัส: เลนนอกส์ เป้าหมายของวันเดอร์วูแมนคือช่วยแม่หนูนี่

โซล่า: ฉันชื่อโซล่าย่ะ

เฮเฟสทัส: และเจ้าก็ได้รับการช่วยเหลือแล้ว พวกเจ้าไม่เคยคำนึงถึงผลรับของมันเลยหรอ?

 

อีรอส: พวกเราหรอ?! แล้วลุงละ? ลุงเป็นคนให้ปืนของข้ากับวันเดอร์วูแมน และมันถูกใช้เล่นงานนาง! ตอนนั้นลุงคิดอะไรอยู่?

เฮเฟสทัส: นั่นสินะ ข้าคิดอะไรนะ…?

โซล่า: ให้ตาย… พวกนายเลิกเถียงกันซะทีเถอะ เอาเวลามาช่วยกันคิดหาทางช่วยไดอาน่าดีกว่าไหม?!

เฮอร์มีส: พวกเรา(เฮอร์มีสและโซล่า)จะไม่ทำแบบนั้น โซล่า ข้าสัญญาว่าจะปกป้องเจ้า และถ้าข้าต้องกลับคำ–

อีรอส: เท่ากับผิดสัญญา?

 

เลนนอกส์: เชิญรักษาสัญญาของนายไว้เถอะ ฉันจะหักคอนายเอง

อีรอส: ลองดูสิ แล้วนายจะพบว่าตัวเองได้ไปเยือนใต้พิภพสมใจอยาก

เฮเฟสทัส: ถ้างั้นก็ถือว่าโชคดี เพราะเราไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น ส่วนเธอเอง แม่หนู เธอควรจะดีใจที่มีแชมป์เปี้ยนข้างกายที่รวดเร็วเหนือสิ่งอืนใด ถึงแม้มันจะเจ็บปวดก็ตามที่เขาต้องทำแบบนั้น (ที่ต้องทิ้งวันเดอร์วูแมน) ไม่ต้องเป็นห่วงวันเดอร์วูแมนหรอก นางไม่จำเป็นต้องการความช่วยเหลือ

เลนนอกส์: แล้วเราจะบุกใต้พิภพยังไงถ้าไม่ได้คนสาส์นพาไป?

เฮเฟสทัส: ข้าได้รับคำเชิญ เจ้าจะไปในฐานะแขกของข้า

เลนนอกส์: เฮอร์มีส…

เฮอร์มีส: ข้ารู้

เลนนอกส์: ดี (เลนนอกส์กำลังจะบอกว่าเฮอร์มีสเป็นคนทิ้งไดอาน่า พอทิ้งปุ๊บก็รีบประกาศถึงงานหมั้นเลยนะ)

เฮเฟสทัส: ถ้างั้นก็ตกลงตามนี้ ข้าจะเริ่มเตรียมการเดียวนี้ มันคงไม่สุภาพถ้าจะไปร่วมงาน…

 

“…โดยไม่มีของขวัญ” – เฮเฟสทัส: ล้าหลัง

???: เจ็บไหมเพคะ?

วันเดอร์ วูแมน: ไม่… มันเป็นแค่รู ปวดนิดหน่อย

???: ข้ามั่นใจว่านายท่านคงเต็มใจ เติมรู ของท่านให้ในห้องหอ

วันเดอร์ วูแมน: คงงั้น… แต่ข้าไม่รู้จะทำให้เขามีความสุขได้ยังไง

???: ท่านเฮดีสหรอเพคะ? ท่านมีชีวิตเป็นอมตะ ท่านคงมีโอกาสหามันเจอเอง

 

วันเดอร์ วูแมน: เธออยู่กับเขามานานแล้วหรอ?

???: ใช่เพคะ… นิรันดรมันไม่มีวันจบสิ้น นายท่านทำบางอย่างไว้ให้ท่าน

วันเดอร์ วูแมน: เขาทำให้หรอ?

???: เชิญชมเพคะ

 

วันเดอร์ วูแมน: นั่น… เกาะสวรรค์… ฝากบอกนายท่านด้วยว่าข้า…

???: ความรักของนายท่านบางทีก็ดูเก้งก้างถึงแม้เขาจะประสงค์ดี… แต่บางทีก็โหดร้ายไปในตัว ไม่ต้องห่วงเพคะ ข้าจะบอกเขาให้ว่าท่านไม่อยากลำลึกถึงบ้านเกิด ว่าท่าน… (มีหยดเลือดตกลงพื้น)

วันเดอร์ วูแมน: เธอ… กำลังเลือดออก…

???: ขอประทานโทษด้วยนายหญิง

 

วันเดอร์ วูแมน: ขอโทษหรอ? ใครกันเป็นคนทำแบบนี้กับเธอ?

???: เขา… ไม่ยอมให้ข้าไป นี่คือการลงโทษที่ข้าคิดหนี

วันเดอร์ วูแมน: ใครกัน? บอกฉันมาเถอะ!

 เพอร์เซโฟนี: ข้ามีนามว่า เพอร์เซโฟนี! ครั้งหนึ่งข้าเคยเป็นภรรยาของเฮดีส!

“ฉันกำลังจะเป็นบ้าเพราะเรื่องทั้งหมดนี่…” – โซล่า

 

เฮอร์มีส: ข้าเข้าใจเจ้าดี โซล่า เดือนล่วงเลยผ่านไปใต้พิภพ แต่บนนี้มันผ่านไปไม่กี่วัน มันคือความจริงทั้ง 2 ช่วงเวลา แต่เจ้าอาจจะยังไม่เข้าใจมัน

โซล่า: เออ เพื่อนายยังไม่รู้ แต่ฉันค่อนข้างรับได้กับไอ้เรื่องบ้าๆ ทั้งหมดนี่แล้วละ แต่ว่า–

 

โซล่า: วันเดอร์วูแมนช่วยชีวิตเราทั้งคู่ไว้ การที่นายกลับไม่คิดจะช่วยเธอเลย นั่นน่าเกลียดมาก เรื่องนั้นแหละที่ทำฉันรำบากใจ

เฮอร์มีส: ถ้างั้นเจ้ายิ่งไม่ควร เพราะมันไม่ใช่ภาระที่เจ้าต้องแบกไว้

(มีแสงบางอย่างปรากฏขึ้น)

เฮอร์มีส: อโฟรไดท์ตี้!

 

อโฟรไดท์ตี้: ยินดีที่ได้พบท่านอีก

เฮอร์มีส: แน่นอนที่สุด (เคยเล่นชู้กันมาก่อน) โซล่านี่คือภรรยาของเฮเฟสทัส

โซล่า: นายล้อเล่นใช่ปะ…

อโฟรไดท์ตี้: ช่างเหล็กมีเสน่ห์ของเขา สาวน้อย…

เฮอร์มีส: อโฟรไดท์ตี้ นี่คือโซล่า นางกำลัง–

อโฟรไดท์ตี้: อุ้มบุตรของซูส

โซล่า: ฉัน… ฉันไม่เคยรู้สึกน่าเกลียดขนาดนี้มาก่อนในชีวิต…

อโฟรไดท์ตี้: น่าเกลียด? แต่เธอหนะงดงามนัก! อย่าลืมเป็นอันขาด!

โซล่า: สำหรับคุณก็พูดง่ายหนิคะ

เฮอร์มีส: จริง

อโฟรไดท์ตี้: โซล่า ข้าได้ยินสิ่งที่พวกเจ้ากำลังคุยกันอยู่… ข้าขอให้คำแนะนำกับเจ้า… เจ้าไม่ควรโทษคนสาส์น หากไม่คำนึงถึงสาส์นที่เขาส่ง

โซล่า: คุณจะลงใต้พิภพด้วยไหมคะ?

อโฟรไดท์ตี้: ข้าหรอ? ไม่ละ ไม่มีที่ให้ความรักในที่แห่งนั้น ที่นั่นเต็มไปด้วย…

 

“…ความทรงจำที่ขมขื่น”  – อโฟรไดท์ตี้

เฮดีส: มากันไม่กี่องค์เองหรอ น่าผิดหวังจริงๆ

???: นั่น.. คือ… นิสัยเจ้า

เฮดีส: ท่านกำลังจะบอกว่า ต่อให้ทุกองค์มา ข้าก็ยังรู้สึกไม่พองั้นหรอ?

???: ใช่แล้ว… ข้า… รู้สึก… หิว…

เฮดีส: คงถูกของท่าน ท่านพ่อ(ไททันโครนัส) พวกเขาคงพูดอะไรไม่ดี ที่ทำให้ท่านไม่พอใจ–

สไตรฟ์: นี่ข้ามาเร็วไปหรอ?

เฮดีส: สไตรฟ์ ใช่เจ้ามาเร็วเกิน แต่–

สไตรฟ์: คงไม่ใช่ข้า ถ้าข้าไม่มาเร็วไป!

เฮดีส: หรือสาย แต่ไม่เคยตรงเวลา

สไตรฟ์: ท่านลุง จุ๊บๆ ข้าดีใจกับท่านเหลือเกิน ท่านได้พบรัก แล้วไหนจะงานแต่งอีก… ข้าจองแถวหน้านะ

เฮดีส: เจ้าดีใจกับข้างั้นหรอ? ข้าไปต่อไม่ถูกเลย…

สไตรฟ์: แบบนั้นก็ดี อย่างน้อยท่านจะได้มีอะไรที่เหมือนกับเจ้าสาวท่าน(ไปไหนไม่ได้แล้ว) แต่ของรายนั้นหนะ เหมือนถูกทำให้เชื่องมากกว่า ท่านมีอะไรให้ข้าดื่มบ้างไหม?

 

เฮดีส: ก็มีไวน์…

สไตรฟ์: สไตล์การตกแต่งของท่านนี่เก๋จริงๆ ท่านลุง ข้ารู้ว่านี่ไม่ใช่หน้าที่ของข้า แต่อย่าไปถือโทษท่านแม่กับสงครามเลยนะที่ไม่มาร่วมงาน

เฮดีส: ไม่ใช่แค่พวกเขาหรอกที่ไม่มาร่วม

สไตรฟ์: อาจเป็นเพราะรสนิยมในตัวเจ้าสาวมั้งคะ ดูเหมือนท่านจะชอบแต่พวก ได้มายาก

เฮดีส: อะไรที่ข้าอยากได้ ข้าต้องได้

สไตรฟ์: แต่มันใช่สิ่งที่ท่านคู่ควรไหม? ข้าไม่อยากเห็นท่านต้องเจ็บเพราะรักอีกครั้ง แต่บางทีมันอาจจะมีวิธีก็ได้นะ…

 

เลนนอกส์: แผนของเราคืออะไร เฮเฟสทัส?

เฮเฟสทัส: เราหาที่นั่ง

เลนนอกส์: ไม่หาไดอาน่าหรอ?

อีรอส: ทำไมละ? เรารู้ว่านางจะอยู่ตรงไหน

เลนนอกส์: แต่เราไม่อยากให้เธออยู่ตรงนั้นนิ?

เฮเฟสทัส: คอยดูกันต่อไป

(แสงบางอย่างสว่างขึ้น)

เลนนอกส์: แสงอะไรเนี่ย แสบตาไปหมด มาจากไหนเนี่ย?

เฮเฟสทัส: เพื่อทดแทนคนที่ไม่มา ดูเหมือนเฮดีสจะเชิญ…

 

เฮเฟสทัส: …ทุกดวงวิญญาณที่เขามี

 

???: อยู่นิ่งๆ พวกข้าใกล้เสร็จแล้ว โอเค

วันเดอร์ วูแมน: เสร็จแล้วหรอ?

???: ยัง…

???: หากเจ้าทำให้สามีเจ้าผิดหวัง… พวกข้าจะฉีกเจ้าเป็นชิ้นๆแล้วเอาให้หนูกิน

???: ท่านพ่อ ภรรยาท่าน

เฮดีส: แหม แหม แหม เจ้าช่างดู… มหัศจรรย์นัก

 

วันเดอร์ วูแมน: หมดนี่มันช่างงดงามเหลือเกิน มีทุกอย่างที่ข้าต้องการในงานแต่งของข้า นายท่าน

เฮดีส: น่ารักจริงๆ ที่เจ้าพูดแบบนั้น

วันเดอร์ วูแมน: คำพูดของข้าไม่ได้พูดออกไปเพื่อให้ดูน่ารัก

เฮดีส: แต่มันก็ยังน่ารักอยู่ดี ข้าขอพูดตรงๆกับเจ้า

วันเดอร์ วูแมน: เชิญ

เฮดีส: ข้าไม่สามารถรักใครได้

วันเดอร์ วูแมน: ข้าไม่เชื่อหรอก

เฮดีส: ข้า… ไม่แน่ใจว่าข้าเลือกที่จะอยู่ที่นี่เพราะต้องการอยู่คนเดียว

วันเดอร์ วูแมน: แต่ท่านไม่ต้องการแบบนั้น

เฮดีส: ข้ามีความรู้สึกว่าเจ้าไม่ได้รักข้าจริงๆ ข้ารู้สึกว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นแค่แผนของเจ้าเพื่อให้ยัยเด็กมนุษย์นั่น เป็นอิสระ

 

เฮดีส: เจ้ายอมทำถึงขนาดนั้นไหม?

วันเดอร์ วูแมน: นั่นคงเป็นเรื่องที่โง่มาก นายท่าน

เฮดีส: แน่นอน เจ้ากลัวว่าข้าจะตามตัวโซล่าและลากนางกับลูกของนางกลับมาอีก หรือเลวร้ายกว่านั้น?

วันเดอร์ วูแมน: ข้ายอมรับ

เฮดีส: ยังก่อนที่รัก… ยังไม่ถึงแท่นพิธีเลย

วันเดอร์ วูแมน: ใจของข้าเป็นของท่านแล้ว นายท่าน

เฮดีส: แต่นั่นเป็นจุดที่ข้ายิงเจ้า… ข้าต้องการความจริงจากเจ้า

วันเดอร์ วูแมน: ข้าพึ่งบอกท่าน–

เฮดีส: ใช่ แต่คำพูดเป็นได้หลายอย่าง รวมถึงคำโกหก ข้าเลยคิดว่าเราจะไม่ทำตามพิธีโบราณ เจ้าจะสวมแหวนของเจ้าของพิธีเริ่ม

วันเดอร์ วูแมน: ถ้านั่นจะพิสูจน์ความรักของข้า ข้ายอม

เฮดีส: ดี

 

เฮดีส: สิ่งนี้ละ คือแหวนของเจ้า ใต้คอเจ้า เจ้าจะสารภาพความรักของเจ้า ความจริงนั้น จะมัดใจข้า… หรือจบชีวิตเจ้า

 

วันเดอร์ วูแมนจะทำยังไงต่อไปเมื่อความจริงถูกใช้เป็นเครื่องมือต่อกรกับเธอ ติดตามได้ในตอนหน้า Vows

 

Review ท้ายเล่ม

เล่มนี้ผมคงให้ 3.5 เต็ม 5 ครับ

2 เล่มที่ผ่านมาผมว่าสนุกดี แล้วเนื้อเรื่องก็ไปไว เล่มนี้เหมือนเป็นช่วงพักเบรค แต่ก็บิ้วเนื้อเรื่องได้น่าสนใจและน่าติดตามเหมือนเดิม

ส่วนเรื่องภาพ เล่มนี้ได้นักวาด fill-in มาทำแทน Cliff Chiang ภาพไม่สวยเท่า แต่ก็ได้อารมณ์อีกแบบดี ภาพออกแนว การ์ตูนๆ